Ετικέτες

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

Παράδοση και Πρόοδος: το ζήτημα του ξεπεράσματος των ορίων…

 
protagma#5-exwfyllo
Ο κόσμος σήμερα υποφέρει από άχρηστες ελευθερίες. Αυτές οι άχρηστες ελευθερίες είναι χειρότερες από την απαγόρευση και την σκλαβιά. Πρέπει κανείς να βρει νέους τρόπους πειθαρχίας, στα μέτρα μας, στις ανάγκες μας. Εκείνο που ‘ναι γεγονός, είναι ότι αυτή η ελευθερία ερεθίζει, σκοτώνει και δεν οδηγεί πουθενά. «Κάνε ό,τι θέλεις». Τότε θ’ απαντήσει ένας άνθρωπος λογικός: «Θέλω να με βοηθήσετε να μάθω τι θέλω…».
Γ. Τσαρούχης

Ένα κράχ όπως μόνο το κεφάλαιο μπορεί: κρίσεις, φούσκες, κερδοσκόποι το 1929 και σήμερα

 

‘Ηταν 24 Οκτωβρίου του 1929…η Μαύρη Πέμπτη
  • Το φθινόπωρο του 2008 ο κόσμος γνώρισε ένα οικονομικό κραχ, το οποίο έφερε τις χρηματοπιστωτικές αγορές στο χείλος του γκρεμού. Στη συνέχεια η ισορροπία αποκαταστάθηκε (ή ακριβέστερα: οργανώθηκε η εξισορρόπηση), μέχρι που ένα άλλο ζήτημα προκάλεσε νέες αιτίες ανησυχίας. Αυτή τη φορά ήταν τα έθνη – κράτη που θα κάθονταν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, καθώς (επίπλαστα ή πραγματικά) «ζούσαν πάνω από τις δυνατότητές τους» και δημιούργησαν με αυτόν τον τρόπο το χρέος. Η αγορά αφέθηκε ελεύθερη με αναστολή. Θα μείνει ανεμπόδιστη, καθώς έχει να ασχοληθεί με νέους τομείς κερδοσκοπίας, όπως οι πρώτες ύλες και τα τρόφιμα. Όμως ο λογαριασμός πρέπει και τελικά θα πληρωθεί από άλλους – όπως άλλωστε συμβαίνει συνήθως.

Το «ελληνόμετρο» της φαντασίας μας και οι ελληνικές αρετές – Μια αυτοεξέταση με οδηγό τον Αριστοτέλη…

 
AlmaTademaGreekWine1873MexicoCityPerezSimonColl450
Στις καλές εποχές, τότε που το δανεικό χρήμα είχε πλάσει έναν φανταστικό κόσμο, που τον πήραμε για δικό μας δημιούργημα, οι λέξεις “πατρίδα”, “έθνος”, “ελληνικότητα”, είχαν εξαφανιστεί στη διαδρομή Αράχωβα – Μύκονος. Τώρα, που η ονειροφαντασία μας χάθηκε και πάει, ψάχνουμε απεγνωσμένα να εντοπίσουμε τα χνάρια της πραγματικότητας. Στα τυφλά ψάχνουμε και, όταν δεν βρίσκουμε σημείο σταθερό να γαντζωθούμε, καταφεύγουμε στο «ελληνόμετρο».

Ο Αριστοτέλης, η τοκογλυφία και τα μονοπώλια…

 

Η μεγαλοφυΐα του Αριστοτέλη λάμπει στο γεγονός ακριβώς ότι ανακάλυψε μια σχέση ισότητας στην έκφραση της αξίας των εμπορευμάτων.
                                                                                                                              Καρλ Μαρξ

Μετά το ξεκαθάρισμα των δύο μορφών της Χρηματιστικής την Οικονομική και την Καπηλική ο Αριστοτέλης προχώρησε και στην αξιολόγηση τους: «… η Χρηματιστική έχει, όπως είπαμε, δύο μορφές. Η μία είναι η Καπηλική και η άλλη η Οικονομική. Και η μεν δεύτερη είναι αναγκαία και αξιέπαινη, ενώ η πρώτη, η τέχνη της ανταλλακτικής, δικαίως επικρίνεται (διότι δεν ανάγεται στη φύση αλλά στις συναλλαγές των ανθρώπων). (σελ. 327). Η Οικονομική είναι σύμφωνη με τη φύση, αφού αφορά την αύξηση του πλούτου μέσω της εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων. (Τα σύγχρονα φαινόμενα του εκφυλισμού της φύσης στο πλαίσιο της ασύστολης εκμετάλλευσης δεν θα μπορούσαν να είναι γνωστά στον Αριστοτέλη). Ως εκ τούτου αφορά τις δυνατότητες για την καλύτερη καλλιέργεια της γης, την ανάπτυξη του κυνηγιού, της αλιείας κτλ. Η μορφή αυτή της Χρηματιστικής (η Οικονομική) αφορά τον πλούτο που δημιουργείται με την παραγωγή αγαθών. Αφορά δηλαδή τη γνώση για την καταλληλότητα των ζώων που θα χρησιμοποιηθούν για κάθε εργασία, την επιλογή της κατάλληλης καλλιέργειας ανάλογα με το κλίμα, το υψόμετρο ή την υγρασία των χωραφιών, τις τεχνικές της μελισσοκομίας κλπ. Το να μπορεί κανείς διαρκώς να αυξάνει την παραγωγή του τελειοποιώντας τις μεθόδους του, όχι μόνο δεν είναι κακό, αλλά είναι απολύτως ωφέλιμο, αφού συμβάλλει τόσο στην αύξηση των αγαθών, όσο και στην ίδια την πορεία της ανθρώπινης γνώσης που διαρκώς εξελίσσεται μέσα από την πείρα των καιρών. Ο σκοπός αυτού του είδους της Χρηματιστικής είναι η βέλτιστη παραγωγή. Ο πλούτος εκλαμβάνεται ως απόρροια της φύσης και βέβαια μετριέται ως ποσότητα αγαθών κι όχι ως χρήμα. Φυσικά, η αύξηση της παραγωγής που θα επιφέρει πλεόνασμα αγαθών θα γεννήσει το εμπόριο, δηλαδή τη δυνατότητα της ανταλλαγής αυτού του πλεονάσματος με άλλα προϊόντα που εκλείπουν και που με τη σειρά τους αποτελούν πλεόνασμα σε άλλες περιοχές. Τελικός στόχος είναι η αυτάρκεια των αγαθών σε όλους, δηλαδή η πληρότητα όλων των μέσων για την επίτευξη της καλής ζωής.

ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΠΑΝΕΚΚΟΥΚ – ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗ (1953 – 1954) – ΠΡΩΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΑΝΕΚΚΟΥΚ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗ…

 
      Kornilios_Kastoriadis
Σίγουρα υπάρχουν διαφορές. Θα ασχοληθώ μαζί τους, θεωρώντας αυτό το κείμενο ως μία συμβολή στη συζήτηση του περιοδικού σας. Ενώ εσείς περιορίζετε τη δραστηριότητα αυτών των οργανισμών στην οργάνωση της εργασίας στα εργοστάσια μετά την κατάληψη της κοινωνικής εξουσίας από τους εργάτες, εμείς πιστεύουμε επίσης ότι οι οργανισμοί θα είναι αυτοί μέσω των
οποίων οι εργάτες θα καταλάβουν την εξουσία. Για την κατάληψη της εξουσίας δε μας ενδιαφέρει καθόλου ένα «επαναστατικό κόμμα» το οποίο θα αναλάβει την ηγεσία της προλεταριακής επανάστασης. Αυτό το «επαναστατικό κόμμα» είναι μία τροτσκιστική ιδέα, που (από το 1930) έχει βρει υποστηρικτές ανάμεσα σε πολλούς πρώην υποστηρικτές του Κομμουνιστικού Κόμματος απογοητευμένους από την πρακτική του τελευταίου. Η αντίθεση και η κριτική μας ανάγονται στα πρώτα χρόνια της Ρωσικής
Επανάστασης, κατευθύνονται στον Λένιν και προκλήθηκαν από την στροφή του προς τον πολιτικό καιροσκοπισμό.

Turkey: The "Great Muslim Democracy"

Ένα πραγματικό αριστούργημα της αρχαίας τέχνης

Παρασκευή, 24 Οκτωβρίου 2014


του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

Ζητώ συγνώμη από τους φίλους αναγνώστες, που για μια ακόμη φορά θα αναγκαστώ να προβώ σε διόρθωση και σε αποκατάσταση της αλήθειας, αναφορικά με δημοσιευμένο άρθρο, που μου αποδίδει λανθασμένα την κατασκευή της εικόνας του ψηφιδωτού που βλέπετε εδώ με τα συμπληρωμένα πόδια των αλόγων. Είναι η δεύτερη φορά που το συγκεκριμένο μεγάλο μπλογκ, έχει παρερμηνεύσει τα λόγια μου, υποχρεώνοντας με σε διάψευση και κατά συνέπεια σε διόρθωση του δημοσιεύματος αυτού. Αυτήν την φορά, θα αρκούσε μια διασταύρωση των γραφομένων και μια επικοινωνία μαζί μου, ώστε να αποφευχθεί η παρεξήγηση. Αλλά αυτό, δυστυχώς δεν έγινε.