Μεταμόσχευση οφθαλμικών βλαστοκυττάρων χαρίζει το φως σε 45χρονο άνδρα

Ύστερα από 23 χρόνια τυφλός οικοδόμος ξαναβρήκε το φως του χάρις σε μεταμόσχευση οφθαλμικών βλαστοκυττάρων του Σκληροκερατοειδούς Ορίου (ΣΚΟ), η οποία έγινε πριν από οκτώ μήνες στην Αθήνα.

Ο 45χρονος άνδρας είχε χάσει την όραση του το 1992 σε εργατικό ατύχημα, όταν είχε υποστεί χημικό έγκαυμα από ασβέστη και στα δυο μάτια του. Η επιτυχής μεταμόσχευση παρουσιάστηκε το περασμένο Σάββατο στο ετήσιο συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Ενδοφακών και Διαθλαστικής Χειρουργικής.

2 Μαΐου 1919 Μικρά Ασία – Το προανάκρουσμα μιας καταστροφής

του Παντελή Καρύκα
Συγγραφέα – hellasforce

Στις 2 Μαΐου 1919, ύστερα από συμμαχική εντολή, τμήματα της Ι Μεραρχίας Πεζικού (ΜΠ) αποβιβάστηκαν στην πρωτεύουσα της Ιωνίας Σμύρνη. Άρχιζε έτσι ένας επικός αγώνας που έμελλε να διαρκέσει τρία χρόνια και να στοιχίσει, ελέω Συμμάχων και ελληνικής διχόνοιας, ποταμούς ελληνικού αίματος. Από την πρώτη κιόλας στιγμή τα ελληνικά τμήματα αντιμετώπισαν ένοπλη αντίσταση.

Έλμερ Φαντ

Φιγούρα των κινουμένων σχεδίων, με πρωταγωνιστικό ρόλο στις δημοφιλείς σειρές Merrie Melodies και Looney Tunes της Warner. Έχει υποστεί πολλές μεταμορφώσεις από το 1937 που πρωτοεμφανίσθηκε, αλλά παραμένει σταθερά ο μεγάλος αντίπαλος του Μπαγκς Μπάνι και δευτερευόντως του Ντάφι Ντακ. Είναι ψευδός και προφέρει ως Γ τους φθόγγους Ρ και Λ. To όνομά του σημαίνει ένδοξος στα παλαιοαγγλικά και το επίθετο Fudd προέρχεται από τη λέξη Befuddled που σημαίνει συγχυσμένος.

Πόρκι Πιγκ

Φιγούρα των κινουμένων σχεδίων από τα στούντιο της Warner. Πρόκειται για ένα ανθρωπόμορφο, βραδύγλωσσο και καλοκάγαθο γουρουνάκι, που πρωταγωνιστεί στις σειρές κινουμένων Looney Tunes και Merrie Melodies. Η πιο διάσημη ατάκα του είναι το «Th-th-that's all folks!», όταν κλείνει το κάθε επεισόδιο της σειράς Looney Tunes.

O Πόρκυ Πιγκ (Porky Pig) γεννήθηκε από το πενάκι του κομίστα Μπομπ Κλάμπετ και πρωτοεμφανίσθηκε στον κινηματογράφο στην ταινία του Φριτς Φρίλεγκ «I Haven't Got a Hat», που έκανε πρεμιέρα στις 2 Μαρτίου 1935. Το όνομά του το πήρε από δύο δίδυμους συμμαθητές του σκηνοθέτη, τον Πόρκυ και την Πίγκυ. «Ήταν δύο ασυνήθιστα ονόματα, που μου έμειναν χαραγμένα στη μνήμη. Έτσι, με την πρώτη ευκαιρία τα χρησιμοποίησα στο νέο μας ήρωα» δήλωσε σε μία συνέντευξή του ο Φρίλεγκ.

Λου Ριντ 1942 – 2013

Αμερικανός συνθέτης, τραγουδιστής και κιθαρίστας, από τις σπουδαιότερες μορφές που ανέδειξε η ροκ μουσική. Έγινε διάσημος τη δεκαετία του '60 με τους θρυλικούς Velvet Underground, ενώ μετά τη διάλυσή τους ακολούθησε μια επιτυχημένη σόλο καριέρα, με σπουδαίους δίσκους και συνεργασίες. Σήμα κατατεθέν του, το τραγούδι Walk on the wild side.

Ο Λου Ριντ (Lou Reed) γεννήθηκε στις 2 Μαρτίου του 1942 στο Μπρούκλιν με το όνομα Λιούις Άλεν Ριντ και μεγάλωσε στο Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης, στους κόλπους μιας εβραϊκής οικογένειας. Από παιδί ονειρευόταν να παίξει μια μέρα ροκ εντ ρολ. Προτού καν ενηλικιωθεί, έμαθε να παίζει κιθάρα, συμμετείχε σε διάφορες σχολικές ροκ μπάντες, ενώ είχε προλάβει να κάνει και την πρώτη του ηχογράφηση.

Κινγκ Κονγκ

Ήρωας του φανταστικού κινηματογράφου, που αποτέλεσε το πρότυπο για τις ταινίες με πρωταγωνιστές τέρατα διαφόρων ειδών και μεγεθών.

Ο Κινγκ Κονγκ (King Kong) είναι ένας υπερφυσικός γορίλλας, που δημιούργησαν ο άγγλος συγγραφέας Έντγκαρ Γουάλας (1875-1932) και o αμερικανός σκηνοθέτης Μίριαν Κούπερ (1893 - 1973).  Πρωτοεμφανίστηκε στην ομώνυμη ταινία του Μίριαν Κούπερ, που έκανε πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη στις 2 Μαρτίου 1933

Νικόλαος Τσελεμεντές 1878 – 1958

Έλληνας αρχιμάγειρας (σεφ) και δάσκαλος της μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής. Ο «Οδηγός της Μαγειρικής και Ζαχαροπλαστικής», που εξέδωσε το 1926, «έσπρωξε την ελληνική κατσαρόλα στο σύγχρονο πολιτισμό», όπως έγραψε ο ακαδημαϊκός Σπύρος Μελάς. Από τότε, το όνομά του είναι συνώνυμο των οδηγών μαγειρικής.

Ο Νικόλαος Τσελεμεντές γεννήθηκε το 1878 στο χωριό Εξάμπελα της Σίφνου και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου τελείωσε το Γυμνάσιο. Αρχικά, δούλεψε σε συμβολαιογραφείο και στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη μαγειρική, εργαζόμενος στο εστιατόριο του θείου του. Σπούδασε για ένα χρόνο μαγειρική στη Βιέννη και επιστρέφοντας εργάστηκε ως σεφ σε διάφορες πρεσβείες.

Έγινε γνωστός με το περιοδικό «Οδηγός Μαγειρικής», που άρχισε να εκδίδει το 1910 και το οποίο περιείχε εκτός από τις συνταγές, διατροφικές συμβουλές, διεθνή κουζίνα και νέα για τη μαγειρική. Το 1919 έγινε διευθυντής του ξενοδοχείου «Ερμής», ενώ τον επόμενο χρόνο έφυγε για την Αμερική, όπου δούλεψε σε μερικά απ’ τα ακριβότερα εστιατόρια του κόσμου, κάνοντας παράλληλα και ανώτερες σπουδές μαγειρικής, ζαχαροπλαστικής και διαιτολογίας.

Ο θάνατος του Αετού…

3 Μαρτίου 1957, Κυριακή, τελευταία αποκριά, «Σήκωση», η μέρα θανάτου του Αετού. Ο ιερέας των Κεντρικών Φυλακών Λευκωσίας, Παπαντώνιος Ερωτοκρίτου, γράφει πώς είδε και κήδεψε, στις 4 Μαρτίου 1957, τον Αυξεντίου:
«Εντύπωσιν μου έκαμεν ο νεκρός του Αυξεντίου. Ο άνθρωπος που με συνώδευεν από την εκκλησίαν προς το κοιμητήριον, μου είπεν Αγγλικά «νόου φέιζ», δεν έχει πρόσωπο. Αμέσως εννόησα τι ήθελε να πη. Επειδή εγνώριζεν ότι φιλούσα τους νεκρούς ήρωας, ήθελε να με προλάβη και να μου πη ότι δεν είχε πρόσωπον ο Αυξεντίου για να τον φιλήσω. Όταν τελείωσα την ακολουθίαν, του είπα να ανοίξη το φέρετρον και το άνοιξε. Μετά δυσκολίας ξεσκέπασα μέρος του άνω μέρους του νεκρού, γιατί το σκληρό πανί, που του έβαλαν για σάβανο, εκόλλησε στο πολτοποιημένο σώμα. Δεν ξεχώριζε ούτε πρόσωπον, ούτε λαιμός. Εφαίνετο σαν μια μάζα από κρέας με πηχτό αίμα μαυρισμένο…».
Φυσάει βοριάς, το πεύκο ξεριζώνεται από τα σύννεφα.
Σκίζονται οι πέτρες, κατρακυλάει το βουνό σαν χαρτί, ανεμοδέρνεται στον άνεμο. Πήρε φωτιά ο ήλιος, πήρε φωτιά η γη. Βροντάει απ’ άκρη ως άκρη. Ο κεραυνός γρατσουνάει τον ουρανό. Ένα παλληκάρι αγωνίζεται για την Λευτεριά, ένα παλληκάρι αθάνατο πεθαίνει. Σπάει ο βοριάς. Οι πέτρες στέκουν και το βουνό αγναντεύει. Θλιμένα ο ήλιος αγναντεύει τη γη που κοιμάται στο φλοιό της. Η δόξα δυσθεόρατη αναμένει, δίνει ψυχή, δίνει φωτιά στους άλλους που ετοιμάζονται να πάρουν την Λευτεριά στα χέρια τους, με το αίμα.
Στις 3 Μαρτίου 1957 οι Άγγλοι, ύστερα από προδοσία πληροφορήθηκαν το κρησφύγετό του κοντά στο Μαχαιρά. Το περικύκλωσαν με αυτοκίνητα και ελικόπτερα, μετά από πολύωρη μάχη και αρκετούς νεκρούς Άγγλους έριξαν βενζίνη στο κρησφύγετο και τον έκαψαν ζωντανό. Το καμένο σώμα του θάφτηκε στις 4 Μαρτίου στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας, στο χώρο που είναι γνωστός σήμερα ως τα φυλακισμένα μνήματα από τους Άγγλους στρατιώτες.

Διπλωματικός συναγερμός στην Αθήνα

ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΙΔΕΡΗΣ

Σε πορεία  ραγδαίας επιδείνωσης κινούνται οι ελληνοτουρκικές σχέσεις με αποκλειστική ευθύνη της Άγκυρας, η οποία χθες εξέδωσε ΝΟΤΑΜ με την οποία δεσμεύει από αύριο 2 Μαρτίου μέχρι το τέλος του χρόνου, μια τεράστια έκταση, που αρχίζει από την Σκύρο και καταλήγει στην Λήμνο,  «κόβοντας» το Αιγαίο στα δύο παραβιάζοντας κατάφωρα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο.

Ο σχεδιασμός αφορά την χρήση των συγκεκριμένων περιοχών ως πεδίο βολής, αλλά πρόκειται για πρωτοφανή περιστατικό ακόμη και για την γνωστή τουρκική προκλητικότητα, καθώς όπως επισημαίνουν διπλωματικές πηγές, πρόκειται να καθολική αναβάθμιση της τουρκικής επιθετικότητας.

Στην Αθήνα δημιουργήθηκαν συνθήκες διπλωματικού συναγερμού και αποφασίστηκε  από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά να ακολουθηθεί μια εντελώς διαφορετική τακτική σε σχέση με το παρελθόν. Δηλαδή η Αθήνα μέσω συντονισμένης κίνησης και αφού  ενεργοποίησε το Σαββατοκύριακο τις αναγκαίες διπλωματικές υπηρεσίες της χώρας στο εξωτερικό, προέβη σε εντονότατα διαβήματα στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τον ICAO και τον ΟΗΕ , επισημαίνοντας ότι η Τουρκία:

1. Δεσμεύει εξ ολοκλήρου μια τεράστια περιοχή του ελληνικού FIR, όπου μόνο η Ελλάδα έχει δικαίωμα να εκδίδει ΝΟΤΑΜ

2. Συνήθως η Τουρκία  δέσμευε περιοχές για μικρό χρονικό διάστημα, τώρα όμως  ο χρονικός ορίζοντας, μέχρι τις 31-12- 2015 είναι πρωτοφανής.

3. Η χάραξη του πεδίου βολής αποκόπτει το βόρειο από το νότιο Αιγαίο

4. Η χάραξη επηρεάζει καθοριστικά τους αεροδιαδρόμους g-33  και  N -130 δημιουργώντας προβλήματα ή και κινδύνους στις αερομεταφορές.

5. Η καταληκτική γραμμή χάραξης, δεν περνά μόνο από διεθνή εναέριο χώρο και διεθνή ύδατα, αλλά και από εθνικό εναέριο χώρο και εθνικά χωρικά ύδατα, αλλά κυρίως  συμπεριλαμβάνει έδαφος της Λήμνου. Πρακτικά αυτό σημαίνει απειλή πολέμου, γιατί αν δεν πρόκειται περί αβλεψίας των Τούρκων η απειλή είναι ιδιαζόντως μεγάλη. Γιατί θεωρητικά τμήμα  του εδάφους, νοτιοανατολικά της Λήμνου , μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πεδίο βολής, για τα τουρκικά αεροσκάφη.

6. Παραβιάζει κατάφωρα το διεθνές δίκαιο.

Αργά το απόγευμα του Σαββάτου και σήμερα Κυριακή, η ελληνική κυβέρνηση αντί να απαντήσει στην Άγκυρα και να απορρίψει το αίτημά της, κατήγγειλε ήδη την Τουρκία,  με διαβήματα και επιστολές προς τον ΟΗΕ, τον ICAO και το ΝΑΤΟ . Αργά απόψε επιδόθηκε η απορριπτική απάντηση και στην Άγκυρα και μάλιστα σε υψηλούς τόνους, όπως ανέφεραν διπλωματικές πηγές.

Το περιστατικό αυτό, έρχεται λίγα μόνο 24ωρα από την παρέμβαση της Αγκυρας στο ιταλικό πλοίο Explora να ζητήσει την άδειά της προκειμένου να εκτελέσει έργο πόντισης οπτικών ινών νότια της Κρήτης, εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, αλλά και της αύξησης της δραστηριότητας της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας στον εναέριο χώρο του Αιγαίου.

Η Αθήνα αναμένει τις τοποθετήσεις ξένων κυβερνήσεων και διεθνών οργανισμών, ενώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται η αντίδραση του ΝΑΤΟ  στο παρελθόν με την στάση του έχει ενοχλήσει την Αθήνα καθώς τηρεί ίσες αποστάσεις μεταξύ του επιτιθέμενου και του αμυνόμενου.

“Καθημερινή”

Αλμανάκ Βασική Έκδοση 2 Μαρτίου

• Γιορτάζει:  Ευθάλιος, Ευθαλία.

ΓΕΓΟΝΟΤΑΓΕΝΝΗΣΕΙΣΘΑΝΑΤΟΙ

μ. Χ.

1913

Ο ελληνικός στρατός απελευθερώνει τη Σάμο, κατά τη διάρκεια του Α’ Βαλκανικού Πολέμου.

1919

Ιδρύεται από το Λένιν η Γ’ Κομμουνιστική Διεθνής, γνωστή και ως Κόμιντερν, η οποία συσπειρώνει όλα τα κομμουνιστικά κόμματα που ακολουθούν τη γραμμή της Μόσχας.

1933

Ορόσημο στις ταινίες τρόμου. Ο γιγαντιαίος γορίλας«Κινγκ Κονγκ» κάνει την εμφάνισή του στις κινηματογραφικές αίθουσες της Νέας Υόρκης.

Is Germany responsible for the rise of the Nazi party in Greece ?

During the joint press conference between the greek and german Finance ministers, greek minister Varoufakis said that on his return to Athens he would have to face a Nazi party being the 3rd most popular in Greece. As BBC pointed out «[…]The subtext (of mentioning the N word): pursue your demand for budget cuts and the nightmare you dealt with will continue to spread in Athens.».

Although the question does seem provocative, it actually emerged during the talks about the future of greek austerity between Greece and its creditors, albeit a better description would be between an imperial Germany and an impertinent Greece. And while drawing comparisons between todays Bundesrepublik and the 3rd Reich was limited to bar-talks and tabloid journalism; recently it escalated into full blown comparisons between human-soap-making, crematoria-loving Nazis and modern Germans appearing in the official newspaper of the governing Syriza party. So the question remains ? Is the rise of a modern Nazi party a consequence of german-insisted austerity?

Ενα συγνώμη στον Αδωνη τον Γεωργιάδη, η Αριστερά με έκανε να δω το φως

Και μορφωμένος, και τρέντυ και ωραίος !

Οφείλω να ομολογήσω οτι μέχρι τώρα υπήρξα σκληρός με τον Αδωνη τον Γεωργιάδη. Το 2007 έγραφα οτι υπήρξε τηλεπωλητής και ευαγγελιστής ενός βιβλίου που προωθούσε τον εξολοθρευτικό αντισημιτισμό, παρέθετα και άρθρα προς τους εκδοροσφαγείς του Ιού που μιλούσαν για αυτόν. Το 2010 τον θεωρούσα τον ελάχιστο παρονομαστή που κρίνει πόσο ηλίθια μπορεί να είναι μια αντισημιτική φήμη – εαν μέχρι και ο Αδωνης την θεωρεί ηλίθια τότε είναι πραγματικά ηλίθια. Το 2011 σήκωνα συναγερμό ενάντια της υπουργοποίησης του – ανέφερα τα αντισημιτικά του σχόλια, θεωρούσα οτι πιθανά θα βοηθούσε τον δάσκαλο του Πλεύρη και αναρωτιόμουν αν κινδύνευε ο Εβραϊσμός στην Ελλάδα. Το 2012 συνέχιζα και αντισημίτη υπουργό τον χαρακτήριζα και βοήθησα ώστε σε κάθε συνέντευξη να τον ρωτάνε για τον ρατσισμό του παρελθόντος – το ξέρω γιατί έχω δει referrals από το εσωτερικό δίκτυο του ΒΒC.

Ομολογώ οτι υπήρξα κορόιδο.

Οχι γιατί έκανα κάπου λάθος, (εκτός από την εκτίμηση οτι ήταν τόσο επικίνδυνος, εκεί ειλικρινά mea culpa), αλλά γιατί θεωρούσα οτι το μέτωπο ενάντια στον αντισημιτισμό, τον ρατσισμό και την ξενοφοβία οφείλει να είναι αρραγές και χωρίς εκπτώσεις. Που να το ήξερα οτι όλοι οι σύντροφοι – με τους οποίους μιλούσα στο Διαδίκτυο αλλά βρισκόμουν και σε πορείες και σε Αντιρατσιστικά – θα αποφάσιζαν οτι το Μνημόνιο είναι πιο σημαντικό από τον Ρατσισμό και θα καλωσόριζαν ομοφοβικούς, αντισημίτες, εθνικιστές όχι απλά ως συνεργάτες σε μια κυβέρνηση αλλά και ως κομματικούς συντρόφους.

Για να είμαι ειλικρινής η πολιτική είναι η Τέχνη του Εφικτού και θα μπορούσα να δεχτώ τον πολιτικό κυνισμό που επιτάσσει ως λόγω ύπαρξης ενός πολιτικού σχηματισμού την κατάληψη της εξουσίας. Αλλά δεν μπορώ και δεν θέλω να ανέχομαι την προσπάθεια να διατηρούν το οποιοδήποτε moral highground, να προτάσσουν την ηθική στην χάραξη πολιτικής. Και ούτε μπορώ και ούτε θέλω να ανέχομαι την προσπάθεια να καταπιώ τον φασισμό με τον οποίον αυτοί συμμάχησαν και αυτοί επωφελούνται και εμένα βλάπτει, στο όνομα κάποιου γενικού καλού.

Ο Αριστοτέλης και η λαϊκή κυριαρχία…

 

Μαρ1byMαν.Αρκάς

e

Γράφει ο Θανάσης Μπαντές
Ο Αριστοτέλης, διεισδύοντας στη βαθύτερη ουσία των πολιτευμάτων, δε θα μπορούσε να αποφύγει το επίμαχο ερώτημα: «…. σε ποιους πρέπει να ανήκει η κυρίαρχη εξουσία την πόλη, στο λαό ή στους πλούσιους πολίτες ή στους επιφανείς ή στον ένα, τον άριστο όλων, ή στον τύραννο». (σελ. 143). Βρισκόμαστε μπροστά στο αιώνιο ζήτημα της διαχείρισης της εξουσίας το οποίο αναγκαστικά έχει ταξικό περιεχόμενο. Η εξουσία, ως έκφραση της ισχύος, είναι συνυφασμένη με την ταξική διαπάλη, αφού πλούσιοι και φτωχοί διεκδικούν το δικό τους μερίδιο καθρεφτίζοντας τη νομοτελειακή σύγκρουση των συμφερόντων. Οι φτωχοί, καταπιεζόμενοι από την άνιση διανομή του πλούτου, συνηγορούν στην επαναδιαπραγμάτευση των οικονομικών όρων προκειμένου να αποκαταστήσουν την ισότητα. Κι εδώ βέβαια δε μιλάμε θεωρητικά στη βάση της ισότητας που λειτουργεί ως προϋπόθεση της ομαλής λειτουργίας της πόλης, αλλά καθαρά πρακτικά, αφού η φτώχεια δεν είναι τίποτε άλλο από την έκφραση της δυστυχίας που απορρέει από τη στέρηση. Ο φτωχός δεν επιθυμεί τίποτε περισσότερο από τη μεγαλύτερη πρόσβαση στα παραγόμενα αγαθά, δηλαδή από την άνοδο του βιοτικού του επιπέδου, η οποία δεν έχει άλλη επιλογή από το να στραφεί στη συρρίκνωση του βιοτικού επιπέδου των πλουσίων που θα αναγκαστούν να μοιραστούν τα υπάρχοντα (τουλάχιστο ένα μέρος τους) που τους διαχωρίζουν από τα πλατύτερα λαϊκά στρώματα. Κι  αυτός είναι ο πυρήνας της αντίληψης της εξουσίας, αφού όταν ο Αριστοτέλης αναρωτιέται αν είναι άδικο να μοιραστούν οι φτωχοί τις περιουσίες των πλουσίων, παραθέτει και την πιθανή απάντηση που θα μπορούσε να λάβει: «Καθόλου, μα το Δία, θα απαντούσε κάποιος, αν αυτό είναι απόφαση του σώματος που έχει την κυρίαρχη εξουσία». (σελ. 143)

ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ Ο ΤΥΑΝΕΥΣ

Γεννήθηκε το έτος 4π.χ. στα Τύανα της Καππαδοκίας και πέθανε σε βαθιά γεράματα το 100μ.χ. περίπου. Έμεινε γνωστός ως ο “Απολλώνιος ο Τυανέας”. Γι αυτόν τον Έλληνα φιλόσοφο γράφτηκαν πολλά από τους μετέπειτα ιστορικούς, φιλόσοφους και συγγραφείς. Ήταν μία πολύ σημαντική προσωπικότητα που έδρασε και επηρέασε σημαντικά την πορεία της εξέλιξης της φιλοσοφικής σκέψης της εποχής του. Αναγνωρίστηκε ως “θείος Άνθρωπος” σχεδόν από όλους τους λαούς της Μεσογείου, στην εποχή του. Αργότερα όμως ξεχνιέται από τον πολύ κόσμο και συντροφεύει μόνο τη σκέψη εκείνων που αφιέρωσαν τη ζωή τους στη φιλοσοφία. Καταγόταν από πλούσια οικογένεια και οι αναφορές για την γέννησή του είναι γεμάτες από συμβολικά στοιχεία.