H
ουκρανική αντιπολίτευση απέρριψε το Σάββατο πρόταση των Ηνωμένων Εθνών
να διαμεσολαβήσουν μεταξύ της κυβέρνησης του Κιέβου και οργανώσεων της
αντιπολίτευσης για την αποκλιμάκωση της έντασης και την εξεύρεση λύσης.
Ετικέτες
- -Παράδοση (140)
- Αμερική-Η.Π.Α (148)
- Αμερική-Η.Π.Α. (2675)
- Ανταρκτική (7)
- Άρης (15)
- Ασία-Μ.Ανατολή (2763)
- Αστρονομία- Επιστήμη (895)
- Αυστραλία (82)
- Αφρικη (307)
- Αφρική (199)
- Αφροδίτη (3)
- Διεθνή (6429)
- Εναλλακτική Ιστορία (274)
- Εξ. Πολιτική (Αρχές) (152)
- Επιστήμη-Διάστημα (170)
- Εσωτερική πολιτική (3342)
- Ευρώπη (7882)
- Ζητήματα Ελληνισμού (12750)
- Ζητήματα Στρατηγικής (3077)
- Ζητήματα Στρατηγικής Μονάδες (2)
- Ζητήματα Στρατηφικής (365)
- Ζωικό Βασίλειο (102)
- Θρησκευτικά Ζητημάτα (1706)
- Ιατρικά (384)
- Ιστορία-Μέθοδολογία (278)
- Ιστορικά (9668)
- Κοινωνία (3026)
- Κουρδικό (301)
- Κρόνος (1)
- Κύπρος (743)
- Μαγειρική (123)
- Μεθοδολογία (33)
- Μονάδες (3570)
- Οικονομία (2581)
- Οπλικά συστήματα (1523)
- Οχήματα (270)
- Παιδεία (540)
- Περιβάλλον (122)
- Πλούτωνας (5)
- Πολιτισμός (1389)
- Ρομαντισμός (220)
- Σελήνη (6)
- ση (2)
- Σημαντική Ανάρτη (2)
- Σημαντική Ανάρτηση (199)
- Συγκριτική Ιστορική Ανάλυση (772)
- Τέχνη (1)
- Τεχνολογία (2)
- Τουρκία (2462)
- Τρομοκρατία (760)
- Φιλοσοφία (336)
- Χ.Α. (748)
- ΧΑ (1)
Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014
Το πείραμα του Μίλγκραμ
ο πείραμα του Μίλγκραμ
Το
πείραμα του Μίλγκραμ είναι ένα από τα πιο γνωστά αντιδεοντολογικά
πειράματα της ψυχολογίας, ουσιαστικά μια «φάρσα» που ξεγύμνωσε την
ανθρώπινη ψυχή.
Το
1961, ο είκοσι εφτάχρονος Στάνλει Μίλγκραμ, επίκουρος καθηγητής
ψυχολογίας στο Γέιλ, αποφάσισε να μελετήσει την υπακοή στην εξουσία.
Είχαν περάσει λίγα μόνο χρόνια από τα φρικτά εγκλήματα των Ναζί και
γινόταν μια προσπάθεια κατανόησης της συμπεριφοράς των απλών στρατιωτών
και αξιωματικών των SS, οι οποίοι είχαν εξολοθρεύσει εκατομμύρια αμάχων.
Η ευρέως αποδεκτή εξήγηση –πριν το πείραμα του Μίλγκραμ- ήταν η
αυταρχική τευτονική διαπαιδαγώγηση και η καταπιεσμένη –κυρίως
σεξουαλικά- παιδική ηλικία των Γερμανών.
Πως η μαφία προστάτευσε τις ΗΠΑ από τους Γερμανούς στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο και μάλιστα με αίτημα του πενταγώνου
Πριν από αυτόν, περιέγραφαν τη μαφία με τη λέξη έγκλημα. Μετά τον Λουτσιάνο, όλοι μιλούσαν και εξακολουθούν να μιλάνε για το «οργανωμένο έγκλημα».
Ο Λουτσιάνο με σημερινούς όρους ήταν μάνατζερ.
Ένωσε τις μεγαλύτερες μαφιόζικες φαμίλιες σε μία «Επιτροπή», της οποίας έγινε ο ίδιος πρόεδρος.
Όταν οι φαμίλιες ενώθηκαν, έγιναν παντοδύναμες και ασταμάτητες.
Ο άνθρωπος ήταν καινοτόμος. Σε αντίθεση με τους συντηρητικούς γκάνγκστερ της εποχής, ο Λουτσιάνο δεν ενδιαφερόταν για την καταγωγή ή τη θρησκεία των συνεργατών του.
Όταν η οικογένειά του έφτασε στη Νέα Υόρκη από τη Σικελία, εγκαταστάθηκε σε γειτονιά Εβραίων.
Οι παιδικοί του φίλοι ήταν Εβραίοι. Αυτούς ήξερε και αυτούς εμπιστεύτηκε για τις σημαντικότερες θέσεις στην οργάνωσή του.
Η μαντήλα – σύμβολο της Ρωσίας
4 Ιανουαρίου 2014
Κονσταντίν Μπελογκολόβτσεφ
Το μαντήλι του Ορενμπούργκ από πούπουλο, είναι κι αυτό ισάξιο ρωσικό
σύμβολο, όπως το μελόψωμο της Τούλα, τα περίφημα ζωγραφιστά σχέδια
«hohlomá» και «gzel», η δαντέλα της Βολογκντά, και βέβαια η Ματριόσκα.
Χοροεσπερίδες στην τσαρική Ρωσία
4 Ιουλίου 2013
Μαρία Αφόνινα
Η κοσμική ζωή του 18ου και 19ου αιώνα ήταν συνδεδεμένη με
χοροεσπερίδες, κομψές προσκλήσεις, πλούσια κρινολίνα, πολύτιμα κοσμήματα
και άλλα σύμβολα χλιδής. Στο μουσείο “Τσαρίτσινο” εγκαινιάστηκε η
έκθεση “Μεγάλος χορός”, αφιερωμένη στον εορτασμό των 400 ετών του Οίκου
Ρομάνοφ.
Η πρώτη χοροεσπερίδα στη
Ρωσία πραγματοποιήθηκε τον 17ο αιώνα, στον γάμο του Ψευδοδημητρίου και της
Μαρίνας Μνίσεκ. Ωστόσο, μόλις το 1717, όταν καθιερώθηκαν οι χοροεσπερίδες με
Διάταγμα του Μεγάλου Πέτρου, οι χοροεσπερίδες έγιναν αναπόσπαστο μέρος της ζωής
της ρωσικής αριστοκρατίας. Οι
χοροεσπερίδες διοργανώνονταν όχι μόνο από ευγενείς, αλλά κι από
συντεχνίες εμπόρων και τοπικούς συλλόγους. Αργότερα, στο τέλος του 19ου – αρχές
του 20ου αιώνα, οι δημόσιες χοροεσπερίδες πραγματοποιούνταν με βάση το
επάγγελμα, για παράδειγμα από τον θεατρικό, καλλιτεχνικό ή αρχιτεκτονικό
σύλλογο.
Η Μόσχα τιμά τον Ελληνα γλύπτη Νίκο Φλώρο
27 Ιανουαρίου 2014
Αλεξάντρα Γκορμπατένκο
Κομψά σακάκια, υπέροχοι κορσέδες, πλούσια φορέματα, και όλα
φτιαγμένα από το πιο απλό υλικό της καθημερινότητας. Ανανεώσιμα υλικά
αλουμινίου. Στο μεγάλο Μέγαρο του μουσειακού συγκροτήματος «Τσαρίστινο»
λειτουργεί η έκθεση του εξαιρετικού Ελληνα γλύπτη, Νίκου Φλώρου.
«Αφιέρωμα στη Μαρία Κάλλας
και τη Γκρέις Κέλι. Γλυπτά-κοστούμια από τον Νίκο Φλώρο. Ελλάδα». Αυτός είναι ο
πλήρης τίτλος της έκθεσης, και εφόσον έχετε έστω και λίγο ελεύθερο χρόνο,
αξίζει οπωσδήποτε να περάσετε μια βόλτα από εκεί, προκειμένου να διαπιστώσετε
ιδίοις όμμασι το σπάνιο ταλέντο του γλύπτη και την ικανότητά του να βλέπει την
ομορφιά εκεί, όπου οι άλλοι δεν υποπτεύονται καν την ύπαρξή της.
Μαρκ Σαγκάλ ή παίζοντας με την καταστροφή
Ένας από τους πιο γνωστούς πίνακες του Μαρκ Σαγκάλ (1887-1985) έχει τον σύνθετο τίτλο: “Ο χρόνος είναι ποτάμι χωρίς όχθες”. Το θέμα είναι υπερρεαλιστικό. Ένα ρολόι με εκκρεμές πλέει σ' ένα ποτάμι. Πάνω στο ρολόι κάθεται ένα τεράστιο ψάρι με φτερά και σκεπτικά παίζει βιολί. Αυτή η μεταφορά είναι εξαιρετικά ακριβής. Ο ίδιος ο Σαγκάλ έζησε τη ζωή του σαν αυτό το ψάρι. Είχε μια συγκλονιστική αίσθηση του χρόνου. Όταν πλησίαζε η ώρα της κρίσης, αμέσως εξαφανιζόταν και έφευγε μακριά. Αυτή η οξύτατη διαίσθηση τον είχε σώσει και από αντισημιτικά πογκρόμ, από τις σταλινικές εκτελέσεις και τα ναζιστικά στρατόπεδα. Κατάφερε να ζήσει σχεδόν εκατό χρόνια. Έναν αιώνα γεμάτο πολέμους, σκληρότητα, αίμα.
Ισιδώρα Ντάνκαν: Χορεύοντας με τους Ρώσους
Ισιδώρα Ντάνκαν: Χορεύοντας με τους Ρώσους
1 Φεβρουαρίου 2014
Γιαν Σένκμαν
Η διάσημη αμερικανίδα χορεύτρια είχε πολλές ρωσικές αναφορές. Οχι
μόνο τον ερωτικό της δεσμό με τον ποιητή Σεργκέι Γεσένιν, ούτε γιατί
χόρευε για τους επαναστατημένους Ρώσους ναύτες. Εμοιαζε λες και χόρευε
χωρίς περίσκεψη, με τόλμη και ορμή. Δηλαδή, με πολύ ρωσικό τρόπο.
Η αγάπη της προς την Αρχαία Ελλάδα έφτανε καμιά φορά στο παράλογο. Περπατούσε στους δρόμους με μιαν εσθήτα. Σήμερα, κανείς δεν θα' δινε σημασία, ίσως. Αλλά φανταστείτε την Ευρώπη στα τέλη του 19ου αιώνα. Κυρίες με τουπέ και κύριοι με ημίψηλα καπέλα, που υποκλίνονται ο ένας στον άλλον από απόσταση πενήντα μέτρων. Και ιδού εμφανίζεται εκείνη, αχτένιστη, γυμνοπόδαρη, με ενδυμασία αρχαίας χορεύτριας. Όταν έφτασε με μια τέτοια εμφάνιση στην Ελλάδα και περπάτησε στους δρόμους των Αθηνών, παραλίγο να την συλλάβει η αστυνομία.
«Ημέρα της Τατιάνας»: Η γιορτή των φοιτητών
25 Ιανουαρίου 2014
Βσέβολοντ Πούλια
Η επίσημη γιορτή του φοιτητόκοσμου στη Ρωσία, λέγεται «Ημέρα της
Τατιάνας» και είναι στις 25 Ιανουαρίου. Σας παρουσιάζουμε τις παραδόσεις
και τα «τελετουργικά» των φοιτητών στη διάρκεια της εξεταστικής: «Δεν
πλενόμαστε», «δεν κουρευόμαστε», «βουτάμε τη μούρη μας στο χυλό».
Η
25η Ιανουαρίου, θεωρείται η μεγαλύτερη γιορτή των φοιτητών. Το 1755, την ημέρα
αυτή η αυτοκράτειρα Ελισάβετ Α’ της Ρωσίας (Ελιζαβέτα Πετρόβνα), υπέγραψε το
Διάταγμα για την ίδρυση του Πανεπιστημίου της Μόσχας. Συμπτωματικά, η
ημερομηνία αυτή συνέπεσε με την ημέρα που η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη
μνήμη της Αγίας Τατιάνας, η οποία μαρτύρησε στη Ρώμη τον τρίτο αιώνα. Έτσι, η
ημέρα αυτή έγινε για τους φοιτητές στη Ρωσία η «Ημέρα της Τατιάνας».
Ειδικά για την «Ημέρα της Τατιάνας», συντάξαμε έναν κατάλογο
με τις πιο δημοφιλείς ρωσικές παραδόσεις και τελετουργικά του φοιτητόκοσμου στη
Ρωσία. Να σημειωθεί ότι οι περισσότεροι φοιτητές δεν τις τηρούν, αλλά αρκετοί
εξακολουθούν να πιστεύουν σε προλήψεις, και στις παραδόσεις.
Οι 10 πιο γνωστές λέξεις σε όλο τον κόσμο
31 Ιανουαρίου 2014
Αλεξέι Μιχέεφ
Το ρωσικό λεξιλόγιο εμπλουτίζεται συνεχώς με λέξεις δανικές από
άλλες γλώσσες, κυρίως από τα Αγγλικά. Υπάρχει όμως και η αντίθετη οδός,
όταν ρωσικές λέξεις, αμετάφραστες, στην αρχική τους μορφή, μπαίνουν στο
λεξιλόγιο άλλων γλωσσών του κόσμου.
Βότκα
Αυτό το παραδοσιακό, ρωσικό
αλκοολούχο εντοπίζεται κατά τον 15ο αιώνα, όταν οι Σλάβοι έμαθαν να
παρασκευάζουν το λεγόμενο κρασί από στάρι, ενώ η επιστημονική τεχνολογία
παραγωγής της βότκας θεμελιώθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα με την συμβολή
του
κορυφαίου ρώσου επιστήμονα Ντμίτρι Μεντελέγεφ, ο οποίος, όπως είναι
κοινώς
αποδεκτό, προσδιόρισε την ιδανική αναλογία νερού-οινοπνεύματος (40%). Το
1982 κατακυρώθηκε στην ΕΣΣΔ το
προνόμιο για την παρασκευή βότκας, καθώς και το αποκλειστικό δικαίωμα
για τη
διαφήμιση του προϊόντος στην διεθνή αγορά, με το σλόγκαν: “Only vodka
from Russia is genuine Russian vodka”. Σήμερα, πάνω στα μπουκάλια βότκας
τυπώνονται
προειδοποιητικές επιγραφές: “Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ βλάπτει την
υγεία ”. Όμως η λαϊκή σοφία
απαντά με τον εξής τρόπο: “Η βότκα σε μικρές δόσεις είναι ωφέλιμη για
τον
οργανισμό, σε οποιαδήποτε ποσότητα”.Ο μεγάλος, άγνωστος σοβιετικός κατάσκοπος
15 Νοεμβρίου 2013
Νικολάι Ντολγκοπόλοφ
Επτασφράγιστο μυστικό παραμένει ο φάκελος του σοβιετικού κατασκόπου
που βρίσκεται πίσω από τη ματαίωση της απόπειρας των μυστικών υπηρεσιών
των ναζί, για τη δολοφονία της «Μεγάλης τρόικας», στη Διάσκεψη της
Τεχεράνης το 1943. Ούτε καν το όνομά του, δεν γνωστοποιείται.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΛΕΝΙΓΡΑΝΤ-(ΜΙΚΡΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΑΘΡΩΝ)
Λένινγκραντ: 872 μέρες πολέμου, πείνας και ψύχους
27 Ιανουαρίου 2014
Αλεξάντρ Κορολκόφ
“Πόλη ήρωας”. Είναι το Λένινγκραντ της πολιορκίας, και των μαζικών
θανάτων από πείνα και κρύο, που, όμως, και στις πιο δύσκολες στιγμές δεν
σταμάτησε η πολιτιστική ζωή. Αλλωστε, η διάσημη Ηρωική Συμφωνία του
Ντμίτρι Σοστακόβιτς, ερμηνεύτηκε εν μέσω πολιορκίας.
Πριν από 70 χρόνια, στις 27 Ιανουαρίου, όταν για το τέλος του πολέμου απέμενε ακόμη ενάμιση έτος, τα σοβιετικά στρατεύματα ύστερα από σκληρές μάχες κατόρθωσαν να μετατοπίσουν τις θέσεις των ναζί 70-100 χιλιόμετρα μακριά από το Λένινγκραντ και να αποκαταστήσουν τη συγκοινωνιακή σύνδεση με την πόλη, βάζοντας τέλος στο διάστημα των 872 ημερών το οποίο καθιερώθηκε να ονομάζεται στα βιβλία ιστορίας «Αποκλεισμός του Λένινγκραντ». Η πόλη έπαψε να κοιμάται πιά υπό τον ακατάπαυστο βρόντο των κανονιών, όπως συνέβαινε από το Σεπτέμβριο του 1941 και έως εκείνη τη στιγμή.
Το βράδυ εκείνο του Ιανουαρίου, μάλλον όλοι όσοι ήταν σε θέση να το κάνουν, βγήκαν στους δρόμους για να παρακολουθήσουν στον ουρανό τις πανηγυρικές ομοβροντίες των ρωσικών κανονιών προς τιμήν της απελευθέρωσης, αλλά πάρα πολλοί από αυτούς δεν είχαν δίπλα τους συγγενείς, γείτονες και φίλους. Από τον σχεδόν τριών εκατομμυρίων πληθυσμό της μεγαλύτερης σοβιετικής πόλης, είχε απομείνει μόνο το 1/6. Ενάμιση εκατομμύριο είχε εκκενωθεί και πάνω από 650 χιλιάδες είχαν πεθάνει, κυρίως από την πείνα.
Γιατί το Λένινγκραντ ήταν τόσο σημαντικό για τον Χίτλερ; Επειδή αυτό, δεν απειλούσε μόνο το αριστερό πλευρό του ναζιστικού στρατού, αλλά ήταν σημαντικό και από πρακτική άποψη. Καταλαμβάνοντας το Λένινγκραντ, οι Γερμανοί θα έκαναν δικό τους το λιμάνι και έναν μεγάλο σιδηροδρομικό κόμβο ανεφοδιασμού.
Η πόλη αμυνόταν με επιτυχία. Η δουλειά που πραγματοποίησαν περίπου 1,5 εκ. κάτοικοι του Λένινγκραντ την είχε μετατρέψει σε φρούριο. Οι πολιορκητές δέχονταν τα πυρά του στόλου της Βαλτικής και του βαρέως πυροβολικού του οχυρού Κράσναγια Γκόρκα. Η πυκνότητα των αντιαεροπορικών πυρών ήταν 10 φορές μεγαλύτερη από εκείνη της άμυνας του Λονδίνου. Μη δυνάμενοι να πάρουν την πόλη, οι στρατιώτες της ομάδας στρατιών «Βορράς» απέκλεισαν ολοκληρωτικά το πολιορκούμενο ήδη από Βορά -από τους Φιλανδούς- Λένινγκραντ. Τα σοβιετικά στρατεύματα από το φθινόπωρο του 1941 κατέβαλλαν προσπάθειες για να σπάσουν την πολιορκία, αλλά αυτές ήταν αποτυχημένες.
Η εκκένωση
Η εκκένωση των κατοίκων του
Λένινγκραντ, όπως και του πληθυσμού πολλών άλλων μεγάλων πόλεων στα δυτικά της
ΕΣΣΔ, οργανώθηκε σε σύντομο χρόνο ύστερα από την έναρξη του πολέμου. Ήδη στις
29 Ιουνίου τα τρένα μετέφεραν τους πρώτους πρόσφυγες προς τα ανατολικά. Εκείνο
το διάστημα ο πόλεμος βρισκόταν ακόμα μακριά και πολλοί κάτοικοι αρνούνταν
κατηγορηματικά να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.Όταν στις 27 Αυγούστου οι δυνάμεις της Βέρμαχτ κατέλαβαν το σιδηρόδρομο που οδηγεί στο Λένινγκραντ, λίγοι σχετικά είχαν προλάβει να εκκενωθούν από αυτόν. Άρχισε η κρίση με τον ανεφοδιασμό και η εξασφάλιση τροφών για όσους έμειναν, ήταν αδύνατη. Η κατάσταση άρχισε να αλλάζει μόνο όταν η λίμνη Λάντογκα έπιασε πάγο. Συνολικά, μέχρι τον Οκτώβριο του 1942 εκκενώθηκαν από το Λένινγκραντ μέσω αυτού του «Δρόμου της ζωής», όπως ονομάστηκε, πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι.
Η πείνα
Σε οποιαδήποτε μεγάλη πόλη, τόσο
παλιά, όσο και σήμερα, αποθηκεύονται προμήθειες όχι μεγαλύτερες των δύο
εβδομάδων, κάτι που συνέβη και στο Λένινγκραντ. Η φωτιά στις βομβαρδισμένες από
τη γερμανική αεροπορία αποθήκες, έφερε ακόμη πιο κοντά το αναπόφευκτο. Ήδη από
τον Οκτώβριο ξεκίνησαν τα σοβαρότατα προβλήματα με τα τρόφιμα, και το Νοέμβριο
άρχισε η πείνα.Η τροφοδοσία από αέρος ήταν αδύνατη, ενώ η περίοδος μεταξύ της διακοπής της πλεύσης στη λίμνη Λάντογκα, μέχρι αυτή να καλυφθεί από τον πάγο, ήταν η δυσκολότερη σε όλη τη διάρκεια της πολιορκίας. Κι' αυτό, διότι τα πλεούμενα δεν γινόταν πλέον να χρησιμοποιηθούν και τα φορτηγά δεν μπορούσαν ακόμη να περάσουν.
Το σύστημα των δελτίων διανομής απλώς «έβαζε μια τάξη» στην πείνα, αλλά δεν μπορούσε να τη νικήσει. Άρχισε η μείωση των ποσοτήτων τροφίμων, η οποία έφτασε στο απόγειό της στις 20 Νοεμβρίου 1941, όταν οι στρατιώτες στην πρώτη γραμμή λάμβαναν πλέον μόνο 500 γραμμάρια ψωμί, οι εργάτες 250 γραμμ., ενώ οι εργάτες και οι εξαρτώμενοι 125 γραμμ.
Στον πρώτο χειμώνα της πολιορκίας καθημερινά πέθαιναν από την πείνα και το κρύο χίλια άτομα. Οι μαζικοί θάνατοι από λιμοκτονία συνεχίστηκαν ως το καλοκαίρι του 1942, αλλά και στη συνέχεια, οι μερίδες διατροφής παρέμειναν πολύ χαμηλές, ακόμη και οι στρατιώτες που λάμβαναν αυξημένη ποσότητα συσσιτίου, συχνά έφταναν στην εξάντληση.
“Ηρωϊκή Συμφωνία”
Παρά την πείνα και τους συνεχείς
βομβαρδισμούς η ζωή στην πόλη συνεχιζόταν όπως και πριν. Η γραμμή του μετώπου
περνούσε 16 χλμ. από τα Χειμερινά Ανάκτορα που βρίσκονται στην καρδιά της
πόλης. Τα άρματα μάχης από το εργοστάσιο Κίροφ που βρισκόταν υπό διαρκή
βομβαρδισμό μεταφέρονταν απευθείας στο μέτωπο, ενώ από το κέντρο της πόλης
μέχρι τη γραμμή του μετώπου κυκλοφορούσε τραμ.Σε πείσμα των πάντων, στην πόλη διατηρούταν η τάξη. Όταν το Νοέμβριο του 1941 οι θάνατοι από την πείνα έγιναν μαζικοί, συστάθηκαν ειδικές ομάδες οι οποίες καθημερινά μάζευαν από τους δρόμους τα δεκάδες και εκατοντάδες πτώματα. Το Μάρτιο του 1942 όλος ο πληθυσμός που ήταν σε θέση να εργαστεί, βγήκε για να καθαρίσει την πόλη από τα σκουπίδια, ενώ τον Απρίλιο ξεκίνησε η αποκατάσταση των υπηρεσιών κοινής ωφελείας.
Παρά τους βομβαρδισμούς και τον αποκλεισμό, στο Λένινγκραντ συνεχιζόταν η πολιτιστική ζωή. Ακόμη και τον πρώτο χειμώνα του αποκλεισμού λειτουργούσαν ένας αριθμός από θέατρα και βιβλιοθήκες, ενώ το καλοκαίρι του 1942 άνοιξαν ορισμένα εκπαιδευτικά ιδρύματα και θέατρα. Στις 9 Αυγούστου 1942 πραγματοποιήθηκε το πρώτο κονσέρτο της φιλαρμονικής της πόλης όπου ερμηνεύτηκε η διάσημη Ηρωική συμφωνία του Λένινγκραντ που έγραψε ο Ντμίτρι Σοστακόβιτς και η οποία έγινε το μουσικό σύμβολο του αποκλεισμού.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η ποίηση που έσωσε ζωές στην πολιορκία του Λένινγκραντ
26 Ιανουαρίου 2014
Νόρα Φιτζέραλντ
Μετά από 900 ημέρες άγριας πολιορκίας του Λένινγκραντ στον Β’
Παγκόσμιο Πόλεμο, ξεκίνησε μέσα από τα χαλάσματα η ανάκτηση της πόλης με
τους κατοίκους της να απευθύνουν ένα μεγάλο ευχαριστώ στην ποιήτρια
Μπεργκόλτς για τα ποιήματά της, που τους βοήθησαν να επιβιώσουν.
Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Λένινγκραντ από τους Ναζί το ραδιόφωνο μετέδιδε τα ποιήματα της Μπεργκόλτς, που έδιναν κουράγιο κι ελπίδα στους κατοίκους της πόλης όπου βρίσκονταν και η ίδια πάντα πίσω από το μικρόφωνο.
Το πείραμα του Μίλγκραμ
Το
πείραμα του Μίλγκραμ είναι ένα από τα πιο γνωστά αντιδεοντολογικά
πειράματα της ψυχολογίας, ουσιαστικά μια «φάρσα» που ξεγύμνωσε την
ανθρώπινη ψυχή.
Το
1961, ο είκοσι εφτάχρονος Στάνλει Μίλγκραμ, επίκουρος καθηγητής
ψυχολογίας στο Γέιλ, αποφάσισε να μελετήσει την υπακοή στην εξουσία.
Είχαν περάσει λίγα μόνο χρόνια από τα φρικτά εγκλήματα των Ναζί και
γινόταν μια προσπάθεια κατανόησης της συμπεριφοράς των απλών στρατιωτών
και αξιωματικών των SS, οι οποίοι είχαν εξολοθρεύσει εκατομμύρια αμάχων.
Η ευρέως αποδεκτή εξήγηση –πριν το πείραμα του Μίλγκραμ- ήταν η
αυταρχική τευτονική διαπαιδαγώγηση και η καταπιεσμένη –κυρίως
σεξουαλικά- παιδική ηλικία των Γερμανών.
Οι Νεάτερνταλ μας χάρισαν τον εθισμό…στο κάπνισμα
Γονίδια
που προκαλούν νόσους στον σύγχρονο άνθρωπο αποτελούν «κληρονομιά» της
διασταύρωσής του με τους Νεάντερταλ, σύμφωνα με μεγάλες γονιδιακές
μελέτες που δημοσιεύονται στις επιθεωρήσεις «Nature» και «Science».
Τα… καπνιστικά γονίδια των Νεάντερταλ
Μπογιόπουλος: Οι μάχες κερδίζονται από σπίτι σε σπίτι
Το σημερινό άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου στο site enikos.gr:
Ήταν 31 Γενάρη του 1943.
Πριν από ακριβώς 71 χρόνια η Ανώτατη Διοίκηση των Σοβιετικών Ενόπλων
Δυνάμεων εκδίδει το Ανακοινωθέν για τη συντριβή των Ναζί στο Βόλγα. Την
ίδια μέρα παραδίδεται η νότια ομάδα των γερμανικών ναζιστικών δυνάμεων
με επικεφαλής τον διοικητή της 6ης στρατιάς Φ. Πάουλους, που μόλις είχε
προαχθεί από τον Χίτλερ σε στρατάρχη. Το ανακοινωθέν είναι ουσιαστικά η
αναγγελία της νίκης στη μάχη του Στάλινγκραντ, η οποία ολοκληρώνεται
στις 2 Φλεβάρη του 1943, με την παράδοση των τελευταίων υπολειμμάτων της
βόρειας ομάδας των γερμανικών δυνάμεων.
Αν θέλουν να κάνουν Kατοχή, αντί Ευρώπη, να μας το πούν αντρίκια και ευθέως οι Γερμανοί ή Δευτσλάνδοι
{”
Δεύτσονες” αποκαλούνται πλέον οι τέως Γερμανοί, ήδη 1.500 χρόνια μετά
τον ερχομό των βαρβάρων – τις επιπτώσεις του οποίου ερχομού τους επί των
λαών και ηθών της δυτικής Ευρώπης, επιμένουμε στην Ελλάδα μας να
κάνουμε ότι δεν τις αντιληφθήκαμε και τόσο. Αντικαταστήσατε τον όρο
Γερμανοί με τον όρο “Δεύτσονες” και τον όρο Γερμανία με τον όρο
“Δευτσλάνδη”, και θα γίνει περισσότερο κατανοητή η πολιτική της Μέρκελ, η
στοχοθεσία του Σόϊμπλε, η νομική απαιδευσία κάποιων οικονομολόγων του
ήδη παγκοσμιοποιημένου “τετάρτου Ράϊχ”…}
Σε άρθρο του Του Χάρη Σαββίδη, στο Έθνος της 28-1-2014 που αναδημοσιεύθηκε στο ιστολόγιο Ινφογνώμων Πολιτικά, αναφέρεται ότι :
Ο αληθινός νικητής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου
Μύθος
είναι ότι οι ΗΠΑ κέρδισαν μόνες τους τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που
πραγματικό στόχο έχει να υποβαθμίσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της ΕΣΣΔ,
αλλά και των υπολοίπων συμμάχων, στη νίκη. Που τελειώνει, λοιπόν, ο
μύθος, και που αρχίζει η πραγματικότητα;
Πριν από 72 περίπου χρόνια, μετά την ιαπωνική επίθεση στην αμερικανική ναυτική βάση στο Περλ-Χάρμπορ τα ξημερώματα της 7ης Δεκεμβρίου
1941, οι ΗΠΑ εισήλθαν στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σύμφωνα με την
πλειοψηφία των αμερικανών πολιτών, το γεγονός αυτό προκαθόρισε το τελικό
αποτέλεσμα του δεύτερου Μεγάλου πολέμου του 20ου αιώνα.
Το τέλος της Μεταπολίτευσης; Μια χαρτογράφηση του πεδίου σύγκλισης μεταξύ ακροδεξιάς και φιλελευθερισμού…
Απόσπασμα άρθρου που δημοσιεύτηκε στο 6ο τεύχος του περιοδικού Πρόταγμα που κυκλοφορεί.
Η δαιμονοποίηση της Μεταπολίτευσης
«Ήρθε η ώρα η χώρα να κλείσει τους λογαριασμούς που μένουν ανοιχτοί από το 1974-1975 μέχρι σήμερα. Είτε αυτοί λέγονται ανομία, είτε αυτοί λέγονται καταλήψεις, είτε αυτοί λέγονται μεταναστευτικό, είτε μιλάμε για το άγος της Μαρφίν. Όλα αυτά πρέπει να βρουν το δρόμο τους». (Ν. Δένδιας)
«Υπάρχει ένα κυρίαρχο -αν και αδιαμόρφωτο ακόμη- ρεύμα που ζητάει ακριβώς αυτό: «Λευτεριά από τη μεταπολίτευση».» (Μ. Χρυσοχοΐδης)
Ετικέτες
Εσωτερική πολιτική,
Ζητήματα Ελληνισμού,
Ιστορία-Μέθοδολογία,
Ιστορικά,
Συγκριτική Ιστορική Ανάλυση
A Southern Strategy in the Eastern Mediterranean
The
U.S., Israel, Greece, and Cyprus can enhance cooperation. The U.S.
should leverage its growing and warming military ties with both Israel
and Greece to repel Russia’s growing influence in the littoral states.
From George PapadopoulosNon-Muslim countries in the region, Cyprus, Israel, Syria, and Egypt, are seeking out greater ties with Russia to safeguard their national interests.
Τον Μάιο η οριοθέτηση των προς παραχώρηση οικοπέδων πετρελαίου
ΕΤΙΚΕΤΕΣ:
Στον
6ο όροφο του υπουργείου Ενέργειας στην οδό Μεσογείων βρίσκονται από
χθες τα αποτελέσματα των σεισμικών δεδομένων στο Ιόνιο και τη νότια
Κρήτη. Η νορβηγική εταιρεία PGS παρέδωσε χθες στο ΥΠΕΚΑ τα υψηλής
ποιότητας δεδομένα των δύο περιοχών, τα οποία και αποτελούν πλέον
περιουσία του ελληνικού Δημοσίου. Ετσι από χθες και για πρώτη φορά η
Ελλάδα διαθέτει μια πλήρη βάση δεδομένων για 30 χιλιάδες χιλιόμετρα
ομογενοποιημένου πλήρους δικτύου γεωφυσικών ερευνών στις θαλάσσιες
περιοχές Ιονίου και νότιας Κρήτης. Η βάση δεδομένων υπό τον τίτλο
«Greece MegaProject» πληροί τις πλέον σύγχρονες προδιαγραφές της
διεθνούς πετρελαϊκής βιομηχανίας και όπως ανακοίνωσε το ΥΠΕΚΑ, εντός του
Φεβρουαρίου θα είναι διαθέσιμη στις πετρελαϊκές εταιρείες. Μέσα στην
επόμενη εβδομάδα το data room θα παρουσιαστεί στο Χιούστον στο
μεγαλύτερο πετρελαϊκό συνέδριο στον κόσμο, όπου θα συμμετάσχουν 17.000
στελέχη που εκπροσωπούν περισσότερες από 1.000 εταιρείες. Παράλληλα,
παρουσιάσεις θα γίνουν σε Λονδίνο και Οσλο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)