Ετικέτες

Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

172 χρόνια μας κυβερνάει κάποιος Ράϊχενμπαχ. (Δεν είναι ανέκδοτο)


undefined

172 χρόνια μας κυβερνάει κάποιος Ράϊχενμπαχ. (Δεν είναι ανέκδοτο)

by filotimiamirror

Θυμηθείτε τι γράφαμε την Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012, για τους Ράϊχενμπαχ. ΕΔΩ.
Το 1839 λοιπόν, ο Χρηστόφορος Ράϊχενμπαχ, που ήταν υπολοχαγός του πυροβολικού, ρύθμιζε την έκδοση και κυκλοφορία των χρημάτων στην χώρα μας, αφού ήταν ο διευθυντής του Νομισματοκοπείου της Ελλάδος.

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΝΕΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ

 

 

Ανακοίνωση του Άρδην για την κυβερνητική αθλιότητα στην παρέλαση

Αναρτήθηκε από τον/την Νικόλας στο Μαρτίου 25, 2012
ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΝΕΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ
Η Κίνηση Πολιτών Άρδην καταγγέλλει το σκηνικό απίστευτης τρομοκρατίας που έστησε η κυβέρνηση και ο κατοχικός υπουργός Τάξης, Χρυσοχοΐδης, αμαυρώνοντας την επέτειο της μεγάλης ελληνικής επανάστασης. Τα εγκλήματα των νέων πασάδων και των νενέκων τους, εναντίον του λαού και του τόπου, είναι τόσο σκληρά και απροκάλυπτα, που, πλέον, δεν μπορούν να εμφανιστούν δημόσια στο Σύνταγμα παρά μόνο υπό την ασφυκτική προστασία 7.000 αστυνομικών και με μια ντουζίνα ελεύθερων σκοπευτών να περιπολούν από τις γύρω ταράτσες. Αυτό είναι το επίπεδο της αποδοχής που απολαμβάνει πλέον το πιο σάπιο και προδοτικό καθεστώς της νεώτερης ελληνικής ιστορίας.

Ο Πανηγυρικός της 25ης Μαρτίου

Ο Πανηγυρικός της 25ης Μαρτίου

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 25, 2012
20120325-175950.jpgτου Αναστασίου Φαραντάτου, Σχη εα<55 ετών
​Από τα προσχολικά ακόμη χρόνια έχουμε όλοι μας αναμνήσεις από την παρέλαση της 25ης Μαρτίου.

Η ΑΟΖ ως εθνικό θέμα

Η ΑΟΖ ως εθνικό θέμα

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 25, 2012
20120325-175502.jpg
Γραφει ο Ν. Λυγερός

Στη χώρα της δημοκρατίας είναι αναπόφευκτο να έχουμε αντιφατικές απόψεις για όλα τα θέματα, διότι ο καθένας είναι ελεύθερος να εκφραστεί ακόμα και αν δεν έχει γνώσεις πάνω σε συγκεκριμένο θέμα. Έτσι ήταν αναμενόμενο τώρα που η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη έγινε όχι ένα φαινόμενο μόδας, αλλά ευρύτερα γνωστή στο ελληνικό γίγνεσθαι να διαβάζουμε ακόμα και κατηγορίες άμεσες ή έμμεσες ενάντια σε αυτούς που προωθούν την ελληνική ΑΟΖ και ειδικότερα στον πατέρα της, τον Θεόδωρο Καρυώτη. Βέβαια αυτό δεν πρέπει να μας ανησυχεί, διότι δεν είναι αυτές οι κριτικές που παράγουν έργο και θα αφήσουν έργο στην τελική, αλλά θεωρούμε πως είναι σημαντικό να υπερασπισθούμε την
ΑΟΖ όχι λόγω αρχών αλλά αξιών. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να επισημάνουμε ότι δεν είναι ο Θεόδωρος Καρυώτης που επηρεάζει την έννοια της μέσης γραμμής, όταν πρέπει να οριοθετηθούν δύο ΑΟΖ που θεωρητικά επικαλύπτονται. Και βέβαια επηρεάζει ακόμα λιγότερο τα διαγράμματα Voronoi και την τριγωνοποίηση Delaunay, διότι είναι καθαρά μαθηματικές έννοιες που δεν δέχονται καμιά τροποποίηση δίχως να εκφυλισθούν. Με άλλα λόγια, οι κριτικές πάνω σε αυτά τα σημεία όχι μόνο δεν στέκουν αλλά απλώς δεν έχουν ουσία λόγω των..
μαθηματικών και μάλιστα των καθαρών. Τώρα όσον αφορά στις κατηγορίες ενάντια στον ενθουσιασμό που προκαλεί το θέμα της ΑΟΖ, όλα εξηγούνται με τι έννοιες της ηττοπάθειας και του ραγιαδισμού. Είναι δυνατόν μετά από τόσα χρόνια μιζέριας όσον αφορά στα εθνικά θέματα να μην έχουμε άτομα που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την αλήθεια και την πραγματικότητα της ΑΟΖ; Τόσα χρόνια όλοι τους εξηγούν ότι μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα δεν μπορεί να έχει υψηλή στρατηγική, κατά συνέπεια δέχθηκαν μια νοητική σφαλιάρα με τα επιτεύγματα της Κύπρου και με το έργο του Σόλωνα Κασσίνη και γι’ αυτό αναζητούν δικαιολογίες, διότι νιώθουν ενοχές. Άλλα άτομα βέβαια βρίσκονται πλέον σε δύσκολη θέση, διότι θεωρούν ότι το θέμα της ΑΟΖ όχι μόνο τους υποσκάπτει, αλλά τους εκθέτει με την αποτελεσματικότητά του. Πρέπει λοιπόν να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα και να τα ονομάσουμε με το όνομά τους. Θέλουν δεν θέλουν, η Ελλάδα μας θα έχει ΑΟΖ και η θέσπισή της θα γίνει φέτος. Θέλουν δεν θέλουν, η ελληνική ΑΟΖ θα είναι για όλους, ακόμα και για τους μίζερους, τους ηττοπαθείς και τους ραγιάδες. Θέλουν δεν θέλουν ο καθορισμός της ελληνικής ΑΟΖ θα γίνει με μαθηματικό τρόπο. Και τέλος, θέλουν δεν θέλουν η πατρίδα μας θα βγει από την κρίση μέσω της ΑΟΖ, διότι το χρωστάμε στα παιδιά μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ


ΛΟΓΩ ΦΟΡΤΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΣ 2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΟΤΙ ΜΟΥ ΡΙΧΝΕΤΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΕΥΕΛΠΙΣΤΩ ΟΤΙ ΘΑ ΤΑ ΞΑΝΑΠΟΥΜΕ ΣΤΙΣ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ  Ο ΘΕΟΣ (Η ΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ) ΝΑ ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΟΛΟΥΣ ΚΑΛΑ ΕΣΑΣ ΚΑΙ ΟΣΟΥΣ ΑΓΑΠΑΤΕ...!

Το νόημα της ημέρας για το Κυπριακό Ελληνισμό.Οι λαιστρυγόνες οι Κυκλωπες και εμείς

Το νόημα της ημέρας για το Κυπριακό Ελληνισμό.Οι λαιστρυγόνες οι Κυκλωπες και εμείς

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 25, 2012
20120325-123124.jpg
Γράφει ο Μιχάλης Π.

Οι ώρες δύσκολες, οι προβλέψεις δυσοίωνες οι απόψεις απαισιόδοξες. Και ο Ελληνισμός καλείται να γιορτάσει την 25η Μαρτίου του 1821.Οι καιροί δεν επιτρέπουν λόγους ενθουσιαστικούς, πύρινους και πανηγυρικούς. Αυτοί τι στιγμή απαιτείται να αντλήσουμε ατόφιο το νόημα της ημέρας.
Οι περιφρονημένοι ραγιάδες εξαντλημένοι αιματοκυλισμένοι, κερδίζουνε τελικά την ελευθερία τους. Κατορθώνουν αυτό που η λογική και ο ρεαλισμός τους, θεωρούσαν αδύνατο. Γιατί ήξεραν για πιο σκοπό πολεμούσαν. Γιατί είχαν απόλυτη σιγουριά πως βάδιζαν τον ορθό δρόμο, το δρόμο της τιμής και των εθνικών πεπρωμένων. Γιατί ουδέποτε συζήτησαν αν τους συμφέρει υλικά ή όχι ο πόλεμος για τη λευτεριά. Γιατί ουδέποτε διανοήθηκαν πως είναι δυνατό η υλική ευδαιμονία να αποτελέσει ισάξιο υποκατάστατο της ελευθερίας. Γιατί τέλος ουδέποτε δίστασαν να προσφέρουν και τις περιουσίες τους και τη ζωή τους την ίδια στον αγώνα για την ελευθερία.

Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ

Sunday, March 25, 2012 1:14 PM

Ἀναγράφω... - Η απώλεια του Ιερού

Link to Ἀναγράφω...

Posted: 25 Mar 2012 04:20 AM PDT

Σήμερα επέτειος της 25ης Μαρτίου 1821 κι᾽όμως διστάζω ν᾽αφιερώσω λίγες γραμμές, όχι τόσο λόγω μιας προσωπική ανεπάρκειας αλλά κυρίως ένεκα του κινδύνου να διαβαστούν ως μια ακόμη κοινότυπη, επιμνημόσυνη «δοξολογία», ως μια ακόμη εξόφληση μιας εθιμικής υποχρέωσης. Ένας κίνδυνος ο οποίος,κάτω από τις βαριές σκιές νεκρών, δεν με αφήνει παρά να καταφύγω και να βρω αφορμή μονάχα σε κάποιους στίχους που φώλιασαν κάπως αναπάντεχα στο νου μου, σε κάποιους στίχους του Νίκου Γκάτσου νοτισμένους με την μελωδία του Χατζιδάκι και πιθανώς με τον νόστο των ανοιξιάτικων αυτών ημερών, έναν θρήνο όχι για την ξεχασμένη στον Άδη Περσεφόνη αλλά για τον άνθρωπο που έπαψε να την αναζητεί.


Ο εφιάλτης της Περσεφόνης

Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο
τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο.

Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες
ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο
τώρα πετάνε αποτσίγαρα οι τουρίστες
και το καινούργιο πάν να δουν διυλιστήριο.

Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία
κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα
τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία
άδεια κορμιά σιδερικά παιδιά κι ελάσματα.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.
Τα παράλογα (1976)
Ελευσίνα, Αττική, η φαρμακωμένη θάλασσα, η εχθρική πνοή των διυλιστηρίων, τα χαώδη πλοκάμια της οικιστικής αναρχίας που σφίγγουν τους κατοίκους και οδηγούν στην καπνισμένη και ανθρωποκτόνο πρωτεύουσα συνθέτουν εικόνα εγκλήματος όχι τόσο αισθητικού ή οικολογικού, όχι τόσο ιστορικού ή πολιτι(στι)κού, αλλά πρώτα απ´όλα υπαρξιακού.

Ο χώρος όπου ο άνθρωπος αναζητούσε τις απαντήσεις στα πιο εσώτερα ερωτήματα για την ζωή και για τον θάνατο, φαίνεται πια να έχει χαθεί στον τόπο της χρείας και ο αττικός ουρανός του Παρθενώνα βρίσκεται ασυμβίβαστος με την πραγματικότητα του λεκανοπεδίου. Η παραίνεση του ποιητή στην Περσεφόνη (προσωπείο τελικά του μυστηρίου της αναγέννησης της φύσης) φαίνεται να έρχεται ως λογική συνέπεια της συνειδητοποίησης ότι το ερώτημα για κάθε τι που μπορεί να μας υπερβαίνει απλά δεν τίθεται. Αυτό που μάλλον απολέσαμε είναι η αίσθηση του Ιερού, ο σεβασμός για το υπερβατικό, για αυτό που δεν επιδέχεται αντικειμενικών καθορισμών. 
Το Ιερό δεν έχει να κάνει με θρησκευτικές πεποιθήσεις αλλά με την προσωπική ή συλλογική βιωματική μετοχή σε ότι φαίνεται να αγγίζει το ίδιο το νόημα της ύπαρξης. Έτσι η ιερότητα της Ελευσίνας και του Αττικού τοπίου πήγαζε ακριβώς από αυτόν τον σεβασμό για την συλλογική προσπάθεια εύρεσης νοήματος και το κατόρθωμα της κοινωνίας. Συνεπώς, ντύνεται ιερός όχι μόνο ο Βράχος της Ακρόπολης, αλλά και το πιο ταπεινό εκκλησάκι και κάθε άλλο τι όπου ο άνθρωπος επιλέγει την ταπείνωση και την παραίτηση από κάθε ατομική (όχι προσωπική) αξίωση μπροστά στην συνειδητοποίηση της υπαρκτικής ατέλειάς του.
Η αίσθηση του Ιερού, η οποία γίνεται στο πέρασμα της ιστορίας κτήμα κοινό, είναι ίσως η μόνη που μπορεί να προσφέρει μέτρα αξιολόγησης που ξεπερνούν τις αντικειμενοποιημένες συμβάσεις και έτσι μπορεί να δώσει έναν άξονα αναφοράς για όλη την κοινωνία. Άλλωστε είναι αυτή που κάνει μια πράξη σεβαστή και κάποια άλλη όχι.


Αλλά όταν δεν τίθεται το ερώτημα για τον θάνατο, η ιερότητα της ζωής χάνεται. Όταν δεν τίθεται καθημερινά το ερώτημα για το νόημα της ύπαρξης, είναι ίσως αδύνατο να κατανοήσουμε έναν ολόκληρο πολιτισμό που πάντα το αναζητούσε, έναν πολιτισμό που οδήγησε τόσους ανθρώπους, κοντά δυο αιώνες πριν, να θυσιαστούν και να ποτίσουν με το αίμα τους το χώμα και την Ελευθερία που απολαμβάναμε μέχρι σήμερα, την «απ᾽τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά».

Οι στίχοι του Ποιητή, που άλλη μια φορά θα τραγουδήσουμε είτε εθιμικά είτε με λίγη περηφάνια, ίσως θέσουν το ερώτημα, γιατί είναι ιερά αυτά τα κόκαλα; Τι εορτάζουμε όταν τόσο εύκολα παραδίδουμε την ελευθερία μας;

α.α.


undefined
 
Όταν η έννοιες του θανάτου και της ζωής ρωτούν η μία την άλλη.
Όταν ο θάνατος είναι εορτή της ζωής, και η ζωή εορτή του θανάτου. 

«Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος»

«Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος»

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 25, 2012
20120325-111329.jpgΟμιλία του προϊσταμένου του Δημοτικού Σχολείου Αλίκων Μάνης, Νικόλαου Π. Αντωνόπουλου, για τη διπλή εορτή του Ευαγγελισμού & Εθνικής Παλιγγενεσίας (Άλικα, 25 Μαρτ. 2012)
«Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος»
( Ιερολοχίτες)

«Πουλάς Ελλάδα, Μακρυγιάννη»;! ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΛΕΓΑΝ ΟΧΙ ΤΑ ΘΕΡΙΑ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΑΡΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΦΡΑΓΚΟΙ ΥΠΟΚΛΙΝΟΝΤΑΝ!!!

«Πουλάς Ελλάδα, Μακρυγιάννη»;! ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΛΕΓΑΝ ΟΧΙ ΤΑ ΘΕΡΙΑ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΑΡΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΦΡΑΓΚΟΙ ΥΠΟΚΛΙΝΟΝΤΑΝ!!!

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 25, 2012
20120325-103447.jpgΓράφει η Σοφία Τ.
Αφιερωμένα ολίγα λόγια από τα ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ του. Συγγνώμη στρατηγέ, συγγνώμη σ’ ΟΛΟΥΣ όσους πολέμησαν και η Πολιτεία τους έκανε ζητιάνους και τίποτα… Συγγνώμη που το ξεπούλημα πάει σύννεφο και οι Τούρκοι κάνουν βόλτες στο Αιγαίο σα πλοίο της γραμμής το καλοκαίρι!
«…Τότε, εκεί που καθόμουν εις το περιβόλι μου και έτρωγα ψωμί, πονώντας από τις πληγές, όπου έλαβα εις τον αγώνα και περισσότερο πονώντας δια τις μέσα πληγές όπου δέχομαι δια τα σημερινά δεινά της Πατρίδος, ήλθαν δύο επιτήδειοι, άνθρωποι των γραμμάτων, μισομαθείς και άθρησκοι, και μου ξηγώνται έτσι: «Πουλάς Ελλάδα, Μακρυγιάννη».
Εγώ, στην άθλιαν κατάστασίν μου, τους λέγω: «Αδελφοί, με αδικείτε. Ελλάδα δεν πουλάω,
νοικοκυραίγοι μου.Τέτοιον αγαθόν πολυτίμητον δεν έχω εις την πραμάτειαν μου. Μα και να τό’ χα, δεν τό’ δινα κανενός. Κι’ αν πουλιέται Ελλάδα, δεν αγοράζεται σήμερις, διότι κάνατε τον κόσμον εσείς λογιώτατοι, να μην θέλει να αγοράσει κάτι τέτοιο».
…Πατρίδα να θυμάσαι εσύ αυτούς όπου, δια την τιμήν και την λευτερίαν σου, δεν λογάριασαν θάνατο και βάσανα. Κι’ αν εσύ τους λησμονήσεις, θα τους θυμηθούν οι πέτρες και τα χώματα, όπου έχυσαν αίματα και δάκρυα.
Όταν ο Στρατηγός Μακρυγιάννης βρισκόταν στους Μύλους με τα παλικάρια του και προπαρασκευάζονταν για τη μάχη με τον Ιμπραήμ, τον επισκέφτηκε ο Ναύαρχος Δεριγνί.-Τι κάνετε αυτού; Ρωτά το Στρατηγό.
-Εδώ θα σταματήσουμε το Μπραήμι, απαντά ο Μακρυγιάννης.
-Με μια χούφτα άνδρες;
-Μπορεί να είμαστε λίγοι κι αδύναμοι, μα έχουμε μαζί μας τον Παντοδύναμο Θεό και θα νικήσουμε!!!
-Τρεμπιέν.(Πολύ καλά), απάντησε ο Δεριγνί.
Τον καιρό που ο Κολοκοτρώνης ήταν με το «Μαύρο Στόλο» κι είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος των κουρσάρων στο Αιγαίο, έζησε καινούργια στέρηση και κινδύνους που τον ατσάλωσαν. Κάποτε που έμεινε μέρες χωρίς να φουμάρει, έσκισε το τσιμπούκι του, έξισε τη νικοτίνη από μέσα κι έφτιαξε μ’ αυτή τσιγάρο. Το αηδίασε:
-Όρσε μωρέ άνθρωπος, φώναξε, που θέλει να λευτερώσει τον τόπο του και δεν μπορεί να λευτερωθει ο ίδιος από ένα συνήθιο. Θεέ μου συγχώραμε.
Πέταξε το τσιμπούκι και το τσιγάρο στη θάλασσα κι από τότε δεν ξανακάπνισε
«Εκεί οπούφκιαχνα τις θέσες εις τους Μύλους(Κοντά στο Ναύπλιο) ήρθε ο Ντερνύς (Derigny Anri Gautier, Γάλλος ναύαρχος) να με ιδή. Μου λέγει. «Τι κάνεις αυτού; Αυτές οι θέσεις είναι αδύνατες. Τι πόλεμον θα κάνετε με τον Μπραϊμη αυτού;» – Του λέγω, είναι αδύνατες οι θέσεις κι’ εμείς, όμως είναι δυνατός ο θεός όπου μας προστατεύει. Και θα δείξωμεν την τύχη μας σ’ αυτές τις θέσεις τις αδύνατες. Κι αν είμαστε ολίγοι εις το πλήθος του Μπραϊμη, παρηγοριόμαστε μ’ ένα τρόπον, ότι η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους. Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε. Τρώνε από μας και μένει και μαγιά. Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν. Κι όταν κάνουν αυτήνη την απόφασιν, λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν» «Τούτη την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι αμαθείς, και πλούσιοι και φτωχοί, και πολιτικοί και στρατιωτικοί, και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Όσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσομεν εδώ. Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί να τη φυλάμε κι όλοι μαζί, και να μη λέγει ούτε ο δυνατός «εγώ», ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς «εγώ»; όταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει ή χαλάσει, να λέγει «εγώ» Όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λέμε «εμείς». Είμαστε στο «εμείς»κι όχι στο «εγώ».»
«Και λευτερωθήκαμεν από τους Τούρκους και σκλαβωθήκαμεν εις ανθρώπους κακορίζικους, όπου ήταν η ακαθαρσία της Ευρώπης.»
«Είχα δυο αγάλματα περίφημα, μια γυναίκα κι ένα βασιλόπουλο, ατόφια – φαίνονταν οι φλέβες, τόση εντέλειαν είχαν. Όταν χάλασαν τον Πόρο, τα΄ χαν πάρει κάτι στρατιώτες, και στ΄ Άργος θα τα πουλούσαν κάτι Ευρωπαίων· χίλια τάλαρα γύρευαν… Πήρα τους στρατιώτες, τους μίλησα: Αυτά, και δέκα χιλιάδες τάλαρα να σας δώσουνε, να μην το καταδεχτείτε να βγουν από την πατρίδα μας. Γι΄ αυτά πολεμήσαμε»
Το τελευταίο μέρος των ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΩΝ αφιερώνεται σε λακέδες Μ. Δυνάμεων, σαν τον Κωλέττη τότε και σαν τους τωρινούς…
«Ἤρθετε ἐσεῖς οἱ μεγάλοι μας πολιτικοὶ νὰ μᾶς λευτερώσετε, ὅταν σηκώσαμεν τὴν ἐπανάστασιν μόνοι μας κι᾿ ἀγωνιζόμαστε τῆς πρῶτες χρονιὲς μὲ τοὺς σημαντικούς της πατρίδος μας πολιτικοὺς – φαίνεται ὁ ἀγώνας ἐκεῖνος κι᾿ ὁ πατριωτισμὸς καὶ ἡ ἀδερφοσύνη ὁποῦ ῾χαμεν ἀναμεταξύ μας. Ὅταν κοπιάσετε ἐσεῖς, μᾶς γυμνάσετε τὴν διχόνοια, μᾶς φέρατε τῆς φατρίες καὶ τ᾿ ἄλλα τ᾿ ἀγαθά· καὶ κακοβάλετε τὸ δυστυχησμένο ἀθῶον ἔθνος.»

ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΠΟΥ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ”ΑΝΑΓΚΕΣ” ΤΟΥ

ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΠΟΥ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ”ΑΝΑΓΚΕΣ” ΤΟΥ .

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 25, 2012
20120325-104331.jpg <> *
Μεγάλη γάτα ο Γέρος του Μοριά, ποτέ δεν έπεσε έξω στην ζωή του… Μετά από τέσσερα χρόνια , το 1825 , τον περνάγανε αλυσοδεμένο από την πλατεία του Ναυπλίου , για να πάνε να τον φυλακίσουν στην Ύδρα . Εκεί βρισκόταν μαζεμένο πλήθος «πατριωτών» , που τον γιουχάιζε ,τον έφτυνε και ορμούσε να τον λιντσάρει.
Έπρεπε να μπουκάρει ο Ιμπραήμ για να τον αποφυλακίσουν οι τότε χαρτογιακάδες και πολιτικάντηδες της εποχής , ώστε να σώσει το έθνος – και αυτούς μαζί – για δεύτερη φορά μετά τον Δράμαλη.

Παναγιώτης Ζωγράφος : Ο Ζωγράφος της Επανάστασης του 1821

Παναγιώτης Ζωγράφος : Ο Ζωγράφος της Επανάστασης του 1821

Αναρτήθηκε από τον/την filotimiamirror στο Μαρτίου 25, 2012
undefinedΛαϊκός ζωγράφος, απλός και ταπεινός, χωρίς ειδικές σπουδές στη ζωγραφική, ίσως να περνούσε απαρατήρητος και να έσβηνε μέσα στην ανωνυμία, αν δεν τον έβγαζε από αυτήν ο Μακρυγιάννης. Αγωνιστής και ο ίδιος της επανάστασης του 1821, ο Παναγιώτης Ζωγράφος, ήταν αυτός που απέδωσε ζωγραφικά τις αναμνήσεις του Στρατηγού.Βιογραφικές πληροφορίες για τον Παναγιώτη Ζωγράφο σπανίζουν.

Η σημαντική μάχη των Μύλων (13 Ιουνίου 1825)

Η σημαντική μάχη των Μύλων (13 Ιουνίου 1825)

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 25, 2012

– Οι Έλληνες νικούν για πρώτη φορά τον Ιμπραήμ λίγο έξω από το Ναύπλιο

Ο σοβαρότερος κίνδυνος κατάπνιξης της Ελληνικής επανάστασης προήλθε από την επέμβαση του οργανωμένου τακτικού Αιγυπτιακού στρατού υπό τον ικανό και έξυπνο στρατηγό Ιμπραήμ. Με περιπετειώδη τρόπο ο Ιμπραήμ κατάφερε να αποβιβάσει 4000 άνδρες, πυροβολικό και ιππείς στο Νεόκαστρο στις 26 Φεβρουαρίου 1825. Ο στρατός και το ηθικό των Ελλήνων βρίσκονταν στο χειρότερο δυνατό σημείο μετά από δύο σκληρούς εμφυλίους πολέμους, την λεηλασία της
myloi.JPG
Αναπαράσταση της μάχης των Μύλων
Πελοποννήσου από κυβερνητικά Ρουμελιώτικα στρατεύματα και την φυλάκιση σημαντικών οπλαρχηγών (Κολοκοτρώνης, Νικηταράς) και προκρίτων που άνηκαν στους ηττημένους της εμφύλιας διένεξης. Σύντομα ο Ιμπραήμ ενισχύθηκε με νέες αφίξεις στρατευμάτων, αυξάνοντας την δύναμη του σε 17.000 άνδρες.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 25, 2012
«Τις ημέρες εκείνες έκαναν σύναξη μυστική τα παιδιά και λάβανε την απόφαση, επειδή τα κακά μαντάτα πλήθαιναν στην πρωτεύουσα, να βγουν έξω σε πλατείες με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει: μια παλάμη τόπο κάτω από τ’ ανοιχτό πουκάμισο, με τις μαύρες τρίχες και το σταυρουδάκι του ήλιου.

Ο Έλληνας δὲ χάνει τὴν ἐθνικὴ πυξίδα του..

Ο Έλληνας δὲ χάνει τὴν ἐθνικὴ πυξίδα του..

Αναρτήθηκε από τον/την exomatiakaivlepo στο Μαρτίου 25, 2012
Ό Ἕλληνας δὲ
χάνει τὴν ἐθνικὴ πυξίδα του. Δὲν ἀποπροσανατολίζεται. Δὲ χάνει τὴ
γενιά του σὲ πεῖσμα τοῦ χώρου καὶ τοῦ πανδαμάτορα χρόνου. Ἀκλόνητος
κυματοθραύστης στὴ θύελλα καὶ στὸ βοριά, θεριεύει στὰ βάθη τῆς ψυχῆς
του ἡ ἀκλόνητη πίστη στοὺς θρύλους καὶ στὶς παραδόσεις, στὰ παλιὰ
τρόπαια τῆς φυλῆς. Αὐτὴ ζωντανεύει τὰ ὄνειρά του, περισαρκώνει τοὺς
ὁραματισμοὺς καὶ τρέφει τοὺς καημούς του.

Μοίρα του Έλληνα ο Αγώνας και η Αντίσταση

Μοίρα του Έλληνα ο Αγώνας και η Αντίσταση

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 25, 2012
Μοίρα του Έλληνα ο Αγώνας και η Αντίσταση
Του Δημήτρη Αλευρομάγειρου, Αντιστράτηγου ε.α., Επίτιμου Γενικού Επιθεωρητού Στρατού
«….Αλλά, πόσας φοράς πρέπει να εκφωνήσω, ότι η Ελευθερία είναι αναγκαιοτέρα και από την ίδιαν την ύπαρξιν εις τον άνθρωπον! Αυτή γαρ αποκαταστεί γλυκείαν την ζωήν, αυτή γεννά διαυθεντευτάς της Πατρίδος, αυτή νομοδότας, αυτή εναρέτους, αυτή σοφούς, αυτή τεχνίτας και , αυτή μόνον, τέλος πάντων, τιμά την ανθρωπότητα…»

Greek military ranks

Greek military ranks

From Wikipedia, the free encyclopedia
Jump to: navigation, search
Modern Greek military ranks are based on Ancient Greek & Byzantine terminology, even though the ranks correspond to those of other Western armies. For example, ancient hoplite unit of approximately 100 men, the lochos, is today the name for a company of soldiers; its commander, as in ancient times, is a lochagos, while his lieutenants are called ypolochagoi - literally, "sub-captains" - a modern neologism. A sergeant is known as a lochias. A tagmatarchis (major) commands a tagma (battalion) and so forth. Thus, every officer or non-commissioned officer is in the land and air forces is generally named after the type of unit he commands, with the suffix -agos (from agein, "to lead") or -archos / arches (from archein, "to rule").

«Ξύρισαν» την τουρκική φρεγάτα δύο ελληνικά Μirage 2000!

Σάββατο, 24 Μαρτίου 2012

«Ξύρισαν» την τουρκική φρεγάτα δύο ελληνικά Μirage 2000!


Πάνω από κεφάλια των Τούρκων ναυτικών της φρεγάτας Γκαζιέντεπ (GAZIANTEP), στα 1.300 μέτρα, πέταξαν δύο ελληνικά μαχητικά Μιράζ 2000, όταν βρισκόταν εντός των ελληνικών υδάτων, κατά την προκλητική της πορεία από την  Κύθνο μέχρι το στενό του Καφηρέα. Η κίνηση αυτή, παράλληλα με την παρακολούθηση του σκάφους από την φρεγάτα Θεμιστοκλής και τα επάκτια ραντάρ, αποφασίστηκε από τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ στρατηγό Κωσταράκο  ως μια τακτική κίνηση επίδειξης στρατιωτικής παρουσίας.
Η τουρκική φρεγάτα “GAZIANTEP”, εξερχόμενη από το λιμάνι του Ακσάζ από την Πέμπτη και  πλέοντας σε διεθνή ύδατα, εισήλθε σήμερα  24 Μαρτίου (στις 06:30) σε Ελληνικά Xωρικά Ύδατα νότια της  Κύθνου και εξήλθε αυτών με βορειοανατολική πορεία πλέοντας, στις 10:00, μέσω του στενού του Καφηρέα. Τώρα είναι στο κεντρικό Αιγαίο με πιθανή κατεύθυνση τα Στενά του Βοσπόρου.
Μέσα και πλοία του Πολεμικού Ναυτικού, καθώς και αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας, παρακολουθούν το τουρκικό σκάφος,  καθόλη τη διάρκεια του πλου του.
http://www.prionokordela.gr/

Απελευθέρωση της Θεσσαλίας-Αρτας (1881-2011) -Σάτιρα και Πολιτική

Σάββατο, 24 Μαρτίου 2012

Απελευθέρωση της Θεσσαλίας-Αρτας (1881-2011) -Σάτιρα και Πολιτική

undefined
 της Ελίνας Γαληνού    
Στη δεκαετία 1870-80, εμφανίζεται έξαρση εθνικοαπελευθερωτικής κίνησης των βαλκανικών λαών. Τα κινήματα αυτά ενθαρρύνονται με την κήρυξη του πολέμου από τη Ρωσία στην Τουρκία και ιδίως, μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Αδριανούπολης το 1878, όπου η εδαφική ακεραιότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δέχεται πλήγμα

Ναυμαχία της Σαλαμίνας: Ενα μελτέμι ήταν η αιτία

Ναυμαχία της Σαλαμίνας: Ενα μελτέμι ήταν η αιτία

Πώς εκμεταλλεύθηκαν οι Ελληνες τα καιρικά φαινόμενα στη διάρκεια της ναυμαχίας της Σαλαμίνας. 
Ο ακαδημαϊκός κ. Χρήστος Ζερεφός το μελέτησε και εξηγεί
Μαρία Θερμού
Με το πρώτο φως της ημέρας φάνηκε ότι όλοι ήταν έτοιμοι. Από τα μεγάλα πλοία τους οι Πέρσες κοιτούσαν αφ' υψηλού τα ολιγάριθμα ελληνικά σκάφη απέναντί τους. Μόλις είχαν εισέλθει στα στενά και, όπως λέει ο Αισχύλος, προτού καν δουν τους Ελληνες, είχαν ακούσει το πολεμικό τραγούδι τους. Η μάχη άρχιζε και ο Ξέρξης από το Αιγάλεω είχε πάρει από νωρίς θέση.

25 mars 1821, indépendance de la Grèce

Κυριακή, 25 Μαρτίου 2012

25 mars 1821, indépendance de la Grèce

Amicale Francophone des Amis de Syros
Le 25 mars n’est pas seulement un jour férié, prétexte à un long week-end chômé. C’est avant tout la célébration de l’indépendance grecque. Retour sur un événement fondateur de l'identité nationale
La Grèce est l’un des rares pays au monde à posséder deux fêtes nationales. Le 28 octobre qui célèbre le refus des grecs d’autoriser Mussolini à utiliser leur pays comme base militaire. Un NON vigoureux qui a précipité l’entrée de la Grèce dans la guerre en 1941.
Et puis le 25 mars, début de l’insurrection grecque contre l’empire Ottoman.
Le 25 avril 1821, l’archevêque de Patras Germanos, figure mythique de la révolution grecque, proclama la guerre de libération nationale. En réalité, le soulèvement était déjà commencé depuis le 15 mars sur toute la côte ouest du Péloponnèse mais la date du 25 a été symboliquement retenue car elle coïncidait avec le jour de l’annonciation à la vierge (Evangelismos), fête très importante dans le calendrier orthodoxe.