Ετικέτες

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

Ο Ανταγωνισμός και το Πλιάτσικο…των Mikel και Starbucks



1280-new-starbucks-logo
Γράφει ο Ίουλιανός
Ads by HQ-Video-Pro-1.8×Η διαφήμιση προστάζει και επιβάλει έναν ολοκληρωτισμό υποχρεωτικό για όλους: καταναλώστε! Και ενώ η εντολή είναι υποχρεωτική για όλους ταυτόχρονα είναι και ανέφικτη για την πλειοψηφία των πολιτών λόγω φτώχειας και σκληρής οικονομικής ανισότητας.
Όμως όποιος δεν καταναλώνει δεν υπάρχει. Στο βασίλειο της αγοράς πρέπει να έχεις αυτοκίνητο μάρκας, παπούτσια μάρκας, αρώματα μάρκας, ρούχα μάρκας, iPhone Apple, να καταναλώνεις την βιομηχανία κουλτούρας Lady Gaga, fast food, Goody’s ή McDonald’s και καφέ καλυτέρα από το Starbucks παρά από το Mikel : «Το Mikel δεν έχει βέβαια αυτό το διεθνές προφίλ και την ενδιαφέρουσα ιστορία (σ.σ. του Starbucks) αλλά έχει κάτι άλλο. Προφανώς είναι πολύ ελκυστικό στους νέους, ιδιαίτερα στις φοιτήτριες και τους φοιτητές. Σε μια ελεύθερη αγορά αυτό μετράει πολύ.»
Τάδε έφη ο φιλελεύθερος, Αριστείδης Χατζής. Αρθογράφος των «ΝΕΩΝ», αναπληρωτής καθηγητής Φιλοσοφίας Δικαίου και Θεωρίας Θεσμών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ο κύριος καθηγητής με προσωπική ανάρτηση στο Facebook υπό τον τίτλο «Ευχαριστώ Mikel», αφού πρώτα έχει πλασάρει την ιστορία των Starbucks περιγράφοντας ταυτόχρονα και τις προσωπικές του εμπειρίες από τις επισκέψεις του, με ακαδημαϊκή αξιοπιστία πληροφορεί τους φοιτητές και τις φοιτήτριες του πως:
«… δεν έχω καθίσει ούτε μια φορά στο Mikel. Εξαιτίας του Mikel όμως, και αυτού του πολύ ωραίου, εξωτικού για την Ελλάδα, πράγματος που λέγεται «ανταγωνισμός», θα απολαμβάνω από εδώ και πέρα φθηνότερα το καφεδάκι μου στο Starbucks. Ευχαριστώ Mikel!»


Aristides Hatzis (Αριστείδης Χατζής) added 2 new photos — with Yulie Foka-Kavalieraki.
Writer · 11,804 Likes
· June 24 ·
Ευχαριστώ Mikel!
Δεν έχω καθίσει ούτε μια φορά σε Mikel. Δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος. Συνήθως με απωθεί το γεγονός ότι όλα τα Mikel είναι προς το παρόν ασφυκτικά γεμάτα. Αν θέλεις να καθίσεις για να πιείς το καφεδάκι σου και να συζητήσεις μ’ έναν φίλο θα πρέπει να συμπεριλάβεις στη συζήτηση, αναγκαστικά, και όλους που κάθονται στα διπλανά τραπέζια. Αντίθετα το Starbucks μου αρέσει πολύ περισσότερο γιατί είναι συνήθως πιο άνετο και λίγο πιο φιλικό για κουβέντα και κα
See More
Aristides Hatzis (Αριστείδης Χατζής)'s photo.
Aristides Hatzis (Αριστείδης Χατζής)'s photo.
————————————————————————————–
Στην ουσία ο κύριος καθηγητής με γαλήνια πεποίθηση και αυτάρεσκη αίσθηση διαφημίζει την ιδεολογία του και επικαλείται το θεώρημα του ανταγωνισμού ως προωθητική διαφημιστική δύναμη. Καφές σε τιμή ευκαιρίας!!
Άλλωστε ο νόμος δίνει στον κύριο καθηγητή το δικαίωμα να μετατραπεί από καθηγητή σε «μάνατζερ», με μέλημα πώς θα προσελκύσει κονδύλια για το ίδρυμα όπου διδάσκει.
Έτσι κι αλλιώς τα πανεπιστήμια, όπου διδάσκει ο κύριος καθηγητής, πρέπει να μοιάζουν και να λειτουργούν σαν άψογα οργανωμένα εμπορικά κέντρα και οι φοιτητές πρέπει να μπαίνουν στις τάξεις ρουφώντας επώνυμο καφέ και να συμπεριφέρονται σαν καταναλωτές όπου η εταιρική κουλτούρα και όχι το προϊόν, στην περίπτωση μας ο καφές, να καθορίζει το οικοδόμημα της ίδιας της ύπαρξης τους, βάση του επωνύμιου που αγόρασαν.
Το πανεπιστήμιο στο κάτω κάτω της γραφής, λειτουργεί ως επιχείρηση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των εντολών που έχουν λάβει οι καθηγητές από την εταιρική χρηματοδότηση, αξιολογώντας ταυτόχρονα τι πουλάει και τι όχι, υπολογίζοντας κέρδη ώστε να είναι «βιώσιμο και ανταγωνιστικό». Γι αυτό και καταργεί το επιστημονικό περιεχόμενο των πτυχίων και το μετατρέπει σε βεβαίωση και πιστοποιητικό κατάρτισης και μάλιστα διαφόρων ταχυτήτων, ανάλογα με τις μεταβαλλόμενες ανάγκες της αγοράς. Γιατί λοιπόν ο κύριος καθηγητής να μην προωθήσει τους πολιτικά ορθούς συγκινησιακούς του δεσμούς με την μοδάτη φίρμα Starbucks;

Νόμιμη φοροδιαφυγή της Starbucks

Στην Ελλάδα τα Starbucks λειτουργούν υπό την ομπρέλα του ομίλου Μαρινόπουλου και πιο συγκεκριμένα της Marinopoulos Holding SARL που εδρεύει στο φορολογικό παράδεισο του Λουξεμβούργου. Όπως αναφέρει σε δημοσίευμα του το left.gr η εταιρεία παρουσίασε 174,2 εκατομμύρια μικτά κέρδη, την τελευταία δεκαετία αλλά δεν κατέβαλε ούτε ένα ευρώ φόρο εισοδήματος! Αντίθετα παρουσιάζει συνεχώς ζημιές…Και όμως εξακολουθούν τα Starbucks να επεκτείνονται. Γιατί; Και πού πάνε τα κέρδη;
Μέσα από ένα σύνθετο μηχανισμό μεταβιβάσεων από τοπικό επίπεδο στην κεντρική διοίκηση, αλλά και μέσα από χρεώσεις για τέλη ευρεσιτεχνίας στην αμερικανική μητρική εταιρία και αγορές κόκκων καφέ από τη θυγατρική της στην Ολλανδία, ένα μεγάλο μέρος των κερδών της οδηγούνται στην Ολλανδία, όπου η φορολογία των επιχειρήσεων είναι σημαντικά χαμηλότερη, ενώ ένα άλλο τμήμα των κερδών χάνεται σε χρεώσεις από θυγατρική της στην Ελβετία.http://left.gr/news/starbucks-deka-hronia-leitoyrgias-244-ekatommyria-tziros-oyte-ena-eyro-foros
Για τα ευρωπαϊκά Starbucks ο φορολογικός παράδεισος είναι η Ολλανδία. Διότι τα 1,2 εκατ. δολάρια που κατέβαλε στις ολλανδικές Αρχές η εταιρεία, είναι ψίχουλα μπροστά στα 11 εκατ. δολάρια των φόρων που θα όφειλε στις φορολογικές αρχές των τεσσάρων ευρωπαϊκών χωρών (αν τα κέρδη είχαν φορολογηθεί σε κάθε χώρα ξεχωριστά). Όμως ακόμα και οι Ολλανδοί είναι σχετικά «χαμένοι» από την ιδιότυπη λογιστική. Ο φορολογικός συντελεστής επιχειρήσεων στην Ολλανδία είναι 25%, όμως ελάχιστες πολυεθνικές φορολογούνται με αυτόν τον συντελεστή καθώς επωφελούνται των «ειδικών συμφωνιών» που κλείνει το Άμστερνταμ προκειμένου να προσελκύσει επιχειρηματικούς κολοσσούς όπως η Starbucks. Η εταιρεία είχε όμως και άλλους τρόπους για να φοροδιαφεύγει, εξίσου νομότυπους με τη μεταφορά της έδρας. Οι θυγατρικές εταιρείες σε κάθε χώρα υποχρεώνονται να καταβάλλουν πολύ υψηλά «πνευματικά δικαιώματα στην ολλανδική μητρική (και όχι στην αμερικανική) τα οποία συρρικνώνουν στο ελάχιστο το περιθώριο φορολογητέου κέρδους. Με αυτή τη μέθοδο η γερμανική αλυσίδα Starbucks που αριθμεί 150 καφέ σε μεγάλες πόλεις με μεγάλη τουριστική (και όχι μόνο) κίνηση δεν κατέβαλε στις ομοσπονδιακές Αρχές ούτε ένα ευρώ φόρο για το προηγούμενο οικονομικό έτος το οποίο έκλεισε με έσοδα 117 εκατ. ευρώ και ζημιές 5,3 εκατ. ευρώ. Ζημιογόνα εμφανίστηκε και η δραστηριότητα στη Γαλλία παρά τα έσοδα των 73 εκατ. ευρώ. Φυσικά ούτε και το ταμείο του γαλλικού Δημοσίου εισέπραξε φόρο από τα Starbucks. Συνολικά οι ζημιές από τις αλυσίδες σε Βρετανία, Γαλλία και Γερμανία ανήλθαν στα 60 εκατ. ευρώ για το 2011. Έτσι τουλάχιστον δήλωσαν οι τοπικές οικονομικές διευθύνσεις. Διότι «το παράλογο των Starbucks» ολοκληρώνεται με τα επίσημα οικονομικά στοιχεία που παρουσίασε στους μετόχους της η διοίκηση ανακοινώνοντας κέρδη 40 εκατ. ευρώ σε ολόκληρη την Ευρώπη.http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=484404
Το «Βήμα» όπως ήταν φυσικό δεν λέει λέξη για τις όμοιες πρακτικές που ακολουθεί η εταιρεία στην Ελλάδα.

Τα «πνευματικά δικαιώματα» της Starbucks

Η τηλεόραση ανάμεσα σε διαφημιστικά σποτ θα μας πετάξει και μερικές εικόνες πείνας από video της ActionAid, από αυτές που οφείλονται στα χτυπήματα της μοίρας και που εκτίθενται μπροστά στα μάτια μας σαν μια φυσική καταστροφή. Οι εικόνες πείνας δεν αναφέρουν ποτέ το πλιάτσικο των επενδυτών και τις ευθύνες των «πολιτισμένων» κρατών. Δεν θα ακούσουμε έστω έναν υπαινιγμό για τον αποικιοκρατικό ρόλο και την συνεισφορά εταιρειών όπως η Starbucks στην διαιώνιση της πείνας. Μας αρκεί η ελευθερία στην αγορά ώστε η Starbucks να ανταγωνίζεται την Mikel για να απολαμβάνουμε από εδώ και πέρα φθηνότερα το καφεδάκι μας, που παράγεται στην Αιθιοπία, στο Starbucks.
Τα εύφορα εδάφη της Αιθιοπίας, που θα μπορούσαν να καλλιεργηθούν με σιτάρι ή καλαμπόκι για να τραφεί ο λαός. Ένας λαός του οποίου:
-Το 22,4% των παιδιών κάτω των 5 ετών υποσιτίζονται, που αυτό συνεπάγεται με πνευματική ανικανότητα, υποβιταμίνωση, σωματική ανικανότητα, αρρώστιες, θάνατο.
– Το μέσο προσδόκιμο ζωής είναι τα 56 χρόνια.
– Το 57% των ενηλίκων είναι αναλφάβητοι.
– Το 69% του πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό κι ας έχουν τις πηγές τους εκεί ο Νείλος ο Τεκέζε, ο Μπάρο και ο Άουας. Και ας υπάρχουν οι λίμνες Άμπε και Τσοουμπάχερ. Συνολικά η Αιθιοπία διαθέτει 14 μεγάλα ποτάμια και τα μεγαλύτερα αποθέματα νερού στην Αφρική.
-3,2 εκατομμύρια άνθρωποι στην Αιθιοπία έχουν ανάγκη από «ανθρωπιστική» βοήθεια
– Το 82% των ανθρώπων δεν έχουν πρόσβαση σε αποχέτευση.
– Σχεδόν 1 εκατομμύριο άνθρωποι έχουν προσβληθεί από HIV/AIDS
– Τα επίσημα στοιχεία υπολογίζουν την ανεργία στο 60%.
Και όμως αντί να σπείρουν στα εύφορα εδάφη δημητριακά για εσωτερική κατανάλωση συνεχίζουν να παράγουν καφέ, που σε ποσοστό 100% πηγαίνει στις πολυεθνικές που καβουρντίζουν τον καφέ και τον πωλούν στα σούπερ μάρκετ και στα μοδάτα καφενεία του “πολιτισμένου” κόσμου.
«Ο καφές είναι το σημαντικότερο προϊόν της Αιθιοπίας, καλύπτει το 40% των εξαγωγών της και 15 από τα 71 εκατ. του πληθυσμού της ζουν από την καλλιέργειά του. Η Αιθιοπία είναι μία από τις φτωχότερες χώρες της Γης, οι περισσότεροι αγρότες των συνδικάτων αμείβονται με λιγότερα από 80 σεντς για μισό κιλό καφέ!»
«Όσο πλήθαιναν αυτοί που χαίρονταν τη γεύση του, τόσο λιγόστευαν αυτοί που γεύονταν τον πλούτο του… Άντρες και γυναίκες με τον καφέ δουλεύουν. Και κάνουν παιδιά για να δουλέψουν κι αυτά με τον καφέ. Ο πατέρας θα πάρει ένα ευρώ και κάτι για κάθε κιλό που θα βγάλει το χωράφι. Η μάνα άλλο μισό στις αποθήκες κι αυτό είναι όλο. Δουλεύουν λυγισμένες στα δυο ως και δώδεκα ώρες τη μέρα. (…) Μισό ευρώ το μεροκάματο. Μισό ευρώ να βλέπουν και να διαλέγουν τον καφέ για τη μισή τους ζωή.
«Ο πανέξυπνος κύριος Σουλτς (πρόεδρος της Starbucks) που πριν μερικά χρόνια σκέφτηκε αυτό που δεν σκέφτηκαν αυτοί οι αμόρφωτοι και ξυπόλητοι αφρικανοί. Ο κύριος Σούλτς πήγε και κατοχύρωσε τα πνευματικά δικαιώματα – για λογαριασμό της Starbucks – στην ονομασία του αιθιοπικού καφέ εκτοξεύοντας τα κέρδη του μαγαζιού του στα ύψη.
Οι καλλιεργητές(…) παίρνουν 1,65 δολάρια το κιλό για τον καφέ που παράγουν, τον οποίο επεξεργασμένο η Starbucks πουλά έως και 57 δολάρια το κιλό. Βγάζει δηλαδή πάνω από 3.000% για ένα κιλό καφέ, από μια χώρα που χρειάζεται διεθνή ανθρωπιστική βοήθεια για να μην λιμοκτονήσει.
1472FN26-copy
Ο Ασενάφι Αργκάβ, σημαντικός παράγων στο εμπόριο καφέ της χώρας του και υπεύθυνος για τις εξαγωγές, με σπουδές οικονομικών, ασχολήθηκε με το συγκεκριμένο ζήτημα της κατοχύρωσης δικαιωμάτων στο σήμα καφέ «Shirkina Sundried Sidamo», που αγοραζόταν αποκλειστικά από τη «Starbucks». Όταν ανακάλυψε ότι το κάθε πακέτο πουλιόταν στις δυτικές αγορές 13 δολάρια και κάθε φλιτζάνι του εκλεκτής ποιότητας καφέ τέσσερα δολάρια, κι οι συμπατριώτες του στα εργαστήρια διαλογής κι επεξεργασίας έπρεπε να ζήσουν με 50 σεντς την ημέρα, πήρε απόφαση να αγωνιστεί εναντίον της εκμετάλλευσής τους.
Η διαμάχη με τη γιγαντιαία πολυεθνική πήρε διαστάσεις σύγκρουσης «Πρώτου» και «Τρίτου Κόσμου». «Τα κέρδη πηγαίνουν σ’ εκείνους που κατορθώνουν να κάνουν μία συγκεκριμένη ποικιλία καφέ συνώνυμη μιας μάρκας και να περιβάλλουν αυτή τη μάρκα με διαφημιστική αίγλη», όπως διατυπώνει χαρακτηριστικά ο Γκετασέβ Μενγκίστε -επικεφαλής του αιθιοπικού Γραφείου Προστασίας Πνευματικής Ιδιοκτησίας- κι είχε την ιδέα οι συγκεκριμένες περιοχές παραγωγής εκλεκτής ποιότητας καφέ να μην αποδέχονται πλέον τους εξ αλλοδαπής όρους. Το αφρικανικό όνειρο – τέλος στην «επαιτεία» χαμηλών τιμών, αλλά διαπραγματεύσεις μεταξύ ίσων εταίρων. Να στηριχθεί η ζήτηση και να προστατευτεί η περιοχή παραγωγής με το όνομα της μάρκας.
Βεβαίως, η μάχη του καφέ αφορά «συμβολικώς» και μελλοντικές μάχες για άλλες πρώτες ύλες της Μαύρης Ηπείρου, όπως το κακάο, και η Αιθιοπία αποτελεί σύμβολο για όλο τον «Τρίτο Κόσμο». Καμία άλλη αναπτυσσόμενη χώρα δεν διανοήθηκε μέχρι τώρα να υψώσει ανάστημα απέναντι στις «πλούσιες» χώρες με τα ίδια της τα μέσα. (Του Πέτρου Κατσάκου. Από άρθρο του στην «ΑΥΓΗ»).

Οι ανθρωποφάγοι.

Η ανταγωνιστική οικονομία της ελεύθερης αγοράς έχει συνεχώς ανάγκη από καταναλωτές προϊόντων ώστε να βρίσκει διέξοδο η αυξανόμενη παραγωγή για να μην κατρακυλούν τα κέρδη των επενδυτών. Ταυτόχρονα όμως έχει ανάγκη από φτηνά εργατικά χέρια και πρόσβαση σε πρώτες ύλες σε εξευτελιστικές τιμές για να μειώνει το κόστος παραγωγής ώστε να λειτουργεί ο ανταγωνισμός που και αυτός για να υπάρξει πρέπει να πουλάει ολοένα και περισσότερο και να πληρώνει ολοένα λιγότερο.
Το Δ.Ν.Τ και η Παγκόσμια Τράπεζα, όχι μόνο επιβάλουν στην Αιθιοπία να εφαρμόσει ένα αυστηρό «δημοσιονομικό μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα», αλλά της απαγορεύουν κιόλας να αλλάξει την αγροτική πολιτική, προσφέροντας έτσι τις καλύτερες οικονομικές ευκαιρίες στους επενδυτές.
Οι εταιρίες DuPont, Monsanto, Cargill κ.ά. σε μια ανθρωπιστική πρωτοβουλία τους, ανακοίνωσαν μέσω στόματος Μπαράκ Ομπάμα ότι θα επενδύσουν στην Αιθιοπία μα και γενικά στην μαύρη Αφρική 3 δισ. δολάρια.
Διότι η «εκμετάλλευση της ζήτησης για τρόφιμα στην Αφρική μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλα κέρδη» είπαν!!
Αν και χαρακτήρισε την κατάσταση στην Αφρική ως σήμερα «χαοτική», ο Τζιμ Μπορέλ, αντιπρόεδρος της DuPont, είπε ότι υπάρχουν σημαντικές ευκαιρίες. «Η ανάγκη υπάρχει, η δυναμική υπάρχει. Είμαστε πεπεισμένοι ότι μπορούμε να πάρουμε τη βάση που έχουμε σήμερα και να επιταχύνουμε την πρόοδο».http://www.kathimerini.gr/1570/article/oikonomia/die8nhs-oikonomia/ependyseis-3-disek-apo-die8neis-etaireies-agrotoviomhxanias-sthn-afrikh
Τον Ιούλιο του 2011, το Κέρας της Αφρικής πλήττεται από λιμό. Πάνω από 13 εκατομμύρια άνθρωποι απειλούνται και πεθαίνουν από την πείνα. Η Σομαλία, η Κένυα και η Αιθιοπία ήταν το επίκεντρο του εγκλήματος.
Την ίδια ώρα η αξία των προϊόντων για τα κατοικίδια στις ΗΠΑ είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερη από το ακαθάριστο εθνικό προϊόν της Αιθιοπίας, και ακόμα χειρότερα ο κύκλος εργασιών των εταιρειών DuPont, Monsanto, Cargill ξεπερνά κατά πολύ την αξία παραγωγής όλων των χωρών της Αφρικής.
Τα επόμενα τρία χρόνια η DuPont θα δαπανήσει 3 εκατ. δολάρια στην Αιθιοπία, όπου η εταιρία επενδύει στην παραγωγή σπόρων και την δημιουργία αποθηκών. Αναπτύσσει επίσης ζιζανιοκτόνα για τους καλλιεργητές σιτηρών, ενώ δημιουργεί ένα σύστημα πληροφόρησης για το πόσο εύφορα είναι τα εδάφη ώστε να εντοπίζονται οι εκτάσεις που πρέπει να τίθενται σε αγρανάπαυση και να μεγιστοποιούνται οι σοδειές. Στόχος της DuPont είναι μέσα σε 10 χρόνια να έχει αυξήσει τα έσοδά της από τις επενδύσεις της στην Αφρική σε πάνω από 1 δισ. δολάρια.
Η Monsanto, η μεγαλύτερη εταιρία σπόρων παγκοσμίως, επενδύει 50 εκατ. δολάρια τα επόμενα 10 χρόνια σε πολλές στην Αφρική ελπίζοντας σε σημαντική ανάπτυξη της γεωργίας. Η Monsanto ασχολείται ειδικά με την ανάπτυξη καλαμποκιού που αξιοποιεί αποδοτικότερα την άρδευση στην Τανζανία και την δημιουργία ενός δικτύου εμπορίας αγροτικών προϊόντων.
Η Cargill επενδύει στην Μοζαμβίκη όπου επικεντρώνεται στην αύξηση της αποδοτικότητας των καλλιεργειών σιτηρών και στην εκπαίδευση μελών αγροτικών κοινοτήτων.
Η AGCO, μια αμερικανική εταιρία εξοπλισμού, σχεδιάζει να επενδύσει 100 εκατ. δολάρια για τη βελτίωση αγροκτημάτων στην Αιθιοπία, την Γκάνα, την Κένυα κ.ά. χώρες της Αφρικής. Η νορβηγική Yara International σχεδιάζει μια επένδυση 2 δισ. δολαρίων για την κατασκευή ενός εργοστασίου λιπασμάτων και 20 εκατ. δολαρίων για την κατασκευή ενός λιμανιού στην Τανζανία για την βελτίωση του δικτύου διακίνησης λιπασμάτων στη νότια Αφρική. Η ελβετική Syngenta AG σχεδιάζει να επενδύσει πάνω από 500 εκατ. και αναμένει να έχει έσοδα 1 δισ. δολαρίων τα επόμενα 10 χρόνια στην ήπειρο.
Ε, και από τα δις κέρδος θα διαθέσουν μερικές χιλιάδες ώστε να φτιάξουν δημόσια ουρητήρια για τους φτωχούς μαύρους ώστε να πέσει το ποσοστό των ξυπόλητων που δεν έχουν πρόσβαση σε αποχέτευση, επιτρέποντας στο Δ.Ν.Τ να αλλάξει τα στατιστικά.
Παράλληλα, όλες αυτές οι εταιρείες χρησιμοποιούν τους νόμους περί πνευματικής ιδιοκτησίας και ευρεσιτεχνιών που απαγορεύουν στους αγρότες να ξαναφύτεψουν τους σπόρους τους. Στοχεύουν στον έλεγχο του γενετικού υλικού των φυτών και τη μεγιστοποίηση των εταιρικών κερδών με παράλληλη εξάλειψη των δικαιωμάτων των αγροτών. Δεν είναι τυχαίο ότι περισσότερο από το 53% της παγκόσμιας αγοράς γεωργικών σπόρων ελέγχεται σήμερα από τρεις μόνον εταιρείες: τις αμερικανικές Monsanto, DuPont και Syngenta.
Όλα αυτά είναι φυσικό δικαίωμα των αγορών που μπορούν ελέω Θεού να επιβάλουν και να υπαγορεύουν σε κυβερνήσεις-ανδρείκελα την οικονομική και κάθε άλλη πολιτική τους. Να αποδέχονται καταστροφικές συμφωνίες, συναλλαγές και τοκογλυφικά δάνεια.
Και όλα αυτά για να κατευθύνουν τις καταναλωτικές τάσεις των «πολιτισμένων χωρών» που ταυτίζουν την ποιότητα ζωής με την ποσότητα των πραγμάτων που καταναλώνουν.
Οι παρακατιανοί, οι έσχατοι, οι οικονομικά μη βιώσιμοι, το ανθρώπινο πλεόνασμα της αγοράς είναι χρήσιμο στο βαθμό που είναι ικανό να προσφέρει στις πολυεθνικές ανταγωνιστικές πρώτες ύλες. Ώστε να έχουμε την ελευθερία, το δικαίωμα της επιλογής βρε αδελφέ να επιλέξουμε :
Starbucks ή Mikel ;
Goody’s ή McDonald’s
Lady Gaga ή Lady Gaga;

Υ.Γ.

Το 2007 η Nestle Nescafe, Λουμίδης είχε επιχειρήσει να εισάγει στη χώρα 477 τόνους καφέ με υψηλή περιεκτικότητα ζωντανών εντόμων!Οι ελεγκτές στο Ε’ Τελωνείο Πειραιά το ανακάλυψαν. Ασκήθηκε δίωξη και προτεινόμενο από τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού προστίμου που ξεπερνούσε τα 200 εκατ. ευρώ!
Η Nestle προχώρησε σε ένσταση προτείνοντας να αναλάβει να ψεκάσει τον καφέ με ειδικό εντομοκτόνο (υποκαπνιστικό εντομοκτόνο – φωσφίνη), προκειμένου να… εξοντωθούν τα ζώντα έντομα και να μπορέσει στη συνέχεια η εταιρεία να θέσει σε επεξεργασία τον καφέ και να τον διαθέσει στην αγορά!http://www.paron.gr/v3/article_print.php?id=30184&colid=&catid=33&dt=2008-07-27+0:0:0
Η Nestle έχει επενδυμένα συμφέροντα στην μεγαλύτερη χώρα παραγωγής καφέ του κόσμου, την Βραζιλία.
Η Βραζιλία δεν έχει εντούτοις το δικαίωμα να ανταγωνιστεί την Nestle εξάγοντας επεξεργασμένο καφέ. Της αρκεί να εξάγει την πρώτη ύλη.
Οι φτωχοί εργάτες γης δουλεύουν ως δουλοπάροικοι για να μπορούν οι επενδυτές να ανταγωνίζονται μεταξύ τους.

Aπό: http://redflecteur.wordpress.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου