Ετικέτες

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015

Δυο χρήσιμα μαθήματα: Μικρασιατική Εκστρατεία και Εμφύλιος Πόλεμος – Αμεση Δημοκρατία: Από την ιδέα στην πράξη…



image002
Η ιστορία δεν τελείωσε ούτε οι εκπλήξεις , από τις τροπές της εξέλειπαν. Γι’ αυτό, έχει αξία να μαθαίνουμε από τη συσσωρευμένη εμπειρία της ανθρωπότητας γενικότερα και τη δική μας ειδικότερα. Είναι φυσικό να σκεφτούμε ότι ποτέ δεν είσαι απόλυτα προετοιμασμένος ακόμα και γι’ αυτό που περιμένεις, αλλά είναι πολύ αναγκαίο να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι ζωτικής σημασίας να είμαστε συνεχώς σε εγρήγορση για να μπορούμε να προσαρμοζόμαστε στις συνθήκες που συχνά αλλάζουν με απρόβλεπτο και ανεπιθύμητο τρόπο, γιατί η παραμικρή καθυστέρηση αποβαίνει μοιραία.
Δύο ιστορικά γεγονότα που επιβεβαιώνουν αυτή την ανάγκη επιφυλακής, αντίληψης και ευελιξίας, είναι η μικρασιατική τραγωδία και ο εμφύλιος πόλεμος, που όχι μόνο χάραξαν τα όριά μας, αλλά δίνουν και ανεκτίμητα μαθήματα για το σήμερα και το αύριο, αφού είναι σίγουρο ότι πάντα κάτι πολύ κρίσιμο για τις εξελίξεις μάς διαφεύγει.

Η ΣΥΡΙΑΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ-33 (ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΜΠΛΕΡ ΓΙΑ ΙΚ, ΡΩΣΙΚΑ ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΕΝ ΔΡΑΣΗ),( Μικρή συλλογή άρθρων)

Α)Τόνι Μπλερ: “H επέμβαση στο Ιράκ συνέβαλε στην άνοδο του Ισλαμικού Κράτους
A file picture shows former British Prime Minister and Special Envoy to the Middle East Tony Blair. EPA/FACUNDO ARRIZABALAGA
 
Η επέμβαση των δυνάμεων της συμμαχίας υπό την ηγεσία των HΠA στο Ιράκ, το 2003, συνέβαλε στην άνοδο του Ισλαμικού Κράτους, δήλωσε ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνι Μπλερ.
Μιλώντας στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CNN, σε ερώτηση για το αν ο πόλεμος στο Ιράκ αποτελεί τη βασική αιτία για την άνοδο του Ισλαμικού Κράτους ο Μπλερ απάντησε: «Πιστεύω ότι υπάρχουν στοιχεία αλήθειας σε αυτό».

Συμφωνία Αρ. 4 του Μπραμς


Γιοχάνες ΜπραμςΓιοχάνες Μπραμς

Η τελευταία συμφωνία του σπουδαίου γερμανού συνθέτη Γιοχάνες Μπραμς (1833-1897). Είναι ίσως η πιο αυστηρή και γεμάτη ένταση από τις τρεις προηγούμενες συμφωνίες του, εκτός από το τρίτο μέρος, το χαριτωμένο allegro giocoso. Ο πλήρης τίτλος της είναι Συμφωνία αρ. 4 σε Μι ελάσσονα, έργο 98 (Symphony No. 4 in E minor, Op. 98).
O Μπραμς συνέθεσε το έργο στο χωριό Μίρτσουσλαγκ των Αυστριακών Άλπεων μεταξύ του Οκτωβρίου του 1884 και του Μαΐου του 1885, σχεδόν ένα χρόνο μετά την ολοκλήρωση της Συμφωνίας αρ. 3. Πηγή έμπνευσης για τον γερμανό συνθέτη αποτέλεσαν οι τραγωδίες του Σοφοκλή, τις οποίες διάβαζε λίγο πριν και κατά τον χρόνο της σύνθεσης της συμφωνίας.
Το έργο αποτελείται από τέσσερα μέρη:

Κοντσέρτο για Πιάνο Αρ. 1 του Τσαϊκόφσκι


Πιοτρ Ίλιτς ΤσαϊκόφσκιΠιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι

Από τα δημοφιλέστερα έργα του σπουδαίου ρώσου συνθέτη Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι (1840-1893) και από τα αριστουργήματα της πιανιστικής φιλολογίας, με το οποίο αναμετράται κάθε πιανίστας που θέλει να θεωρείται μεγάλος. Ο πλήρης τίτλος του έργου είναι Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα αρ. 1 σε Σι ύφεση ελάσσονα, έργο 23.

Ποια ειναι η καταγωγη του σκύλου ;


Posted by Cassandra στο Οκτωβρίου 25, 2015
Οι σκύλοι έλκουν την καταγωγή τους από την Κεντρική Ασία, πιθανότατα από τη Μογγολία ή το Νεπάλ, όπου εξημερώθηκαν από τους λύκους για πρώτη φορά, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα, την μεγαλύτερη μέχρι σήμερα του είδους της, η οποία έκανε γενετικές αναλύσεις σε δείγματα από χιλιάδες σκύλους ανά τον κόσμο.

Ηλιθιότητα, μια θανάσιμη εβραϊκή αμαρτία


Ολοι μας κρύβουμε έναν ηλίθιο μέσα μας – κατά προτίμηση βγαίνει όταν σαχλαμαρίζουμε με την γάτα μας ή όταν έχουμε κατεβάσει κάποιο κρασί επιπλέον. Στην πραγματικότητα υπάρχουν πολλά είδη ηλιθιότητας, ακριβώς τόσα όσα οι άνθρωποι μιας και εκτός των (εβραίων) Βουλκανιάνων στο Σταρ Τρεκ όλοι οι υπόλοιποι δεν ζούμε σύμφωνα με την λογική.
dilbert_demons_800x600
Το περασμένο δεκαήμερο είχα την τύχη να δω μια ηλιθιότητα και μισή στον εβραϊκό κόσμο. Η πρώτη αφορούσε τον ισραηλινό πρωθυπουργό Βενιαμίν Νετανιάχου ο οποίος θεώρησε καλή ιδέα να αποδώσει στον παλαιστίνιο άραβα ηγέτη Μούφτη της Ιερουσαλήμ Μωχάμεντ Αμίν αλ-Χουσεϊνί  την ευθύνη για την έμπνευση του Χίτλερ να εξοντώσει τους Εβραίους. Λέω «θεώρησε» γιατί όντας γιός διάσημου ιστορικού και όντας μορφωμένος, ξέρει οτι το πώς φτάσαμε στον εξοντωτικό αντισημιτισμό του Χίτλερ είναι εδώ και δεκαετίες πεδίο ερευνών στο οποίο δεν έχουμε φτάσει σε σαφή απάντηση και σε καμία περίπτωση δεν φταίει ο Μούφτης της Ιερουσαλήμ.

Σχολή Αρχαίου Ελληνικού Αθλητισμού στην αρχαία Νεμέα


ImageHandler
Ένα φιλόδοξο σχέδιο για την ίδρυση και λειτουργία Σχολής για τον Αρχαίο Ελληνικό Αθλητισμό,  μοναδική του είδους παγκοσμίως, υλοποιεί στην αρχαία Νεμέα ο Σύλλογος για την Αναβίωση των Νεμέων Αγώνων. Στη εν λόγω σχολή, σπουδαστές όλων των ηλικιών –και από όλον τον κόσμο- θα διδάσκονται τις πρακτικές και τη φιλοσοφία του αθλητισμού στην αρχαία Ελλάδα.
Η σχολή θα λειτουργήσει κοντά στο χώρο των αρχαίων Νεμέων αγώνων, σε δύο κτίρια που θα είναι πιστά αντίγραφα αυτών του 4ου αιώνα πχ, που θεμέλια τους έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη του καθηγητή του πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ των ΗΠΑ κ.Στέφανου Μίλλερ που έχει αφιερώσει τη ζωή του για την ανάδειξη της αρχαίας Νεμέας. Τα οικήματα θα διαθέτουν χώρους για διδασκαλία και άθληση, αλλά και για τη διαμονή των επισκεπτών.

Βρέθηκε το χρυσό καριοφίλι του Αλή-Πασά.

Tο χρυσό καριοφίλι του Αλή-Πασά.Tο χρυσό καριοφίλι του Αλή-Πασά.Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015, 18:12

Ένα σπουδαίο ιστορικό κειμήλιο της Ηπείρου, το χρυσό καριοφίλι του Αλή Πασά, το οποίο αποτελεί και έργο τέχνης, διεσώθη στο πέρασμα του χρόνου και εκτίθεται πλέον σε περίοπτη θέση, στο Μουσείο Αλή Πασά και Επαναστατικής Περιόδου στο Νησί των Ιωαννίνων. Το Μουσείο δημιούργησε ο συλλέκτης Φώτης Ραπακούσης, ο οποίος έκανε σήμερα, την επίσημη παρουσίαση του όπλου στους δημοσιογράφους.
Το όπλο είναι φιλοτεχνημένο περίτεχνα, από χρυσό και ασήμι, δείγμα της παραδοσιακής ηπειρώτικης τέχνης, με φυτική διακόσμηση, ενώ το μήκος του είναι ένα μέτρο και 56 εκατοστά. Το καριοφίλι έχει ταυτότητα. Δίπλα στον μηχανισμό πυροδότησης είναι σκαλισμένα, σε λόγια γραφή «Αλη-Παcια 1804» .
Ο κ. Ραπακούσης δηλώνει υπερήφανος, γιατί κληροδοτεί την πόλη του, τα Γιάννενα, με αυτό το σπάνιο κειμήλιο, που όπως είπε, θα ήθελε στις προθήκες του, οποιοδήποτε μουσείο στον κόσμο.
Ο Γιαννιώτης συλλέκτης εξηγεί ότι δεν βρήκε ο ίδιος το καριοφίλι, αλλά ήταν απροσδόκητα τυχερός και αφηγείται πώς έφτασε στην κατοχή του: «Επικοινώνησε μαζί μου μια παλιά αρχοντική οικογένεια των Ιωαννίνων, η οποία είχε μεταναστεύσει από τη δεκαετία του 1930 στην Αθήνα. Μαζί τους τότε πήραν και το κειμήλιο, το οποίο είναι καταγραμμένο σε προικώο. Ο κτήτορας, που πέθανε πριν δύο χρόνια, είπε στη σύζυγό του πως ήταν επιθυμία του, το όπλο να επιστρέψει στα Ιωάννινα εφόσον ικανοποιηθεί οικονομικά. Είμαι τυχερός γιατί από την πλευρά της οικογένειας, κυριαρχούσε η επιθυμία του θανόντος και όχι το οικονομικό συμφέρον».
Ο κ. Ραπακούσης εκτιμά, πως το ξεχωριστό καριοφίλι του Αλή Πασά, αγόρασε η οικογένεια από κάποιο παζάρι, γιατί κατά την πολιορκία των σουλτανικών στρατευμάτων το 1820 εναντίον του Βεζύρη, τα παλάτια του λεηλατήθηκαν. Όλες οι οικοσκευές, όπλα και άλλα πολύτιμα αντικείμενα, πουλήθηκαν στα παζάρια των Ιωαννίνων.
Γνωρίζουμε βέβαια ότι ο Αλή Πασάς ήταν λάτρης των όπλων και μάλιστα επιζητούσε δώρα από τους επισκέπτες του και πολλές φορές γνωρίζουμε από τους περιηγητές που έφταναν στα Γιάννενα, ότι τους ξεναγούσε με μεγάλη περηφάνια στη συλλογή των όπλων του. Η χρονολογία, το 1804, που φέρει το καριοφίλι, παραπέμπει σε δύο ιστορικά γεγονότα.
Ο κ. Ραπακούσης επισημαίνει πως η ημερομηνία ταυτίζεται με δύο ιστορικά γεγονότα εκείνης της περιόδου, που πιθανόν να έχουν σχέση με αυτό το όπλο. «Το 1804, έχουμε για πρώτη φορά στα Ιωάννινα την άφιξη της αγγλικής διπλωματικής αποστολής, δηλαδή ίδρυση Προξενείου. Υπάρχει λοιπόν ενδεχόμενο να είναι δώρο του Γεωργίου του 1ου της Αγγλίας για να αποκτήσει την εύνοια του Αλή Πασά.
Το δεύτερο ιστορικό γεγονός, την κατάλυση της Σουλιώτικης Συμπολιτείας τον Δεκέμβριο του 1803. Αρχές του επομένου έτος του 1804, ο σουλτάνος Σελίμ ο 3ος, για να επιβραβεύσει τον Αλή-Πασά τον ανακηρύσσει ανώτατο Βεζίρη και Ρούμελη Βαλεσή στην Ευρωπαϊκή Τουρκία, από τη Σόφια μέχρι τη Μάνη. Δεν αποκλείεται, να είναι δώρο του Σουλτάνου παράλληλα με το αξίωμ

Γιόχαν Στράους (υιός) 1825 – 1899


Γιόχαν Στράους (υιός)

Διάσημος αυστριακός συνθέτης χορευτικής μουσικής. Συνέθεσε πάνω από 500 βαλς, πόλκες και καντρίλιες, ενώ διέπρεψε και στην οπερέτα. Έμεινε στην ιστορία της μουσικής ως o «βασιλιάς του βαλς».
Ο Γιόχαν Στράους (Johann Strauss) γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 1825 στην Βιέννη και ήταν ο μεγαλύτερος γιος του συνθέτη Γιόχαν Στράους του πρεσβύτερου (1804-1849), του επονομαζόμενου και «πατέρα του βαλς». Επειδή ο πατέρας του επιθυμούσε γι’ αυτόν ένα επάγγελμα που δεν θα είχε σχέση με την μουσική, ο νεαρός Γιόχαν άρχισε την σταδιοδρομία του ως τραπεζικός υπάλληλος.
Ωστόσο, σπούδασε κρυφά βιολί με την ενθάρρυνση της μητέρας του και όταν ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένεια, ένοιωσε απελευθερωμένος και αποφάσισε να ασχοληθεί επαγγελματικά με την μουσική.Το 1844 δημιούργησε την δική του μικρή ορχήστρα και πρωτόπαιξε σ’ ένα βιενέζικο εστιατόριο.

Αλμανάκ Βασική Έκδοση 25 Οκτωβρίου

μ. Χ.
1822
Αρχίζει η πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου από τους Ομέρ Βρυώνη και Κιουταχή. Στο πλευρό των Οθωμανών βρίσκονται και οι έλληνες οπλαρχηγοί Βαρνακιώτης, Μπακόλας, Ίσκος, Ράγκος και Βαλτινός.
1922
Η ανακριτική επιτροπή υπό τον Θεόδωρο Πάγκαλο παραπέμπει με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας τον πρώην αρχιστράτηγο της Στρατιάς της Μικράς Ασίας Γεώργιο Χατζηανέστη, τους πολιτικούς Δημήτριο Γούναρη, Νικόλαο Στράτο, Πέτρο Πρωτοπαπαδάκη, Νικόλαο Θεοτόκη, Γεώργιο Μπαλτατζή, τον υποστράτηγο ε.α. Ξενοφώντα Στρατηγό και τον υποναύαρχο ε.α. Μιχαήλ Γούδα.

Πάμπλο Πικάσο 1881 – 1973


Πάμπλο Πικάσο

Ο Πάμπλο (Ρούιθ) Πικάσο (Pablo Picasso) γεννήθηκε στη Μάλαγα της Ισπανίας στις 25 Οκτωβρίου του 1881. Πατέρας του ήταν ο Χοσέ Ρούιθ Μπλάσκο, καθηγητής του σχεδίου, και μητέρα του η Μαρία Πικάσο. Άρχισε να ζωγραφίζει από παιδί και σε ηλικία 14 ετών μπήκε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Βαρκελώνης.

Νίκος Νικολαΐδης 1939 – 2007


Νίκος Νικολαΐδης

Σκηνοθέτης, σεναριογράφος, διαφημιστής και συγγραφέας. Ως κινηματογραφιστής δημιουργός διαμόρφωσε ένα προσωπικό ύφος, που τον κατέταξε ανάμεσα στους πρωτοπόρους του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου (ΝΕΚ) και τους σημαντικούς δημιουργούς της 7ης τέχνης στη χώρα μας.

Οι πρώτες δημοτικές εκλογές στη Θεσσαλονίκη


Οι πρώτες εκλογές για τον δήμο της Θεσσαλονίκης έγιναν στις 25 Οκτωβρίου του 1925, δεκατρία χρόνια από την ενσωμάτωση της πόλης στον εθνικό κορμό. Πρώτος αιρετός δήμαρχος Θεσσαλονίκης ήταν ο δικηγόρος Μηνάς Πατρίκιος (1888-1960), πρόσφυγας από την Ανατολική Θράκη.
Η πρώτη δημοτική αρχή εγκαταστάθηκε μόλις το 1869 στην τότε τουρκοκρατούμενη Θεσσαλονίκη, με κύριο έργο την καθαριότητα των κοινόχρηστων χώρων. Παράλληλα, λειτουργούσε και η Ελληνική Δημογεροντία, με πρόεδρο τον εκάστοτε μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, που επιλαμβανόταν των υποθέσεων των χριστιανών Ελλήνων υπηκόων του Σουλτάνου.

Η πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου



Μετά την καταστροφική μάχη του Πέτα για τους έλληνες επαναστάτες (4 Ιουλίου 1822), ο Ομέρ Βρυώνης και ο Κιουταχής, επικεφαλής 11.000 ανδρών, κατήλθαν χωρίς αντίσταση στην κοιλάδα του Μεσολογγίου, την οποία απέκλεισαν από ξηράς (25 Οκτωβρίου). Μαζί τους βρέθηκαν και οι οπλαρχηγοί Βάλτου και Ξηρομέρου, Γεώργιος Βαρνακιώτης, Γιαννάκης Ράγκος, Γώγος Μπακόλας, Γεωργάκης Βαλτινός και Ανδρέας Ίσκος, που είχαν δηλώσει υποταγή στους δύο πασάδες. Ο Γιουσούφ Πασάς με τον στόλο του συμπλήρωνε τον αποκλεισμό της πόλης από τη θάλασσα. Το Μεσολόγγι εκείνα τα χρόνια ήταν το οικονομικό και πολιτικό κέντρο της Δυτικής Χέρσου Ελλάδας (σημερινής Δυτικής Στερεάς Ελλάδας).

Η ΣΥΡΙΑΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ-32 (ΠΟΥΤΙΝ ΥΠΕΡ ΑΣΣΑΝΤ, ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΟΥΡΔΩΝ),( Μικρή συλλογή άρθρων)

Α) Syrie : que faire de Bachar ?

 

Une rencontre entre Poutine et Bachar el-Assad a eu lieu vendredi à Moscou sans la présence des Européens. La Russie cherche à revenir au centre du jeu.

Le sort de Bachar en Syrie dépend en grande partie du soutien que lui apporte Vladimir Poutine.


La première : Poutine a pratiquement obtenu ce qu’il cherchait. Il voulait revenir au centre du jeu au Proche-Orient, faire oublier l’humiliation de l’Afghanistan, de laLibye et globalement d’une URSS amputée de ses marches et soumise aux pressions de l’Otan et des Occidentaux. La Syrie est le seul pays qui permette actuellement à Moscou d’avoir un accès à la Méditerranée (facilités navales à Tartous). Chacun sait que, désormais, rien ne se fera sans lui au Moyen-Orient.

Σαν σήμερα το 1909 η Ελλάδα αγοράζει το Θωρηκτό Αβέρωφ



1_94Το Θωρηκτό Αβέρωφ είναι ένα πλοίο – θρύλος του Πολεμικού μας Ναυτικού. Οι επιτυχίες του στο Αιγαίο του χάρισαν αμέσως τον χαρακτηρισμό «Το τυχερό πλοίο».
Κατασκευάσθηκε στα ναυπηγεία του Λιβόρνο της Ιταλίας, καθελκύστηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1910 (12 Μαρτίου 1910 με το νέο ημερολόγιο) και παραδόθηκε στη χώρα μας στις 15 Μαΐου 1911. Την 1η Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου κατέπλευσε στο Φάληρο κι έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από τον ελληνικό λαό.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ: "ΝΕΟΣ ΛΟΓΟΣ" KAI ANTΙΛΟΓΟΣ (Μικρή συλλογή άρθρων)

 Α)Ρωγμές στην αφήγηση για τον εμφύλιο

polemos-thumb-largeΣΙΣΣΥΣ ΑΛΩΝΙΣΤΙΩΤΟΥ
Εκρηξη βόμβας ναπάλμ σε οχυρώσεις του Δημοκρατικού Στρατού από την Αεροπορία, με το Πεζικό έτοιμο να εφορμήσει. Υψώματα Τσάγκος και Καραούλι, Γράμμος, Αύγουστος 1949.
ΣΤΑΘΗΣ Ν. ΚΑΛΥΒΑΣ –
ΝΙΚΟΣ ΜΑΡΑΝΤΖΙΔΗΣ
Εμφύλια πάθη
23 Ερωτήσεις και απαντήσεις
για τον Εμφύλιο
εκδ. Μεταίχμιο, 2015, σελ. 528

Το Πάσχα του 1795 ο Friedrich August Wolf, Γερμανός μελετητής του Ομήρου, υποστήριξε ότι η γραφή ήταν ακόμη άγνωστη στον Ομηρο και ότι τα ομηρικά έπη, καθώς είχαν συντεθεί από μνήμης και παραδοθεί από στόμα σε στόμα, δεν πήραν τη σταθερή μορφή τους παρά αιώνες αργότερα, και ότι, με τα δεδομένα αυτά, η ενότητα και το αδιαίρετο του Ομήρου ήταν πράγματα πολύ αμφίβολα. Ο Botiiger, φίλος του Wolf, ήθελε τότε, όπως έγραψε στον Wolf από τη Βαϊμάρη, να χτυπήσει «τις καμπάνες του κινδύνου» και να ειδοποιήσει για την «πυρκαγιά»: «Κινδυνεύει η ενότητα και το αδιαίρετο του Ομήρου! Από παντού υψώνονται φλόγες! Οποιος έχει διάθεση και καρδιά να βοηθήσει, ας τρέξει με τον πυροσβεστικό του κάδο!». Οποιος ήθελε να τη σβήσει έτρεχε με τον κάδο του. Καθώς όμως άλλοι, από αντίδραση, συδαύλιζαν ακόμα περισσότερο τη φωτιά, ο αγώνας των στοιχείων συνεχίστηκε (Wolfgang Schadewaldt, Από τον κόσμο και το έργο του Ομήρου, Α΄ τόμος, σελ.19, εκδ. ΜΙΕΤ).