Ετικέτες

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

Ο φάκελος «Τζαμί στην Αθήνα»


Οι μουσουλμάνοι που ζουν στην Ελλάδα επαναφέρουν μετ’ επιτάσεως το ζήτημα ανέγερσης του τζαμιού.
Πολλοί από τους «πρόχειρους» χώρους προσευχής μουσουλμάνων που βρίσκονται στην Αθήνα, σε ισόγεια και υπόγεια, έχουν κλείσει, σύμφωνα με πηγές της ΕΛ.ΑΣ. και του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Ο λόγος; Είναι οικονομικός, υπογραμμίζεται, καθώς αρκετοί από τους μουσουλμάνους μετανάστες που ζούσαν στην Αθήνα νόμιμα ή παράνομα και τηρούσαν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα έχουν φύγει από την Ελλάδα, αναζητώντας…δυτικότερα καλύτερη τύχη.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΤΗΝ ΣΑΜΨΟΥΝΤΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ



Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Τρεις ελληνορθόδοξες εκκλησίες και ένα ιστορικό αγίασμα έρχονται ξανά στην επικαιρότητα, στην περιοχή του Tekkeköy, στην Σαμψούντα του Πόντου, μια περιοχή που πριν από την ανταλλαγή των πληθυσμών είχε πυκνό ελληνορθόδοξο πληθυσμό ενώ ήταν από τις περιοχές που υπέστη τα πάνδεινα στην ποντιακή γενοκτονία από τους Οθωμανούς Τσέτες και τα κεμαλικά στρατιωτικά τμήματα.
Όπως αναφέρει σχετικό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας, Akşam, οι εργασίες ανάδειξης των τοπικών πολιτιστικώνστοιχείων στην περιοχή Tekkeköy της Σαμψούντας του Πόντου, είχαν σαν αποτέλεσμα να ξαναβρεθεί ένα ιστορικό ελληνορθόδοξο αγίασμα, καθώς και άλλες τριάντα πηγές που χρησιμοποιούνταν από τον ελληνορθόδοξο ποντιακό ελληνισμό όταν ζούσε στην περιοχή. Αλλά το πιο εντυπωσιακό είναι πως στις εργασίες των ερευνητών αναδείχτηκαν τρεις ελληνορθόδοξες εκκλησίες, που οι Τούρκοι τις ονομάζουν, Altınkaya Kilisesi, ( η εκκλησία του Χρυσού Βράχου ), Antyeri Kilisesi, ( η εκκλησία του μέρους του Όρκου) και η Ak Kilise, δηλαδή η Άσπρη Εκκλησία. Και οι τρεις αυτές ιστορικές ελληνορθόδοξες εκκλησίες αποφασίστηκε να ανακαινιστούν, ενώ μεγάλο πολιτιστικό ενδιαφέρων παρουσιάζει, όπως αναφέρει το τουρκικό δημοσίευμα και τα σπίτια των Ρωμιών που κατοικούσαν στην περιοχή πριν από την γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού και την αναγκαστική έξοδο με την ανταλλαγή των πληθυσμών.

Η Διαχείρηση των υδάτινων πόρων απο τους αρχαίους Έλληνες


Πώς δεν έλεγαν το νερό - νεράκι στην αρχαία Αθήνα
Η διαχείρισή του στην αρχαιότητα γινόταν με τον πλέον ορθολογικό τρόπο
Συστήματα δεξαμενών που επικοινωνούσαν μεταξύ τους με υπόγειες σήραγγες, υδραγωγεία που μετέφεραν νερό από τα γύρω βουνά, πολύ μεγάλο αριθμό πηγαδιών, κρήνες και γενικότερα υδραυλικά έργα μάστευσης και μεταφοράς των υδάτων έχει αποκαλύψει η αρχαιολογική 
σκαπάνη στην πόλη της Αθήνας. Στην Αρχαϊκή και την Κλασική εποχή δεν υπήρχε ελληνική πόλη χωρίς τα στοιχειώδη: υδραγωγείο, δίκτυο διανομής και κρήνη. Ειδικοί νόμοι εξάλλου όριζαν την χρήση όλων αυτών.


«Το λεπτόγεω της Αττικής και οι ιδιαίτερα περιορισμένες βροχοπτώσεις είχαν οδηγήσει τους κατοίκους στην εξαντλητική αξιοποίηση όλων των υδάτινων πόρων, αρχικά από τοπικές πηγές και στην συνέχεια, όταν αυτές δεν επαρκούσαν, από τις πιο απομακρυσμένες», 
είπε η αρχαιολόγος κυρία Εφη Λυγκούρη στην ημερίδα του υπουργείου Πολιτισμού «Νερό – Περιβάλλον – Πολιτισμός». Σε μία εποχή που το νερό, παρότι στον προηγμένο κόσμο παραμένει εύκολα προσβάσιμο, θεωρείται ήδη αγαθό εν ανεπαρκεία η διαχείρισή του στην αρχαιότητα γινόταν με τον πλέον ορθολογικό τρόπο.

ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΥΔΑΤΙΝΩΝ ΠΟΡΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ


5081.480
Ιδεώδες των αρχαίων πόλεων υπήρξε η αυτάρκεια, υλική, ηθική, πνευματική, στρατιωτική, διοικητική -ο Αριστοτέλης έδωσε την πολιτική διάσταση του θέματος στα Πολιτικά (1252b-1253a). Προϋπόθεση για την υλική αυτάρκεια ήταν η γεωγραφική θέση της πόλης που θα έπρεπε να της εξασφαλίζει άφθονα υλικά αγαθά και να τη βοηθά στην εμπορική της ανάπτυξη. Αλλά η υλική αυτάρκεια προϋπέθετε την εξασφάλιση και τη διαχείριση υδάτινων πόρων, που κάποιες φορές έφερναν σε σύγκρουση τους ενδιαφερόμενους. Σε επίπεδο μυθολογικό, οι αγώνες αυτοί είναι ανάμεσα σε ήρωες και θεούς ή εκπροσώπους των θεών.

Oι σημαντικότερες Tελετές που τελούνταν στην Αγορά της Αθήνας

Στα ιερά της Αγοράς τελούνταν θυσίες από ιδιώτες και οργανώσεις. Λίγα ιερά βέβαια αποτελούσαν τόπο σημαντικών θρησκευτικών εορτών, καθώς το κύριο θρησκευτικό κέντρο της πόλης ήταν η Ακρόπολη και η ζώνη που εκτείνεται μπροστά στη νότια κλιτύ του ιερού βράχου. Λόγω όμως της κεντρικότητας της θέσης της Αγοράς στην αθηναϊκή τοπογραφία, λόγω του συμβολισμού της ως καρδιάς της πόλης, αλλά και για πρακτικούς λόγους, η Αγορά ήταν επίσης θέατρο ποικίλων δραστηριοτήτων κατά τη διάρκεια εορτών των οποίων η κορύφωση λάμβανε χώρα αλλού.

Οι σημαντικότερες τελετές που τελούνταν στην Αγορά της Αθήνας είναι οι εξής:
1. Εορτή προς τιμήν του Ηφαίστου και λαμπαδηδρομία
Τα Ηφαίστεια τελούνταν στο ιερό του θεού. Η ημερομηνία της εορτής στο αθηναϊκό ημερολόγιο είναι άγνωστη. Πιθανόν να λάμβανε χώρα κατά τον τελευταίο μήνα της άνοιξης, το Μουνιχιώνα (μέσα Απριλίου-μέσα Μαΐου). Κύρια πηγή γνώσης για την εορτή αποτελεί μια αποσπασματική επιγραφή του 422 π.Χ., που αφορά την αναδιοργάνωσή της.

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ "ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ"ΦΑΗΛΟΥ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗ ΥΠΕΡ ΟΝΕΔΙΤΗΣΣΑΣ "ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΡΙΑΣ"


failos-papageli-708 (1)
«ΜΑΣ ΤΑ ΠΡΗΞΑΝΕ ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΥΠΕΡΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ…»
Μπορεί ο Γιώργος Κουμουτσάκος, με του οποίου τον συνδυασμό ήταν υποψήφια για την Περιφέρεια Αττικής στις περασμένες εκλογές, να άδειασε κανονικά την Έλλη Παπαγγελή, ωστόσο η όμορφη ΟΝΝΕΔίτισσα έχει, όπως φαίνεται, στο πλευρό της τον Φαήλο Κρανιδιώτη.

Μ. Αλέξανδρος : Πώς ήταν η όψη και η σωματική του διάπλαση ;


Η σωματική διάπλαση του Αλεξάνδρου δεν ήταν ανάλογη των επιτευγμάτων του. Σε αντιδιαστολή προς το Δαρείο και την οικογένειά του, που ήταν ψηλοί, εκείνος ήταν τόσο μικρόσωμος, ώστε η μητέρα του Δαρείου να νομίσει ότι βασιλιάς ήταν ο πιο σωματώδης Ηφαιστίων και ώστε να χρειαστεί ένα τραπεζάκι για τα πόδια του, που δεν έφταναν ως το πάτωμα, όταν στα Σούσα κάθισε στο θρόνο του Δαρείου.

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ – Η ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ


Posted by olympiada στο Νοεμβρίου 18, 2014

kion1        Η ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ

                      Αντίστοιχο κεφάλαιο στο έργο του Β. Μπρακατσούλα
                     «Ο ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ»
                   «Τό δέ ἀνθρώπειόν τε σαφῶς διά παντός ἀπό φύσεως ἀναγκαίας, οὗ ἄν κρατῇ ἄρχειν, καί ἡμεῖς οὔτε θέντες τόν νόμον οὔτε κειμένῳ πρῶτοι χρησάμενοι»
  (Θουκ. V 105)
α) Η ανάληψη από μέρους της Αθήνας της ηγεσίας της ηγεμονίας οδηγεί με λογική συνέπεια και αναγκαιότητα στην πολιτική πρακτική της χρησιμοποίησης όλων των μέσων για τη διατήρηση της κυρίαρχης θέσης της, την προστασία του «συμμαχικού» της χώρου, τη στερέωση του ηγεμονικού της ρόλου και την επέκταση της δύναμης και της εξουσίας της και σε άλλες πόλεις και εδαφικές περιοχές.
Στο εσωτερικό της δικής της πολιτείας η Αθήνα διέπεται από ένα προηγμένο φιλελεύθερο, δημοκρατικό και προοδευτικό καθεστώς, που νοιάζεται για τον άνθρωπο και τα δικαιώματά του και για την ηθική και πνευματική του αρτίωση. Στις σχέσεις της όμως με τις άλλες αδύναμες πολιτείες της: επιρροής και της συμμαχίας της επικρατεί ο αδυσώπητος νόμος της επιβολής; και της βίας. Αυτός ο διχασμός της πολιτικής φιλοσοφίας και πρακτικής της; ηγεμονίας της Αθήνας αιτιολογείται με την αποδοχή από μέρους της του ηγετικού ρόλου που επωμίσθηκε για την υπεράσπιση της ίδιας και των συμμάχων πόλεων και όλης της Ελλάδας από τη βαρβαρική απειλή (κοινή τε απωσάμενοι τον βάρβαρον, Θουκ. I 18, VI 89, VII 69 και VIII 68) και καταφάσκει και στην εκπολιτιστική της αποστολή.
Πάνω σ’ αυτή την αντίληψη θεμελιώθηκε η θεωρητική της δύναμης και του Αθηναϊκού ιμπεριαλισμού, που ασκείται έξω από την πόλη, στο πεδίο της εξωτερικής δηλαδή πολιτικής, δίχως όρια και περιορισμούς, ανεξάρτητα και πέρα από δεσμεύσεις ηθικής και δικαίου και ανθρωπιστικές διακηρύξεις και με κύρια και βασική επιδίωξη την προάσπιση της δικής της ασφάλειας και των συμφερόντων της (βλ. και F. Proctor, The.Speeches in Thucidides NK press 1973 σελ. 18, 28 εκ.)

Πιο καταληψίας πεθαίνεις…



Σίγουρα πολλοί Έλληνες δάκρυσαν μόλις διάβασαν την είδηση ότι οι εργαζόμενοι στα γραφεία της Ν.Δ. είναι απλήρωτοι εδώ και τρεις μήνες. Μάλιστα οι εργαζόμενοι στα γραφεία της Ν.Δ. δηλώνουν έτοιμοι να τραβήξουν τα πράγματα στα άκρα απειλώντας ότι θα καταλάβουν τα γραφεία του κόμματος.  Όπως οι ίδιοι αναφέρουν, ο Αντώνης Σαμαράς, ανάμεσα σε τόσες εντολές που έχει δώσει κατά καιρούς θα μπορούσε να είχε δώσει και μια παραπάνω ώστε να πληρωθούν οι εργαζόμενοι των γραφείων της Ν.Δ.  Άλλωστε το πρωτογενές πλεόνασμα δεν είναι ανάγκη να το βγάλουν από τους δικούς τους εργαζόμενους. Να πάνε να το βρουν από αλλού. Τόσοι εργαζόμενοι υπάρχουν.

Στελέχη της Ν.Δ. ξεκαθάρισαν στους εργαζόμενους ότι η Ν.Δ. τους βοήθησε όταν είχαν ανάγκη οπότε οι ίδιοι θα πρέπει να βοηθήσουν την Ν.Δ. τώρα που η ίδια έχει ανάγκη. Άλλωστε τα γραφεία της Ν.Δ. αποτελούν το τελευταίο προπύργιο της Ν.Δ. και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να πέσουν στα χέρια των καταληψιών ακόμα και αν οι καταληψίες είναι κομματόσκυλα της Ν.Δ. Γιαυτό η Ν.Δ. ξεκαθαρίζει ότι καταδικάζει τις καταλήψεις από όπου και αν προέρχονται.

Εδώ Πολυτεχνείο – Βασίλης Ραφαηλίδης…




Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον Γιώργο, έναν καλοκάγαθο αστυφύλακα μιας κάποιας ηλικίας που έπαιρνε σύνταξη σε λίγο. Απ’ αυτόν μαθαίναμε στο κρατητήριο, όπου οι εφημερίδες απαγορεύονταν αυστηρά, τα σημαντικά διεθνή γεγονότα. Αυτός ήταν που μας πληροφόρησε για το θάνατο του Γκεβάρα, για τον οποίο, άλλωστε, με δυσκολία έκρυβε το θαυμασμό του. Φυσικά, όλα αυτά μας τα’λεγε εμπιστευτικά, σχεδόν συνωμοτικά.
Ωστόσο, δεν έκανε ποτέ κουβέντα για τη χούντα και τα σχετικά με τον πάνω κόσμο, των ζώντων ελλήνων. Αυτών που ακόμα δεν ήξεραν τίποτα για τη μεγάλη ευκαιρία που θα τους προσέφερε το Πολυτεχνείο αργότερα, ώστε να νοιώσουν κι αυτοί λιγάκι αντιφασίστες, χαμένοι μέσα στη μεγάλη μάζα των δημοκρατών που πολιορκούσαν το Πολυτεχνείο. Το μεγάλο πλήθος παρέχει ασφάλεια. Όσους κι αν συλλάβουν, όσους κι αν σκοτώσουν, ξέρεις πως οι πιθανότητες να σου συμβεί κακό είναι περίπου ίσες με τις πιθανότητες να κερδίσεις τον πρώτο λαχνό του λαχείου. Ρισκάρεις λοιπόν, σχεδόν εκ του ασφαλούς κι έτσι ανέξοδα αποχτάς το δικαίωμα να παριστάνεις τον αντιστασιακό. Πού ήταν όλοι αυτοί οι καλοί άνθρωποι όταν τους είχαμε ανάγκη; Μα, περίμεναν να ξεθυμάνει η χολέρα που λέγεται χούντα για να βγουν από το καβούκι, αυτοί οι καλοί νοικοκυραίοι.

Το μπουντρούμι της Ασφάλειας στην οδό Μπουμπουλίνας βρίσκεται πίσω από το Πολυτεχνείο. Κι όσοι πέρασαν από εκεί, δεν νομίζω πως θα ήταν δυνατό να έχουν διάθεση να συνεορτάσουν με τους πανηγυριώτες της 17ης Νοέμβρη.
Ο λαός της Αθήνας έβλεπε την χούντα να καταρρέει από τα ίδια της τα ανομήματα και μπήκε στον εύκολο αγώνα, έτσι για την τιμή των όπλων, που λέμε, και ίσα-ίσα για να λέμε πως την χούντα την έριξε ο λαός, τη στιγμή που και οι κότες ξέρουν εκείνο που καμώνονται πως δεν ξέρουν τα μουλάρια, ότι δηλαδή η χούντα έπεσε γιατί σάπισε. Γιατί, λοιπόν, σκοτώνονται να μαζέψουν τα σάπια φρούτα που κάθε χρόνο πέφτουν κάτω από το δέντρο του Πολυτεχνείου οι όψιμοι αντιστασιακοί; Και, βέβαια, δεν αναφέρομαι εδώ στους έτσι κι αλλιώς ζωηρούς έφηβους που, με κάθε ευκαιρία, το παίζουν επαναστάτες ή περίπου.

Μπουμπουλίνας 18: Η «ένδοξη» αίθουσα βασανιστηρίων…Αφιέρωμα Νοέμβρης 1973 – 2014

 

EATESA.jpg--aa
«Γράφει η Νατάσα Κεφαλληνού»
Βασανιστήρια, ταράτσα της Μπουμπουλίνας, ΕΑΤ-ΕΣΑ: λέξεις άρρηκτα συνδεδεμένες με τη δικτατορία των συνταγματαρχών. Αμέσως μετά την επιβολή του καθεστώτος χιλιάδες συλλήψεις πραγματοποιήθηκαν. Οι συλληφθέντες στην πλειοψηφία τους εκτοπίστηκαν, άλλοι κρατήθηκαν στην ασφάλεια και ορισμένοι οδηγήθηκαν στα έκτακτα Στρατοδικεία. Η χούντα σε όλη τη διάρκεια της επέβαλε απήνη διωγμό εναντίον των πολιτικών της αντιπάλων και κυρίως των κομμουνιστών, ενεργοποιώντας και επεκτείνοντας όλο το αντι-κομμουνιστικό μετεμφυλιακά νομοθετικό πλαίσιο (νόμος 509 «περί ασφάλειας του κοινωνικού καθεστώτος» κ.λπ.)

Δανέζικη εφημερίδα: Ας επιστρέψουμε πρώτοι τα γλυπτά του Παρθενώνα που έχουμε!


"Κατεβαίνων εκ της Ακροπόλεως, έλαβον τεμάχιον μαρμάρου εκ του Παρθενώνος...."


Στο πλευρό της ελληνικής κυβέρνησης και στον αγώνα της για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα, που αποσπάστηκαν βίαια από τον λόρδο Έλγιν από το αξεπέραστο σε κάλλος μνημείο, τάσσεται και η δανέζικη εφημερίδας Kristeligt dagblad.
Μέσα από το εκτενές δημοσιεύμα ο αρθογράφος καλεί το Βρετανικό Μουσείο να επιστρέψει τα Γλυπτά στην Ελλάδα, ώστε να πανενωθούν στον τόπο που ανήκουν. «Στο μουσείο της Ακρόπολης πρέπει να βρίσκονται τα έργα τέχνης αυτής της παγκόσμιας κληρονομιάς και εκεί θα προβάλλονται πολύ καλύτερα απ” ό,τι στο Βρετανικό Μουσείο» γράφει το δημοσίευμα για τα Γλυπτά που στερεί το Βρετανικό Μουσείο από την Ελλάδα.
Μάλιστα, δεν δίστασε να ζητήσει από την Δανία να δώσει πρώτη το «καλό παράδειγμα» επιστρέφοντας στην χώρα μας, δύο κεφαλές που αποσπάστηκαν από την τέταρτη νότια μετόπη του Παρθενώνα, κατά τον βομβαρδισμό του μνημείου, το 1687.

Η μνησικακία της ματαιωμένης φιλοδοξίας.


Του Ηλία Καραβόλια.
Τα όνειρα ως γνωστόν δεν κοστίζουν ούτε υπόκεινται-προς το παρόν τουλάχιστον- σε φορολογία.Σε αυτο τον τόπο η νεολαία του σήμερα βλέπει μπροστά της ένα τεράστιο αδιέξοδο, ένα σκοτεινό τουνελ χωρίς κάποιο φωτεινό ίχνος κατεύθυνσης. Χθες βράδυ ο υπουργός Παιδείας σε τηλεοπτική εκπομπή( «Στον Ενικό», του Ν. Χατζηνικολάου) απαντούσε μεταξύ άλλων σε ερωτήσεις δασκάλων,καθηγητών, φοιτητών, μαθητών.

Είναι δυνατό να έπεσε τόσο έξω η CIA για τη δύναμη του IS;



Πολύ μεγαλύτερη από ότι εκτιμούν οι Αμερικανοί είναι η δύναμη του Ισλαμικού Κράτους, βάσει κουρδικών πηγών. Σύμφωνα με τον Φουάντ Χουσεΐν, σύμβουλο του Κούρδου προέδρου Μασούντ Μπαρζανί, οι ισλαμιστές διαθέτουν στρατό 200.000 ανδρών, δηλαδή επτά φορές μεγαλύτερο από τους υπολογισμούς της CIA.
«Μιλώ για εκατοντάδες χιλιάδες μαχητές, αφού είναι ικανοί να κινητοποιήσουν και κινητοποιούν τους νεαρούς Άραβες που ζουν στις περιοχές τις οποίες κατέχουν», είπε ο Χουσεΐν στη βρετανική εφημερίδαIndependent.

Τσέχοι ακτιβιστές πέταξαν αυγά στον πρόεδρο της Γερμανίας



Ένα από αυτά… «προσγειώθηκε» στο κεφάλι του

Ένα… «ιπτάμενο» αυγό «προσγειώθηκε» στο κεφάλι του πρόεδρου της Γερμανίας Γιοάχιμ Γκάουκ, ο οποίος βρίσκεται στη Πράγα μαζί με άλλους προέδρους χωρών της κεντρικής Ευρώπης με αφορμή την 25η επέτειο της πτώσης του κομμουνισμού.
Κατά τη διάρκεια μιας τελετής που πραγματοποιήθηκε σε μια πλατεία της Πράγας, «ο πρόεδρος Γκάουκ επλήγη στους κροτάφους. Ο ίδιος ταράχθηκε από το σοκ αλλά συνέχισε το πρόγραμμά του όπως είχε προβλεφθεί» δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο εκπρόσωπος τύπου της τσέχικης προεδρίας, Γίρι Όβτσατσεκ.

Το αλβανικό κράτος του Καυκάσου





Αλβανία δεν υπάρχει μόνο μία, στην παγκόσμια ιστορία. Υπήρχε και πριν από τον δέκατο αιώνα στον Καύκασο η «Καυκασιανή Αλβανία», όπως σημειώνει η αλβανική εφημερίδα «Telegrafi».
Η Αλβανία του Καυκάσου είναι η πρώτη που υπήρξε και βρισκόταν στον ανατολικό Καύκασο, όπου σήμερα είναι το Αζερμπαϊτζάν, το νότιο Νταγκεστάν και η Γεωργία.