Sergei Balmasov - Pravda.Ru
Εκατό χρόνια μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η Τουρκία προσπαθεί εκ νέου να μπει δυναμικά στη διεθνή σκηνή. Η Τουρκία ουσιαστικά προσπαθεί να ανακτήσει τα χαμένα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας του 19ου και 20ου αιώνα. Η συγκεκριμένη στρατηγική από πλευράς της Τουρκίας αποτελεί άμεση απειλή για τα συμφέροντα όλων των γειτονικών της χωρών, συμπεριλαμβανομένης και της Ρωσίας. Η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας ανησυχεί το Ισραήλ, τη Συρία, το Ιράν, το Ιράκ αλλά και ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η κλιμακούμενη διαμάχη της Άγκυρας με το Τελ Αβίβ, εγείρει ερωτήματα στο κατά πόσο θα μπορέσουν να ξανά έρθουν οι μεταξύ τους σχέσεις εκεί που ήταν κάποτε. Η Τουρκία απειλεί πως θα παρεμποδίσει τις εξορύξεις φυσικού αερίου στη Μεσόγειο, ενώ υποστηρίζει ανοιχτά τους Παλαιστίνιους. Παράλληλα υπόγραψε στρατιωτική συμφωνία με την Αίγυπτο ενώ έχει και σημαντικό λόγο στις εξελίξεις της Βορείου Αφρικής.
Με τη τακτική αυτή της Άγκυρας, το Ισραήλ απομονώνεται και ουσιαστικά επιστρέφει στις δεκαετίες του ’60 και του ’70 που ήταν πολιορκημένο από εχθρικές για εκείνο χώρες. Μάλιστα, σήμερα είναι ακόμη πιο δύσκολα τα πράγματα για το Ισραήλ, γιατί εκτός των άλλων χωρών περιλαμβάνεται και μία πρώην συμμαχική τους χώρα, η Τουρκία.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε όσα έγιναν το Μάϊο του 2010 με την Ισραηλινή επιχείρηση στο τουρκικό πλοιάριο στο ταξίδι για τη Γάζα. Αν ο Ερντογκάν κάνει πράξη όσα λέει και στείλει νέο στολίσκο προς τη Γάζα με συνοδεία τουρκικών πολεμικών πλοίων ουσιαστικά θα προχωρήσει σε πλήρη ναυτικό αποκλεισμό του Ισραήλ.
Πρόσφατα, ο Ερντογκάν απείλησε τη Κύπρο από την οποία ζήτησε να διακόψει τις έρευνες που κάνει στη περιοχή της για φυσικό αέριο. Οι απειλές του Ερντογκάν στη Κύπρο μοιάζουν με «καμουφλάζ» και αυτό γιατί στη πραγματικότητα οι Τούρκοι δεν ενδιαφέρονται μόνο για την Ανατολική Μεσόγειο. Οι Τούρκοι επιθυμούν να αυξήσουν τη Ναυτική παρουσία τους και στην Αδριατική ώστε να ενισχύσουν την επιρροή τους στις Μουσουλμανικές χώρες των Βαλκανίων.
Η Τουρκία με τις πράξεις της φωνάζει ανοιχτά πια πως δεν ενδιαφέρεται για την είσοδο της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στα μέσα του 18ου αιώνα η οθωμανική αυτοκρατορία είχε αποδυναμωθεί και είχε χάσει την επιρροή της σε όλα τα μέτωπα, αρχής γενομένης με τις χώρες του Μαγκρέμπ μέχρι τα Βαλκάνια και τον Καύκασο. Στα μέσα του 19ου αιώνα, η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε ονομαστεί ως ο «ασθενής της Ευρώπης». Ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός τότε ήταν απόλυτα δικαιολογημένος λαμβάνοντας υπόψη την ήττα της στο πόλεμο με τη Ρωσία (1877-1878), αλλά και τις συγκρούσεις της με τα άλλα τότε βαλκανικά κράτη. Η ήττα στον Α ‘Παγκόσμιο Πόλεμο είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά και το γεγονός πως έχασε σχεδόν όλες τις περιοχές που κατείχε στα αραβικά εδάφη. Η ύπαρξη της Τουρκίας βρίσκονταν σε σοβαρό κίνδυνο τότε. Η νίκη του Κεμάλ κατά της Ελλάδας το 1922, τόνωσε τότε τη Τουρκία.
Εκατό χρόνια μετά, οι Τούρκοι δείχνουν πως έχουν στο μυαλό τους την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και την επιστροφή των τότε εδαφών της στη σημερινή κυριαρχία της. Αυτό δεν μπορεί παρά να ανησυχεί και τη Ρωσία γιατί η τουρκική δραστηριότητα όπου να’ ναι θα ξεκινήσει να εκδηλώνεται και στις περιοχές του Καυκάσου και της Κριμαίας.
Την ώρα που η Πατρίδα χάνεται oi δήθεν οικονομολόγοι της πλάκας ,οι συνταγματολόγοι της μπούρδας . Δήμαρχοι κλεφτρόνια και κομματόσκυλα του κερατά αποφασίζουν την απόλυση 18 000 εμπειροπόλεμων καί άριστων χειριστών οπλομηχανημάτων. ΕΠΟΠ