Ο ΑΓΙΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΣ ο Απόστολος
Γεννήθηκε από Έλληνα πατέρα και Ιουδαία μητέρα, την Εύνίκη, στα Λύστρα της Λυκαονίας. Στερήθηκε πολύ νωρίς τον πατέρα του, και ή γιαγιά του Λωϊδα από μικρό παιδί ακόμα του δίδαξε την Άγια Γραφή. Οταν πέρασε ο Παύλος από τα Λύστρα, εκτίμησε τα πνευματικά του χαρίσματα και είδε σ” αυτόν ένα σπουδαίο αποστολικό εργάτη. Τόν διαπαιδαγωγεί ανάλογα, τον καθιστά επίσκοπο Εφέσου και από τη 2η αποστολική του περιοδεία ο Παύλος παίρνει τον Τιμόθεο συνοδό του. Από τότε, κοντά στον Απόστολο των Εθνών, ζει πολλές περιπέτειες για τη διάδοση του μηνύματος της ευαγγελικής αλήθειας. Μετά το μαρτυρικό θάνατο του Παύλου, ο Τιμόθεος επιστρέφει στην Εφεσο και εκεί συνεχίζει τη διαποίμανση της περιοχής πού του είχε αναθέσει. Κατά την παράδοση, εκεί υπέστη μαρτυρικό θάνατο από τους εξαγριωμένους όχλους των ειδωλολατρών, επειδή επέκρινε τα οργιά τους σε μια σειρά γιορτών της Αρτέμιδος της Έφεσίας. Ετσι, δίκαια θα μπορούσε να επαναλάβει και ο Τιμόθεος αυτό πού είπε ο διδάσκαλος του, όταν πλησίαζε το τέλος του: «Τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι, τον δρόμον τετέλεκα, την πίστιν τετήρηκα* λοιπόν απόκειται μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος, όν αποδώσει μοι ο Κύριος εν εκείνη τη ήμερα, ο δίκαιος Κριτής»1. Δηλαδή, τον καλό αγώνα της διάδοσης του Ευαγγελίου αγωνίστηκα, το δρόμο της αρετής τελείωσα και την πίστη διαφύλαξα . Λοιπόν, μου επιφυλάσσεται ο στέφανος της δικαιοσύνης, πού θα μου αποδώσει ο Κύριος τη μεγάλη ήμερα της Κρίσεως, σαν δίκαιος Κριτής. Το δε ιερό λείψανο του Αγίου, μετακομίστηκε στην Κωνσταντινούπολη και κατατέθηκε μέσα στην Αγία Τράπεζα του ναού των Αγίων Αποστόλων, μαζί μ” αυτά των Αγ. απ. Ανδρέου και Λουκά.
1. Β” προς Τιμόθεον δ” 7-8.
Γεννήθηκε από Έλληνα πατέρα και Ιουδαία μητέρα, την Εύνίκη, στα Λύστρα της Λυκαονίας. Στερήθηκε πολύ νωρίς τον πατέρα του, και ή γιαγιά του Λωϊδα από μικρό παιδί ακόμα του δίδαξε την Άγια Γραφή. Οταν πέρασε ο Παύλος από τα Λύστρα, εκτίμησε τα πνευματικά του χαρίσματα και είδε σ” αυτόν ένα σπουδαίο αποστολικό εργάτη. Τόν διαπαιδαγωγεί ανάλογα, τον καθιστά επίσκοπο Εφέσου και από τη 2η αποστολική του περιοδεία ο Παύλος παίρνει τον Τιμόθεο συνοδό του. Από τότε, κοντά στον Απόστολο των Εθνών, ζει πολλές περιπέτειες για τη διάδοση του μηνύματος της ευαγγελικής αλήθειας. Μετά το μαρτυρικό θάνατο του Παύλου, ο Τιμόθεος επιστρέφει στην Εφεσο και εκεί συνεχίζει τη διαποίμανση της περιοχής πού του είχε αναθέσει. Κατά την παράδοση, εκεί υπέστη μαρτυρικό θάνατο από τους εξαγριωμένους όχλους των ειδωλολατρών, επειδή επέκρινε τα οργιά τους σε μια σειρά γιορτών της Αρτέμιδος της Έφεσίας. Ετσι, δίκαια θα μπορούσε να επαναλάβει και ο Τιμόθεος αυτό πού είπε ο διδάσκαλος του, όταν πλησίαζε το τέλος του: «Τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι, τον δρόμον τετέλεκα, την πίστιν τετήρηκα* λοιπόν απόκειται μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος, όν αποδώσει μοι ο Κύριος εν εκείνη τη ήμερα, ο δίκαιος Κριτής»1. Δηλαδή, τον καλό αγώνα της διάδοσης του Ευαγγελίου αγωνίστηκα, το δρόμο της αρετής τελείωσα και την πίστη διαφύλαξα . Λοιπόν, μου επιφυλάσσεται ο στέφανος της δικαιοσύνης, πού θα μου αποδώσει ο Κύριος τη μεγάλη ήμερα της Κρίσεως, σαν δίκαιος Κριτής. Το δε ιερό λείψανο του Αγίου, μετακομίστηκε στην Κωνσταντινούπολη και κατατέθηκε μέσα στην Αγία Τράπεζα του ναού των Αγίων Αποστόλων, μαζί μ” αυτά των Αγ. απ. Ανδρέου και Λουκά.
1. Β” προς Τιμόθεον δ” 7-8.