Το ελληνόπουλο που έγινε μεγάλος βεζύρης (πρωθυπουργός) της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, επί σουλτάνου Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς.
Ο Ιμπραήμ γεννήθηκε το 1494 στην Πάργα, εξού και το όνομα Παργκαλί (Παργινός), που υιοθέτησε αργότερα για να τον διακρίνει από την πληθώρα των Οθωμανών αξιωματούχων, που έφεραν το όνομα Ιμπραήμ. Η γενέτειρά του εκείνη την περίοδο βρισκόταν υπό την κυριαρχία της Βενετίας.
Σε ηλικία έξι ετών έπεσε στα χέρια κουρσάρων (ο πατέρας του ήταν ψαράς) και πουλήθηκε ως σκλάβος στο Παλάτι της Μαγνησίας, όπου κατοικούσαν και εκπαιδεύονταν οι γιοι του σουλτάνου. Εκεί γνωρίστηκε με τον συνομήλικό του Σουλεϊμάν κι έγιναν φίλοι. Ο Ιμπραήμ, αφού πρώτα εξισλαμίστηκε, έλαβε σπουδαία μόρφωση στη σουλτανική αυλή. Ήταν πολύγλωσσος κι έπαιζε ένα έγχορδο όργανο σαν το βιολί. Τον αποκαλούσαν «Φρενκ» («Ευρωπαίος») για την ευρυμάθεια και τους λεπτούς τρόπους του.