ΠΈΜΠΤΗ, 20 ΙΑΝΟΥΑΡΊΟΥ 2011
«Σε κώμα» η ΕΕ, λέει ο Ερντογάν!
του Γ. Δελαστίκ
Σοκάρισε υπέρ το δέον τους Γερμανούς μια τηλεοπτική συνέντευξη του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου πριν από μερικές μέρες. «Ο επόμενος στόχος μας είναι να κάνουμε την Τουρκία, τη σοφή χώρα, τον σοφό της ανθρωπότητας και του κόσμου. Να την κάνουμε μια χώρα που η γνώμη της θα γίνεται σεβαστή, που έχει αρχές, μια χώρα που θα είναι η φωνή της ανθρώπινης συνείδησης και η οποία θα υπερασπίζεται τις αξίες της» υπογράμμισε μεταξύ πολλών άλλων ο Νταβούτογλου.
Η εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» εξαπέλυσε αμέσως βίαιη φραστική επίθεση εναντίον της Αγκυρας. «Μεγαλείο και μεγαλομανία» ήταν ο τίτλος της ανάλυσής της. «Η τουρκική εξωτερική πολιτική κερδίζει σε σημασία και χάνει σε αίσθηση της πραγματικότητας» ξεκαθάριζε ο υπότιτλος.
Ανάλογο φυσικά και το περιεχόμενο. «Ο παθιασμένος ισχυρισμός του Νταβούτογλου είναι χαρακτηριστικός του μεγαλείου, αλλά επίσης και της μεγαλομανίας της διπλωματίας της Αγκυρας ή τουλάχιστον της υπερτίμησης του εαυτού της» γράφει η γερμανική εφημερίδα και συνεχίζει: «Στην Τουρκία κυριαρχεί μια αφελής αισιοδοξία γύρω από τον εαυτό της, που δεν γνωρίζει όρια... Κανείς δεν τολμάει να μιλήσει για το στρατηγικό μεθύσι της Τουρκίας γύρω από τη σημασία της»!
«Μεγαλομανία», «αφελής αισιοδοξία χωρίς όρια», «στρατηγικό μεθύσι» δεν είναι εκφράσεις συνηθισμένες στον γερμανικό Τύπο και δη σε μια εφημερίδα σαν τη σοβαρή «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε».
Τα έγραψε μάλιστα αυτά η γερμανική εφημερίδα πριν περιοδεύσει ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν την περασμένη εβδομάδα στα αραβικά κράτη του Κόλπου, όπου είπε πολλά πράγματα, προκαλώντας νέο σοκ στους Γερμανούς. Αυτή τη φορά ήταν η σειρά της επίσης δεξιάς εφημερίδας «Ντι Βελτ» να αντιδράσει με διακριτική ειρωνεία στις θέσεις του Ερντογάν:
«Σε έναν λόγο που έβγαλε στο Κουβέιτ σκιαγράφησε ποιες κατά τη γνώμη του δυνάμεις θα μπορούσαν στο μέλλον να «διαμορφώσουν ολόκληρο τον κόσμο»: η Τουρκία και οι αραβικές χώρες, αν βρουν τη δύναμη να προχωρήσουν σε μια «ένωση» ως κέντρο του μουσουλμανικού κόσμου» γράφει η «Ντι Βελτ» στην ανάλυσή της, που έχει τίτλο εμφανώς σαρκαστικό: «Με τον Ερντογάν η αναδιαμόρφωση του κόσμου»!
«Με τη νέα αδελφότητα βαδίζει ο (Τούρκος) πρωθυπουργός στα ίχνη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας» υπογραμμίζει ο υπότιτλος, δίνοντας την πολιτική διάσταση του θέματος. Δύσκολα θα μπορούσε να κατηγορήσει κανείς τη γερμανική εφημερίδα για αντιτουρκική προκατάληψη στη συγκεκριμένη περίπτωση, αν λάβει υπόψη του τα όσα είπε στο Κουβέιτ ο Ερντογάν.
«Τούρκοι και Αραβες υπερασπίστηκαν από κοινού αυτές τις περιοχές την εποχή των σταυροφοριών» διακήρυξε. «Ανήκουμε στον ίδιο πολιτισμό.
Εχουμε κοινή ιστορία» πρόσθεσε και καθόρισε τους πολιτικούς στόχους του παρόντος: «Σήμερα πρέπει να δώσουμε νέα ζωή στη χιλιόχρονη αδελφικότητά μας, να γίνουμε μια πολιτική, οικονομική και πολιτιστική ένωση... Αυτή η περιοχή έχει το δυναμικό να αναμορφώσει ολόκληρο τον κόσμο» ισχυρίστηκε.
Λίγα 24ωρα αργότερα, με συνέντευξή του στο αμερικανικό περιοδικό «Νιούζγουικ», ο Ερντογάν προειδοποιούσε απειλητικά την ΕΕ ότι η Τουρκία δεν είναι μια χώρα που θα παραμείνει στην πόρτα της Ευρώπης ως «υποτακτικός ικέτης» και χλεύαζε τη Γηραιά Ηπειρο λέγοντας μεταξύ άλλων:
«Οι ευρωπαϊκές αγορές εργασίας και τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης βρίσκονται σε κωματώδη κατάσταση. Οι ευρωπαϊκές οικονομίες βρίσκονται σε στασιμότητα. Οι ευρωπαϊκές κοινωνίες είναι σχεδόν γηριατρικές»!
Κατέληξε δε στο συμπέρασμα ότι η Τουρκία είναι πολύ ισχυρή και γι’ αυτό δεν τη θέλουν οι Ευρωπαίοι! «Μερικές φορές απορώ αν η ισχύς της Τουρκίας είναι εμπόδιο στην ένταξή της στην ΕΕ. Αν όντως είναι έτσι, πρέπει να αναρωτηθεί κανείς για τους στρατηγικούς υπολογισμούς της Ευρώπης», είπε χαρακτηριστικά.
Αγκυρα
Βαθμιαία αλλαγή προσανατολισμού
Βαθμιαία αλλαγή προσανατολισμού
Οι υπερβολές περί «νεοοθωμανισμού» της Αγκυρας δεν πρέπει να κρύβουν από τα μάτια μας μια νέα πραγματικότητα: Μετά από τόσα χρόνια εξουσίας της μετριοπαθούς ισλαμικής κυβέρνησης του Ερντογάν, η τουρκική εξωτερική πολιτική επιδιώκει όλο και περισσότερο να χρησιμοποιήσει τη μουσουλμανική θρησκεία ως μέσο προσέγγισης και σφυρηλάτησης πολιτικών συμμαχιών της Αγκυρας με τα αραβικά κράτη, το Ιράν, τις χώρες της Κ. Ασίας, το Πακιστάν. Οι πολιτικά εγκληματικές κατακτήσεις χωρών όπως το Ιράκ και το Αφγανιστάν από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη διευκολύνουν τα μέγιστα την «ισλαμοποίηση» της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, προσδίδοντάς της ευρύτατη λαϊκή βάση.
