Islamists Set 'Million-Man' March To Defend Shariah Law in Egypt

 

Imams shout as they demand that Religious Affairs (Awqaf) Minister Hamdy Zaqzouq maintain an Islamic identity in a post-Mubarak Egypt by making Islam the main source of law, in front of the ministry in Cairo, March 1, 2011. (photo by REUTERS/Amr Abdallah Dalsh)

About this Article

Summary: Egyptian Islamist groups have called for a million-man march on Friday to defend Shariah, calling for the ruling Muslim Brotherhood to "return to God" because it has strayed from its focus on implementing Islamic law, Al-Khaleej reports. Publisher: Al-Khaleej (U.A.E.) Original Title: Warning of Plans to Reproduce the Former Regime Islamists Forces Organize a Million-man march to Support the Shariah And Call the Brotherhood to Return To God Published on: Wed, Nov 7, 2012 Translated on: Wed, Nov 7, 2012 Translated by: Joelle El-Khoury Categories : Egypt

The call for the march, which would start from several mosques in Cairo and other provinces, was made following a meeting of representatives from Islamist forces yesterday [Nov. 6]. The meeting was attended by the Building and Development Party alongside a variety of movements, including Samidoun, Students of Shariah, Hazimoun, Together to Support Shariah and the Bearded Officers coalitions.
Participants in the meeting said that the march is calling on the Muslim Brotherhood to return to God, “after the group were sidetracked in the application of God’s Shariah,” according to Hazem Khater, spokesman of the million-man march. He said that Islamist forces agreed to deliver a strong message to the Brotherhood, adding that “we call on the Brotherhood to return to God, because you are the ones most affected by the non-application of Islamic Shariah law.” The march’s organizers have decided to call on the Brotherhood to once again participate in the million-man march.
Tariq al-Zamer, a leader of the Building and Development Party, said that the million-man march is designed to deliver a message that [not implementing] Shariah law is a red line, and getting around this implementation cannot be allowed. The march represents a call made to all Islamic forces to defend their Shariah. He asserted that the coalition “Defending Shariah Law,” which consists of 16 political parties and movements, formed a delegation to meet with members of the Constituent Assembly tasked with drafting the constitution. The meetings’ objective is to stress the need that Article 2 stipulate that Islamic Shariah law is the main source of legislation and the addition of a new article stipulating that any of the present constitutional provisions cannot be interpreted in a way that contradicts Shariah law.
On the other hand, the Islamist Gamaa Islamiya group and its political wing the Development and Construction Party warned of what they described as plans of the former regime’s remnants to abort the Jan. 25 revolution, “against a backdrop of attempts to reproduce this regime.” In a statement issued yesterday [Nov. 6], the group stressed the need to protect Egypt from corruption, for the general attorney to resign, reprisal for martyrs, to combat corruption and purify the country of corrupt individuals. The group called upon the Egyptian people to take part in the organized events in order to confront “the old regime’s movements” — as the group described them — and to join the coalition “Defending Shariah Law” in public events in Tahrir square in downtown Cairo on Friday [Nov. 9].

Γιατί εκδικείται η Γερμανία την Κύπρο;

Του Σάββα Καλεντερίδη

Ασφαλώς έχουν γίνει πολλές υπερβολές από πολιτικούς και δημοσιογράφους εις βάρος της Γερμανίας και της καγκελαρίου κ. Μέρκελ, ειδικά το τελευταίο διάστημα που η Γερμανία είναι η κυριότερος παράγοντας ανάμεσα στις χώρες και τα όργανα της Ευρωζώνης, που κρατά ανελαστική στάση απέναντι στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα, επιβάλλοντας σκληρότατα μέτρα δια του άρτι ψηφισθέντος, από 153 βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου, Μνημονίου

Εντός διετίας, κινεζικά πυρηνικά υποβρύχια

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ. Εντός δύο ετών, η Κίνα θα έχει τη δυνατότητα ανάπτυξης υποβρυχίων τα οποία θα φέρουν πυρηνικά όπλα. Αυτό σημειώνεται σε προσχέδιο έκθεσης την οποία εκπόνησε επιτροπή για λογαριασμό του αμερικανικού Κογκρέσου. Στην ίδια έκθεση σημειώνεται ότι η Κίνα εξακολουθεί να παραμένει «η πλέον απειλητική δύναμη» στον κυβερνοχώρο. Οι συντάκτες της έκθεσης υποστηρίζουν ότι η Κίνα είναι η μόνη πυρηνική δύναμη που αυξάνει την πυρηνική ισχύ της. Οι άλλες χώρες που είναι πυρηνικές δυνάμεις, είναι οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Βρετανία και η Γαλλία.

Ο πρόεδρος της Κίνας, Χου Ζιντάο, έχει θέσει μεταξύ των προτεραιοτήτων του τον εκσυγχρονισμό του κινεζικού ναυτικού. Η Κίνα παρουσίασε το πρώτο της αεροπλανοφόρο, το οποίο αγόρασε από την Ουκρανία, τον Σεπτέμβριο. «Η συγκρότηση ισχυρής εθνικής άμυνας και ισχυρών ενόπλων δυνάμεων που προσιδιάζουν στο διεθνές κύρος της χώρας και ανταποκρίνονται στις ανάγκες της ασφάλειάς της και των συμφερόντων της είναι στρατηγικής σημασίας στόχος για τον εκσυγχρονισμό της χώρας» τόνισε ο Χου στην ομιλία του κατά την έναρξη των εργασιών του 18ου συνεδρίου του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος που άρχισε χθες. Αναλυτές ωστόσο υποστηρίζουν ότι η ανάπτυξη υποβρυχίων που μπορούν να φέρουν πυρηνικά όπλα, τα οποία θα ενισχύουν το πυρηνικό οπλοστάσιο της Κίνας, ενδέχεται να έχει σημαντικές συνέπειες για την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Ασίας. Το γεγονός θα μπορούσε επίσης να αυξήσει την ένταση στις σχέσεις μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας, των δύο μεγαλύτερων οικονομιών του πλανήτη. Η Κίνα έχει δεσμευτεί με διεθνείς συμφωνίες αναφορικά με τον περιορισμό των πυρηνικών όπλων.

Ωστόσο, δεν έχει υπογράψει διεθνείς συμβάσεις όπως τη Νέα Συμφωνία για τον Περιορισμό των Στρατηγικών Οπλων, του 2010, και τη Συμφωνία για τον Περιορισμό των Πυρηνικών Οπλων Μέσου Βεληνεκούς, του 1987.

Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΚΕΜΑΛ

«
​Αφιερωμένο στους Έλληνες και Κεμαλολάγνους και Τουρλολάγνους

γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Ένα από τα πιο θεοποιημένα πρόσωπα της παγκόσμιας ιστορίας ήταν ο ιδρυτής της σύγχρονης Τουρκίας, ο Μουσταφά Κεμάλ ο επονομαζόμενος Ατατουρκ που στις 10/11 είναι η επέτειος του θανάτου του. Στη πραγματικότητα ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής και υπαίτιος της τραγική Μικρασιατικής καταστροφής, ο πατέρας της εθνοκάθαρσης της Μικράς Ασ

Η σημασία της εθνικής στρατηγικής έναντι της Τουρκίας

 

Χρήστος Ιακώβου

Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥΚΕΜ)

Τα κράτη του διεθνούς συστήματος έχουν ορισμένους στρατηγικούς στόχους, ανεξάρτητα αν αυτοί είναι μακροχρόνιοι ή βραχυπρόθεσμοι, έχουν συνοχή ή είναι αντιφατικοί. Με αυτό τον τρόπο, το εσωτερικό και εξωτερικό περιβάλλον μίας χώρας δημιουργεί διάφορες απαιτήσεις και είναι η πηγή προκλήσεων και ευκαιριών για την πραγματοποίηση των στόχων και των επιδιώξεων του κράτους. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, τα κράτη λειτουργούν ως προσαρμοζόμενες οντότητες που προσπαθούν με την εξωτερική τους πολιτική καθώς επίσης και με την πολιτική ασφάλειας που διαμορφώνουν να διατηρήσουν τις βασικές δομές τους, δηλαδή τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά τους χαρακτηριστικά σε αποδεκτά όρια. Τα πιο πάνω συνιστούν την πεμπτουσία για την διαμόρφωση αυτού που ονομάζεται Εθνική Υψηλή Στρατηγική (Grand Strategy). Με άλλα λόγια, η υψηλή στρατηγική θέτει ιεραρχημένους στόχους λαμβάνοντας υπόψη το διεθνές περιβάλλον και την επιθυμητή θέση μίας χώρας με σκοπό να κινητοποιήσει το ευρύτερο εθνικό δυναμικό και τους πόρους του κράτους προκειμένου να επιτύχει τρεις βασικούς στόχους, α) σταθερότητα, β) ευημερία και γ) ασφάλεια.

Νίκη με... πλανητικές συνέπειες

Νίκη με... πλανητικές συνέπειες

Posted On Σάββατο, 10 Νοεμβρίου 2012 at by Λουκάς Δ. Συμπεράς

Ο ηγέτης της μεγαλύτερης υπερδύναμης ρίχνει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τη σκιά του σε όλες τις γωνιές της υφηλίου και επηρεάζει καθοριστικά τις εξελίξεις στα μεγάλα διεθνή μέτωπα. Αν και τυπικά εθνικές, οι αμερικανικές προεδρικές εκλογές αποτελούν επί της ουσίας... παγκόσμια υπόθεση. Κι αυτό διότι, παρά τις αλλαγές των συσχετισμών που έχουν συντελεστεί παγκοσμίως τα τελευταία χρόνια (τέλος Ψυχρού Πολέμου, πολυπολικότητα, Αραβική Ανοιξη, οικονομικές κρίσεις κ.ά.), οι ΗΠΑ εξακολουθούν να αποτελούν τη μεγαλύτερη υπερδύναμη παγκοσμίως, μια υπερδύναμη της οποίας ο πρόεδρος παραδοσιακά αποκαλείται... «πλανητάρχης», καθότι ρίχνει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τη σκιά του σε όλες τις γωνιές της υφηλίου. Οσο για τον Μπαράκ Ομπάμα, που μόλις πριν από μερικές ημέρες ανανέωσε για άλλα τέσσερα χρόνια τη θητεία του στον Λευκό Οίκο, αυτός μάλλον αποτελεί το δημοφιλέστερο ανά την υφήλιο πλανητάρχη στα χρονικά.

Ο ποιητής Μανόλης Αναγνωστάκης

Σάββατο, 10 Νοεμβρίου 2012

Ο ποιητής Μανόλης Αναγνωστάκης

Του δάσκαλου-συγγραφέα

Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη

Εδώ. Κάτω από την καρδιά μου. Καρφώθηκαν οι σφαίρες οι πρωϊνές.

Μπήγονται ολοένα πιο βαθιά
Τώρα (Τώρα, σιγά-σιγά, που ξημερώνει και θ΄ ακουστεί το σφύριγμα όπου να ΄ναι)

Ελάτε. Έλα εσύ Γιώργο, έλα Μιχάλη, έλα Ραούλ.

Μαζέψτε τις μια μια.

Είναι δικές σας.

Σήμερα το πρωί. Στις πέντε.

Πριν βγει ο ήλιος,,

Ο ποιητής Μανόλης Αναγνωστάκης, ήταν από τους κυριότερους εκπρόσωπους της «ποίησης της ήττας». Με προσωπικό ύφος, με σαρκασμό και συγκρατημένη οργή, εξέφρασε τη διάψευση μιας γενιάς που πίστεψε και αγωνίστηκε για τα ιδανικά της Αντίστασης.

Στην ποίησή του, η αμφισβήτηση της νέας τάξης πραγμάτων αρθρώνεται όλο και περισσότερο με τη δριμύτητα και τη συγκρατημένη αγωνία του επιγράμματος (1). Από τις πρώτες ποιητικές συλλογές του Μανόλη Αναγνωστάκη είναι έκδηλη η πεποίθησή του ότι η ανθρώπινη ζωή σφραγίζεται από τα ιστορικά γεγονότα που την πλαισιώνουν. Είναι αλήθεια ότι επηρεάστηκε από τους Γάλλους επιγόνους του Συμβολισμού, που του έδωσαν τη δυνατότητα να αποκτήσει δραματικό ύφος που με την σάτιρα προσπάθησε να αποδείξει την κατάπτωση των κοινωνικών και πολιτικών ηθών. Το περιεχόμενο της ποίησής του ορίζεται από δυο βασικά στοιχεία. Το πρώτο είναι η πολιτική και το δεύτερο είναι το συναίσθημα της χαμένης αθωότητας που αποκτήθηκε από τη διάθεση της απαισιοδοξίας των Ελλήνων αριστερών της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς μετά την ήττα από τον εμφύλιο.

Η Τέχνη χθες και σήμερα

Η Τέχνη χθες και σήμερα

Ο Ηρακλής παραδίδει τον Κέρβερο στον Ευρυσθέα, 530 π.Χ

Από την κοινωνιολογική-πολιτική οπτική

Γράφει ο Γεράσιμος Γ. Γερολυμάτος

Η Τέχνη  είναι στις μέρες μας ένα θέμα για το οποίο μιλούν πολύ και πολλοί. Μερικοί γνωρίζοντας πως ο όρος έχει μια τέτοια ελαστικότητα, που είναι δύσκολο να προσδιοριστούν  η ακριβής έννοια και τα μορφολογικά πλαίσιά του. Μόνο κάποια γενικά συμπεράσματα για το τι είναι Τέχνη και τι όχι, πως λειτουργεί, ποιος είναι ο σκοπός της. Καλλιτέχνες και άλλοι εκφράζουν τις απόψεις και τις προτιμήσεις τους για την Τέχνη και κάνουν καλά.

Πρώτος νόμος της Τέχνης είναι η διαλεκτική σχέση καλλιτέχνη - έργου Τέχνης - θεατή.  Τούτο σημαίνει κατά αρχήν,  το δικαίωμα του θεατή να αμφισβητεί την πρόταση του καλλιτέχνη,  όποτε ο πρώτος νοιώθει ότι εξαπατάται. Το δικαίωμα δηλαδή του να κρίνει, για το τι του είναι προσωπικά ευχάριστο και ψυχικά απολαυστικό και τι όχι. Η κρίση είναι, βεβαίως, μια συνέπεια της έκθεσης του καλλιτέχνη.  Και η  έκθεση τι άλλο είναι, από μια καλλιτεχνική πρόταση που τίθεται προς κρίση του κοινού στο οποίο απευθύνεται. Πρόκειται για ένα πολυσχιδές και ετερόκλητο κοινό σχετικών και άσχετων θεατών, που έχει όμως το δικαίωμα να αποφαίνεται για το τι του αρέσει και τι όχι. Τα κριτήρια φυσικά είναι πλέον υποκειμενικά, ενώ σε άλλες εποχές ήταν περισσότερο αντικειμενικά, μέσα από το πρίσμα μιας συλλογικής αντίληψης.

Αυτό με την έννοια, ότι οι αρχαίες κοινωνίες και οι καλλιτέχνες τους, εναρμονίζονταν γύρω από την ίδια κυρίαρχη και θεσπισμένη πνευματική ιδέα για την αξία και τη λειτουργικότητα της Τέχνης της εποχής τους. Μια σε γενικές γραμμές κοινή άποψη για το ωραίο και αρμονικό σε σχέση με τον άνθρωπο προς τον άνθρωπο, αλλά και με τον άνθρωπο προς το θείο και τη φύση. Οι κοινωνίες εκείνες δεν είχαν ανάγκη των τεχνοκριτικών, όπως άρχισε να συμβαίνει  τους τελευταίους αιώνες. Ας μη ξεχνούμε, ότι η Τέχνη στις απαρχές της και σε όλες τις μορφές της ήταν άμεσα συνυφασμένη με τη λατρεία του Θείου και πως τα έργα Τέχνης ήταν χρήσιμα κι αναπόσπαστα μέρη της θρησκευτικής τελετουργίας. Όμως το κυριότερο ήταν, πως η Τέχνη και τα έργα της ανήκαν πνευματικά σε όλους, με την απρόσωπη  βεβαίως έννοια της ιδιοκτησίας. Ήταν οι εποχές που το ιδανικό του «εμείς» και του συνόλου υποταγμένο σε μια ανώτερη ιδέα, υπερίσχυε πάνω στο διασπασμένο «εγώ» του ξεχωριστού ατόμου που κυριαρχεί σήμερα.

Ο Σι Τζιπίνγκ - πρόεδρο ς τη ς Κίνας

Ο Σι Τζιπίνγκ

Ο προαλειφόμενος
πρόεδρος της Κίνας

Ο Σι Τζιπίνγκ -σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις- πρόκειται να αναλάβει την κινεζική προεδρία αλλά και την ηγεσία του κόμματος με απόφαση του 18ου Συνεδρίου. O Σι, θεωρείται ότι ανήκει σε «πριγκιπική γενιά».
  Γιος κορυφαίου περιφερειακού ηγέτη σπούδασε την κινεζική πολιτική από πρώτο χέρι και από μικρή ηλικία, όταν ο πατέρας του διώχθηκε σε μια από τις αλλεπάλληλες περιόδους των κομματικών εκκαθαρίσεων. Ο ίδιος ο Σι εστάλη να εργαστεί στην ύπαιθρο σε αγρόκτημα.
  Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Σι έχει στενούς δεσμούς με τους στρατιωτικούς και υποστηρίζεται από το κρατικό βιομηχανικό σύμπλεγμα. Έτσι κατατάσσεται στους συντηρητικούς κύκλους.

Ο Σι Τζιπίνγκ

  Γεννημένος στο Πεκίνο το 1953, σπούδασε Χημικός Μηχανικός στο Πανεπιστήμιο  Τσινγκχούα, πριν γίνει μέλος του κινεζικού ΚΚ. Στα; 1974. Εργάστηκε στις επαρχίες Χεμπέι, Φουτζιάν και Ζετζιάνγκ, πριν αναλάβει κομματικός ηγέτης στη Σαγκάη το 2007, με κύρια αποστολή να ξεκαθαρίσει ένα σκάνδαλο διαφθοράς.

   Έχει τη φήμη ότι μιλάει «έξω από τα δόντια» και με κάθε ευκαιρία, προβάλλεται η φράση που είχε πει σε κομματική συγκέντρωση το 2004: «Να κυβερνάτε τις συζύγους σας, τα παιδιά σας, τους συγγενείς σας, τους φίλους και τους συνεργάτες σας και να μάθετε να μην χρησιμοποιείτε την εξουσία σας για προσωπικό κέρδος».

   Για πολλούς κινέζους, ο Σι, είναι λιγότερο διάσημος από τη σύζυγό του την δημοφιλέστατη τραγουδίστρια Πενγκ Λιουάν. Το ζεύγος έχει μία κόρη που –λέγεται πως- σπουδάζει στο Χάρβαρντ.
  Ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για την προσωπική του ζωή, εκτός ότι του αρέσει το μπάσκετ και οι πολεμικές ταινίες του Χόλυγουντ. Κι αυτό αποκαλύφθηκε από διπλωματικό έγγραφο που έχει διαρρεύσει.
   Ο Σουν Ζε, του Πανεπιστημίου Τσινγκχούα, έχει συναντήσει τον Σι, και σύμφωνα με δήλωσή του στο BBC: «ο Σι, είναι γεννημένος ηγέτης, του οποίου το χάρισμα μπορεί να απορροφήσει μία αίθουσα γεμάτη ανθρώπους. Είναι μια διαφορετική, χαρισματική  προσωπικότητα που τον κάνει αρεστό, κι αυτό έχει σημασία».
 Πηγή : styx.gr

Ξεκίνησε ή Άσκηση ” Δικέφαλος Αετός” !…Με τακτικό σενάριο.

Ξεκίνησε ή Άσκηση ” Δικέφαλος Αετός” !…Με τακτικό σενάριο.

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Νοεμβρίου 10, 2012

Οι Α/Α μοίρες Patriotμεταφέρονται με Αρματαγωγό !
Με εντολή του ΓΕΕΘΑ και κόντρα στα σενάρια οτι δεν θα πραγματοποιηθεί λόγω οικονομικών και όχι μόνο ξεκίνησε και βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η μεγάλη άσκηση των Αντιαεροπορικών όπλων (Δικέφαλος Αετός )που θα γίνει στο Π.Β.Κ με όλα τα Α/Α που διαθέτει η Αεράμυνα της Χώρας !

Ήδη έχουν φορτωθεί τα Υλικά σε Αρματαγωγά και έχουν αποπλεύσει με κατέυθηνση το Λιμάνι της Σούδας
Τα στρατεύματα θα συγκεντρωθούν στο Στρατωνισμό του NAMFI έχοντας πλήρη πολεμική εξάρτηση και την Δευτέρα το πρωι αρχίζει το Τακτικό σενάριο με την εκτέλεση βολών στο χώρο εκτοξεύσεως σε ιπτάμενους στόχους με σενάρια προσβολής !
Τη όλη άσκηση θα την παρακολουθήσει ο Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κωσταράκος απο αίθουσα επιχειρήσεων του πεδίου βολής
Την Τακτική κίνηση για κατάληψη του Χώρου την εγκατάσταση αλλά και όλες της ετοιμασίες και την εκτέλεση των βολών την αντίδραση του προσωπικού θα αξιολογηθεί απο το την Ομάδα αξιολογήσεων του ΠΒΚ που απο τις χώρες χρήστες τους Πεδίου Βολής και ειναι Αξιωματικοί του ΝΑΤΟ τοποθετημένοι για αυτόν ακριβώς το στόχο !!
Το Ιστολόγιο μας θα παρακολουθήσει την Τακτική κίνηση και θα ενημερώνει τους αναγνώστες του με όλες τις Εξελίξεις με φωτορεπορτάζ
Βετεράνος

Η διαχρονική επικαιρότητα της παιδαγωγικής σκέψης του Ζ. Ζ. Ρουσσώ

Της  Στέλλας Ρέτσιου

δασκάλας

Αν και έχουν περάσει σχεδόν δυόμισι αιώνες από τη συγγραφή του Αιμιλίου, το έργο παραμένει επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε. Ο ίδιος ο Ρουσσώ στον πρόλογό του αναφέρει ότι το έργο του για την αγωγή των παιδιών δεν είναι μια δογματική πραγματεία, την οποία κάθε παιδαγωγός θα πρέπει να εφαρμόσει με ευλαβική συνέπεια, αλλά είναι το απόσταγμα των παρατηρήσεων και η φιλοσοφία της ζωής ενός οραματιστή που στοχεύει να γεννήσει ιδέες σωστές σε άλλους.

Το έργο γραμμένο σε απλή, καθημερινή γλώσσα, με γραφή που ρέει ακολουθώντας τους ελεύθερους συνειρμούς του συγγραφέα, δεν στερείται γι’ αυτό διόλου επιστημονικής και φιλοσοφικής εμβρίθειας και εγκυρότητας. Ο προσεκτικός αναγνώστης μπορεί μέσα από τις σελίδες του να σταχυολογήσει πλήθος θεωρητικών αρχών για την αγωγή, αλλά και συγκεκριμένων υποδείξεων και παραδειγμάτων. Ο Αιμίλιος δεν είναι το έργο ενός θεωρητικού, που κλεισμένος στο γραφείο του γράφει για πράγματα που δεν βίωσε. Αντίθετα είναι το έργο ενός παιδαγωγού, που αντλεί το υλικό του από την εμπειρία του και από την προσεκτική παρατήρηση των παιδιών, αλλά και εκείνων που είναι επιφορτισμένοι με την αγωγή τους.

Ένας αγγλικός λόγος στα…ελληνικά

«Eί θεοί διαλέγονται, τη των Ελλήνων γλώττη χρώνται»

« Όταν οι θεοί συζητούν, χρησιμοποιούν τη γλώσσα των Ελλήνων»

Απόφθεγμα του Ρωμαίου πολιτικού και ρήτορος 

Μάρκου Τύλλιου Κικέρωνος (106-43 π.Χ)

«Ingeniorum Graeciae flatu impelliru»

«Κινούμεθα με την πνοή του πνεύματος της Ελλάδος». Λατινική παροιμία.

του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

Mε αφορμή τις πρόσφατες και άτυχες δηλώσεις εκπροσώπου της Ελλάδας<!--[if !supportFootnotes]-->[1] στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, σχετικά με την επισημοποίηση της Αγγλικής γλώσσας στη χώρα μας, και της κατά κόρον, σκόπιμης χρησιμοποίησης ενός ρητού του Ισοκράτη, που αναφέρεται στους μετέχοντες της Ελληνικής παιδείας, είναι χρήσιμο να αναφέρουμε και κάτι άλλο που είπε ο Ισοκράτης και που συνήθως αποσιωπάται.

Αυτό είναι το εξής : «Οι Έλληνες θα πρέπει να είναι και φιλέλληνες!». Στις μέρες μας, δυστυχώς, που το είδος αυτό των Ελλήνων έχει αρχίσει να εκλείπει και η βάναυση χρήση της ελληνικής γλώσσας είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο, υπάρχουν επίσημοι συμπατριώτες μας, εκλεγμένοι από τον λαό που εκπροσωπούν, που αντί να υπερασπίζονται τη γλώσσα και τον Πολιτισμό του, κάνουν δηλώσεις στην ουσία απαξιωτικές για την ιστορία και το μέλλον του. Τέτοιοι εκπρόσωποι είναι επιζήμιοι για τα εθνικά μας συμφέροντα και το μέλλον αυτού του τόπου και καλό είναι να πηγαίνουν στα σπίτια τους και αν επιθυμούν να αλλάξουν χώρα και εθνικότητα

Ο μύθος και τα εικονογραφημένα βιβλία

της Μελίνας Παπαγεωργίου: «Οι 12 ώρες της Μαγείας»,

 υδατογραφίες σε χαρτί.

 του Ελπ. Ιντζέμπελη                                        

Δάσκαλου-συγγραφέα

(από το υπό έκδοση βιβλίο του Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη στις εκδόσεις ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ). Το ανωτέρω βιβλίο συμπυκνώνει τις προτάσεις του συγγραφέα για τη μύηση των μαθητών στην αισθητική και τα νοήματα της λογοτεχνίας. Ο μύθος οξύνει την φαντασία, δημιουργεί προϋποθέσεις αντιστροφή της πραγματικότητας και ψυχολογικής ωρίμανσης των μαθητών, αλλά ταυτόχρονα συνιστά ένα αξιόπιστο μέσο για τη διερεύνηση των πολιτιστικών ορίων και την αποδοχή του διαφορετικού, ιδίως στην εποχή μας που τα θέματα της ετερότητας και της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης είναι στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος.

Η αξία των μύθων και των θρύλων

Μοναδικό απόκτημα και προνόμιο του ανθρώπινου είδους, είναι να δημιουργεί τον κόσμο, να τον ερμηνεύει με σύμβολα, και να πλάθει μύθους. Σε σύγκριση με τα άλλα ζώα ο άνθρωπος δε ζει απλώς σε μια ευρύτερη πραγματικότητα, αλλά σε μια νέα διάσταση της πραγματικότητας, σε ένα συμβολιστικό σύμπαν. Μέρος αυτού του συμβολικού σύμπαντος είναι ο μύθος. Ο μύθος μπορεί να καθοριστεί σαν μια δραματική αφήγηση κατά την οποία εμείς προσπαθούμε να εξηγήσουμε τη δημιουργία του πλανήτη και την απορία της γέννησης του κόσμου.

ΑΣΤΡΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΙ

Από το ημερολόγιο ενός ναύτη

Του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

Γ΄ Μέρος

Προπαίδευση στο ΚΕ Παλάσκας

15 Ιανουαρίου 1981- Πέμπτη

Η τελευταία μου μέρα σαν πολίτης. Την πέρασα ήσυχα κι απλά. Μπορώ να πω, ότι ανυπομονώ να καταταγώ για να τελειώνω μια ώρα αρχύτερα. Το βράδυ τρώω με τους δικούς μου και τους φίλους.

Η Γλώσσα ως κώδικας Επικοινωνίας

Του Γεωργίου Παππά

Διδάκτωρα της Φιλοσοφικής Σχολής,

καθηγητή Διδασκαλείου Ξένων Γλωσσών

του Παν/μίου Αθηνών.

Η γλώσσα έχει χαρακτηριστεί, γενικά, ως όργανο επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων, το μέσο με το οποίο εκφράζει ο άνθρωπος τα συναισθήματά του και τις σκέψεις του.Φαινόμενο κατ’ εξοχήν πολυδιάστατο (ατομικό συγχρόνως και κοινωνικό), η γλώσσα έχει αποτελέσει αντικείμενο διερεύνησης από διάφορες οπτικές γωνίες και μεθοδολογικά πρότυπα που απηχούν σε μεγάλο βαθμό την ποικιλία των διαστάσεων από την οποία μπορεί να μελετηθεί (θεωρία γλώσσας, κοινωνιογλωσσολογία, ψυχογλωσσολογία, φιλοσοφία) αλλά και τις επικρατούσες τάσεις ανάλυσης.

Έτσι, έχει κατά καιρούς αντιμετωπιστεί ως σύστημα αντιθέσεων και διαφορών στην προφορική, αλλά και τη γραπτή μορφή της (συστηματική διάσταση, Saussure), ως έμφυτος μηχανισμός γεννητικά προκαθορισμένος στον άνθρωπο ο οποίος ενεργοποιείται στην δεδομένη γλωσσική κοινότητα (γενετική, βιολογική διάσταση, Chomsky) και ως φαινόμενο κοινωνικό στα πλαίσια των κοινωνικών επιστημών και ανθρωπολογίας στη σχέση της με τις κοινωνικές παραμέτρους και που ρυθμίζουν τις μορφές και τις χρήσεις της (κοινωνιογλωσσολογική διάσταση, Labov). Παράλληλα η γλώσσα αντιμετωπίζεται σε σχέση με ζητήματα καθαρώς φιλοσοφικά και γνωστικά που σηματοδοτούν τη βασική της διάσταση να μεταδίδει και να αποκωδικοποιεί μηνύματα. Ως προς το τελευταίο αυτό σημείο ιδιαίτερα σημαντική είναι η σχέση της με τη νόηση και, γενικότερα, με τη σκέψη και ο ρόλος που παίζει ο συσχετισμός αυτός με τη μάθηση.

Τα ερωτήματα που γεννιούνται, κατ’ αρχήν από τον συσχετισμό γλώσσας και σκέψης συνοψίζονται στα εξής:

<!--[if !supportLists]-->·         Κατευθύνεται η σκέψη μας από τη γλώσσα;

<!--[if !supportLists]-->·         Μπορούμε να σκεφτόμαστε χωρίς γλώσσα;

<!--[if !supportLists]-->·         Πώς σχετίζεται  η γλώσσα με την ανθρώπινη ικανότητα της λογικής;

Τα παραπάνω ερωτήματα είναι εύλογα, αν αναλογιστούμε την πολυπλοκότητα της σχέσεως γλώσσας και σκέψης και τη δυσκολία στην κατανόησή της. Σύμφωνα με μια άποψη, η σχέση είναι μεν αιτιώδης αλλά μονόδρομη και η γλώσσα είναι αναγκαία για τη σκέψη στο βαθμό που αυτή καθορίζει τον τρόπο σκέψης (Whorf). Άλλη άποψη είναι ότι αυτή η αιτιώδης σχέση έχει αντίθετη κατεύθυνση και η ανάπτυξη της σκέψης αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την ανάπτυξη της γλώσσας. Άποψη που υποστηρίχτηκε από τον Piaget. Υπάρχει και η άποψη (θεωρία του Vygotsky), σύμφωνα με την οποία στα πρώτα στάδια γλώσσα και σκέψη ακολουθούν ανεξάρτητη αναπτυξιακή πορεία, ενώ αργότερα υπάρχει αμοιβαία αλληλεπίδραση.

Εξετάζοντας τη σχέση μεταξύ της γλώσσας και της σκέψης, διατυπώνουμε το ερώτημα ως εξής: Στη μεταξύ τους αλληλεπίδραση ποια από τις δύο επικρατεί; Για να απαντήσουμε και να προσεγγίσουμε το ερώτημα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η γλώσσα εξυπηρετεί τόσο την εξωτερική επικοινωνία του ανθρώπου με τους συνανθρώπους του, όσο και τον εσωτερικό χειρισμό των σκέψεών του. Έτσι, ο άνθρωπος δύναται με τη χρήση της γλώσσας να μεταφράζει τις σκέψεις του σε γλωσσική έκφραση και να εσωτερικοποιεί την πραγματικότητα με βάση το σημασιολογικό περιεχόμενο των γλωσσικών εκφράσεων.

Το γενικό συμπέρασμα που μπορούμε να βγάλουμε είναι ότι μόνη της η γλώσσα δεν είναι αρκετή για τη γνωστική ανάπτυξη, αλλά το άτομο που υστερεί στη γλωσσική λειτουργία, αναμφίβολα υστερεί και στη γνωστική ανάπτυξη (1). Το θέμα γλώσσα και μάθηση αποτελεί ένα από τα καίρια ζητήματα της εφαρμοσμένης γλωσσολογίας οι ποικίλες διαστάσεις της οποίας θα φανούν από την περαιτέρω ανάπτυξη.

Η γλώσσα δεν είναι ο μόνος παράγοντας που συμβάλλει στην ανάπτυξη των πνευματικών ενεργειών του ατόμου. Στη νοητική συγκρότηση και εξέλιξη των ανθρώπων συμμετέχει και η ωρίμανση του νευρικού συστήματος και ο διάλογος με το περιβάλλον. Κατά τη μάθηση ο διάλογος αποκτά ιδιαίτερη σημασία, όταν η δράση του παιδιού στο περιβάλλον και η άντληση των εμπειριών του από αυτή μεταφράζονται σε γλωσσική μορφή. Ο δάσκαλος καλείται να οργανώσει τη μάθηση (σχεδόν δεν υπάρχει μάθηση που να μην γλωσσοποιείται), δημιουργώντας τη γλωσσική ατμόσφαιρα.

Σημαντικό χαρακτηριστικό στην πορεία μάθησης της γλώσσας είναι η μετάβαση από το ενορατικό στο συνειδητό πεδίο. Μαθαίνουμε τη γλώσσα χωρίς να έχουμε συλλάβει και θεωρητικά τις τυπικές και συντακτικές της μορφές ή τη λειτουργία του σημαντικού της δυναμικού. Η συνειδητοποίηση που έρχεται με την προσπάθεια γνωριμίας της δομής και χρήσης της γλώσσας σημαίνει την επίτευξη μιας απόστασης από αυτήν και αυξημένη εγρήγορση πάνω στα προβλήματα και τις δυνατότητες που παρουσιάζει η γλωσσική έκφραση.

Όταν μιλάμε για κατάκτηση της γλώσσας αναφερόμαστε στην κατάκτηση όσων ακούει το παιδί και στη χρήση της γλώσσας με στόχο την επικοινωνία. Μέσα στην κοινότητά του το παιδί πρέπει να εκφράσει γλωσσικά τις έννοιες που κατάφερε να κατανοήσει. Αυτό επιτυγχάνεται ύστερα από συστηματική ανάλυση του γλωσσικού συστήματος που ακούει και μετά από οργάνωση του δικού του συστήματος, που θα το καταστήσει ικανό να επικοινωνεί αποτελεσματικά με τους άλλους (2). Ο όρος «γλωσσική ικανότητα» αναφέρεται στην ικανότητα κατανόησης του συστήματος της γλώσσας (γραμματικοί κανόνες, λεξιλόγιο, συνδυασμός λέξεων). Ο όρος «γλωσσική πραγμάτωση» αναφέρεται στην παραγωγή (ομιλία, γραφή) και κατανόηση (ακρόαση, διάβασμα) της γλώσσας (3).

Στην οικειοποίηση του υπερβολικά πολύπλοκου συστήματος επικοινωνίας, που είναι η γλώσσα, αλληλοεμπλέκονται δύο παράγοντες: το άτομο και το περιβάλλον. Το νέο άτομο εμφανίζει μόνιμη τάση για κοινωνικοποίηση, που μεταφράζεται ως διάθεση επικοινωνίας με τα πρόσωπα του άμεσου περιβάλλοντός του. Το περιβάλλον παρέχει πρότυπα συμπεριφοράς, ερεθίσματα, συναισθηματική στήριξη. Αυτά αποτελούν συνιστώσες που αλληλεπιδρούν και συμβάλλουν δυναμικά στη νοητική ανάπτυξη του παιδιού και στη βαθμιαία οικειοποίηση του γλωσσικού κώδικα, με αποτέλεσμα την επίτευξη επικοινωνίας.

Παραπομπές:

<!--[if !supportLists]-->1.       Πόρποδας, Κ. (1985). Παιδαγωγική Ψυχολογία. Εισαγωγή στην Ψυχολογία της Γλώσσας. Ρόλος και Μάθηση της Γλώσσας. Αθήνα , σελ. 141.

<!--[if !supportLists]-->2.       Βότσος, Ι. (1992).  Η γλωσσική εξέλιξη στο παιδί. Θεσσαλονίκη: εκδόσεις Ζήτη, σελ. 40.

<!--[if !supportLists]-->3.     Ο Chomsky θεωρεί τη γλώσσα ως ένα πεπερασμένο ή απεριόριστο σύνολο προτάσεων, η καθεμία από τις οποίες δομείται από ένα περιορισμένο αριθμό στοιχείων. Ο ορισμός αυτός περιλαμβάνει δομικούς και όχι λειτουργικούς όρους. Η σχέση μεταξύ δομής και λειτουργίας αποτελεί κεντρικό θέμα στη γλωσσολογία και σημείωσε σημαντική πρόοδο χάρη στον τρόπο με τον οποίο ο Chomsky συσχέτισε τη διαδικασία εξιδανίκευσης του γλωσσολόγου σε σχέση με τις πρακτικές εφαρμογές της γλώσσας. Με αυτόν τον τρόπο διακρίνουμε την γλωσσική ικανότητα (competence) από την γλωσσική πραγμάτωση (performance). Βλέπε Chomsky, Ν. (1957). Syntactic Structures. The Hauge, Mouton, σελ. 13

Ντόμινο αλλαγών στον ρωσικό στρατό

Ντόμινο αλλαγών στον ρωσικό στρατό

 

 

Νέος αρχηγός
του ρωσικού Γενικού Επιτελείου

 

  Μ ε προεδρικά διατάγματα που υπέγραψε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, νέος αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού θα είναι ο 53 χρόνος Βαλέρι Γεράσιμοφ. Ο νέος αρχηγός των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων πριν την προαγωγή του, ήταν διοικητής του Στρατιωτικού Τομέα της Κεντρικής Ζώνης, ενώ αρκετά χρόνια πριν, στον δεύτερο πόλεμο στην Τσετσενία το 2000, ο Βλαέρι Γκερασίμοφ ήταν ο διοικητής των ρωσικών δυνάμεων.
  Στην θέση του υφυπουργού άμυνας τοποθετήσε τον πτέραρχο Όλεγκ Οστάπενκο, ο οποίος από το 2008 έως και το 2012 διετέλεσε αρχηγός του Γενικού Επιτελείου της Αεροπορίας. Στην θέση του ‘Α αναπληρωτή υπουργού Άμυνας, ο Βλαντίμιρ Πούτιν διόρισε τον αντισυνταγματάρχη και μέχρι πρότινος Διοικητή της Δυτικής Στρατιωτικής Περιφέρειας Αρκάντι Μπάχιν.

Οι προτεραιότητες του νέου υπουργού Αμύνης
  Ο ραγδαίος εκσυγχρονισμός των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσίας, πρέπει να είναι ο άμεσος στόχος του νέου υπουργού Αμύνης, Σεργκέϊ Σοϊγκού, ο οποίος πάντως επιβάλλεται να απαλλαγεί από την κληρονομιά και τους «ανθρώπους» του προκατόχου του στο υπουργείο.

  Ο νέος Υπουργός Άμυνας της Ρωσίας Σεργκέι Σοϊγκού (αριστερά) και o πρώην Υπουργός Άμυνας, Ανατόλι Σερντιουκόφ (δεξιά). O προηγούμενος υπουργός Άμυνας αντικαταστάθηκε επειδή κατηγορείται ότι συμμετείχε σε σκάνδαλο διαφθοράς.

Ελλάδα ή Βαρβαρότητα

Σήμερα έχει επικρατήσει η αντίληψη ότι οι γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα θεωρούνταν κατώτερες των ανδρών και αποκλείονταν από τα πλείστα των δικαιωμάτων. Μπορεί να μην συμμετείχαν στο εκλέγειν και εκλέγεσθαι, είχαν όμως δικαίωμα στην γνώση και την παιδεία. Στο πρότυπο μάλιστα πολίτευμα της Σπάρτης δινόταν ιδιαίτερη βαρύτητα στην μόρφωση της γυναίκας, επειδή εκείνη ήταν κυρίως υπεύθυνη για την ανατροφή των παιδιών της. Αλλά και στα αρχαιότερα χρόνια της ελληνικής ιστορίας, στην Μινωική Κρήτη, οι γυναίκες κατείχαν εξέχοντα ρόλο, έχοντας την δυνατότητα να συμμετέχουν ακόμη και σε επικίνδυνα αγωνίσματα, όπως το κυνήγι και τα ταυροκαθάψια.
Τα παραδείγματα αμέτρητα… Η Ασπασία από την Μίλητο και σύζυγος του Περικλή, η

οποία δίδασκε φιλοσοφία στις γυναίκες και όλοι οι Αθηναίοι την αντιμετώπιζαν με σεβασμό για την ευθύτητα και την μεγαλοπρέπειά της. Η μεγάλη ποιήτρια Σαπφώ, η οποία διέθετε δική της σχολή καλών τεχνών και υπήρξε η εφευρέτης της πένας της κιθάρας που χρησιμοποιούμε ως σήμερα. Επιστήμονες από όλον τον κόσμο ακόμη μελετούν τα έργα της και εμπνέονται από αυτήν. Η Αγνοδίκη, η μεγάλη ιατρός του 4ου αι π.Χ., η οποία έγινε η αιτία να καταργηθεί ο νόμος περί απαγορεύσεως των γυναικών να σπουδάζουν ιατρική. Η Βελιστίχη από την Μακεδονία, σπουδαία Ολυμπιονίκης στο τέθριππον. Εικόνα της υπήρχε στην Ολυμπία με την επιγραφή : « … επ

Ξεκίνησε ή Άσκηση ” Δικέφαλος Αετός” !…Με τακτικό σενάριο.

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Νοεμβρίου 10, 2012

Οι Α/Α μοίρες Patriotμεταφέρονται με Αρματαγωγό !
Με εντολή του ΓΕΕΘΑ και κόντρα στα σενάρια οτι δεν θα πραγματοποιηθεί λόγω οικονομικών και όχι μόνο ξεκίνησε και βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η μεγάλη άσκηση των Αντιαεροπορικών όπλων (Δικέφαλος Αετός )που θα γίνει στο Π.Β.Κ με όλα τα Α/Α που διαθέτει η Αεράμυνα της Χώρας !

Οι οικονομικοί δολοφόνοι επιτίθενται ξανά στην Αργεντινή για να ανατρέψουν τις Εθνικές μεταρρυθμίσεις

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Νοεμβρίου 10, 2012

Ο λαός βγήκε στον δρόμο με τις εκεί γαλανόλευκες και έδιωξε τους τοκογλύφους. Τώρα οι τοκογλύφοι επανέρχονται με τους “πορτοκαλί” επαναστάτες για να ανατρέψουν την ηρωϊκή πρόεδρο. Θα επιζήσει η Αργεντινή από τον “δεκέμβρη” της, ή θα την πατήσει όπως εμείς;

Ομάδες Παρακρατικών με την καθοδήγηση των διεθνών δολοφόνων “διαμαρτύρονται” στους δρόμους για να ανατρέψουν την Εθνική πολιτική της προέδρου. Ήλθε η ώρα για τον λαό της Αργεντινής να αποδείξει αν θα κρατήσει την ελευθερία που κατέκτησε διώχνοντας τους τοκογλύφους ή εάν θα υποδουλωθεί πάλι στα κοράκια του ΔΝΤ και του Σόρος. Η “πορτοκαλί επανάσταση” ξεκίνησε.

Η Γερμανία προκαλεί τη μοίρα της, οδεύοντας ολοταχώς προς ένα νέο –οικονομικό ΚΑΙ πολιτικό- Στάλινγκραντ…

Γράφει ο Βασίλης Δημ. Χασιώτης

Η Γερμανία, κατόρθωσε, για ακόμα μια φορά, να ξαναπάρει τα ηνία της ηγεσίας των εξελίξεων της –ηπειρωτικής- Ευρώπης.
Τις δύο προηγούμενες φορές, τον αγώνα της για πανευρωπαϊκή ηγεσία τον έχασε με τον γνωστό τρόπο και με το γνωστό κόστος, τόσο για την Ευρώπη –και όχι μόνο-, όσο και για
την ίδια,

…(ΣΕ) ΕΝΑ-ΑΡΘΡΟ-ΦΥΡΕΡ

 

Toυ ΣΤΑΘΗ*
«Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα», δήλωσε ο κ. Στουρνάρας - σωστός! Αφού εκτέλεσαν την Ελλάδα απ’ τα έξι βήματα, τώρα θα δυσκολεύονται να την ξαναεκτελέσουν…
Θα μπορούσαν να ‘ναι απλώς μοιραίοι, είναι όμως και χυδαίοι -«τώρα αρχίζουν τα δύσκολα»!!!- αφού σας ξεσκίσαμε, καθίστε τώρα να σας ξαναξεσκίσουμε.

ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Από την ομιλία του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά κατά τον εορτασμό της Απελευθερώσεως της Θεσσαλονίκης συγκρατώ τη χρήσιμη διαπίστωσή του ότι  πατριωτισμός χωρίς δημοκρατία δεν νοείται. Είναι απαραίτητη αυτή η επισήμανση, γιατί πρέπει να καταδικασθούν εκείνοι που καπηλεύονται τον πατριωτισμό για να δικαιολογήσουν τη ρατσιστική τους ιδεολογία και τις πράξεις βίας. Πιστεύω, όμως, ότι η πρωθυπουργική επισήμανση απευθύνεται εμμέσως και προς το άλλο άκρο.