Κατασταλτικό πογκρόμ μετά την πορεία του Σαββάτου στα σκοτεινά, στα μουλωχτά…
«Γράφει η Νατάσσα Κεφαλληνού»
Λοιπόν καθόλου δεν με εντυπωσίασε ο τρόπος καταστολής των διαδηλώσεων της 6ης Δεκέμβρη 2014. Όχι δεν έπεσα από τα σύννεφα με την αστυνομική βία και αυθαιρεσία, ούτε σοκαρίστηκα με τα βίντεο των δεκάδων ασφαλιτών που συνέδραμαν τα ΜΑΤ, ούτε με το φύτεμα μολότοφ -πάλι από άνδρα των ΜΑΤ- σε τσάντα συλληφθέντα, ούτε έμεινα άφωνη με τις εκατοντάδες αναίτιες «προσαγωγές στο σωρό» και τις δεκάδες συλλήψεις, ούτε με την αστυνομική κατοχή των Εξαρχείων, ούτε με τους ξυλοδαρμούς και τους ψεκασμούς των διαδηλωτών, ούτε με τους προληπτικούς ελέγχους, τις απειλές και την αστυνομική βία σε ρεπόρτερ και δημοσιογράφους. Με εξαίρεση την εμφάνιση της αύρας στην πλατεία Εξαρχείων, το έργο το έχω δει να παίζεται πολλές φορές, με τις ίδιες ακριβώς σκηνές σε όλες τις μεγάλες, συγκρουσιακές ή μη, πορείες από το 2008 και ύστερα.
