Ετικέτες

Παρασκευή 24 Απριλίου 2015

Μία madame αναντάμ παπαντάμ!..

 

Κι όμως η θρυλική (πλέον) εκείνη πρώτη προσφώνηση του σημερινού πρωθυπουργού πριν γίνει πρωθυπουργόςπρος την κυρία καγκελάριο:»Madame Merkel» (!),
..υπήρξε σημειολογικά απόλυτα επιτυχής!
Είναι γνωστό σε όλους πως στα παλιά εκείνα, κλασσικά μπ@@@δέλα, κουμάντο έκανε, και την τάξη επέβαλλε η Μαντάμ!
Η  »μαντάμ», ή στα λαϊκά ελληνικά: »τσατσά» ήταν συνήθως η ίδια π@@@άνα εν αποστρατεία, που άνοιξε δικό της μαγαζί και έγινε αφεντικό.
Μπορεί να »δούλευε» και η ίδια για το κέφι της μερικές φορές,

..το κύριο καθήκον της όμως ήταν να φροντίζει την τάξη, τις τιμές των »κοριτσιών», πότε και ποιό »κορίτσι» θα δουλεύει και ποιό θάχει ρεπό, την σχέση μεταξύ των »κοριτσιών» για ν’ αποφεύγονται οι καυγάδες και οι ζήλιες, την προστασία τους από παλικαράδες και »αγαπητικούς», το »επαγγελματικό» ντύσιμό τους, ακόμα και το φαγητό τους.
Τα »κορίτσια» δείχνανε αφοσίωση και πολλές φορές λατρεία προς το πρόσωπό της.
Το να μην πειθαρχήσει κάποια τις εντολές της και τις νουθεσίες της, ήταν τις περισσότερες φορές αιτία αποπομπής της από το »σπίτι», και υποβιβασμού της σε »μία του δρόμου»!
Συνολικά η »μαντάμ», ή »τσατσά» ήταν η ψυχή, η μάνα, αλλά και ο κυρίαρχος του »μαγαζιού»!
Σε γενικές γραμμές ένα μπ@@@δέλο εκείνου του καιρού ήταν ένα πολύ ήσυχο,ασφαλές, ακόμη και αξιοπρεπές θα μπορούσε να πει κανείς, μέρος,
..δεν έπαυε όμως να είναι μπ@@@δέλο!
Αν τώρα, σε όλα αυτά μπορεί κάποιος να διακρίνει κάποιες ομοιότητες μεταξύ κλασσικού μπ@@@δέλου, »κοριτσιών», και »τσατσάς»,
..με την σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση, τις χώρες-μέλη, και την γερμανίδακαγκελάριο,
..είναι γιατί υπάρχει απόλυτη ταύτιση: 
Η Ευρώπη δεν είναι πιά παρά ένα μπ@@@δέλο σε μέγεθος ηπείρου!
Τα »κορίτσια» της είναι στην πλήρη ευχέρεια του κάθε πελάτη-εταιρείας, ήπελάτη-»επενδυτή», με »τάξη» όμως και »ευπρέπεια» (!),
..αρκεί να κονομάει η »μαντάμ»!
Η προσφώνηση εκείνη του κυρίου πρωθυπουργού,
..θα μείνει ιστορική,
     ..για την ιστορική της ακρίβεια!..

Η γενοκτονία των Αρμενίων




Η πρώτη γενοκτονία του 20ου αιώνα, με τη συστηματική εξόντωση ενάμισυ εκατομμυρίου ανθρώπων από τις Οθωμανικές αρχές την τριετία 1915-1918. Υπήρξε ο προάγγελος του Εβραϊκού Ολοκαυτώματος, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Στα τέλη του 19ου αιώνα, οι Αρμένιοι, ένας πανάρχαιος χριστιανικός λαός της Εγγύς Ανατολής, μοιράζονταν μεταξύ της Ρωσίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στην τσαρική Ρωσία ζούσαν κάτω από ένα σχετικά ανεκτικό καθεστώς (αν και δεν έλειπαν μαζικοί εκρωσισμοί), αλλά στην Οθωμανική Αυτοκρατορία υφίσταντο παντός είδους διωγμούς, όπως και οι άλλοι χριστιανικοί λαοί της αυτοκρατορίας (Έλληνες, Ασσύριοι κλπ).

Κωνσταντίνος Σπανούδης 1871 – 1941


Κωνσταντίνος Σπανούδης

Δημοσιογράφος, πολιτικός και αθλητικός παράγοντας. Ιδρυτικό μέλος της ΑΕΚ και πρώτος της πρόεδρος.
Ο Κωνσταντίνος Σπανούδης γεννήθηκε στο Φανάρι της Κωνσταντινούπολης το 1871. Απόφοιτος της Μεγάλης του Γένους Σχολής σπούδασε πολιτικές επιστήμες  στη Γαλλία και την Ιταλία.
Μετά το πέρας των σπουδών του στην Εσπερία, επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη και επιδόθηκε στη δημοσιογραφία. Το 1904 εξέδωσε την εφημερίδα Πρόοδος, η οποία κατέστη το πνευματικό κέντρο του Ελληνισμού της Πόλης και το όργανο των εθνικών αγώνων κατά των Νεοτούρκων. Η εθνική αρθρογραφία του Σπανούδη τού στοίχισε διώξεις και δυο απελάσεις.

Παγκόσμια Ημέρα Κατάργησης των Πειραμάτων σε Ζώα




Η Παγκόσμια Ημέρα Κατάργησης των Πειραμάτων σε Ζώα εορτάζεται στις 24 Απριλίου ως μέρα μνήμης για τα εκατομμύρια πειραματόζωα, που υποφέρουν και χάνονται κάθε χρόνο στο όνομα της επιστήμης και το υποτιθέμενο καλό της ανθρωπότητας. Διοργανώνεται από την Animal Aid, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.
Εκατομμύρια ζώα γίνονται κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο «μοντέλα» έρευνας και ανάλυσης ασθενειών κάθε είδους. Ποντίκια, αρουραίοι, κουνέλια, γουρούνια αλλά και γάτες, σκύλοι και πίθηκοι χρησιμοποιούνται σε επιστημονικά εργαστήρια προκειμένου να ελεγχθούν η τοξικότητα νέων φαρμάκων, η επίδραση τοξικών και χημικών ουσιών στην ανθρώπινη αναπαραγωγή, η πρόκληση αλλεργιών, δερματικών προβλημάτων, καρκίνου κ.ά.

Αθανάσιος Διάκος 1788 – 1821



Αθανάσιος Διάκος

Από τους πρωτεργάτες του εθνικού ξεσηκωμού στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα και ήρωας της μάχης της Αλαμάνας.
O Αθανάσιος Διάκος γεννήθηκε το 1788 στην Άνω Μουσουνίτσα της Φωκίδας (σημερινός Αθανάσιος Διάκος) και κατ’ άλλους στη γειτονική Αρτοτίνα, απ’ όπου καταγόταν η μητέρα του. Το πραγματικό του όνομα ήταν Αθανάσιος Γραμματικός.

H Μεταμόρφωση των ιδεολογιών σε ψευτοθρησκείες…

 


του Κώστα Παπαϊωάννου

Την ίδια εποχή όπου ο G. K. Chesterton δήλωνε «ο σοφός» καθηγητής που ακούει από τον πρωτόνονον άγριο ότι στην αρχή του κόσμου δεν υπήρχε παρά ένα μεγάλο φτερωτό φίδι, δε θα καταλάβει ποτέ του τίποτα απ’ αυτά τα πράγματα, αν δεν ανατριχιάσει ως το βάθος της ψυχής του και δεν αισθανθεί τον πειρασμό να ευχηθεί σχεδόν αυτή να είναι η αλήθεια» (The everlasting man), την ίδια εποχή όπου ο L. Klages προτείνει, ούτε λίγο ούτε πολύ, να επιστρέψουμε στην κοσμοθεωρία των υποτίθεται «αμόλυντων από το μικρόβιο του πνεύματος» Πελασγών (Das Weltbild des Pelasgerturns) και οι σουρρεαλιστές πίστευαν ότι με την ένταξή τους στα κομμουνιστικά κόμματα, το ονειρικό παραλήρημα, την αυτόματη γραφή και την «κριτική παράνοια» επρόκειτο να «απελευθερώσουν ολοκληρωτικά τον άνθρωπο από την χριστιανοθωμιστική σκλαβιά», η ίδια ανάγκη του μύθου και θρησκευτικής πίστης που όταν άγγιξε τους «χρυσελεφάντινους πύργους» της Διανόησης μεταμορφώθηκε σε ψευτομυστικισμό, ψευτο-ανατολική θεοσοφία και ψευτο-«κριτική της επιστήμης», διαπέρασε και όλα τα στρώματα της ακυβέρνητης και αποσυντεθειμένης από το ίδιο της το κενό μεταπολεμικής κοινωνίας και η υ0πόγεια παρουσία μιας αλλόκοτης θρησκευτικότητας, άρχισε να δίνει ένα νέο περιεχόμενο στις έννοιες, τις μορφές ζωής και τις θεωρίας που μας κληροδότησε ο 19ος αιώνας.

Η Μάχη του Αναλάτου


Το στρατόπεδο του Καραϊσκάκη στην Καστέλα
Το στρατόπεδο του Καραϊσκάκη στην Καστέλα

Καταστροφική πολεμική επιχείρηση των Ελλήνων κατά των Οθωμανών, σε μια δύσκολη περίοδο του Αγώνα της Ανεξαρτησίας. Διεξήχθη στις 24 Απριλίου 1827, την επομένη του θανάτου του Γεώργιου Καραϊσκάκη, στην περιοχή Ανάλατος (σημερινή Νέα Σμύρνη), με σκοπό τη διάσπαση της πολιορκίας της Ακρόπολης από τις δυνάμεις του Κιουταχή.
Εξαρχής, ο σχεδιασμός της επιχείρησης προκάλεσε διχογνωμίες. Οι δύο άγγλοι επικεφαλής των ελληνικών δυνάμεων Λόρδος Κόχραν και Τζορτζ (αρχιναύαρχος του ελληνικού στόλου ο πρώτος και αρχηγός των χερσαίων δυνάμεων ο δεύτερος, με απόφαση της Εθνοσυνέλευσης της Τροιζήνας) πίστευαν στην άμεσο και κατά μέτωπο αντιμετώπιση του εχθρού, ενώ ο Καραϊσκάκης επέμενε ότι τα ελληνικά στρατεύματα ήταν καταλληλότερα στον πόλεμο των χαρακωμάτων και ότι συνέφερε να προχωρούν κατ' ολίγον και με νέα χαρακώματα να περιζώνουν τον στρατό του Κιουταχή, ο οποίος είχε αρχίσει να υποφέρει από τις στερήσεις.

Η Μασσαλιώτιδα


O Ρουζέ ντε Λιλ τραγουδά για πρώτη φορά τη Μασσαλιώτιδα (Πίνακας του Ισιντόρ Πιλς)
O Ρουζέ ντε Λιλ τραγουδά για πρώτη φορά τη Μασσαλιώτιδα (Πίνακας του Ισιντόρ Πιλς)

Πολεμικό επαναστατικό άσμα, που υιοθετήθηκε προοδευτικά ως Εθνικός Ύμνος της Γαλλίας. Γράφτηκε στις 24 Απριλίου 1792 από τον λοχαγό του Μηχανικού Κλοντ Ζοζέφ Ρουζέ ντε Λιλ, τη νύκτα της κήρυξης του πολέμου μεταξύ Γαλλίας και Αυστρίας, προς τιμή του στρατάρχη Νίκολας Λούκνερ, ενός Βαυαρού που έγινε Γάλλος και έπαιξε σημαντικό ρόλο στη Γαλλική Επανάσταση. Ο πρωτότυπος τίτλος του εμβατηρίου είναι Πολεμικό Άσμα για τη Στρατιά του Ρήνου.
Μασσαλιώτιδα (Marseillaise) ονομάστηκε, επειδή τραγουδήθηκε από τους στρατιώτες της Μασσαλίας που έφτασαν στο Παρίσι και συμμετείχαν στην εξέγερση της 10ης Αυγούστου 1792, η οποία οδήγησε στην κατάργηση της Μοναρχίας, μεσούσης της Γαλλικής Επανάστασης. Η Μασσαλιώτιδα έγινε για πρώτη φορά Εθνικός Ύμνος της Γαλλίας στις 14 Ιουλίου 1795, ανήμερα της έκτης επετείου από την Πτώση της Βαστίλης.

Αλμανάκ Βασική Έκδοση 24 Απριλίου



μ. Χ.
1827

Μία μέρα μετά τον θάνατο του Γεωργίου Καραΐσκάκη στο Φάληρο, ακολουθεί ηκαταστροφική ήττα των ελληνικών δυνάμεων από τον Κιουταχή στην περιοχή του Αναλάτου, σημερινό Νέο Κόσμο.
1915

Οι Νεότουρκοι συλλαμβάνουν 200 εξέχοντες Αρμένιους της Κωνσταντινούπολης. Αρχή τηςγενοκτονίας των Αρμενίων, που στοίχισε τη ζωή σε 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους ως το 1923.