Ετικέτες

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2015

Το ΟΧΙ των Ελλήνων


«H Καθημερινή», 29/10/1940«H Καθημερινή», 29/10/1940
Η απόφαση για την επίθεση κατά της Ελλάδας ελήφθη στις 15 Οκτωβρίου 1940 από το Ιταλικό Πολεμικό Συμβούλιο, παρουσία του Μουσολίνι και παρά τις αντιρρήσεις πολλών από τους παρισταμένους για την προχειρότητα με την οποία αντιμετωπιζόταν η επιχείρηση. Ο «Ντούτσε» ήθελε μία νίκη για να μπει στο μάτι του Χίτλερ, που είχε εκφράσει τις επιφυλάξεις για μία επίθεση κατά της Ελλάδας. Πίστευε ότι η χώρα μας ήταν ο εύκολος στόχος. «Το μόνο μας εμπόδιο είναι οι λασπωμένοι δρόμοι» τον είχαν διαβεβαιώσει οι επιτελείς του. Ως ημέρα της επίθεσης ορίσθηκε η 26η Οκτωβρίου, αλλά ο Μουσολίνι τη μετέθεσε για τις 28 Οκτωβρίου, προκειμένου να συμπέσει με τη 18η επέτειο της Πορείας προς τη Ρώμη, που έφερε τους φασίστες στην εξουσία.

Ελληνισμός ή βαρβαρότητα.




Αθάνατοι όσοι αγωνίζονται για το σύνολο, την Αλήθεια, το Δίκαιο. Ότι δηλαδή πρεσβεύει ο Ελληνισμός.
Αυτο ειναι το μήνυμα που έρχεται απο τις χιλιετίες για να ζήσει άλλες τόσες. Αν χαθεί, μαζί του θα χαθεί και ο άνθρωπος. Ο αγώνας του Ελληνισμού είναι παγκόσμιος, υπερχρονικός, αυταξιακός.

Ιωάννης Δομπόλης 1769 – 1850


Ιωάννης Δομπόλης
Ελληνορρώσος εθνικός ευεργέτης, που διέθεσε μεγάλο μέρος της περιουσίας του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ο Ιωάννης Δομπόλης γεννήθηκε στη Νίζνα της Ρωσίας (νυν Ουκρανίας) το 1769. Ήταν γιος του δερματέμπορου Τριαντάφυλλου Δομπόλη, με καταγωγή από την Κρεστούνιτσα (νυν Δεσποτικό) Ιωαννίνων. Τις εγκύκλιες σπουδές του τις ολοκλήρωσε στη γενέτειρά του, μαθαίνοντας, παράλληλα, γαλλικά και ρωσικά. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με το εμπόριο και με τραπεζικές επιχειρήσεις στην Αγία Πετρούπολη, επεκτείνοντας την ήδη μεγάλη περιουσία που είχε αποκτήσει ο πατέρας του.
Το 1809 γνώρισε τον Ιωάννη Καποδίστρια, ανώτερο διπλωματικό υπάλληλο της τσαρικής Ρωσίας, και συνδέθηκε μαζί του με στενή φιλία. Οι δυο άνδρες από κοινού έθεσαν ως στόχο την εκπαίδευση του υπόδουλου Γένους, απαραίτητη προϋπόθεση  για την πνευματική αφύπνιση και την απόκτηση της εθνικής του ανεξαρτησίας.

Οι γελοιογραφίες του 1940