Ο πρόλογος και η επιμέλεια του αφιερώματος,
είναι του Γερ. Γ. Γερολυμάτου
Έλαμψε
μπροστά στον κινηματογραφικό φακό πολύ πριν γεννηθώ και έζησα ολόκληρη
την ζωή μου βλέποντας τις εξαιρετικές ταινίες του. Ο λόγος σήμερα αυτού
του αφιερώματος, που μου δίνει μεγάλη χαρά να το παρουσιάζω
είναι ο μεγάλος μας κωμικός ηθοποιός Θανάσης Βέγγος, ο «καλός μας
άνθρωπος». Με το προσωνύμιο αυτό είχε την ευτυχία να μείνει στη μνήμη
του Ελληνικού λαού και αυτό δεν είναι τυχαίο. Οι ταινίες του αποπνέουν
ανθρωπιά και εκφράζουν με τον καλύτερο τρόπο την ελληνική λαϊκή ψυχή,
που μοχθεί να επιβιώσει μέσα στις αντιξοότητες. Που ελπίζει και πιστεύει
στην καλοσύνη και στην τιμιότητα του απλού καθημερινού ανθρώπου, που
«τρέχει και αυτός σαν τον Βέγγο».
Του
χρωστώ όλες τις φωτεινές, χαρούμενες Κυριακές της παιδικής μου μνήμης.
Όλο το γέλιο που μου χάρισε, του το επιστρέφω ως αγάπη. Υπάρχουν
ηθοποιοί που τους θαυμάζει κανείς, άλλους που τους αντιπαθεί, και
κάποιους που τους αγαπάει. Ο Θανάσης Βέγγος αγαπήθηκε από το ελληνικό
κοινό, περισσότερο ίσως από κάθε άλλον ηθοποιό. Διότι ο Βέγγος υπήρξε
ένας αληθινός «Ηθοποιός-ποιητής του Ήθους».
Ήταν
κωμικός ο Βέγγος; Αναμφισβήτητα ναι! Ήταν όμως ταυτόχρονα και ένας
μεγάλος τραγικός. Εμένα τουλάχιστον μου είχε φέρει πολλές φορές, εκτός
από γέλιο και δάκρυα. Δάκρυα, όχι όμως από το γέλιο, αλλά από την
φανέρωση της τραγικότητας της ύπαρξης, που παλεύει να επιζήσει ολομόναχη
σε έναν κόσμο νουάρ, όπου το κάθε γέλιο κρύβει και ένα δάκρυ. Αυτό,
αποδεικνύει το τεράστιο, πηγαίο ταλέντο, που μπορούσε να εκφράζει όλη τη
συναισθηματική γκάμα της ανθρώπινης ψυχής και της ευαισθησίας και να
περνά από τη μια κατάσταση στην άλλη, με τρόπο φυσικό και ανεπιτήδευτο.
Είναι όλα αυτά τελικά, γιατα οποία, ο Θανάσης Βέγγος θα μείνει αθάνατος στις καρδιές και στη μνήμη μας.