ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΧΑΤΖΗΣ*
Ο
Τζορτζ Κάνινγκ το 1825, στο πορτρέτο που ετοίμασε ο Thomas Lawrence με
τη βοήθεια του Richard Evans (National Portrait Gallery, Λονδίνο).
Στις 12 Αυγούστου 1822 ο
«φιλότουρκος» συντηρητικός υπουργός Eξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας,
Κάσλρεϊ αυτοκτόνησε, κόβοντας την καρωτίδα του με ένα μικρό σουγιά. Ενα
μήνα αργότερα θα αντικατασταθεί από τον «φιλέλληνα» φιλελεύθερο Τζορτζ
Κάνινγκ που έγραφε ρομαντικά ποιήματα για την αρχαία Ελλάδα και τον
απασχολούσε η υποδούλωση των νέων Ελλήνων. Οταν ο Κάνινγκ αρχίσει να
μεταβάλει τη βρετανική πολιτική προς όφελος της Ελληνικής Επανάστασης,
δεν θα υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Θεός της Ελλάδος ήταν αυτός που
επενέβη. Η πραγματικότητα, όμως, είναι λιγότερο συναρπαστική. Σήμερα
γνωρίζουμε ότι ο Κάσλρεϊ σχεδίαζε να αναγνωρίσει τους Ελληνες
επαναστάτες ως εμπόλεμους, απλώς δεν πρόλαβε να το κάνει. Ο Κάνινγκ
συνέχισε την πολιτική που ο Κάσλρεϊ είχε ήδη διατυπώσει στις οδηγίες που
είχε ετοιμάσει και τις οποίες παρέλαβε ο διάδοχός του.
