Η αναταραχή στις αραβικές χώρες και η ΕΕ

Του Steven Blockmans
Λίγοι στις Βρυξέλλες ή στις πρωτεύουσες των κρατών-μελών προέβλεψαν τις αραβικές εξεγέρσεις, αλλά από το 2010 και μετά οι φορείς χάραξης της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής αναγκάστηκαν να αφιερώσουν πολύ χρόνο και προσοχή για να αποφασίσουν τί να κάνουν και τί να μην κάνουν στην Τυνησία, την Αίγυπτο, τη Λιβύη και τη Μέση Ανατολή. Ουδεμία λίστα προτεραιοτήτων της εξωτερικής πολιτικής για το 2013 θα μπορούσε να περιλαμβάνει όλες τις προκείμενες προκλήσεις και είναι βέβαιο πως η ΕΕ θα κληθεί να ασχοληθεί με θέματα που δεν περιέχονται σε καμία ατζέντα.

Με το δεδομένο αυτό, κάποιος θα μπορούσε κάλλιστα να προβλέψει ορισμένες ξένες πολιτικές προκλήσεις τις οποίες θα πρέπει να αντιμετωπίσει το τρέχον έτος η ΕΕ. Η ανάπτυξη λειτουργικών σχέσεων με την Ουκρανία, τη Ρωσία και άλλες γειτονικές χώρες στα ανατολικά, η αναβίωση της διατλαντικής εταιρικής σχέσης στο εμπόριο, η επανεξισορρόπηση συμμαχιών με τις ασιατικές χώρες, καθώς και η συγκέντρωση και η ανταλλαγή αμυντικών δυνατοτήτων θα κερδίσουν την προσοχή όλων εκείνων που διαμορφώνουν την εξωτερική πολιτική της ΕΕ. Αλλά η υπ’ αριθμόν ένα πρόκληση που θα καταναλώσει το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων είναι η Μέση Ανατολή.

The Real Cuban Missile Crisis

Everything you think you know about those 13 days is wrong.

inShare1

By BENJAMIN SCHWARZ

Customers in the electronics section of a department store watch as JFK addresses the nation, October 22, 1962. (Ralph Crane/Time-Life Pictures/Getty)

On october 16, 1962, John F. Kennedy and his advisers were stunned to learn that the Soviet Union was, without provocation, installing nuclear-armed medium- and intermediate-range ballistic missiles in Cuba. With these offensive weapons, which represented a new and existential threat to America, Moscow significantly raised the ante in the nuclear rivalry between the superpowers—a gambit that forced the United States and the Soviet Union to the brink of nuclear Armageddon. On October 22, the president, with no other recourse, proclaimed in a televised address that his administration knew of the illegal missiles, and delivered an ultimatum insisting on their removal, announcing an American “quarantine” of Cuba to force compliance with his demands. While carefully avoiding provocative action and coolly calibrating each Soviet countermeasure, Kennedy and his lieutenants brooked no compromise; they held firm, despite Moscow’s efforts to link a resolution to extrinsic issues and despite predictable Soviet blustering about American aggression and violation of international law. In the tense 13‑day crisis, the Americans and Soviets went eyeball-to-eyeball. Thanks to the Kennedy
administration’s placid resolve and prudent crisis management—thanks to what Kennedy’s special assistant Arthur Schlesinger Jr. characterized as the president’s “combination of toughness and restraint, of will, nerve, and wisdom, so brilliantly controlled, so matchlessly calibrated, that [it] dazzled the world”—the Soviet leadership blinked: Moscow dismantled the missiles, and a cataclysm was averted.

Η Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Ευρώπη

ΣΆΒΒΑΤΟ, 12 ΙΑΝΟΥΑΡΊΟΥ 2013

του Ανδρέα Μπανούτσου

H ενεργός παρουσία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στη Δύση ξεκίνησε περί τα τέλη του 1950 και τις αρχές της δεκαετίας του 1960, όταν μικρές ομάδες ριζοσπαστών Μουσουλμάνων μετανάστευσαν από διάφορες χώρες της Μέσης Ανατολής για να εγκατασταθούν στη Δυτική Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Μια χούφτα από αυτούς τους πρωτοπόρους, όπως ο Said Ramadan και o Yussuf Nada, ήταν μέλη της Αιγυπτιακής Μουσουλμανικής Αδελφότητας που εγκατέλειψαν την χώρας τους ύστερα από την καταστολή του Νασερικού καθεστώτος στα μέσα της δεκαετίας του 1950. Στις επόμενες δεκαετίες, μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και από άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής βρήκαν παρομοίως καταφύγιο στη Δύση προκειμένου να ξεφύγουν από την καταπίεση των κοσμικών Αραβικών καθεστώτων.
Οι περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις την εποχή εκείνη δεν διέθεταν Μουσουλμανικούς χώρους λατρείας και τα τζαμιά της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ήταν αυτοσχέδια σε γκαράζ ή μικρές αίθουσες στις πανεπιστημιουπόλεις και αποτέλεσαν τις πρώτες θρησκευτικές εγκαταστάσεις για τους Ευρωπαίους Μουσουλμάνους. Τα ελεύθερα δημοκρατικά καθεστώτα της Ευρώπης επέτρεψαν στους Αδελφούς Μουσουλμάνους την ανοιχτή διεξαγωγή  δραστηριοτήτων  για τις οποίες είχαν υποστεί διώξεις στις πατρίδες τους. Με λιγοστά κεφάλαια, αλλά άφθονο ενθουσιασμό δημοσίευαν περιοδικά, οργάνωναν διαλέξεις, και πραγματοποίησαν  όλα τα είδη  δραστηριοτήτων μέσω των οποίων θα μπορούσε να εξαπλωθεί η Ισλαμιστική ιδεολογία τους. Ο ακτιβισμός τους προσέλκυσε σύντομα αρκετούς Μουσουλμάνους φοιτητές και μικρό αριθμό Μουσουλμάνων μεταναστών εργαζομένων που δεν είχαν επαφή με την Μουσουλμανική Αδελφότητα στις χώρες καταγωγής τους.

Ankara's Unacknowledged Genocide

Related Topics History Turkey and Turks Middle East Quarterly Ankara's Unacknowledged Genocide by Efraim Karsh Islamic Supremacy Alive and Well in Ankara by Diana Muir Appelbaum Get Involved with the MEF Donations Employment & Internships MEF @ Facebook MEF Articles Hate Crime Stats Deflate 'Islamophobia' Myth by David J. Rusin An Ode to 'Islamic Truth' by Raymond Ibrahim Audio Briefings & Lectures Israel and the Palestinians by Steven J. Rosen The Huge Impact of Israel's Energy Reserves by Lawrence Solomon Press Releases New Associate Fellows Appointed September 24 Middle East Forum launches a Writing Fellowship Program August 15 Most Viewed Articles Ankara's Unacknowledged Genocide Israel's Arabs: Deprived or Radicalized? An Ode to 'Islamic Truth' Is an Alawite state Assad's Plan B? Islamic Supremacy Alive and Well in Ankara Most Mailed Articles Israel's Arabs: Deprived or Radicalized? Ankara's Unacknowledged Genocide Is an Alawite state Assad's Plan B? The Failure of the American Jewish Left Revisiting the Armenian Genocide Subscribe  |   Archive  |   Submit Manuscript  |   Board of Editors  |   Contact Editor WINTER 2013 • VOLUME XX: NUMBER 1 Related Articles Islamic Supremacy Alive and Well in Ankara Armenian Massacres: New Records Undercut Old Blame Revisiting the Armenian Genocide Turkey, Past and Future by Efraim Karsh Middle East Quarterly Winter 2013, pp. 17-26 (view PDF)  Print  Send  RSS  Share It is commonplace among Middle East scholars across the political spectrum to idealize the Ottoman colonial legacy as a shining example of tolerance. "The multi-ethnic Ottoman Turkish Empire," wrote American journalist Robert Kaplan, "was more hospitable to minorities than the uni-ethnic democratic states that immediately succeeded it … Violent discussions over what group got to control which territory emerged only when the empire came to an end, after World War I."[1] The ethnic cleansing of Turkish Armenia was accomplished in a variety of ways including deportations and outright massacres. Here, Armenian deportees struggle to survive in makeshift tents erected in the Syrian desert to which they were deported in 1915. Bernard Lewis went a significant step further, ascribing the wholesale violence attending the collapse of the Ottoman Empire to attempts to reform its Islamic sociopolitical order. "The classical Ottoman Empire enabled a multiplicity of religious and ethnic groups to live side by side in mutual tolerance and respect, subject only to the primacy of Islam and the supremacy of the Muslims," he wrote. "The liberal reformers and revolutionaries who abolished the old order and proclaimed the constitutional equality of all Ottoman citizens led the Ottoman Empire into the final bitter and bloody national struggles—the worst by far in the half-millennium of its history."[2] And Edward Said, in an exceptional display of unanimity with his intellectual foe, was similarly effusive. "What they had then seems a lot more humane than what we have now," he argued. "Of course, there were inequities. But they lived without this ridiculous notion that every millet has to have its own state."[3]

Στο επίκεντρο η «γειτονιά» μας…

Geopolitics & Daily News

• Κατηγορίες θεμάτων»
• Συνεντεύξεις στο GeopoliticsDailyNews»
• Φιλικά ιστολόγια»
• Σχολιάζουμε την καθημερινότητα»
• .»

2:49 μ.μ.  Geopolitics & Daily News  No comments

Οι Αμερικανοί συνεχίζουν, τουλάχιστον επίσημα, να τονίζουν την αντίθεσή τους στην ανακήρυξη ΑΟΖ από την ελληνική πλευρά. Η θέσπιση της ΑΟΖ γίνεται μονομερώς, ωστόσο οι Αμερικανοί δεν έχουν υπογράψει το Δίκαιο της θάλασσας και άρα δεν δεσμεύονται από αυτό.

Τι άλλαξε στο Αιγαίο τα χρόνια του ΔΝΤ;

Geopolitics & Daily News

• Κατηγορίες θεμάτων»
• Συνεντεύξεις στο GeopoliticsDailyNews»
• Φιλικά ιστολόγια»
• Σχολιάζουμε την καθημερινότητα»
• .»

6:15 μ.μ.  Geopolitics & Daily News  No comments

Το ΔΝΤ έκοψε και τις αερομαχίες στο Αιγαίο; Όχι μόνο αυτό αλλά έχει παίξει και αυτό βασικό ρόλο στην τουλάχιστον “περίεργη ηρεμία” πο επικρατεί στο Αιγαίο, τουλάχιστον σε επίπεδο αριθμών.

Τα επίσημα αριθμητικά στοιχεία του ΓΕΕΘΑ αποδεικνύουν ότι όσο η οικονομική κρίση στην Ελλάδα “φούντωνε”, τόσο οι “αγριάδες” στον εναέριο χώρο του Αιγαίου μειώνονταν για να φθάσουμε στο εκπληκτικό στατιστικό στοιχείο: ολόκληρο το 2012 ,σημειώθηκε μία εμπλοκή στο Αιγαίο,μεταξύ ελληνικού και τουρκικού μαχητικού αεροσκάφους! Τι πραγματικά συμβαίνει;

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 2009 ΕΩΣ ΤΟ 2012

Η πρώτη “καχύποπτη” και ίσως εύκολη εξήγηση είναι ότι … η τρόϊκα “έκοψε” τις αναχαιτίσεις. Εμμέσως το έχει πράξει βεβαίως ,αφού οι περικοπές που έχουν επιβληθεί στις Ένοπλες Δυνάμεις και συνεπώς και στην Πολεμική Αεροπορία είναι τραγικές. Και οι περικοπές αφορούν ακόμη και στα καύσιμα των μαχητικών αεροσκαφών. Επιπλέον υπάρχει πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα διαθεσιμότητας μαχητικών αεροσκαφών και απόδειξη αυτής της αλήθειας είναι ότι στο ΓΕΑ,μόνο ...σαμπάνιες δεν άνοιξαν από την απόφαση του ΚΥΣΕΑ να παραγγελθούν -επιτέλους- ανταλλακτικά για αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας.

Έχουμε σταματήσει τις αναχαιτίσεις; “Κατηγορηματικά όχι¨, λένε από την Πολεμική Αεροπορία, ωστόσο παραδέχονται ότι οι εποχές που οι διοικητές απογείωναν το ένα μετά το άλλο τα μαχητικά αεροσκάφη για να τα στείλουν στο Αιγαίο έχουν περάσει. Λέει έμπειρο στέλεχος της Πολεμικής Αεροπορίας : “Πριν την κρίση ,όταν τα ραντάρ μας “έπιαναν” ένα σχηματισμό οκτώ τουρκικών αεροσκαφών ,δεν υπήρχε περίπτωση να μην στέλναμε τουλάχιστον τον ίδιο αριθμό αεροσκαφών. Τώρα μπορεί να πάνε και λιγότερα, τα οποία έχουν ως κύρια αποστολή τους την αναχαίτιση των οπλισμένων τουρκικών αεροσκαφών κι όχι των άοπλων”. Είναι κι αυτό μια έκπτωση βέβαια, κακά τα ψέμματα. 

 Από την άλλη δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη η μείωση όλων των “δεικτών προκλητικότητας” των Τούρκων που από το 1974 , έχουμε μάθει να παρακολουθούμε. Εκτός από τις παραβάσεις κανόνων εναέριας κυκλοφορίας, που παραμένουν σχετικά σταθεροί, όλοι οι άλλοι αριθμοί,παραβιάσεις, συνολικός αριθμός αεροσκαφών, αριθμός οπλισμένων αεροσκαφών ,υπερπτήσεις και φυσικά οι εμπλοκές όπως είπαμε παρουσιάζουν από το 2009 διαρκή και σημαντική πτώση. Οι αριθμοί στους πίνακες που δημοσιεύουμε είναι νομίζουμε ενδεικτικοί.

Γιατί οι Τούρκοι έχουν μειώσει τη παρουσία τους στο Αιγαίο;

“Αυτό που τους ενδιαφέρει πια είναι να έχουν καθημερινή παρουσία στη καρδιά του Αιγαίου. Να “εθιστούν” άπαντες -και ειδικά στο ΝΑΤΟ που έχει διαρκή εικόνα Αιγαίου, ότι το να πετάνε τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη στο Αιγαίο,χωρίς να έχουν καταθέσει σχέδια πτήσης, είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό. Το θέμα είναι να μην ...εθιστούμε κι εμείς στην Ελλάδα”, επισημαίνει με νόημα υψηλόβαθμος αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας.

Το εντυπωσιακό στατιστικό της ...μίας εμπλοκής μέσα στο 2012 ,δείχνει και κάτι άλλο σημαντικό, που επιβεβαιώνει την άποψη του αεροπόρου. Οι Τούρκοι πλέον δεν αντιδρούν στην παρουσία ελληνικών μαχητικών αεροσκαφών. Ακόμη κι όταν τους πλησιάζουν για αναγνώριση ,οι Τούρκοι συνεχίζουν να πετούν “ευθεία-οριζοντία”, χωρίς να κάνουν κάποιο ελιγμό αποφυγής ή κάποια επιθετική κίνηση που  θα οδηγούσε την διαδικασία αναγνώρισης-αναχαίτισης σε εμπλοκή, δηλαδή σε σκληρή αερομαχία. 

Η Τουρκία του Ερντογάν έχει βρει άλλους τρόπους για να πιέζει και να διεκδικεί. Το ζούμε κάθε μέρα στη Θράκη. Προσφάτως διαπιστώνουμε και τη διαρκή οικονομική και όχι μόνο διείσδυση των Τούρκων. Η ιστορία με τις πωλήσεις μαρινων τις οποίες η κυβέρνηση αρνείται και να ανακοινώσει είναι ενδεικτική του τι συμβαίνει και τι έλλειμμα αντιστάσεων υπάρχει στην Αθήνα.

Η τουρκική στρατιωτική μηχανή εξοπλίζεται μεθοδικά εδώ και πολλά χρόνια. Αυτή την επιλογή το καθεστώς Ερντογάν την έχει πάντα ,έστω κι αν δεν την επιδεικνύει καθημερινά στο Αιγαίο.

Τα τυφλά ποντίκια τα στέλνουν σε πόλεμο…

Geopolitics & Daily News

• Κατηγορίες θεμάτων»
• Συνεντεύξεις στο GeopoliticsDailyNews»
• Φιλικά ιστολόγια»
• Σχολιάζουμε την καθημερινότητα»
• .»

1:58 π.μ.  Geopolitics & Daily News  No comments

Δεν ξέρω γιατί, αλλά κάτι μου λέει ότι οι ΗΠΑ έχουν αποφασίσει να λύσουν τις διαφορές τους με Γερμανία και Ρωσία στο Αιγαίο. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι θα δούμε τίποτα αερομαχίες ανάμεσα σε Αμερικανικά F-35, Ρωσικά SUKHOI και Γερμανικά EUROFIGHTER στους αιθέρες του Αιγαίου. Άλλοι θα βγουν μπροστά. Τα τυφλά ποντίκια τα στέλνουν σε "πόλεμο"…

Κατοχικό δάνειο και κατάθεση Χριστοφοράκου ζήτησε ο Τσίπρας από τον Σόιμπλε!

Δυο θέματα – φωτιά έθεσε ο Αλέξης Τσίπρας στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, στη σημερινή συνάντηση που είχαν στο Βερολίνο, εκτός από τη γραμμή που κράτησαν οι δυο πλευρές για το αν θα πρέπει να συνεχιστεί το μνημόνιο στην Ελλάδα και αν στο τέλος θα έχει θετικό αποτέλεσμα.

Γούμενε, τυρί, Κολοκοτρώνης

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Ιανουαρίου 14, 2013

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός

Δάσκαλος, Κιλκίς

Το γράφω και το ξαναγράφω εν είδει λυγμού πλέον: «Όλα τα έθνη για να προοδεύσουν πρέπει να βαδίσουν εμπρός, πλην του ελληνικού που πρέπει να στραφεί πίσω», κατά το αειθαλή λόγο του αθηναιογράφου Δημήτρη Καμπούρογλου. Πίσω, όχι ως στείρα προγονολατρία και μίζερη καημενολογία για περασμένα μεγαλεία, αλλά  για να αναπνεύσουμε λίγο, να στυλωθούμε και πάλι στα πόδια μας, να αποτινάξουμε τα σάβανα της ντροπής και της ενοχής που μας φόρτωσαν οι ανθρωποκάμπιες που «ορίζουν» τις τύχες του τόπου και του κόσμου.

We're Not In Decline Or Retreat

Jan 14, 2013 by E.J. Dionne Jr.

WASHINGTON -- We are about to have a major foreign policy debate in the guise of a confirmation battle over Chuck Hagel's nomination as secretary of defense and the related argument over how long American troops should stay in Afghanistan. President Obama should use this opportunity to stand up for his broader vision of how American power can be sustained and used, even if that doesn't come naturally to a pragmatist who likes making decisions one at a time.

ncome-based diversity push falls short at elite colleges

Jan 13, 2013 by Clarence Page

A few years ago, Harvard University startled the academic world and many of the rest of us by offering what many would call a form of class-based affirmative action.

Esentially, the elite university offered a free college education to high-achieving students whose families earned less than $40,000 a year. Other elite schools, including Yale, Princeton and Stanford, have made similar offers in various ways, and Harvard, among others, has since raised the bar to family income of $60,000 a year.

How has it worked out? Unfortunately, not as well as many had hoped.

“Σφάχτε τους Ελληνες”. Εγγραφο – ντοκουμέντο αποκαλύπτει τα χυδαία ψεύδη του “συνωστισμού”!

Οταν στή Σμύρνη επικρατούσε …συνωστισμός (τα έγγραφα σπάνε κόκκαλα). Εγγραφο-διαταγή του Διοικητή Σμύρνης, σε Οθωμανική γραφή, μεταφρασμένο από Σύλλογο Ελλήνων Μικρασιατών.
Το πρωτότυπο Φυλάσσεται στά 
Ιστορικά Αρχεία της Αγκυρας
Το παρόν τρίπτυχο ανήκει στό Μουσείο Τεχνών και Επιστημών Ηπείρου.

Τι κρύβεται πίσω από τις συνομιλίες Άπο-Τουρκίας;

Σχετικά άρθρα:
1. Αποκαλύπτουμε γιατί κυβερνά ο Ερντογάν: Για να εφαρμόσει τις πολιτικές των ΗΠΑ στο Κουρδικό
2. Ο Ερντογάν, η Exxon, o Ρότσιλντ και οι συνομιλίες με τον Άπο!
Του Σάββα Καλεντερίδη

Στο άρθρο μας της Παρασκευής αναφερθήκαμε στο γεωπολιτικό πλαίσιο που έχει δημιουργηθεί με αφορμή την εμπλοκή των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Τουρκίας στην περιοχή του Κουρδιστάν, λόγω της δραστηριοποίησης εκεί του ενεργειακού γίγαντα που ακούει στο όνομα ExxonMobil και της νεοσυσταθείσαςGenel Energy PLC.

Η εμπλοκή των ως άνω χωρών, σε συνδυασμό με την υπογραφή αντίστοιχων συμφωνιών από πλευράς Κούρδων με εταιρείες ρωσικών και γαλλικών συμφερόντων, είναι που έδωσε το θάρρος στον Μπαρζανί, στα μέσα Νοεμβρίου του 2012, να στείλει σχεδόν το σύνολο των στρατευμάτων του να αντιπαραταχθούν σε τέσσερις ταξιαρχίες του ομοσπονδιακού στρατού του Ιράκ, οι οποίες εκινούντο προς κατάληψη της περιφέρειας του Κιρκούκ, για να αποτρέψουν τη δημιουργία τετελεσμένων από πλευράςExxonMobil.

Άρθρο του «Φ»: Εκτός των όρων εντολής ΟΥΝΦΙΚΥΠ

Άρθρο του «Φ»: Εκτός των όρων εντολής ΟΥΝΦΙΚΥΠ

ΣΤΗΝ έκθεση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για την Ειρηνευτική Δύναμη στην Κύπρο, ο Μπαν Κι Μουν αναφέρεται και στα ζητήματα των ερευνών για το φυσικό αέριο. Ένα ζήτημα που δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητες και στη σφαίρα των θεμάτων που ασχολείται η ΟΥΝΦΙΚΥΠ. Σε μια έκθεση που δεν γίνονται αναφορές στις συνεχιζόμενες παραβιάσεις στο νησί ως αποτέλεσμα της κατοχής τμήματος της χώρας από την Τουρκία και στην ανάγκη αποκατάστασης του διεθνούς δικαίου, οι συνεργάτες του Γενικού Γραμματέα κάνουν ένα βήμα και εν πολλοίς ξεφεύγουν των όρων εντολής τους.
Με αφορμή τις αντιδράσεις της κατοχικής δύναμης στις έρευνες που άρχισε η Κυπριακή Δημοκρατία και τις διαπραγματεύσεις της με διεθνείς εταιρείες, γίνεται αναφορά σε «εντάσεις». Από ποιους και γιατί προκαλούνται εντάσεις, το θέμα αφήνεται χωρίς να κατονομάζεται ο… δράστης. Δηλαδή, η Τουρκία. Γίνεται καταγραφή της τουρκικής αντίδρασης της απάντησης της Λευκωσίας.

Paris: The message from the killer was clear. They were executed because they are women Kurds and politically committed.

Kurds message to the killers:freedom and peace can't be killed  
The grey Paris sky and the rain were in a way reflecting the mood of the tens of thousands who march to pretend from the French government to find the truth of what lies behind the executions of Sakine, Rojbin and Leyla. Eyes are red and wet and not so much because of the little sleep these men and women had on Friday night when they spent the night traveling to reach Paris.100 thousand people coming from every place in Europe. Their eyes are wet because this cold blood murder was directed at them as well. The message from the killer was clear.

Η ΑΟΖ και το «εχθρικό τρίγωνο» Αλβανίας, Λιβύης και Τουρκίας

Είναι σε κάθε περίπτωση δεδομένο και αντιληπτό, πως το ξετύλιγμα του μίτου της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, δεν θα είναι μία εύκολη υπόθεση.

Η σχέση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, επηρεάζεται, εκτός από τη σταθερή μεταβλητή της ισχύος –που θα λέγαμε και στις διεθνείς σχέσεις- προφανώς και από την υπάρχουσα οικονομική κρίση στην χώρα μας.

Όταν λοιπόν ο Αντώνης Σαμαράς από το βήμα της ΔΕΘ έθεσε ως μία από τις σημαντικές πολιτικές προτεραιότητες την οριοθέτηση της ΑΟΖ, πολλοί έκαναν λόγο, για ένα ακόμα προεκλογικό πυροτέχνημα, ή για μία δέσμευση της αντιπολίτευσης που δεν έχει ρίσκο.

Η Πολιτεία τους αδίκησε και στον θάνατο

H υπέρτατη θυσία , η ανταλλαγή της ζωής με το θάνατο για μια προδομένη πατρίδα, είναι απαράδεκτο να κατηγοριοποιείται από την πολιτεία. Αυτή λοιπόν η πολιτεία κατάφερε από το 74 να θέσει κριτήρια και στη θυσία. 

Μέσα από ένα απαράδεκτο  σκεπτικό χώρισε τους αγνοούμενους σε εργοδοτούμενους της Δημόσιας Υπηρεσίας  και μη.  Αυτό συνεχίζεται 39 χρονιά μετά. Ούτε σε αυτή την περίπτωση η πολιτεία κατάφερε να εφαρμόσει Αρχές Δικαίου και ίσης μεταχείρισης και να ρυθμίσει ,σε ένα εύλογο χρονικά διάστημα, μετά την εισβολή, νομοθετικά, ένα τόσο σοβαρό θέμα.

Χριστιανικό κράτος; Άκυρο

ΙΑΚΉ, 13 ΙΑΝΟΥΑΡΊΟΥ 2013

Όπως αποκάλυψε η εφημερίδα Αφρίκα στις 10 Ιανουαρίου 2013, μια ομάδα Τουρκοκυπρίων που ζουν στις ελεύθερες περιοχές ξεκίνησε διαδικασίες δημιουργίας του «Κινήματος Τουρκοκύπριων Δημοκρατικών». Ανεξάρτητα από την μαζικότητα και την αντοχή στο χρόνο του κινήματος αυτού, η εξέλιξη αναδεικνύει αποκαλυπτικές για την Κύπρο, τάσεις και προοπτικές.Η ονομασία και οι πολιτικοί στόχοι του συγκεκριμένου κινήματος έτσι όπως καταγράφονται στο καταστατικό του, έχουν ιδιαίτερη σημασία πέραν των τυπικών ερμηνειών.
Η ελληνική μετάφραση της ονομασίας, εκ πρώτης όψεως δεν ικανοποιεί το περιεχόμενο των όρων που χρησιμοποιούνται και οι οποίοι βεβαίως έχουν πρώτιστα πολιτικο-ιδεολογικό άξονα. Το κίνημα χρησιμοποιεί την τουρκική λέξη «Cumhuriyetçiler», όρος που υπογραμμίζει την υποστήριξη προς το ρεπουμπλικανικό κράτος και όχι την ευρύτερη έννοια του δημοκρατικού ιδανικού. Αυτή η διαπίστωση επιβεβαιώνεται και από το πρώτο άρθρο του καταστατικού του κινήματος, το οποίο αναφέρει ότι στόχος είναι «η υπεράσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας η οποία ιδρύθηκε το 1960 από τους Τουρκοκύπριους και τους Ελληνοκύπριους που ζούσαν αρμονικά στο νησί για πολλούς αιώνες και η οποία αποτελεί το μοναδικό εχέγγυο για την κοινοτική ύπαρξη μας ως Τουρκοκύπριοι».