Ετικέτες

Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Σταμάτης Σπανουδάκης: «Σήμερα τον Ρήγα Φερραίο θα τον ταμπέλωναν φασίστα, ακροδεξιό ή γραφικό…»

Σταμάτης Σπανουδάκης: «Σήμερα τον Ρήγα Φερ ραίο θα τον ταμπέλωναν φασίστα, ακροδεξιό ή γραφικό…»

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Απριλίου 8, 2012
spanoudakis-pentapostagma.jpg

Συνέντευξη στον Θεόδωρο – Νεκτάριο Ζούμπο για το pentapostagma.gr


Ο Σταμάτης Σπανουδάκης είναι πασίγνωστος όχι για αυτά που λέει, αλλά για αυτά που συνθέτει, τις μαγευτικές μουσικές που σε ταξιδεύουν άλλοτε στο παρελθόν κι άλλοτε στο μέλλον. Οι μελωδίες του σε βγάζουν από την γκρίζα πραγματικότητα και σε ανυψώνουν, καθώς είναι γεμάτες από Χριστό κι Ελλάδα όπως δηλώνει κι ο ίδιος. Ο διάσημος και ταλαντούχος μουσικοσυνθέτης είχε την καλοσύνη να κάνει ένα διάλειμμα από την καλλιτεχνική δημιουργία του και να μας απαντήσει στις ερωτήσεις μας, μέσα από τις οποίες γνωρίζουμε τον πολιτικοποιημένο άνθρωπο πίσω από την μουσική.

α) Ποια είναι η πηγή έμπνευσης σου; Πως μπορείς και πηγαίνεις την μουσική σου σε ένα ανώτερο επίπεδο, ονειρικό την στιγμή που περιτριγύριζεσαι -όπως κι όλοι μας- από μια μίζερη πραγματικότητα;
Είναι τόσο απλό και τόσο εύκολο, αν κοιτάς αυτά πού ποτέ δεν πεθαίνουν. Που ποτέ δεν σε προδίδουν. Όπου ο θησαυρός σου, εκεί κι εσύ να τον φυλάς. Εκεί και η ψυχή, αλλά και η έμπνευση σου. Εγώ βρίσκω αυτήν την άλλη, ονειρική, παιδική και παραδεισένια διάσταση στον Χριστό, στους Αγγέλους Του, σ’ αυτά πού ακόμα λέει και στην αιώνια αγαπημένη. Την μητέρα Ελλάδα. Τού πρίν, τού τώρα και τού μέλλοντος. Η μιζέρια, η φτώχεια, οι δυσκολίες, ο πόνος και ο θάνατος τελικά είναι ήδη νικημένοι και ασήμαντοι εχθροί. Φτάνει να το πιστέψεις.
β) Ποια είναι, κατά την γνώμη σου, η κύρια αιτία της οικονομικοκοινωνικής κατάρρευσης της χώρας; Φταίνε μόνο οι πολιτικοί ηγέτες;
Ένα σπιτικό, πέφτει έξω, όταν το ατρόγυνο παύει να είναι ενωμένο. Και αρχίζει να κοιτάει, ο καθένας τον εαυτό του. Αυτό προηγείται της καταρεύσεως και της φτώχειας. Χάσαμε λοιπόν σαν Έλληνες, τούς στόχους μας, την αγάπη μεταξύ μας και κυρίως την αγάπη και τό σέβας σ’ αυτό πού πάντα ήμασταν. Παλληκάρια, φιλότιμοι, πιστοί και αρκούντως ” τρελλοί”, για να τα βάζουμε με πολύ δυνατώτερους μας. Εν ολίγοις ανταλλάξαμε την “ιερή τρέλλα” της ορθοδοξίας, με την λογική και τόν καθωσπρεπισμό τών καθολικών και προτεσταντών συν – ευρωπαίων μας. Είναι αδύνατον γι’ αυτούς να αντιληφθούν την ελευθερία τού Ελληνα και την διαφορετικότητα του. Η λογική, μόνη της είναι πολύ κακός σύμβουλος. Η τρέλλα, το θαύμα, το άπιαστο όνειρο είναι η δική μας πραγματική πατρίδα.

γ) Μπορούν οι ερχόμενες εκλογές να μας βγάλουν από το αδιέξοδο; Είναι γνωστή η ενασχόλησή σου με την πολιτική, όταν στήριξες τον Κώστα Καραμανλή. Τι θα συνιστούσες στους Έλληνες να ψηφίσουν ή κυρίως να μην ψηφίσουν;

ΚΝΩΣΟΣ

ΚΝΩΣΟΣ

Αναρτήθηκε από τον/την ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ στο Απριλίου 8, 2012
  ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ RA’KI’
To σημαντικότερο κέντρο του Μινωικού Πολιτισμού, η Κνωσός, αναπτύσσεται πάνω στο ύψωμα της Κεφάλας μέσα σε ελιές, αμπέλια και κυπαρίσσια και βρίσκεται 5 χιλ. νοτιοανατολικά του Ηρακλείου. Δίπλα της ρέει ο ποταμός Καίρατος (ο σημερινός Κατσαμπάς). Σύμφωνα με την παράδοση αποτέλεσε την έδρα του βασιλιά Μίνωα και πρωτεύουσα του κράτους του.

Σαν σήμερα στην Θεσσαλονίκη πριν 71 χρόνια

Σαν σήμερα στην Θεσσαλονίκη πριν 71 χρόνια

Αναρτήθηκε από τον/την exomatiakaivlepo στο Απριλίου 8, 2012
 Η Εισβολή του Γερμανικού Στρατού στην Θεσσαλονίκη έγινε την 9η Απριλίου του 1941 . Στον Βαρδάρη ο Μητροπολίτης Γεννάδιος, ο στρατιωτικός διοικητής Ν. Ραγκαβής , ο δήμαρχος Κ. Μερκούριος και ο καθηγητής της νομικής του Α.Π.Θ. Περικλής Βιζουκίδης παραδίδουν τα κλειδιά της πόλης στον ταξίαρχο Βερστ, εκπρόσωπο στου στρατάρχη Λίστ .

Διαμάχη για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ: Προς νέα περιοχή σύγκρουσης στον Καύκασο

Διαμάχη για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ: Προς νέα περιοχή σύγκρουσης στον Καύκασο

Λαβρόφ: Λιβυκό σενάριο απαράδεκτο στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ
Η Ρωσία πιστεύει ότι τα πάντα δυνατά πρέπει να γίνουν για μια ειρηνική διευθέτηση της εδαφικής διαμάχης στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ.

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ - Συνεχίζεται η αρπαγή των περιουσιών

Σάββατο, 7 Απριλίου 2012

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ - Συνεχίζεται η αρπαγή των περιουσιών

undefined
Γράφει ο Δημήτρης Περδίκης*
http://www.elzoni.gr/
Το Σβερνέτσι είναι ένα ελληνικό χωριό κοντά στην Αυλώνα. Οι κάτοικοί του αμέσως μετά την πτώση του χοτζικού καθεστώτος, είχαν φροντίσει να μοιράσουν και να εγγράψουν τις περιουσίες τους με τις νόμιμες διαδικασίες.

Χωρίς λόγια...

Σάββατο, 7 Απριλίου 2012


Χωρίς λόγια...

undefined

Μνημεία χαρακτηρίστηκαν επτά κτίρια του πρώην 401 Στρατιωτικού Νοσοκομείου

Σάββατο, 7 Απριλίου 2012

Μνημεία χαρακτηρίστηκαν επτά κτίρια του πρώην 401 Στρατιωτικού Νοσοκομείου

Επτά από τα 14 κτίρια του πρώην 401 Στρατιωτικού Νοσοκομείου, ενός από τα τελευταία δείγματα της στρατιωτικής νοσοκομειακής αρχιτεκτονικής του τέλους του 19ου αιώνα, που περιέθαλψε τραυματίες από όλους τους πολέμους της νεότερης ελληνικής ιστορίας, χαρακτηρίστηκαν μνημεία, έπειτα από σχετική γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων.

Εντοπίστηκε το ιστορικό αρχείο των γερμανικών αποζημιώσεων

Εντοπίστηκε το ιστορικό αρχείο των γερμανικών αποζημιώσεων

Εντοπίστηκε στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, στη Διεύθυνση Δ25, το αρχείο για τις γερμανικές αποζημιώσεις που, πριν από λίγες μέρες, ο Υπουργός Οικονομικών δήλωνε ότι έχει χαθεί. Ο ίδιος ο Υπουργός, Φίλιππος Σαχινίδης, ενημέρωσε τη Βουλή ότι το αρχείο, στο οποίο περιέχονται δερματόδετοι φάκελοι στους οποίους καταγράφεται ονοματεπώνυμο, διεύθυνση κατοικίας, αριθμός απόφασης και τα ποσά που επιδικάστηκαν σε Έλληνες ως αποζημίωση για τα δεινά που υπέφεραν από τους Ναζί κατακτητές, έχει, ήδη, παραδοθεί στην Πρόεδρο της αρμόδιας Επιτροπής προκειμένου να ενημερωθούν οι βουλευτές μέλη της.
Ο κ. Σαχινίδης υποστήριξε ότι για την ελληνική Κυβέρνηση το θέμα των αποζημιώσεων παραμένει ανοιχτό, χωρίς, όμως, να απαντήσει ευθέως στην επίσημη, προ ολίγων ημερών, τοποθέτηση του γερμανικού Υπουργείου Εξωτερικών που δήλωνε ότι «δεν τίθεται θέμα πολεμικών αποζημιώσεων προς την Ελλάδα».

www.kathimerini.com.cy

Ο Χάλεϋ, το αστέρι της Βηθλεέμ και η… αιώνια προσπάθεια για διαστρέβλωση της ιστορίας.

Ο Χάλεϋ, το αστέρι της Βηθλεέμ και η… αιώνια προσπάθεια για διαστρέβλωση της ιστορίας.

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Δεκεμβρίου 24, 2009
2,000 χρόνια χαλάστρες!
Το πολύ καλό κατά τα άλλα, discovery channel, αφιέρωσε μία εκπομπή στο περιβόητο άστρο της Βηθλεέμ που οδήγησε τους (Αρμένιους) μάγους στον τόπο γέννησης. Μετά από μελέτη ιστορικών στοιχείων, ευρημάτων αλλά και της ιστορίας του γνωστού κομήτη κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το άστρο που είδαν οι μάγοι δεν ήταν τίποτε άλλο από τον Κομήτη του Χάλεϋ.

“Λεωνίδας”…..ο στρατιώτης

“Λεωνίδας”…..ο στρατιώτης

Αναρτήθηκε από τον/την exomatiakaivlepo στο Μαρτίου 31, 2012
Η παρούσα ανάρτηση προέκυψε κατόπιν μετάφρασης αντίστοιχου άρθρου της ιστορικού Helena Schrader’s και αποτελεί μια προσπάθεια προσέγγισης – ανάδειξης των στρατιωτικών ικανοτήτων του Λεωνίδα. Στην εν λόγω μετάφραση προστέθηκαν ιστορικά στοιχεία, με σκοπό την ομαλή και απρόσκοπτη παρακολούθηση των γεγονότων από τον αναγνώστη.

Λαμπαδηφορία για την επέτειο της 1ης Απριλίου 1955


Λαμπαδηφορία για την επέτειο της 1ης Απριλίου 1955

by olympiada

20120331-112416.jpgΗ Ένωση Κυπρίων Φοιτητών Δράσις-Κ.Ε.Σ. για ακόμα μια χρονιά τιμά τους ήρωες του ενωτικού αγώνα 1955-59. Το Σάββατο 31 Μαρτίου διοργανώνουμε λαμπαδηφορία από το οίκημα μας (Παιανίας 5-7, Ζωγράφου), η οποία θα καταλήξει στον λόφο του Φιλοπάππου στο Θησείο. Κάτω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης τα μεσάνυχτα θα τραγουδήσουμε τον εθνικό ύμνο, αλλά και τον ύμνο του φορέα, παραμένοντας αγέρωχοι στις επάλξεις του αγώνα. Προσυγκέντρωση: 9:00 μ.μ. στο οίκημα μας.
ΕΟΚΑ ξανά στης Κύπρου τα βουνά!

Η δυστυχία του να είσαι ο Νίκος Δήμου

Η δυστυχία του να είσαι ο Νίκος Δήμου

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 31, 2012
20120330-232249.jpgΓράφει ο ΑΠΕΛΛΗΣ
Από παλιά ήθελα να γράψω κάτι για τον Νίκο Δήμου, αλλά κάθε φορά το ξεχνούσα γιατί είχα κάτι πιο ενδιαφέρον να κάνω. Αυτή τη φορά όμως το πήρα απόφαση, καθώς τον τελευταίο καιρό, έχει αρχίσει πάλι να εμφανίζεται με δημόσιες δηλώσεις, συνεντεύξεις και όλα αυτά τέλος πάντων, που αγαπούν οι διάσημες περσόνες. Αναρωτήθηκα, σε τι να οφείλεται αυτή η νεκρανάσταση και συμπέρανα πως σηκώθηκαν ακόμη και οι πεθαμένοι για την προάσπιση του Μνημονίου. Ο Ν. Δήμου είναι ένας 77αρης παλαίμαχος του Λόχου των ανθελλήνων «πραγματιστών διανοουμένων», παλιά εφεδρεία, μαζί με τον Ταγματάρχη Βερέμη, και νεοσύλλεκτο δεκανέα τον Τατσόπουλο.

Ανώνυμοι ήρωες

Παρασκευή, 30 Μαρτίου 2012

Ανώνυμοι ήρωες

Του Μιχάλη Μιτσού
Το 1991, ο σερβικός στρατός εισέβαλε και κατέλαβε το Βούκοβαρ, μια πόλη της Κροατίας με ισχυρή σερβική μειονότητα. Οι αιχμάλωτοι οδηγήθηκαν σε ένα στάδιο και ο στρατιωτικός διοικητής ζήτησε από τον Αλεξάντερ Γέβτιτς, έναν Σέρβο που είχε ζήσει όλη του τη ζωή στο Βούκοβαρ και ήξερε όλο τον κόσμο, να ξεχωρίσει τους Σέρβους ανάμεσά τους ώστε να αφεθούν ελεύθεροι. Ο Γέβτιτς δεν είχε μεγάλη σχέση με την πολιτική. Αυτό που του άρεσε ήταν να φοράει μπλούζες συγκροτημάτων της ροκ, να οδηγεί με μεγάλη ταχύτητα και να πίνει μπίρες. Αρχισε να περπατά ανάμεσα στους αιχμαλώτους, που οι περισσότεροι είχαν βασανιστεί ή τραυματιστεί και έτρεμαν από το κρύο.

ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ - ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΑΣΚΗΣΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Παρασκευή, 30 Μαρτίου 2012

ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ - ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΑΣΚΗΣΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ



Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος
Δημοσιογράφος-Αμυντικός Αναλυτής



Από τις 26 Μαρτίου έως τις 5 Απριλίου και για 10 ημέρες οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και ειδικά το Πολεμικό Ναυτικό, χρησιμοποιούνται ορθώς ως εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής. Για δεύτερη φορά σε δύο χρόνια ελληνικά πολεμικά πλοία και αεροσκάφη συνεπιχειρούν με αμερικανικές και ισραηλινές αεροναυτικές δυνάμεις στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Κυκλοφόρησε “Το Ημερολόγιο του Εύζωνα. Από τη Φθιωτιδοφωκίδα και την Καβάλα, στην Οδησσό και τη Μικρά Ασία”

Κυκλοφόρησε “Το Ημερολόγιο του Εύζωνα. Από τη Φθιωτιδοφωκίδα και την Καβάλα, στην Οδησσό και τη Μικρά Ασία”

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 30, 2012

Κυκλοφόρησε  το μοναδικό βιβλίο με τίτλο «Το Ημερολόγιο του Εύζωνα», από τις εκδόσεις ΞΥΡΑΦΙ. Είναι ένα ιστορικό ντοκουμέντο, από το καθημερινό ημερολόγιο που κρατούσε ο εύζωνας Χρήστος Δ. Αλεξόπουλος, από το Τσερνοβίτι (Παλαιοκερασιά) Φθιώτιδας, κατά τη διάρκεια της εκστρατείας στην Οδησσό και την Μικρά Ασία από το 1919 μέχρι το 1921, βιβλίο που με σεβασμό επιμελήθηκε ο εγγονός του, ο συγγραφέας-ερευνητής Σωτήρης Γ. Αλεξόπουλος.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 29/03/1823, ΑΡΧΙΣΕ Η Β’ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥ ΣΗ ΤΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 29/03/1823, ΑΡΧΙΣΕ Η Β’ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥ ΣΗ ΤΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 30, 2012
Γράφει η Σοφία Τ.
29/03, συνήλθε στο Άστρος Κυνουρίας η Β’ Εθνική Συνέλευση. Εξέλεξε ως πρόεδρο του Εκτελεστικού τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, όρισε ως έδρα διοικήσεως την Τρίπολη και κλείνει τις εργασίες της στις 18/04 με τη «Διακήρυξη για την πολιτική των Ελλήνων ύπαρξιν και ανεξαρτησία». Λίγα λόγια για τις Εθνοσυνελεύσεις και τα γεγονότα αυτών. Στις 20/12/1821, ξεκίνησε τις εργασίες της η A’ Εθνοσυνέλευση στην Πιάδα(αρχαία Eπίδαυρος). Σε αυτήν παραβρέθηκαν αντιπρόσωποι από τις περισσότερες επαναστατημένες περιοχές. Η συντριπτική πλειονότητα των «παραστατών» αποτελούνταν από Μοραΐτες, Ρουμελιώτες και νησιώτες πρόκριτους και κληρικούς. Δηλ. τις προεπαναστατικές ηγετικές ομάδες στις οποίες προστέθηκαν Φαναριώτες και λόγιοι που είχαν καταφτάσει στις επαναστατημένες περιοχές κατά τους πρώτους μήνες της επανάστασης. Ο Δημήτριος Υψηλάντης και οι επιφανέστεροι Ρουμελιώτες και Πελοποννήσιοι οπλαρχηγοί απουσίαζαν.

Παύλος Μελάς

η ζωή του, μαζί με την Ιστορία και την ελληνική γλώσσα, αποδεικνύει, και ας λένε ό,τι θέλουν κάποιοι, ότι η Μακεδονία ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ)
Γράφει η Σοφία Τ

Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ ΣΤΗΛΙΤΕΥΕΙ ΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ…

Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ ΣΤΗΛΙΤΕΥΕΙ ΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ…

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 29, 2012
(επίκαιρη, δυστυχώς και για το 2012, δήλωση του 1969 στο BBC)
Κρατήστε αυτό: «Όσο μένει η ανωμαλία, τόσο προχωρεί το κακό.» «Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει. Είναι εθνική επιταγή.»

Μάρτης 1821: ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΥΨΗΛΑΝΤΗ ΕΙΣΕΡΧΟΝΤ ΑΙ ΣΤΟ ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ

Μάρτης 1821: ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΥΨΗΛΑΝΤΗ ΕΙΣΕΡΧΟΝΤ ΑΙ ΣΤΟ ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 29, 2012
(επανάσταση Μολδοβλαχίας, Παραδουνάβιων Ηγεμονιών)
Γράφει η Σοφία Τ.
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, (1792-1828), ήταν Έλληνας πρίγκιπας, στρατιωτικός, λόγιος και αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1792 και ήταν γιος του Κωνσταντίνου Υψηλάντη, Ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας και γόνου εύπορης και ισχυρής Φαναριώτικης οικογένειας. Το 1810 κατατάχτηκε με το βαθμό του ανθυπίλαρχου (ανθυπολοχαγός του Ιππικού) στο σώμα των εφίππων σωματοφυλάκων του Τσάρου Αλέξανδρου Α΄ της Ρωσίας. Διακρίθηκε στους πολέμους κατά του Ναπολέοντα, όπου στη μάχη της Δρέσδης(27/08/1813), έχασε το δεξί του χέρι. Το 1814-5 συμμετείχε, ως μέλος της αυτοκρατορικής ακολουθίας, στο Συνέδριο της Βιέννης με το βαθμό του υποστράτηγου. Είχε τον τύπο της ανατολίτικης(Πολίτικης) ανδρικής ομορφιάς με έντονα χαρακτηριστικά μάτια. Ήταν αγαθός και ευγενής, μελαγχολικός και ονειροπόλος, ευκολοσυγκίνητος και ενθουσιώδης.

Η Ρωσία θα αναπτύξει όπλα που βασίζονται σε «νέες αρχές της φυσικής»

Τετάρτη, 28 Μαρτίου 2012

Η Ρωσία θα αναπτύξει όπλα που βασίζονται σε «νέες αρχές της φυσικής»

Ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Ανατόλι Σερντιούκοβ αποκάλυψε τη Δευτέρα σε μια συνάντηση με τον Βλαντιμίρ Πούτιν  -ο οποίος θα αναλάβει  σε λίγο το αξίωμα του προέδρου μετά την πρόσφατη εκλογική νίκη του-  ότι θα παρουσιαστούν τον Δεκέμβριο προτάσεις για την ανάπτυξη αμυντικών αντιπυραυλικών όπλων που θα βασιστούν σε «νέες αρχές της φυσικής».  Ο Πούτιν είχε αποδείξει σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε πριν από τις εκλογές την ανάγκη για την ανάπτυξη τέτοιων συστημάτων. 

Οι Χαμαιλέοντες της αρχαιοκαπηλίας

Οι Χαμαιλέοντες της αρχαιοκαπηλίας

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 28, 2012
20120328-201849.jpgΓράφει ο ΑΠΕΛΛΗΣ
Σκεφτόμουν, ότι το πιο σίγουρο μέρος για να βρει κανείς οπαδούς του 12θεου, δεν είναι, όπως θα περίμενε, οι αναρτήσεις με αρχαιοελληνικό περιεχόμενο. Όσο και αν φαίνεται παράδοξο, είναι εκείνες, όπου το θέμα του αρθρογράφου είναι άμεσα ή έμμεσα σχετικό με την Ορθοδοξία. Σωστά, λοιπόν, λέγεται, ότι τα αντίθετα έλκονται και πως δίπλα στο ιερό αναφύεται πάντα η ύβρις.

ΑΠΟΦΡΑΔΑ ΗΜΕΡΑ(28/03/1930) Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΤΗΚΕ ΣΕ ISTANBUL

ΑΠΟΦΡΑΔΑ ΗΜΕΡΑ(28/03/1930) Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΤΗΚΕ ΣΕ ISTANBUL

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 28, 2012
20120328-212442.jpgΑποκαλύπτει η Σοφία Τ.
Είναι μία πόλη που την ήθελαν πολλοί, όμως ένας την έχτισε(M. Κωνσταντίνος) και ένας την κατέκτησε(Μωάμεθ Β’ Πορθητής). Κωνσταντινούπολη, ένα όνομα που μιλάει στις καρδιές εκατομμυρίων Ελλήνων. Το 667 π.Χ. ένας Έλληνας από τα Μέγαρα δημιούργησε μία αποικία στην περιοχή που η Ευρώπη τελειώνει και ξεκινά η Ασία. Ήταν ο Βύζας, και η πόλη ονομάστηκε προς τιμήν του, Βυζάντιον. Το Βυζάντιο συνέχισε την ιστορική του διαδρομή ανάλογα με το μονοπάτι που ακολουθούσε ολόκληρος ο ελληνικός κόσμος. Κάθε ιστορική περίοδος έχει ένα μικρό λιθαράκι και από το Βυζάντιο. Στα τέλη του 1ου μ.Χ. αι., η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία αισθάνεται απειλή στα Α. σύνορά της.

ΠΑΡΘΕΝΩΝ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

undefined
Η πρώτη οικονομική κρίση στον δυτικό κόσμο καταγράφηκε τον 5ο αιώνα π.Χ. Μόνο που τότε η Αθήνα, υπό τον Περικλή, δεν ακολούθησε την πολιτική των περικοπών, αλλά έχτισε τον Παρθενώνα.

Αμφιβητείται η επικρατούσα θεωρία δημιουργίας της Σελήνης

Αμφιβητείται η επικρατούσα θεωρία δημιουργίας της Σελήνης



Νέα στοιχεία θέτουν σε αμφισβήτηση την καθιερωμένη θεωρία δημιουργίας της Σελήνης.

Οι επιστήμονες, εδώ και χρόνια, πιστεύουν ότι η Σελήνη δημιουργήθηκε μετά από μία σφοδρή σύγκρουση ενός μεγάλου ουράνιου σώματος όσο ο 'Αρης πάνω στη Γη, πριν από περίπου 4,5 δισ. χρόνια. Όμως αυτή η επικρατούσα θεωρία τίθεται τώρα σε αμφισβήτηση, καθώς μία νέα χημική ανάλυση των σεληνιακών πετρωμάτων, όσον αφορά την ποσότητα του τιτανίου, διαπίστωσε ότι είναι υπερβολικά όμοια με την αντίστοιχη των γήινων πετρωμάτων, κάτι που δεν δικαιολογείται αν το φεγγάρι είχε σχηματιστεί από δύο διαφορετικά σώματα, τη Γη και το άλλο που έπεσε πάνω της

Κλείνει ο κύκλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου

Κλείνει ο κύκλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου


Η υπόθεση Ντέμιαντζιουκ

Του Nicholas Kulish
New York Times 


Ο Ιβάν (Τζων) Ντέμιαντζιουκ, κάτοικος του Οχάιο, ο οποίος γεννήθηκε στην Ουκρανία το 1920, έφθασε στην Γερμανία από τις ΗΠΑ την περασμένη εβδομάδα για να αντιμετωπίσει κατηγορίες για εγκλήματα πολέμου, που διαπράχθηκαν όταν ήταν δεσμοφύλακας σε ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης. Πρόκειται για τη δεύτερη φορά που ο Ντέμιαντζιουκ απελαύνεται από τις ΗΠΑ. Η πρώτη ήταν πριν από 23 χρόνια, τότε που κατέλαβε τη θέση του στην παγκόσμια «μαύρη λίστα» των εγκληματιών, κατηγορούμενος ότι ήταν ο βάναυσος Ιβάν ο Τρομερός της Τρεμπλίνκα, ένας από τους πλέον διαβόητους σαδιστές του Ολοκαυτώματος. Είχε καταδικαστεί σε θάνατο στο Ισραήλ προτού προκύψουν νέα στοιχεία που του προσέφεραν απαλλαγή και επιστροφή στις ΗΠΑ με αμερικανική υπηκοότητα.
Αλλά οι τροχοί της δικαιοσύνης έχουν αρχίσει να γυρίζουν ξανά και ολόκληρη η διαδικασία επαναλαμβάνεται βήμα προς βήμα. Την περασμένη εβδομάδα, ο Τζων Ντέμιντζιουκ, 89 ετών, ασθενικός και χωρίς πατρίδα πάλι, επιβιβάστηκε σε αεροσκάφος με ειδικό ιατρικό εξοπλισμό για να μεταφερθεί στη Γερμανία, όπου κατηγορείται ότι «βοήθησε» στη δολοφονία 29.000 Eβραίων, ενώ εργαζόταν ως δεσμοφύλακας στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Σόμπιμπορ στην ανατολική Πολωνία.
Οι ανακριτές λένε ότι τα στοιχεία είναι ακλόνητα και ότι μπορεί να αποδειχθεί ότι ο Ντέμιαντζιουκ ήταν ένας ζωντανός εφιάλτης σε μια βιομηχανία φόνων, όπου βρήκαν τον θάνατο περί τα 250.000 άτομα μέσα σε διάστημα ενάμιση έτους. Ο υιός του, Τζον Ντέμιαντζιουκ ο νεότερος, δηλώνει ότι ο πατέρας του, που αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας, στον μυελό των οστών και τα νεφρά, έτυχε απάνθρωπης μεταχείρισης στις ΗΠΑ και στη Γερμανία. Ωστόσο, κατόπιν ιατρικών εξετάσεων στις οποίες υπεβλήθη την Τρίτη διαπιστώθηκε ότι είναι αρκετά υγιής για να δικαστεί. Η ενοχή του Ντέμιαντζιουκ θα κριθεί σε δικαστήριο του Μονάχου. Η υπόθεση Ντέμιαντζιουκ μπορεί να είναι η τελευταία μεγάλη δίκη για εγκλήματα πολέμου που διεξάγεται στη Γερμανία, σηματοδοτώντας το τέλος μιας εποχής που άρχισε στη Νυρεμβέργη το 1945.
Ο Τόμας Μπλατ, 82 ετών, ο οποίος ήταν κρατούμενος στο Σόμπιμπορ την ίδια περίοδο που ο Ντέμιαντζιουκ φέρεται να εργάστηκε εκεί ως δεσμοφύλακας, δήλωσε ότι και μόνο η δίκη είναι σημαντική περισσότερο από οποιαδήποτε ποινή. «Δεν με νοιάζει εάν θα απελευθερωθεί. Αλλά μ’ ενδιαφέρει η κατάθεσή του», δήλωσε ο κ. Μπλατ, ο οποίος σήμερα ζει στην Καλιφόρνια και έχει γράψει δύο βιβλία με θέμα τις εμπειρίες του. «Υπάρχει πολύς κόσμος που υποστηρίζει τώρα ότι το Ολοκαύτωμα δεν συνέβη ποτέ».
Ο Ντέμιαντζιουκ ήταν στρατιώτης του σοβιετικού στρατού και πολέμησε κατά των Γερμανών έως ότου αιχμαλωτίστηκε στην Κριμαία το 1942. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι πέρασε την υπόλοιπη περίοδο του πολέμου ως αιχμάλωτος, αλλά σύμφωνα με τους εισαγγελείς πήγε σε στρατόπεδο των Ες-Ες στο Τραβνίκι της Πολωνίας, όπου εκπαιδεύονταν ξένοι για να πάρουν μέρος στο Ολοκαύτωμα. Μετά τον πόλεμο, μετακόμισε στις ΗΠΑ, όπου εργάστηκε και απέκτησε οικογένεια. Το 1977, επιζώντες του Ολοκαυτώματος τον αναγνώρισαν ως τον Ιβάν τον Τρομερό. Καταδικάστηκε σε θάνατο από ισραηλινό δικαστήριο το 1988, αλλά η απόφαση αυτή ακυρώθηκε το 1993.

Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος-Niall Ferguson

Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος


Niall Ferguson
Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος
Εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ, 2008
Μια εξαιρετική ανάλυση των σπουδαιότερων ζητημάτων που σημάδεψαν την έκρηξη και την εξέλιξη του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Ο συγγραφέας κρίνει επιβεβλημένο να χρησιμοποιήσει μια εκτενέστατη βιβλιογραφία (κυρίως αγγλόγλωσση, γαλλόγλωσση και γερμανόγλωσση), να επανεκτιμήσει και να επαναδιατυπώσει τα πλέον πρόσφατα πορίσματά της, δίνοντας έτσι στον αναγνώστη σύγχρονες και ριζοσπαστικές απαντήσεις σε μια σειρά ιστορικών ζητημάτων μεγάλης βαρύτητας, όπως

Η σημασία μιας εθνικής επετείου

Η σημασία μιας εθνικής επετείου

Χρήστος Ιακώβου
Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥΚΕΜ)

Κάθε εθνική επέτειος αποτελεί σημείο αναφοράς για την έκφραση της συλλογικής ταυτότητας. Ταυτοχρόνως, αποτυπώνει το πως ένας λαός κρίνει και αφηγείται το ιστορικό του παρελθόν. Η αφήγηση, όμως, δεν είναι αυτοσκοπός γιατί ένας λαός αναζητεί την ιστορία του όχι για να αφηγηθεί το παρελθόν του αλλά για να προσδιορίσει την ταυτότητά του με την οποία θα αναμετρηθεί με το παρόν και θα συγκροτήσει το μέλλον του. Συνεπώς, ο τρόπος με τον οποίο ένα έθνος αντικρίζει το παρελθόν του αντανακλά το όραμα για το μέλλον του, τις φιλοδοξίες του και τους στόχους για την κοινωνία του.

ΔΙΔΑΧΕΣ ΚΟΡΑΗ

«Μόνον του Ευαγγελίου η διδαχή εμπορεί να σώση την αυτονομίαν του Γένους, όταν μάλιστα κηρύττεται από ποιμένας φίλους της αληθείας και της δικαιοσύνης»
(Αδ. Κοραής)

Επίκαιρα μηνύματα από την προετοιμασία του 1821

Επίκαιρα μηνύματα από την προετοιμασία του 1821

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 28, 2012
20120328-081423.jpgΓράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας-Πολιτικός Επιστήμων
Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας ο υπόδουλος Ελληνισμός αντιστάθηκε και με το ντουφέκι και με το φιλότιμο. Στην πρώτη μορφή αντιστάσεως, τις ένοπλες εξεγέρσεις πρωταγωνιστούν οι κλεφταρματολοί, αλλά σημαντικός ήταν και ο ρόλος των Επισκόπων και των απλών ιερέων. Στη δεύτερη μορφή αντιστάσεως την πνευματική και την ηθική, η Εκκλησία υπήρξε ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης και καθοδηγητής. Τούτο ομολογούν και οι αγωνιστές του 1821 που έζησαν τα γεγονότα από κοντά. Χαρακτηριστικά ο Δυτικομακεδόνας οπλαρχηγός Νικόλαος Κασομούλης γράφει στα Ενθυμήματα Στρατιωτικά και τα εξής ενδιαφέροντα:
«Από τα διάφορα ιστορικά και εκκλησιαστικά συγγράμματα και από αυτά τα πράγματα
γνωρίζοντες ότι η Ελληνική γλώσσα, ο χαρακτήρ και τα έθιμα του Ελληνικού λαού, μετά την πτώσιν του Βασιλείου μας, εδιατηρήθησαν (sic) υπό την επαγρύπνησιν του Κλήρου μας και των διαφόρων πεπαιδευμένων του Έθνους μας και δια της κοινής ευλαβείας προς την αγίαν ημών Θρησκείαν…».
Αλλά και ο έντιμος Βρετανός Βυζαντινολόγος, ο αείμνηστος Στήβεν Ράνσιμαν, στον Επίλογο του βιβλίου του «Η Μεγάλη Εκκλησία εν Αιχμαλωσία» επισημαίνει: «Η Ορθοδοξία ήταν η δύναμη που διατήρησε τον Ελληνισμό κατά τη διάρκεια των σκοτεινών αιώνων…»
Η Ορθόδοξη Εκκλησία διαφύλαξε όχι μόνο την Πίστη αλλά και την εθνική συνείδηση. Κατά τη διάρκεια της δουλείας οι έννοιες Ορθόδοξος και Ρωμηός ήταν σχεδόν ταυτόσημες. Εθνάρχης όλων των Ορθοδόξων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν ο Πατριάρχης. Η απώλεια της θρησκευτικής ταυτότητος σήμαινε αυτομάτως και την απώλεια της εθνικής ταυτότητος. Όποιος άλλαζε την Πίστη του -δια της βίας ή εκουσίως- τούρκευε ή φράγκευε. Η Εκκλησία αγωνίσθηκε για να σταματήσουν οι προσχωρήσεις Ορθοδόξων στο Ισλάμ. Ο Νεκτάριος Τέρπος και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα μοναχών που έδωσαν την πνευματική μάχη για να αποτρέψουν τον εξισλαμισμό των ταλαιπώρων Ελλήνων και για να διατηρήσουν την ελληνικότητα της γλώσσας και της εθνικής συνειδήσεως. Οι τουρκόφωνοι Καππαδόκες στη Μικρά Ασία κράτησαν την ελληνική εθνική ταυτότητα, διότι παρέμειναν πιστά μέλη της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Αντιθέτως οι εξισλαμισθέντες Τσάμηδες της Θεσπρωτίας μαζί με το θρήσκευμα άλλαξαν και εθνική συνείδηση. Ήταν Έλληνες που προσχώρησαν στο Ισλάμ μετά την ατυχή εξέγερση του Διονυσίου Φιλοσόφου-Σκυλοσόφου το 1611 και αργότερα οι απόγονοί τους έσφαζαν τον Ελληνισμό ως όργανα των Τούρκων και των Γερμανοϊταλών κατακτητών.
Οι μεγαλύτεροι αντιστασιακοί κατά του κατακτητή είναι οι Νεομάρτυρες, Το παράδειγμα της αυτοθυσίας τους στέριωνε την πίστη των υποδούλων και περιόριζε τους εξισλαμισμούς. Ο π. Γεώργιος Μεταλληνός στο βιβλίο του «Τουρκοκρατία» γράφει χαρακτηριστικά : «Το μαρτύριο των Νεομαρτύρων δείχνει και τη συμμετοχή της Εκκλησίας στην Αντίσταση και την ενότητα του Γένους έναντι του τυράννου. Στην επιστροφή και ομολογία των Νεομαρτύρων συνέβαλλαν αποφασιστικά οι Πνευματικοί τους. Σ’ αυτούς κατέφευγαν, κυρίως στα αγιορείτικα μοναστήρια, για να μετανοήσουν και να εισαχθούν στην πνευματική ζωή. Τα μοναστήρια έγιναν έτσι προμαχώνες μπροστά στα κύματα του μουσουλμανισμού…».
Ο αυτοφυής πολιτικός θεσμός του Ελληνισμού επί Τουρκοκρατίας ήσαν οι αυτοδιοικούμενες κοινότητες. Καλλιέργησαν το δημοκρατικό φρόνημα και βοήθησαν τους υποδούλους να εξάγουν τα προϊόντα τους και να αποφύγουν τη μεγάλη ανάμιξη των Τούρκων στα εσωτερικά τους. Η Ορθόδοξη Εκκλησία έβαλε τη σφραγίδα της στον θεσμό. Η κοινότητα αποτελεί συνέχεια και προέκταση της Ενορίας. Μετά τη Θεία Λειτουργία της Κυριακής οι Χριστιανοί, έχοντας επικεφαλής τον Επίσκοπο ή τον ιερέα, συγκεντρώνονται στον αυλόγυρο του Ναού και συζητούν, αποφασίζουν , ψηφίζουν. Οι κοινότητες εκφράζουν τη δημοκρατική παράδοση της αρχαίας Εκκλησίας του Δήμου, αλλά και του Συνοδικού συστήματος της Ορθοδοξίας. Το πνεύμα της χριστιανικής αλληλεγγύης, τόσο απαραίτητο στις ημέρες μας, βρήκε εφαρμογή στις συντεχνίες της εποχής εκείνης. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο καταστατικό της γνωστής εξαγωγικής συντεχνίας των Αμπελακίων Θεσσαλίας υπάρχουν συνεχείς αναφορές στο Ευαγγέλιο, ενώ ως συντάκτης του υπογράφει ο Επίσκοπος Πλαταμώνος Διονύσιος.
Και σ’ αυτό το θέμα κάποιοι αμφισβητίες προσπάθησαν να μειώσουν τον ρόλο της Ορθοδόξου παραδόσεως. Ισχυρίζονται ότι ο κοινοτικός θεσμός είναι έμπνευση των Οθωμανών Τούρκων για να συλλέγουν ευκολότερα τους φόρους. Τότε, όμως πώς εξηγείται η επιτυχής λειτουργία του θεσμού στους Αποδήμους Έλληνες της Δυτικής και Ανατολικής Ευρώπης; Εκεί δεν υπήρχαν Τούρκοι για να ζητούν φόρους. Κι όμως οι κοινότητες των Ελλήνων άνθισαν με επίκεντρο πάντα τον Ορθόδοξο Ναό και τον ιερέα. Στη Βιέννη, στη Βενετία, στην Τεργέστη, στο Λιβόρνο, στην Οδησσό, στο Σεμλίνο (σήμερα Ζέμουν της Σερβίας) και σε πολλά άλλα μέρη της ξενιτιάς οι Έλληνες λόγιοι και πραματευτάδες συγκεντρώνονται γύρω από την Εκκλησία τους, ιδρύουν κοινοτικούς θεσμούς, διαβάζουν πατριωτικά κείμενα και προετοιμάζουν με τον τρόπο τους την Ανάσταση του Έθνους.
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης τόνισε στους μαθητές του πρώτου Αθηναϊκού Γυμνασίου: «Ὁταν πήραμε τα όπλα είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και ύστερα υπέρ Πατρίδος». Αυτές οι αξίες και αυτά τα ιδανικά μπορούν και σήμερα να μάς ανεβάσουν πνευματικά για να ξεφύγουμε από την εθνική κατάθλιψη και να ξεκολλήσουμε από τον υλιστικές ιδεολογίες, οι οποίες δημιούργησαν την κρίση. Η μιζέρια δεν ταιριάζει στον Έλληνα ούτε η συνεχής υποταγή στα κελεύσματα των δανειστών. Ας διδαχθούμε από τους προγόνους μας να είμαστε αγωνιστές, αισιόδοξοι και επίμονοι. Ας αναβαπτισθούμε στο ελληνορθόδοξο πνεύμα του 1821!
Κ.Χ. 22.3.2012

Μεγάλη τιμή για τον Έλληνα Ολυμπιονίκη της Άρσης Βαρών αποτελεί το γεγονός ότι έγινε σταθμός του Μετρό του Λονδίνου ενόψει των Ολυμπιακών αγώνων του 2012.

Σταθμός Πύρρος Δήμας στο μετρό του Λονδίνου!

undefined
Μεγάλη τιμή για τον Έλληνα Ολυμπιονίκη της Άρσης Βαρών αποτελεί το γεγονός ότι έγινε σταθμός του Μετρό του Λονδίνου ενόψει των Ολυμπιακών αγώνων του 2012.

Ο Πύρρος Δήμας, ο πιο επιτυχημένος Ελληνας Ολυμπιονίκης, θα δώσει το όνομά του σε μία στάση του μετρό του Λονδίνου, κατά τη διάρκεια των Αγώνων του φετινού καλοκαιριού. Η οργανωτική επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων αποφάσισε να δώσει προσωρινά στους σταθμούς τα ονόματα 361 αθλητών που έγραψαν τη δική τους ιστορία στη σημαντικότερη αθλητική διοργάνωση.

Κάθε γραμμή του διάσημου "tube" είναι αφιερωμένη σε ένα άθλημα και ο Πύρρος βρίσκεται στην κίτρινη, μαζί με άλλους σπουδαίους Ολυμπιονίκες της Αρσης Βαρών όπως ο Βασίλι Αλεξέγεφ, ο Ναϊμ Σουλεϊμάνογλου και ο Χοσεϊν Ρεζαζαντέ. Πιο επιτυχημένος απ΄όλους θεωρείται ο Ελληνας, με τρία χρυσά και ένα χάλκινο.

Έργα και ημέρες του ΕΛΙΑΜΕΠ

Έργα και ημέρες του ΕΛΙΑΜΕΠ

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 28, 2012

Kαλησπέρα.

Αποστέλλω  τρία links στα οποία είναι ανάγλυφη η διαπλοκή της κ. Δουρίδα, του ΕΛΙΑΜΕΠ σε ανεκδιήγητες ημερίδες. Θεμελιώνεται ακόμη πιο πολύ το άρθρο – σχόλιό μου που αναρτήσατε(και σας ευχαριστώ)

Με κάθε ειλικρίνεια

Iάσων Οχληρός

Σάλος για τους... μυστικούς δείπνους Κάμερον με λομπίστες Το σκάνδαλο οδήγησε σε παραίτηση τον ταμία των Τόρις

Τρίτη, 27 Μαρτίου 2012

Σάλος για τους... μυστικούς δείπνους Κάμερον με λομπίστες Το σκάνδαλο οδήγησε σε παραίτηση τον ταμία των Τόρις

Ο Ντ. Κάμερον είχε μετατρέψει τη μάχη κατά των λόμπι σε σημαία του πολιτικού του λόγου όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση
Ο Ντ. Κάμερον είχε μετατρέψει τη μάχη κατά των λόμπι σε σημαία του πολιτικού του λόγου όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση

Χόρεψαν Ζορμπά στο κέντρο του Μπέρμινγκαμ

Τρίτη, 27 Μαρτίου 2012

Χόρεψαν Ζορμπά στο κέντρο του Μπέρμινγκαμ


«400 χρόνια σκλαβιάς δεν λύγισαν το ελληνικό πνεύμα. Δεν θα τα καταφέρει μια οικονομική κρίση, να τo λυγίσει. Δεν θέλουμε ελεημοσύνες και ότι χρωστάμε θα δουλέψουμε για να τo ξοφλήσουμε.»

Ο Μπαράκ Ομπάμα, η Β. Κορέα και ο Ηράκλειτος

Ο Μπαράκ Ομπάμα, η Β. Κορέα και ο Ηράκλειτος

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 26, 2012

Ως μία άμεση πρόκληση προς τους ηγέτες της Βορείου Κορέας, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, τους εκλιπαρεί να έχουν το θάρρος να επιδιώξουν την ειρήνη [1]. Πρόσεξε! Ο Ομπάμα ΔΕΝ ζητάει από τους ηγέτες της Βορείου Κορέας να διαλύσουν την χώρα τους, ούτε να την ξεπουλήσουν και, αφού την περάσουν μέσα από μία κιμαδομηχανή πολυπολιτισμικότητας αλά ΕΛΙΑΜΕΠ, να την σβήσουν από τον χάρτη της Γης.

27/03/1821: ΚΗΡΥΞΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ Α. ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΔΙΑΚΟ

27/03/1821: ΚΗΡΥΞΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ Α. ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΘΑΝΑ ΣΙΟ ΔΙΑΚΟ

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 27, 2012
Αθανάσιος Διάκος(1788-1821). Εκ των πρωτεργατών της έναρξης της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 στην Στερεά Ελλάδα(Ρούμελη, σαν σήμερα 27/03). Μαρτύρησε γιατί έμεινε Έλληνας ως το τέλος… Γεννήθηκε ή στην Αρτότινα Φωκίδας ή στην Άνω Μουσουνίτσα Φωκίδας. Το πραγματικό του όνομα ήταν Αθανάσιος Γραμματικός ή Μασσαβέτας. Το επώνυμο «Διάκος» το έλαβε αυτός ο εγγονός κλέφτη, καθότι από τα 12 του είχε έφεση στην θρησκεία. Η μητέρα του, τον έστειλε λοιπόν για εκπαίδευση στην Ι.Μ. του Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου στην Αρτότινα. Έγινε μοναχός στα 17 του και, λόγω της αφοσίωσής του στον Θεό, γρήγορα έγινε διάκος.

Σας κατηγορώ…

Σας κατηγορώ…

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 26, 2012
Γράφει ο ΑΠΕΛΛΗΣ
Σήμερα ο Ελληνικός λαός βρίσκεται υπόδικος στο κακοδικείο της παγκόσμιας τραπεζικής κλίκας, όπου τον οδήγησαν με την κατηγορία «μαζί τα φάγαμε», οι ίδιοι οι πολιτικοί του ηγέτες. Αυτοί που ξέχασαν πως τα «λεφτά υπάρχουν», και που ξαφνικά θυμήθηκαν πως «δεν υπάρχει σάλιο». Αυτοί, οι οποίοι υποτίθεται πως ήταν εντεταλμένοι να τον εκπροσωπούν και να τον προστατεύουν.

Η ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΧΙΟΥ ΥΠΟ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ : ΔΕΝ ΕΣΦΑΓΗΣΑΝ, ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΑΝ!!!

Η ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΧΙΟΥ ΥΠΟ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ : ΔΕΝ ΕΣΦΑΓΗΣΑΝ, ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΑΝ!!!

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 27, 2012
Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
Μερικά από τα οστά των σφαγιασθέντων στη Χίου, όπως φυλάσσονται στη Μεγάλη Μονή
Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη

Η... θαμμένη «έκθεση Καθενιώτη» για το 1940

Η... θαμμένη «έκθεση Καθενιώτη» για το 1940

Για το «απαράσκευον» (τουλάχιστον) του καθεστώτος Μεταξά και την «ανεπάρκειαν» (πάλι τουλάχιστον) της ανώτατης ηγεσίας στον πόλεμο του 1940-41 έχουν γραφεί άπειρες σελίδες. Ανάμεσά τους ξεχωριστή θέση κατέχει το πόρισμα τριών απόστρατων αντιστράτηγων, που έχει περάσει στην Ιστορία ως «έκθεση Καθενιώτη». Πρόκειται για μοναδική στρατιωτική πηγή ως προς την ετοιμασία και τη διεξαγωγή του πολέμου. Παρόλα αυτά, 65 χρόνια μετά τη δημοσίευσή της, το ντοκουμέντο παραμένει άγνωστο και περίπου «αγνοείται»...

Η... θαμμένη «έκθεση Καθενιώτη» για το 1940
Η «έκθεση Καθενιώτη» συντάχθηκε ενώ ακόμη ήταν νωπά τα γεγονότα. Τεκμηριώνεται με τα στρατιωτικά ντοκουμέντα της εποχής, που υπήρχαν ακόμη και δεν είχαν «πειραχτεί». Βασίζεται, ακόμη, στις μαρτυρίες-καταθέσεις των διοικητών των μεγάλων μονάδων, οι οποίοι ζούσαν την εποχή εκείνη.

Melian dialogue-Δόξα και τιμή στους ήρωες

Melian dialogue

From Wikipedia, the free encyclopedia
Jump to: navigation, search
The Melian dialogue, contained in Thucydides' History of the Peloponnesian War, is an account of the confrontation between the people of Melos, a small island in the southern Aegean Sea, and the Athenians in 416–415 BC. Melos was a neutral island, lying just east of Sparta; the Athenians wanted to conquer the island to intimidate the Spartans. In general, "the Dialogue is formally not about the morality of the eventual execution, but about the Melian response to the Athenians' first demand, that Melos should submit."[1]

Contents

 [hide

[edit] Thucydides

Thucydides monitored and recorded events of the Peloponnesian War.
A bust of Thucydides.
Thucydides; cast of a bust at Holkham Hall (Pushkin Museum)
Most likely born in Athens, he supported the Athenian cause and wanted to help; however, he caught the Plague "sometime between 430 and 427 BC and initially was prevented from joining the war effort. Upon his recovery, he was appointed general and given command of a small squadron of ships."[2] It was quite exceptional for him to survive such a deadly disease. Thucydides fell out of favour with the Athenians, and was exiled in 424 BC, which allowed him plenty of time to write about the ongoing Peloponnesian War. Thucydides' high social status and family wealth granted him the leisure needed to work on writing the History of the Peloponnesian War.
Thucydides writes that the two sides held a meeting where they presented their arguments for and against the invasion. This was held between "the governing body and the few," not before the people, leading the Athenians to imply that the Melian elite was afraid that the people might support the Athenian position. Many political philosophers have interpreted the dialogue, as written in the History, as reflecting Thucydides' personal views concerning the attack on Melos, whether or not it accurately reports the specific speeches delivered at the meeting.

[edit] Context

The historical background of this portion of the History is the invasion of the island of Melos by Athens in 416 BC during a brief lull in the Peloponnesian War. Just after the Battle of Mantinea in 417 BC, the Athenians moved on the Melians and demanded that they join the Delian League, thus effectively becoming part of their empire. The Melians had always resisted the influence of the Delian League, and resisted this invasion as well. D.M Lewis states, "The Dialogue is formally not about the morality of the eventual execution, but about the Melian response to the Athenians' first demand, that Melos should submit."(or give in)[3] Thucydides created the Dialogue in order to represent the actual events of the Athenians speaking to the Melians. His use of speeches in The History of the Peloponnesian War allowed readers to understand the way in which Athens created their empire. The Athenians sent the League's fleet to Melos to await the time to attack if Melos did not come to a peaceful agreement to surrender to the Athenian representatives.[4]
The Athenian conquest of Melos was ironic because the Athenians wanted to prove their strength, but got their power by destroying the weakest and most vulnerable communities in the Aegean. It is completely indicative of the principal problem with democracy—the "tyranny of the mob"—that the Athenian assembly would favour such a move, which cannot be said to have been of great strategic benefit.

[edit] Arguments

The Athenians, in a frank and matter-of-fact manner, offer the Melians an ultimatum: surrender and pay tribute to Athens, or be destroyed.
The Melians argue that they are a neutral city and not an enemy, so Athens has no need to crush them. The Athenians counter that, if they accept the Melians' neutrality and independence, they would look weak: people would think they spared Melos because they were not strong enough to conquer it.
The Melians argue that an invasion will alarm the other neutral Greek states, who will become hostile to Athens for fear of being invaded themselves. The Athenians counter that the Greek states on the mainland are unlikely to act this way. It is the more volatile island states and the subjects they have already conquered that are more likely to take up arms against Athens. In Thucydides' account, the Melians stated, "If such hazards are taken by you to keep your empire and by your subjects to escape it, we who are still free would show ourselves great cowards and weaklings if we failed to face everything that comes rather than submit to slavery."[5]
The Melians argue that it would be shameful and cowardly of them to submit without a fight. The Athenians counter that the debate is not about honour but about self-preservation.
The Melians argue that though the Athenians are far stronger, there is still a chance they could win. The Athenians counter that only the strong have a right to indulge in hope; the weak Melians are hopelessly outnumbered.
Another reason for the Melians' refusal was their confidence in having help from the gods; however, the Athenians feel that the gods are on their side as well. Thucydides stated, "We trust that the gods will give us fortune as good as yours, because we are standing for what is right against what is wrong."[6] The Athenians counter that gods and men alike respect strength over moral arguments; the strong do as they can and the weak suffer what they must.
The Melians insist that their Spartan kin will come to their defence. The Athenians argue that the Spartans have nothing to gain and a lot to lose by coming to the Melians' aid – mere kinship will not motivate them.
The Athenians conclude the argument by saying there is no shame in submitting to a stronger enemy. The Melians do not change their minds and politely dismiss the envoys.

[edit] Analysis

The Melian Dialogue opened up many arguments about the morality of destroying Melos. One of the arguments in the Melian Dialogue is whether or not the destruction of Melos was a humanitarian act. The destruction of Melos was not humanitarian, but the preceding discussion with Melos to have them surrender before anyone had to get hurt was humanitarian. A.B. Bosworth represents both points of view. He argues that the Melian Dialogue was not humanitarian at all because of the brutality the Athenians used against Melos.[7] However, he also argues that it could be humanitarian because, "they could only confront them with the reality of their position in the bluntest terms. Harsh their language undoubtedly is, but it has a humanitarian end, to convince the Melian oligarchs of the need to capitulate and save themselves and the commons the horrors of a siege."[7] The Melians were put in quite the predicament: to save themselves and surrender or have their nation completely destroyed for the sake of independence.
As for Thucydides' point of view, it would seem that he may have had a bias in favour of the Melians because of his exile from Athens. W. Liebeschuetz argues that the Athenians were "wrong and deluded" because of their lack of morality in Melos' destruction but also that "the Athenians were also perfectly right that the Melians' own interest required that they should yield to the Athenians since they had not the strength to resist successfully."[8] However, D.M. Lewis declares that, "Thucydides, with his strong feeling for the power and glory of Athens, may have seen this differently and regarded the Melians' heroics as foolish and unrealistic; and the fact that they had been offered a relatively painless alternative might affect his view of the massacre."[9] Lewis also questioned how much of a reaction Thucydides wanted to get from his readers, based on the cruelty the Athenians showed the Melians. This was because "judgments about the Athenian empire is certainly in large part due to the attention that Thucydides' Dialogue has focused on it, but the feeling he displays elsewhere about that empire makes it questionable if he intended to produce the revulsion which most readers of the Dialogue feel."[10] The Melian Dialogue garners a lot more attention in The History of the Peloponnesian War because of Athens' hostility than Thucydides might have intended.
The reason the Melians refused to surrender to the Athenians was because of their strong sense of independence, and because the Athenians demanded a ruinous tribute. Though they were faced with overwhelming odds, the Melians believed that the Spartans, who were their kins, would come to their aid against Athens. Moreover, they did not want to be regarded as cowards for surrendering so easily and submitting themselves to slavery. Slavery was the ultimate term of alliance, which would mean that Melos could no longer take their neutral stand. Alliance meant Melos' subservience to Athens. Slavery also meant extinction of their community, instead of living as an oligarchy. Citizenship for the men would no longer be an option. To lose that right would mean the loss of a sense of themselves.

[edit] Results

Ultimately, Melos refused to surrender to the Athenians. The Athenians immediately besieged Melos, as threatened. Thucydides writes, "Our decision, Athenians, is just the same as it was at first. We are not prepared to give up in a short moment the liberty which our city has enjoyed from its foundation for 700 years."[11] With this decision, the Athenians now had the excuse they needed to destroy Melos, even though the Melians offered them peace at the end of the Dialogue by saying, "‘We invite you to allow us to be friends of yours and enemies to neither side, to make a treaty which shall be agreeable to both you and us, and so to leave our country.'"[11] Although the Melians held out for a time, the Athenians eventually won after some form of unspecified treachery within the city. They then proceeded to execute all the men they took captive and enslaved the women and children, and further, repopulated it as an Athenian colony.
Liebeschuetz makes a good point on irony in the Melian Dialogue: "The Athenians look at the present and can see nothing will save Melos. They are right. The Melians look to the future. They are right too. Melos is destroyed. But the very next sentence in the history begins the story of the decline of Athens and the justification of the Melians."[8] This is incredible because both groups, the Melians and Athenians, predicted outcomes that both came to pass at a later time. Athens correctly predicted that Sparta would not or could not prevent the Athenian army from destroying Melos. Yet the Melians were also correct in their belief in their kindred, the Spartans. After the fall of their city, the surviving Melians were resettled on the mainland by Sparta. Within a few years the Peloponnesian War broke out between Sparta and Athens, and the Melian community in exile raised funds to contribute to the Spartan war effort, which successfully destroyed the Athenian empire. The Spartan general Lysander then retook Melos and restored the Melians to their homeland.
Overall, Melos was one of the few islands in the Cyclades that stood up for itself despite the negative repercussions.

[edit] Quotes

The dialogue is between unnamed Athenian envoys sent by generals Cleomedes son of Lycomedes and Tisias son of Tisimachus to negotiate with unnamed Melians
  • Athenian: "For ourselves, we shall not trouble you with specious pretenses—either of how we have a right to our empire because we overthrew the Mede, or are now attacking you because of wrong that you have done us—and make a long speech which would not be believed; and in return we hope that you, instead of thinking to influence us by saying that you did not join the Spartans, although their colonists, or that you have done us no wrong, will aim at what is feasible, holding in view the real sentiments of us both; since you know as well as we do that right, as the world goes, is only in question between equals in power, while the strong do what they can and the weak suffer what they must" (Strassler 352/5.89).
  • Melians: "You may be sure that we are as well aware as you of the difficulty of contending against your power and fortune, unless the terms be equal. But we trust that the gods may grant us fortune as good as yours, since we are just men fighting against unjust, and that what we want in power will be made up by the alliance of the Lacedaemonians, who are bound, if only for very shame, to come to the aid of their kindred. Our confidence, therefore, after all is not so utterly irrational."
  • Athenian: "Of the gods we believe, and of men we know, that by a necessary law of their nature they rule wherever they can. And it is not as if we were the first to make this law, or to act upon it when made: we found it existing before us, and shall leave it to exist forever after us; all we do is to make use of it, knowing that you and everybody else, having the same power as we have, would do the same as we do" (Strassler 354/5.105.2).

Δόξα και τιμή στους ήρωες…

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 26, 2012
undefined       …όνειδος και τιμωρία στους πολιτικάντηδες
γράφει οΚωνσταντίνος Π. Κουλούρης
Ομότιμος Καθηγητής ΤΕΙ
Για μια ακόμα φορά ακούω τις μοιρολογίστρες των Ευρωπαίων αφεντάδων να μιξοκλαίνε που «κάτι κακά παιδιά» προσβάλλουν την τιμή που αποδίδουν οι παρελάσεις στο Ιστορικό γεγονός της Εθνικής Παλιγγενεσίας.
Κρύβουν όμως ότι ο λαός αποδίδει την μέγιστη τιμή και τον σεβασμό στους ήρωες του Έθνους που έδωσαν την ψυχή και το σώμα τους για την Ελευθερία και την Απελευθέρωση της πληγωμένης Εθνικής Περηφάνιας και της Εθνικής Ανεξαρτησίας.
Βέβαια τότε δεν αξιολόγησαν αντικειμενικά και με τεχνοκρατικά κριτήρια ότι «μια χαρά περνούσαν» με τους κατακτητές τους και αν ξεσηκωθούν θα κινδυνέψουν τα «προνόμιά τους». Θα χαλάσουν την ζαχαρένια τους και μπορεί να κινδυνεύσει και η ζωή τους. Και αντέδρασαν στον κατακτητή. Δεν υπέγραψαν !!! Ενώ τώρα οι «ρεαλιστές» ηγέτες μας, κορδωμένοι και «περήφανοι» για τον «πατριωτισμό» τους που (χαχαχα)  «σώζει το Έθνος»…
Χωρίς φυσικά εξουσιοδότηση και λαϊκή (με ψήφο) νομιμοποίηση, παριστάνουν τα λιοντάρια στην «αποστειρωμένη και ασφαλή οθόνη της τηλεόρασης».
-Ένας Πρόεδρος που αφού υπέγραψε ως υποτακτικός όλους τους Νόμους και τις συμφωνίες της παράδοσης και της «νέας κατοχής» , θυμήθηκε ότι «δεν μας μεταχειρίζονται όπως πρέπει οι Ευρωπαίοι…».
Μετά από 70 χρόνια η Ελλάδα υπέγραψε με απόφαση της Βουλής την παράδοση της Εθνικής Κυριαρχίας, της Εθνικής Ανεξαρτησίας και του Εθνικού πλούτου για να «μας σώσει από την πτώχευση» !!!.
 Σκέψου να είχε ψηφίσει (αν υπήρχε) και «κάποια Βουλή του 1940» ανάλογα, αντί για ΟΧΙ, για να μην βάλλει σε κίνδυνο την οικονομία!!! Τότε πετύχαμε το ακατόρθωτο Κύριε Πρόεδρε, επειδή ο Πρωθυπουργός είπε ΟΧΙ. Εσείς τώρα ΕΙΠΑΤΕ ΝΑΙ στην κατοχή και αυτό θα σας το χρωστάει η Ιστορία.
-Ένας δοτός, παράνομος και αντισυνταγματικά διορισμένος Πρωθυπουργός, δίνει οδηγίες και συμβουλές στους πολίτες, σαν με φωνή «ρομπότ» ,ενώ η κραυγή του λαού απαξίωσης του πολιτικού συστήματος, «ψεύτες και προδότες» επιχειρείται με όλα τα μέσα να κατασταλεί και να μην ακούγεται νομίζοντας ότι έτσι θα ανατρέψουν την πραγματικότητα. Τώρα οι Έλληνες ξέρουν, καταλαβαίνουν και ελπίζουμε να μάθουν και να πράξουν περισσότερα.
-Οι συνεταίροι-συνκυβερνήτες ΑΕ (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) καταγγέλλουν τα γεγονότα!
Ναι επιδοκιμάζουν τις «επιτυχίες» της δοτής Κυβέρνησης και την εικόνα της Χώρας στην οποία συμπράττουν συνεταιρικά. Θλιβερά τρομαγμένα, φοβισμένα ανθρωπάκια που διεκδικούν να σφετεριστούν τιμές που δεν τους αξίζουν και κρύβονται πίσω από επάλληλες σειρές ασφάλειας για να γλιτώσουν από την «αγάπη» του λαού που ξεχειλίζει.
Ευτυχώς που η ώρα της κρίσης πλησιάζει. Όσο και να μην τους αρέσει οι εκλογές θα φέρουν την κάθαρση και η απόφαση ΚΑΙ Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ θα αποδοθεί.
Αυτό πρέπει να μην το ξεχάσει ο κάθε Έλληνας την κρίσιμη ώρα της κάλπης.
26/03/2012                                                                                       Κωνσταντίνος Π. Κουλούρης
                                                                               Ομότιμος Καθηγητής ΤΕΙ