ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ ΤΥΑΝΕΥΣ – Ο ΕΛΛΗΝΑΣ “ΧΡΙΣΤΟΣ”;

ΕΝΑ ΑΙΝΙΓΜΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΤΑΣ

 

 

«Αναρτήθηκε από τον/την visaltis στο Οκτωβρίου 28, 2012

Φιλόσοφος,θεόσοφος,θαυματουργός,θεουργός,ο τυπικότατος εκπρόσωπος του θρησκευτικού και φιλοσοφικού συγκριτισμού στα χρόνια του Χριστού.Η νεότητά του συμπίπτει περίπου στην αρχή του 1ου μ.Χ. αιώνα(κατ’ ακριβέστερο καθορισμό τον Απρίλιο του 17 μ.Χ. είχε ηλικία μεταξύ του 16ου και του 20ού έτους),ήταν γιος ομώνυμου εξελληνισμένου Καππαδόκη,πάμπλουτου και καταγόμενου από παλαιά οικογένεια των Τυάνων,εκπαιδεύτηκε δε κυρίως στην Ταρσό της Κιλικίας,αλλά και στις Αιγές,την πόλη που γειτνίαζε με την Ταρσό.Μετά το πέρας της θεωρητικής του εκπαιδεύσεως υπέβαλε τον εαυτό του σε αυστηρή άσκηση(σε πενταετή σιωπή),διέμενε δε κατά το διάστημα αυτό άλλοτε στην Παμφυλία κι άλλοτε στην Κιλικία.Πασίγνωστος πλέον για την ευσέβεια,την σοφία και την θαυματουργό δύναμη,άρχισε τον πλάνητα βίο του.Οι βιογράφοι του,και μάλιστα ο Φιλόστρατος,διατείνονται ότι μετέβη όχι μόνο στην Αντιόχεια και άλλες πόλεις της δυτικής Ασίας,αλλά και στην Μεσοποταμία και στην Ινδία.Στο σημείο αυτό η βιογραφία του Φιλοστράτου καθίσταται εξ ολοκλήρου πολυμαθής μυθιστορία,αυτού δε του τύπου οι μυθιστορίες ήταν κατ’ εξοχήν αρεστές στους χρόνους του Σεπτιμίου Σεβήρου

Στρατηγικά προβλήματα της Ελλάδας το 1939-1941

   1.  Μέχρι το 1939 (κατάκτηση της Αλβανίας από τους Ιταλούς)   το Γενικό Στρατηγείο θεωρούσε ως σημαντικότερο κίνδυνο τους Βούλγαρους από τους Ιταλούς (η παραμεθόριος με την Αλβανία άρχισε να οχυρώνεται μόλις  το 1939). Για παραπάνω πληροφορίες μπορούμε να κοιτάξουμε τα βιβλία των Κολιόπουλου- Παπάγου (ο πρώτος στα πλαίσια της εξωτερικής πολιτικής εξετάζει και την Ελληνική στρατηγική και ο δεύτερος αναφέρεται εκτενώς στον πολεμικό εξοπλισμό)Ομώς κάποίος θα μπορούσε να κατήγορήσει την Ελληνική Ηγεσια για στρουθοκαμηλισμό καθώς η Βουλγάρια από μονη της δεν είχε τα μέσα για να απειλήσει την Ελλάδα, δεδομένου μαλιστα και της υπάρξης του Βαλκανικού Συμφώνου  το οποιο έιχε σχεδιαστεί ακρβώς για να ανάσχέση τον βουλγαρικό αναθεωρητησμό-επιθετικότητα όπως ακομά και το γεγονός ότι η Βουλγάρια επρέπε να ξεπέρασει τις συνέπειες της συνθήκης του Νεύγυ (περιορισμός του μεγεθους του στρατού της και του οπλισμού που έίχε δικαιώμα να κατέχει π.χ. σε μια μυστική εκθεση του ΓΕΣ για τις Βουλγαρικές ενοπλές δυναμεις του 1938 ή οποια βρισκέται στο ΓΑΚ Αθηνών ανάφερει οτί οι Βουλγαροι προσπαθούσαν ακομα να ανελκίσουν ένα Γερμανικό υποβρύχιο που είχε βυθιστει το 1918 για να αποκτήσουν ενα αξομάχο για αυτούς υποβρύχιο )  .Αρα η Βουλγάρια για να απειλήσει την Ελλάδα έπρεπε να έχει την υποστήριξη μόνο μιας Μεγάλης Δύναμης και η μόνη Δύναμη μέχρι το 1938 η οποιά είχε τα μεσά και το κίνητρο και τα μέσα να σπηρίξει την Βουλγάρια ήταν η Ιταλία.Εξάλλου η Αλβάνια τουλαχιστον από τα μέσα της δεκαετίας του 20 είχε σιώπηρα “καταχωρηθεί” στην Ιταλική σφαίρα επιοορης.

Το «ΠΑΛΑΤΑΚΙ» στο Χαϊδάρι και ο Κωνσταντίνος Παρθένης (1878-1967)

Κων. Παρθένης: «ΕΠΑΥΛΗ ΠΑΛΑΙΟΥ ΣΤΟ ΠΑΛΑΤΑΚΙ», 1917

Γράφει και επιμελείται

Ο Γιάννης Ιγγλέσης

 Αρχιτέκτων–Συλλέκτης Ιστορικών Ντοκουμέντων

Ένας από τους μεγάλους Έλληνες ζωγράφους, που έχουν δημιουργήσει έργα τους εμπνευσμένα από τον Πύργο «ΠΑΛΑΤΑΚΙ», είναι ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΡΘΕΝΗΣ (1878 - 1967). Τα έργα του που αντλούν τα θέματά τους από το κτήμα «ΧΑΪΔΑΡΙ», χρονολογούνται στις αρχές του 20^ου αιώνα, τότε που ο Πύργος «ΠΑΛΑΤΑΚΙ» δεσπόζει σε ολόκληρη την σχεδόν ακατοίκητη Δυτική Αθήνα που είναι τόπος εξοχής και κυνηγίου.

Μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί στοιχεία για τρία έργα του ζωγράφου, με απεικόνιση του πύργου.

"Ο Ντούτσε αφηγείται"- video

"Ο Ντούτσε αφηγείται"- video

Η πρώτη Ελληνική ταινία κινουμένων σχεδίων (1942-45) - άγνωστη εως το 1980 (διασώζει το πνεύμα μιας ολόκληρης εποχής)...Η πρώτη Ελληνική αντιπολεμική ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους με τίτλο «Ο Ντούτσε αφηγείται» δημιουργήθηκε αρχικά στη Σίφνο κατά τη διάρκεια της ιταλικής φασιστικής κατοχής το 1942. Τα σχέδια έγιναν από τον Σταμάτη Πολενάκη, ο οποίος, μετά την απελευθέρωση, μετακόμισε το 1945 στην Αθήνα και εκεί, μαζί με τον Παπαδούκα και τον Μεραβίδη, έκαναν το φιλμάρισμα. 

O πόλεμος της Τέχνης στην Εποποιία του 1940

Κυριακή, 28 Οκτωβρίου 2012

O πόλεμος της Τέχνης στην Εποποιία του 1940

Έργο του Αλ. Αλεξανδράκη

του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

28η Οκτωβρίου 1940. Το Έπος των Ελλήνων στρατιωτών στα χιονισμένα βουνά της Β. Ηπείρου και της Αλβανίας. Ένας ακόμη χρυσός κρίκος δόξας και τιμής στην μακραίωνη ιστορία των δίκαιων αμυντικών πολέμων, απέναντι στην απρόκλητη και βάναυση επιθετικότητα των ληστρικών δυνάμεων του φασιστικού σκότους. Το Ελληνικό έθνος σύσσωμο αντιστέκεται με αποφασιστικότητα απαράμιλλη, για να περάσει από την άμυνα στην αντεπίθεση.

Σημαίες, σύμβολα, παρελάσεις και πατριωτισμός

του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

Τέτοιες μέρες αρχίζει συνήθως ένα γαϊτανάκι δηλώσεων, σχετικά με τη σκοπιμότητα του εθνικού εορτασμού μέσω παραδοσιακών εκδηλώσεων, δηλαδή των μαθητικών και στρατιωτικών παρελάσεων. Οι ισχυριζόμενοι αυτά και προερχόμενοι κυρίως από τους χώρους της αριστεράς και της ακροαριστεράς, προκρίνουν τον διεθνισμό εις βάρος της εθνικής συλλογικής μνήμης. Αυτής δηλαδή που στοιχειοθετεί και την ανάγκη του εορτασμού. Το ίδιο όμως αρνητικά αντιμετωπίζονται και τα εθνικά μας σύμβολα, όπως είναι η σημαία.