Κυβερνοπόλεμος: Το νέο στρατηγικό όπλο

Δρ. Ανδρέας Λιαρόπουλος*

Τις τελευταίες δεκαετίες, η ολοένα και στενότερη αλληλοσύνδεση της παγκόσμιας κοινωνίας μέσω του Κυβερνοχώρου έχει αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο η ανθρωπότητα επικοινωνεί, συναλλάσσεται, αλλά και αντιλαμβάνεται την παγκόσμια ασφάλεια. Ως ‘Κυβερνοχώρος’ ορίζεται ο ιστός των διασυνδεδεμένων επικοινωνιακών και πληροφοριακών δικτύων στα οποία είναι αποθηκευμένες κάθε είδους πληροφορίες και συνδέονται κάθε είδους κρίσιμες υποδομές (οι τηλεπικοινωνίες, τα δίκτυα πετρελαίου και φυσικού αερίου, τα δίκτυα μεταφορών, τα δίκτυα ύδρευσης, κ.ά), καθώς επίσης και το σύνολο των ανθρώπινων δραστηριοτήτων που σχετίζονται με αυτές τις υποδομές.

Κυβερνοχώρος’ ορίζεται ο ιστός των διασυνδεδεμένων επικοινωνιακών και πληροφοριακών δικτύων

Στις αρχές του 21ου αιώνα, η ανάπτυξη της πληροφοριακής τεχνολογίας επιτρέπει την ταχύτατη μετάδοση δεδομένων, ξεπερνώντας σε σημαντικό βαθμό τους γεωγραφικούς περιορισμούς του παρελθόντος. Οι τεχνολογικές αυτές εξελίξεις έχουν δημιουργήσει ένα νέο πεδίο δράσης για τους διεθνείς δρώντες (κράτη, διεθνείς οργανισμούς, τρομοκρατικές ομάδες αλλά και άτομα).Στο νέο αυτό πεδίο του Κυβερνοχώρου δημιουργείται μια σειρά από ερωτήματα σχετικά με την πολιτική δράση, το ρόλο του κράτους, τη διεύρυνση της έννοιας της ασφάλειας, την ανάγκη αναθεώρησης του διεθνούς δικαίου και το μεταβαλλόμενο χαρακτήρα του πολέμου. 
Το παρόν άρθρο θα αναλύσει το φαινόμενο του κυβερνοπολέμου, την αδυναμία του διεθνούς δικαίου να καλύψει αυτή τη νέα μορφή πολέμου καθώς και τη δυσκολία εφαρμογής της αποτροπής στον Κυβερνοχώρο. Οι περιπτώσεις της Εσθονίας τον Απρίλιο του 2007 και της Γεωργίας τον Αύγουστο του 2008, φανερώνουν την ιδιαιτερότητα που έχουν για τα σύγχρονα κράτη οι συγκρούσεις στον Κυβερνοχώρο.
Η δομή του Κυβερνοχώρου είναι κατά βάση χαοτική και η απουσία μίας ανώτατης ρυθμιστικής αρχής δημιουργεί ανασφάλεια. Η επιλογή των κυβερνοεπιθέσεων φαντάζει ελκυστική, τόσο για κρατικούς, όσο και για μη κρατικούς δρώντες, αφού δεν περιορίζεται από γεωγραφικά όρια, υπάρχει το στοιχείο της απόκρυψης του επιτιθέμενου (ανωνυμία), ενώ το κόστος απόκτησης τέτοιων κυβερνοδυνατοτήτων είναι σχετικά χαμηλό.
Στην περίπτωση των κυβερνοεπιθέσεων δε χρειάζεται να περάσει κανείς τα σύνορα για να επιτεθεί και τα κυβερνοόπλα μπορούν να κάνουν ακαριαία προβολή ισχύος σε παγκόσμια κλίμακα, χωρίς να χρειάζονται αεροπλανοφόρα ή βάσεις σε εδάφη συμμάχων. Το αποτέλεσμα των κυβερνοεπιθέσεων μπορεί να κυμαίνεται από τη διατάραξη της καθημερινότητας των πολιτών μέχρι την υπονόμευση της κυριαρχίας ενός κράτους. Επίσης, τα απαραίτητα εργαλεία (λογισμικό) και πόροι (πληροφορίες) για τη διεξαγωγή κυβερνοεπιθέσεων είναι ευρέως διαδεδομένα και προσιτά σε όλους τους δρώντες του διεθνούς συστήματος.
Σε αντίθεση με άλλες μορφές πολεμικών συγκρούσεων, η περίπτωση του κυβερνοπολέμου εμφανίζει ορισμένα χαρακτηριστικά που θέτουν σε αμφισβήτηση όχι μόνο τις βασικές αρχές του πολέμου, αλλά και του δικαίου του πολέμου. Το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο προϋπήρχε του Κυβερνοχώρου και στην παρούσα φάση δεν περιλαμβάνει διατάξεις για τον κυβερνοπόλεμο. Δεν υπάρχει ομοφωνία για το βασικό ερώτημα του πότε μία κυβερνοεπίθεση συνιστά πράξη πολέμου, ένοπλη επίθεση ή περίπτωση χρήσης βίας.
Τα ερωτήματα τα οποία καλείται το διεθνές δίκαιο να απαντήσει είναι τα εξής:

• Πότε μία κυβερνοεπίθεση συνιστά ‘χρήση βίας’, όπως αυτή ορίζεται στο Άρθρο 2 (4) του Καταστατικού Χάρτη του Ο.Η.Ε;
• Πότε μία κυβερνοεπίθεση συνιστά ‘ένοπλη επίθεση’, όπως αυτή ορίζεται στο Άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη του Ο.Η.Ε;
• Ομοίως, πότε μπορεί ένα κράτος να αντιδράσει σε μία κυβερνοεπίθεση, στο πλαίσιο της αυτοάμυνας (προληπτική επίθεση);
• Μπορεί να αντιδράσει με αντίστοιχη εκδήλωση κυβερνοεπίθεσης ή/και με εκδήλωση συμβατικής επίθεσης;
• Σε περίπτωση κυβερνοπολέμου, ποιοι είναι οι κανόνες εμπλοκής;

Εάν μια χώρα πιστεύει ότι πρόκειται να πέσει θύμα (κυβερνο)επίθεσης στο έδαφος της, τίθεται το ερώτημα της προληπτικής επίθεσης.
Στην περίπτωση του κυβερνοπολέμου, λόγω της ταχύτητας των επιχειρήσεων και της απουσίας ενός αξιόπιστου μηχανισμού απόδοσης ευθυνών, η δυνατότητα προληπτικής επίθεσης στο πλαίσιο της αυτοάμυνας τίθεται σε αμφιβολία. Η απόδοση ευθυνών στην περίπτωση του κυβερνοπολέμου είναι δύσκολη, αφού τα υπάρχοντα τεχνικά μέσα δεν επιτρέπουν τον πέραν πάσης αμφιβολίας και σε πραγματικό χρόνο εντοπισμό της προέλευσης του δράστη μίας κυβερνοεπίθεσης.
Πώς εφαρμόζονται οι αρχές του δικαίου του πολέμου – διάκριση, αναλογικότητα και ουδετερότητα – στον κυβερνοπόλεμο; Πώς μπορεί, συνεπώς, ένα κράτος να αποδείξει ότι έπεσε θύμα μίας κυβερνοεπίθεσης από ένα άλλο κράτος και όχι από μία τρομοκρατική οργάνωση; 
Όπως προαναφέραμε, η στρατηγική της αποτροπής στον Κυβερνοχώρο νοείται μόνο όταν ο υποψήφιος δράστης είναι κράτος.

H στρατηγική της αποτροπής στον Κυβερνοχώρο νοείται μόνο όταν ο υποψήφιος δράστης είναι κράτος

Στην περίπτωση του κυβερνοπολέμου, η αποτροπή βασίζεται στη δυνατότητα του υποψηφίου θύματος να αντιδράσει θέτοντας σε κίνδυνο τα επικοινωνιακά και πληροφοριακά συστήματα ή τις κρίσιμες υποδομές του δράστη. Το είδος λοιπόν της αποτροπής που μας ενδιαφέρει στον Κυβερνοχώρο είναι η αποτροπή μέσω αντιποίνων. Βασικό στοιχείο της αποτροπής είναι η αξιοπιστία. Για να ενισχύσει ένα υποψήφιο κράτος-θύμα κυβερνοπολέμου την αξιοπιστία του, δεν θα πρέπει να περιοριστεί στις απειλές χρήσης κυβερνοαντιποίνων και στην επίδειξη των κυβερνοϊκανοτήτων του, αλλά να συνδυάσει τα παραπάνω και με άλλες μορφές (συμβατικής ή μη) αποτροπής. Σε περίπτωση που το υποψήφιο κράτος δράστης των κυβερνοεπιθέσεων δε διαθέτει επαρκείς κυβερνοστόχους (η υποδομή του δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη και υπάρχει ο κίνδυνος τα κυβερνοαντίποινα να είναι αναποτελεσματικά), η χρήση συμβατικών και μη μέσων πολέμου, είναι μονόδρομος για το υποψήφιο κράτος θύμα.
Η παραπάνω σύντομη ανάλυση αναδεικνύει μία σειρά από ζητήματα που αφορούν την ασφάλεια στον Κυβερνοχώρο. Οι σύγχρονες κοινωνίες στηρίζονται στα πληροφοριακά και επικοινωνιακά δίκτυα για τη λειτουργία των υποδομών τους και ο υψηλός βαθμός εξάρτισής τους από αυτές, τις καθιστά ευάλωτες στις κυβερνοεπιθέσεις. Κάθε εποχή χαρακτηρίζεται από μία νέα μορφή πολέμου και ο κυβερνοπόλεμος χαρακτηρίζει την εποχή της πληροφόρησης. Οι κυβερνοϊκανότητες ενός κράτους αποτελούν μεν σημαντικό συντελεστή ισχύος, αλλά ταυτόχρονα και αχίλλειο πτέρνα του συστήματος του. Οι παρούσες δυνατότητες διεξαγωγής ενός γενικευμένου κυβερνοπολέμου μπορεί να είναι περιορισμένες, όμως η τεχνολογία εξελίσσεται ραγδαία και οι κυβερνοεπιθέσεις στις περιπτώσεις της Εσθονίας και της Γεωργίας, αναδεικνύουν την ανάγκη για περισσότερο προβληματισμό ως προς την κυβερνοασφάλεια.
*Ο Δρ Ανδρέας Λιαρόπουλος ειναι Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων – Στρατηγικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς

onalert.gr

Η ΠΡΩΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΤΗ ΔΙΑΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΚΑΨΗ...ΚΑΛΩΣ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ, ΑΝ ΚΑΙ ΑΡΓΗΣΕΣ 4 ΜΗΝΕΣ.

by ago

προσπαθώνταςμπορούμεκαλύτερα.blog

ΠΑΡΕ ΚΟΣΜΕ, ΕΠΙΠΛΕΟΝ 28,500 ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ ΣΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ...ΣΙΜΟ, ΠΕΣ ΑΛΕΥΡΙ.

.

Posted: 10 Oct 2013 11:28 PM PDT

Η Γενική Γραμματεία Μέσων Ενημέρωσης αποφάσισε να δώσει τις δικαιολογημένες (?) υπερωρίες των κομματόσκυλων που έχουν διοριστεί ΧΩΡΙΣ ΑΣΕΠ και ανέρχονται στις 28.500 ευρώ.

Η πρώτη απόφαση δε αφορά...ποιους λέτε?(9.000 ευρώ- φωτογραφία 1)

Μα τα κομματόσκυλα "που έχουν διατεθεί στα γραφεία βουλευτών", όπως ξεκάθαρα αναφέρει η απόφαση...

Το χρεοκοπημένο κράτος δεν έχει να πληρώσει γιατρούς, εκπαιδευτικούς, την ΕΡΤ κτλ- γι αυτό και τους απολύει- αλλά μπορεί να αυξάνει το προσωπικό εισόδημα των κομματόσκυλων που αναξιοκρατικά διορίστηκαν στο δημόσιο και που δεν προσφέρουν τίποτα στην καθημερινότητα του δοκιμασμένου από την κρίση ελληνικού λαού.

ΑΝΤΩΝΑΚΗ, ΣΙΜΟ, ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΕΙΧΑΤΕ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΤ, ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ...DIGEA!!!

4 ολόκληροι μήνες πέρασαν από ακόμα μια συνταγματική εκτροπή των μαριονετών των Μνημονιακών Κυβερνήσεων, το κλείσιμο της ΕΡΤ.

Σχέδιο όπως βλέπουμε δεν υπήρχε.

Ή μάλλον υπήρχε.

Και το όνομα του σχεδίου τους...DIGEA!

Η δημιουργία, δηλαδή, ακόμη ενός ιδιωτικού μονοπωλίου εντός της ΕΕ.

Η δημιουργία, δηλαδή, ενός ακόμη άχρηστου Υφυπουργείου.

ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ...ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ ΓΙΑ ΧΡΕΟΣ 1300 ΕΥΡΩ.

Άνεργοι και εργαζόμενοι στη Λέσβο έδωσαν την απάντησή τους στην απάνθρωπη προσπάθεια κατάσχεσης της πρώτης κατοικίας συμβασιούχου, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του Εργατικού Κέντρου για παράσταση διαμαρτυρίας στη ΔΟΥ Μυτιλήνης

Πόσο δημοκράτης είναι ο Ερντογάν; (Μικρή συλογή άρθρων)

Πόσο δημοκράτης είναι ο Ερντογάν;

		Από τις μέχρι τώρα εξελίξεις στην Τουρκία, διαπιστώθηκε ότι σε θέματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής ο Τayyip Erdoğan εφαρμόζει μια τακτική αποπροσανατολισμού των αντιπάλων του ακολουθώντας τα εξής βήματα: αρχικά, συγχρονίζεται με τα γεγονότα, στη συνέχεια αναδιπλώνεται όταν πιέζεται χωρίς να προβαίνει σε σημαντικές παραχωρήσεις και τέλος, αντεπιτίθεται όταν οι συγκυρίες το επιτρέπουν. Εξάλλου, τα μέτρα εκδημοκρατισμού που ανακοίνωσε ο Τούρκος πρωθυπουργός στις 30-9-2013, μετά από 11 χρόνια στη διακυβέρνηση της χώρας, αποτελούν ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα της μεθοδολογίας του, με αποτέλεσμα πολλοί Τούρκοι να τα θεωρήσουν ως ελεημοσύνη και άλλοι ως “το
τέλος του έθνους-κράτους”, δεδομένου ότι αυτά συντάχθηκαν για να ικανοποιήσουν αποκλειστικά τις πολιτικές, πολιτιστικές και κοινωνικές απαιτήσεις της συντηρητικής και ισλαμικής πτέρυγας του κόμματός του.....
Χρήστος Μηνάγιας =========================================================================================================== Erdogan taking Turkey back 1,000 years with ‘reforms’ By Amir Taher Turkish Prime Minister Recep Tayyib Erdogan this week unveiled his long-promised “reform package” to “chart the path of the nation” for the next 10 years — that is, through 2023, 100 years after the founding of Turkey as a republic. Which is ironic, since Erdogan seems bent on abolishing that republic in all but name. His plan to amend the Constitution to replace the long-tested parliamentary system with a presidential one (with himself as president and commander-in-chief) is only part of it. He’d also undo the key achievement of Kemal Ataturk, the founder of modern Turkey. In the 1920s, Ataturk created the Turkish nation from the debris of the Ottoman Empire. Ataturk and the military and intellectual elite around him replaced Islam as the chief bond between the land’s many ethnic communities with Turkish nationhood. Over the past 90 years, this project has not had 100 percent success. Nevertheless, it managed to create a strong sense of bonding among a majority of the citizens. Now Erdogan is out to undermine that in two ways. First, his package encourages many Turks to redefine their identities as minorities. For example, he has discovered the Lezgin minority and promises to allow its members to school their children in “their own language.” Almost 20 percent of Turkey’s population may be of Lezgin and other Caucasian origin (among them the Charkess, Karachai, Udmurt and Dagestanis). Yet almost all of those have long forgotten their origins and melted in the larger pot of Turkish identity. What is the point of encouraging the re-emergence of minority identities? Meanwhile, Erdogan is offering little to minorities that have managed to retain their identity over the past nine decades. Chief among these are the Kurds, 15 percent of the population. Erdogan’s Justice and Development Party, the AKP, partly owes its successive election victories to the Kurds. Without the Kurdish vote, AKP could not have collected more than 40 percent of the votes. Yet his package offers Kurds very little. They would be allowed to use their language, but not to write it in their own alphabet. Nor could they use “w” and other letters that don’t exist in the Turkish-Latin alphabet but are frequent in Kurdish. Kurdish leaders tell me that the package grants no more than 5 percent of what they had demanded in long negotiations with Erdogan. Another real minority that gets little are the Alevites, who practice a moderate version of Islam and have acted as a chief support for secularism in Turkey. While Erdogan uses the resources of the state to support Sunni Islam, Alevites can’t even get building permits to construct their own places of prayer. Armenians, too, get nothing — not even a promise of an impartial inquest into allegations of genocide against them in 1915. The second leg of Erdogan’s strategy is to re-energize his Islamist base. Hundreds of associations controlled by the Muslim Brotherhood are to take over state-owned mosques, religious sites and endowment properties — thus offering AKP a vast power base across Turkey. Indirectly, Erdogan is telling Turks to stop seeing themselves as citizens of a secular state and, instead, as minorities living in a state dominated by the Sunni Muslim majority. Call it neo-Ottomanism. Erdogan is using “Manzikert” as a slogan to sell his package. Yet this refers to a battle between the Seljuk Sultan Alp Arsalan and the Byzantine Emperor Romanos in 1071, the first great victory of Muslim armies against Christians in Asia Minor. It happened centuries before the Ottoman Turks arrived in the region. Invoking the battle as a victory of Islam against “the Infidel,” Erdogan supposedly has an eye on the battle’s thousandth anniversary. Does he mean to take Turkey back 1,000 years? The Ottoman system divided the sultan’s subjects according to religious faith into dozens of “mullahs,” each allowed to enforce its own laws in personal and private domains while paying a poll tax. It’s doubtful most Turks share Erdogan’s dream of recreating a mythical Islamic state with himself as caliph, albeit under the title of president. His effort to redefine Turkey’s republican and secular identity may wind up revitalizing it. Αναρτήθηκε από Geopolitics-Gr.blogspot

Σεργκέι Λαβρόφ,ο νέος μάγος της διπλωματίας.

Posted: 10 Oct 2013 01:13 PM PDT

10.10.13

Ο νέος μάγος της διπλωματίας, ο άνθρωπος που ο Βλαδίμηρος Πούτιν εμπιστεύεται απόλυτα γι΄αυτό του ανέθεσε όλες τις συζητήσεις-επαφές με τους Αμερικάνους κατά τη διάρκεια της κρίσης στη Συρία, ο υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ έρχεται στην Αθήνα.


Ο 63χρονος ΥΠΕΞ, γνωστός ως κύριος Όχι στους διαδρόμους των πρεσβειών και των διπλωματικών γραφείων,ψυχρός φαινομενικά, επίμονος και αγέλαστος,έχει κερδίσει τον τίτλο του ''μετρ'' της διπλωματίας. Χαρακτηρίζεται ως ο καλύτερος διαπραγματευτής στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
 Αναμένεται  στην Αθήνα στις 30 Οκτωβρίου μαζί με τον ισχυρό άνδρα των σιδηροδρόμων κ. Γιακούνιν – ας μην λησμνούμε το ρωσικό ενδιαφέρον για τα ελληνικά τρένα.


Οι μέχρι στιγμής πληροφορίες λένε ότι τον Λαβρόφ θα συνοδεύσει και ρωσικό καταδρομικό, το οποίο θα ρίξει άγκυρα για λίγες ημέρες στον Πειραιά. Οι γνωρίζοντες μιλούν για στολίδι του ρωσικού στόλου το οποίο προβλέπεται να μείνει ανοικτό για επισκέψεις του κοινού και να φιλοξενήσει σειρά εκδηλώσεων.
Με ρωσική συμμετοχή θα γίνουν και στο Ναύπλιο εκδηλώσεις –προς τιμήν του Ιωάννη Καποδίστρια, πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας και υπουργού Εξωτερικών της ρωσικής αυτοκρατορίας. 

Geopolitics & Daily News

Ο αμερικανικός στρατός εξοπλίζεται με την πανοπλία του Iron Man.

Posted: 10 Oct 2013 11:58 AM PDT

10.10.13




Ο αμερικανικός στρατός εξετάζει το ενδεχόμενο να προσθέσει στον ήδη υπάρχοντα εξοπλισμό του μια νέα υπερπροστατευτική πανοπλία όπως αυτή του …Iron Man.

Στόχος δολοφονίας από Γερμανούς νεοναζί ο πρώην καγκελάριος Σρέντερ

11/10/13 | 0 σχόλια | 0 απαντήσεις | 28 εμφανίσεις

Στο στόχαστρο της νεοναζιστικής τρομοκρατικής ομάδας NSU της Γερμανίας φαίνεται πως ήταν για μεγάλο χρονικό διάστημα ο πρώην καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ, με την αστυνομία να πιστεύει πως το διάστημα της διακυβέρνησης του, οι νεοναζί ήθελαν να τον δολοφονήσουν.

Η σημειολογία στην καθημερινή ζωή

Οκτ11 by Αμετανόητος

 

 

 

 

 

 

1 Vote

Απόσπασμα από το βιβλίο του Umberto Eco*

***

Οι ποικιλίες βίας στη σύγχρονη κοινωνία

Το γεγονός ότι μια αθώα κυρία, μετά από κάποια απόφαση αγνώστων απάγεται, φέρνοντας τη δυστυχία σ’ολόκληρη οικογένεια, θεωρείται – τελείως δικαιολογημένα – σαν ανυπόφορη βία. Το γεγονός, αντίθετα, ότι ένα ολόκληρο εργοστάσιο με χιλιάδες εργάτες κλείνει με απόφαση γνωστών ατόμων θεωρείται σαν μοιραίοι συμβάν.

Κάποια βρώμα αναδύεται απ’το χώρο των καλών αισθημάτων. Είναι αλήθεια πως, όπως θα μπορούσε να παρατηρήσει ένας άνθρωπος με κοινή λογική – ίσως απ’αυτούς που γκρινιάζουνε γιατί ο Ντάριο Φο ήτανε πολύ σκληρός όταν έγραψε το έργο για τον κακόμοιρο το Φράνκο – οι απαγωγείς ατόμων ενεργούν γιατί ποθούν τα πλούτη, ενώ αυτοί που απολύουν εργάτες ενεργούν από ανάγκη (γιατί ποθούν τη φτώχεια ίσως;). Αυτός ο παράλογος συλλογισμός μου φέρνει στο μυαλό όσα έγραφε ο Edoardo Sanguineti την περασμένη Κυριακή (στην εφημερίδα “Il Giorno”), ότι δηλαδή λυπάται πολύ που μερικοί γυρνάνε στους δρόμους με το όπλο παραμάσχαλα, αλλά ακόμη περισσότερο λυπάται που μερικοί άλλοι, και σε πλατιά κλίμακα, κάνουν εμπόριο όπλων. Έτσι, θυμίζοντας τον Μπρεχτ, εκφράζει την υποψία ότι το μεγαλύτερο έγκλημα είναι η ίδρυση μιας τράπεζας και όχι η διάρρηξή της.

Στον Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης

Στον Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης για το 2013, για την συμβολή του στο σχέδιο καταστροφής του χημικού οπλοστασίου της Συρίας.

Πόσο γκέι είναι ο αμερικανικός στρατός;

11/10/13 | 0 σχόλια | 0 απαντήσεις | 39 εμφανίσεις

Σε 66.000 υπολογίζονται οι γκέι, οι λεσβίες και οι bisexuals που υπηρετούν στις τάξεις των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, αντιπροσωπεύοντας ένα ποσοστό της τάξης του 2% επί του συνόλου του στρατιωτικού προσωπικού.
Το παραπάνω στοιχείο προέρχεται από έκθεση αναφοράς παλαιότερης έρευνας που διεξήχθη από το Ινστιτούτο Williams της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του UCLA, έναν δημόσιο φορέα επιφορτισμένο με τη μελέτη νομικών ζητημάτων που άπτονται των θεμάτων σεξουαλικής ταυτότητας.

Mε την δικαιολογία ότι δεν είχε λάβει ειδική βίζα Οι Τούρκοι απέλασαν τη σύζυγο του Κύπριου υπ. Παιδείας

Δημήτρης Κυπριανού

Στο αεροδρόμιο επέδειξε διπλωματικό διαβατήριο το οποίο δεν δέχθηκαν οι τουρκικές αρχές γιατί η Τουρκία δεν έχει διπλωματικές σχέσεις με τη Κύπρο

 

Την σύζυγο του υπουργού Παιδείας της Κύπρου, Χρυσαίμιλη Κενεβέζου, απέλασαν οι τουρκικές αρχές με την δικαιολογία ότι δεν είχε λάβει ειδική βίζα.
Η κυρία Κενεβέζου είχε μεταβεί στη Τουρκία για να λάβει μέρος σε συνέδριο με θέμα «Λύσεις για αντιμετώπιση των Παιδιών με ιδιαίτερες συμπεριφορές».

Στο αεροδρόμιο επέδειξε διπλωματικό διαβατήριο το οποίο δεν δέχθηκαν οι τουρκικές αρχές γιατί η Τουρκία δεν έχει διπλωματικές σχέσεις με τη Κύπρο.

Οι οδηγίες που έλαβαν οι αστυνομικοί ήταν να τη φορτώσουν στο πρώτο αεροπλάνο και να τη στείλουν στην Αθήνα.

Την είδηση δημοσιεύει η τουρκική εφημερίδα «Vatan», με τίτλο «Διπλωματική απέλαση», λέγοντας πως η κυρία Κενεβέζου αρνήθηκε να λάβει βίζα της Τουρκίας, επειδή διέθετε διπλωματικό διαβατήριο.

 http://www.protothema.gr/greece/article/317757/oi-tourkoi-apelasan-ti-suzugo-tou-kupriou-up-paideias/

Εποχή γεωπολιτικού πλουραλισμού

© Κολάζ: «Η Φωνή της Ρωσίας»

Η εξέλιξη της κατάστασης γύρω από τη Συρία, καθώς και η απρόσμενη αναθέρμανση των ιρανο-αμερικανικών σχέσεων αναγκάζει τους δυτικούς εμπειρογνώμονες να κάνουν λόγο για την αποκατάσταση των θέσεων της Ρωσίας ως αντιβάρου των Ηνωμένων Πολιτειών.

Οι θρησκευτικές αντιπαραθέσεις της Συρίας μεταφέρονται τώρα και στην καρδιά της πολιτικής ζωής της Τουρκίας, επισημαίνει αρθρογράφος της Ιντιπέντεντ

Το δηλητήριο του θρησκευτικού μίσους διαχέεται πλέον στην Τουρκία από τη Συρία, ως αποτέλεσμα της υποστήριξης που παρέχει η τουρκική κυβέρνηση στους σουνίτες μουσουλμάνους της Συρίας. Οι Αλεβίτες, ένα σιιτικό δόγμα στο οποίο ανήκουν 10-20 εκατομμύρια Τούρκοι, αισθάνονται να απειλούνται από την παρέμβαση της Αγκυρας στην αντιπαράθεση μεταξύ Σιιτών και Σουνιτών που μαίνεται σε όλη τη Μέση Ανατολή.

20 F 15 του Ισραήλ και 12 ελληνικά F 16 η αιτία της “τουρκικής τσάρκας’-Δείτε και “Πόσο “αόρατη” είναι η τουρκική κορβέτα;”

11/10/2013 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

Του Λ. ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗ
”Σκέπασαν” το FIR Aθηνών 20  μαχητικά F-15 και F-16 και 4 ”ιπτάμενα τάνκερ” Boeing 707 από το Ισραήλ και 12 μαχητικά F-16 της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας χθες (8/10) κατά την πρώτη ημέρα της κοινής εκπαιδευτικής αεροναυτικής άσκησης Ελλάδας – Ισραήλ που συνέπεσε με την πραγματοποίηση της κορυφαίας συνάντησης των ηγεσιών των δυο χωρών στα Ιεροσόλυμα, σε επίπεδο Πρωθυπουργών και κλιμακίων υπουργών. Και προφανώς η σημερινή “βόλτα” (9/9) της τουρκικής κορβέτας έχει σχέση με την ελληνοϊσραηλινή άσκηση.

Η Εκδίκηση της Γεωγραφίας: η γεωπολιτική αναβάθμιση της Ελλάδος

Ραφαήλ Καλυβιώτης*

Ο γεωενεργειακός άξονας Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας διότι η Ευρώπη διακατέχεται από 'passive energy security'. Αυτό σημαίνει ότι ο μόνος τρόπος για να ανταπεξέλθει η τελευταία είναι μέσω εισαγωγής ενέργειας κατά 70% αφού δεν έχει βρεθεί κάποιος τρόπος να καινοτομήσει ούτως ώστε να είναι αυτάρκης, θεωρουμένη ως ο παγκοσμίως σημαντικότερος εισαγωγέας υδρογονανθράκων. 

Η συγκυρία είναι όντως ευνοϊκή για την Ελλάδα, αφού πλέον η Ρωσσία καιρό τώρα έχει απαλλαγεί από την 'δουλείαν του Ρίμλαντ' και δεν έχει ανάγκη να χρησιμοποιήσει τα θερμά ύδατα της Μεσογείου. Επομένως η Τουρκία χάνει τον ανασχετικό της ρόλο που την καθιστούσε αναγκαία για τον αγγλοσαξωνικό πόλο. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που η Τουρκία εισήγαγε το δόγμα του νεοθωμανισμού. Μέσω των εξουσιαστικών σχέσεων που προσπάθησε να εισαγάγει στον μουσουλμανικό κόσμο ήθελε να προτάξει την Ισχύ της στους ενεργειακούς πόρους.

Η Ελλάδα οφείλει να καλύψει συνδυασμένα το κενό μέσω αγωγών και εμπορικών πλοίων του ελληνόκτητου εμπορικού στόλου προτάσσοντας ως δικό της πόλο Ισχύος τον αγγλοσαξωνικό κόσμο και την ΕΕ διά μέσω του Ισραήλ. Το κλειδί αποκωδικοποίησης του μίτου βέβαια είναι στο αναθεωρημένο δόγμα Ουίλσον εκ μέρους του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, το οποίο δεν επιτρέπει ενεργητικές επεμβάσεις προς όφελος των ΗΠΑ στον υπόλοιπο κόσμο παρά μόνον εάν  συνίσταται 'ανθρωπιστικός λόγος'. 

Ο τελευταίος δεν θέλει ούτε να ακούει για νέα εστία εντάσεως στην Μεσόγειο ιδιαιτέρως έπειτα από την προσωρινή διπλωματική ήττα στην Συρία που εξελίσσεται σε ένα νέο Παλαιστινιακό διεκδικούμενο αυτήν την φορά από τις 'Μεγάλες Δυνάμεις'. Το Ισραήλ και το ισχυρό του λόμπυ αποτελεί σίγουρα μία ομάδα πιέσεως προς επίτευξη των κοινών στόχων αλλά αυτό δεν επαρκεί. Αντιθέτως, η πίεση μέσω του κουρδικού ζητήματος σε συνεργασία με το Ισραήλ είναι ο μοχλός εκείνος που δύναται να αφοπλίσει την Τουρκία εκμεταλλευόμενοι τις ανυπέρβλητες εσωτερικές της αδυναμίες. Η 'εκδίκηση της γεωγραφίας' είναι προ των πυλών.

*Ο Ραφαήλ Καλυβιώτης είναι διεθνολόγος

τα αντίθετα έλκονται;

Πολλές φορές έχουμε ακούσει την έκφραση ότι τα αντίθετα έλκονται! Είναι όμως η πραγματικότητα ή μια σχέση δύο εντελώς διαφορετικών ανθρώπων καταλήγει σε καταστροφή;

Σύμφωνα με μελέτες διαφόρων κλινικών ψυχολόγων οι περισσότεροι από εμάς ελκόμαστε από άτομα που αντιπροσωπεύουν τον ιδανικό μας εαυτό , το άτομο που θα θέλαμε εμείς να είμαστε.