Του Κώστα Πικραμένου*
Στην Ελλάδα υπάρχει νομικό πλαίσιο ποινικής δίωξης εκφοράς ρατσιστικού λόγου (Ν. 927/1979)
το οποίο όμως ΔΕΝ εφαρμόζεται στην πράξη. Επιπλέον με το Ν. 2910/2001,
καταργήθηκε το άρθρο 4 του Ν. 927/1979 και οι εισαγγελείς ΜΠΟΡΟΥΝ ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΑ να ασκήσουν ποινικές διώξεις.
Αν λοιπόν είχαμε πιστή εφαρμογή του Νόμου , οι Χρυσαυγίτες (Μιχαλολιάκος και σια) καθώς και οι εγκάθετοι του Προξενείου Κομοτηνής θα βρίσκονταν πίσω από τα κάγκελα της φυλακής. Αλλά δυστυχώς, ΕΔΩ είναι …Yunanistan!!!
Συγκεκριμένα ο Ν. 927/1979 προβλέπει ότι:
Άρθρο 1 Ν.927/1979
1.
Οστις δημοσίως, είτε προφορικώς είτε διά του τύπου ή διά γραπτών
κειμένων ή εικονογραφήσεων ή παντός ετέρου μέσου εκ προθέσεως προτρέπει εις πράξεις ή ενεργείας δυναμένας να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βίαν κατά προσώπων ή ομάδες προσώπων εκ μόνου του λόγου της φυλετικής ή εθνικής καταγωγής του, τιμωρείται με φυλάκισιν μέχρι δύο ετών ή με χρηματικήν ποινήν ή και δι' αμφοτέρων των ποινών τούτων.
2. Διά των εν παρ. 1 ποινών τιμωρείται και όστις συνιστά ή συμμετέχει εις οργανώσεις, αι οποίαι επιδιώκουν ωργανωμένην προπαγάνδαν ή δραστηριότητας πάσης μορφής τεινούσας εις φυλετικάς διακρίσεις.
Άρθρο 2 Ν.927/1979
Οστις δημοσίως, είτε προφορικώς είτε διά του τύπου ή διά γραπτών κειμένων ή εικονογραφήσεων ή παντός ετέρου μέσου, εκφράζει ιδέας προσβλητικάς κατά προσώπου ή ομάδος προσώπων λόγω της φυλετικής ή εθνικής καταγωγής των, τιμωρείται με φυλάκισιν μέχρις ενός έτους ή χρηματικήν ποινήν ή και δι' αμφοτέρων των ποινών τούτων.
Στην
Κύπρο, για παράδειγμα, ο Ν. 134/2011, εκτός της ποινικής δίωξης
ρατσιστικού λόγου προβλέπει ποινή φυλάκισης και για την άρνηση
αναγνωρισμένων Γενοκτονιών.
Συγκεκριμένα προβλέπει ότι:
Πρόσωπο
το οποίο εκ προθέσεως δημόσια διαδίδει και δημόσια υποκινεί με
οποιοδήποτε τρόπο βία ή μίσος που στρέφεται κατά ομάδας προσώπων ή
μέλους ομάδας προσώπων που προσδιορίζεται βάσει της φυλής, του χρώματος,
της θρησκείας, των γενεαλογικών καταβολών ή της εθνικής ή εθνοτικής
καταγωγής, κατά τρόπο που διαταράσσει τη δημόσια τάξη ή που έχει
απειλητικό, υβριστικό ή προσβλητικό χαρακτήρα, είναι ένοχο αδικήματος
και, σε περίπτωση καταδίκης, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν
υπερβαίνει τα πέντε (5) χρόνια ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει
τις δέκα χιλιάδες ευρώ (€10 000) ή και στις δυο αυτές ποινές.
(2)
Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (3), πρόσωπο το οποίο εκ προθέσεως
και κατά τρόπο που διαταράσσει τη δημόσια τάξη ή που έχει απειλητικό,
υβριστικό ή προσβλητικό χαρακτήρα με οποιοδήποτε τρόπο-
(α) δημόσια
επιδοκιμάζει ή αρνείται ή κατάφωρα υποβαθμίζει τα εγκλήματα
γενοκτονίας, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου,
όπως αυτά ορίζονται στα άρθρα 6, 7 και 8 του Καταστατικού του Διεθνούς
Ποινικού Δικαστηρίου, και στρέφεται κατά ομάδας προσώπων ή μέλους ομάδας
προσώπων που προσδιορίζεται βάσει της φυλής, του χρώματος, της
θρησκείας, των γενεαλογικών καταβολών ή της εθνικής ή εθνοτικής
καταγωγής και η συμπεριφορά του αυτή εκδηλώνεται κατά τρόπο που είναι
πιθανόν να υποκινήσει βία ή μίσος κατά μιας τέτοιας ομάδας ή μέλους της ή
(β)
δημόσια επιδοκιμάζει ή αρνείται ή κατάφωρα υποβαθμίζει τα εγκλήματα τα
οποία ορίζονται στο άρθρο 6 του Καταστατικού του Διεθνούς Στρατοδικείου,
του οποίου άρθρου το κείμενο στο αγγλικό πρωτότυπο εκτίθεται στο Μέρος Ι
του Πίνακα και η ελληνική μετάφραση στο Μέρος ΙΙ του Πίνακα, και
στρέφεται κατά ομάδας προσώπων ή μέλους τέτοιας ομάδας που
προσδιορίζεται βάσει της φυλής, του χρώματος, της θρησκείας, των
γενεαλογικών καταβολών ή της εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής και η
συμπεριφορά του αυτή εκδηλώνεται κατά τρόπο που είναι πιθανόν να
υποκινήσει βία ή μίσος κατά μιας τέτοιας ομάδας ή μέλους της, είναι
ένοχο αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης, υπόκειται σε ποινή
φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα πέντε χρόνια (5) ή σε χρηματική ποινή
που δεν υπερβαίνει τις δέκα χιλιάδες Ευρώ (€10 000) ή και στις δύο αυτές
ποινές.
(3)
Η άρνηση ή κατάφωρη υποβάθμιση των εγκλημάτων που αναφέρονται στις
παραγράφους (α) και (β) του εδαφίου (2) συνιστά ποινικό αδίκημα δυνάμει
του εδαφίου (2) μόνο αν τα εγκλήματα στα οποία αναφέρεται έχουν αναγνωριστεί με αμετάκλητη απόφαση διεθνούς δικαστηρίου.
(4)
Άνευ επηρεασμού των εδαφίων (1) και (2), αναφορά στη θρησκεία καλύπτει
και συμπεριφορά η οποία συνιστά πρόσχημα για να κατευθύνονται οι πράξεις
κατά ομάδας προσώπων ή μέλους τέτοιας ομάδας που προσδιορίζεται βάσει
φυλής, χρώματος, γενεαλογικών καταβολών, ή εθνικής ή εθνοτικής
καταγωγής.
Ο
Ν.927/1979 λοιπόν ποινικοποιεί τις πράξεις που απευθύνονται κατά των
παραπάνω αγαθών των ευρισκόμενων στην Ελληνική Επικράτεια (προσοχή: όχι μόνο των Ελλήνων πολιτών!): ζωή, τιμή, ελευθερία, όταν οι πράξεις αυτές στρέφονται εναντίον τους λόγω των ειδικών χαρακτηριστικών: εθνικότητα, φυλή και θρήσκευμα.
Υπάρχουν κι άλλοι νόμοι που προστατεύουν από τις παραβιάσεις δικαιωμάτων με βάση αυτά τα χαρακτηριστικά:
-
ο Ν.2472/1997 προστατεύει ως "ευαίσθητα δεδομένα" την φυλετική κι
εθνική καταγωγή, τις πολιτικές, θρησκευτικές και φιλοσοφικές
πεποιθήσεις, την υγεία, την ερωτική ζωή κλπ. Βασίζεται στην κοινοτική
Οδηγία 95/46 για την προστασία των προσωπικών δεδομένων.
-
ο Ν.3304/2005 για την ίση μεταχείριση στον χώρο της εργασίας δεν
επιτρέπει τις διακρίσεις με βάση κριτήρια όπως τα παραπάνω. Βασίζεται
στην κοινοτική Οδηγία 2000/78 για την ίση μεταχείρηση στο χώρο της
εργασίας.
- ο Ποινικός Κώδικας, στο άρθρο 79 (όπως τροποποιήθηκε το 2008) αναφέρει ότι για κάθε ποινικό αδίκημα "η
τέλεση της πράξης από μίσος εθνικό, φυλετικό, θρησκευτικό ή μίσος λόγω
διαφορετικού γενετήσιου προσανατολισμού κατά του παθόντος συνιστά επιβαρυντική περίσταση".
Συμπέρασμα:
Δεν απαγορεύεται στην Ελλάδα να είναι κάποιος σταλινικός ή ναζιστής. Άλλωστε ο Κωσταντίνος Πλεύρης και η Αλέκα Παπαρήγα κυκλοφορούν ελεύθεροι...
Απαγορεύεται όμως να καλεί σε πράξεις βίας εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων, απαγορεύεται να στοχοποιεί άτομα ή ολόκληρες ομάδες πληθυσμού λόγω ενός σωματικού ή πνευματικού τους χαρακτηριστικού.
Απαγορεύεται να οργανώνεται ή να συμμετέχει σε ομάδες που επιδιώκουν τις φυλετικές διακρίσεις, γιατί αυτό δεν είναι ανεκτό από το ίδιο το Σύνταγμα.
Οσον αφορά στην ποινικοποίηση της άρνησης της Γενοκτονίας των Εβραίων, αποτελεί κεκτημένο του Ποινικού Δικαίου πολλών Ευρωπαϊκών χωρών δεκαετίες τώρα...
Όσον αφορά στη Γενοκτονία των Αρμενίων, 3 κράτη (Ελβετία, Ουρουγουάη, Αργεντινή) έχουν ποινικοποιήσει την άρνησή της. Μάλιστα ο Τούρκος εθνικιστής Ντογού Περιντσέκ (επικεφαλής του Εργατικού Κόμματος Τουρκίας και έγκλειστος στη φυλακή της Σηλυβρίας για την υπόθεση Εργκενεκόν) έχει καταδικαστεί σχετικά από Ελβετικό Δικαστήριο το Μάρτιο 2007.
Το πρόβλημα –για αρκετούς νομικούς- βρίσκεται στην προϋπόθεση ύπαρξης αμετάκλητης απόφασης ειδικού Διεθνούς Δικαστηρίου που να αναγνωρίζει την τέλεση γενοκτονίας. Τόσο για τους Αρμένιους όσο και για τους Έλληνες και τους Ασσύριους της Μικράς Ασίας ΔΕΝ υπάρχει σχετική απόφαση Διεθνούς Δικαστηρίου.
Ο κ. Σαμαράς θα κάνει την υπέρβαση ή θα συνεχίσει το λαϊκίστικο κρυφτούλι λόγω Νεο-ραγιαδισμού και Χρυσής Αυγής; Αναμένουμε!
*Ο Κώστας Πικραμένος είναι σύμβουλος εξαγωγικών επιχειρήσεων και συγγραφέας (http://ekdotika.blogspot.com)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου