Ο δρόμος από τη Μόσχα ως το Βλαντίμιρ είναι καλός, ενώ η διαδρομή διαρκεί δύο ώρες. Όταν εισέλθετε στην πόλη, θα βρεθείτε ακριβώς εκεί που πρέπει. Δηλαδή στο ιστορικό κέντρο της. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον από ιστορικής άποψης συγκεντρώνει το Κρεμλίνο του Βλαντίμιρ. Στο Βλαντίμιρ, «Κρεμλίνο» δεν ονομάζεται το συνηθισμένο συγκρότημα κτιρίων που περικλείεται από τείχη, αλλά μια ολόκληρη περιοχή της πόλης, από τη «Χρυσή πύλη» ως το Μοναστήρι της Γεννήσεως. Αποτελεί τμήμα της οδού Bolshaya Moskovskaya («Μεγάλη Μοσχοβίτικη» οδός), η οποία περιλαμβάνει ως επί το πλείστον ιστορικά κτίρια.
Από τους παλαιότατους χρόνους η οδός ήταν εμπορικός δρόμος, ενώ και σήμερα, τα κτίρια στο ισόγειό τους φιλοξενούν καταστήματα, εστιατόρια και καφετέριες. Αν έχετε έρθει στο Βλαντίμιρ με αυτοκίνητο, τότε είναι καλύτερο να αρχίσετε την εξερεύνησή του από τη Χρυσή πύλη. Αυτή είχε κατασκευαστεί το 1164 από τον πρίγκιπα Αντρέι Μπογκολιούμπσκι και περιλαμβάνεται στον Κατάλογο με τα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Στην αρχαιότητα το Βλαντίμιρ περιέβαλλαν προστατευτικά οχυρωματικά έργα και βάλτος, ενώ η είσοδος στην πόλη ήταν δυνατή μόνο από μερικές πύλες, με σημαντικότερη από όλες τη Χρυσή, από την πλευρά της Μόσχας. Στην όψη θυμίζει περισσότερο μεγάλη εκκλησία, με πέρασμα στο κέντρο της. Εκείνη την εποχή ήταν συνηθισμένη η κατασκευή ναού πάνω από την πύλη, προκειμένου η πόλη να προστατεύεται όχι μόνο με φυσικά εμπόδια, αλλά και με τη βοήθεια των … ουράνιων δυνάμεων.
Δυστυχώς, άλλες πύλες δεν διασώθηκαν ως τις μέρες μας. Εχει διατηρηθεί όμως, ένα μικρό τμήμα της προστατευτικής οχύρωσης δεξιά από τη Χρυσή πύλη, το οποίο σήμερα μοιάζει περισσότερο με λόφο. Μπορείτε να το ανέβετε από τα σκαλιά, ή, αν σας αρέσει λίγο το ρίσκο, μπορείτε να επιλέξετε το μονοπάτι. Ακριβώς πιο δίπλα βρίσκεται η εκκλησία της Αγίας Τριάδας και το Μουσείο Κρυστάλλων. Η είσοδος στο Μουσείο κοστίζει μόνο 1,3 ευρώ.

Αν προχωρήσετε κατά μήκος της οχύρωσης, παραπέρα από τη Χρυσή πύλη, θα δείτε ένα ακόμη ενδιαφέρον κτίριο. Πρόκειται για το παλιό υδραγωγείο από κόκκινο τούβλο, το οποίο χτίστηκε το 1912. Σήμερα δεν χρησιμοποιείται για το σκοπό που προοριζόταν, αλλά ως μουσείο, φιλοξενώντας την έκθεση «Παλαιό Βλαντίμιρ». Στο μουσείο υπάρχουν προσομοιώσεις από διάφορους εσωτερικούς χώρους του περασμένου αιώνα. Αξίζει να δείτε πώς ήταν ένα εμπορικό μαγαζάκι, το αστυνομικό τμήμα, ένα ταβερνείο, κλπ.
Ναός-σήμα κατατεθέν
Αν ήρθατε στο Βλαντίμιρ με εκδρομικό λεωφορείο, τότε θα βρεθείτε απευθείας στην πλατεία «Καθεδρική». Εδώ, ενδιαφέρον παρουσιάζουν κυριολεκτικά τα πάντα. Στο κέντρο της πλατείας υπάρχει ένα μνημείο που στήθηκε τη σοβιετική εποχή για την επέτειο των 850 ετών της πόλης. Ο αρχαίος πολεμιστής, ο αρχιτέκτονας και ο σύγχρονος εργάτης οι οποίοι συνθέτουν το ογκώδες μνημείο, πήραν από τους κατοίκους το παρατσούκλι οι «τρεις ανόητοι» ή οι «τρεις τεμπέληδες». Ίσως επειδή δεν στέκονται, αλλά κάθονται.
Η Καθεδρική πλατεία πήρε το όνομά της προς τιμήν των ναών της Κοιμήσεως και του Αγίου Δημητρίου, που αποτελούν σημαντικό τμήμα του αρχιτεκτονικού συνόλου της πόλης. Μεγαλύτερος είναι ο ναός της Κοιμήσεως, ο οποίος απεικονίζεται και στα περισσότερα καρτ-ποστάλ με εικόνες από το Βλαντίμιρ. Μπορεί να πει κανείς, ότι αυτός αποτελεί το σήμα κατατεθέν της πόλης. Ο ναός βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο της πόλης και σημαντικότερο στοιχείο του είναι ο υπαίθριος χώρος του, από όπου απλώνεται μια εντυπωσιακή θέα της πόλης. Από το σημείο αυτό μπορείτε να θαυμάσετε τον ποταμό Κλιάζμα που ξεχωρίζει σαν μια ελικοειδής λωρίδα, τις απέραντες εκτάσεις των αγρών και των δασών. Δεξιά, φαίνεται η παλιά πόλη, που βρίσκεται στη νότια πλαγιά. Τα σπίτια εδώ μοιάζουν λες και κατηφορίζουν από κάποια σκάλα προς τον ποταμό.
Αν θέλετε να δείτε το αληθινό ιστορικό χρώμα, αυτό που έχει παραμείνει ανέγγιχτο από τους συντηρητές, τότε πρέπει να πάτε στην παλιά πόλη, να κάνετε βόλτα στα δρομάκια της νότιας πλαγιάς. Θα δείτε το παλιό φαρμακείο, την αρχαία γέφυρα, τις «ακριανές εκκλησίες» οι οποίες ονομάζονται έτσι επειδή κάποτε χτίζονταν στο τέρμα του κάθε δρόμου. Εδώ δεν υπάρχει η λάμψη που ελκύει τους τουρίστες, δεν είναι ένα καρτ-ποστάλ, αλλά η αληθινή ιστορία. Η νότια πλαγιά είναι υπέροχη ακριβώς επειδή είναι ανέγγιχτη, όπως μια νεαρή κοπέλα χωρίς μακιγιάζ.
Η Όλγκα πηγαίνει βόλτα τους τουρίστες με μια μεγάλη άμαξα δίπλα από το ναό της Κοιμήσεως. Τους μιλά πρόθυμα για την πόλη της και για τα ενδιαφέροντα σημεία του Βλαντίμιρ. Η ίδια αναφέρει: «Εκτός από τα κύρια τουριστικά μέρη, μπορείτε να πάτε στο τέρμα των οχυρώσεων μετά το μοναστήρι της Γεννήσεως. Ενδιαφέροντες είναι οι δρόμοι που οδηγούν προς την άλλη πλευρά, παράλληλα με την Bolshaya Moskovskaya, καθώς υπάρχουν και εκεί απομεινάρια οχυρωματικών έργων και πάρα πολλά ιστορικά κτίρια, τα οποία πάντως δεν είναι τόσο προσεγμένα όπως στο κέντρο. Επίσης, συμβουλεύω ανεπιφύλακτα να δείτε την εκκλησία του Αγίου Νικήτα. Είναι το μοναδικό δείγμα μπαρόκ στην περιφέρεια Βλαντίμιρ».
Ιστορικό, εμπορικό κέντρο
Άλλοτε, μια συνηθισμένη ποινή στη Ρωσία ήταν η εξορία στα κάτεργα της Σιβηρίας. Αυτό γινόταν προκειμένου οι εγκληματίες να απομακρυνθούν όσο γίνεται περισσότερο από το πολιτιστικό και οικονομικό κέντρο, και παράλληλα, για να αξιοποιηθούν οι αχανείς εκτάσεις της Σιβηρίας. Οι κατάδικοι αλυσοδένονταν και διέσχιζαν πεζοί την εθνική οδό του Βλαντίμιρ. Η διαδρομή περνούσε μέσα από το κέντρο του Βλαντίμιρ. Η σύγχρονη οδός Bolshaya Moskovskaya είναι ένα τμήμα εκείνης της «Βλαντίμιρκα των αλυσίδων», όπως την αποκαλούσαν οι κατάδικοι.
Ιστορικά το Βλαντίμιρ ήταν μια εμπορική πόλη, καθώς μέσω αυτού περνούσε η εμπορική οδός προς το Νίζνι Νοβγκοροντ. Σήμερα όμως η κατεύθυνση των εμπορικών οδών δεν έχει τόση σημασία, όση στην αρχαιότητα, γι’ αυτό και το εμπόριο εδώ δεν γνωρίζει περισσότερη έξαρση από ότι σε οποιοδήποτε άλλο περιφερειακό κέντρο της Ρωσίας. Το σύγχρονο Βλαντίμιρ, αυτό στο οποίο ζουν καθημερινά οι κάτοικοί του, θα μπορεί να ειπωθεί πως είναι μια αρκετά βιομηχανική πόλη. Υπάρχουν εδώ εργοστάσια κατασκευής τρακτέρ και άλλων αγροτικών μηχανημάτων, ηλεκτρικών κινητήρων, βιομηχανικές μονάδες μεταλλουργίας, επεξεργασίας τροφίμων, καθώς και πολλές άλλες. Ο πληθυσμός φτάνει περίπου τις 350 χιλιάδες. Το Βλαντίμιρ είναι διοικητικό κέντρο της περιφέρειας Βλαντίμιρ.
Παρά τη βιομηχανοποίησή του, το Βλαντίμιρ μπορεί να χαρακτηριστεί πράσινη πόλη. Υπάρχουν πολλά πάρκα, ενώ στους πρόποδες του λόφου κυλά ο ποταμός Κλιάζμα. Φυσικά, δεν είναι σαν τον Βόλγα, όμως αν το επιθυμεί κάποιος μπορεί να κάνει μπάνιο. Σε κάθε περίπτωση, ο ποταμός διαθέτει μερικές παραλίες όπου οι κάτοικοι της πόλης συρρέουν προκειμένου να χαλαρώσουν τις ζεστές καλοκαιρινές μέρες. Οι λάτρεις της ζωγραφικής και της φωτογραφίας έρχονται στο Βλαντίμιρ για τα εξαίσια τοπία της καθαρής ρωσικής φύσης. Μπορεί όμως κανείς να έρθει σε αυτό και χωρίς φωτογραφική μηχανή, διότι το Βλαντίμιρ προκαλεί τόσο έντονη εντύπωση, ώστε αυτή αποτυπώνεται στη μνήμη για μια ζωή.
Που να μείνετε: Το Βλαντίμιρ είναι γεμάτο από καταφύγια για την «κουρασμένη ψυχή» του τουρίστα. Ξενοδοχεία, τουριστικά κέντρα και πανσιόν μπορείτε να βρείτε και στο ιστορικό κέντρο, αλλά και στα προάστια. Οι τιμές είναι λογικές, κυμαίνονται στα 10 ευρώ την ημέρα.
Πως να πάτε: Καθημερινά στις 07:24 αναχωρεί από τον σιδηροδρομικό σταθμό Κουρσκ το τρένο Μόσχα-Βλαντίμιρ, το οποίο διανύει την απόσταση των 191 χιλιομέτρων σε δυόμισι ώρες. Επίσης, μεταξύ των πόλεων υπάρχουν δρομολόγια λεωφορείων εξπρές (αρ. 115).