The Bauhaus Connection in Google’s New Logo

• by Sarah Archer on September 2, 2015

Google’s new typeface (screenshot via YouTube)

When the news broke yesterday that Google had a brand new logo — the biggest change to its visual identity since its inception in 1998 — the design twitterverse exploded with commentary about the thickness of the new letterforms and their conspicuous lack of serifs. On Tuesday morning, typographers chimed in with praise and scorn, often about the perception that the rounded characters paired with the company’s signature color-block hues seem too childlike for a technology behemoth. But what Google introduced is actually much more complex than a new logo: it’s a new identity system, comprehensive in its design and intended to visually unify the disparate ways in which we all interact with Google products (whether we like it or not) every day. In this, both aesthetically, in its design, and conceptually, in its utopian “everything is accessible” ethos, the new logo echoes the type work of the Bauhaus, specifically that of Herbert Bayer (1900–1985), an Austrian and American graphic designer who developed a “universal” typeface in 1925.
Type history is full of aesthetic changes that respond to evolutions in technology or the need to adapt to a new scale. One such change was the early-19th-century rise of the evocatively named “fat” or “Egyptian” typefaces, which were bold, ultra-thick letterforms that could be read with ease from a distance. The advent of the cylinder press in 1812 allowed advertisers to producer bigger posters than ever before, more quickly and in greater quantities, necessitating the development of a typeface that could capture the attention of passersby on a busy London street. This change, as in so many other fields, also marked the shift from handcraft to industry in print and type — part of a decades-long period during which these two impulses duked it out for cultural relevance, accessibility, and economic supremacy.

Η ίδρυση του ΠΑΣΟΚ

Ο Ανδρέας Παπανδρέου παρουσιάζει την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ.

Στις 3 του Σεπτέμβρη του 1974 ο Ανδρέας Παπανδρέου ανακοινώνει την ίδρυση του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος, μιας πολιτικής παράταξης που θα κυριαρχήσει πολιτικά στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης και θα τη σημαδέψει θετικά και αρνητικά.
Η πτώση της Χούντας στις 24 Ιουλίου 1974, βρήκε τον Ανδρέα Παπανδρέου, 55 χρονών τότε, εξόριστο στον Καναδά. Ο ίδιος δεν έσπευσε να έλθει αμέσως στην Αθήνα, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά παρέτεινε την παραμονή του στο εξωτερικό με προτροπή των πολιτικών του φίλων, καθώς υπήρχαν φόβοι για τη ζωή του στο ρευστό πολιτικό τοπίο των πρώτων ημερών της μεταπολίτευσης, την οποία είχε χαρακτηρίσει απλά «αλλαγή φρουράς του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα».
Στα τέλη Ιουλίου διέψευσε τις πληροφορίες για την ίδρυση κόμματος, καθώς πίστευε ότι η δημοκρατία δεν είχε αποκατασταθεί και ότι αν τελικά πραγματοποιηθούν εκλογές αυτές θα είναι νόθες και διαβλητές. Στελέχη της προδικτατορικής Ένωσης Κέντρου και ιδιαίτερα ο Γιάννης Αλευράς θα τον πείσουν τελικά ότι στην Ελλάδα συντελούνται ουσιαστικές πολιτικές μεταβολές και ότι πλατιές λαϊκές μάζες περιμένουν ανυπόμονα την επιστροφή του στην Ελλάδα και την κάθοδό του στην πολιτική.

Εντουάρντο Γκαλεάνο 1940 – 2015

6

0

Ουρουγουανός δημοσιογράφος, συγγραφέας και διακεκριμένη προσωπικότητα της λατινοαμερικάνικης Αριστεράς. Τα πιο γνωστά του βιβλία είναι «Οι ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής» (1971) και «Μνήμη Φωτιάς» (1982-1986), που συνδυάζουν το μυθιστόρημα, τη δημοσιογραφία, την ιστορία και την πολιτική ανάλυση. Έχουν μεταφραστεί σε 20 γλώσσες και στα ελληνικά. Ο ίδιος δήλωνε ότι δεν ήταν ιστορικός, αλλά συγγραφέας με μνήμη.
Ο Εντουάρντο Χερμάν Μαρία Χιούζ Γκαλεάνο (Eduardo Germán Maria Hughes Galeano) γεννήθηκε στο Μοντεβιδέο στις 3 Σεπτεμβρίου 1940, στους κόλπους μιας μεσοαστικής καθολικής οικογένειας με ρίζες από την Ισπανία, την Ιταλία, τη Γερμανία και την Ουαλία.
Ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του καριέρα στα 14 του χρόνια από τη σοσιαλιστική εφημερίδα «El Sol», όπου σκίτσαρε καρικατούρες πολιτικών ανδρών, κρατώντας ταυτόχρονα τη στήλη των τεχνών και του θεάτρου. Μεταξύ 1961 και 1966 διηύθυνε το έγκυρο εβδομαδιαίο περιοδικό «Marcha» και την αριστερή εφημερίδα «Epoca».

Έλλη Λαμπέτη 1926 – 1983

3619

1

Κορυφαία ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Γεννήθηκε στις 13 Απριλίου του 1926 στα Βίλια Αττικής. Το πραγματικό της όνομα ήταν Έλλη Λούκου. Πατέρας της ήταν ο Κώστας Λούκος, ιδιοκτήτης ταβέρνας, και μητέρα της η Αναστασία Σταμάτη. Ο παππούς της, γνωστός ως Καπετάν-Σταμάτης, είχε πολεμήσει στο πλευρό του Κολοκοτρώνη, κατά την επανάσταση του 1821.
Το 1928 η οικογένειά της μετακόμισε στην Αθήνα. Δεκατρία χρόνια αργότερα, η Έλλη έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, αλλά απορρίφθηκε. Ωστόσο, το ταλέντο της αναγνωρίστηκε από τη Μαρίκα Κοτοπούλη, που την πήρε κοντά της και σύντομα έγινε η αγαπημένη της μαθήτρια. Μάλιστα, της είχε τόση εμπιστοσύνη, ώστε της επέτρεψε να διαβάσει ακόμη και τις ερωτικές επιστολές που είχε λάβει από τον Ίωνα Δραγούμη, στις αρχές του 20ου αιώνα. Εκείνη τη χρονιά απέκτησε και το νέο της επώνυμο, το οποίο το επέλεξε από το βιβλίο «Αστραπόγιανος» του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.

Γεώργιος Ζαλοκώστας 1805 – 1858

Αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης και λογοτέχνης.
Ο Γεώργιος Ζαλοκώστας γεννήθηκε στο Συρράκο της Ηπείρου το 1805. Ήταν γιος του πλούσιου εμπόρου Χριστόφορου Ζαλοκώστα, που έπεσε στη δυσμένεια του Αλή Πασά και αναγκάστηκε να καταφύγει με την οικογένειά του στο Λιβόρνο της Ιταλίας. Εκεί, ο νεαρός Γεώργιος πήγε σε ιταλικό σχολείο, άρχισε να ασχολείται με τη ζωγραφική και ξεκίνησε σπουδές νομικής, τις οποίες δεν ολοκλήρωσε.
Μετά την έναρξη της επανάστασης του 1821 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στον Πύργο της Ηλείας. Εκεί έχασε και τους δύο γονείς του σε μία μέρα και λίγο αργότερα τον αδερφό του Δημήτριο. Έφυγε για το Μεσολόγγι και υπήρξε ένας από τους ελάχιστους επιζήσαντες της ηρωικής Εξόδου το 1826. Στη συνέχεια πολέμησε δίπλα στον οπλαρχηγό Παπασταθόπουλο και μετά την απελευθέρωση υπηρέτησε ως οικονομικός αξιωματικός του Στρατού και της Χωροφυλακής.

Η Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου

Ο έφιππος Δ. Καλλέργης ενώπιον των ανακτόρων (Συλλογή Λ. Ευταξία)

Πολιτικοστρατιωτικό κίνημα, που εκδηλώθηκε στην Αθήνα στις 3 Σεπτεμβρίου 1843, με σκοπό την παραχώρηση Συντάγματος από τον Όθωνα. Μέχρι τότε, ο βασιλιάς κυβερνούσε ως απόλυτος μονάρχης, χωρίς να λογοδοτεί στους υπηκόους του («ελέω θεού μοναρχία»).
Στις αρχές του 1843 είχαν ωριμάσει οι συνθήκες για την εισαγωγή του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος στη χώρα μας, το οποίο προϋπέθετε την ύπαρξη Συντάγματος. Ήταν ένα αίτημα που είχε τεθεί από τα φιλελεύθερα στοιχεία του Αγγλικού και Γαλλικού Κόμματος ήδη από την εποχή του Καποδίστρια. Σύνταγμα ζητούσαν και οι παραγκωνισμένοι από τον Όθωνα πρόκριτοι και αγωνιστές του '21, που ανήκαν κυρίως στο Ρωσικό Κόμμα και ήθελαν μέσω των κοινοβουλευτικών διαδικασιών να ακουστεί και πάλι η φωνή τους. Η ιδέα του Συντάγματος έθελγε και τις λαϊκές μάζες, που είχαν μεν μια θολή εικόνα για το τι αυτό αντιπροσώπευε, αλλά πίστευαν ότι ήταν το αναγκαίο μέσο για να λυθούν τα οξυμένα προβλήματά τους

HOMO JIHADISTIS HOMINI LUPUS: Πρώην "γυναίκα ψυχαγωγίας" των τζιχαντιστών διηγείται: «Μας ανάγκαζαν να πιούμε νερό με νεκρά ποντίκια»

ΠΟΙΕΣ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΟΙ ΜΑΧΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: AFP

 Την απήγαγαν, την κακοποίησαν, τη βίασαν και την πούλησαν. Η ιστορία μίας 18χρονης Γιαζίντι που ήταν  "γυναίκα ψυχαγωγίας"των μαχητών του Ισλαμικού Κράτους κρύβει μόνο φόβο.

Όπως είπε η ίδια μιλώντας στο AFP την Τρίτη, με αφορμή το βιβλίο που έγραψε και στο οποίο περιγράφει όλες τις δοκιμασίες που πέρασε, το Ισλαμικό Κράτος διοικεί μία ολόκληρη αγορά στο Ιράκ όπου οι γυναίκες πωλούνται ως"γυναίκες ψυχαγωγίας"

Αλμανάκ Βασική Έκδοση 3 Σεπτεμβρίου

• Γιορτάζουν:  Άνθιμος, Αρχοντίων, Αρχοντής, Αρχοντία, Πολύδωρος, Πολυδώρα, Φοίβος, Φοίβη.

Προβάλλονται μόνο τα σημαντικότερα!

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΘΑΝΑΤΟΙ

π. Χ.

401

Ο βασιλιάς των Περσών Αρταξέρξης Β' νικά τον αδελφό του και διεκδικητή του θρόνου Κύρο στη Μάχη στα Κούναξα. Στο πλευρό του Κύρου παρατάσσεται και σώμα εκ 10.000 ελλήνων μισθοφόρων, οι περίφημοι «Μύριοι», που ύμνησε ο Ξενοφών στο έργο του «Κύρου Ανάβασις».

μ. Χ.

1843

Στην Αθήνα, οι επαναστάτες με επικεφαλής το συνταγματάρχη Καλέργη υποχρεώνουν τον Όθωνα να παραχωρήσει Σύνταγμα.

1929

Τα όργανα της Ασφάλειας συλλαμβάνουν ολόκληρο το προσωπικό του «Ριζοσπάστη», με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Τη χώρα κυβερνά ο Ελευθέριος Βενιζέλος.

1974

Ο Ανδρέας Παπανδρέου ιδρύει το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ).

2004

Τραγωδία στο Μπεσλάν της Βόρειας Οσετίας. Ρωσικές δυνάμεις ασφαλείας εισβάλλουν σε σχολείο, που έχουν καταλάβει τσετσένοι αντάρτες. Οι νεκροί φθάνουν τους 344, ανάμεσά τους και 172 παιδιά.

2013

Το 71% των εμπόρων της Ρώμης δεν δίνει απόδειξη, δείχνουν έλεγχοι της ιταλικής οικονομικής αστυνομίας.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0309#ixzz3kddRymN9