Αυτοί οι στίχοι αποτελούν τις δύο
πρώτες στροφές του τραγουδιού, στίχοι του οποίου αποτελούν τον Γερμανικό
εθνικό ύμνο. Στον εθνικό ύμνο βέβαια που χρησιμοποιείται μετά τον Β
Παγκόσμιο Πόλεμο προτιμούν τους στίχους που λένε «Ενότητα, δικαιοσύνη,
ελευθερία για την πατρίδα», ούτως ώστε να μην προκαλούν τα αισθήματα των
υπόλοιπων λαών της ηπείρου.
Η Γερμανία είναι μια ένωση κρατιδίων που επιτεύχθηκε μόλις το 1871
υπό την μορφή της Γερμανικής Αυτοκρατορίας, που σχεδόν αμέσως έγινε και
αποικιακή δύναμη.
Από τον καιρό που ήταν ακόμα στα σπάργανα, στόχος της άρχουσας τάξης της ήταν να γίνει υπερδύναμη.
Έχει μείνει στην ιστορία η φράση του πρώτου της καγκελάριου Όττο Φον
Βίσμαρκ, που ήταν ένας αν μη τι άλλο δυναμικός και δραστήριος άνθρωπος,
στην οποία είπε χαρακτηριστικά ότι «Τα μεγάλα ερωτήματα της ημέρας δεν
θα απαντηθούν με λόγια και αποφάσεις της πλειοψηφίας αλλά με σίδερο και
αίμα».
Ετικέτες
- -Παράδοση (140)
- Αμερική-Η.Π.Α (148)
- Αμερική-Η.Π.Α. (2675)
- Ανταρκτική (7)
- Άρης (15)
- Ασία-Μ.Ανατολή (2763)
- Αστρονομία- Επιστήμη (895)
- Αυστραλία (82)
- Αφρικη (307)
- Αφρική (199)
- Αφροδίτη (3)
- Διεθνή (6429)
- Εναλλακτική Ιστορία (274)
- Εξ. Πολιτική (Αρχές) (152)
- Επιστήμη-Διάστημα (170)
- Εσωτερική πολιτική (3342)
- Ευρώπη (7882)
- Ζητήματα Ελληνισμού (12750)
- Ζητήματα Στρατηγικής (3077)
- Ζητήματα Στρατηγικής Μονάδες (2)
- Ζητήματα Στρατηφικής (365)
- Ζωικό Βασίλειο (102)
- Θρησκευτικά Ζητημάτα (1706)
- Ιατρικά (384)
- Ιστορία-Μέθοδολογία (278)
- Ιστορικά (9668)
- Κοινωνία (3026)
- Κουρδικό (301)
- Κρόνος (1)
- Κύπρος (743)
- Μαγειρική (123)
- Μεθοδολογία (33)
- Μονάδες (3570)
- Οικονομία (2581)
- Οπλικά συστήματα (1523)
- Οχήματα (270)
- Παιδεία (540)
- Περιβάλλον (122)
- Πλούτωνας (5)
- Πολιτισμός (1389)
- Ρομαντισμός (220)
- Σελήνη (6)
- ση (2)
- Σημαντική Ανάρτη (2)
- Σημαντική Ανάρτηση (199)
- Συγκριτική Ιστορική Ανάλυση (772)
- Τέχνη (1)
- Τεχνολογία (2)
- Τουρκία (2462)
- Τρομοκρατία (760)
- Φιλοσοφία (336)
- Χ.Α. (748)
- ΧΑ (1)
Πέμπτη 9 Ιουλίου 2015
Αν οι Γερμανοί ονειρεύονται να οικοδομήσουν το Δ΄ Ράιχ, συμφωνία δεν πρόκειται να επιτευχθεί!
Γράφει ο Μαγια Πόσες υποχωρήσεις και παραχωρήσεις, τουτέστιν κυβιστήσεις, πρέπει να κάνει η κυβέρνηση για να ικανοποιηθεί το Βερολίνο; Τόσες όσες απαιτούνται, προκειμένου να μην τεθεί εν κινδύνω το σχέδιο αποικιοποίησης της Ελλάδας και εν αμφιβόλω η πολιτική της μνημονιακής βαρβαρότητας.
Το παρασκήνιο της μεγάλης επιθυμίας των Γερμανών για σκληρή φορολόγηση σε Έλληνες εφοπλιστές.
Είναι αυτονόητη η ανάγκη για φορολόγηση των εφοπλιτών όμως το θέμα
είναι ο δόλος που κρύβεται πίσω από τις λαϊκίστικες ομιλίες των ξένων
αξιωματούχων πάνω σ’ αυτό.Αναφορά για την ανάγκη φορολόγησης των Ελλήνων
εφοπλιστών έκανε και ο κ.Γιούνκερ στο Ευρωκοινωβούλιο.Υπάρχει κάποιο
παρασκήνιο;
Ας ανατρέξουμε στο παρελθόν για να συνδέσουμε τα γεγονότα.Το 2008 οι
Γερμανοί εφοπλιστές του Αμβούργου και του Κιέλου υπέστησαν μεγάλες
ζημιές καθώς δυσκολεύτηκαν να αποπληρώσουν τα δάνεια που είχαν συνάψη με
τράπεζες για την οικοδόμηση νεότευκτων πλοίων.Ο φόβος χρεοκοπίας τους
ήταν η μεγάλη ευκαιρία των Ελλήνων εφοπλιστών οι οποίοι έσπευσαν να
αγοράσουν τα δάνεια και τα πλοία των Γερμανών.Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε
έχοντας φίλους και υποστηρικτές του κατά την προεκλογική του εκστρατεία
τους Γερμανούς εφοπλιστές έθεσε ως στόχο του να εκδικηθεί του Ελλήνες.Γι
αυτό το λόγο απαιτεί σκληρή και άγρια φορολόγηση των
εφοπλιστών.Απαίτησε σε διάφορες φάσεις της διαπραγμάτευσης να γίνει
δεκτό το αίτημα για την κατάργηση των προνομίων της ναυτιλίας μας,τα
οποία είναι κατοχυρωμένα στο Σύνταγμά μας.Άλλες φορές έβαλε μπροστά το
ΔΝΤ και άλλες τον Γιούνκερ ώστε να πραγματοποιηθεί η επιθυμία του για
εκδίκηση.
ΥΓ. Ας θυμηθούμε ποιοί ήταν οι χρηματοδότες του Χίτλερ,τίποτα δεν είναι τυχαίο…(ThyssenKrupp,KMW)
olympia.gr
Οι κύκλοι παρακμής της Ευρώπης…
by Mαν.Αρκάς
Οι κυβερνήσεις δεν ζητούν τη συναίνεση των πολιτών αλλά την αγάπη ή την ανοχή των αγορών και των δανειστών, που εμφανίζονται ως μυστηριώδης και τρομακτική δύναμη που ανταγωνίζεται τον λαό για τους περιορισμένους κρατικούς πόρους
Συντάκτης: Κώστας Δουζίνας
Διαβάζοντας το περασμένο Σάββατο τη δήλωση του κ. Τουσκ, προέδρου του Συμβουλίου Υπουργών, ότι οι Ελληνες πρέπει ή να αποδεχτούν τις απαιτήσεις των θεσμών ή θα χρεοκοπήσουν, αναρωτήθηκα αν ο Σλοβάκος πρόεδρος ξέρει από πού κατάγονται το όνομα και η ιδέα της Ευρώπης.
Ο μεγάλος Γερμανο-εβραίος φιλόσοφος Εντμουντ Χούσερλ υποστήριζε το 1935, στην περίφημη διάλεξη «Η φιλοσοφία και η κρίση του ευρωπαϊκού ανθρώπου», ότι η ιδέα της Ευρώπης αντιπροσωπεύει την αλήθεια και το καθολικό, αυτό που υπερβαίνει τις τοπικές και μερικές εξαρτήσεις. Η ελληνική φιλοσοφία και επιστήμη δημιούργησαν πρώτες αυτήν την αμερόληπτη οπτική και εξερεύνησαν την καθολική ενότητα των όντων. Η αλήθεια είναι δώρο των Ελλήνων στην Ευρώπη και των Ευρωπαίων στην ανθρωπότητα. Οταν η αλήθεια έγινε πρακτικό καθήκον, οδήγησε στη δημοκρατία και στο αίτημα δημόσιας λογοδοσίας και ευθύνης. Η Ευρώπη είναι συνεπώς όχι μόνο μία ήπειρος αλλά ένα ιδανικό, μια «πνευματική γεωγραφία». Η ανθρωπότητα θα πραγματωθεί όταν η ιδέα της Ευρώπης γίνει παγκόσμια. Η Ευρώπη είναι το τέλος, ο σκοπός, της ανθρωπότητας.
Today in Military History: July 8, AD 452,Pope Leo I Convinces Attila the Hun Not to Sack Rome
by Siggurdsson
"Invasion of the Barbarians, or the Huns Approaching Rome" by Ulpiano Checa (1887) (Unless otherwiseINDICATED, all illustrations are courtesy of Wikipedia)
Today’s military-related incident involves the man known to Romans and historians as the "Scourge of God." He was intent upon the looting of the preeminent city of western Europe at that time: Rome, the "Eternal City." Despite a weakened West Roman Empire swiftly sliding toward its dissolution…Attila retreated beforeACHIEVING his main objective. What happened?
Μας κάνει μαθήματα δεοντολογίας και το Αλαφουζέικο!…
Του Γ. Γ.
Μόνο σαν καλαμπούρι μπορείς να πάρεις την ανακοίνωση που έβγαλε ο Σκάι στην οποία διαπιστώνει «απόπειρες τρομοκράτησης των φορέων της ενημέρωσης και των λειτουργών της».
Για να δούμε λοιπόν ποιοι μας κάνουν μαθήματα δεοντολογίας.Μόνο σαν καλαμπούρι μπορείς να πάρεις την ανακοίνωση που έβγαλε ο Σκάι στην οποία διαπιστώνει «απόπειρες τρομοκράτησης των φορέων της ενημέρωσης και των λειτουργών της».
Τα θεμέλια της Αλαφουζέικης δυναστείας τα έβαλε ο Αριστείδης Αλαφούζος. Αυτός ο καπιταλιστής –αν δεν κάνουμε λάθος- είναι ο μόνος πλουτοκράτης που κατέθεσε ένορκα ότι λάδωνε με εκατομμύρια τον τότε πρωθυπουργό Μητσοτάκη, για να πηγαίνουν πρίμα οι μπίζνες του. Ηταν μια παραδοχή που σε οποιοδήποτε κράτος του λεγόμενου δυτικού κόσμου θα προκαλούσε την επέμβαση του εισαγγελέα και οπωσδήποτε θα προκαλούσε σάλο στον πολιτικό κόσμο. Εδώ δεν συνέβη απολύτως τίποτα.
Σήμερα στο τιμόνι του ομίλου Αλαφούζου, είναι ο «οικολόγος»Γιάννης Αλαφούζος ο οποίος έχει τις δικές του «περγαμηνές». Καλύτερα να αφήσουμε να τις ξεδιπλώσει ένα άλλο «μπουμπούκι», ο Γ. Κουρής που έβγαλε στον αφρό τον βίο και πολιτεία του εκδότη-εφοπλιστή όταν κάποια στιγμή είχε έρθει σε αντιπαράθεση μαζί του.
Γιατί “ΟΧΙ”;
Η παρούσα ανάλυση δημοσιεύεται μετά το δημοψήφισμα της 5/7/2015 για να μην χαρακτηριζόταν ως κείμενο χειραγώγησης της κοινής γνώμης. Βέβαια ομολογουμένως όση προσπάθεια και να θέλαμε να καταβάλλουμε, θα ήταν αδύνατο να φθάσουμε στο επίπεδο χειραγώγησης των οπαδών του “ΝΑΙ”. Σήμερα στον απόηχο του 61,311% (σύνολο 3.558.500 ψήφοι) του “ΟΧΙ”, θα ερμηνεύσουμε με επιχειρήματα τις προσπάθειες των Jeroen Dijsselbloem, Wolfgang Schäuble, Ioannes Claudius Juncker και άλλων πολλών, που στο βωμό του να στηρίξουν το “ΝΑΙ” γελοιοποιήθηκαν και στο δικό τους κοινό.
Πριν έλθει στη Βουλή προς ψήφιση το ερώτημα του δημοψηφίσματος[1], οι οπαδοί του “ΝΑΙ σ’ όλα”[2] προσπάθησαν να μην ψηφιστεί:
- Προβάλλοντας την αντισυνταγματικότητα
- Πιέζοντας τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας
- Προκαλώντας εντάσεις στις αγορεύσεις τους.
Γιατί η πάση θυσία αποφυγή δημοψηφίσματος; Θα το αναλύσουμε σε τρία επίπεδα:
What Caused the Crash? The Political Roots of the Financial Crisis
By Athanasios Orphanides FOREIGN AFFAIRS
Crises are an inevitable outgrowth of the modern capitalist economy. So argues Martin Wolf, chief economics commentator for the Financial Times, in his authoritative account of the 2008 financial crisis. Instability reveals itself in the form of shocks; even a seemingly small deviation from the norm can set off a major crisis. Consider the decline in U.S. housing prices, which began in 2006 and hit its nadir in 2012. In isolation, the trend appeared manageable. After a period of exceptionally high housing prices, U.S. policymakers initially welcomed the drop, which they saw as a much-needed correction to the market, a gradual unwinding of excess. They did not expect a crisis of the magnitude that eventually arrived; nearly no one did.
Ετικέτες
Διεθνή,
Ευρώπη,
Ζητήματα Ελληνισμού,
Ζητήματα Στρατηγικής,
Ιστορικά,
Οικονομία,
Συγκριτική Ιστορική Ανάλυση
Τιτάν: Το πρώτο σκάφος κατασκευής Ναυστάθμου (1937)
Του Στέφανου Μίλεση
Στις 9 Φεβρουαρίου του 1937, εξεδόθη εκ του Ναυστάθμου Σαλαμίνας, μια λυτή ανακοίνωση η οποία όμως σηματοδοτούσε ένα ιστορικό γεγονός. Ήταν η καθέλκυση του πρώτου σκάφους, κατασκευασμένου εξ ολοκλήρου από τις υπηρεσίες του Ναυστάθμου! Ένα κατεξοχήν Ελληνικό πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού, το οποίο έφερε το όνομα «ΤΙΤΑΝ»!
Στη τελετή καθέλκυσης του Ρυμουλκού ο τότε Υφυπουργός Ναυτικών Παπαβασιλείου,τόνιζε ότι οι υπηρεσίες του ναυστάθμου αν και είχαν προσανατολισμό προς την διόρθωση και επισκευή των πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού, ωστόσο κατόρθωσαν με αποκλειστικά δικά τους μέσα, να κατασκευάσουν εξ ολοκλήρου ένα σκάφος.
Θεός και Κεφάλαιο.
Οι Εκδόσεις Κουκκίδα παρουσιάζουν το νέο βιβλίο του Κώστα Λάμπου
Είναι γνωστό πως κανένας άνθρωπος δεν επέλεξε τη θρησκεία και την πίστη του, αλλά, με το που γεννιέται, του τη φυτεύουν στο κεφάλι, και την καλλιεργούν συστηματικά και σκόπιμα και από ιδιοτέλεια τα κατά τόπους σκοταδιστικά και εξουσιαστικά ιερατεία. Γνωστό είναι επίσης ότι όλες οι θρησκείες επιβλήθηκαν με τη βία των εξουσιών και λειτούργησαν ως ιδεολογίες υποταγής σε αυτές τις εξουσίες. Γνωστό είναι ακόμα ότι πολλοί λαοί αναγκάστηκαν να αλλάξουν τη θρησκεία τους με αυτήν του εκάστοτε κατακτητή τους, γιατί ακριβώς η κάθε εξουσία διασφαλίζει την κυριαρχία της και μέσω της επιβολής της δικής της θρησκείας. Οι θρησκείες, ως εξουσιαστικές ιδεολογίες, διέσπασαν τις κοινωνίες, έσπειραν διχόνοιες, αιματοκύλισαν και συνεχίζουν να αιματοκυλούν την ανθρωπότητα, για λογαριασμό των οργανωμένων εξουσιαστικών συμμοριών που εκμεταλλεύονται οικονομικά, πνευματικά, κοινωνικά και πολιτικά τους λαούς και προσπαθούν να επιβάλλουν την ηγεμονία τους πάνω στην ανθρωπότητα. Γι’ αυτούς τους λόγους γράφτηκε αυτό το βιβλίο και απευθύνεται σε θρησκευόμενους και μη που αγωνιούν και αγωνίζονται για έναν καλύτερο κόσμο, για έναν κόσμο χωρίς αφεντικά και δούλους. Για τον κόσμο της κοινωνικής ισότητας, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ευημερίας και της ειρήνης. Ένας ύμνος στην πνευματική απελευθέρωση του ανθρώπου από ιδιοτελείς σκοταδιστικούς μύθους και εξουσιαστικές ιδεολογίες. Να ξεθάψουμε το μυαλό μας από τα σκοταδιστικά και εξουσιαστικά σκουπίδια για να θάψουμε οριστικά τον εξουσιαστικό μύθο για το θεό, το απάνθρωπο και καταστροφικό κεφάλαιο και την αντικοινωνική εξουσία και να χτίσουμε τη ζωή μας πάνω στη λογική, την επιστήμη, τη συνεργασία, την αλληλεγγύη, την ισοκτησία και την ισοκατανομή, στη μορφή της άμεσης δημοκρατίας με περιεχόμενο την αταξική κοινωνία, στην προοπτική ενός οικουμενικού ουμανιστικού πολιτισμού.
Μιχαήλ Μπακνανάς ή Πακνανάς 1753 – 1771
Γεννήθηκε στην Αθήνα (περιοχή Θησείου) το 1753 από φτωχούς γονείς. Έμεινε αγράμματος κι έγινε κηπουρός, πουλώντας τα προϊόντα του στα χωριά της Αττικής. Κάποια ημέρα, ενώ επέστρεφε στην Αθήνα, συνελήφθη από τους Τούρκους με την κατηγορία ότι προμήθευε με μπαρούτι του Κλέφτες των ορεινών της Αττικής, σε μια περίοδο που υπήρχε επαναστατικός αναβρασμός λόγω των Ορλοφικών. Οδηγήθηκε ενώπιον του καδή και διαμαρτυρήθηκε ότι είχε πέσει θύμα συκοφαντίας. Ο δικαστής δεν τον πίστεψε και τον καταδίκασε σε θάνατο, εκτός και αν δεχόταν να αρνηθεί την πίστη του και να ασπασθεί το Ισλάμ.
7,5 Ρίχτερ στην Αμοργό
Ο Εγκέλαδος προειδοποίησε το μεσημέρι της 8ης Ιουλίου με μία σεισμική δόνηση της τάξης των 4,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, με επίκεντρο τη θαλάσσια περιοχή νότια της Αμοργού. Δεν φαίνεται να ανησύχησε ιδιαίτερα τον πληθυσμό των Κυκλάδων, που συνέχισε τις καθημερινές του δραστηριότητες.
Το οικονομικό σύστημα του Ορθόδοξου Βυζαντίου και ο αντικαπιταλιστικός χαρακτήρας του
Ο αντικαπιταλιστικός χαρακτήρας του Χριστιανισμού στο Βυζάντιο.
Ο μεγαλύτερος βυζαντινολόγος του 20ού αιώνα, ο Ράνσιμαν, παρουσιάζει τις πτυχές της οικονομικής οργάνωσης στην Ρωμανία (η οποία, σύμφωνα με τους αλλοπρόσαλλους «ερμηνευτές» του Κατά Μάρκον 25, 14-30, θα έπρεπε να έχει καπιταλιστικό σύστημα, ερμηνεύοντας όπως οι Νεοπαγανιστές την παραβολή). Ας δούμε τι λέει (Βυζαντινός πολιτισμός, εκδ. Γαλαξίας):
«Το Βυζάντιο κατηγορήθηκε ότι ήταν ο παράδεισος των μονοπωλιακών προνομίων και του…παρεμβατισμού. Η κατηγορία δεν είναι τελείως ανακριβής. Ο παρεμβατισμός ήταν, χωρίς αμφιβολία, το βυζαντινό ιδεώδες» (Βυζαντινός πολιτισμός, εκδ. Γαλαξίας, σ. 195).
Ελληνικά Μαχητικά οπλισμένα με πυρηνικές κεφαλές!
Εκπαιδευμένοι να πετούν φορτωμένοι με καύσιμα, το πυροβόλο για αυτοπροστασία και μια μόνο βόμβα, την απόλυτη βόμβα!
Μετά την κρίση της Κούβας, ο πυρηνικός πόλεμος ήταν παραπάνω από φαντασία και η ΗΠΑ αποφάσισαν να δώσουν δυνατότητα σε ορισμένες αεροπορίες αεροσκάφη ικανά να μεταφέρουν τον απόλυτο τρόμο, πάνω από τις χωρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας, τις γνωστές Μοίρες Strike.
Αντιγόνη. ΚΡEΩN: «Καὶ δῆτ’ ἐτόλμας τούσδ’ ὑπερβαίνειν νόμους;» ΑΝΤΙΓΟΝΗ: «….
ΚΡEΩN Καὶ δῆτ’ ἐτόλμας τούσδ’ ὑπερβαίνειν νόμους;
ΑΝΤΙΓΟΝΗ (450) Οὐ γάρ τί μοι Ζεὺς ἦν ὁ κηρύξας τάδε,
οὐδ’ ἡ ξύνοικος τῶν κάτω θεῶν Δίκη
τοιούσδ’ ἐν ἀνθρώποισιν ὥρισαν νόμους·,
οὐδὲ σθένειν τοσοῦτον ᾠόμην τὰ σὰ
κηρύγμαθ’ ὥστ’ ἄγραπτα κἀσφαλῆ θεῶν
(455) νόμιμα δύνασθαι θνητὸν ὄνθ’ ὑπερδραμεῖν.
Οὐ γάρ τι νῦν γε κἀχθές, ἀλλ’ ἀεί ποτε
ζῇ ταῦτα, κοὐδεὶς οἶδεν ἐξ ὅτου ’φάνη.
Τούτων ἐγὼ οὐκ ἔμελλον, ἀνδρὸς οὐδενὸς
φρόνημα δείσασ’, ἐν θεοῖσι τὴν δίκην
(460) δώσειν· θανουμένη γὰρ ἐξῄδη, τί δ’ οὔ;
κεἰ μὴ σὺ προὐκήρυξας. Εἰ δὲ τοῦ χρόνου
πρόσθεν θανοῦμαι, κέρδος αὔτ’ ἐγὼ λέγω·
ὅστις γὰρ ἐν πολλοῖσιν ὡς ἐγὼ κακοῖς
ζῇ, πῶς ὅδ’ οὐχὶ κατθανὼν κέρδος φέρει;
(465) Οὕτως ἔμοιγε τοῦδε τοῦ μόρου τυχεῖν
παρ’ οὐδὲν ἄλγος· ἀλλ’ ἄν, εἰ τὸν ἐξ ἐμῆς
μητρὸς θανόντ’ ἄθαπτον ἠνσχόμην νέκυν,
κείνοις ἂν ἤλγουν· τοῖσδε δ’ οὐκ ἀλγύνομαι.
Σοὶ δ’ εἰ δοκῶ νῦν μῶρα δρῶσα τυγχάνειν,
(470) σχεδόν τι μώρῳ μωρίαν ὀφλισκάνω.
Ο Τσόμσκι, η νέα όψη του καπιταλισμού και το μέλλον της Ευρώπης…
by Mαν.Αρκάς
Ο Νόαμ Τσόμσκι στο βιβλίο «Δυο ώρες διαύγειας» αναφερόμενος στο ζήτημα της χρηματιστηριακής οικονομίας είναι απολύτως διαφωτιστικός: «Το 1971, το 90% του κεφαλαίου που είχε σχέση με διεθνείς συναλλαγές ήταν συνδεδεμένο με την πραγματική οικονομία και περίπου 10% ήταν κερδοσκοπικού τύπου. Σήμερα, υπολογίζεται πως πάνω από το 95% αυτών των κεφαλαίων είναι αποκλειστικά κερδοσκοπικά και μόνο ένα μικρό ποσοστό είναι συνδεδεμένο με την πραγματική οικονομία. Το δε σημαντικότερο είναι ότι αυτό το κερδοσκοπικό κεφάλαιο γνώρισε μια πραγματική έκρηξη σε απόλυτες τιμές». (σελ. 83).
Με δυο λόγια, το ΔΝΤ δεν αναλαμβάνει να βοηθήσει τους πολίτες από ενδεχόμενες οικονομικές δυσκολίες που προέκυψαν, αλλά τους χρηματιστηριακούς – τραπεζικούς κύκλους
Η Μονίκ Καντό – Σπερμπέρ, στο βιβλίο της «Σοσιαλισμός και Φιλελευθερισμός» είναι επίσης ξεκάθαρη: «Μετά το 1990, ο καπιταλισμός αναπτύχθηκε μέσα σε καινούργιες συνθήκες. Οι ανταλλαγές παγκοσμιοποιήθηκαν και τα προστατευτικά φράγματα κατέρρευσαν. Οι χρηματοπιστωτικές συναλλαγές (συμπεριλαμβανομένων των εργασιών που αφορούν τα παράγωγα προϊόντα) προσέλαβαν εντυπωσιακό εύρος. Σήμερα αποτελούν το τεσσαρακονταπλάσιο των κλασικών εμπορικών συναλλαγών που αφορούν τις υπηρεσίες και τα εμπορεύματα. Τα διαθέσιμα σε διαπραγματεύσιμους τίτλους ανήλθαν στη Γαλλία από 29% σε 204% (εκπεφρασμένα σε ποσοστό του εγχώριου ακαθάριστου προϊόντος)». (σελ. 290). Ο Τσόμσκι συμπληρώνει: «Το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο πραγματοποιεί τεράστια κέρδη. Σήμερα, η κερδοσκοπία στηρίζεται σε αστρονομικά ποσά. Περίπου δυο δισεκατομμύρια δολάρια μετακινούνται καθημερινά από τη μια χώρα στην άλλη. Εκατοντάδες φορές περισσότερα απ’ ότι στο παρελθόν. Εξάλλου, οι επενδύσεις είναι πολύ βραχυπρόθεσμες. Αυτό είναι κακό για την οικονομία, αλλά πολύ προσοδοφόρο για το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο». (σελ. 84).
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)