Το απόγευμα της Δευτέρας 23 Δεκεμβρίου, από την πρωτεύουσα της ρωσικής βιομηχανίας όπλων, την πόλη Ιζέβσκ στα Ουράλια, ήρθε η θλιβερή είδηση: Μετά από μια μακροχρόνια ασθένεια πέθανε ο Μιχαήλ Καλάσνικοφ, ο σχεδιαστής που δόξασε τον εαυτό του και τη χώρα του με τη δημιουργία ενός αυτόματου τυφεκίου, που οι ειδικοί αποκαλούν ως το καλύτερο πολεμικό όπλο μικρού διαμετρήματος στην ιστορία.
Από τις 17 Νοεμβρίου, ο Καλάσνικοφ νοσηλευόταν στη μονάδα εντατικής θεραπείας σε κλινική του Ιζέβσκ, έχοντας διαγνωστεί για γαστρική αιμορραγία. Τις τελευταίες πέντε εβδομάδες, τα νέα από τα δυτικά Ουράλια ήταν ότι ο «πατέρας» του ΑΚ-47 αισθάνονταν καλύτερα, αλλά τις τελευταίες ημέρες άρχισαν να έρχονται ανησυχητικές ειδήσεις. Στις 23 Δεκεμβρίου, η καρδιά του θρύλου της σοβιετικής εποχής σταμάτησε.
Η ιστορία ενός θρύλου

Σχετικά:

Πέθανε ο Μιχαήλ Καλάσνικοφ
Σοβαρή η κατάσταση της υγείας του Μιχαήλ Καλάσνικοφ
Ο Καλάσνικοφ προέρχονταν από αγροτική οικογένεια και από παιδί επέδειξε ενδιαφέρον για τα τεχνικά θέματα. Σε ηλικία 18 ετών, ο Καλάσνικοφ κατατάχθηκε στον Κόκκινο Στρατό, όπου αμέσως άρχισε να αναδεικνύει –προς έκπληξη αρκετών– τις ικανότητες του, την εξυπνάδα και την ευστροφία του σε τεχνικά ζητήματα, προτείνοντας μεθόδους για τη βελτίωση του μηχανολογικού σχεδιασμού των πυροβόλων των αρμάτων.
Τον Αύγουστο του 1941, ο Καλάσνικοφ έφυγε για να πολεμήσει στην πρώτη γραμμή, δύο μήνες αργότερα τραυματίστηκε σοβαρά και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Στη διάρκεια της νοσηλείας του, το μεγαλύτερο μέρος του ελεύθερου χρόνου του, ο Μιχαήλ Τιμοφέεβιτς το αφιέρωσε σχεδιάζοντας το μελλοντικό AK-47, το οποίο επρόκειτο να απαθανατίσει το όνομα του Καλάσνικοφ, που θα παραμείνει για πάντα γραμμένο στις δέλτους της στρατιωτικής ιστορίας.
Οι μηχανικές ιδέες, που προτάθηκαν από τον Καλάσνικοφ, δεν πέρασαν απαρατήρητες από τους μεγαλύτερους οπλουργούς της εποχής και ο Καλάσνικοφ, σύντομα πήρε μετάθεση στη γενική Διεύθυνση Πυροβολικού του Κόκκινου Στρατού. Στην υπηρεσία αυτή, ο ίδιος αργότερα, ανέλαβε ως επικεφαλής το σχεδιαστικό γραφείο.
Το όπλο που έγινε “σημαία”
Ο Καλάσνικοφ κατασκεύασε το διάσημο όπλο του το 1947. Από τότε, έχουν κυκλοφορήσει σε όλα τα πλάτη και τα μήκη του πλανήτη περισσότερα από 70 εκατομμύρια κομμάτια όλων των τροποποιήσεων του εξαιρετικού αυτού αυτόματου τουφεκιού. Σήμερα, το AK χρησιμοποιείται από υπηρεσίες ασφαλείας και στρατούς σε πάνω από 100 χώρες του κόσμου και περιλαμβάνεται στον κατάλογο των σημαντικότερων εφευρέσεων του 20ου αιώνα.
Ο Καλάσνικοφ κέρδισε δεκάδες βραβεία και κυβερνητικούς επαίνους και έγινε πραγματικά ένας θρύλος, όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο αλλά και σε παγκόσμια κλίμακα. «Ο Καλάσνικοφ ήταν εθνικός θησαυρός, ένας άνθρωπος που γεννιέται μια φορά στα χίλια χρόνια. Με την ιδιοφυΐα του στην μηχανική, ξεπέρασε σε φήμη και αξία μια πλειάδα εξαιρετικών οπλουργών», δηλώνει ο αρχισυντάκτης του περιοδικού «Νατσιονάλναγια Ομπορόνα» (Εθνική Άμυνα), Ίγκορ Κορότσενκο.
Ο ίδιος ο Κορότσενκο είχε συναντηθεί αρκετές φορές με τον Καλάσνικοφ και έχει να θυμηθεί μόνο καλές αναμνήσεις απ’ αυτόν. «Ο Μιχαήλ Καλάσνικοφ, παρά την ηλικία του, διατήρησε τη διαύγεια του πνεύματος και του λόγου, αν και τα χρόνια βέβαια είχαν επηρεάσει τη φυσική του κατάσταση», λέει ο Κορότσενκο. «Έζησε θέτοντας πάνω απ’ όλα τα συμφέροντα του εργοστασίου και είχε μια παγκόσμια αντίληψη των πραγμάτων στη σκέψη του».
Ο ειρηνιστής
Σύμφωνα με τον Κορότσενκο, ο Καλάσνικοφ συμμετείχε ενεργά στην εκστρατεία για την απαγόρευση της ανεξέλεγκτης διάδοσης των φορητών όπλων και την εφαρμογή της πολιτικής προμηθειών αποκλειστικά μέσω κυβερνητικών δομών. «Ο ίδιος πάντα έλεγε, ότι δεν σκοτώνουν τα όπλα, ο άνθρωπος σκοτώνει», λέει ο Κορότσενκο. 
undefined
Γράφημα: Μουσείο Καλάσνικοφ
Για τον αμυντικό εμπειρογνώμονα Ντμίτρι Λιτόβκιν, ο Καλάσνικοφ ήταν ένας ζωντανός θρύλος και σύμβολο της Ρωσίας. Με το παράδειγμά του έδειχνε, ότι η Ρωσία είναι σε θέση να παράγει τα καλύτερα όπλα στον κόσμο. Ο Λιτόβκιν, δίνει μεγάλη σημασία στη μοναδικότητα της εφεύρεσης του Καλάσνικοφ, αποτίοντας τον δέοντα φόρο τιμής στο ρόλο του Ρώσου σχεδιαστή στη στρατιωτική ιστορία.
«Ο Καλάσνικοφ δημιούργησε το ιδανικό όπλο. Ένα τέλειο και πολύ αποτελεσματικό μικρό όπλο, που, πρώτα απ’ όλα, είναι απλό στην παραγωγή, κατά δεύτερον, είναι φθηνό στην κατασκευή και τρίτον, δεν απαιτεί για τη χρήση του σοβαρή και χρονοβόρα στρατιωτική εκπαίδευση», λέει ο Λιτόβκιν. «Είναι ένα μαζικό όπλο. Το αυτόματο «Καλάσνικοφ» δεν μπλοκάρει με τίποτα. Μπορείτε να το ρίξετε στο νερό, στη λάσπη, να μην το καθαρίσετε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό θα εξακολουθεί να πυροβολεί. Ακόμη και οι αμερικανοί στρατιώτες στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, όταν υπάρχει ανάγκη και δοθεί η ευκαιρία, θα χρησιμοποιήσουν πάντα ένα «Καλάσνικοφ», γιατί είναι πραγματικά πιο αποτελεσματικό από το M-16».
Το όπλο των επαναστάσεων
Ο Καλάσνικοφ, σύμφωνα με τον Λιτόβκιν, εργάστηκε για τη δημιουργία όπλων που θα μπορούσαν να βοηθήσουν την Πατρίδα του και σχεδίασε το καλύτερο αυτόματο όλων των εποχών. Στα μέσα της δεκαετίας του 1940, μας θυμίζει ο ίδιος, στην υπηρεσία του σοβιετικού στρατού ήταν ως επί το πλείστον τυφέκια Μόσιν (Mosin), ενώ ο γερμανικός στρατός διέθετε αυτόματα όπλα και η Βέρμαχτ υπερτερούσε σε δύναμη πυρός του Κόκκινου Στρατού. «Προκειμένου να μειωθούν οι απώλειες στη μάχη, ήταν απαραίτητο να βρεθεί κάποιο απόλυτο όπλο. Ο Καλάσνικοφ, σχεδίασε για τον σκοπό αυτό πολλά και διαφορετικά αυτόματα», λέει ο Λιτόβκιν. «Τελικά, σχεδίασε ένα όπλο που θα μπορούσε να κατασκευαστεί γρήγορα, κόστιζε σχετικά φθηνά και έδινε υπεροχή ισχύος πυρός απέναντι στον εχθρό».

Εγκαταλείπει τα Καλάσνικοφ ο Ρωσικός Στρατός;
Αντεπίθεση με Καλάσνικοφ
Ο Ρουσλάν Πουχόφ, διευθυντής του Κέντρου Ανάλυσης Στρατηγικών και Τεχνολογιών και μέλος του Κοινωνικού Συμβουλίου στο Υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας, δήλωσε ότι το αυτόματο τυφέκιο «Καλάσνικοφ», έπαιξε σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια των ένοπλων συγκρούσεων που έγιναν στον εικοστό αιώνα στα διάφορα μέρη του κόσμου. «Νομίζω, ότι ένας από τους λόγους που γίνονταν τόσο γρήγορα οι διάφορες επαναστάσεις και αναπτύχθηκαν με επιτυχία τα ανταρτικά κινήματα, είναι επειδή το ΑΚ κατασκευάστηκε από την Σοβιετική Ένωση. Το «Καλάσνικοφ», μπορούσε να δοθεί σε έναν απλό έφηβο κάπου στην Αφρική ή σε έναν αγρότη στο Βιετνάμ και οι οποίοι μπορούσαν να αρχίσουν αμέσως να πολεμούν ενάντια στον καλύτερα εκπαιδευμένο αμερικανό στρατιώτη», λέει ο Πουχόφ. Η έννοια της απλότητας και της φονικής αποτελεσματικότητάς του, είναι μοναδικά ποιοτικά χαρακτηριστικά. Είναι με δύο λόγια, αυτά που επέτρεψαν στο να γίνει το ΑΚ-47 κάτι περισσότερο από ένα όπλο. Το «Καλάσνικοφ», έκανε επανάσταση στη στρατιωτική τέχνη».
Ο Ίγκορ Κορότσενκο σημειώνει, ότι ένα τυφέκιο «Καλάσνικοφ» δεν μπλοκάρει. Μπορεί να λειτουργεί σε οποιεσδήποτε συνθήκες, ακόμα και στις πιο ακραίες κλιματολογικές καταστάσεις, στην έρημο ή στις πολικές περιοχές. «Κανένα Δυτικό όπλο δεν μπορεί να καυχηθεί ότι διαθέτει τέτοια χαρακτηριστικά», λέει ο Κορότσενκο. Μέχρι σήμερα, είπε ο ίδιος, το «Καλάσνικοφ», είναι ένα ολοκληρωμένο σύστημα πυρός, στο οποίο μπορεί -μεταξύ άλλων– να τοποθετηθεί συσκευή λέιζερ και διόπτρα νυχτερινής όρασης.
Πειρατικά ΑΚ
Σύμφωνα με τον αμυντικό συντάκτη, η Ρωσία πρέπει να καταβάλει κάθε προσπάθεια για να προστατεύσει την κληρονομιά του θρυλικού σχεδιαστή. «Δυστυχώς, σε ορισμένες χώρες, στις οποίες η Σοβιετική Ένωση είχε κατά καιρούς πουλήσει την άδεια για την παραγωγή τυφεκίων ΑΚ, έχει αρχίσει η παραγωγή πειρατικών «Καλάσνικοφ» μετά τη λήξη της άδειας», σημειώνει ο Κορότσενκο. «Η Ρωσία πρέπει να χρησιμοποιήσει όλα τα αναγκαία νομικά και πολιτικά μέσα για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της σε αυτό το θέμα».
Στην ίδια τη Ρωσία, στην παρούσα χρονική στιγμή ολοκληρώνονται οι δοκιμές της τελευταίας έκδοσης του «Καλάσνικοφ», του αυτόματου AK-12. Τα αποτελέσματα των δοκιμών αυτών θα κρίνουν αν θα αποφασιστεί η ένταξή του νέου «Καλάσνικοφ» σε υπηρεσία στο ρωσικό στρατό.