Του Μανώλη Καπετανάκη*
Δικαιολογημένα την τελευταία περίοδο η προσοχή και το ενδιαφέρον του κόσμου της δουλειάς ήταν στραμμένη στη τελευταία εικοσιτετράωρη απεργία, όπου η εργατιά πλαισιωμένη (έστω και σε ένα πεδίο μη βαθιάς συνειδητής συμμαχίας, μοιραία χρεωμένης με σειρά αδυναμιών και αριθμητικά ίσως υποσκελισμένης αλλά με μία τέτοια τάση συσπείρωσης ικανής να τρομάξει τα κέντρα εξουσίας) με την μαζική συμμετοχή πλατυτέρων κοινωνικών στρωμάτων και μικρομεσαίων θορύβησε τα επιτελεία του συστήματος. Αποστομώνοντας τοιουτοτρόπως βασικούς συντελεστές της νωχελικότητας του κινήματος αριστερής χροιάς και βαρκιζανικών παρακαταθηκών, οι οποίοι διατείνονται για την αγωνιστική απροθυμία (το σκουριασμένο δηλαδή και διόλου αυτοκριτικό επιχείρημα: ο κόσμος δεν τραβάει).
Δικαιολογημένα την τελευταία περίοδο η προσοχή και το ενδιαφέρον του κόσμου της δουλειάς ήταν στραμμένη στη τελευταία εικοσιτετράωρη απεργία, όπου η εργατιά πλαισιωμένη (έστω και σε ένα πεδίο μη βαθιάς συνειδητής συμμαχίας, μοιραία χρεωμένης με σειρά αδυναμιών και αριθμητικά ίσως υποσκελισμένης αλλά με μία τέτοια τάση συσπείρωσης ικανής να τρομάξει τα κέντρα εξουσίας) με την μαζική συμμετοχή πλατυτέρων κοινωνικών στρωμάτων και μικρομεσαίων θορύβησε τα επιτελεία του συστήματος. Αποστομώνοντας τοιουτοτρόπως βασικούς συντελεστές της νωχελικότητας του κινήματος αριστερής χροιάς και βαρκιζανικών παρακαταθηκών, οι οποίοι διατείνονται για την αγωνιστική απροθυμία (το σκουριασμένο δηλαδή και διόλου αυτοκριτικό επιχείρημα: ο κόσμος δεν τραβάει).
Εφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών χθες το πρωί η Νάνσυ Χόρτον.







Άρχισε
να γράφει τραγούδια και να τα ποστάρει μόνος του στο YouTube.
Καθισμένος με την κιθάρα του αγκαλιά τραγούδησε με φυσικότητα μπροστά σε
μία κάμερα. To ακομπλεξάριστο ύφος του, η καλώς εννοούμενη λαϊκότητα
που τον διέκρινε σε όλη την του πορεία, η απλότητά του και ο εύκολος
στίχος ήταν τα χαρακτηριστικά που τον ανέδειξαν και τον έκαναν διάσημο.
Πλέον οι παρέες δεν έβαζαν κάποιο CD και δεν αναζητούσαν ραδιοφωνικούς
σταθμούς, αλλά έψαχναν στο διαδίκτυο το επόμενο τραγούδι του.