ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ
«Ένας κόσμος ο οποίος φωτίζεται 24/7 και στον οποίο δε υπάρχουν σκιές είναι η έσχατη καπιταλιστική χίμαιρα της μεταϊστορίας, του εξορκισμού της ετερότητας που είναι ο κινητήριος μοχλός των ιστορικών αλλαγών» υποστηρίζει ο Τζόναθαν Κρέιρι στο εξαιρετικό βιβλίο του24/7 ο ύστερος καπιταλισμός και το τέλος του ύπνου (εκδ. Α.Α. Λιβάνη, 2014).Δεν είναι η πρώτη φορά που διεισδυτικές και ρηξικέλευθες αναλύσεις εξετάζουν τον χρόνο υπό το πρίσμα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Το έργο του Ε.Π. Τόμσον (Χρόνος, εργασιακή εμπειρία και βιομηχανικός καπιταλισμός, Νησίδες, 1994 – 1967 χρονολογία πρώτης έκδοσης) αποτελεί μια θεμελιώδη πραγμάτευση των παραμορφώσεων που δέχτηκε ο χρόνος με την εμφάνιση και την εδραίωση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.