Ετικέτες

Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014

ΙΣΤΟΡΙΑ: Η δολοφονία Καποδίστρια!




του συγγραφέα
Παντελη Καρύκα
Ο Ιωάννης Καποδίστριας υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες. Ίσως αυτό ήταν και η αιτία που τόσο νωρίς, τόσο άδοξα και καταστροφικά για το έθνος κατέληξε στον τάφο. Από τη στιγμή που αποδέχτηκε να κυβερνήσει την ρημαγμένη καθόλα Ελλάδα, έθεσε όλο του το είναι στη διάθεση της Πατρίδας. Στο έργο του αυτό ήρθε αντιμέτωπος με ντόπια και ξένα συμφέροντα, τα οποία συνασπίστηκαν εναντίον του και εν πολλοίς συνεργάστηκαν στην δολοφονία του.

Ο Καποδίστριας, έχοντας να αντιπαλέψει χίλια μύρια προβλήματα , κατάφερε στα λιγότερα από τρία χρόνια της διακυβέρνησής του να αφήσει πίσω του ένα ιδιαίτερα πλούσιο έργο. Το έργο του όμως θα ανατρέπονταν εκ των έσω, με την παρέμβαση Βρετανών και Γάλλων.
Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και αν τελικά οι Μαυρομιχάληδες σκότωσαν τον Καποδίστρια – άποψη που τελευταία αμφισβητείται- οι ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας σίγουρα δεν ήταν Έλληνες. Ενδεικτική είναι η μαρτυρία του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη : «Ανάθεμα τους Άγγλο – Γάλλους που ήταν η αιτία και εγώ να χάσω τους δικούς μου ανθρώπους και το Έθνος να χάσει έναν κυβερνήτη που δεν θα ματαβρεί. Το αίμα του με παιδεύει έως σήμερα».

Κίνδυνος στη ναυτική ισορροπία στο Αιγαίο




Κίνδυνος στη ναυτική ισορροπία στο Αιγαίο
Η πολιτική της τρόικας και η ιδιαίτερη στοχοποίηση της Άμυνας, εγείρει ερωτήματα για τις πραγματικές προθέσεις της
ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ ΝΕΑΡΧΟΥ*
Πληροφορίες από έγκυρες πηγές κάνουν λόγο για νέα έφοδο της τρόικας κατά της εθνικής άμυνας της χώρας και ιδιαίτερα κατά της θαλάσσιας ισχύος της. Οι πληροφορίες αναφέρουν ειδικότερα ότι ασκούνται έντονες πιέσεις για τη μείωση της δυνάμεως του Πολεμικού Ναυτικού και τη ματαίωση της παραλαβής προγραμματισμένων νέων σκαφών, που είναι απολύτως απαραίτητα για τη διατήρηση της ισχύος του και μιας σχετικής ισορροπίας στο Αιγαίο. Οι πιέσεις έχουν ειδικότερα ως στόχο:

Τον καιρό που οι Ελληνες δεν κάθονταν στον καναπέ – Iστορία…Τα Ιουλιανά και η «αποστασία» του 1965

 

Μιχάλης Λυμπεράτος
Τα Ιουλιανά και η «αποστασία» του 1965 ήταν κορυφαίες στιγμές στην ιστορία της ταξικής πάλης στην Ελλάδα. Κορυφαίες τόσο ως προς την ένταση που απέκτησε ο κοινωνικός αγώνας, όσο και ως προς τις ιστορικές δυνατότητες που διάνοιξε, τέτοιες που επέβαλαν στο αστικό καθεστώς να τις ακυρώσει μέσω της επιβολής μιας ειδεχθούς δικτατορίας. Γιατί ήταν η κορωνίδα μιας διαδικασίας «ηγεμονίας» στην πολιτική ζωή της χώρας που έφερε την Αριστερά, και μάλιστα με τη μορφή της άμεσης παρέμβασης των μαζών στο πολιτικό προσκήνιο, θέτοντας ζητήματα μετασχηματισμού του συνόλου του αστικού πολιτικού μηχανισμού με άξονα την ανακίνηση του πολιτειακού αλλά και του εκδημοκρατισμού και της εκκαθάρισης των κρατικών μηχανισμών.[1]

H νύχτα που έσπασαν τα κρύσταλλα…






Εικόνα
Ακούς την πένθιμη καμπάνα του κόσμου που ήξερες;
Δεν είναι το καμπάνισμα των παλιών λεμονανθών λίγο μετά τη βροχή.
Δεν είναι ο εσπερινός που σημαίνουν τα πεύκα καταμεσής στον Απρίλη
Ακούς την πένθιμη καμπάνα του κόσμου που ήξερες;Τα πάντα μπορούν να γίνουν τώρα πια.
Αγάλματα και το αντίθετό τους.