Αντίνοος ο Ξεχασμενος πολιούχος Θεός

Κατάγονταν από την Κλαυδιόπολη.Οι πληροφορίες που έχουν διασωθεί είναι ανεξακρίβωτες, διότι οι μόνες γραπτές μαρτυρίες του έλληνα ιστορικού Διώνα του Κάσσιου είναι λίγες.Κατά το 130 μ.Χ. πνίγηκε στον Νείλο, θυσιάζοντας εκούσια την ζωή του για χάρη του Αυτοκράτορα Αδριανού.Ο μυθος λεει οτι ο θάνατος κατέστησε τον Αντινοο αθάνατο.

Δημήτρης Χατζής

Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Απο τους κορυφαίους μεταπολεμικούς μας πεζογράφους ο Δημήτρης Χατζής. Πρόκειται για μια λεπταίσθητη γραφίδα που αποτυπώνει με ηθική ενάργεια και υποβλητικότητα την παρακμή και τον εκπεσμό της επαρχιώτικης ιθύνουσας τάξης, αλλά και την στυγνή εκμετάλλευση των απλών ανθρώπων, απο τους προύχοντες και κοινωνικά ισχυρούς, κατά την τελευταία δεκαετία πρίν ξεσπάσει η φωτιά του Β΄ παγκοσμίου πολέμου. Ο Δημήτρης Χατζής καίτοι ενεργά προσανατολισμένος στο αριστερό κίνημα απο νεαρή ηλικία, γράφει με εντιμότητα και πνευματική ανεξαρτησία, χωρίς να χρησιμοποιεί τη λογοτεχνική του δημιουργία, για κομματική προπαγάνδα.

Εξάρχεια – Νέαπολη (Ιστορική Αναδρομή στην Αθήνα μας)

Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Ως γενέθλιες συνοικίες των γραμμάτων και του πολιτισμού, θα μπορούσαν να αποκληθούν η Νεάπολη και τα Εξάρχεια. Στις αγκάλες τους έζησαν και μεγαλούργησαν πνευματικά και καλλιτεχνικά, οι υψηλότερες κορυφογραμμές της τέχνης και της ελληνικής γραμματολογίας. Η περιοχή της Νεάπολης οριοθετείται χωροταξικά απο την Ακαδημίας μέχρι την οδό Αλεξάνδρας και απο τους πρόποδες του Λυκαβηττού μέχρι τα Εξάρχεια. Η ονοματοδοσία της περιοχής προέκυψε εκ του γεγονότος ότι σηματοδότησε την επέκταση της παλαιάς πόλης με την Νέα, άρα «Νεάπολη», που οριοθετείτο τότε μέχρι το ιστορικό κέντρο της Πλάκας, του Θησείου και του Ψυρρή. Αρχικά το όνομα Νεάπολη είχε δοθεί στην περιοχή που χωροταξικά περικλείνονταν βόρεια και δυτικά της Παλαιάς πόλης. Με την δημιουργία της νέας πόλης, το δυτικό τμήμα της ονομάστηκε «Μεταξουργείο» απο το εργοστάσιο επεξεργασίας μετάξης που λειτουργούσε στην περιοχή, ενώ στο ανατολικό τμήμα εδόθη το όνομα «Νεάπολις». Οικιστικά η Νεάπολη άρχισε να συγκροτείται κατά τα μέσα του 19-ου αιώνα απο σοβατζήδες, χτιστάδες, και μαρμαράδες, που είχαν σπεύσει στην Αθήνα πρός αναζήτηση καλυτέρας τύχης την περίοδο της ανοικοδόμησης. Όμως τα οικόπεδα τότε εντός του σχεδίου πόλεως, ήταν πολύ ακριβά για τις δυνατότητές τους και έτσι εστράφησαν στα εκτός σχεδίου πόλης οικόπεδα της Νεάπολης. Η νέα περιοχή που δημιουργήθηκε, «πολιτικογραφήθηκε» ως «Προάστιον» και ξεδιπλώνοταν χωροταξικά πάνω απο την Ακαδημίας. Η ονομασία «Προάστιον» παρέμεινε για πάρα πολύ χρόνο και με το ίδιο εξάλλου όνομα, ονομάζονταν η κεντρική οδός της συνοικίας μετέπειτα γνωστή μας Εμμ. Μπενάκη. Αρχικά ως πρός την οικιστική της φυσιογνωμία η «Νεάπολη» ήταν σαν ένα μικρό αυτοδύναμο χωριό, με τα δικά του μαγαζιά και το αυτόνομο δίκτυο του.  Με την πάροδο του χρόνου όμως ενσωματώθηκε οργανικά στον κορμό της πόλης και προξένησε αυτόχρημα και την άνοδο της τιμής των οικοπέδων της. Για τούτο άλλωστε με το πέρας της οθωνικής περιόδου, οι εσωτερικοί μετανάστες που έρχονταν στην Αθήνα απέφευγαν για οικονομικούς λόγους την αναζήτηση κατοικίας στην Νεάπολη.

Κουκάκι – Γαργαρέτα – Μακρυγιάννη

 (Ιστορική αναδρομή στην Αθήνα μας)

Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Στην σκιά του ιερού βράχου της Ακροπόλεως η συνοικία του Κουκακίου. Άλλοτε συνοικία επιφανών προσωπικοτήτων των γραμμάτων και του πολιτισμού και άρρηκτα συνδεδεμένη με σπουδαία ιστορικά και πολιτισμικά στοιχεία της ταυτότητας της Αθήνας. Το Κουκάκι αίρει την ονομασία του στον παλιό εργοστασιάρχη κρεβατιών Γεώργιο Κουκάκη. Ο οποίος οικοδόμησε την οικία του στην διασταύρωση των οδών Δημητρακοπούλου και Γεωργάκη Ολυμπίου. Τμήμα του Κουκακίου αποτελεί και η άλλοτε συνοικία Γαργαρέτα, της οποίας το όνομα οφείλεται στην παρουσία στην περιοχή της ακμάζουσας ιταλικής οικογένειας Γαργαρέτα, που κατείχε πολλά κτήματα. Εξέχουσες φυσιογνωμίες της τέχνης και των γραμμάτων όπως πρoαναφέραμε διέμεναν στο Κουκάκι. Ενδεικτικά αναφέρουμε τον συγγραφέα και ιστοριοδίφη Ιωάννη Βλαχογιάννη (1867-1945) που κατοικούσε στην οδό Ανδρούτσου και στο υπόγειο του σπιτιού του διατηρούσε την περίφημη βιβλιοθήκη του, στους θησαυρούς της οποίας περιλαμβάνονταν χειρόγραφα του στρατηγουύ Μακρυγιάννη, του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, όπως και του Υψηλάντους, τον σπουδαίο γλύπτη και δημιουργό του Δισκοβόλου Κώστα Δημητριάδη (1881-1943) που διέμενε στην Γαργαρέτα, τον ζωγράφο Αλέξανδρο Αλεξανδράκη που αποτύπωσε με τον χρωστήρα του την ηθική μεγαλουργία του ελληνοϊταλικού πολέμου (1913-1968), ο οποίος διέμενε στην δισταύρωση των οδών Βείκου και Μισαραλιώτου, διατηρώντας στην οικία του και το εργαστήριό του στην Γαργαρέτα, τον έξοχο συγγραφέα και κοινωνικό ανατόμο Δημοσθένη Βουτυρά (1872-1958) δημιουργό των περίφημων «Αλανιάρηδων», που διέμενε στην οδό Γεωργίου Ανδρούτσου, τον γλύπτη Χρήστο Καπράλο που διατηρούσε το εργαστήρι του ανάμεσα στις οδούς Τριβώλη και Ρωμπέρ κ.α. Στο Κουκάκι τα χρόνια του μεσοπολέμου άνθησαν πολύ ωραίες ταβέρνες, που αποτέλεσαν με την σειρά τους στέκια καλλιτεχνών και διανοουμένων. Χαρακτηριστική αυτών υπήρξε η ταβέρνα του Σιλιβάνη στην διασταύρωση των οδών Δυοβουνιώτου και Αμυνάνδρου, θαμώνες της οποίας υπήρξαν οι Κ. Βάρναλης, Φ. Γιοφύλλης, Πώλ Νόρ κ.α. Στην ταβέρνα αυτή είχε δοθεί πρός τιμήν του ιταλού φουτουριστή Μαριννέτι γεύμα, όταν επεσκέφθη την Ελλάδα το 1937. Ενώ το 1937 την ταβέρνα του Σιλιβάνη, επισκέφθηκε ο φοβερός υπουργός προπαγάνδας του Χίτλερ Γιόζεφ Γκαίμπελς. Στην συνοικία του Κουκακίου και επι των οδών Τσάμη – Καρατάσου και Καρατζά 7, ευρίσκεται το Νορβηγικό Ινστιτούτο της Αθήνας, που ιδρύθηκε το 1989. Παράλληλα στη διασταύρωση των οδών Τσάμη-Καρατάσου και Καρατζά 7 και σε καλαίσθητο νεοκλασικό κτίριο φιλοξενείται το Μουσείο Συναισθημάτων Παιδικής Ηλικίας, που αποσκοπεί στην τόνωση της παιδικής δημιουργικότητας, βοηθώντας τα παιδιά να αυτενεργούν και να απελευθερώνουν την φαντασία τους, μέσα απο το θέατρο, την ζωγραφική και το παιχνίδι.

Άγνωστοι Έλληνες: Μαυροφορεμένοι Σαρακατσάνοι πενθώντας για την Πόλη

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Ιανουαρίου 4, 2014

Ερευνώντας την μακραίωνη ελληνική παρουσία στην περιοχή των Βαλκανίων και έχοντας αναφερθεί διεξοδικά στους Βλάχους και τους Αρβανίτες, που παρά τις συνεχείς αντίξοες συγκυρίες κρατούν ζωντανή την καταγωγή και την παράδοσή τους, το παρόν άρθρο είναι αφιερωμένο στο εξίσου ελληνικό φύλο, τους Σαρακατσάνους ή αλλιώς Σαρακατσαναίους.
Πρόκειται για νομαδικό φύλο, που συνιστά μάλιστα, σύμφωνα με τους ειδικούς, ένα από τα αρχαιότερα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η ακριβής καταγωγή τους δεν είναι επαρκώς προσδιορισμένη. Μία εκδοχή είναι πως είναι Ακαρνάνες, από την δυτική Αιτωλοακαρνανία δηλαδή, και συγκεκριμένα από την περιοχή του Βάλτου. Άλλη πως κατάγονται από το χωριό Συράκο της Αράχθου κοντά στα Ιωάννινα.

Ο Μύθος και η Ονομασία του Αιγαίου Πελάγους

Στο μύθο του Αιγαία του μυθικού βασιλιά της Αθήνας μαθαίνουμε οτι όταν ο Θησέας , έφυγε για την Κρήτη με σκοπό να σκοτώσει τον Μινώταυρο, του ζήτησε αν είχε καταφέρει να επιζήσει από το Λαβύρινθο,να αλλάξει τα πανιά του πλοίου του στην επιστροφή,.Ο Θησέας ταξίδεψε για την Κρήτη με μαύρα πανιά. Το σημάδι ότι σκότωσε τον Μινώταυρο θα ήταν να έχει άσπρα πανιά το πλοίο στην επιστροφή.Ο Αιγαίας, σύμφωνα πάντα με το μύθο, περίμενε στο Σούνιο να επιστρέψει ο γιος του από την Κρήτη και να μπορεί να δει το πλοίο από μακριά.Όμως, ο Θησέας, παρ’ ότι είχε σκοτώσει τον Μινώταυρο, ξέχασε να αλλάξει τα πανιά. Είδε ο Αιγαίας το καράβι να επιστρέφει με μαύρα πανιά και νόμισε ότι το ταυροκέφαλο τέρας είχε εξοντώσει τον Θησέα. Με αυτή τη σκέψη, χωρίς να περιμένει να προσεγγίσει το καράβι στην ακτή, έπεσε από τους βράχους του Σουνίου στη θάλασσα και πνίγηκε. Έκτοτε, η θάλασσα λέγεται Αιγαίο.

Αριστοτέλης: Παράγοντες που ευνοούν μια αληθινή φιλία

Εξετάζοντας τη φιλία στα ευρύτερα πλαίσια της κοινωνικής ζωής, ο Αριστοτέλης προχωρά στις ακόλουθες παρατηρήσεις:

[1166a] Ο τρόπος με τον οποίο φανερώνεται η αγάπη στους φίλους μας και τα γνωρίσματα με τα οποία ορίζεται η έννοια της φιλίας, προήλθαν, όπως φαίνεται, από τη συμπεριφορά απέναντι στον ίδιο τον εαυτό μας.

Ο Κεφαλλονίτης ζωγράφος Σπυρίδων Βικάτος, (1878 – 1960)

25/01/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

Ο Σπυρίδων Βικάτος στο ατελιέ του

Γεννήθηκε το 1878 στο Αργοστόλι Κεφαλλονιάς. Νέος ακόμα άρχιζε να ζωγραφίζει. Σε ηλικία 10 ετών πιάνει δουλειά στο φαρμακείο του νησιού για να μπορέσει να ζήσει. Στο Γυμνάσιο δείχνει το πηγαίο ταλέντο του σαν ζωγράφος απεικονίζοντας με πολλή τέχνη διάφορα αντικείμενα. Η πρώτη αίθουσα που εξέθεσε έργα του ήταν… η βιτρίνα του φαρμακείου που εργαζόταν. Η προσωπογραφία του Μητροπολίτου Γερμανού ήταν η αφορμή για να τον καλέσει στην Αθήνα, όταν έγινε αυτός Μητροπολίτης Αθηνών. Ανέλαβε μάλιστα όλα τα έξοδα, καθώς και τη φοίτηση του στη Σχολή Καλών Τεχνών, στο εργαστήριο του Νικολάου Λύτρα.

Αρτεμίσιο 480 π.Χ. 3 ναυμαχίες σε 2 μέρες

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Ιανουαρίου 5, 2014

Οι μάχες στο πέρασμα των Θερμοπυλών και οι η θυσία των Σπαρτιατών επισκιάζει τις εξίσου σημαντικές επιχειρήσεις που διεξάγονταν παράλληλα με τον αγώνα στην ξηρά. Όπως έξοχα υποδεικνύει ο Πλούταρχος η πεποίθηση των Ελλήνων για την ανωτερότητά τους έναντι των Περσών στη θάλασσα χτίστηκε από τις συγκρούσεις στα βόρεια της Εύβοιας

H μαρτυρία του ταξχου ε.α. Θανάση Πολύζου, δκτή λόχου στις ηρωικές μάχες που έγιναν στο Ύψωμα Κολοκασίδη, το 1974!

Κύπρος, Αύγουστος 74:  Μία  Διαφορετική  Ερμηνεία των Μαχών (Ιδιαίτερα του  336 ΤΕ) και Όσων έχουν Γραφεί  για την Σωτηρία της Λευκωσίας και Όχι  Μόνον!

Σχετ : Η προσφορά του 336ου Τάγματος Εθνοφυλακής στη διατήρησητης Λευκωσίας

[Δεν αναφέρω σκόπιμα άλλα στοιχεία, χωρίς να έχω κάποιο φόβο, πρόβλημα ή ενδοιασμό, γιατί θέλω να κριθούν ανεπηρέαστα αυτά και μόνον που γράφω, ούτε  επιδιώκω  καλά  λόγια  και προβολή. Μακρυά από μένα. Να προβληματίσω θέλω στέλνοντας κάποια μηνύματα, (σωστά  ή λάθος), προς τους νεότερους  και υπό - κατά την κρίση τους].
Ήμουν και εγώ κάπου εκεί κοντά. Δεν θέλω να αμφισβητήσω την παλικαριά και την αυτοθυσία των ανδρών του 336 ΤΕ (Αξκών - Οπλιτών του), που πιστεύω ότι πρέπει να προβάλλεται προκειμένου να αποτελεί λαμπρόν παράδειγμα  αυτοθυσίας – λεβεντιάς  και  ανυποχώρητης  παλικαριάς  για  μίμηση από τους επερχόμενους, ούτε  την προσπάθεια  και την  ικανότητα του  κ. Αλευρομάγειρα (αν και βάζει μέσα λίγο περισσότερο από ότι πρέπει αυτοπροβολή. Έχω διαβάσει  και σε πάρα πολλά άλλες ιστοσελίδες για την προσφορά του 336 ΤΕ ... με διάφορες  μικροπαραλλαγές, γεγονός  που με προβληματίζει κάπως) , αλλά νομίζω  ότι αναγράφονται  και μερικές  ανακρίβειες που δεν συνάδουν απόλυτα με το πνεύμα του αγώνα και της προσπάθειας  που δόθηκε και έγινε εκεί και ευρύτερα  στην περιοχή  αυτή.

Βρετανικό Πεζικό: Πολεμώντας κατά τη νύχτα

25/01/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

Σε σημαντική επένδυση προχώρησε το Υπουργείο Άμυνας της Βρετανίας, αφού ανακοίνωσε παραγγελία συστημάτων νυχτερινής όρασης και κατάδειξης στόχων, αξίας 53 εκατομμυρίων στερλινών.

Πάνω από 15.000 εργονομικές και πολύ μικρού βάρους διόπτρες θα αποκτηθούν. Είναι σχεδιασμένες για καλύτερο κράτημα, με 50% μικρότερο βάρος και άριστη ορατότητα. Άλλα 4.000 συστήματα νυχτερινής όρασης, με ανάρτηση επί κράνους, θα αποκτηθούν για να αποδοθούν στον Εφεδρικό Στρατό. Ακόμη, θα απκτηθούν καταδείκτες λέιζερ Laser Ligh Module Mk3, για κάθε στρατιώτη των μονάδων Πεζικού, που θα μπορούν να επιτελέσουν τη λειτουργία τους σε αποστάσεις μέχρι και 800 μέτρα. Θα είναι βάρους 244 γραμμαρίων και θα τοποθετούνται επί τυφεκίων SA80 Α2.

defence3

Τα κουρδικά καντόνια «καίνε» την Άγκυρα

25/01/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

Oι Κούρδοι της Συρίας πανηγυρίζουν την ανακήρυξη της αυτονομίας του Καντονίου της Τζίζρε. Ανάλογους πανηγυρισμούς είχαμε από τους Κούρδους στην Τουρκία, το Ντιγιαρμπακίρ και τη Σμύρνη…

Του Σάββα Καλεντερίδη

NASA: Θα φτιάξει σπίτια με θέα τη γη!

25/01/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

Κατοικίες ή χώροι δουλειάς με θέα τη Γη. Ακούγεται μακρινό, όμως για τη NASA αποτελεί πια προτεραιότητα, καθώς φιλοδοξεί να φτιάξει βάση, αρχικά στη Σελήνη και μετά στον Αρη, όπου θα κατοικούν για μεγάλα διαστήματα, ή και μόνιμα, οι αστροναύτες της.

Σκόπια: 12 αγάλματα τοποθετήθηκαν παράνομα στο Κέντρο

25/01/2014 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

Δώδεκα μνημεία που τοποθετήθηκαν στη γέφυρα «Око» στα Σκόπια, ανάμεσα τους και το άγαλμα του Σέρβου βασιλιά Στέφανου Ντούσαν κρίθηκαν ως παράνομα και πρέπει να αφαιρεθούν, σημειώνει το σλαβικό δημοσίευμα των Σκοπίων’.Η επιτροπή που καθοδηγείται από το δήμαρχο του Κέντρου των Σκοπίων, Αντρέι Ζερνόφσκι καθόρισε τα παράνομα αγάλματα που στήθηκαν κατά τη συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο. Κατά τη συζήτηση προκλήθηκαν ενστάσεις από δημοτικούς συμβούλους πρόσκειται στο κυβερνών κόμμα και υπήρξαν επεισόδια.
Σύμφωνα, πάντως, με την Επιτροπή του Δήμου, παράνομες ήταν οι τοποθετήσεις στο Κέντρο των αγαλμάτων των βασιλέων της αρχαίας Μακεδονίας: Κάρανου, Περδίκα του Α’, Αρχελάου, Αλέξανδρου του Α΄ του Φιλέλληνα, Αμύντα του Γ΄, του στρατηγού Παρμενίωνα, του βασιλιά Γαβριήλ Ράντομιρ, του βασιλιά Ιβάν Βλαντισλάβ, του βασιλιά Στέφανου Ντούσαν, του κυβερνήτη Ντόμπρομιρ Χόρς και του Βλατέλ Γιοβάν Ούγκλεσα.

Πηγή : briefingnews.gr

ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΕΚΔΙΚΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ‏

25/01/2014 Αγγελική Επεξεργασία Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

Απρίλιος 1941. Η Ελλάς κατελήφθη. Τρία αεροσκάφη της Luftwaffe (τύπου Do 17Z KG2) ίπτανται στον αττικό ουρανό με φόντο τον ιερό βράχο της Ακροπόλεως.

«Ένα άγγελμα έφτασε στον Χίτλερ -είτε τηλεφωνικώς είτε από το ραδιόφωνο- ότι η Ιταλία είχε
κηρύξει τον πόλεμο κατά της Ελλάδας και ότι ιταλικά στρατεύματα αποβιβάζονταν στην Αλβανία. Ο Χίτλερ θύμωσε ακόμη περισσότερο παρά μετά τη συνάντησή του με τον Φράνκο. Χτύπησε πολλές φορές τις γροθιές του πάνω στο τραπέζι και φώναξε.
-Λίνγκε, μου δημιουργούν φασαρίες. Καταστρέφουν όλα μου τα σχέδια. Ο Τσιάνο φταίει για όλα. Καλά, θα τον κάνω να με θυμάται. [...] Ελπίζω ότι η Ιταλία μπορεί να σταθεί στα πόδια της, αν όμως δεν μπορέσει θα αναγκαστώ να τη βοηθήσω. Αυτό ίσως σημαίνει ότι ίσως θα πρέπει να αναβάλουμε μερικούς μήνες την επίθεσή μας κατά της Ρωσίας».
Heinz Linge, «Χίτλερ – Όπως δεν τον Ήξερε Κανένας. Η εκ βαθέων αφήγηση του σωματοφύλακα-θαλαμηπόλου του Χίτλερ», εκδόσεις Μέτρον, σελ. 47
Η εξιστόρηση του Heinz Linge, του ανθρώπου που βρέθηκε επί δέκα ολόκληρα χρόνια σε απόσταση αναπνοής από τον Αδόλφο Χίτλερ, δεν είναι μια από αυτές της… σειράς. Ούτε έχει γραφτεί από κάποιον που απλά μελέτησε τις πηγές και αποφάνθηκε εκ των υστέρων για το πρόσωπο και τις επιλογές του Γερμανού τυράννου. Ο Linge ήταν υπηρέτης και ταυτόχρονα σωματοφύλακας του Χίτλερ. Ανήκε στα SS. Ήταν αξιωματικός και υπηρέτησε με πάθος και αυταπάρνηση το καθεστώς που αιματοκύλισε τον πλανήτη. Είδε τον παρ’ ολίγον κοσμοκράτορα σε «ιδιαίτερες» στιγμές του και παρακολούθησε στενά τις εξελίξεις στην καγκελαρία, πριν και κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το ιστορικής σημασίας κείμενο-καταγραφή των εμπειριών του δίπλα στον «λύκο» (σ.σ.: ένα από τα παρατσούκλια του Χίτλερ. Υπενθυμίζεται ότι παρατσούκλι του Κεμάλ Ατατούρκ ήταν «γκρίζος λύκος») δεν έχει αμφισβητηθεί ως προς την εγκυρότητά του και τη σημασία του από κανέναν. Δεν υπάρχει περίπτωση να επιδιώκει κάποιος να αποφανθεί για τα έργα και τις ημέρες του 3ου Ράιχ χωρίς να συμβουλευτεί τα απομνημονεύματα του Linge.
Εκεί, λοιπόν, καθίσταται ηλίου φαεινότερο πως ο Χίτλερ χρέωνε την ήττα του στον πόλεμο στην πατρίδα μας και στην καθυστέρηση της ευόδωσης των σχεδίων του λόγω της εμπλοκής της Γερμανίας στην ιταλική εκστρατεία εναντίον της Ελλάδας.
Ρωσικός χειμώνας
Λίγες αράδες παρακάτω από το απόσπασμα που παρατέθηκε στην αρχή του άρθρου αναφέρεται το εξής: «Πολύ αργότερα, όταν ο γερμανικός στρατός είχε καθηλωθεί στα χιόνια της Ρωσίας, ο Χίτλερ θυμήθηκε τη συνάντηση αυτή με τον Μουσολίνι και είπε: ‘Αν είχα μπορέσει να επιτεθώ τον Απρίλιο, όπως σχεδίαζα, θα είχα καταλάβει την Μόσχα και το Λένινγκραντ πριν από τον χειμώνα. Εξ αιτίας όμως της βοήθειας που υποχρεώθηκα να δώσω στην Ιταλία κατά της Ελλάδας, δεν μπόρεσα να επιτεθώ κατά της Ρωσίας τον Απρίλιο». Επίσης, ο Linge μεταφέρει στον αναγνώστη του πονήματός του τις σκέψεις του «Φύρερ» λίγο πριν τη συντριβή στο Στάλινγκραντ και οι οποίες αφορούν τους Ιταλούς: «Εκείνη την στιγμή ο Χίτλερ συλλογιζόταν ασφαλώς τους δύο καλοκαιρινούς μήνες εκστρατείας που είχε χάσει εξ αιτίας των περιπετειών της Ιταλίας στην Ελλάδα και την Αλβανία».
«Να εκλείψουν!»
Όσοι είχαν την ευκαιρία να μιλήσουν με Γερμανούς βετεράνους του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου θα έχουν σίγουρα καταλάβει πως αυτό που κατάτρωγε τα σωθικά τους δεν ήταν τόσο οι κακουργίες και οι φρικαλεότητες που διέπραξαν τα χρόνια της φωτιάς, όσο η ίδια η πικρή επίγνωση της ήττας και το γεγονός πως δεν τους ευνόησε η τύχη σε δύο μεγάλες «ζαριές» μέσα σ’ έναν αιώνα. Για το δεύτερο πολεμικό «παίγνιο» που έχασαν, οι Γερμανοί είτε ενδόμυχα είτε ευθέως, χρεώνουν την πατρίδα μας.
Και τώρα τους έχει δοθεί η ευκαιρία να πάρουν το αίμα τους πίσω, υλοποιώντας -μέσω του οικονομικού πολέμου που μας έχουν κηρύξει- μια άλλη φιλοδοξία του μεγαλομανούς σφαγέα, τον οποίο ψήφισαν και στήριξαν οι πρόγονοί τους: να μας αφανίσουν ως έθνος και να μας καταστήσουν αποικία.
Στο βιβλίο με τα απομνημονεύματα του Heinz Linge (σελίδα 139), μπορεί να διαβάσει κάποιος τις έλεγε ο Χίτλερ για τα μικρά κράτη: «Τα μικρά κράτη πρέπει να εκλείψουν. Θα θεωρούνται στο μέλλον ως οι νέες αποικίες μας. Θα χρειαστούμε τους λαούς των μικρών κρατών για να εργάζονται στις αποικίες μας, αλλά ως έθνη πρέπει να εκλείψουν».
Μήπως μας θυμίζουν κάτι οι απόψεις του Αδόλφου Χίτλερ; Μήπως συναρμόζουν άριστα με τις σημερινές πολιτικές που εφαρμόζει σε βάρος μας το Βερολίνο; Μήπως πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι οι άνθρωποι είναι εφήμεροι αλλά τα συμφέροντα των κρατών αιώνια;

adiavroxoi