Παρέα, Κουλοπάνσα και Μπόβος, εκφάνσεις ελληνοεβραϊκού πολιτισμού

« “Εδω είμαι, στείλε με” – To Παλαιστινιακό Σύνταγμα στην Ελλάδα.

Παρέα, Κουλοπάνσα και Μπόβος, εκφάνσεις ελληνοεβραϊκού πολιτισμού

Αναρτήθηκε από τον/την Abravanel, the Blog στο 19/05/2012

Συνάντησα κάθε μια από αυτές τις τρεις λέξεις σε διαφορετικές στιγμές αλλά κατά τη διάρκεια ενός Καμπαλάτ Σαμπάτ συνειδητοποίησα οτι μαζί αποτελούν ένα ενδιαφέρον τριο που εκφράζει 3 διαφορετικές εκφάνσεις του σύγχρονου μεταπολεμικού εβραϊκού πολιτισμού: η παρέα μια εβραϊκή λέξη, η κουλοπάνσα μια ελληνική και το μπόβος αγνώστου προελεύσεως. Αξίζει το κόπο να τις ρίξουμε μια ματιά…

Αλέξης Τσίπρας: Απαιτούμε από την Τουρκία την αναγνώριση!

Αλέξης Τσίπρας: Απαιτούμε από την Τουρκία την αναγνώριση!

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαΐου 19, 2012

Την ώρα που οι Έλληνες ισοπεδώνουν ΔΗΜΑΡ και Ρεπούση, ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει αν μη τι άλλο ότι συνειδητοποιεί πως κοντράρεται για την ηγεσία της Ελλάδας, όχι της “Αριστεράς”. Καμμία σχέση με τους συντηρητικούς, γραφικούς πλέον του διεθνισμού.
ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΜΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ, ΓΙΑ ΤΗ 19η ΜΑΪΟΥ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Αμφιβάλλει ακόμα κανείς ότι η Γερμανία διαλύει την Ευρώπη;

« Ποιοι προκαλούν αδιέξοδο και απειλούν με εμφύλιο στην Ελλάδα

Γερμανικός τύπος: Greek Exit »

Αμφιβάλλει ακόμα κανείς ότι η Γερμανία διαλύει την Ευρώπη;

Αναρτήθηκε από τον/την arch στο Μαΐου 28, 2012

Γράφει ο Γιώργος Π. Μαλούχος
Λίγες ώρες πριν «σκάσει» την Παρασκευή η Καταλονία, η ισπανική «περιφέρεια» μεγέθους χώρας, προκαλώντας διεθνή πανικό, ο Γερμανός πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς είχε εξαπολύσει μία άνευ προηγουμένου επίθεση εναντίον της πολιτικής του Βερολίνου, κατηγορώντας ευθέως τη Γερμανίδα καγκελάριο ότι οδηγεί την Ευρώπη στη διάλυση. Είπε ότι «Η Γερμανία διέθεσε σήμερα ομόλογα ύψους 4,6 δισ. ευρώ με μηδενικό επιτόκιο-ρεκόρ. Την ίδια ώρα το κόστος δανεισμού για άλλες χώρες αυξάνεται κατακόρυφα. Αυτή η ανισορροπία είναι καταστροφική για την Ευρώπη». Ο Γερμανός Σουλτς λοιπόν δεν αμφιβάλλει ότι η Γερμανία διαλύει την Ευρώπη. Εδώ, πάλι…

Ὁ συμβολισμός τοῦ δικέφαλου ἀετοῦ

Ὁ συμβολισμός τοῦ δικέφαλου ἀετοῦ
Υποβλήθηκε από antibaro την Δευ, 02/08/2010 – 20:27.
Δημήτρης Μαυρίδης
Ἀρχαιότατο σύμβολο ὁ μονοκέφαλος ἀετός εἶναι γνωστός ὡς αὐτοκρατορικό σύμβολο ἰσχύος, ζωτικότητας καί ἀναγέννησης. Ἀπαντᾶται σέ ὅλη τή μακραίωνη ἱστορία τῶν δύο ρωμαϊκῶν αὐτοκρατοριῶν, ἀλλά καί στίς προγενέστερες ἑλληνικές πόλεις, ὅπως καί σέ ἀναρίθμητες ἄλλες συμβολικές χρήσεις συνοδεύοντας θεούς καί ἥρωες. Ὡστόσο, ἡ παραλλαγή τοῦ δικέφαλου ἀετοῦ ὑπῆρξε σύμβολο ὑπέρτατης δύναμης γιά τούς Μυκηναίους, τούς Βαβυλώνιους καί τούς Χιττῖτες, ἀπό τούς ὁποίους εἶναι πιθανό νά τόν υἱοθέτησαν οἱ Τουρκομάνοι τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί οἱ Σελτζοῦκοι τοῦ Ρούμ, γιά νά τόν δανειστοῦν οἱ Σταυροφόροι καί νά τόν μεταφέρουν στήν Εὐρώπη, ὅπου ἔγινε γνωστός ὡς αὐτοκρατορικό σύμβολο τῆς Ρωσίας τῶν Τσάρων καί τῆς Αὐστρίας τῶν Ἀψβούργων.
Τά δύο κεφάλια τοῦ ἀετοῦ ἑρμηνεύονται συνήθως ὡς ἔκφραση τῆς διπλῆς φύσης ἤ τῆς δυσυπόστατης ἰσχύος αὐτῶν πού τόν χρησιμοποιοῦν, ἀλλά καί ὡς μιά ὑπέρτατη ἔκφραση κυριαρχίας καί δύναμης.
Στό Βυζάντιο ὁ δικέφαλος ἀετός ἐμφανίζεται καί γίνεται γνωστός κατά τήν ἐποχή τῶν Κομνηνῶν. Ὁ συμβολισμός τοῦ δικέφαλου ἀετοῦ στή νεοελληνική ἱστορία ξεκινᾶ κατά τήν αὐγή τοῦ Νέου Ἑλληνισμοῦ μέ τόν διανοούμενο αὐτοκράτορα τῆς Νίκαιας Θεόδωρο Β´ Λάσκαρι, ὁ ὁποῖος εἰκονίζεται τό 1250 περίπου πατώντας σέ ὑποπόδιο μέ παράσταση τοῦ δικέφαλου ἀετοῦ˙ πρᾶγμα πού ἴσως συμβολίζει τά αὐτοκρατορικά δικαιώματα στήν Εὐρώπη καί τήν Ἀσία. Ὁ 13ος αἰώνας εἶναι μιά ἐποχή κατά τήν ὁποία τό Βυζάντιο, —ἡ Ρωμανία ὅπως εἶναι τό πραγματικό του ὄνομα—, βρίσκεται σέ διμέτωπο ἀγῶνα ἀντιμετωπίζοντας τήν ἐπιβολή τῆς Δύσης καί τῆς Ἀνατολῆς. Εἶναι μιά ἐποχή, στήν ὁποία διακρίνεται καθαρά ἕνα ἀπό τά μόνιμα χαρακτηριστικά τῆς ἑλληνικῆς ἱστορίας: οἱ ἀπειλές γιά ὁλοκληρωτικό ἀφανισμό καί οἱ συνεχεῖς ἀγῶνες γιά ἐπιβίωση. Εἶναι καί μιά ἐποχή κατά τήν ὁποία οἱ διανοούμενοι καί οἱ αὐτοκράτορες τῆς Νίκαιας πιάνουν ξανά τό νῆμα τῆς ἑλληνικῆς ἱστορίας γιά νά ἀνοίξουν τόν δρόμο πρός τόν Νέο Ἑλληνισμό.
Ὁ βασιλικός δικέφαλος ἀετός περνᾶ στούς Παλαιολόγους καί διατηρεῖται ὡς σύμβολο καί μετά τήν Ἅλωση. Ἀποκτᾶ τότε ἀλυτρωτική, δηλαδή ἀπελευθερωτική, σημασία καί γίνεται σύμβολο τῆς Μεγάλης Ἰδέας, πού γεννήθηκε στήν Πύλη τοῦ Ρωμανοῦ τήν αὐγή τῆς 29ης Μαΐου 1453. Ἡ ἔνδοξη πτώση τῆς Βασιλεύουσας καί τῆς Αὐτοκρατορίας συνοδεύεται ἀπό τήν αὐτοθυσία τοῦ “ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος” ἀγωνιζόμενου αὐτοκράτορα καί τῶν συμπολεμιστῶν του, πού ἠθικά καί συναισθηματικά συγκλονίζει πάντα τόν Ἑλληνισμό μέ ἀμείωτη ἔνταση. Γιά τό ὑπόδουλο Γένος τά αὐτοκρατορικά δικαιώματα δέν μεταφέρονται στή νέα δυναστεία τοῦ ἀσιάτη κατακτητῆ καί οἱ σουλτάνοι δέν εἶναι οἱ νόμιμοι διάδοχοι τῶν αὐτοκρατόρων. Ἡ Κωνσταντινούπολη δέν εἶναι πλέον ἡ οἰκουμενική πρωτεύουσα, ἀλλά ἡ σκλαβωμένη μάνα τῶν Ρωμηῶν. Στήν πόλη τῶν αὐτοκρατόρων κυριαρχεῖ τώρα τό ἑτερόδοξο, τό ἀλλότριο, ἡ ἀμάθεια καί ἡ βαρβαρότητα. Δέν ὑπάρχει πιά ἡ ὑπερεθνική, ὑπερφυλετική ἑνότητα πού ἐνσαρκώνει ὁ αὐτοκράτορας καί πραγματώνει ἡ Ἀνατολική Ἐκκλησία. Ἡ νέα πολυπολιτισμική πραγματικότητα ἐπιβάλλεται ἀπό τήν ὀθωμανική διοίκηση. Αὐτό, ὅμως, πού μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ἔλαμψε, καταυγάζοντας Ἀνατολή καί Δύση, εἶναι βέβαιο ὅτι θά ἀνορθωθεῖ καί πάλι μέ νέα δόξα καί ἀκτινοβολία. Ὁ δικέφαλος ἀετός δέν χάνεται, ἀλλά ἀνανεώνει τή συμβολική του δύναμη καί σημαίνει τώρα τήν ἐλπίδα καί τήν πίστη γιά τήν ἀνάσταση καί τήν ἀνόρθωση τῆς Ρωμανίας. Ἡ παρουσία τοῦ δικέφαλου ἀετοῦ μπορεῖ ἐπίσης νά θεωρηθεῖ ὡς ὑπόμνηση τῆς βυζαντινῆς μας καταγωγῆς καί τῆς συνέχειας τῆς Ρωμηοσύνης.
Ὁ δικέφαλος ἀετός γίνεται κατά τήν Τουρκοκρατία σύμβολο καί γιά ἕνα ἀκόμη σταθερό χαρακτηριστικό τῆς ἑλληνικῆς ἱστορίας: τό αἴτημα τῆς ἀναγέννησης καί τῆς ἀποκατάστασης τῆς ἀρχαίας δόξας.
Ὁ δικέφαλος ἀετός, χωρίς νά ἀναφέρεται στή λαϊκή ποίηση καί τό δημο¬τικό τραγούδι, ἐμφανίζεται σέ πολυάριθμες καί πολύμορφες ἀπεικονίσεις. Στά δάπεδα τῶν μεταβυζαντινῶν ἐκκλησιῶν ὑπάρχει συχνά δικέφαλος ἀνάγλυφος ἀετός κάτω ἀπό τόν τροῦλλο. Ἐμφανίζεται στή διακόσμηση τῶν ἐκκλησιῶν καί τῶν ἐκκλησιαστικῶν σκευῶν, στίς σφραγίδες γιά τό Χριστόψωμο, στήν ξυλογλυπτική, τά ἐκκλησιαστικά σκεύη, τά σινιά, τά κεντήματα, τά παγούρια, τήν ὑφαντική καί τίς ἐνδυμασίες, τήν ἀγγειοπλαστική καί τήν κεραμική. Στήν ἀρχιτεκτονική βρίσκεται στή ζωγραφική τῶν λαϊκῶν σπιτιῶν, τά ὑπέρθυρα, τό τζάκι καί τίς κτητορικές ἐπιγραφές. Ὁ δικέφαλος ἀετός γίνεται ἐπίσης ἔμβλημα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.
Ἐκεῖ ὅμως, ὅπου ὁ δικέφαλος ἀετός ἀποτελεῖ τό πιό συχνό θέμα, εἶναι ἡ λαϊκή ἀργυροχοΐα, ὅπου διακοσμεῖ ἕνα κόσμο λεβεντιᾶς, φιλότιμου καί ἀρετῆς˙ ὅπως στά γιαταγάνια καί τά χατζάρια, τά καριοφύλια, τίς παλάσκες, τά χαϊμαλιά, τίς πόρπες, τά κιουστέκια, τά γιορντάνια, τά τεπελέκια, τά σκουλαρίκια, τά βραχιόλια, τίς ταμπακιέρες, τά φυλαχτά, τούς σταυρούς καί πάμπολλα ἄλλα πολύτιμα ἀντικείμενα – φορεῖς τοῦ λαϊκοῦ μας πολιτισμοῦ.
Σήμερα ἡ χρήση τοῦ συμβολισμοῦ τοῦ δικέφαλου ἀετοῦ σημαίνει τήν ἐπιμονή στή δύναμη τῆς παράδοσης, τήν ὑπόμνηση τῆς ἱστορικῆς συνέχειας καί τό αἴτημα γιά ἀναγέννηση.

ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΑ ΗΡΩΙΚΑ ΛΟΚ. ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΠΡΟΔΩΣΟΥΝ ΠΟΤΕ

ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΑ ΗΡΩΙΚΑ ΛΟΚ. ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΠΡΟΔΩΣΟΥΝ ΠΟΤΕ

Αναρτήθηκε από τον/την arch στο Μαΐου 28, 2012

To ετήσιο μνημόσυνο πραγματοποιήθηκε στο Ηρώο των Λ.Ο.Κ. στο Καβούρι, υπέρ των πεσόντων Καταδρομέων και Ιερολοχιτών που έχασαν την ζωή τους κατά τη διάρκεια των αγώνων του έθνους (89 αξιωματικοί και 611 οπλίτες).
Στην τελετή παρέστησαν ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Φράγκος Φραγκούλης, ο Πρόεδρος της Βουλής, Βύρων Πολύδωρας, ο υπουργός Επικρατείας, Αντώνιος Αργυρός, ο Πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας, Ιωσήφ Ιωσήφ, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Μιχαήλ Κωσταράκος και ο Αρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος Κωνσταντίνος Ζιαζιάς.

Debate στο Λονδίνο για τα μάρμαρα του Παρθενώνα!

Debate στο Λονδίνο για τα μάρμαρα του Παρθενώνα!

Αναρτήθηκε από τον/την arch στο Μαΐου 28, 2012

Το 1806 μεταφέρθηκαν στη Βρετανία και ξεριζώθηκαν από τον τόπο τους γλυπτά και μάρμαρα του Παρθενώνα, τα οποία οι Βρετανοί επιμένουν να ονομάζουν «Ελγίνεια».
Οι έντονες διαμάχες και οι ατέλειωτες αιτήσεις να επιστραφούν τα κλοπιμαία στην Ελλάδα δεν έχουν τελειωμό.
Τον Απρίλιο του 2007, σε ανακοίνωση που εξέδωσε το Βρετανικό Μουσείο, αναφέρθηκε ότι δεν προτίθεται να παραχωρήσει την κυριότητα των Γλυπτών του Παρθενώνα σε ελληνικό μουσείο, ενώ σε νεότερη ανακοίνωσή του το 2009 ανέφερε πως, με την ευκαιρία των εγκαινίων του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, θα ήταν διατεθειμένο να δανείσει τα «Ελγίνεια», αρκεί η Ελληνική Κυβέρνηση να αναγνωρίσει το δικαίωμα ιδιοκτησίας τους στο Μουσείο. Πρόταση την οποία ευλόγως απέρριψε η ελληνική κυβέρνηση.
Στις 11 Ιουνίου διοργανώνεται debate από το online forum Intelligence², στο Cadogan Hall του Λονδίνου με κεντρικό θέμα την επιστροφή των μαρμάρων στην Ελλάδα. Ο «διαξιφισμός» θα διαρκέσει από τις 18:45 έως τις 20: 30, ώρα Αγγλίας, το βράδυ.
Επικεφαλής της ομάδας που θα επιχειρηματολογήσει υπέρ της επιστροφής τάσσεται ο φιλέλληνας ηθοποιός Stephen Fry ενώ κατά οι Felipe Fernandez-Armesto και Tristram Hunt.
Ας ελπίσουμε να ακουστούν υλοποιήσιμες σκέψεις… Και επιτέλους να τεθεί ανοιχτά το θέμα της επιστροφής των μαρμάρων μας…
prionokordela.gr

A suspect in a New York sexual assault case was released by police after just a few minutes. Why? He decided he didn’t want to answer any questions.

by Robin Marty

May 26, 2012

11:00 pm

A suspect in a New York sexual assault case was released by police after just a few minutes.  Why?  He decided he didn’t want to answer any questions.

Βυζαντινών επιστήμες-Πανδιδακτήριον Κωνσταντινουπόλεως

Βυζαντινών επιστήμες
Πανδιδακτήριον Κωνσταντινουπόλεως
Κάθε άλλο παρά “παπαδίστικη θεολογία” και τίποτε άλλο διδασκόταν στο Πανδιδακτήριον Κων/πόλεως, μάλιστα η θεολογία δεν αποτελούσε καν αντικείμενο του πανεπιστήμιου. Ο Παν. Κανελλόπουλος, στην Ιστορία του Ευρωπαϊκού Πνεύματος, τονίζει ότι το πανεπιστήμιο ήταν οργανωμένο σύμφωνα με τα παλαιά πρότυπα των εθνικών ανώτατων σχολών. Διδασκόταν γραμματική, ρητορική (συνδυασμένη μ’ αυτήν ήταν η φιλολογία), διαλεκτική (γενικότερα η φιλοσοφία), καθώς και αριθμητική, γεωμετρία, αστρονομία, μουσική. Παράλληλα με τους κλάδους αυτούς ίσχυε ως ιδιαίτερο σύστημα γνώσεων η επιστήμη του Δικαίου. Η ιατρική μπορεί να διδασκόταν ανεξάρτητα, μπορεί όμως και συνδυασμένη μ’ έναν από τους άλλους βασικούς κλάδους τεχνών και επιστημών.

Μ. Κωνσταντίνος (π. Γεώργιος Μεταλληνός)

Η στάση του Μ. Κωνσταντίνου έναντι της ειδωλολατρείας
Ποια ήταν η στάση τώρα του Κωνσταντίνου έναντι της ειδωλολατρίας. Ένα χρόνο μετά τη Σύνοδο της Νικαίας το 326, ο Κωνσταντίνος έρχεται στη Ρώμη για να γιορτάσει τα εικοσάχρονα της Βασιλείας του, τα δεύτερα δεκενάλια. Κλήθηκε στο Καπιτώλιο να συμμετάσχει σε μια στρατιωτική, ειδωλολατρική γιορτή και να προσφέρει τις νενομισμένες θυσίες. Αρνήθηκε. Καταλαβαίνετε, έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία η άρνηση του αυτοκράτορος να τελέσει τα καθήκοντά του ως εθνικός, ως ειδωλολάτρης αυτοκράτορας. Μάλιστα πρέπει να ξέρουμε, θα το πω παρενθετικά, γιατί εδιώκετο ο Χριστιανισμός, κυρίως τους τρεις πρώτους αιώνες; Αλλά δεν σταμάτησαν ποτέ οι διωγμοί αυτοί, μέχρι σήμερα. Εδιώκετο διότι δεν απεδέχετο άλλες θεότητες. Η φράσις της λειτουργίας: «εις Άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός», κατά τους μεγάλους λειτουργιολόγους, εισήλθε εις την θεία λειτουργία ήδη από τον πρώτο αιώνα. «Εις Άγιος», ήταν απάντηση στους Εβραίους’ ένας είναι ο Άγιος που αγιάζει, ο Τριαδικός Θεός. «Εις Κύριος», ένας βασιλιάς, ένας αυτοκράτορας, απευθύνεται στους Ρωμαίους. Ένας είναι εκείνος ο οποίος είναι ο βασιλιάς ο δικός μας. Κι αυτό το επαναλαμβάνει το 160 περίπου στη δίκη του, ο άγιος Πολύκαρπος, επίσκοπος Σμύρνης. Τι του είπε ο Στάτιος ο Κονδράτιος, ο διοικητής της Σμύρνης; «Ώμοσον του Καίσαρος Τίτου». Θυσίασε στο άγαλμα του Καίσαρα. Διότι ο Καίσαρ ήταν Θεός επί της γης.

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΝΑΩΝ

“Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος παρατηρεί: «Οπωσδήποτε, οι καταστροφές των ειδωλολατρικών ναών στην Ελλάδα δεν οφείλονταν σε θρησκευτικές συγκρούσεις. Η Ελλάδα είχε σε πολύ μεγάλο βαθμό ρημάξει και καταστραφεί, πριν την αναγνώριση του χριστιανισμού ως θρησκείας, όταν ακόμη οι χριστιανοί ήσαν θύματα μεγάλων διωγμών ή και δεν είχαν καν εμφανισθεί στην ιστορία. Ήδη στην ελληνιστική εποχή, δεν είναι λίγες οι πόλεις που είχαν μετατραπεί σε μικρή ομάδα χαμόσπιτων, με σπασμένα αγάλματα και ερειπωμένους ναούς».
«Το μαντείο της Δωδώνης είχε σταματήσει προ πολλού να λειτουργεί και ήταν ερείπια, μας πληροφορεί ο Στράβων στα Γεωγραφικά του, τα οποία είχαν ήδη ολοκληρωθεί περίπου το 7 π.Χ. Ο Στράβων, επισημαίνει μάλιστα ότι όχι μόνο το μαντείο της Δωδώνης, αλλά και όλα τα άλλα μαντεία της Ελλάδος είχαν ουσιαστικά σβήσει στα χρόνια του»24.
Ο καθηγητής κ. Βασ. Μπακούρος ση μειώνει: «Όπως αποδεικνύει η έγκυρη επιστημονική έρευνα με βάση αρχαιολογικά ευρήματα (…., βλ. Ν. Παπαχατζή, Η θρησκεία στην αρχαία Ελλάδα, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1996) τα περισσότερα ειδωλολατρικά ιερά ή ναοί δεν καταστράφηκαν ούτε μετασκευάστηκαν σε χριστιανικά τεμένη, απλώς εγκαταλείφθηκαν»25.
Και ο π. Γεώργ. Μεταλληνός υπογραμμίζει: «Τις παρατηρούμενες καταστροφές αποδίδουν οι αρχαιολόγοι στους σεισμούς, τις βαρβαρικές επιδρομές (4ο 6ο αι.) και την εγκατάλειψη. Τα αρχαία μνημεία των Αθηνών και των Δελφών έμειναν απείραχτα από τους χριστιανούς. Η μετατροπή τους σε χριστιανικές εκκλησίες δείχνει περίτρανα τη συνείδηση της ιστορικής συνέχειας. Όσο και αν αυτό δεν ικανοποιεί τους σημερινούς αρχαιολάτρες26».
Σε επιστολή του προς τον π. Γεώργιο Μεταλληνό, ο αρχαιολόγος Άγγ. Χωρέμης γράφει: «Αυτό που πράγματι έγινε είναι καταστροφές και ακρότητες σε τοπικό επίπεδο, από φανατικούς εκκλησιαστικούς και πολιτικούς παράγοντες, κυρίως εναντίον αγαλμάτων αρχαίων θεοτήτων με συνηθέστερο το φαινόμενο της ρινοκοπής και καταστροφής των προσώπων. Οι άνθρωποι αυτοί εξαγρίωναν τον όχλο, πράγμα όχι δύσκολο, αν σκεφτούμε ότι μόλις 7580 χρόνια χώριζαν την εποχή αυτή από τους φοβερούς διωγμούς των Διοκλητιανού και Γαλερίου (+311) και 55-60 χρόνια από τον “ηπιότερο” διωγμό τον Λικινίου (310-324)• τον εξαγριωμένο αυτόν όχλο τον εξαπέλυαν να κάψει και να καταστρέψει ο,τιδήποτε “εθνικό” εύρισκε μπροστά του. Αυτό όμως ουδέποτε υπήρξε πολιτική τον Μεγάλου Θεοδοσίου και, όταν έγινε, προσπάθησε να το σταματήσει και να το θεραπεύσει»27.
Κλείνομε την σύντομη αυτή επισκόπηση με τις επισημάνσεις του κ. Θαν. Παπαθανασίου, σε εμπεριστατωμένη μελέτη του δημοσιευμένη στο περιοδικό «Σύναξη». Μεταξύ των άλλων, γράφει: «σε όλο το σώμα των ιερών κανόνων… απουσιάζουν απολύτως κανόνες που να επιβάλλουν τον “εκχριστιανισμό” των εθνικών και σχεδόν απολύτως κανόνες που να επιτάσσουν την καταστροφή των παγανιστικών ιερών». Για τις διατάξεις νη’ και πδ’ της Συνόδου της Καρθαγένης (419 μ.Χ.), με τις οποίες ζητείται από τους βασιλείς να εξαλείψουν «τα εγκαταλείμματα των ειδώλων τα κατά πάσαν την Αφρικήν», παρατηρεί ότι «πρόκειται για τοπικού χαρακτήρα πρωτοβουλία, που αφορούσε συγκυρίες της λατινικής Εκκλησίας στη Βόρεια Αφρική». Η ίδια σύνοδος, εξ’ άλλου, ζητούσε από τους επισκόπους να καταστρέψουν και τα «χριστιανικά ναΐδρια», που είχαν ανεγερθεί αυθαίρετα από δεισιδαίμονες χριστιανούς (κανών πγ’)28.
Είναι, λοιπόν, φανερό ότι εθελοτυφλούν, οι σύγχρονοι «εθνικοί», προσπαθώντας επίμονα να βρουν οργανωμένο «σχέδιο» των Χριστιανών για την καταστροφή των αρχαίων ναών και μεθοδεύσεις
ΠΗΓΗ: h..p://www.pentapostagma.gr/2010/10/blog-post_5530.html#ixzz1w6qXpGji

Η περίπτωση τοῦ Μεγάλου Θεοδοσίου (391-3 μ.Χ.)

“Ὁ γνωστός ἀρχαιολόγος Ἄγγελος Χωρέμης, ἑρμηνεύοντας τήν περίπτωση τοῦ Μεγάλου Θεοδοσίου καταγράφει, «τό διάταγμα τοῦ Θεοδοσίου τοῦ Μεγάλου (391-3 μ.Χ.) ἀναφέρει ἀπαγόρευση λατρείας σέ ἀρχαία ἱερά καί τήν εἴσοδο στούς ναούς, δέν ἐντέλλεται ὅμως τήν καταστροφή τους. Ἄλλωστε δέν φαίνεται ἀνασκαφικά τέτοια καταστροφή… Τά μεγάλα κέντρα τῆς ἀρχαῖας λατρείας, ἐκεῖνα ἀκριβῶς πού λογικά θά ἔπρεπε νά ὑποστοῦν τήν μεγαλύτερη καταστροφή, ὅπως οἱ Δελφοί, ἡ Ὀλύμπια, ἡ Δωδώνη, τά ἱερά τῶν Ἀθηνῶν κ.ἄ. δέν φαίνεται, ἀνασκαφικά τουλάχιστον, νά ἔπαθαν ζημιές ἀπό ἀνθρώπινο χέρι στά τέλη τοῦ δ’ αἰ. μ.Χ. Ἐξάλλου, πολλοί ναοί τῆς ἀρχαίας λατρείας σώθηκαν ὡς τίς ἥμερές μας σχεδόν ἀνέπαφοι, κυρίως στήν Κάτω Ἰταλία καί τήν Σικελία (ὅπου ἐπίσης βασίλευε ὁ Μ. Θεοδόσιος), ἀλλά καί τήν κυρίως Ἑλλάδα, ὅπως τό συγκρότημα τῆς Ἀκροπόλεως τῶν Ἀθηνῶν, ὁ ναός τοῦ Ἡφαίστου (Θησεῖον) καί ὁ Ναός τοῦ Ἰλισσοΰ». Μάλιστα, στόν Θεοδοσιανό Κώδικα (XVI, 10,25) «ἐπιτρέπεται στούς χριστιανούς νά μετατρέπουν τούς ἀρχαίους ναούς σέ χριστιανικούς» καί γι’ αὐτό δέν καταστράφηκαν, ἄλλα σώθηκαν αὐτούσιοι (βλ. τόν ἀργαῖο ναό κάτω ἀπό τόν ἀνηγερμένο ἀπό τήν ἁγία Ἑλένη τόν δ’ αἰώνα ναό τῆς Παναγίας τῆς Καταπολιανῆς ἤ Ἑκατονταπυλιανῆς στήν Πάρο, ποῦ ἀνακάλυψε ὁ ἀρχαιολόγος Ά. Ὀρλάνδος. Κατά τόν μεγάλο βυζαντινολόγο Διον. Ζακυθηνό ἡ διάταξη αὐτή ἔγινε ἀκριβῶς γιά νά σωθοῦν οἱ ναοί. «Δέν ὑπάρχει —λοιπόν— καμμία κρατική πολιτική, πού νά ἐνθαρρύνει τήν καταστροφή τῶν ἀρχαίων ἱερῶν». Τό 392, μέ διάταγμα τοῦ Θεοδοσίου, παρακωλύονται οἱ ἀθλητικοί ἀγῶνες λόγω τοῦ θρησκευτικοῦ (εἰδωλολατρικοῦ) χαρακτήρα τους, μέ ἀποκορύφωμα τήν κατάργηση τῶν Ὀλυμπιακῶν ἀγώνων (393), στό πλαίσιο ὅμως τῆς ἀπαγορεύσεως κάθε ἐθνικῆς θρησκευτικῆς ἐκδηλώσεως καί ὄχι ἀπό φανατικό «ἀνθελληνισμό». Διότι οὔτε τά Ἱερά της Ὀλύμπιας καταστράφηκαν, οὔτε πολύ περισσότερο τό χρυσελεφάντινο ἄγαλμα τοῦ Ὀλυμπίου Διός, πού μεταφέρθηκε στήν Κωνσταντινούπολη, γιά τήν διακόσμησι τῆς νέας πρωτεύουσας τοῦ Κράτους. Το πρόβλημα ἦταν, λοιπόν, ἡ λατρεία τῶν εἰδώλων καί ὄχι τό πνεῦμα τοῦ Ὁλυμπισμοῦ. Ἡ παύση τῶν Ὀλυμπιακῶν ἀγώνων, πού εἶχαν ἀπό μακροῦ περιέλθει σέ κατάσταση πτώσεως καί παντελοῦς ἀνυποληψίας, ἦταν ἤ μεγαλύτερη γι’ αὐτούς εὐεργεσία. Οἱ Ὀλυμπιακοί ἀγῶνες εἶχαν πεθάνει ἠθικά πολύ πρό τοῦ Θεοδοσίου. Θά ἐπικαλεσθῶ ἐδῶ τήν γνώμη τοῦ μεγάλου ἀθλητικογράφου Ἄγγ. Παλαιολόγου: «Ὅταν τό 393 μ.Χ. ὁ αὐτοκράτορας Θεοδόσιος ὁ Μέγας διέτασσε τήν κατάπαυση τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων, διέπραττε βεβαίως μιά βάρβαρη πράξη. Ὅμως ἡ πρακτική ἀξία αὐτῆς τῆς ἀπαγόρευσης δέν ἦταν τό ἴδιο μεγάλη, γιατί ὅ Θεοδόσιος στήν πραγματικότητα παραβίαζε ἀνοικτᾶς θύρας, ἀφοῦ οἱ Ὀλυμπιακοί Ἀγῶνες εἶχαν πιά περιπέσει σέ κατάσταση ὑψίστης παρακμῆς καί ἀνυποληψίας. Οἱ ἀγῶνες μπορεῖ νά μήν εἶχαν σταματήσει ἀκόμα, εἶχε ὅμως ἐκλείψει ἡ Ὀλυμπιακή Ἰδέα».
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2011/11/blog-post_660.html#ixzz1niZjKtm5

ο Ίωνας Δραγούμης, για την Νεοελληνική ταυτότητα:

“Ας δούμε τι λέει ο Ίωνας Δραγούμης, για την Νεοελληνική ταυτότητα:
«…Οι γραμματιζούμενοι είδαν πως ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός είχε πέραση στην Ευρώπη και την έκανε να βοηθή τους Ρωμιούς για χάρη τον προγόνων τους. Οι Φιλέλληνες Ευρωπαίοι κάτι ψίχουλα τους πετούσαν. Και φαντάστηκαν οι γραμματιζούμενοι να μεταμορφώσουν τους Ρωμιούς σε αρχαίους Ελληνες με μουτσούνες Περικλήδων, με ξύλινα δόρατα και τόξα, με χάρτινες ασπίδες και χλαμύδες, για να παίρνουν πάντα ψίχουλα από την Ευρώπη. Μα ήρθε καιρός που οι Ευρωπαίοι τους κατάλαβαν τους μασκαράδες Γκραβαρίτες. Τώρα, κομματιάστηκε η Ρωμιοσύνη. Αφότου έγινε το ελλαδικό βασίλειο, πολιτική ενότητα έχει λιγότερη, παρά τον καιρό που την όριζε σχεδόν ολόκληρη ο Τούρκος (….) Έπειτα γίνηκαν τα σκολειά κι αυγάτισαν οι μισογραμματισμένοι. Τα γράμματα αυτά τους αποχάλασαν, γιατί χαλάρωσαν μέσα τους την κλονισμένη πίστη στην εθνική παράδοση της Αυτοκρατορίας, που ονομάστηκε μεγάλη ιδέα. Από τότε γενικεύθηκε η αρχαία ιστορία, σαν παράδειγμα για τους νέους Ελληνες, και η αρχαία γλώσσα σαν πρότυπο. Σχολαστικοί, ψευτοκλασικοί, και ψευτοπρογονολάτρες οι δάσκαλοι έπλασαν κούφιους, ξερούς, μαραντζιασμένους τους νέους Έλληνες, την αγάπη μας (…) Την ελευτεριά τους, τη ζωντανάδα τους, τη θέλησή τους, τις έχουν πλακώσει ανωφέλευτα βάρη, που τους εζάρωσαν το νου και τους εμίκραιναν την ψυχή γεμίζοντάς την με μια αρρωστιάρικη ανησυχία: για το πως θα βγάλουν το ψωμί τους μονάχα. Μ’ αυτή την ανησυχία, χωρίς αυτοπεποίθηση, βγαίνουν από το σκολείο και αντικρίζουν την κοινωνία. Και οι περισσότεροι σκύβουν και γίνονται σκλάβοι εκείνου που θα τους παρασταθή για να απολάψουν μια θεσούλα.(…) Λοιπόν, η τωρινή παιδεία στην Ρωμιοσύνη ολάκερη … ισοπεδώνει και αφομοιώνει τους Έλληνες μόνο στην ταπείνωση, στο στένεμα της ψυχής, και σε έναν ψευτοκλασικισμό και δεν τους συνδέει με κανέναν ηθικό δεσμό αναμεταξύ τους.» [Οσοι ζωντανοί, 1911]

Βυζάντιο ή Ρωμανία;

Βυζάντιο ή Ρωμανία;

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαΐου 27, 2012

Ο αθέατος πόλεμος των ονομάτων…
Γράφει ο Γεράσιμος Γ. Γερολυμάτος
(ΑΠΕΛΛΗΣ)
Tο ερώτημα του τίτλου δεν είναι τόσο απλό, όσο φαίνεται εν πρώτοις, παρόλο που η απάντηση του, βεβαίως, είναι εύκολη. Αν για παράδειγμα, μπορούσαμε ποτέ να ρωτήσουμε έναν υπήκοο της Αυτοκρατορίας, για την ταυτότητα του, θα μας απαντούσε, δίχως περιστροφές, πως είναι «Ρωμαίος» και ότι το κράτος του ονομάζεται «Ρωμανία». Αν πάλι του λέγαμε πως είναι «Βυζαντινός» και πως η Αυτοκρατορία αποκαλείται πλέον «Βυζάντιο», τότε σίγουρα θα έμενε με το στόμα ανοικτό. Διότι αυτός ο όρος, θα του ήταν ελάχιστα γνωστός. Ίσως, να του θύμιζε μόνο το όνομα της αρχαιοελληνικής αποικίας των Μεγαρέων, μιας μικρής πόλης που πήρε το όνομα της από τον πρώτο της οικιστή τον Μεγαρέα Βύζαντα και έτσι ονομάστηκε Βυζάντιο.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑ – 29η Μαϊου 1453

 

Αναρτήθηκε από τον/την arch στο Μαΐου 28, 2012

ΑΦ Ι Ε Ρ Ω Μ Α Στην Κωνσταντινούπολη την Πόλιν των Πόλεων την Βασιλεύουσα και στον τελευταίο Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο.

29η Μαϊου 1453 η Αλωση
Γράφει ο Ανδρέας Σταυρίδης, Ταξίαρχος (ε.α.)

Η ΑΓΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΑ! ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ

Η Αγία Υπομονή και ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος
Το σημείο του σταυρού που αποκαλύφθηκε στον Μέγα Κωνσταντίνο, τον πρώτο βυζαντινό αυτοκράτορα που συνέβαλε στην εδραίωση της χριστιανικής πίστης, δεν προμήνυε απλώς την πανηγυρική δικαίωση του χριστιανισμού.
Σφράγιζε ταυτόχρονα και υπογράμμιζε την αλήθεια ότι εκείνος που αναλαμβάνει οποιαδήποτε εξουσία πρέπει να είναι έτοιμος να θυσιαστεί για το λαό του ή μαζί με το λαό του.
Έτσι και ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, αρνήθηκε να συνθηκολογήσει και να παραδώσει εθελοντικά τη διοίκηση της Κωνσταντινούπολης στους εχθρούς, έστω κι αν έβλεπε την επερχόμενη καταστροφή. Αρνήθηκε επίσης να εγκαταλείψει την πόλη, όπως του συνιστούσαν οι συγκλητικοί και ο πατριάρχης. «Μπορεί η απομάκρυνσή μου να είναι ευνοϊκή για μένα», απάντησε, «μου είναι όμως αδύνατο να φύγω. Πώς να αφήσω τις εκκλησίες του Κυρίου μας και το θρόνο και το λαό μου σε τέτοιο κακό;».

Το ήθος αυτό είχε προφανώς διδαχθεί από την πολύτεκνη και καλλίτεκνη μητέρα του αυτοκράτειρα Ελένη, σύζυγο του Μανουήλ Β’ Παλαιολόγου (1349-1425), η οποία ανέθρεψε έξι αγόρια και δύο κορίτσια. Η Ελένη μετά το θάνατο του συζύγου της αναχώρησε από το κοσμικό παλάτι και έζησε για 25 χρόνια στο μοναστήρι της κυρα-Μάρθας ως μοναχή με το όνομα Υπομονή. Πέθανε λίγα χρόνια πριν από την Άλωση και η Εκκλησία την τιμά ως αγία και την εορτάζει στις 29 Μαΐου. Η Αγία Υπομονή μπορεί να επέλεξε το μοναχικό κελί, αλλά πάντοτε ενέπνεε το ανδρείο, φιλειρηνικό αλλά και θυσιαστικό φρόνημα στα παιδιά της.

ΑΛΩΣΗ (ΠΑΡΑΔΟΣΗ)

Την ώρα που ακούονται έξω από την Αγία Σοφία φωνές «οι Τούρκοι! - οι Τούρκοι!», ο πρωτόπαπας βγαίνει από την στοά της εξομολογήσεως. Αποβραδίς κοινώνησε τον Αυτοκράτορα κι ως το πρωί εξομολογούσε. Όπως βγήκε ψηλός, ηλιοκαμένος, μ' άσπρα γένια και φρύδια παχιά, νόμιζες πως ένας άγιος ξεκόλλησε από τον τοίχο.
Και για μια στιγμή, όταν είδε το πλήθος γονατιστό να τρέμει, κιτρίνισε σαν το φλουρί, σαν να τον κτύπησε βόλι. Κοντοστάθηκε, σφόγγισε τα δάκρυα και προχώρησε στην εκκλησία. Ο ναός, ο άμβωνας, ο σωλέας και τα περιστύλια ήταν γεμάτα κόσμο. Τα φώτα, οι πολυέλαιοι, οι κανδήλες ήταν αναμμένα.

Σαν σήμερα, το 1927 ψηφίστηκε το νέο Σύνταγμα της Ελλάδας

Σαν σήμερα, το 1927 ψηφίστηκε το νέο Σύνταγμα της Ελλάδας

Αναρτήθηκε από τον/την economikos στο Ιουνίου 3, 2012

Ήταν 3 Ιουνίου του 1927.
Η Βουλή των Ελλήνων ψηφίζει το νέο Σύνταγμα της χώρας, περισσότερο γνωστό ως το Δημοκρατικό Σύνταγμα του 1927.

Η οικουμενική κυβέρνηση Ζαΐμη, που προέκυψε από τις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου του 1926, από την πρώτη μέρα της λειτουργίας της άρχισαν οι τριβές, που κορυφώθηκαν με την αποχώρηση των υπουργών του Λαϊκού Κόμματος, λόγω διαφωνιών σε θέματα οικονομικής πολιτικής και τελικά την πτώση της στις 17 Αυγούστου 1927.
Πρόλαβε, πάντως, να θέσει σε εφαρμογή στις 3 Ιουνίου 1927, το νέο Σύνταγμα, το οποίο χαρακτηρίστηκε ως το αρτιότερο και προοδευτικότερο από τα έως τότε ελληνικά Συντάγματα.

NASA: Έτσι θα συγκρουστεί ο γαλαξίας μας με την Ανδρομέδα

NASA: Έτσι θα συγκρουστεί ο γαλαξίας μας με την Ανδρομέδα

Αναρτήθηκε από τον/την economikos στο Ιουνίου 3, 2012

Το επόμενο μεγάλο κοσμικό γεγονός προέβλεψαν οι επιστήμονες της NASA και δεν είναι άλλο από τη σύγκρουση του γαλαξίας μας, του Milky Way, με τον γειτονικό γαλαξία της Ανδρομέδας.

Η σύγκρουση θα είναι τιτάνια, υποστηρίζουν οι επιστήμονες και θα πραγματοποιηθεί σε 4 δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα.

«Δεν θα ενταχθείτε στην Ένωση με πιστωτική κάρτα» Θα πρέπει η Τουρκία να εναρμονισθεί 100% με το κεκτημένο

«Δεν θα ενταχθείτε στην Ένωση με πιστωτική κάρτα» Θα πρέπει η Τουρκία να εναρμονισθεί 100% με το κεκτημένο

ΣΕιδιαίτερα σκληρή γλώσσα προειδοποίησε την Τουρκία ότι η πορεία της προς την ΕΕ απαιτεί την πλήρη και όχι μερική εναρμόνιση της με τις συνθήκες και τις αρχές της Ένωσης , ο εκπρόσωπος της Ένωσης στην Τουρκία, πρέσβης Ζαν Μορίς Ριπέρ.Σε συνέντευξη Τύπου, στην Άγκυρα, ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Τουρκία μίλησε εφ’ όλης της ύλης και υπογράμμισε ιδιαίτερα τις ελλείψεις που παρουσιάζει η χώρα στον εναρμονισμό των θεσμών της με εκείνους της ΕΕ. Όπως γράφει η τουρκική εφημερίδα Τζουμχουριέτ, ο Ριπέρ τόνισε ότι για την ένταξη της στην Ε.Ε. απαιτείται πλήρης εναρμόνιση με τους κανόνες και τις αρχές της. «Δεν μπορείτε να αποκτήσετε καθεστώς μέλους της ΕΕ με πιστωτική κάρτα», είπε και πρόσθεσε ότι, απαιτείται προσαρμογή εκατό τοις εκατό και όχι πενήντα τοις εκατό.

Κυρία Λαγκάρντ, βρες το θάρρος να ζητήσεις συγγνώμη. Οι Έλληνες αξίζουν σεβασμό

Σάββατο, 2 Ιουνίου 2012

Κυρία Λαγκάρντ, βρες το θάρρος να ζητήσεις συγγνώμη. Οι Έλληνες αξίζουν σεβασμό

 Μιχάλης Ιγνατίου

Οι δηλώσεις της κ. Κριστίν Λαγκάρντ στην εφημερίδα «Γκάρντιαν» έφεραν στην επιφάνεια ένα σοβαρότατο ζήτημα –αυτό της φοροδιαφυγής- που αποτελεί την «αχίλλειο πτέρνα» της ελληνικής οικονομίας. Οσες προσπάθειες έγιναν μέχρι τώρα για την πάταξη του φαινομένου, απέτυχαν με αποτέλεσμα η φοροδιαφυγή να αποτελεί τον υπ’ αριθμό ένα λόγο, από κοινού με τα αμέτρητα σκάνδαλα των πολιτικών, που οδήγησαν την οικονομία στη σημερινή καταστροφή.

Το γνωρίζω ότι θα προκαλέσει …κατάπληξη αυτό που θα διαβάσετε στις επόμενες γραμμές, αλλά είναι η μόνη αλήθεια και δικαιολογεί σε ένα βαθμό τις αντιδράσεις των ξένων, συμπεριλαμβανομένων και των δανειστών, όταν τίθεται το ερώτημα για την (μέχρι της στιγμής) αποτυχία του Προγράμματος. Πιστεύουν πως η ανικανότητα συλλογής των φόρων, είναι η βασική αιτία της άμεσης απειλής πτώχευσης, που αντιμετωπίζει η Ελλάδα.

Βέβαια, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για το κατηγορώ εναντίον του συνόλου του ελληνικού λαού, διότι και οι αξιωματούχοι της Αποστολής του Ταμείου παραδέχονται πως οι δημόσιοι και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, που αποτελούν και την πλειοψηφία, εκτελούν στο ακέραιο τις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Πως μπορούν να κλέψουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι το κράτος, όταν αυτό έχει φροντίσει να αποσπά το «μερίδιό» του πριν ακόμα ο δημόσιος και ο ιδιωτικός υπάλληλος λάβουν τα χρήματα τα οποία δικαιούνται και για τα οποία εργάστηκαν σκληρά.

Εκει που έσφαλλε και απώλεσε εντελώς το δίκιο της η γενική διευθύντρια του Ταμείου ήταν η επιλογή της να κατηγορήσει συλλήβδην τους Ελληνες και τις Ελληνίδες για φοροδιαφυγή. Ακόμα, η σύγκριση.με το Νίγηρα, έδειξε έλλειψη ευαισθησίας για πολλά παιδιά στην Ελλάδα που δεν έχουν να φάνε και πολλούς ανθρώπους, που δεν έχουν δυνατότητα να αγοράσουν φάρμακα.

Εκανε τραγικό λάθος και είμαι βέβαιος πως το έχει μετανοιώσει –αυτό φάνηκε στη συνεδρίαση του Δ.Σ. του ταμείου, την Τρίτη, αν και εξέφρασε μόνο λύπη και απέφυγε την απολογία. Η προσπάθεια να διευκρινίσει στο Facebook πως ομιλούσε για τους προνομιούχους, όπως και η έκφραση της λύπης της στο Δ.Σ., είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά για πολλούς Ελληνες δεν είναι αρκετές. Διότι απευθυνόταν σ’ ένα λαό, που έχει πληγωθεί, έχει πονέσει, έχει εξευτελιστεί από τις αποφάσεις των πολιτικών, που τον λοιδώρησαν και στο διεθνές ακροατήριο.

Θα αποδειχθεί, επίσης, σύντομα πως στις ιδιαίτερες συζητήσεις που είχαν οι αρμόδιοι με τον προηγούμενο γενικό διευθυντή του ΔΝΤ, επέρριψαν τις δικές τους ευθύνες για την τραγική οικονομική κατάσταση της χώρας στους πολίτες. Διότι ο κάθε Στρός Καν και η κάθε κ. Λαγκάρντ, δεν ξύπνησαν μία μέρα και συνειδητοποίησαν πως ο ελληνικός λαός δήθεν φοροδιαφεύγει. Κάποιοι κατήγγειλαν το λαό και αυτοί που το έκαναν είναι οι κατά καιρούς συνομιλητές τους.

Εάν η κ. Λαγκάρντ έλεγε τα πράγματα με το όνομα τους, εάν δήλωνε πως οι περισσότεροι Ελληνες πληρώνουν ότι τους ζητηθεί, εάν είχε το θάρρος να επιρρίψει στους πολιτικούς τις μεγάλες ευθύνες, που τους αναλογούν άλλωστε, εάν μιλούσε για αυτούς που κατέκλεψαν τον εθνικό πλούτο και αθέτησαν τις υποσχέσεις τους προς τους δανειστές, θα ήταν «ηρωίδα» και δεν θα αντιμετωπιζόταν με απέχθεια από τον ελληνικό λαό. Η γενική διευθύντρια του Ταμείου, που μέχρι τώρα βοηθήσε ποικιλοτρόπως ιδιαίτερα όταν τα πράγματα δυσκόλευαν στο διοικητικό συμβούλιο και ακούγονταν φωνές διακοπής των δόσεων, μπορεί και τώρα –με το θάρρος που την διακρίνει- να στρέψει το κατηγορώ της για τη φοροδιαφυγή προς αυτούς που φέρουν την ευθύνη.

Η κ. Λακάρντ γνωρίζει καλύτερα από τον κάθε Ελληνα και την κάθε Ελληνίδα τί έφταιξε και η πατρίδα τους κρέμεται από την εσχάτη κλωστή της χρεωκοπίας. Και θα προσέφερε μεγάλη υπηρεσία και στον οργανισμό που διοικεί,, αν αντί δηλώσεων αναρτούσε στα πρωτοσέλιδα των ελληνικών και των διεθνών μέσων ενημέρωσης τον κατάλογο των φοροφυγάδων. Τον έχει στο συρτάρι της…
Follow on twitter: @mignatiou

Τώρα πόσο «αντρικό» είναι αυτό το ξύλο ρε παιδιά;

Τώρα πόσο «αντρικό» είναι αυτό το ξύλο ρε παιδιά;

Όπως διαβάσαμε στο «newsit.gr» του Νίκου Ευαγγελάτου, «αναστάτωση και πανικός προκλήθηκε το βράδυ της Παρασκευής στην Πειραιώς στο ύψος της Χαμοστέρνας, όταν μηχανοκίνητη πορεία μελών της Χρυσής Αυγής εντόπισε δύο αλλοδαπούς μέσα σε ένα ψητοπωλείο».Όπως περιγράφει το ρεπορτάζ. «ολόκληρη η μηχανοκίνητη πορεία αμέσως σταμάτησε και τα μέλη της Χρυσής Αυγής εισέβαλαν μέσα στο ψητοπωλείο και χτύπησαν δύο αλλοδαπούς, τραυματίζοντάς τους». Στη συνέχεια, τα μέλη της Χρυσής Αυγής συνέχισαν την πορεία τους και εν συνεχεία διαλύθηκαν, ενώ στο σημείο έσπευσαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις που πραγματοποιούν ελέγχους για τον εντοπισμό των δραστών.

Πεντηκοστήν εορτάζομεν και πνεύματος επιδημίαν-Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος

Πεντηκοστήν εορτάζομεν και πνεύματος επιδημίαν
Την Πεντηκοστή εορτάζουμε καί την παρουσία του Αγίου Πνεύματος καιί την πραγματοποίηση της υποσχέσεως καί την εκπλήρωση της ελπίδας. Το μυστήριο, πόσο και μεγάλο είναι και σεβαστό! Τελειώνουν λοιπόν όσα έχουν σχέση με το σώμα του Χριστού, ή μάλλον με τη σωματική παρουσία Του. Διότι διστάζω να πω τα σωματικά, εφ' όσον κανένας λόγος δεν μπορεί να με πείσει ότι θα ήταν καλύτερα να είχε απαλλαγεί από το σώμα [ο Χριστός]. Αρχίζουν δε όσα έχουν σχέση με το Άγιο Πνεύμα. Ποια δε ήταν όσα έχουν σχέση με το Χριστό; Η Παρθένος, η γέννηση, η φάτνη, το σπαργάνωμα, οι άγγελοι που τον δοξάζουν, οι ποιμένες που τρέχουν προς Αυτόν, η διαδρομή του αστέρα, η προσκύνηση και η προσφορά των δώρων από τους μάγους, ο φόνος των νηπίων από τον Ηρώδη, ο Ιησούς που φεύγει στην Αίγυπτο, που επιστρέφει από την Αίγυπτο, που περιτέμνεται, που βαπτίζεται, που δέχεται την μαρτυρία από τον ουρανό, που πειράζεται, που λιθάζεται για μας (για να μας δώσει υπόδειγμα κακοπάθειας υπέρ του Λόγου) που προδίνεται, που προσηλώνεται [στον Σταυρό], που θάπτεται, που ανασταίνεται, που ανεβαίνει [στους ουρανούς]. Από αυτά και τώρα υφίσταται πολλά από τους μισόχριστους μεν, αυτά που Τον ατιμάζουν και τα υπομένει (διότι είναι μακρόθυμος)• από τους φιλόχριστους δε, αυτά που Του αποδίδουν τιμή. Και αναβάλλει να ανταποδώσει όπως σ' εκείνους την οργή, έτσι σε μας την αγαθότητα• επειδή ίσως σ' εκείνους μεν δίνει καιρό μετανοίας, σε μας δε δοκιμάζει τον πόθο, εάν δεν λιποψυχούμε και δεν αποκάμουμε στις θλίψεις και στους αγώνες για την ευσέβεια• όπως ακριβώς ορίζεται από την θεία οικονομία και τα ανεξιχνίαστα κρίματά Του, με τα οποία κυβερνά με σοφία τη ζωή μας.

Το Άγιο Πνεύμα πάντοτε υπήρχε και υπάρχει και θα υπάρχει, δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος, αλλ' είναι πάντοτε ενωμένο και αριθμείται μαζί με τον Πατέρα καί τον Υιό. Διότι δεν θα άρμοζε ποτέ να ελλείπει ο Υιός από τον Πατέρα ή το Πνεύμα από τον Υιό, επειδή θα ήταν σε μέγιστο βαθμό άδοξη η θεότητα, σαν από μεταμέλεια ακριβώς να ήλθε σε συμπλήρωση για να γίνει τέλεια. [Το Άγιο Πνεύμα] λοιπόν πάντοτε και αιώνια μεταλαμβάνεται [με τις θείες ενέργειές Του], δεν μεταλαμβάνει• οδηγεί στην τελείωση [τους ανθρώπους], δεν τελειώνεται• παρέχει την πνευματική πλήρωση, δεν έχει ανάγκη πληρώσεως• αγιάζει, δεν αγιάζεται• κάνει [τους ανθρώπους] θεούς, δεν θεώνεται αυτό προς Εαυτό, και προς εκείνους με τους οποίους είναι ενωμένο, είναι πάντοτε το ίδιο και απαράλλακτο• αόρατο, άχρονο, αχώρητο, αναλλοίωτο, υπεράνω από κάθε έννοια ποιότητας, ποσότητας και μορφής, αψηλάφητο, κινούμενο αφ' Εαυτού, κινούμενο συνεχώς, έχοντας αφ' Εαυτού εξουσία, έχοντας αφ' Εαυτού δύναμη, παντοδύναμο (αν καί ως προς την πρώτη αρχή, όπως ακριβώς όλα τα αναφερόμενα εις τον Μονογενή Υιό, έτσι και του Πνεύματος ανάγεται [εις τον Θεό Πατέρα]). Είναι ζωή και πρόξενος ζωής, το φως και χορηγεί φως, αφ' Εαυτού αγαθό και πηγή αγαθότητας. Πνεύμα ευθές, ηγεμονικό, κύριο [καλεί και] αποστέλλει [τους άξιους, όπως ο Πατήρ και ο Υιός], θέτει όρια [σε όλη την κτίση] κάνει τους ανθρώπους ναούς οίκους Του, οδηγεί, ενεργεί όπως θέλει, διανέμει χαρίσματα. Είναι Πνεύμα υιοθεσίας [κάνει τους ανθρώπους υιούς του Θεού], αληθείας, σοφίας, συνέσεως, γνώσεως, ευσέβειας, βουλής, δυνάμεως, φόβου [θείου], όσων έχουν απαριθμηθεί. Δια του Αγίου Πνεύματος γνωρίζεται ο Πατήρ και δοξάζεται ο Υιός, και από Αυτούς μόνο Αυτό, είναι δηλαδή τα τρία πρόσωπα Εν, μία είναι η λατρεία και η προσκύνηση [που προσφέρεται], μία η δύναμη, η τελειότητα, ένας ο αγιασμός [που παρέχεται]. Και γιατί να μακρολογώ; Όλα όσα έχει ο Πατήρ, είναι του Υιού, εκτός από την αγεννησία. Όλα όσα έχει ο Υιός, είναι του Αγίου Πνεύματος, εκτός από την γέννηση. Αυτά (τα ιδιώματα), όσο βέβαια μπορώ να εκφρασθώ με τον λόγο μου, δεν ξεχωρίζουν ουσίες, αλλ' ορίζουν την μία και ενιαία ουσία της θεότητας.

Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος

ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑΣ

Ήταν ημέρα Τρίτη όταν η ''Βασιλεύουσα'' έπεσε στα χέρια των Αγαρηνών. Η άλωση της Κωνσταντινούπολης απετέλεσε την συγκλονιστικότερη είδηση που γνώρισε ποτέ ο άνθρωπος σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Η πόλις εάλω!!! Οι ιστορικοί συμφωνούν ότι η λεηλασία της πόλεως κράτησε όπως είχε υποσχεθεί ο Μωάμεθ στους στρατιώτες του, τρεις ημέρες και τρεις νύχτες. Ο λαός σφάχτηκε ανελέητα. Οι εκκλησίες με πρώτη την Αγία Σοφία λεηλατήθηκαν και μολύνθηκαν. Ένας ολόκληρος πολιτισμός χάθηκε, χιλιάδες βιβλία και εικόνες κάηκαν, κομματιάστηκαν ή πουλήθηκαν στα παζάρια.

Ο τελευταίος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος όμως δεν πέθανε. Κανένας δεν τον αναγνώρισε νεκρό. Κανένας δεν ξέρει που είναι ο τάφος του. Ζει στα όνειρα του Έθνους. Η λειτουργία δεν τελείωσε. Η εκκλησία δεν τον ανακήρυξε Άγιο. Το Έθνος δεν τον τίμησε, όπως θα τον τιμούσε αν είχε πεθάνει. Άγγελοι τον παρέλαβαν, τον έλουσαν και τις πληγές του έπλυναν με μόσχο και με μύρο του έστρωσαν να κοιμηθεί σε κλίνη από βύσο κι' Αρχάγγελοι με πύρινες ρομφαίες τον φυλάνε μέχρι νάρθει η ώρα του για να τόνε ξυπνήσουν.

Το ημερολόγιο ενός υπερασπιστή και οι τελευταίες στιγμές της Πόλης…

Το ημερολόγιο ενός υπερασπιστή και οι τελευταίες στιγμές της Πόλης…
29-05-2010 10:02:47
Σαν σήμερα 557 χρόνια πριν γράφτηκε μία από τις πιο μαύρες σελίδες της παγκόσμιας Ιστορίας και σίγουρα η πιο μαύρη του Ελληνισμού: Η άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 δεν ήταν ένα απλό ιστορικό γεγονός. Ήταν η επικράτηση του κακού απέναντι στο καλό, του σκοταδιού επάνω στο φως. Ελάχιστα έλειψε τους δύο επόμενους αιώνες την τύχη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας να την ακολουθήσουν και τα δυτικά κράτη, τα οποία σώθηκαν στις δύο πολιορκίες της Βιέννης, μόνο όταν συνειδητοποίησαν ότι αν δεν ενωθούν και πράξουν αυτό που δεν έπραξαν στην πολιορκία της Πόλης, το μόνο που τους ανέμενε ήταν το σκοτάδι και το έρεβος που έφερναν οι εισβολείς από την Ανατολή.
Παραθέτουμε ένα ιστορικό απόσπασμα μαρτυρίας από το ημερολόγιο υπεραπιστή της Πόλης, του οποίου δεν διασώζεται το όνομα, για να θυμόμαστε κια να μην ξεχνάμε τι μας περιμένει αν αφήσουμε την εθνική παρακμή που ζούμε σήμερα να διαβρώσει τον εθνικό ιστό μας:

Όταν δε γονατίζουμε, ούτε μπροστά στο Θεό!...

Όταν δε γονατίζουμε, ούτε μπροστά στο Θεό!...

Η Ορθοδοξία, ό,τι πιο φωτεινό και απελευθερωτικό έχει εμφανιστεί ποτέ στη γη (το γράφω σε πείσμα εκείνων που τη θεωρούν μισαλλόδοξη και σκοτεινή), για να περάσει στους ανθρώπους το μήνυμα της ελευθερίας, θεσμοθέτησε κάτι πολύ παράξενο: εκατό μέρες το χρόνο (περίπου το ένα τρίτο του έτους), όπου ο άνθρωπος καλείται να μη γονατίζει όταν απευθύνεται στο Θεό, αλλά να στέκεται μπροστά Του και να προσεύχεται ενώπιος ενωπίω!

Ἀποσπάσματα, ἀπό τόν τελευταῖο λόγο τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου:(Πρωτότυπο)

Ἀποσπάσματα, ἀπό τόν τελευταῖο λόγο τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου:
“… παρακαλώ υμάς ίνα στήτε ανδρείως και μετά γενναίας ψυχής, ως πάντοτε έως του νυν εποιήσατε, κατά των εχθρών της πίστεως ημών. Παραδίδωμι δε υμίν την εκλαμπροτάτην και περίφημον ταύτην πόλιν και πατρίδα ημών και βασιλεύουσαν των πόλεων. Καλώς ουν οίδατε, αδελφοί, ότι διά τέσσαρά τινα οφειλέται κοινώς εσμέν πάντες ίνα προτιμήσωμεν αποθανείν μάλλον ή ζήν· πρώτον μεν υπέρ της πίστεως ημών και ευσεβείας, δεύτερον δε υπέρ της πατρίδος, τρίτον δε υπέρ του βασιλέως ως χριστού κυρίου, και τέταρτον υπέρ συγγενών και φίλων. Λοιπόν, αδελφοί, εάν χρεώσταί εσμεν υπέρ ενός εκ των τεσσάρων αγωνίζεσθαι έως θανάτου, πολλώι μάλλον υπέρ πάντων τούτων ημείς, ως βλέπετε προφανώς, και εκ πάντων μέλλομεν ζημιωθήναι.
Εάν διά τα εμά πλημμελήματα παραχωρήσηι ο θεός την νίκην τοις ασεβέσιν, υπέρ της πίστεως ημών της αγίας, ήν Χριστός εν τωι οικείωι αίματι ημίν εδωρήσατο, κινδυνεύομεν· ό εστι κεφάλαιον πάντων. Και εάν τον κόσμον όλον κερδήση τις και την ψυχήν ζημιωθή, τι το όφελος; Δεύτερον πατρίδα περίφημον τοιούτως υστερούμεθα και την ελευθερίαν ημών. Τρίτον βασιλείαν την ποτέ μεν περιφανή, νυν δε τεταπεινωμένην και ωνειδισμένην και εξουθενωμένην απωλέσαμεν, και υπό του τυράννου και ασεβούς άρχεται. Τέταρτον δε και φιλτάτων τέκνων και συμβίων και συγγενών υστερούμεθα.

«ΡΩΜΑΝΙΑ, Η ΓΗ ΤΩΝ ΖΩΝΤΩΝ»

«ΡΩΜΑΝΙΑ, Η ΓΗ ΤΩΝ ΖΩΝΤΩΝ»

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαΐου 29, 2012

του Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορα Βυζαντινής Ιστορίας του Α.Π.Θ.
Ανεγνώσθη στα πλαίσια της εκπληκτικής Ημερίδας που διοργάνωσε ο Δήμος Πειραιά.
Πλησιάζει και πάλι η επέτειος μιας ημέρας κατά την οποία κλείνει με τον πλέον τραγικό τρόπο το πιο θεμελιώδες ίσως κεφάλαιο της Ιστορίας μας. Μία εκπληκτική περίοδος 11 αιώνων, κατά την οποία ο παρηκμασμένος Ελληνισμός της Ύστερης Αρχαιότητας αποκτά νέα πνοή, αναδιαμορφώνεται, αναβαπτίζεται μέσα στην ορθόδοξη καινή κτίση, αναβαπτίζοντας ταυτόχρονα και ωθώντας σε πρωτόγνωρα ύψη και τη σοφία των προγόνων του. Όλα αυτά μέσα σε μια Αυτοκρατορία, που ξεκινά τον 4ο αι. ως απλή συνέχεια της Ρώμης και 4 αιώνες αργότερα είναι πια ένα κράτος εξολοκλήρου ελληνικό.

Οι τελευταίες στιγμές του Έλληνα Αυτοκράτορα, Κωνσταντίνου ΙΑ, Δραγάση Παλαιολόγου…

Οι τελευταίες στιγμές του Έλληνα Αυτοκράτορα, Κωνσταντίνου ΙΑ, Δραγάση Παλαιολόγου…

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαΐου 28, 2012

Γράφει ο Γεράσιμος Γ. Γερολυμάτος
(ΑΠΕΛΛΗΣ)
Φέτος συμπληρώνονται 559 χρόνια, από την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς. Το γεγονός ήταν τεράστιας σημασίας στην εποχή του. Ο απόηχος του, ακόμη και σήμερα, δεν έχει κοπάσει. Οι συνέπειες του ήταν τεράστιες για την ιστορική εξέλιξη των πραγμάτων στην Ευρώπη και στην Εγγύς Ανατολή. Για το Έθνος μας, ακόμη περισσότερο, σήμανε την κατάλυση της πολιτικής μας ανεξαρτησίας, αφού η Κωνσταντινούπολη, ήταν η χιλιόχρονη πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας μας.
Φανταστείτε, λοιπόν, κάποιον, να πετάει μια μεγάλη πέτρα στα νερά μιας μικρής λίμνης. Οι κυμματισμοί των ομόκεντρων κύκλων, απλώνονται ολόγυρα και φτάνουν μέχρι τις όχθες. Όσο πιο κοντά στο σημείο της ρίψης, είναι ο κυμματισμός, τόσο πιο ισχυρός είναι. Όσο πιο μακρυά, τόσο πιο ανεπαίσθητος. Αυτή η εικόνα μας είναι χρήσιμη, αν στον ορισμό του γεγονότος, της ρίψης δηλαδή της πέτρας (ενέργεια-αιτία) και των κυμματισμών (αποτέλεσμα), αντικαταστήσουμε τους κατά αναλογία παρανομαστές, με τις έννοιες των διαστάσεων, του χώρου και του χρόνου. Έτσι, μπορούμε να αποκτήσουμε μια πολύ καλή
αναπαράσταση του τρόπου με τον οποίο, ένα ιστορικό γεγονός, προϊόντος του χρόνου εξελίσσει τις συνέπειες του στο χώρο. Και το ίδιο συμβαίνει με το κάθε τι, μικρό ή μεγάλο γεγονός, πράξη, ενέργεια ακόμη και λόγο.

Φαντάσου πόσα πήρε η ποντικομαμή για την σ φαγή στην Σερβία…

Φαντάσου πόσα πήρε η ποντικομαμή για την σ φαγή στην Σερβία…

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαΐου 28, 2012

Ως εγκληματία πολέμου κατηγόρησε τον πρώην Βρετανό πρωθυπουργό Tony Blair ο 49χρονος Martin Brunt ο οποίος εισέβαλλε στην αίθουσα όπου πραγματοποιείτο ακρόαση στο πλαίσιο της επιτροπής Leveson Inquiry.
Η τελευταία είναι μια επιτροπή η οποία ερευνά το ρόλο του Τύπου και της Αστυνομίας στο περίφημο σκάνδαλο των υποκλοπών, που τάραξε την πολιτική ζωή της χώρας το καλοκαίρι του 2011. .
Τη στιγμή που ο Blair κατέθετε ο 49χρονος και ξεγλιστρώντας από τα μέτρα ασφαλείας μπήκε μέσα στην αίθουσα φωνάζοντας:

Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ

ενοποίηση της Ευρωζώνης λύνει όλα τα προ βλήματα

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Ιουνίου 2, 2012

Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ
ΩΣ ΒΑΣΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΗΣ Ε.Ε.
​Γράφει ο​
​Νίκος Αναγνωστάτος
​
​Με την πεποίθηση ότι όλα τα προβλήματα της Ευρωζώνης, συμπεριλαμβανομένων και των οικονομικών, επιλύνονται με την ολοκλήρωση της ενοποίησης της Ευρωζώνης, αρχής γενομένης με την οικονομική ενοποίηση, έτσι ώστε η υποχρέωσή της να είναι, όχι ο δανεισμός, αλλά η ενίσχυση των οικονομικά αδύνατων κρατών – μελών της, με προγράμματα ανάπτυξης και την καθιέρωση κινήτρων και αντικινήτρων, έστειλα για μια ακόμη φορά την πιο κάτω επιστολή, μεταφρασμένη στα ελληνικά, στους ηγέτες της Ευρωζώνης, με κοινοποίηση τους ηγέτες των κρατών – μελών της Ευρωζώνης, προτρέποντας τους να προχωρήσουν στην ενοποίηση αμέσως.
​Η ελπίδα μας είναι η Ισπανία, η μεγάλη αυτή οικονομική δύναμη της Ευρωζώνης, τηςοποίας η οικονομία επιδεινώνεται ραγδαία και έτσι να αναγκαστεί η Ευρωζώνη να προχωρήσει γρηγορότερα στην ενοποίηση.

Ο ΟΜΗΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ (και όχι μόνον) ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Ο ΟΜΗΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ (και όχι μόνον) ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Ιουνίου 2, 2012

ΑΠΛΑ ΔΙΑΘΕΣΤΕ 3 ΛΕΠΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΄΄ΜΝΗΣΤΗΡΟΦΟΝΙΑ΄΄ ΟΤΑΝ ΔΗΛΑΔΗ Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΦΟΝΕΥΣΕ ΤΟΥΣ ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΠΑΤΑΛΟΥΣΑΝ ΤΟ ΒΙΟΣ ΤΟΥ, ΕΙΧΑΝ ΒΑΛΕΙ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ, ΕΙΧΑΝ ….. ΠΡΟΓΡΑΨΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΓΥΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΥΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ.
Είναι πολύ σημαντικό, αυτές τις κρίσιμες ώρες, να ρίξουμε μια ματιά στην βίβλο των Ελλήνων, δηλαδή στα ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ και να διδαχτούμε, έστω και την τελευταία στιγμή, από το πνεύμα του Οδυσσέα.

Άκου ανθρωπάκο… (Β. Ράιχ, απόσπασμα)

Άκου ανθρωπάκο… (Β. Ράιχ, απόσπασμα)

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Ιουνίου 2, 2012

Ξέρεις, Ανθρωπάκο, πως θα ένιωθε ένας αητός άμα έκλωθε αυγά μιας κότας; Αρχικά ο αητός νομίζει ότι θα κλωσσήσει μικρά αετόπουλα που θα μεγαλώσουν. Μα εκείνο που βγαίνει από τα αυγά δεν είναι παρά μικρά κοτόπουλα. Απελπισμένος ο αητός εξακολουθεί να ελπίζει πως τα κοτόπουλα θα γίνουν αητοί. Μα που τέτοιο πράμμα! Τελικά δε βγαίνουν παρά κότες που κακαρίζουν. Όταν ο αητός διαπιστώνει κάτι τέτοιο βρίσκεται στο δίλημμα αν πρέπει να καταβροχθίσει όλα τα κοτόπουλα και τις κότες που κακαρίζουν. Μα συγκρατείται. Κι’ ό,τι τον κάνει να συγκρατηθεί είναι μια μικρή ελπίδα· πως ανάμεσα στα τόσα κοτόπουλα, μπορεί κάποτε να
βρεθεί ένα αητόπουλο, ικανό σαν εκείνον τον ίδιο, ένα αητόπουλο που από την ψηλή φωληά του θ’ ατενίζει μακριά κόσμους καινούριους, σκέψεις καινούριες, καινούρια σχήματα ζωής. Μόνο αυτή η ανεπαίσθητη ελπίδα κρατάει το λυπημένο, τον αποξενωμένο αητό από την απόφασή του να φάει όλα τα κοτόπουλα και όλες τις κότες που κακαρίζουν, και που δεν βλέπουν ότι τα κλωσσάει ένας αητός, δεν καταλαβαίνουν ότι ζούνε σ’ ένα ψηλό, απόμακρο βράχο, μακριά από τις υγρές και σκοτεινές κοιλάδες. Δεν ατενίζουν την απόσταση, όπως κάνει ο απομονωμένος αητός. Μόνο καταβροχθίζουν και καταβροχθίζουν, όλο καταβροχθίζουν ό,τι φέρνει ο αητός στη φωλιά.