Με
πολλά χαμόγελα και εμφανή ικανοποίηση παρουσίασαν χθες οι Ανγκελα
Μέρκελ, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ και Χορστ Ζεεχόφερ την κυβερνητική συμφωνία
για Μεγάλο Συνασπισμό, που ήταν αποτέλεσμα σκληρών διαπραγματεύσεων επί
πέντε εβδομάδες.
Η
ευφορία, όμως, των αρχηγών, μάλλον περιορίζεται σε εκείνους και τις
ηγετικές ομάδες αυτών. Το “πόνημα” των δύο παρατάξεων, το οποίο θα τεθεί
στην κρίση των μελών του SPD το πρώτο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου,
περιλαμβάνει, μεν, ορισμένες παραχωρήσεις προς τους Σοσιαλδημοκράτες σε
ό,τι αφορά τα εσωτερικά της Γερμανίας, όμως στην ουσία του είναι ένα
διευρυμένο… μνημόνιο αλά Μέρκελ για ολόκληρη την Ευρώπη.
Προσήλωση στο ευρώΠαρουσιάζοντας
την προγραμματική τους συμφωνία, οι τρεις αρχηγοί επιβεβαίωσαν την
προσήλωσή τους στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο ευρώ, ενώ η καγκελάριος
επανέλαβε ότι “η Ευρώπη είναι απολύτως απαραίτητη για τη Γερμανία”. Πώς,
όμως, μεταφράζεται αυτή η “προσήλωση” στο κείμενο της μεταξύ τους
συμφωνίας; Ουσιαστικά το SPD αποδέχτηκε τη γραμμή των
Χριστιανοδημοκρατών της Μέρκελ και απορρίπτει κατηγορηματικά την
αμοιβαιοποίηση του χρέους, δηλαδή τα ευρωομόλογα.
“Η ευθύνη των
κρατών για τον προϋπολογισμό τους και η υπερεθνική, κοινή ανάληψη
ευθυνών είναι ασυμβίβαστα”, αναφέρεται χαρακτηριστικά. Ακόμη τονίζεται
ότι η Ευρώπη πρέπει να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά της μέσω
διαρθρωτικών αλλαγών, να προβεί σε μια αυστηρή και βιώσιμη δημοσιονομική
εξυγίανση, να επενδύσει στην ανάπτυξη και την απασχόληση και να
φροντίσει ώστε αυτές οι πολιτικές να είναι κοινωνικά ισορροπημένες.
|
Φρανκ
Βάλτερ Σταϊνμάγιερ (SPD), Ούρσουλα φον ντερ Λάγιεν (CDU), Τόμας ντε
Μεζιέρ (CDU), Πέτερ Αλτμάγιερ (CDU), Αλεξάντερ Ντόμπριντ (CSU),Τόμας
Οπερμαν (SPD), Αντρέα Νάλες (SPD), Πέτερ Ραμσάουερ (CSU. |
Ο
ρόλος της Γερμανίας θα είναι να επιδιώξει έναν καλύτερο και πιο
δεσμευτικό συντονισμό της οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής της
Ευρωζώνης. Επιπλέον, γίνεται λόγος για τη μείωση του χρέους των χωρών
της Ευρωζώνης. “Η δανειακή βοήθεια από ευρωπαϊκά προγράμματα στήριξης θα
πρέπει να αποτελεί την τελευταία καταφυγή και να παρέχεται όταν
κινδυνεύει η σταθερότητα της Ευρωζώνης στο σύνολό της”, τονίζεται, και
μάλιστα θα δίνεται μόνο έναντι αυστηρών όρων για τις χώρες που
προστρέχουν στον μηχανισμό. Βασική προϋπόθεση, δε, θα είναι να
παρουσιάζεται σχέδιο για το πώς μπορεί να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του
χρέους.
Για τις τράπεζεςΣε ό,τι αφορά τον τραπεζικό
τομέα της Ευρωζώνης, τα κόμματα συμφώνησαν πως πρέπει να διακοπεί η
αλληλεξάρτηση μεταξύ ιδιωτικού χρέους τραπεζών με το δημόσιο χρέος,
καθώς και πως μελλοντικά την πρωταρχική ευθύνη για τη διάσωση των
τραπεζών θα την έχουν οι ίδιες οι τράπεζες και όχι οι Ευρωπαίοι
φορολογούμενοι.
Σχετικά με τις χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα, η
κυβέρνηση τις καλεί να συνεχίσουν τις μεταρρυθμίσεις και υπογραμμίζει
πως η Γερμανία θα παράσχει τεχνική υποστήριξη και βοήθεια, ώστε να
ανακτήσουν την ανταγωνιστικότητά τους και να μειωθεί η ανεργία. Ειδική
αναφορά γίνεται και στην Ελλάδα, όπου υπογραμμίζεται ότι η Γερμανία
συνεχίζει να στηρίζει ως εταίρος τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες της
Αθήνας και την ανάπτυξη της διμερούς συνεργασίας στο πλαίσιο της
Ελληνογερμανικής Συνέλευσης.
Η κυβερνητική συμφωνία δεν κρύβει πολλά
“δώρα” ούτε για τους Γερμανούς, οι οποίοι επίσης θα έχουν λιγότερες
παροχές από ό,τι προέβλεπαν τα προσχέδια των διαπραγματεύσεων, ενώ
οικονομολόγοι προειδοποιούν ότι είναι σχεδόν απίθανο να μην επιβληθούν
νέοι φόροι.
Παρότι η Μέρκελ αποδέχτηκε την καθιέρωση κατώτατου
μισθού, θα ισχύσει από το 2017, ενώ προβλέπονται εξαιρέσεις και για
ορισμένους επαγγελματικούς κλάδους. Οι επενδύσεις ύψους 50 δισ. ευρώ που
προέβλεπαν τα σχέδια των κομμάτων κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων
“ψαλιδίστηκαν” στα 23 δισ., χωρίς να υπάρχει επαρκής επεξήγηση της
πηγής χρηματοδότησής τους.
Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ
Οι ασάφειες και τα βάρη για τη νέα κυβέρνησηΜε
ορισμένα κρίσιμα ζητήματα να έχουν διατυπωθεί με αρκετή ασάφεια στην
κυβερνητική συμφωνία, όπως για παράδειγμα η χρηματοδότηση των έργων
υποδομής και η επιβολή διοδίων στους αυτοκινητοδρόμους, το βάρος των
διευκρινίσεων θα πέσει στο επόμενο Υπουργικό Συμβούλιο.
Είναι η πρώτη
φορά που υπογράφεται κυβερνητική συμφωνία χωρίς αυτή να περιλαμβάνει
και τη σύνθεση της επόμενης κυβέρνησης, γεγονός που οφείλεται στο ότι
εκκρεμεί το δημοψήφισμα μεταξύ των μελών του SPD για να δοθεί το τελικό
“πράσινο φως” στον Μεγάλο Συνασπισμό.
“Διαφορετικά η συζήτηση θα
αφορούσε μόνο τα πρόσωπα”, εξήγησε ο επικεφαλής του SPD Ζίγκμαρ
Γκάμπριελ και ζήτησε από όλους να σεβαστούν την απόφαση που θα λάβουν τα
μέλη του κόμματός του. Η Ανγκελα Μέρκελ εμφανίστηκε αρκετά χαλαρή στην
κοινή συνέντευξη Τύπου, λέγοντας “γιατί να μην περιμένω άλλες 14 μέρες;
Κάθομαι ήσυχη και κάνω τη δουλειά μου”, ενώ ήταν γνωστό πως πίεζε για
άμεση κατανομή των υπουργικών θώκων. Τα υπουργεία Οι Χριστιανοδημοκράτες
θα έχουν πέντε υπουργεία, μεταξύ των οποίων -όπως όλα δείχνουν- και το
υπουργείο Οικονομικών, και την καγκελάριο.
Οι Σοσιαλδημοκράτες θα
λάβουν έξι υπουργεία εκ των οποίων το Οικονομίας, που κατείχε μέχρι τώρα
ο Φίλιπ Ρέσλερ, θα αναλάβει κατά πάσα πιθανότητα ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ.
Το συγκεκριμένο υπουργείο θα έχει διευρυμένες αρμοδιότητες και ο ηγέτης
του SPD θα είναι ταυτόχρονα αντικαγκελάριος. Το αδελφό κόμμα των
Χριστιανοδημοκρατών, το CSU, θα αποκτήσει τον έλεγχο τριών υπουργείων. Ο
αρχηγός του CSU Χορστ Ζεεχόφερ έχει πιέσει πολύ για να πάρει
υπουργεία-κλειδιά, ωστόσο μάλλον συνάντησε σθεναρή αντίσταση από το SPD,
που προκειμένου να υποχωρήσει στο θέμα των διοδίων που ήθελαν οι
Χριστιανοκοινωνιστές προέβαλε απαιτήσεις στο μοίρασμα των χαρτοφυλακίων.
Οι υποψήφιοι για τα χαρτοφυλάκια
- Φρανκ
Βάλτερ Σταϊνμάγιερ (SPD): Το υπουργείο Εξωτερικών τού ταιριάζει γάντι,
από τη στιγμή που δεν είναι κενό το υπουργείο Οικονομικών
- Ούρσουλα
φον ντερ Λάγιεν (CDU): Η στενή σύμμαχος της Μέρκελ θα απομακρυνθεί από
το υπ. Εργασίας. Πιθανότατα θα τοποθετηθεί στο Υγείας
- Τόμας ντε
Μεζιέρ (CDU): Παρά το σκάνδαλο για το Euro-hawk, το κόμμα του κρίνει
ότι είναι ο πιο κατάλληλος και θα παραμείνει στο υπουργείο Αμυνας
- Πέτερ Αλτμάγιερ (CDU): Ο πρώην υπουργός Περιβάλλοντος και ισχυρός άνδρας στο CDU προετοιμάζεται για υπουργός παρά τη καγκελαρίω
- Αλεξάντερ
Ντόμπριντ (CSU): Ο Ντόμπριντ θέλει να βρεθεί στο υπουργείο Μεταφορών
για να επιβάλει τα διόδια. Πιθανότατα όμως θα βρεθεί στο υπουργείο
Παιδείας
- Τόμας Οπερμαν (SPD): Το «πολυεργαλείο» του CDU προτιμά
το υπουργείο Εσωτερικών, όμως υπάρχει το ενδεχόμενο να βρεθεί στο
Δικαιοσύνης
- Αντρέα Νάλες (SPD): Εφόσον ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ
προτιμήσει το Οικονομίας, η Νάλες θεωρείται βέβαιο ότι θα αναλάβει το
υπουργείο Εργασίας
- Πέτερ Ραμσάουερ (CSU): Μόλις εξελέγη
αντιπρόεδρος του CSU και πιθανότατα θα αναλάβει το υπ. Γεωργίας για να
στηρίξει τους Βαυαρούς αγρότες
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΒόλφγκανγκ Σόιμπλε
ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ «ΤΣΑΡΟΣ»Καθ’
όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων οι Χριστιανοδημοκράτες άφηναν να
εννοηθεί ότι δεν πρόκειται να παραδώσουν στους κυβερνητικούς τους
εταίρους το υπουργείο Οικονομικών. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θέλει να
παραμείνει “τσάρος” της γερμανικής οικονομίας και το έχει δείξει με κάθε
τρόπο και κυρίως με τις ηγετικές του εμφανίσεις στις ομάδες εργασίας
που διαπραγματεύονταν τα θέματα οικονομικής πολιτικής. Ο τόνος του, οι
προτάσεις και τα σχόλιά του για την ΕΕ ήταν με τον αέρα του υπουργού.
Επιπλέον, ο Σόιμπλε έχει αποκλείσει τη μετακίνησή του σε κάποιο άλλο
υπουργείο: ή το Οικονομικών ή δεν θα συμμετάσχει στην κυβέρνηση, φέρεται
να διεμήνυσε στην καγκελάριο. Η “παλιά καραβάνα” της πολιτικής ξέχασε
τα προβλήματα υγείας που τον είχαν κάνει να υποβάλει την παραίτησή του
πριν από λίγα χρόνια και επιθυμεί να παραμείνει στο επίκεντρο των
εξελίξεων στο ευρωπαϊκό παρκέ. Πάντως και το SPD έχει αναγνωρίσει ότι
δύσκολα θα μπορούσε να επιλέξει κάποιον υποψήφιο που θα είχε μεγαλύτερο
διεθνές κύρος και ικανότητες από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, οπότε η
παραμονή του στο υπουργείο Οικονομικών θεωρείται πλέον δεδομένη.
ΜΑΡΙΑ ΑΔΑΜΙΔΟΥ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63925715