Αναλύσεις και σχόλια για Ιστορία, Εξ. πολιτική και άλλα ζητήματα
Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2015
Από την Χρυσή Αυγή, στην «σοβαρή χρυσή αυγή» και τώρα στην «κωμική χρυσή αυγή». Οι νταβατζηδες παίζουν πάλι με τη νοημοσύνη μας.
Πώς και γιατί ο γραφικός πρόεδρος της Ενωσης Κεντρώων, που αποκαλούσε τους ψηφοφόρους «ζώα», παρουσιάζεται ξαφνικά από το κατεστημένο ως «χρυσή εφεδρεία» για τις εκλογές «Μα… τον Λεβέντη θα ψηφίσουμε, είναι δυνατόν;» έλεγαν για χρόνια οι ψηφοφόροι και οι περισσότεροι συνεχίζουν να το λένε. Ομως το σύστημα προσπαθεί να τους πείσει ότι κάνουν λάθος, αφού ο πρόεδρος της Ενωσης Κεντρώων είναι «προφήτης» και «χρυσή εφεδρεία»! Ετσι, τον εμφανίζουν από τώρα ως τη μεγάλη έκπληξη των εκλογών της 20ής Σεπτεμβρίου, ενώ και οι δημοσκοπήσεις (που πέφτουν έξω όλα τα τελευταία χρόνια) προδικάζουν ότι αυτή τη φορά θα καταφέρει να μπει στη Βουλή. Ο κ. Λεβέντης είναι πλέον το βολικό και αγαπημένο «παιδί» του συστήματος που βρήκε στο πρόσωπό του έναν νέο Σταύρο Θεοδωράκη.
Δημήτρης Τσαφέντας 1918 – 1999
0
Ο Δημήτρης Τσαφέντας (Dimitri Tsafendas) γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 1919 στο Λορέντζο Μαρκές (σημερινό Μαπούτο) της Μοζαμβίκης, τότε αποικία της Πορτογαλίας. Ήταν ο καρπός μιας τυχαίας συνεύρεσης του χανιώτη ναυτικού Μιχάλη Τσαφέντα ή Τσαφεντάκη και της μοζαμβικανής μιγάδος Αμέλια Γουίλιαμς. Μεγάλωσε με τη γιαγιά του και στη συνέχεια με τους θετούς γονείς του. Σπούδασε σε καθολικό σχολείο, όπου ήρθε αντιμέτωπος με τα ρατσιστικά σχόλια των συμμαθητών του, εξαιτίας του σκουρόχρωμου χρώματος του δέρματός του.
Αλμανάκ
Βασική Έκδοση
6 Σεπτεμβρίου
- Γιορτάζουν: Ρωμύλος, Ρωμυλία.
μ. Χ.
1861
Σημειώνεται αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας της βασίλισσας Αμαλίας από τον φοιτητή Αριστείδη Δόσιο.
1955
Στην Κωνσταντινούπολη ξεσπά το πογκρόμ των Τούρκων κατά των Ελλήνων, με αφορμή την προβοκάτσια στο σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ
στη Θεσσαλονίκη. Μέσα σε εννέα ώρες καταστρέφονται 4.500 ελληνικά
καταστήματα, 1.000 σπίτια, 73 εκκλησίες και 37 σχολεία. Είναι η αρχή του
τέλους για τον ελληνισμό της Πόλης.
Ίλυα Λιβυκού 1919 – 2002
Η απόπειρα δολοφονίας κατά της βασίλισσας Αμαλίας
Το 1861 η λαϊκή αντίδραση κατά της βασιλείας είχε φουντώσει για τα καλά. Ο Όθωνας
κατηγορείτο για παραβίαση του Συντάγματος και δεσποτισμό. Η κατάσταση
οξύνθηκε ακόμη περισσότερο στις αρχές Μαΐου, όταν οι αρχές αποκάλυψαν
συνωμοσία κατά του Θρόνου και προέβησαν σε συλλήψεις ηγετικών στελεχών
της αντιπολίτευσης. Ο Όθωνας τον επόμενο μήνα αναχώρησε για ένα μακρύ
ταξίδι στο Μόναχο και καθήκοντα αντιβασιλέα εκτελούσε η βασίλισσα
Αμαλία.Αργά το βράδυ της 6ης Σεπτεμβρίου η Αθήνα αναστατώθηκε από την είδησης της απόπειρας δολοφονίας κατά της βασίλισσας Αμαλίας. Δράστης ο δεκαοκτάχρονος φοιτητής της Νομικής Αριστείδης Δόσιος, γόνος επιφανούς οικογένειας των Αθηνών. Ο πατέρας του Κωνσταντίνος ήταν ανώτερος δημόσιος υπάλληλος και μετά την έξωση του Όθωνα αναμίχθηκε στην πολιτική, διατελέσας βουλευτής και υπουργός. Η μητέρα του Αικατερίνη ήταν κόρη του κορυφαίου πολιτικού Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου και από τις πιο μορφωμένες Ελληνίδες της εποχής.
Λορέντζος Μαβίλης 1860 – 1912
Ποιητής και μεταφραστής, τελευταίος εκπρόσωπος της Επτανησιακής Σχολής και μάλιστα του κερκυραϊκού κύκλου.Ο Λορέντζος Μαβίλης γεννήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 1860 στην Ιθάκη, όπου ο ισπανικής καταγωγής πατέρας του, Παύλος Μαβίλης, υπηρετούσε ως δικαστικός. Η μητέρα του, Ιωάννα Σούφη, ήταν ανηψιά του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια. Ο Μαβίλης τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στην Κέρκυρα και φοίτησε για ένα χρόνο (1877-1878) στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστήμιου Αθηνών. Συνέχισε τις σπουδές του στα πανεπιστήμια Μονάχου και Φράιμπουργκ (1878-1890), όπου παρακολούθησε μαθήματα κλασικής φιλολογίας, αρχαιολογίας και σανσκριτικών, ενώ μελέτησε τα φιλοσοφικά συστήματα των μεγάλων Γερμανών φιλοσόφων Καντ, Φίχτε και Σοπεγχάουερ. Το 1890 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας από το Πανεπιστήμιο του Ερλάνγκεν με τη διατριβή «Δύο βιεννέζικα χειρόγραφα του Ιωάννη Σκυλίτζη».
Τα Σεπτεμβριανά (1955)
Το 1955 τη γειτονική μας χώρα κυβερνούσε ο Αντνάν Μεντερές -ένας «πρώιμος Ερντογάν»- και το Δημοκρατικό Κόμμα. Ο Μεντερές έπαιζε αρκετά το μουσουλμανικό χαρτί, προκαλώντας εκνευρισμό στο κεμαλικό κατεστημένο της χώρας. Το αποδεικνύουν και τα χιλιάδες τζαμιά που κτίστηκαν επί πρωθυπουργίας του.
Φαντασία σε ένα θέμα του Τόμας Τάλις
Τον πυρήνα του έργου αποτελεί ο θρησκευτικός ύμνος Why Fum'th In Fight? ενός σημαντικού συνθέτη της Αναγέννησης, του άγγλου Τόμας Τάλις (1505-1585), εξού και η αναφορά του ονόματός του στον τίτλο της σύνθεσης. Ο Τάλις έντυσε με μουσική τις δύο πρώτες στροφές του Δεύτερου Ψαλμού του Δαυίδ «Ίνα τι εφρύαξαν έθνη..».
6 Σεπτεμβρίου 1955-Πογκρομ των Κεμαλοναζί κατά των Ελληνων της Πολης. Αλλο ένα έγκλημα ατιμώρητο
Τ
α «Σεπτεμβριανά» της Κωνσταντινούπολης και το αιματηρό πογκρόμ κατά των Ελλήνων
Tο μεσημέρι της 6ης Σεπτεμβρίου του 1955 ένας αυτοσχέδιος εκρηκτικός
μηχανισμός, μικρής ισχύος, εξερράγη στο Τουρκικό Προξενείο της
Θεσσαλονίκης, το οποίο στεγαζόταν στο σπίτι που μεγάλωσε ο Κεμάλ
Ατατούρκ. Από την έκρηξη δεν τραυματίστηκε κανείς ενώ σημειώθηκαν και
μικρές ζημιές (κυρίως στα τζάμια του κτιρίου).
Αυτή, θα μπορούσε να πει κάποιος, πως είναι η αρχή ενός αιματηρού πογκρόμ κατά των Ελλήνων που ζούσαν στην Κωνσταντινούπολη και έμεινε στην ιστορία ως «Σεπτεμβριανά»! Η πραγματική «ρίζα», ωστόσο, εκείνων των θλιβερών γεγονότων βρίσκεται άλλου…
Η Αυστρία στη δίνη του εξτρεμιστικού Ισλαμιστικού χώρου.
του Ιωάννη Μιχαλέτου (rimse.gr)Το Αυστριακό κράτος παρ’όλη την αυστηρή ουδετερότητα του και την πολιτική ίσων αποστάσεων που επιδιώκει εδώ και δεκαετίες σε σχέση με όλα τα μεγάλα κέντρα αποφάσεων παγκοσμίως, έχει ήδη αρχίσει να νιώθει τις αρνητικές συνέπειες “φιλοξενίας” πληθώρας εξτρεμιστικών ομάδων και τάσεων του ευρύτερου πολιτικού Ισλάμ.
Ειδικότερα σε θέματα ασφάλειας και αντί-τρομοκρατίας το πρόβλημα βαθαίνει εδώ και δύο έτη στη Βιέννη σε συνδυασμό με την ανάδειξη του “Ισλαμικού Κράτους” (Ι.Κ.).
Καταρχάς ήδη η Αυστρία είναι επίκεντρο του πανευρωπαικού δικτύου της “Χαβάλα” και επίσημη έδρα των εξτρεμιστών-Ισλαμιστών που προέρχονται από τη Βοσνία.
Το Πνεύμα των Ιακωβίνων…
του Σλάβοϊ Ζίζεκ (Μετάφραση Ελένη Βουγιουκλάκη)
H βασική παρατήρηση του Μαρξ παραμένει σήμερα, ίσως περισσότερο από ποτέ, έγκυρη: για τον Μαρξ, το ερώτημα της ελευθερίας δεν πρέπει να εντοπίζεται αρχικά στην ίδια την πολιτική σφαίρα (Έχει μια χώρα ελεύθερες εκλογές; Είναι οι δικαστές της ανεξάρτητοι; Είναι ο τύπος της ελεύθερος από κρυφές πιέσεις; Σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα;). Μάλλον, το κλειδί για την πραγματική ελευθερία βρίσκεται στο «απολίτικο» πλαίσιο των κοινωνικών σχέσεων, από την αγορά έως την οικογένεια. Η αλλαγή που απαιτείται εδώ δεν είναι η πολιτική μεταρρύθμιση, αλλά ο μετασχηματισμός των κοινωνικών σχέσεων παραγωγής-που συνεπάγεται ακριβώς επαναστατική πάλη των τάξεων αντί για δημοκρατικές εκλογές ή κάποιο άλλο «πολιτικό» μέτρο με την στενή έννοια του όρου. Δεν ψηφίζουμε για το σε ποιόν ανήκει τι, ή για τις σχέσεις στο εργοστάσιο και πάει λέγοντας – τέτοια ζητήματα παραμένουν έξω από τη σφαίρα του πολιτικού, και είναι ψευδαίσθηση να περιμένει κανείς ότι θα αλλάξει αποτελεσματικά τα πράγματα «επεκτείνοντας» τη δημοκρατία στην οικονομική σφαίρα (αναδιοργανώνοντας, λόγου χάρη, τις τράπεζες και υπάγοντάς τις σε δημόσιο έλεγχο). Οι ριζικές αλλαγές σε αυτόν τον τομέα χρειάζεται να γίνουν έξω από τη σφαίρα των νόμιμων «δικαιωμάτων». Μέσα σε «δημοκρατικές» διαδικασίες (οι οποίες, φυσικά, μπορούν να παίξουν ένα θετικό ρόλο), ανεξαρτήτως του πόσο ριζοσπαστικός είναι ο αντικαπιταλισμός μας, οι λύσεις αναζητούνται μόνο μέσω των δημοκρατικών εκείνων μηχανισμών του αστικού κράτους που εγγυάται την απρόσκοπτη αναπαραγωγή του κεφαλαίου. Με αυτήν την έννοια, ο Μπαντιού σωστά ισχυρίστηκε ότι ο τελικός εχθρός σήμερα δεν είναι ο καπιταλισμός, η αυτοκρατορία, η εκμετάλλευση ή οτιδήποτε παρεμφερές, αλλά η ίδια η δημοκρατία. Είναι η «δημοκρατική ψευδαίσθηση», η αποδοχή των δημοκρατικών μηχανισμών ως το μόνο πλαίσιο για οποιαδήποτε αλλαγή, αποδοχή που εμποδίζει οποιαδήποτε ριζοσπαστικό μετασχηματισμό των καπιταλιστικών σχέσεων.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)