Ετικέτες

Τρίτη 19 Ιουλίου 2016

Ancient Eastern Roman underground church discovered in Cappadocia, Turkey



Eastern_Roman_underground_Byzantine_church_Cappadocia_1
The region of Cappadocia in present-day central Turkey alludes to a fantastical realm with giant upright rock formations pockmarked by evidences of human habitation, ranging from houses to chapels. Well this time around, archaeologists have been able to decipher a structural scope pertaining to the latter. We are talking about an entire church that was probably built during 5th century AD, in the Cappadocian town of Nevşehir. But beyond just its subterranean credentials, the researchers are actually impressed by the sheer size of the underground structure – which is claimed (by the town’s mayor Hasan Ünver) to be bigger than other historical churches in the area.

Ο Ισπανικός Εμφύλιος Πόλεμος



Ο Ισπανικός Εμφύλιος Πόλεμος ξεκίνησε στις 17 Ιουλίου 1936 με την εξέγερση του στρατού και ολοκληρώθηκε την 1η Απριλίου 1939 με την ήττα των αριστερών και φιλελεύθερων δυνάμεων που κατείχαν την εξουσία και τη νίκη των εθνικιστών του στρατηγού Φρανθίσκο Φράνκο, που επέβαλε δικτατορία.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’30 η πολιτική ζωή στην Ισπανία είχε πολωθεί επικίνδυνα ανάμεσα στην αριστερά και τη δεξιά. Η Μοναρχία είχε καταργηθεί και η αριστερά διεκδικούσε την αναδιανομή της γης, την αυτονομία των περιοχών που συνιστούσαν την Ισπανία (Καταλονία, Βασκωνία κλπ) και τον περιορισμό της δύναμης της πανίσχυρης Καθολικής Εκκλησίας.

Στο φως το νεολιθικό χωριό του Κλήμονα - Η αρχαιότερη ένδειξη γεωργικής δραστηριότητας παγκοσμίως


Σύμφωνα με ανακοίνωση του Τμήματος Αρχαιοτήτων Κύπρου οι φετινές έρευνες στη θέση Άγιος Τύχωνας-Κλήμονας της επαρχίας Λεμεσού έφεραν στο φώς κατάλοιπα τουλάχιστον 20 κυκλικών κτισμάτων, διαμέτρου μεταξύ 3 και 6 μέτρων. Οι έρευνες ολοκληρώθηκαν στις 4 Ιουνίου 2016 και διεξήχθησαν από τη Γαλλική Αρχαιολογική Αποστολή υπό τη διεύθυνση των Jean François Briois (EHESS) και Jean-Denis Vigne (CNRS – Muséum national d’Histoire naturelle).

When Dickens met Dostoevsky

Late in 2011, Michiko Kakutani opened her New York Times review of Claire Tomalin’s biography of Charles Dickens with “a remarkable account” she had found in its pages. In London for a few days in 1862, Fyodor Dostoevsky had dropped in on Dickens’s editorial offices and found the writer in an expansive mood. In a letter written by Dostoevsky to an old friend sixteen years later, the writer of so many great confession scenes depicted Dickens baring his creative soul:
“All the good simple people in his novels, Little Nell, even the holy simpletons like Barnaby Rudge, are what he wanted to have been, and his villains were what he was (or rather, what he found in himself), his cruelty, his attacks of causeless enmity toward those who were helpless and looked to him for comfort, his shrinking from those whom he ought to love, being used up in what he wrote. There were two people in him, he told me: one who feels as he ought to feel and one who feels the opposite. From the one who feels the opposite I make my evil characters, from the one who feels as a man ought to feel I try to live my life. ‘Only two people?’ I asked.”

Sármatas, los jinetes del este 10



Los sármatas eran una nación salvaje, sin civilizar, proclive a la guerra por naturaleza y famosos por tatuar sus cuerpos para parecer aún más terribles en el campo de batalla”. Esta es una pequeña descripción que realiza el historiador Dión Casio sobre este pueblo, famoso por su caballería y su ferocidad.
Los sármatas o sauromatae (en su vertiente helénica), eran un conjunto de tribus nómadas de origen iraní, que llegaron a las estepas del norte del Cáucaso entre el siglo VII-VI a.c., estableciéndose entre los ríos Don y Ural. Vivían principalmente de su ganado, aprovechando sus pieles, leche y hueso, siempre con sus carros a cuesta buscando el mejor forraje por la estepa ucraniana. También comerciaban, sobre todo con las colonias griegas del mar negro, que, aunque los consideraban bárbaros apreciaban mucho el trabajo de orfebrería y metalúrgica de los sármatas.