* Antonis Samaras (classe 1951, politico, attuale primo ministro della Grecia, affiliato alla “Three Eyes”)
Ετικέτες
- -Παράδοση (140)
- Αμερική-Η.Π.Α (148)
- Αμερική-Η.Π.Α. (2675)
- Ανταρκτική (7)
- Άρης (15)
- Ασία-Μ.Ανατολή (2763)
- Αστρονομία- Επιστήμη (895)
- Αυστραλία (82)
- Αφρικη (307)
- Αφρική (199)
- Αφροδίτη (3)
- Διεθνή (6429)
- Εναλλακτική Ιστορία (274)
- Εξ. Πολιτική (Αρχές) (152)
- Επιστήμη-Διάστημα (170)
- Εσωτερική πολιτική (3342)
- Ευρώπη (7882)
- Ζητήματα Ελληνισμού (12750)
- Ζητήματα Στρατηγικής (3077)
- Ζητήματα Στρατηγικής Μονάδες (2)
- Ζητήματα Στρατηφικής (365)
- Ζωικό Βασίλειο (102)
- Θρησκευτικά Ζητημάτα (1706)
- Ιατρικά (384)
- Ιστορία-Μέθοδολογία (278)
- Ιστορικά (9668)
- Κοινωνία (3026)
- Κουρδικό (301)
- Κρόνος (1)
- Κύπρος (743)
- Μαγειρική (123)
- Μεθοδολογία (33)
- Μονάδες (3570)
- Οικονομία (2581)
- Οπλικά συστήματα (1523)
- Οχήματα (270)
- Παιδεία (540)
- Περιβάλλον (122)
- Πλούτωνας (5)
- Πολιτισμός (1389)
- Ρομαντισμός (220)
- Σελήνη (6)
- ση (2)
- Σημαντική Ανάρτη (2)
- Σημαντική Ανάρτηση (199)
- Συγκριτική Ιστορική Ανάλυση (772)
- Τέχνη (1)
- Τεχνολογία (2)
- Τουρκία (2462)
- Τρομοκρατία (760)
- Φιλοσοφία (336)
- Χ.Α. (748)
- ΧΑ (1)
Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2015
Μια συνάντηση του Λένιν με τον Κροπότκιν…
by Mαν.Αρκάς
Μετά την επανάσταση του Φλεβάρη, στις 12 Ιούνη του 1917, ο Π. Α. Κροπότκιν επέστρεψε στη Ρωσία από την Αγγλία, στην Πετρούπολη, όπου ήθελε να ζήσει. Σύντομα, όμως, άλλαξε γνώμη και μετακόμισε στη Μόσχα. Μια μέρα, μέσα στο 1918, μια συγγενής του Πιοτρ Αλεξέγιεβιτς Κροπότκιν –η κόρη του, αν θυμάμαι καλά, μαζί με το σύζυγό της– παρουσιάστηκε στο γραφείο μου στην επιτροπή του Σοβιέτ των Επιτρόπων του Λαού (Σοβναρκόμ) και μου είπε για τα προβλήματα που αναγκαζόταν να υπομείνει αναζητώντας μια κατοικία. Ήταν σαφές ότι αυτό ήταν το αποτέλεσμα μιας γιγαντιαίας παρανόησης αφού ο Πιοτρ Αλεξέγιεβιτς, ως βετεράνος της επανάστασης, προφανώς είχε το δικαίωμα σε μια κατοικία, ακόμη και κατά τη θυελλώδη αυτή επαναστατική περίοδο. Έτσι ήρθα πάλι σε επαφή με τον Π. Α. Κροπότκιν, τον οποίο γνώριζα από το παρελθόν. Ενημέρωσα αμέσως τον Βλαντιμίρ Ίλιτς και αυτός αμέσως με διέταξε να εκδώσω μια άδεια κατοικίας στο όνομα του Πιοτρ Αλεξέγιεβιτς, κάτι που έκανα άμεσα. Λίγο αργότερα τον επισκέφτηκα για να μάθω πώς περνούσε και η συνάντησή μας ήταν εξαιρετικά πρόσχαρη και εγκάρδια. Ο Πιοτρ Αλεξέγιεβιτς ζούσε πολύ λιτά• στο δωμάτιό του υπήρχαν πολλά βιβλία και τα πάντα έδειχναν ότι ήταν επίπονα απασχολημένος με φιλολογικό έργο.
Ο γιατρός Σπύρος Κούρτης υποψηφιος με τους ΑΝΕΛ.
Είναι τιμή μου , που θα συμμετέχω στο ψηφοδέλτιο της Β εκλογικής περιφέρειας Αθηνών , των Ανεξαρτήτων Ελλήνων ! Δώσαμε πολλές μάχες μέχρι σήμερα και τον αγώνα αυτόν τον συνεχίζουμε καθημερινά , δίπλα στους συμπολίτες μας που δοκιμάζονται , από τις παράλογες και συνειδητά ασυνείδητες επιλογές της συγκυβέρνησης . Οι εκλογές αυτές είναι οι σημαντικότερες στην Ελληνική Ιστορία , γιατί σηματοδοτούν και προδιαγράφουν το μέλλον της Πατρίδας και των παιδιών μας .Γι αυτό λοιπόν κανείς δεν πρέπει να είναι απών απο αυτήν την απόφαση !
Θέλουμε και Μαζί μπορούμε !
Σπύρος Δημ. Κούρτης
Ιατρός
Γραμματέας Υγείας , Πρόνοιας και Κοινωνικής Μέριμνας
Υποψήφιος Βουλευτής Β Αθηνών
Ανεξάρτητοι Ελληνες
Μπαρτολομέ Μίτρε 1821 – 1906
Αργεντίνος πολιτικός, στρατιωτικός και συγγραφέας, ελληνικής καταγωγής (Βαρθολομαίος Μητρόπουλος, το ελληνικό του όνομα). Διετέλεσε Πρόεδρος της Αργεντινής από το 1862 έως το 1868.
Ο Μπαρτολομέ Μίτρε (Bartolomé Mitre) γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες στις 26 Ιουνίου 1821. Ο απώτερος πρόγονός του Βεντούρα Μητρόπουλος είχε φθάσει στην Αργεντινή από τη Βενετία στα τέλη του 17ου αιώνα.
Ευάγγελος Κουσουλάκος 1861 – 1903
Δημοσιογράφος, σατιρικός ποιητής και εκδότης.
Ο Ευάγγελος Κουσουλάκος γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1861. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και από τα φοιτητικά του χρόνια αφιερώθηκε στη δημοσιογραφία.
Πρωτοεμφανίστηκε από τις στήλες της σατιρικής εφημερίδας του Εμμανουήλ Ροΐδη Ασμοδαίος και συνέχισε στις εφημερίδες Άστυ και Χρόνος, γράφοντας σατιρικά σχόλια και ποιήματα με το ψευδώνυμο Πελαργός. Διετέλεσε ανταποκριτής της εφημερίδας Νεολόγος της Κωνσταντινούπολης, διευθυντής του Εθνικού Τυπογραφείου και των γραφείων της Βουλής.
Το ναυάγιο του «Χειμάρρα»
Tο ατμόπλοιο «Χειμάρρα»
Η βύθιση του ατμόπλοιου «Χειμάρρα» στις 19 Ιανουαρίου 1947 στον Νότιο Ευβοϊκό είναι το πιο πολύνεκρο ναυτικό δυστύχημα στη χώρα μας. Έμεινε στην ιστορία ως «Ο Τιτανικός της Ελληνικής Ακτοπλοΐας».
Το επιβατηγό ατμόπλοιο «Χειμάρρα», που ανήκε προηγουμένως στη Γερμανία με την ονομασία «Χέρτα», δόθηκε στη χώρα μας ως πολεμική επανόρθωση και το εκμεταλλευόταν το Δημόσιο. Απέπλευσε στις 8:30 το πρωί της 18ης Ιανουαρίου 1947, από τη Θεσσαλονίκη για τον Πειραιά, με 544 επιβάτες και 86 άνδρες πλήρωμα. Βρισκόμαστε στο μέσον του Εμφυλίου Πολέμου και το οδικό δίκτυο της χώρας ήταν σε κακή κατάσταση, αν όχι ανύπαρκτο. Έτσι, μια εναλλακτική διαδρομή από Θεσσαλονίκη προς Αθήνα ήταν μέσω θαλάσσης.
Και όμως, δεν απαγορευόταν πάντα η απεικόνιση του προφήτη Μωάμεθ
Για τους περισσότερους Μουσουλμάνους, οποιαδήποτε απεικόνιση του προφήτη Μωάμεθ, ακόμη και αν έχει γίνει με σεβασμό, απαγορεύεται αυστηρά. Η εικόνα του Μωάμεθ δεν πρέπει να αναπαράγεται με κανέναν τρόπο, είτε σε εικόνες είτε σε αγάλματα, διότι αυτό θεωρείται ότι προάγει τη λατρεία ειδώλων. Πρόκειται για σχεδόν καθολική απαγόρευση στα περισσότερα κράτη του ισλαμικού κόσμου. Ήταν όμως πάντα έτσι;
Το βρετανικό BBC απαντά: «Ιστορικά οι κυρίαρχες μορφές ισλαμικής τέχνης είναι γεωμετρικά, περιδινούμενα μοτίβα ή καλλιγραφικά σχέδια - και όχι η απεικόνιση μορφών». Ωστόσο, πουθενά στο Κοράνι δεν αναφέρεται ρητά ότι απαγορεύεται η απεικόνιση του Μωάμεθ, σύμφωνα με την καθηγήτρια Μόνα Σιντίκι στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Αντίθετα, αυτή η ιδέα προήλθε από τα χαντίθ - τις ιστορίες για τη ζωή και τα λόγια του Μωάμεθ που έχουν συγκεντρωθεί μετά τον θάνατό του. Η Σιντίκι αναφέρει τις απεικονίσεις του Μωάμεθ, από μουσουλμάνους καλλιτέχνες, που ανάγονται στην εποχή της Μογγολικής και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Αλέξανδρος Υψηλάντης 1792 – 1828
Αλέξανδρος Υψηλάντης
1792 – 1828
Στρατιωτικός, λόγιος και αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας. Γεννήθηκε την 1η Δεκεμβρίου του 1792 στην Κωνσταντινούπολη και ήταν πρωτότοκος γιος του Κωνσταντίνου Υψηλάντη. Ανατράφηκε σε περιβάλλον που διαπνεόταν από έντονο πατριωτισμό κι έλαβε εκλεκτή μόρφωση.
Στην Πετρούπολη, όπου ακολούθησε τον πατέρα του, φοίτησε στη Σχολή του Σώματος των Βασιλικών Ακολούθων και στη συνέχεια υπηρέτησε στα σώματα της αυτοκρατορικής φρουράς. Διακρίθηκε στους πολέμους κατά του Ναπολέοντα, ενώ στη μάχη της Δρέσδης, στις 27 Αυγούστου 1813, έχασε το δεξί του χέρι.
Αλμανάκ Βασική Έκδοση 19 Ιανουαρίου
Αλμανάκ Βασική Έκδοση
19 Ιανουαρίου
- Γιορτάζει: Μακάριος, Μακαρία.
μ. Χ.
1764
1915
1947
Ναυτική τραγωδία στο νότιο Ευβοϊκό, που αποκλήθηκε ο ελληνικός Τιτανικός. Το ατμόπλοιοΧειμάρρα, με 544 επιβάτες, που εκτελούσε το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη - Πειραιάς, βυθίζεται μεταξύ Νέων Στύρων και Αγίας Μαρίνας, με αποτέλεσμα να βρουν το θάνατο τουλάχιστον 400 άτομα. Ανάμεσα στους επιβαίνοντες ήταν 36 πολιτικοί κρατούμενοι και 200 χωροφύλακες.
Confederate Defensive Strategy
by
Saber (An Internet Nickname)
Note from the Author: This essay pertains to the defensive strategy employed by the Confederacy in the late war of rebellion. I am suggesting an alternative strategy that the South was fully capable of employing. I would like to stress that what you read is solely my opinion.
President Jefferson Davis proclaimed his strategy to be one of "offensive-defensive." The strategy in fact was one of defending all resources, stockpiling supplies and taking the offensive when the supply situation warranted or the opportunity was provided by the enemy. With the exception of a few notable offensive forays his strategy would evolve into one of passive defense. Whether intentional or not President Davis, with his statement on strategy, acknowledged two of the eminent military theorists of the nineteenth century. There can be no doubt that Prussian General Carl Von Clausewitz or French General Antoine Jomini would not have endorsed the evolved defensive strategy of the Confederacy. They agreed that a passive defense was doomed to defeat.
Graduates of West Point and V.M.I. in the early and mid nineteenth century would not have been familiar with Clausewitz's great work "On War" as it was not translated into English until after the Civil War. Jomini's works were translated prior to the war and some if not all of the graduates should have been familiar with his theories. Many of the theories of Clausewitz and Jomini originate from the Napoleonic Wars and we know for a fact the graduates were familiar with Napoleon. Jomini is considered the offensive minded of the two theorists though it is definite that he concurs with Clausewitz that offense must emanate from solid defense.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)