Ετικέτες

Κυριακή 27 Ιουλίου 2014

Paris's Kristallnacht

This was the first time since World War II that an anti-Semitic pogrom took place in France.
Almost all French politicians adopt an attitude of appeasement toward the enemies of Israel and Jews. They act as if they did not see that the hate speech that France finances in the Middle East is now spreading throughout France itself.
No major French television report speaks of Hamas's genocidal Jew-hatred or of the use of Arab women and children as human shields. Criticizing radical Islam on public television is now almost impossible. Members of the Israeli government are never interviewed on French television.
French politicians know that 70% of all the inmates in French prisons are Muslims, and that these prisons have been transformed into recruiting centers for jihadists.

ΑΠΟ ΤΗ ΣΦΑΓΗ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΣΤΗ ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ


 
 
 
 
 
 
1 Vote

ΓΑΖΑ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΜΕΚΕΑ / ΠΔ
Το νέο αιματοκύλισμα του λαού της Παλαιστίνης, διαδικασία που ακολουθείται πιστά ανά τακτά χρονικά διαστήματα από το σιωναζιστικό κράτος του Ισραήλ με διακηρυγμένο στόχο την εγκαθίδρυση του «καθαρού» κράτους του, ήρθε ως τραγικό γεγονός να επιβεβαιώσει την αθλιότητα και την πλήρη ενσωμάτωση μιας κατ’ όνομα «αριστεράς» στις επιταγές και τους στόχους του συστήματος.

Η «τρέλα» του facebook. Πώς οι 50άρες ανταγωνίζονται τις 20άρες



 
 
 
 
 
 
3 Votes

Στην Ελλάδα το Facebook μετράει πάνω από 1.000.000 χρήστες.
Άνδρες γυναίκες και παιδιά δεν κάνουν όλη ημέρα άλλη δουλειά από το να «ποστάρουν» ιδέες, σκέψεις, φωτογραφίες σε καθημερινή βάση με ταχύτητα πολυβόλου.
Όμως δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχουν άνθρωποι που ότι τους συμβαίνει στην καθημερινότητα τους το ποστάρουν χωρίς δεύτερη σκέψη σχεδόν ανά λεπτό.

ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ; (ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΙΚΟΥΣΕ, ΝΙΚΑΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΑΕΙ)


 
 
 
 
 
 
Rate This

Ενα εκλεγμένο σκουπίδι, βουλευτής της Νέας Δικτατορίας, δήλωσε πριν λίγες μέρες ότι το ρεύμα δεν είναι κοινωνικό αγαθό, ότι μπορείς να ζήσεις και με μια σόμπα στο χωριό. Είχε και δίκιο και άδικο. Δικαιώνεται ότι στον καπιταλισμό το ρεύμα δεν είναι κοινωνικό αγαθό, απλά έπεσε λίγο έξω στις λεπτομέρειες: Δεν είναι και τόσο σίγουρο ότι μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτό. Ο θάνατος της τετραπληγικής γυναίκας στην Κρήτη, επειδή η ΔΕΗ της έκοψε το ρεύμα που τη κρατούσε στη ζωή με μηχανική υποστήριξη, αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Ενα άλλο εκλεγμένο σκουπίδι, δήλωνε πριν λίγες μέρες ότι “σαφώς και δε μπορεί να φορολογήσει ο Σαμαράς τους πλούσιους, εδώ δε μπορεί να το κάνει ο Ομπάμα”. Κάθε δευτερόλεπτο που περνάει, δικαιώνει αυτή την δήλωση, δε χρειάζονται παραδείγματα.

Μικρή πατρίδα, τέλος μου κι αρχή…



Θόδωρος Αγγελόπουλος _ oi κυνηγοί..

[πρόχειρες σημειώσεις για τον πατριωτισμό και την κοινωνική ελπίδα… β’ μέρος]

Γράφει: ο Νίκος Σταθόπουλος
Στα νεώτερα χρόνια, υπό το πνεύμα μιας διαστρεβλωμένης πρόσληψης της αρχαιότητας και υπό τα προτάγματα του «άριστου κόσμου των εμπόρων και των δικηγόρων», είναι η περίφημη Encyclopedie που επανορίζει ως εξής την πατρίδα : «Πατρίδα δεν είναι ο τόπος όπου γεννηθήκαμε, όπως διατείνεται μια αγοραία αντίληψη, αλλά είναι ένα “ελεύθερο κράτος” του οποίου είμαστε μέλη και του οποίου οι νόμοι προστατεύουν τις ελευθερίες και την ευτυχία μας». Μιλούν πια για «χώρα»… δηλαδή προτάσσουν το γεωγραφικό / γεωπολιτικό, υποβάλλοντας μια «ρεαλιστική» ανάγνωση της εμπειρίας. Μιλούν απλώς για κάτι άλλο που το έχουν στο κοινωνικό τους όραμα, αλλά δε σημαίνει αυτό ότι είναι και η αλήθεια των ανθρώπων. Η σκέψη τους είναι εγκεφαλική και η ιστορία εννοείται πλέον σαν «νομικές μορφές». Αφαιρούν από το ιστορικό πολιτισμικό βίωμα της πατρίδας τη χωμάτινη και συναισθηματική του εσωτερικότητα και κατασκευάζουν ένα νομικοπολιτικό πλαίσιο διασφάλισης των «ελευθεριών» και της «ευτυχίας».

Η ναυμαχία της Άνδρου και ο Λάμπρος Κατσώνης



του Παντελή Καρύκα
Ο Λάμπρος Κατσώνης στάλθηκε στο Αιγαίο από τους Ρώσους, εν είδει αντιπερισπασμού, κατά τη διάρκεια του πολέμου τους κατά των Τούρκων. Ο Λάμπρος, παρά την μηδαμινή ενίσχυση που του παρείχαν οι Ρώσοι, έδρασε εκπληκτικά και κατάφερε να δημιουργήσει, στην κυριολεξία, έναν στόλο, με τα τουρκικά πλοία που κυρίευσε.