Ταύτισε το όνομά του με απηνείς διώξεις για την υποτιθέμενη κομμουνιστική διείσδυση στην αμερικανική διοίκηση
Του Χαραλαμπου Παπασωτηριου*
Στις 9 Φεβρουαρίου 1950 ο μέχρι τότε άσημος Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Τζόζεφ Μακάρθι σε μια χαμηλού προφίλ ομιλία του σε ομάδα γυναικών του κόμματός του στο Ουίλινγκ της Δυτικής Βιρτζίνια ισχυρίσθηκε ότι είχε «μια λίστα 205» στελεχών του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ που ανήκαν στο κομμουνιστικό κόμμα των ΗΠΑ, «μια λίστα ονομάτων που ήταν γνωστά στον υπουργό Εξωτερικών και που παρ’ όλα αυτά συνεχίζουν να εργάζονται και να διαμορφώνουν πολιτική στο υπουργείο Εξωτερικών».
Ο ισχυρισμός αυτός, τον οποίον ο Μακάρθι επανέλαβε τις επόμενες ημέρες, πήρε μεγάλη δημοσιότητα στα ΜΜΕ και σύντομα τον έκανε διάσημο. Οταν ωστόσο άλλοι πολιτικοί καθώς και δημοσιογράφοι πίεζαν τον Μακάρθι να αποκαλύψει τα ονόματα, εκείνος ουσιαστικά άλλαζε θέμα εξαπολύοντας νέες καταγγελίες. Στην πραγματικότητα δεν είχε ονόματα, καθώς ο ισχυρισμός του βασιζόταν σε μια δήλωση του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Τζέιμς Μπερνς το 1946 -τέσσερα χρόνια νωρίτερα!- ότι από 284 υπαλλήλους του υπουργείου Εξωτερικών με ύποπτα στοιχεία είχαν κριθεί υπεράνω υποψίας οι 79. Αυτό άφηνε 205, για τους οποίους ο Μακάρθι δεν είχε ιδέα αν είχαν και αυτοί κριθεί υπεράνω υποψίας στη συνέχεια.
Λίγο αργότερα ο Μακάρθι ισχυρίσθηκε ότι υπήρχαν 57 κομμουνιστές στο υπουργείο Εξωτερικών. Πάλι ο αριθμός βασιζόταν σε παλιές πληροφορίες. Το 1948 η επιτροπή αντι-αμερικανικών δραστηριοτήτων της Βουλής των Αντιπροσώπων (Κάτω Σώμα του Κογκρέσου) είχε συμπεράνει, με βάση τις μαρτυρίες ενός πρώην πράκτορα του FBI, ότι παρέμεναν στο υπουργείο Εξωτερικών 57 από 108 υπαλλήλους, που αποτελούσαν ρίσκο ασφάλειας.