Η κατάκτηση του μέτρου κατά τον 5ο π.Χ., αιώνα

του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου

Οι εξελίξεις στην ανατολική μεσόγειο και συγκεκριμένα στην Ελλάδα ήταν συγκλονιστικές. Ο μυθικός κόσμος, που είχε αρχίσει να υποχωρεί στην αρχαϊκή εποχή, επέστρεψε νικηφόρος, μετά μάλιστα από τη μεγάλη εύνοια των Θεών κατά τους Περσικούς πολέμους, με αποτέλεσμα να αναθεωρηθεί η αρχαϊκή αντίληψη για τη σχέση μεταξύ ανθρώπων και θεών. Από την άλλη, δεν αγνοείται πλέον η συνείδηση του ατόμου, που ήταν η βασική κατάκτηση της αρχαϊκής σκέψης. Η νέα κατεύθυνση διαμορφώθηκε, λοιπόν,  μέσα από μια εσωτερική σχέση αιτίας και αποτελέσματος, ουσίας και μορφής, ιερού και αισθητικού. Όμως η ρήξη δεν ήταν κάθετη και κατά τον Δ. Θέο[1]: «Η μεταγενέστερη εισβολή, κατά τον 6ο π.Χ. αι., της ιδέας του ωραίου (αισθητική), δεν αξίωσε την αφάνεια του ιερού, ούτε διεκδίκησε την πρωτοκαθεδρία. Απεναντίας, το αισθητικό γονιμοποιήθηκε στα σπλάχνα του ιερού και συνέχισαν να συνυπάρχουν αμφότερα». Έτσι τα δυο αυτά στοιχεία μπόρεσαν να συνυπάρξουν αρμονικά για 150 τουλάχιστον χρόνια.

Τα αρχαία ελληνικά χειρόγραφα του Αγίου Όρους!

05/04/2013 Αγγελική Γράψτε ένα σχόλιο Go to comments

Σε μια εποχή που η τυπογραφία άνηκε ακόμη στο μακρινό μέλλον, ΤΑ χειρόγραφα αποτελούσαν ΤΟ Μοναδικό τρόπο ΓΙΑ ΝΑ διασωθούν ΟΙ αρχαίες Γνώσεις ΣΤΟ διηνεκές.
Στο Μεσαίωνα, μια εποχή σκοταδισμού και θρησκευτικού φανατισμού, ορισμένα μοναστήρια λειτούργησαν-σε πείσμα της … κατεστημένης θεοκρατικής αντίληψης-και ως «κιβωτοί γνώσεων» διαφυλάσσοντας τα αρχαία κείμενα με τη μορφή χειρογράφων.
Τα χειρόγραφα αυτά αντιγράφονταν από μοναχούς μέσα στο ημίφως των μοναστηριακών εργαστηρίων, στα περίφημα καλλιγραφεία. Τα περισσότερα αρχαιοελληνικά κείμενα που διασώθηκαν ως τις μέρες μας, είναι αποτέλεσμα των ακατάπαυστων αντιγραφών, που γίνονταν σ ‘αυτά τα εργαστήρια από ορισμένους γενναίους μοναχούς.