Οι αρθρογράφοι που έχτισαν καριέρες στην Τουρκία εξυμνώντας τον Tayyip Erdoğan αναμένουν, μετά την ετυμηγορία της κάλπης, τα χειρότερα. Άλλοι ως “δίκαιη τιμωρία” για ένα εκλογικό σώμα που “επέλεξε την αστάθεια” και άλλοι με την ενδόμυχη προσδοκία ότι το νέο, περίπλοκο τοπίο θα αναδείξει την αναγκαιότητα μετατροπής του πολιτεύματος σε προεδρικό.Τα χειρότερα έρχονται όντως. Διότι η κατάσταση της τουρκικής οικονομίας είναι εξαιρετικά εύθραυστη, όπως μαρτυρεί η συνεχιζόμενη υποχώρηση του νομίσματος σε συνθήκες εκτίναξης του βραχυπρόθεσμου ιδιωτικού χρέους, και η πολιτική αβεβαιότητα αναμένεται να επιδεινώσει την κατάσταση. Όμως το μείγμα καθίσταται πραγματικά εκρηκτικό, εάν προστεθεί και το συστατικό της πολιτικής βίας -και μάλιστα με νέους, σκοτεινούς παίκτες.