Ο ΟΣΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ο Σύρος
Ασκητής με πολλή απλότητα, εγκράτεια και ενθουσιώδη πίστη. Προικισμένος με πλουσιότατη και φλογερώτατη φαντασία, εξασκούσε μεγάλη επιρροή στους συμπολίτες του. ο Έφραίμ γεννήθηκε στις αρχές του 4ου αιώνα, στη Νίσιβη της Συρίας. Διδάσκαλο ευτύχησε να έχει τον επίσκοπο Ιάκωβο, άνδρα μεγάλης θεολογικής παιδείας, πού τον χειροτόνησε διάκονο. Αλλ΄ αυτός παραδίδεται ολοκληρωτικά στις μελέτες του και δε θέλησε να προβιβασθεϊ σε ανώτερο αξίωμα. Διότι θεωρεί σπουδαιότερο αυτό πού είπε ο Απόστολος Παύλος: «Πάσα γραφή θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς παιδείαν την εν δικαιοσύνη, ίνα άρτιος ή ο του Θεού άνθρωπος, προς πάν έργον αγαθόν έξηρτισμένος»1. Δηλαδή, όλη ή Γραφή έχει εμπνευσθεί από το Θεό. Γι” αυτό είναι ωφέλιμη να διδάσκει την αλήθεια, να ελέγχει τις πλάνες, να διορθώνει αυτούς πού άμαρτάνουν, να παιδαγωγεΐ στην αρετή, και έτσι ο άνθρωπος του Θεοϋ να είναι τέλειος, καταρτισμένος σε κάθε έργο αγαθό. Ετσι, μ” αυτό τον τρόπο ο Έφραίμ απέκτησε ξεχωριστή θέση στην εκκλησιαστική κίνηση του έθνους του. Ηταν ο περίφημος ρήτορας, ο βαθύς και φλογερός συγγραφέας. Ονομάστηκε προφήτης των Σύρων, στύλος της Ορθοδοξίας, στόμα και κιθάρα του Άγιου Πνεύματος. ο Έφραίμ πέθανε το 379 (κατ΄ άλλους το 373 στην Έδεσσα της Συρίας) αφού άφησε μεγάλο συγγραφικό έργο. 1. Β” πρόςΤιμόθεον, γ” 16-17.