Ετικέτες

Τρίτη 10 Μαρτίου 2015

Ο Τσίπρας αποδόμησε σημείο σημείο την ψευτοηθική των Γερμανών


τσιπρασ

Η ελληνική κυβέρνηση θα τηρήσει στο ακέραιο τις υποχρέωσεις της, το ίδιο όμως πρέπει να να πράξουν και οι εταίροι της διεμήνυσε από το βήμα της Βουλής ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, κατά την έναρξη της συζήτησης περί σύστασης επίτροπής για τις

γερμανικές αποζημιώσεις. «Η επίκληση της ηθικής δεν μπορεί να είναι α λα καρτ» τόνισε.

Το μεγάλο παιχνίδι της Τουρκίας και της Αιγύπτου στην Μ. Ανατολή

Το μεγάλο παιχνίδι της Τουρκίας και της Αιγύπτου στην Μ. Ανατολή

10/3/15 0 σχόλια 0 απαντήσεις | 56 εμφανίσεις
Map of Middle-east location of Israel Turkey Iran Saudi Arab and Gulf countries including Iraq Jordan EgyptΟι περιφερειακές δυνάμεις ετοιμάζονται για μάχη
Το χάος στην Μέση Ανατολή έχει δοκιμάσει πολλές σχέσεις, ιδιαίτερα εκείνη μεταξύ της Αιγύπτου και της Τουρκίας. Λίγο μετά την πτώση του Χόσνι Μουμπάρακ το 2011, η Τουρκία έγινε ένας από τους βασικούς περιφερειακούς υποστηρικτές της Αιγύπτου. Όταν ο νέος πρόεδρος, Mohammad Morsi, εκδιώχτηκε κι αυτός από την θέση του το 2013, η Τουρκία άλλαξε πορεία. Με τον στρατηγό Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι στην εξουσία στην Αίγυπτο, η Τουρκία έγινε γρήγορα ένας από τους βασικούς αντιπάλους της χώρας στο Λεβάντε.
Τον Αύγουστο του 2013, η Τουρκία ζήτησε από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να επιβάλει κυρώσεις στον Σίσι. Την επόμενη χρονιά, η Αίγυπτος άσκησε ανοιχτά πιέσεις κατά της τουρκικής υποψηφιότητας για ανάληψη έδρας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δήλωσε επίσης στο Al Jazeera ότι η κυβέρνησή του «δεν δέχεται το καθεστώς [του Σίσι] που έχει επιβάλει στρατιωτικό πραξικόπημα». Ακόμα, αποκάλεσε τον Σίσι «παράνομο τύραννο».
Τα πράγματα μεταξύ της Αιγύπτου και της Τουρκίας επιδεινώθηκαν ακόμη περισσότερο στον απόηχο της απόφασης της Αιγύπτου να ξεκινήσει αεροπορικές επιδρομές κατά των στόχων του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και της αλ-Σαμ (ISIS) στην Darna, στην Λιβύη στις 16 Φεβρουαρίου. Η διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης και ο στρατός στο Τομπρούκ υποστήριξαν την κίνηση, αλλά οι φατρίες, πολλές από τις οποίες ήταν ισλαμιστικές, που έχουν καταλάβει την Τρίπολη υπό την επωνυμία Νέο Γενικό Εθνικό Κογκρέσο (NGNC) ήταν κατηγορηματικά αντίθετες. Η Τουρκία έχει δώσει στο NGNC διπλωματική στήριξη, με το να αρνηθεί να αναγνωρίσει την επίσημη κυβέρνηση της Λιβύης. Από την πλευρά της, η Άγκυρα καταδίκασε τις αεροπορικές επιδρομές, λέγοντας ότι «Αυτές οι επιθέσεις επιδεινώνουν τα προβλήματα που υπάρχουν στην Λιβύη και την ατμόσφαιρα της σύγκρουσης, ενώ σαμποτάρουν τις προσπάθειες επίλυσης της κρίσης με ειρηνικά μέσα». Οι Ηνωμένες Πολιτείες, εν τω μεταξύ, ούτε έχουν επικροτήσει, ούτε έχουν επικρίνει τις επιθέσεις.
Στο άμεσο μέλλον, είναι πιθανό η περιφερειακή αντιπαλότητα μεταξύ της Αιγύπτου και της Τουρκίας να επιδεινώσει τον λιβυκό εμφύλιο πόλεμο. Επιπλέον, θα μπορούσε να ρίξει ολόκληρη την περιοχή σε χειρότερο χάος.
ΑΣΠΟΝΔΟΙ ΦΙΛΟΙ-ΕΧΘΡΟΙ
Η Αίγυπτος και η Τουρκία είναι οι δύο μεγαλύτερες μουσουλμανικές χώρες της Ανατολικής Μεσογείου. Κι οι δύο θεωρούν τους εαυτούς τους περιφερειακές δυνάμεις, και πλέον, ηγέτες του σουνιτικού Ισλάμ. Οι εντάσεις μεταξύ τους χρονολογούνται από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, επαρχία της οποίας ήταν η Αίγυπτος μέχρι το 1867 που έγινε ημι-ανεξάρτητη.
Ήταν πάντα δύσκολο για τους Οθωμανούς να ελέγχουν την Αίγυπτο ˑ παρόλο που ήταν υπό την ηγεσία ενός κυβερνήτη που διοριζόταν από την Κωνσταντινούπολη και πλήρωνε φόρους στους σουλτάνους, η χώρα της κοιλάδας του Νείλου απολάμβανε ντε φάκτο αυτονομία από το μεγαλύτερο μέρος της οθωμανικής κυριαρχίας. Η Αίγυπτος διατηρούσε τόση δύναμη κατά τον δέκατο ένατο αιώνα, που προσπάθησε ακόμα και να καταλάβει την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Κατά την δεκαετία του 1830, υπό την ηγεσία του πασά Μοχάμεντ Αλή, αλβανικής καταγωγής Οθωμανού διοικητή της Αιγύπτου και του γιου του, διοικητή του στρατού, η αιγυπτιακή δύναμη κατέλαβε την Παλαιστίνη και την Συρία κι απείλησε να ανατρέψει τον Οθωμανό σουλτάνο. Πράγματι, ο Ιμπραήμ Πασάς διείσδυσε στα βάθη της Ανατολίας, φθάνοντας στην πόλη της Κιουτάχειας, 200 χιλιόμετρα από την Κωνσταντινούπολη. Μόνο η παρέμβαση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας έσωσε τον θρόνο του σουλτάνου και περιόρισε την αιγυπτιακή απειλή (αν κι οι απόγονοι του Μοχάμεντ Αλή αποτέλεσαν βασιλική οικογένεια της Αιγύπτου). Μετά την εξέγερση, οι Βρετανοί έγιναν οι κυρίαρχοι παίκτες στην Αίγυπτο και τελικά την απέκοψαν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου Με την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η Τουρκική Δημοκρατία στράφηκε δυτικά προς την Ευρώπη και το Αιγαίο κι όχι ανατολικά προς την Αίγυπτο και τον αραβικό κόσμο, με αποτέλεσμα οι δύο χώρες να ακολουθήσουν διαφορετικούς δρόμους. Πολλοί από τους αντιπάλους του Κεμάλ Ατατούρκ, του ιδρυτή της Τουρκικής Δημοκρατίας, όπως ο ποιητής, Mehmet Akif Ersoy, κατέφυγαν στην Αίγυπτο για να ξεφύγουν από τις μεταρρυθμίσεις εκκοσμίκευσης του Ατατούρκ. Μετέτρεψαν το Κάιρο σε κομβικό σημείο της δραστηριότητας κατά της Τουρκίας στην περίοδο του μεσοπολέμου.
Η ανατροπή της αιγυπτιακής μοναρχίας το 1953 κλόνισε περαιτέρω τις σχέσεις Τουρκίας-Αιγύπτου. Η ανατροπή του βασιλιά Φαρούκ και της ελίτ που προερχόταν από την οθωμανική Τουρκία, η οποία διοικούσε την χώρα, εξόργισε την Άγκυρα. Και όταν ο νέος κυβερνήτης της Αιγύπτου, Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ, συμπαρατάχθηκε με τους Σοβιετικούς στον Ψυχρό Πόλεμο, το χάσμα μεταξύ Άγκυρας και Καΐρου απλά μεγάλωσε. Η Άγκυρα είχε ενταχθεί στο ΝΑΤΟ πριν από έναν χρόνο και πήρε τον ρόλο της ως πυλώνας της Δυτικής ισχύος στην Μέση Ανατολή πολύ σοβαρά.
Στην δεκαετία του 1970, η Αίγυπτος μεταστράφηκε υπέρ των Η.Π.Α. υπό τον πρόεδρο Ανουάρ Σαντάτ. Στην δεκαετία του 1980, η Τουρκία έκανε την δική της «στροφή» υπέρ της Μέσης Ανατολής υπό τον πρωθυπουργό Τουργκούτ Οζάλ. Αλλά οι εξελίξεις αυτές, αντί να διευκολύνουν τις θερμές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, εξέθεσαν απλά τον ανταγωνισμό τους σε ότι αφορά την Ανατολική Μεσόγειο. Για παράδειγμα, η Τουρκία ήταν απογοητευμένη που η Αίγυπτος δεν υποστήριξε την Άγκυρα στο θέμα της Κύπρου, ενώ το Κάιρο, από την πλευρά του, ήταν δυσαρεστημένο από την στενή συνεργασία της Τουρκίας με το Ισραήλ, η οποία επισκίασε τις σχέσεις μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ.
ΥΠΑΝΑΧΩΡΗΣΗ
Ο «φιλικός» ανταγωνισμός διήρκεσε μέχρι το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Στην συνέχεια ήρθε ο Ερντογάν. Όταν το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξής του (AKP) ανέλαβε την εξουσία στην Άγκυρα το 2002, η Τουρκία ξεκίνησε μια επιθετική πολιτική υπέρ της Μέσης Ανατολής, εγκαταλείποντας τον προσανατολισμό του Ατατούρκ υπέρ της Ευρώπης. Η Άγκυρα παρενέβη στην σύγκρουση ανάμεσα στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη. Οικοδόμησε, επίσης, δεσμούς με διάφορα μέρη της Μέσης Ανατολής που συνδέονταν με την Μουσουλμανική Αδελφότητα, από την Χαμάς ως την ίδια την Αδελφότητα στην Λιβύη και την Αίγυπτο. Ο Μουμπάρακ, ο κυβερνήτης της Αιγύπτου εκείνη την εποχή, ενοχλήθηκε από τον πρωτόγνωρο ακτιβισμό της Άγκυρας στην Μέση Ανατολή, ο οποίος, όπως ο ίδιος πίστευε, γίνεται σε βάρος του αιγυπτιακού κύρους στην περιοχή, καθώς και της παρέμβασης στην εσωτερική πολιτική της Αιγύπτου. Ο οικονομικός τομέας, όμως, επωφελήθηκε. Μεταξύ του 2002 και 2013, το εμπόριο μεταξύ της Αιγύπτου και της Τουρκίας αυξήθηκε από 301 εκατομμύρια δολάρια σε 5 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι Turkish Airlines, η ναυαρχίδα αερομεταφορών της Τουρκίας, προσέθεσε την Αλεξάνδρεια, την Χουργκάντα και το Σαρμ αλ Σέιχ στον κατάλογο των απευθείας πτήσεών της από Κωνσταντινούπολη.
Οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών φαίνεται να ενισχύθηκαν όταν ο Μουμπάρακ παραιτήθηκε εν όψει των μαζικών διαδηλώσεων τον Φεβρουάριο του 2011. Ο Ερντογάν παρουσίασε την Τουρκία ως μοντέλο μιας σύγχρονης ισλαμικής δημοκρατίας. Κατά την επίσκεψή του στο Κάιρο τον Σεπτέμβριο του 2011, τα πλήθη της Αιγύπτου τον υποδέχτηκαν σαν ήρωα. Μεγάλες αφίσες με το πρόσωπο του Ερντογάν κοσμούσαν την εθνική οδό από το αεροδρόμιο του Καΐρου ως το κέντρο της πόλης. Οι αιγυπτιακές εφημερίδες εκείνης της περιόδου υπαινίχθηκαν ότι μια νέα ευθυγράμμιση με την Τουρκία θα ασκούσε πίεση στο Ισραήλ, ενώ ο Ερντογάν άφησε να εννοηθεί ότι εξέταζε μια επίσκεψη στην Γάζα ως ένδειξη τουρκικής υποστήριξης τόσο προς την Χαμάς, όσο και προς τον πληθυσμό της Γάζας.
Τελικά, η επίσκεψη στην Γάζα δεν πραγματοποιήθηκε, σύμφωνα με πληροφορίες λόγω της αντίθεσης από το τότε ηγετικό Ανώτατο Αιγυπτιακό Συμβούλιο των Ενόπλων Δυνάμεων. Αν και ένα σχόλιο του Ερντογάν που προέτρεπε τους Αιγυπτίους να υιοθετήσουν την τουρκική εκκοσμίκευση προκάλεσε σημαντικές επικρίσεις μεταξύ των ισλαμιστών Αιγυπτίων, η έκκληση του Ερντογάν να αναζητηθεί από τους Αιγύπτιους μια νέα προσέγγιση στην πολιτική παρέμεινε ισχυρή. Η οικονομική επιτυχία της Τουρκίας ενέτεινε την έλξη ˑ αν και τόσο η Αίγυπτος, όσο και η Τουρκία έχουν πληθυσμό περίπου παρόμοιο σε μέγεθος, με εκείνον της Αιγύπτου να υπολογίζεται σε περίπου 88 εκατομμύρια και της Τουρκίας στα 78 εκατομμύρια, η Τουρκία έχει κατά κεφαλήν ΑΕΠ περίπου 18.500 δολάρια και ξεπερνά της Αιγύπτου που εκτιμάται στα 3.800 δολάρια.
ΑΡΑΒΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ
Μέχρι τον Νοέμβριο του 2013, ωστόσο, οι σχέσεις ανάμεσα στην Τουρκία και την Αίγυπτο ήταν υπό κατάρρευση, καθώς το αιγυπτιακό Υπουργείο Εξωτερικών κάλεσε τον κάποτε μεγάλης επιρροής Τούρκο πρεσβευτή για να τον ενημερώσει πως είχε 48 ώρες για να εγκαταλείψει την χώρα. Η άνοδος και η εξίσου αιφνίδια πτώση των σχέσεων Αιγύπτου-Τουρκίας είναι άμεσα συνδεδεμένες με την υποστήριξη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας από τον Ερντογάν και την έντονη αντίθεσή του προς το στρατιωτικό καθεστώς.
Ο Morsi, ένα ανώτερο στέλεχος του Γραφείου Προσανατολισμού της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, έγινε πρόεδρος της Αιγύπτου τον Ιούνιο του 2012. Ο Morsi γρήγορα αποζήτησε την τουρκική υποστήριξη σχετικά με τις βασικές πρωτοβουλίες του για την εξωτερική πολιτική, δημιουργώντας μια περιφερειακή ομάδα που επικεντρώθηκε στην κρίση της Συρίας, η οποία θα περιελάμβανε την Τουρκία, το Ιράν, και την Σαουδική Αραβία, μαζί με την Αίγυπτο. Η ομάδα απέτυχε λόγω της άρνησης της Σαουδική Αραβίας να συμπεριληφθούν οι Ιρανοί, αλλά ο Morsi απολάμβανε την ισχυρή τουρκική υποστήριξη. Ο Ερντογάν επισκέφθηκε το Κάιρο για δεύτερη φορά τον Νοέμβριο του 2012, αυτήν την φορά φέρνοντας μαζί του μια μεγάλη αντιπροσωπεία από την κυβέρνηση και από τον ιδιωτικό τομέα. Έκανε μια ομιλία στο Πανεπιστήμιο του Καΐρου, στην οποία εγκωμίασε τον Morsi για την απόφασή του να αποσύρει τον πρεσβευτή της Αιγύπτου από το Ισραήλ ως αποτέλεσμα των ισραηλινών αεροπορικών επιδρομών στην Γάζα, ενώ πρότεινε πως μια συμμαχία ανάμεσα στην Αίγυπτο και την Τουρκία θα εξασφάλιζε ειρήνη και σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο, υπονοώντας ότι μια τέτοια συμμαχία θα περιόριζε την ικανότητα του Ισραήλ να χρησιμοποιήσει βία. Ο Ερντογάν επαίνεσε τους ακτιβιστές της αιγυπτιακής νεολαίας για την κατάρρευση της «δικτατορίας» του Μουμπάρακ και διακήρυξε ότι «η Αίγυπτος κι η Τουρκία είναι ένα», ένα λογοπαίγνιο με το σύνθημα που προωθείται από τον αιγυπτιακό στρατό ότι «ο στρατός και ο λαός είναι ένα».
Οι φιλοδοξίες του Ερντογάν για μια στρατηγική εταιρική σχέση με την Αίγυπτο, μια σχέση στην οποία η Τουρκία θα είναι ο επικεφαλής εταίρος, ναυάγησε καθώς η λαβή του Morsi στην εξουσία άρχισε να χαλαρώνει. Λίγο μετά την ομιλία του Ερντογάν στο Πανεπιστήμιο του Καΐρου, ο Morsi εξέδωσε μια «συνταγματική διακήρυξη» που έβαζε τις εκτελεστικές εξουσίες του υπεράνω δικαστικού ελέγχου και, στην συνέχεια, πίεσε για ένα νέο σύνταγμα που συντάχθηκε σε μεγάλο βαθμό από τους ισλαμιστές. Οι διαδηλώσεις εναντίον του Μόρσι και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στο Κάιρο έγιναν ολοένα και πιο βίαιες, και διάφορες προσπάθειες στο πλαίσιο του διαλόγου μεταξύ Morsi και των διαφόρων πολιτικών κομμάτων κατέρρευσαν. Μέχρι την άνοιξη του 2013, το αντι-Morsi κίνημα Tamarod άρχισε να διοργανώνει μαζικές διαδηλώσεις προγραμματισμένες για τις 30 Ιουνίου, την επέτειο ενός έτους διακυβέρνησης από τον Morsi. Καθώς κυκλοφορούσαν αναφορές ότι ο Morsi είχε προσπαθήσει να απομακρύνει τον Σίσι από την θέση του υπουργού Άμυνας, η στρατιωτική ηγεσία της Αιγύπτου προειδοποίησε ότι ο στρατός μπορεί να χρειαστεί να επέμβει για να «εμποδίσει την Αίγυπτο από το να εισέλθει σε ένα σκοτεινό τούνελ».
Εν τω μεταξύ, οι Δυτικές και τουρκικές προσπάθειες για να βοηθήσουν τον Morsi να καταλήξει σε μια συμφωνία με το ΔΝΤ επίσης κατέρρευσαν, και ο Morsi απέσυρε μια σειρά μεταρρυθμιστικών μέτρων λίγες ώρες αφότου τις είχε ανακοινώσει το γραφείο του. Η Τουρκία προσέφερε στην Αίγυπτο ευνοϊκούς όρους εμπορικών συμφωνιών και προώθησε τουρκικές ιδιωτικές επενδύσεις, αλλά η κυβέρνηση Morsi εμφανιζόταν όλο και πιο παραλυμένη. Καθώς η διαδήλωση της 30ης Ιουνίου πλησίαζε, ο Ερντογάν έστειλε τον επικεφαλής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών της Τουρκίας, Hakan Fidan, να επισκεφθεί τον Morsi. Οι παρεπόμενες αναφορές τόσο στα αιγυπτιακά όσο και στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης δείχνουν ότι η αποστολή του Fidan ήταν να προειδοποιήσει τον Morsi για επικείμενο πραξικόπημα και ίσως ακόμη και να συζητήσει το πώς να το αποτρέψουν. Όποια και αν είναι η πραγματική ουσία της επίσκεψης, εξελήφθη από τον αιγυπτιακό στρατό και τους πολιτικούς συμμάχους του ως η τελική απόδειξη της ευθυγράμμισης του Ερντογάν με τον Morsi και την Μουσουλμανική Αδελφότητα.
Στις 3 Ιουλίου 2013, η Σίσι ανακοίνωσε ότι ο στρατός είχε απομακρύνει από την εξουσία τον Morsi, προκειμένου να «σώσει» την Αίγυπτο από το φάντασμα του εμφυλίου πολέμου. Η προσεκτικά καλλιεργημένη σχέση της Τουρκίας με την αιγυπτιακή ηγεσία είχε τελειώσει. Ο Ερντογάν αναφέρθηκε στον Σίσι ως «τύραννο» και κατηγόρησε την προσωρινή κυβέρνηση της Αιγύπτου για άσκηση «κρατικής τρομοκρατίας». Η Άγκυρα, εν τω μεταξύ, επέτρεψε σε τηλεοπτικούς σταθμούς υπέρ της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και εναντίον του Σίσι να λειτουργούν από την Τουρκία.
Τα αιγυπτιακά μέσα ενημέρωσης αντεπιτέθηκαν, κατηγορώντας την Τουρκία για υποστήριξη της τρομοκρατικής εκστρατείας κατά των αιγυπτιακών Υπηρεσιών ασφαλείας που αναπτύχθηκαν στην χερσόνησο του Σινά μετά την ανατροπή του Morsi από τον στρατό. Ο πρεσβευτής της Τουρκίας στο Κάιρο, Huseyin Avni Botsali, πέρασε από το να είναι αποδεκτός από όλο το φάσμα της αιγυπτιακής πολιτικής, στο να αντιμετωπίζει διαδηλώσεις κατά της Τουρκίας στην πόρτα της οικίας του. Η Τουρκία και η Αίγυπτος ακύρωσαν τα σχέδια τους για κοινές ναυτικές ασκήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ, τελικά, τον Νοέμβριο του 2013, το αιγυπτιακό Υπουργείο Εξωτερικών είπε στον Botsali να εγκαταλείψει την χώρα.
Από τότε, οι περιφερειακές πολιτικές έχουν γίνει πολύ πιο βίαιες. Το καλοκαίρι του 2014, ξέσπασε πόλεμος στην Γάζα. Την ώρα που ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, έτρεχε να διαμεσολαβήσει για την κατάπαυση του πυρός, η Τουρκία (το Κατάρ) και η Αίγυπτος προσέφεραν ανταγωνιστικά σχέδια ειρήνης. Οι Αιγύπτιοι αξιωματούχοι διαμαρτυρήθηκαν στους ομολόγους τους στις ΗΠΑ ότι η Τουρκία και το Κατάρ επεδίωκαν σκόπιμα να χρησιμοποιήσουν την Γάζα για να υπονομεύσουν τα αιγυπτιακά συμφέροντα.
Στην συνέχεια, στην Λιβύη, η Αίγυπτος και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα χρηματοδότησαν την γενική εκστρατεία του Khalifa Haftar ενάντια στις ισλαμικές πολιτοφυλακές, οι οποίες φαίνεται πως υποστηρίζονται από την Τουρκία. Τον Νοέμβριο του 2014 ο Σίσι έπαιξε ακόμα και το χαρτί της Κύπρου, οργανώνοντας μια συνάντηση κορυφής με τον Κύπριο και τον Έλληνα πρόεδρο με σκοπό να προωθήσει μια συμφωνία για την προμήθεια φυσικού αερίου από τα υποθαλάσσια κοιτάσματα στα ανοικτά των ακτών της Κύπρου στην Αίγυπτο. Ήταν σχεδόν βέβαιο πως ο Σίσι επεδίωκε να προκαλέσει την τουρκική εξουσία στην Ανατολική Μεσόγειο.
ΕΧΘΡΑ
Πέρα από τα γεωπολιτικά, υπάρχουν και προσωπικά ζητήματα στο παιχνίδι. Το καλοκαίρι του 2013, την περίοδο που ο Morsi αντιμετώπιζε ένα λαϊκό κύμα δυσαρέσκειας που τελικά οδήγησε στην αποπομπή του, ο Ερντογάν είχε να αντιμετωπίσει την δική του λαϊκή εξέγερση στην Τουρκία, το φιλελεύθερο κίνημα Gezi Park. Η απάντηση του Τούρκου ηγέτη ήρθε με την μορφή βίαιης καταστολής. Ο Ερντογάν είναι ο πιο ισχυρός ηγέτης της Τουρκίας, από την στιγμή που η χώρα έγινε μια πολυκομματική δημοκρατία το 1950. Ακόμα κι έτσι, ο Τούρκος ηγέτης φαίνεται να φοβάται πως εκείνο που είχε συμβεί στον Morsi θα μπορούσε να συμβεί και στον ίδιο. Εφ’ όσον ο Ερντογάν δεν είναι σε θέση να συμβιβαστεί με τις νέες πραγματικότητες της αιγυπτιακής πολιτικής, οι τουρκο-αιγυπτιακοί δεσμοί δεν μπορούν να εξομαλυνθούν.
Ταυτόχρονα, ο Σίσι βλέπει τον Ερντογάν ως αντίπαλο στις υποθέσεις του Λεβάντε και, το πιο σημαντικό, στην πολιτική. Ο Τούρκος ηγέτης, που ήταν σύμμαχος του Morsi, έχει κερδίσει τέσσερις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις, τρεις κοινοβουλευτικές και μια προεδρική, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως τον χρυσό κανόνα της ισλαμιστικής πολιτικής στην Μέση Ανατολή. Στην επιτυχία του Ερντογάν, ο Σίσι βλέπει την προσωποποίηση των πολιτικών του εχθρών. Αυτό υποδηλώνει πως οι σχέσεις ανάμεσα στην Τουρκία και την Αίγυπτο είναι απίθανο να ανακάμψουν στο προσεχές μέλλον, εφ’ όσον ο Ερντογάν και ο Σίσι είναι στην εξουσία. Πράγματι, η περιφερειακή αντιπαλότητα των δύο δυνάμεων είναι πιθανό να τροφοδοτήσει περαιτέρω συγκρούσεις που κυμαίνονται από την Γάζα ως την Κύπρο και το Ιράκ.
Copyright © 2002-2014 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Η εκπληκτική ομιλία Αλέξη για τις γερμανικές αποζημιώσεις, εξηγεί γιατί ο Προκόπης Παυλόπουλος ειναι ο πρόεδρος της δημοκρατίας.


Μετά την συγκλονιστική, μεστή και πατριωτική ομιλία του Αλέξη Τσίπρα πριν από λίγο στην βουλή αλλά και την υποκριτική στάση Βενιζέλου, οφείλουμε να υπενθυμίσουμε την παρέμβαση – κόλαφο του Προκόπη Παυλόπουλου, τον Ιανουάριο, όταν ο κύριος Σόιμπλε μίλησε για «παραγραφή».
Την ώρα λοιπόν που η σιωπή του υπουργείου Εξωτερικών ηταν εκκωφαντική και τα πάντα λειτουργούσαν από τον κ. Βενιζέλο στον αυτόματο πιλότο, ένας άνθρωπος που γνωρίζει πολύ καλά το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων, έστελνε ηχηρό μήνυμα στους προκλητικούς Γερμανούς.

Μια νέα παγκόσμια υπερδύναμη γεννιέται: Συμμαχία Ελλάδας – Ισραήλ

Μια νέα παγκόσμια υπερδύναμη γεννιέται: Συμμαχία Ελλάδας – Ισραήλ
Με ένα άρθρο ύμνο στη συμμαχία Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ, η οποία έχει στριμώξει τηνΤουρκία, πανηγυρίζει το «σκληρό» ισραηλινό σάιτ Arutz Sheva.
Όπως γράφει χαρακτηριστικά, «οι ελληνοϊσραηλινές σχέσεις ποτέ δεν ήταν καλύτερες» και συνεχίζει περιγράφοντας ότι «οι πιέσεις της Τουρκίας στην ελληνόφωνη Κύπρο για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου, ώθησαν Κυπρίους και Ελλαδίτες σε μια πρωτοφανή (unprecedented) αμυντική και οικονομική σχέση με την Ιερουσαλήμ». (σ.σ. Δεν είναι έτσι ακριβώς, οι Ισραηλινοί είχαν την εξυπνάδα να μας προσεγγίσουν πρώτοι το 2010, όταν τους πούλησε ο Ερντογάν, και ευτυχώς δηλαδή που οι Ισραηλινοί πήραν την πρωτοβουλία, διότι τα δικά μας εδώ τα… ζωντανά ασχολούνταν με τα μνημόνια και… πέρα βρέχει).

ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΕ την ΚΡΙΜΑΙΑ για να ¨βλέπει¨ από πιο κοντά την ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ;


Τα ρεπορτάζ των τοκογλύφων δανειστών- θεσμών – τεχνικών μνημονιακών κλιμακίων σχεδόν έχουν μονοπωλήσει ή αηδιάσει την καθημερινότητα μας με αποτέλεσμα γεωπολιτικές ειδήσεις σοβαρές να μπαίνουν σε δεύτερο πλάνο την στιγμή που σε λίγο καιρό θα επανακαθορίσουν το γεωστρατηγικό μέλλον της γειτονιάς μας
Μια ενδιαφέρουσα είδηση έρχεται από το http://www.bbc.co.uk/news/ στις 9 Μαρτίου 2015.

“The Cyprus problem Industry” Σερ Στέλιου Χατζηιωάννου – στο βάθος δύο κράτη


Το 2006 στην ηλικία των 39 χρόνων ο Στέλιος Χατζηιωάννου (ιδρυτής της αεροπορικής εταιρίας φθηνών ναύλων Easy Jet και όχι μόνον) τιμήθηκε από την Βασίλισσα Ελισάβετ με τον ιπποτικό τίτλο του Σέρ (knighthood) για τις υπηρεσίες του στην επιχειρηματικότητα.
Το 2009 ανέλαβε ως Γενικός Πρόξενος της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Πριγκιπάτο του Μονακό όπου και διαμένει μόνιμα. Αποφοίτησε από το London School of Economics όπου κατέχει και θέση στο Διοικητικό του Συμβούλιο.
Τον ίδιο χρόνο, 2009, στις 7 Ιουλίου, διαβάσαμε στη Σημερινή με τίτλο
«Σύναξη επιχειρηματιών στην κατοικία του Μίλετ», (δηλαδή του τότε Βρετανού Υπάτου Αρμοστού Peter Millett – 2005-2010) ότι ο Ελληνοκύπριος επιχειρηματίας, τιμηθείς το 2006 από την Βασίλισσα Ελισάβετ Στέλιος Χατζηιωάννου προτωστατούσε στην βρετανική προσπάθεια να μας επιβάλουν τα δύο συνιστώντα στέιτς μέσω… τσέπης με ένα εκατομμύριο ευρώ για βραβεύσεις δικοινοτικών επιτυχιών. Μάλιστα, μήνυμα στην εκδήλωση έστειλε τότε και ο εκπρόσωπος του Αττίλα Μ. Αλί Ταλάτ. “Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Σερ Στέλιο που παίρνει αυτή την πρωτοβουλία να βραβεύσει αυτούς που επιδεικνύουν τη θέληση να συνεργαστούν και να δημιουργήσουν επιχειρήσεις μαζί στην Κύπρο, στην κοινή μας πατρίδα”, σημείωσε το δημοσίευμα.

Αναζητώντας την αλήθεια για τα παιδιά του εμφυλίου…


 


«Fils de Grèce – Τα παιδιά του Εμφυλίου» : Η νέα ταινία του σκηνοθέτη Διονύση Γρηγοράτου


FILS DE GRECE _Φωτογραφια ταινιας_03


Μία ταινία-σύνθεση μυθοπλασίας -με ηθοποιούς και πρόσωπα που έχουν βιώσει τα γεγονότα- και «δραματοποιημένου» Αρχειακού υλικού που τα περιλαμβάνει… Για ένα κεφάλαιο της Ιστορίας απωθημένο στις συνειδήσεις μας -από τις παρενέργειες του Εμφυλίου και του Ψυχρού Πολέμου- που σημερινά γεγονότα το επαναφέρουν.

Today in Military History: March 11, 1941 FDR Signs the Lend-Lease Act


 

 
FDR Signs the Lend-Lease Act
Pres. Roosevelt signs Lend-Lease Act into law; photo originally printed in the New York World-Telegram
[Image currently in the Library of Congress's Prints and Photographs Division, Washington DC]
(Unless otherwise indicated, all illustrations are courtesy of Wikipedia)

Today's military history lesson is not about a battle, but a piece of legislation which was just as responsible for the Allied victory in the Second World War as any person or piece of equipment.

Ποιος θα το περίμενε! Σκάλωσε στη νομοθεσία το ελληνικό αυτοκίνητο υδρογόνου!


Ποιος θα το περίμενε! Σκάλωσε στη νομοθεσία το ελληνικό αυτοκίνητο υδρογόνου!Τι να πει κανείς για το λαό του, όταν εκείνος βάζει τα χέρια του και βγάζει τα μάτια του; 
Μια ομάδα προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών του Πολυτεχνείου Κρήτης κατασκεύασε αυτοκίνητο υδρογόνου, που είναι μάλιστα έτοιμο να…..
βγει στην αγορά, ενώ έχει ήδη λάβει διεθνείς διακρίσεις και αναγνώριση. Ωστόσο η ελληνική νομοθεσία εμποδίζει την εμπορική αξιοποίηση του εντός συνόρων. 


Σύμφωνα με ρεπορτάζ του ΣΚΑΙ, το Εco Racer, αυτοκίνητο 100% ελληνικής σύλληψης, σχεδίασης και κατασκευής, που «γεννήθηκε» στα εργαστήρια του Πολυτεχνείου Κρήτης, κινείται με υδρογόνο και με εξαιρετικές επιδόσεις στην εξοικονόμηση ενέργειας, αφού καταναλώνει ένα λίτρο καύσιμου για 434 χιλιόμετρα.

Εμίλια Πάρδο Μπαθάν «Ο θησαυρός των Λαγιδών»


Αθανάσιος Α. Τσακνάκης
Θεολόγος – Φιλόλογος
Ερασινώδυνα Ανάλεκτα
Διατριβή Ι΄
Τα «Ερασινώδυνα Ανάλεκτα» φιλοδοξούν να αποτελέσουν μία συλλογή από λιγότερο γνωστά στο ευρύ κοινό, εκλεκτά κείμενα, κυρίως τής Ελληνικής, τής Λατινικής, τής Ιταλικής, τής Ισπανικής και τής Πορτογαλικής Γραμματείας, μεταφρασμένα – όπου κρίνεται απαραίτητο – ή μεταγλωττισμένα, αναλόγως, στην νέα ελληνική γλώσσα, και εμπλουτισμένα με κατατοπιστικές εισαγωγές, διευκρινιστικά σχόλια και βοηθητικά παραρτήματα. Σκοπός τους είναι η τέρψη των αναγνωστών, αλλά και η αφύπνιση τής διάνοιάς τους, η γνωριμία των Ελλήνων και των ελληνομαθών με τον πλούτο τού ευρωπαϊκού μεσογειακού πνεύματος, αλλά και η έμπρακτη αποδόμηση τής υστερόβουλης θεωρίας περί τού «ανεπίκαιρου» ή «δυσπρόσιτου» χαρακτήρα αυτών των κειμένων. Η ηλεκτρονική ή έντυπη αναπαραγωγή και διάδοσή τους, καθώς και η τυχόν μετάφρασή τους σε άλλες γλώσσες, επιτρέπεται υπό τον απαρέγκλιτο όρο τής αυστηρής διατήρησης τής απόλυτης ακεραιότητας τού περιεχομένου των Διατριβών.
Εμίλια Πάρδο Μπαθάν
«Ο θησαυρός των Λαγιδών»
Εισαγωγή
Η Εμίλια Πάρδο Μπαθάν (Emilia Pardo Bazán) θεωρείται δικαίως ως η πλέον διαπρεπής και παραγωγική μυθιστοριογράφος τής Ισπανίας τού 19ου αιώνα. Εκτός από τα ευρέως γνωστά μυθιστορήματά της, το πλούσιο έργο της συμπεριλαμβάνει διηγήματα, ταξιδιωτικά βιβλία, δράματα, ποιήματα και άρθρα. Η ενεργός και πρωτοποριακή παρουσία της στα λογοτεχνικά και δημοσιογραφικά δρώμενα τής εποχής της ανέδειξε και εμπέδωσε την – εκ φύσεως ισάξια προς την ανδρική – γυναικεία ικανότητα στον χώρο τού στοχασμού και τής διανόησης, μία πνευματική δραστηριότητα που δύναται να συνυπάρξει ανεμπόδιστα με κάθε ιδιαίτερο στοιχείο τής γυναικείας ιδιοσυγκρασίας και πρακτικής.

Παντελής Πουλιόπουλος 1900 – 1943


Παντελής Πουλιόπουλος
Κομμουνιστής ηγέτης και θεωρητικός του μαρξισμού. Διετέλεσε γενικός γραμματέας του ΚΚΕ (1924 - 1926) και υπήρξε σημαντική προσωπικότητα του τροτσκιστικού κινήματος στην Ελλάδα. Είχε πανεπιστημιακή μόρφωση, ήξερε πολλές ξένες γλώσσες, διάβαζε τους κλασικούς του μαρξισμού στο πρωτότυπο, έκανε πολλές μεταφράσεις κι έτσι ήταν σε θέση να παρακολουθεί και να γνωρίζει τις συζητήσεις και τις διαφωνίες στο εσωτερικό, όχι μόνο του κομμουνιστικού κινήματος, αλλά και των άλλων ρευμάτων της Αριστεράς διεθνώς. Εκτελέστηκε από τους Ιταλούς κατά τη διάρκεια της Κατοχής.

Κοντσέρτο για πιάνο αρ. 21 του Μότσαρτ



Από τα δημοφιλέστερα έργα του σπουδαίου αυστριακού μουσουργού, κυρίως λόγω του Αντάντε του δεύτερου μέρους, που χρησιμοποιήθηκε ως μουσική επένδυση στο ερωτικό δράμα του Μπο Βίντεμπεργκ Ελβίρα Μάντιγκαν, μία σουηδική κινηματογραφική παραγωγή του 1967 με διεθνή καριέρα. Γι’ αυτό το λόγο, το έργο αυτό του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ είναι γνωστό στις μέρες μας και ως Ελβίρα Μάντιγκαν.

Γιώργος Μπάτης 1890 – 1967


Γιώργος Μπάτης
Από τους σημαντικότερους ρεμπέτες της προπολεμικής εποχής, γνωστός και ως Γιώργος Αμπάτης. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γιώργος Τσωρός. Γεννήθηκε το 1885 στα Παλαιά Λουτρά Μεθάνων και σε ηλικία 8 ετών μετακόμισε στον Πειραιά. Στρατεύτηκε το 1908 και υπηρέτησε έως το 1920! Έμαθε μπαγλαμά στις στρατιωτικές φυλακές, όπου τον έκλειναν τακτικά γιατί λιποτακτούσε. Από το 1915 έπαιζε μπαγλαμά και τραγουδούσε στους τεκέδες και τα ταβερνάκια του Πειραιά.

Δόμνα Σαμίου 1928 – 2012


Δόμνα Σαμίου
Εξέχουσα ερμηνεύτρια και ερευνήτρια του δημοτικού τραγουδιού, με διεθνή αναγνώριση.
Η Δόμνα Σαμίου γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1928 στην Καισαριανή, από μικρασιάτες πρόσφυγες γονείς. Ο πατέρας της ήταν ψάλτης στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, κοντά στην οποία ζούσε η οικογένειά της σ' ένα φτωχικό καλύβι. Μέσα στις δύσκολες συνθήκες της προσφυγιάς είχε τα πρώτα μουσικά της ακούσματα, από τα οποία πήγασε η αγάπη της για την παραδοσιακή μουσική. «Κάθε Κυριακή με έπαιρνε ο πατέρας μου στην εκκλησία. Φορούσα το μοναδικό φόρεμα που είχα και ένοιωθα μεγάλη ευχαρίστηση». Το μόνο παράπονο που είχε η νεαρή Δόμνα ήταν ότι δεν μπορούσε να συμμετάσχει στην εκκλησιαστική χορωδία, επειδή ήταν κορίτσι. «Γιατί δε με γέννησες αγόρι;» παραπονιόταν συχνά στη μητέρα της.

Γιώργος Ζαμπέτας 1925 – 1992



Γιώργος Ζαμπέτας
Συνθέτης, βάρδος του λαϊκού τραγουδιού και δεξιοτέχνης στο μπουζούκι. Γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου του 1925 στην Αθήνα. Τα πρώτα μαθήματα στο μπουζούκι τα πήρε από τον κουρέα πατέρα του και από το 1950 άρχισε να εργάζεται επαγγελματικά σε λαϊκά κέντρα. Στη δισκογραφία μπήκε το 1953.

Βασίλης Αυλωνίτης 1904 – 1970


Βασίλης Αυλωνίτης
Από τους σημαντικότερους κωμικούς του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου. Γεννήθηκε στην Αθήνα την 1η Ιανουαρίου του 1904. Η σκηνή τον έλκυε από παιδί και το ταλέντο του ήταν πηγαίο. Ωστόσο, δεν σπούδασε υποκριτική και η πρώτη εμφάνισή του ως ηθοποιός ήταν μάλλον τυχαία.
Αφού τελείωσε το σχολείο και απολύθηκε από το στρατό, έπιασε δουλειά στο θέατρο «Έντεν» του Θησείου ως βοηθός στα σκηνικά. Τα βράδια, μετά την παράσταση, ακολουθούσε τους ηθοποιούς σ’ ένα γειτονικό ταβερνάκι και όταν ερχόταν στο κέφι διασκέδαζε με τα καμώματά του τους θεατρίνους και τους θαμώνες.

Η ιστορία του Μαραθωνίου Δρόμου



Η είσοδος του Λούη στο Ολυμπιακό στάδιο, το 1896
Η είσοδος του Λούη στο Ολυμπιακό στάδιο, το 1896






   Αγώνισμα δρόμου μεγάλης αποστάσεως (42.195 χλμ.), που περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων από την πρώτη διοργάνωση το 1896 στην Αθήνα. Μαζί με τα 100 μ. είναι τα δύο πιο δημοφιλή αγωνίσματα του στίβου.
Στην αρχαιότητα ο Μαραθώνιος δεν υπήρχε ως άθλημα, ούτε και κάποιο παρόμοιο αγώνισμα. Η ιδέα για την καθιέρωσή του ανήκει στον γάλλο φιλόλογο Μισέλ Μπρεάλ (1832-1915), ο οποίος έπεισε τον φίλο του Πιερ ντε Κουμπερντέν να το συμπεριλάβει στο πρόγραμμα των Α' Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, σε ανάμνηση της νίκης των Ελλήνων κατά των Περσών στον Μαραθώνα (490 π.Χ.), την οποία ανήγγειλε στους Αθηναίους ο ημεροδρόμος Φειδιππίδης με την κραυγή «Νενικήκαμεν», προτού αφήσει την τελευταία του πνοή και αφού είχε διανύσει  τρέχοντας την απόσταση από το πεδίο της μάχης στον Μαραθώνα στην Αθήνα.

Η ιστορία του Ολυμπιακού




Αθλητικός σύλλογος του Πειραιά, από τους δημοφιλέστερους της χώρας. Καλλιεργεί 16 αθλήματα, στα περισσότερα από τα οποία έχει πρωταγωνιστικό ρόλο.
Ο Ολυμπιακός ιδρύθηκε στις 10 Μαρτίου 1925 και προέρχεται από τη συγχώνευση του «Πειραϊκού Ποδοσφαιρικού Ομίλου» και του Ομίλου Φιλάθλων Πειραιά. Η απόφαση ελήφθη από επιφανείς Πειραιώτες στην ταβέρνα τού Μοίρα στην καρδιά του Πειραιά. Ανάδοχος ήταν ο αξιωματικός του Ναυτικού και αεροπόρος Νότης Καμπέρος, που θέλησε ο τίτλος του νέου συλλόγου να υποδηλώνει τη δύναμη, την αθλητική ισχύ, την ευγενή άμιλλα, την επικράτηση και εν τέλει το ολυμπιακό ιδεώδες. Ο βιομήχανος και μετέπειτα Δήμαρχος Πειραιά Μιχάλης Μανούσκος πρόσθεσε στο επίθετο Ολυμπιακός τις λέξεις Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς κι έτσι ο πλήρης τίτλος του Πειραϊκού συλλόγου ήταν και παραμένει Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς (ΟΣΦΠ).

Αλμανάκ Βασική Έκδοση 10 Μαρτίου




    μ. Χ.
    1829

    Υπογράφεται στο Λονδίνο από τις Μεγάλες Δυνάμεις το Πρωτόκολλο με το οποίο το ελληνικό κράτος αποκτά αυτονομία από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Μεταξύ άλλων, προβλέπονται: α) Τα σύνορα του αυτόνομου ελληνικού κράτους προς βορρά καθορίζονται από την οροθετική γραμμή Αμβρακικού - Παγασητικού. β) Στο νέο κράτος θα περιλαμβάνονται τα νησιά Σποράδες, Κυκλάδες, Σάμος και πιθανόν η Κρήτη, γ) Το καθεστώς του κράτους θα είναι κληρονομική μοναρχία, δ) Ο ετήσιος φόρος υποτέλειας προς τον Σουλτάνο θα ανέρχεται στα 1.500.000 γρόσια.
    1876

    Ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ πραγματοποιεί την πρώτη τηλεφωνική κλήση παγκοσμίως. Καλεί από το σπίτι του στη Βοστόνη τον βοηθό του Γουότσον, που βρίσκεται στο υπόγειο του σπιτιού.

    Θησαυρός από την εποχή του Μ. Αλεξάνδρου


    Ο θησαυρός που βρέθηκε στο σπήλαιο  (Φωτογραφία: Reuters)
    Ο θησαυρός που βρέθηκε στο σπήλαιο (Φωτογραφία: Reuters)






    Σπηλαιολόγοι στο Ισραήλ ανακάλυψαν έναν μικρό θησαυρό από νομίσματα και κοσμήματα της εποχής του Μεγάλου Αλεξάνδρου που, όπως πιστεύουν οι αρχαιολόγοι, πιθανότατα τα είχαν κρύψει εκεί άνθρωποι που εκτοπίστηκαν λόγω κάποιου πολέμου.
    Ο θησαυρός, ηλικίας 2.300 ετών, είναι ο πρώτος του είδους του που εντοπίζεται στο Ισραήλ και ανάγεται στην περίοδο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ανέφερε ο Άιταν Κλάιν, της Ισραηλινής Υπηρεσίας Αρχαιοτήτων.

    Ντάισελμπλουμ: No deal no money



    eurogroup-dai-1070«ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΑ ΤΕΧΝΙΚΑ ΚΛΙΜΑΚΙΑ»
    Τη συμφωνία μεταξύ Ευρωζώνης και ελληνικής κυβέρνησης ανακοίνωσε ο πρόεδρος του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ στη συνέντευξη Τύπου για τα αποτελέσματα της συνεδρίασης.
    Ο κ. Ντάισελμπλουμ σημείωσε ότι οι τεχνικές συζητήσεις με τους θεσμούς θα ξεκινήσουν την Τετάρτη στις Βρυξέλλες, ενώ, τεχνικά κλιμάκια θα μεταβούν και στην Αθήνα για να βοηθήσουν στη διαδικασία.

    Ο Χένρυ Μίλλερ γράφει για την Ελλάδα και τους Έλληνες…

     

    Απόσπασμα από το βιβλίο  του HENRY MILLER: Ο κολοσσός του Μαρουσίου (Original: The colossus of Marousi, 1941)*
    The colossus of Maroussi
    «Δεν θα είχα πάει ποτέ στην Ελλάδα αν δεν υπήρχε εκείνο το κορίτσι, η Μπέτι Ράιαν, που έμενε στο ίδιο σπίτι μ” εμένα στο Παρίσι. Ένα βράδυ, πάνω από ένα ποτήρι κρασί, άρχισε να μιλάει για τις εμπειρίες της από τις περιηγήσεις της στον κόσμο. Την παρακολουθούσα πάντα με μεγάλη προσοχή, όχι μόνο γιατί οι εμπειρίες της ήταν παράξενες, αλλά γιατί όταν μιλούσε για τις περιπλανήσεις της ήταν σαν να τις ζωγράφιζε: όσα περιέγραφε έμεναν στο μυαλό μου σαν τελειωμένοι πίνακες ενός μεγάλου ζωγράφου. Εκείνο το βράδυ η συζήτηση ήταν περίεργη. Αρχίσαμε να μιλάμε για την Κίνα και την κινέζικη γλώσσα, την οποία είχε αρχίσει να μαθαίνει. Γρήγορα πήγαμε στη βόρεια Αφρική, στην έρημο, ανάμεσα σε λαούς που δεν τους είχα ακούσει ποτέ πριν. Και τότε ξαφνικά βρέθηκε εντελώς μόνη της,

    Από την αρχαία ελληνική μουσική στο βυζαντινό μέλος

    Σεμινάριο στο ΤΕΤΤΙΞ με το Γιώργο Λυκούρα
    Τις Τρίτες του Μαρτίου ο Γιώργος Λυκούρας θα μιλάει για την ιδέα της συνέχειας του ελληνικού μουσικού πολιτισμού εξ αρχαιότητος έως τα τώρα. Μέσα και από τα δυσερμήνευτα μουσικά κείμενα της αρχαιοελληνικής μουσικής, αλλά περισσότερο μέσα από πληροφορίες για τα είδη, το ήθος, τις κλίμακες, (στα πολλά ιστορικά, μουσικολογικά και αρμονικά κείμενα) μπορούμε να προσεγγίσουμε την αρχαιοελληνική μουσική κριτικά και συγκριτικά.
    Υπάρχουν τρεις περίοδοι μέσα απ’ τις οποίες απ’ όπου μεταβαίνει η αρχαία μουσική στο πρώιμο βυζαντινό μέλος.

    Πλανήτης πνιγμένος στα χρέη

     


    Έκθεση καταπέλτης από την εταιρεία συμβούλων McKinsey διαπιστώνει αύξηση του χρέους στις περισσότερες χώρες από το 2007.
    Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ*
    Ασχολίαστη δημοσιεύθηκε από τις περισσότερες οικονομικές εφημερίδες και ιστοσελίδες η πρόσφατη έκθεση καταπέλτης της εταιρείας συμβούλων McKinsey, η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ, προειδοποιεί για τα δυσθεώρητα ύψη χρέους που έχουν συσσωρευτεί παγκοσμίως και τα οποία εγκυμονούν την επόμενη χρηματοπιστωτική κρίση.

    Πρόβλημα χρέους έχει και η… Γερμανία


     
     
     
     
     
     
    1 Vote

    Πρόβλημα χρέους έχει και η... Γερμανία
    Τα στοιχεία της Eurostat ανατρέπουν τα δεδομένα. Οι υποχρεώσεις του γερμανικού δημοσίου είναι οι μεγαλύτερες στην ευρωζώνη. Η δημιουργική λογιστική, οι κρατικές εγγυήσεις, οι αμαρτωλές συμμετοχές του Δημοσίου και η εμπλοκή του γερμανικού κράτους στις τράπεζες.
    Η ευρωζώνη έχει βυθιστεί σε μία έντονη αντιπαράθεση αναφορικά με το δημόσιο χρέος της Ελλάδας, που αντιστοιχεί περίπου στο 175% του ΑΕΠ της και είναι το υψηλότερο στη νομισματική ένωση. Τα νέα στοιχεία που ανακοινώθηκαν την Τρίτη όμως δημιουργούν προβληματισμό ως προς το εάν τα κράτη-μέλη θα πρέπει να σταματήσουν να ανησυχούν για τα δημοσιονομικά προβλήματα της Αθήνας και να αρχίσουν να ανησυχούν περισσότερο για εκείνα του Βερολίνου.
    Τα στοιχεία που δημοσίευσε η Eurostat αφορούν τις ενδεχόμενες κρατικές υποχρεώσεις (contingecy liabilities). Πρόκειται για χρέη τα οποία ο δημόσιος τομέας δεν είναι ακόμη επισήμως υποχρεωμένος να αποπληρώσει, αλλά θα πρέπει να κάνει στο μέλλον.
    Η λίστα περιλαμβάνει κρατικές εγγυήσεις προς φορείς του ιδιωτικού τομέα -όπως τράπεζες- όπως και επενδυτικές συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτών όπου η κυβέρνηση δεσμεύεται να αγοράσει μελλοντικές υπηρεσίες σε αντάλλαγμα για την κατασκευή και τη λειτουργία υποδομών (ΡΡΡ).

    Για πρώτη φορά στην Ιστορία, η Eurostat συνέλεξε αυτά τα στοιχεία από τις εθνικές στατιστικές υπηρεσίες και τα δημοσίευσε στη δική της ιστοσελίδα. Με μία πρώτη ματιά, το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό: οι μεγαλύτερες κρατικές υποχρεώσεις στην Ε.Ε. αφορούν τη Γερμανία, όπου ανέρχονται στο υπέρογκο 145% του ΑΕΠ. Η Ολλανδία και η Σλοβενία βρίσκονται με απόσταση στη δεύτερη και τρίτη θέση με 115% και 111% αντιστοίχως.