Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΘΑΤΗ (310 πΧ) – Ελληνες, Σκύθες και Σαρμάτες περί τον Κιμμέριο Βόσπορο

01/03/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

Ο  Παιρισάδης  Α΄ της  δυναστείας  των  Σπαρτοκιδών,  βασιλιάς  του  Κιμμέριου  Βοσπόρου (θα  παραθέσω  την  Ιστορία  του  συγκεκριμένου  ελληνικού  βασιλείου  σε  επόμενο  άρθρο  μου  σύντομα)  πέθανε  το  310  πΧ.  Ο  πρωτότοκος  γιος  του,  Σάτυρος,  ανακηρύχθηκε  βασιλιάς  αλλά  σε  λίγο  αντιμετώπισε  την  εξέγερση  του  νεότερου  αδελφού  του,  Ευμήλου,  ο  οποίος  διεκδίκησε  τον  θρόνο.  Ο  Εύμηλος  είχε  εξασφαλίσει  την  υποστήριξη  του  Αριφάρνους,  βασιλιά  των  Θαταίων  όπως  αναφέρει  ο  Διόδωρος  ο  Σικελιώτης,  δηλαδή  του 
λαού  ο  οποίος  ζούσε  στην  περιοχή  του  ποταμού  Θάτη.

Γιατί “σφυρίζουν αδιάφορα” ΗΠΑ, Μούιζνιεκς και AJC στη νεοναζιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας; Κόσμος

01/03/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

Ιδιαίτερα επιλεκτικοί αποδεικνύονται τόσο οι ΗΠΑ, όσο και το “πολύς” Νιλς Μούιζνιεκς, υπεύθυνος ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, αλλά και οι ηγέτες της Αμερικανοεβραικής Ένωσης (AJC) και του Εβραϊκού Παγκόσμιου Συμβουλίου σε ότι αφορά την ανάγκη καταδίκης των αρνητών του Ολοκαυτώματος και του αντισημιτισμού.

Ενώ στην Ελλάδα παρεμβαίνουν ακόμα και στην επιλογή … Περιφερειαρχών (για να μην αναφερθούμε στις πιέσεις για να διωχθεί το κόμμα του Λαϊκού Συνδέσμου) σΣτην Ουκρανία, όπου ακόμη και ο νέος «πρόεδρος» Αρσένι Γιατσιένιουκ χαιρετά ναζιστικά και προσφέρει κάλυψη στους ακροδεξιούς να αλωνίζουν στο Κίεβο και σε άλλες πόλεις με τα Λαλάσνικοφ στα χέρια δεν έχουν πει ούτε μία λέξη!

Όταν στην Ελλάδα η Αμερικανοεβραική Ένωση (AJC) και του Εβραϊκό Παγκόσμιο Συμβουλίο παρεμβαίνει ωμά στην εσωτερική πολιτική σκηνή, στην Ουκρανία που οι νεοναζιστές έχουν γίνει κυβέρνηση με τον Γενικό Εισαγγελέα να είναι μέλος του φασιστικού κόμματος “Svoboda”, της πολιτικής πτέρυγας του ένοπλου “Δεξιού Τομέα”, ουδόλως τους ενοχλούν οι σβάστικες και οι στολές SS που έχουν γίνει “μόδα”

Ο Αντικομμουνισμός στην Ιστοριογραφία (Ι): ο “λιμός της Ουκρανίας”

Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον πως κατασκευάζονται ορισμένες «ιστορικές αλήθειες» που στη συνέχεια αποκρυσταλλώνονται στην συλλογική μνήμη του παρελθόντος και φέρονται ως γενικά αποδεκτά γεγονότα. Έτσι γίνεται ιδιαίτερα δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς την Ιστορία από την προπαγάνδα. Η «ψυχροπολεμική» ιστοριογραφία είναι γεμάτη από τέτοια δείγματα γραφής.
Ομολογουμένως υπήρξε μια μικρή περίοδος αναλαμπής στην ιστορική έρευνα τη δεκαετία του 1990, όταν «ελεύθεροι» πια από τις πιέσεις του παρελθόντος, πολλοί ιστορικοί-μελετητές της Δύσης έκαναν αξιόλογες προσπάθειες να προσεγγίσουν τη σοβιετική Ιστορία πέρα από στερεότυπα και στεγανά (βοήθησε και το άνοιγμα των Αρχείων της ΕΣΣΔ). Σύντομα όμως αυτή η περίοδος έκλεισε και επιστρέψαμε στη χυδαία αντικομμουνιστική προπαγάνδα του παρελθόντος.

Επιχειρώντας μια μεθοδολογική-αναλυτική προσέγγιση του αντικομμουνισμού ως αναθεώρηση της Ιστορίας κρίναμε χρήσιμη τη συγκέντρωση και δημοσίευση σειράς έρθρων, μελετών, κλπ. που καταπιάνονται με το συγκεκριμένο θέμα. Ξεκινάμε από ένα ιδιαίτερα αξιόλογο -κατά τη γνώμη μας- άρθρο του Α. Γκίκα (Δρ. Πολιτικών Επιστημών) που δημοσιεύτηκε στις 30/11/2008 στον “Ριζοσπάστη” με αφορμή την λεγόμενη “Ουκρανική Γενοκτονία δια της Πείνας” (Γκολοντομόρ)

* * *

Ελλήνες της Ουκράνιας (Μικρή συλλογή άρθρων)

Έλληνες στην Ουκρανία: Από το χρυσόμαλλο δέρας έως τη Φιλική Εταιρεία

Το φλέγον ζήτημα που έχει ανακύψει τις τελευταίες εβδομάδες στην εμφυλιακή Ουκρανία ανέδειξε τις τελευταίες μέρες και ένα άλλο πολύ σημαντικό θέμα...
Την παρουσία του ελληνικού στοιχείου στη χώρα και, πιο συγκεκριμένα, των συνολικά 150.000 Ελλήνων που ζουν σήμερα στην Ουκρανία και οι οποίοι τελούν υπό το φόβο και την ανησυχία που προκαλούν οι ένοπλες απειλές των νεοναζιστών εθνικιστών του «Δεξιού Τομέα» που έχουν πάρει τον έλεγχο της χώρας και απειλούν με εθνικές εκκαθαρίσεις.

Το ρωσικό «θηρίο» προσέγγισε το λιμάνι της Λεμεσού

Αρχική > Διεθνή - Γεοπολιτικά, Οπλικά συστήματα > Το ρωσικό «θηρίο» προσέγγισε το λιμάνι της Λεμεσού

01/03/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

Στο λιμάνι της Λεμεσού, στην Κύπρο, αγκυροβόλησε σήμερα το μεγαλύτερο αεροπλανοφόρο της Ρωσίας, «Ναύαρχος Κουζνέτσοφ»/ «адмирал Кузнецов».

Το πλοίο ανήκει στο  Βόρειο Στόλο της Ρωσίας και επί του παρόντος εκτελεί καθήκοντα στο πλαίσιο της ομάδας των πλοίων του Ναυτικού της Ρωσίας στη Μεσόγειο.

Το ταξίδι έγινε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Υπουργείου Άμυνας της Ρωσίας, «να επαναλάβει την τακτική παρακολούθηση των πολεμικών πλοίων της σε στρατηγικά σημαντικούς τομείς».

Su-35: Δύναμη κρούσης νέας γενιάς

Su-35: Δύναμη κρούσης νέας γενιάς

Ξένια Σεμένκο, Ροσσίσκαγια Γκαζέτα
Το οπλοστάσιο της ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας ενισχύθηκε με 12 νέα μαχητικά Su-35. Η τελετή παράδοσης έγινε στο Κομσομόλσκ του Αμούρ, στο εργοστάσιο αεροναυπηγικής «Γκαγκάριν». Εκεί συναρμολογείται το υπερ-ευέλικτο τζετ πολλαπλών ρόλων γενιάς 4++.
Στην τεράστια μονάδα επεξεργασίας μετάλλων και άλλων υλικών απασχολούνται άντρες και γυναίκες αρκετά νεαρής ηλικίας που ανταποκρίνονται με επιτυχία στον χειρισμό ιδιαίτερα πολύπλοκων μηχανημάτων, αξίας εκατομμυρίων δολαρίων. Η Γιάνα Τσερεπόκ, χειριστής μηχανήματος, λίγο πάνω από 20 ετών, ετοιμάζει καθημερινώς 12 εξαρτήματα για το αεροσκάφος. Φιλοδοξεί, βέβαια, να ανεβεί επαγγελματικό επίπεδο, ενώ όσον αφορά την προσωπική της ζωή, οι πρώτες προτεραιότητες είναι να μεγαλώσει με άνεση την κόρη της και να αποκτήσει τη δική της στέγη.

Συνολικά στη μονάδα γίνεται η επεξεργασία περίπου 2800 εξαρτημάτων τα οποία χρησιμοποιούνται σε διάφορα στάδια της συναρμολόγησης. Τα υλικά των εξαρτημάτων ποικίλουν. Είναι για παράδειγμα από ντουραλουμίνιο, τιτάνιο, διάφορα κράματα και συνθετικά υλικά. Στο τμήμα συναρμολόγησης, μοντάρονται τμήματα της ατράκτου, καθώς και της ουράς του. Οι υπάλληλοι εδώ είναι πολύ περισσότεροι και οι βασικές ειδικότητες είναι συναρμολογητές, ειδικοί στη σύνδεση και συγκόλληση μεταλλικών ελασμάτων, μηχανικοί. Ο Αλεξέι, απόφοιτος του τοπικού Πολυτεχνείου, είναι μόλις 23 ετών, αλλά έχει ήδη γίνει τεχνικός παραγωγής. Υπό τις οδηγίες του, βρίσκονται 13 εργαζόμενοι. Ο νεαρός μηχανικός δηλώνει βέβαιος ότι επέλεξε το σωστό επάγγελμα, αφού, όπως λέει, το να διευθύνεις τη συναρμολόγηση αεροσκάφους δεν είναι μόνο μια υπεύθυνη θέση, αλλά και ενδιαφέρουσα.