Για πρώτη φορά: Στο φως τα γερμανικά αρχεία της γενοκτονίας των Ελλήνων επί κατοχής.

Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας συμμετέχοντας στον κύκλο των εορταστικών εκδηλώσεων υπό τον γενικό τίτλο «Η ΑΘΗΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ» για την 71η επέτειο από την απελευθέρωση της Αθήνας στις 12 Οκτωβρίου 1944, διοργάνωσε τη Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015 στο ΥΠΕΘΑ εκδήλωση με θέμα: «Πρώτη παρουσίαση των Γερμανικών Αρχείων Κατοχής από τη Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού». Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν μέλη της κυβέρνησης, εκπρόσωποι κομμάτων, Αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων, εκπρόσωπος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, εκπρόσωπος της πρεσβείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ο πρόεδρος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος, αντιπροσωπεία του Εθνικού Συμβουλίου για τη Διεκδίκηση των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, εκπρόσωποι της Περιφέρειας Αττικής, του Δήμου Αθηναίων, της ΕΡΤ, των Γενικών Αρχείων του Κράτους και των άλλων φορέων που συμμετέχουν στη διοργάνωση και τη στήριξη των εκδηλώσεων «Η ΑΘΗΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ» με αφορμή την 71η επέτειο από την απελευθέρωση της Αθήνας.
Τον κύκλο των εκδηλώσεων «Η ΑΘΗΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ» συνδιοργανώνουν οι φορείς: Περιφέρεια Αττικής (Κεντρικός Τομέας), Δήμος Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ), ΕΡΤ, Γενικά Αρχεία του Κράτους, Γενική Γραμματεία Συντονισμού του Κυβερνητικού Έργου, ΥΠΕΘΑ. Επίσης στηρίζουν το Υπουργείο Πολιτισμού, το Μουσείο Μπενάκη, το Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τράπεζας, τα Αρχεία Σύγχρονης Ιστορίας, το Αρχείο της ΕΡΤ, το Πολεμικό Μουσείο.

Σε ποιες χώρες πηγαίνουν οι Έλληνες επιστήμονες – μετανάστες

Brain Drain

Brain Drain. Η φυγή των νέων ανθρώπων, κυρίως επιστημόνων είναι ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα μετά την έναρξη της κρίσης.
Οι πιο έντονες τάσεις φυγής κατεγράφησαν από το Eures (Ευρωπαϊκή Πύλη για την Επαγγελματική κινητικότητα) το 2011 και το 2012 και κορυφώθηκε το 2013.Το πρώτο εξάμηνο του 2015, σημειώθηκε πτωτική τάση. Οι περισσότεροι από τους Έλληνες που προσπάθησαν να βρουν δουλεία στο εξωτερικό το έκαναν για πρώτη φορά.

Η ΣΥΡΙΑΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ-27 (ΕΝΤΑΣΗ ΜΕ ΓΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ),( Μικρή συλλογή άρθρων)

Α)Διπλωματικό επεισόδιο με αεροπλάνα μεταξύ Ρωσίας και Γαλλίας

Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών κάλεσε τον Γάλλο πρεσβευτή στη Μόσχα για εξηγήσεις, λόγω «επικίνδυνου περιστατικού με γαλλικό μαχητικό και ρωσικό αεροπλάνο».
Το αεροπλάνο μετέφερε μεταξύ άλλων τον πρόεδρο της Κρατικής Δούμας, κάτω σώματος του ρωσικού κοινοβουλίου, Σεργκέι Ναρίσκιν, καθώς και άλλους Ρώσους κοινοβουλευτικούς.
Το ρωσικό αεροσκάφος πετούσε με προορισμό την Ελβετία. Σύμφωνα με την καταγγελία των Ρώσων, το γαλλικό μαχητικό πέταξε «επικίνδυνα κοντά» στο αεροπλάνο
tvxs.gr

Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΤΗΝ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ:AΠΕΙΛΕΣ ΒΑΝΑΣΑΥΤΟΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΥΣΤΗΡΙΑ (Μικρή συλογή άρθρων)

Α)Τελεσίγραφο Νταβούτογλου: Θα καταρρίπτουμε όποιο αεροσκάφος παραβιάζει τον εναέριο χώρο μας Σκληραίνει τη στάση της η Τουρκία μετά το χθεσινό "θερμό" επεισόδιο

 Σκληρό μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση έστειλε σήμερα η Τουρκία η οποία ανακοίνωσε δια στόματος Νταβούτογλου πως δεν θα ανεχτεί παραβιάσεις του εναέριου χώρου της. "Δεν θα διστάσουμε να καταρρίψουμε όποιο πολεμικό αεροσκάφος παραβιάσει τον εναέριο χώρο μας, " προειδοποίησε σήμερα ο πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου, μία ημέρα αφού οι τουρκικές δυνάμεις κατέρριψαν μη επανδρωμένο αεροσκάφος στα σύνορα με τη Συρία. "Χθες καταρρίψαμε ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος. Εάν επρόκειτο για αεροσκάφος, θα είχαμε κάνει το ίδιο. Οι κανόνες εμπλοκής είναι γνωστοί. Όποιος παραβιάσει τα σύνορά μας, θα δώσουμε την προσήκουσα απάντηση", δήλωσε ο τούρκος πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) στην πόλη Καΐσερι.

Οι Ήρκος και Στάντης Aποστολίδης συγκέντρωσαν και μετάφρασαν 350 αποσπάσματα, από 42 αρχαίους ιστορικούς που μιλούν για τον Μέγα Αλέξανδρο

Ο Μέγας Αλέξανδρος

      Οι Ήρκος και Στάντης κατάγονται από μια οικογένεια με παράδοση στην επιμέλεια απάντων και ανθολογιών.  Με την ευκαιρία της πρόσφατης έκδοσης του βιβλίου «Μέγας Αλέξανδρος: Οι πρώτες πηγές - Τα αποσπάσματα των αρχαίων ιστορικών» (Gutenberg) επισκέφθηκα τους επιμελητές του, Ήρκο και Στάντη Αποστολίδη, για μια κουβέντα πάνω στη φύση και τα κίνητρα της ιδιαίτερα ενδελεχούς και διεισδυτικής εργασίας τους, καθώς πρόκειται για τη μετάφραση και τον φιλολογικό σχολιασμό αποσπασμάτων από χαμένα έργα συγχρόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου που καταγίνονται με τη μορφή του.

Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Οι Ήρκος και Στάντης κατάγονται από μια οικογένεια με παράδοση στην επιμέλεια απάντων και ανθολογιών. Με τη δημιουργική συμβολή του παππού τους, δημοσιογράφου και διευθυντή της Εθνικής Βιβλιοθήκης (1945-1959), Ηρακλή Ν. Αποστολίδη, τα ελληνικά γράμματα απέκτησαν την πρώτη τους «Ανθολογία ποίησης και διηγήματος» (1933). Ο πατέρας τους Ρένος, φιλόλογος, κριτικός και συγγραφέας, συνίδρυσε με τον παππού Ηρακλή τα «Νέα Ελληνικά», περιοδικό και μετέπειτα εκδόσεις με πρωτοεμφανιζόμενα έργα, όπως τα σχολιασμένα άπαντα του Βιζυηνού και του Καβάφη, καθώς και την κολοσσιαία μετάφραση στα ελληνικά των οκτώ τόμων του Γερμανού κλασικιστή Ντρόιζεν με θέμα την ιστορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, των διαδόχων και επιγόνων του. Δυστυχώς, στην Ελλάδα οι έδρες της Αρχαίας Ιστορίας δεν παράγουν έργο και οι επιστήμονες, πολλοί απ' αυτούς καλοσπουδασμένοι άνθρωποι του εξωτερικού, με διατριβή γραμμένη στα γερμανικά, στα αγγλικά ή στα γαλλικά, όταν αναλαμβάνουν την έδρα, δεν προχωράνε τη βιβλιογραφία. Δεν βγάζουν δικά τους βιβλία στην Ελλάδα.

— Ποιο είναι το «ιστορικό» της συλλογής βιβλιογραφίας για την εξακοσιασέλιδη έκδοση της ιστορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου που επιμεληθήκατε; Ήρκος: Η δουλειά πάνω στον Μέγα Αλέξανδρο και την ελληνιστική εποχή ξεκίνησε το 1985 και συνεχίζεται μέσα στο 2015, καθώς βρίσκεται υπό έκδοση και ο «Μέγας Αλέξανδρος» του Πλουτάρχου που ετοιμάζουμε τώρα. Μιλάμε για 30 χρόνια δουλειάς στο σύνολο, κατά τη διάρκεια της οποίας έχει κρατηθεί ένα πλήρες αρχείο με όλα τα σχετικά άρθρα και βιβλία μιας κυρίως τετράγλωσσης παγκόσμιας βιβλιογραφίας, στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά. Υπάρχουν και λίγα ελληνικά αρχαιολογικά βιβλία. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν ελληνικά ιστορικά βιβλία με σοβαρές επιστημονικές αξιώσεις, διότι έχουν έναν εθνικό, ελληνομανή προσανατολισμό. Πρέπει να συζητάμε και να βγάζουμε πορίσματα τεκμηριωμένα πάνω στις αρχαίες πηγές, όχι στα επιποθούμενα του καθενός. Χρειάζεται γνώση πρωτογενών πηγών, όπως τα αρχαία ελληνικά κείμενα, οι επιγραφές, τα νομίσματα –προϊόν είτε ανασκαφών είτε αρχαίων ευρημάτων– και η νεότερη βιβλιογραφία. Η νεότερη βιβλιογραφία βασίζεται ως επί το πλείστον σε γερμανικά συγγράμματα του 19ου και 20ού αιώνα και δευτερευόντως σε αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά. Εμείς ξέρουμε και τις τέσσερις αυτές γλώσσες και συγκεντρώσαμε όλα τα βασικά συγγράμματα στο γραφείο μας. Τα αγοράσαμε, τα παραγγείλαμε, τα ψάξαμε σε παλαιοβιβλιοπωλεία, αν ήταν εξαντλημένα, ή ταξιδέψαμε για να τα βρούμε σε βιβλιοπωλεία του εξωτερικού, ειδικά πριν από την ψηφιοποίηση βιβλίων στο Διαδίκτυο. Και πάλι, όμως, λόγω των πνευματικών δικαιωμάτων, ενώ μπορεί κάποιος να βρει βιβλία του 18ου ή 19ου αιώνα ηλεκτρονικά, δεν θα βρει του 20ού. Διότι τα δικαιώματα του συγγραφέα κατοχυρώνονται 70 χρόνια μετά τον θάνατό του. Υπολογίσαμε ότι θα πρέπει να έχουμε διαβάσει αυτούσια τα 800 βιβλία και τα 1.000 άρθρα από επιστημονικά φιλολογικά-αρχαιολογικά περιοδικά που συγκεντρώσαμε, στις γλώσσες που ήταν γραμμένα. Αυτά είναι όλα αρχειοθετημένα και καταταγμένα, ώστε να μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε ανά πάσα στιγμή για οποιαδήποτε νέα έρευνα ή εργασία μας χρειαστεί. Βεβαίως, χρησιμοποιήσαμε τις βασικές βιβλιοθήκες των αρχαιολογικών σχολών (γερμανική, αμερικάνικη, γαλλική) που υπάρχουν στην Ελλάδα, τη Γεννάδειο και λίγο την Εθνική Βιβλιοθήκη. Κάποια πράγματα ήταν εντελώς δυσεύρετα.
    Είπατε πως τα ελληνικά βιβλία αρχαίας ιστορίας, σε αντίθεση με τα αρχαιολογικά, βρίσκονται σε έλλειψη. Γιατί συμβαίνει αυτό; Στάντης: Δυστυχώς, στην Ελλάδα οι έδρες της Αρχαίας Ιστορίας δεν παράγουν έργο και οι επιστήμονες, πολλοί απ' αυτούς καλοσπουδασμένοι άνθρωποι του εξωτερικού, με διατριβή γραμμένη στα γερμανικά, στα αγγλικά ή στα γαλλικά, όταν αναλαμβάνουν την έδρα, δεν προχωράνε τη βιβλιογραφία. Δεν βγάζουν δικά τους βιβλία στην Ελλάδα. Για παράδειγμα, αν ένας Έλληνας αναγνώστης θελήσει να διαβάσει ένα βιβλίο, όχι για τον Μέγα Αλέξανδρο αλλά για τον Πύρρο, σημαντικό βασιλιά της Ηπείρου, το τελευταίο που βγήκε ήταν του πολιτικού Πέτρου Γαρουφαλιά, το 1950. Δηλαδή, 65 χρόνια τώρα δεν βρέθηκε κάποιος άλλος να γράψει μια ιστορία του Πύρρου! Ή για τον Περικλή. Ένα βιβλίο γραμμένο στα ελληνικά, από Έλληνα, που να μην είναι ύμνος, αλλά τεκμηριωμένο επιστημονικά: η ζωή του ήταν έτσι, το έργο του αυτό. Ή μια αρχαία Ιστορία, από τους μυκηναϊκούς χρόνους μέχρι την ελληνιστική εποχή. Θα σας πουν για μεταφράσεις. Ή θα καταλήξετε στο ποτ-πουρί συνονθύλευμα της Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους της Εκδοτικής Αθηνών. Οι ξένοι επιστήμονες λένε: «Ξέρεις, η έκδοση του Λουκιανού είναι της Οξφόρδης του 1930. Θα βγάλω μια καινούργια». Διότι προχωράει η επιστήμη και υπάρχει νέα αντίληψη στην εκδοτική των κειμένων. Εδώ, αν αποφασίσουν να εκδώσουν κάτι, θα είναι «Μενάνδρου Γνώμες». Ωραία, αλλά τι γίνεται με τα «πρώτα θέματα»; Μια εισήγηση που έκανε ο πατέρας μας Ρένος ήταν το να σ' ενδιαφέρουν «τα πρώτα θέματα». Μην ασχοληθείς με τον Αγαθία και ας μην έχει εκδοθεί τίποτε γι' αυτόν ποτέ. Γιατί και που έχει εκδοθεί ο Θουκυδίδης, έχουν ειπωθεί όλα αυτά που πρέπει να ειπωθούν; Εγώ έχω δεκατρείς σχολιασμένες εκδόσεις του Θουκυδίδη. Παρ' όλα αυτά, ένας επιστήμονας του 2015 θα τον δει με άλλο μάτι απ' ό,τι ο Άγγλος του 1945. Γιατί η λέξη «ιμπεριαλισμός» τότε σήμαινε κάτι διαφορετικό σε σχέση με σήμερα. Και η σύγκριση που γινόταν τότε με τον «αθηναϊκό ιμπεριαλισμό» αφορούσε τον αγγλικό ιμπεριαλισμό της βικτωριανής εποχής. Επομένως, ο λόγος που ασχοληθήκαμε με τον Μέγα Αλέξανδρο ήταν η μανία του πατέρα μας για τα «πρώτα θέματα» και όχι τις λεπτομέρειες. Είμαστε της γνώμης ότι αν προσπαθείς να συλλάβεις τον «μέγα» με τα δικά σου, μικρά μέτρα και σταθμά, κάνεις λάθος. Ο Αλέξανδρος έκανε ό,τι έκανε γιατί εκείνος μπορούσε να το κάνει, όχι εμείς. — Πόσο «πρώτο θέμα» θεωρείται ο Μέγας Αλέξανδρος στην παγκόσμια βιβλιογραφία; Ήταν για σας αυτό κίνητρο ικανό ώστε να καταπιαστείτε με την ιστορία του; Ήρκος: Για να φτάσουμε στην έκδοση αυτή χρειάστηκε μια προεργασία. Επί δυόμισι δεκαετίες παρακολουθήσαμε ένα μεγάλο πνεύμα, τον κλασικό Γερμανό ιστορικό Ντρόιζεν, μια κορυφαία μορφή της Γερμανίας, μαθητή των μεγαλύτερων φιλολόγων και φιλοσόφων της εποχής του, ιδεαλιστή, ο οποίος έθεσε το θέμα του ελληνισμού εν γένει. Ως εκείνη την εποχή, όσο και αν μας φαίνεται παράξενο, οι Γερμανοί κλασικιστές, όταν μιλούσαν για την αρχαία Ελλάδα, αναφέρονταν στο «αθηναϊκό μεγαλείο» και την Ιωνία, ένα «παράρτημα» των Αθηνών. Αυτό δεν είναι τυχαίο, γιατί στην ουσία οι Ίωνες φιλόσοφοι πρωτοσυζητήθηκαν από τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, οι οποίοι διέσωσαν αποσπάσματα της φιλοσοφίας τους. Άρα, για τους ενθουσιασμένους Γερμανούς κλασικιστές, η πνευματική ανάπτυξη της αρχαίας Ελλάδας με όλους τους φιλοσόφους, τραγικούς και ιστορικούς της, ήταν αθηναϊκή υπόθεση και όταν η Αθήνα υπέκυψε στη Μακεδονία, θεώρησαν ότι δεν υπάρχει τίποτε άλλο σημαντικό να ειπωθεί. Είχαν ακολουθήσει τη γραμμή του Δημοσθένη που έλεγε ότι οι Μακεδόνες είναι βάρβαροι. Ηττηθήκατε, τελειώσατε, έπεσε η Αθήνα, δεν μας ενδιαφέρει. Ο Ντρόιζεν, το 1877, στην έκδοσή του για τον Μέγα Αλέξανδρο είπε ότι εδώ έχουμε μια μετάπλαση αυτού του πνεύματος, του ελληνισμού, όπως τον όρισε, τον οποίο δεν μεταδίδουν οι ίδιοι οι Αθηναίοι γιατί είναι παρηκμασμένοι και υποδουλώθηκαν στους Μακεδόνες. Ωστόσο, οι Μακεδόνες δεν έκαναν τίποτε άλλο παρά να μεταφέρουν το αθηναϊκό πνεύμα, τον αθηναϊκό πολιτισμό και την ελληνική γλώσσα ως τα πέρατα της τότε γνωστής οικουμένης. Ο Καβάφης, ευαίσθητος και άνθρωπος της παροικίας, το είχε καταλάβει αυτό και το έκανε ποίηση. Η ποιητική του περσόνα ήταν κάτοικος μιας μακρινής ελληνιστικής επαρχίας, πολύ μακριά από την ελληνική μητρόπολη. Ο Ντρόιζεν ήταν Πρώσος και τον βοηθούσε η ιδέα του ελληνισμού, που δεν περιοριζόταν στον ελλαδικό χώρο, να πει στους Γερμανούς συμπατριώτες του να ενωθούν, γιατί η Γερμανία τότε ήταν χωρισμένη σε πολλά μικρά κρατίδια. Δηλαδή, όπως στην αρχαία Ελλάδα όλοι συνενώθηκαν κάτω από το σκήπτρο των Μακεδόνων, έτσι να έκαναν κι εκείνοι. Δυστυχώς, ο Μέγας Αλέξανδρος δεν είχε την τύχη να έχει πλάι του έναν μεγάλο ιστορικό, όπως ήταν ο Θουκυδίδης για τους Αθηναίους. Ο Θουκυδίδης ήταν στρατηγός και αυτόπτης μάρτυς του Πελοποννησιακού Πολέμου. Ήταν επίσης πολύ καλός αξιολογητής των πληροφοριών, όντας πολύ μορφωμένος φιλόσοφος. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO Δυστυχώς, ο Μέγας Αλέξανδρος δεν είχε την τύχη να έχει πλάι του έναν μεγάλο ιστορικό, όπως ήταν ο Θουκυδίδης για τους Αθηναίους. Ο Θουκυδίδης ήταν στρατηγός και αυτόπτης μάρτυς του Πελοποννησιακού Πολέμου. Ήταν επίσης πολύ καλός αξιολογητής των πληροφοριών, όντας πολύ μορφωμένος φιλόσοφος.
     — Πώς η μορφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου ερμηνεύεται από τους ιστορικούς ανάλογα με τις συγκυρίες ή σκοπιμότητες της κάθε εποχής; Στάντης: Μετά τον Ντρόιζεν έρχονται κι άλλοι, κυρίως Γερμανοί, αλλά και Άγγλοι ιστορικοί που γράφουν κεφάλαια της ελληνιστικής ιστορίας. Ξαφνικά, φτάνει μια καμπή που εκδηλώνεται πάνω στο πρόσωπο του Αλέξανδρου. Εμείς οι Έλληνες βλέπαμε ανέκαθεν τον Μακεδόνα στρατηλάτη ως άμεμπτο ήρωα. Όμως, το αντι-αλεξανδρινό ρεύμα είχε δημιουργηθεί ήδη από κάποιους αρχαίους ιστορικούς και παρατηρήθηκε ξανά μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στη Μεγάλη Βρετανία. Εκεί, μέχρι το 1945-50 επικρατούσε η εκδοχή του ιδεαλιστή κλασικιστή Ταρν, ο οποίος ήξερε τα πάντα για τον Μέγα Αλέξανδρο και την ελληνιστική εποχή. Ο Ταρν, όπως και ο Ντρόιζεν, έβλεπε στον Αλέξανδρο το παράδειγμα του ήρωα που πραγματώνει το ιδεώδες τού να ενωθεί ο κόσμος σε μια παγκόσμια, βρετανική κοινοπολιτεία. Όταν όμως η Βρετανική Αυτοκρατορία κατέρρευσε, η αγγλοσαξωνική ιστοριογραφία άρχισε να πελεκάει την προσωπικότητα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και να γυρίζει ανάποδα τις ιστορίες του Ντρόιζεν και του Ταρν. Για παράδειγμα, έγραφαν ότι δεν ενδιέφερε τον Αλέξανδρο να ενώσει τους λαούς, αλλά ό,τι έκανε το έκανε γιατί είχε ανάγκη από στράτευμα. Ή κάποιος ανέφερε ότι ήταν μέθυσος. Ή άλλος ότι ήταν ψυχολογικά ασταθής. Και η αρνητική εικόνα του πολλαπλασιαζόταν απ' όλο και περισσότερα βιβλία, σοβαρών οίκων μάλιστα, που χρησιμοποιούσαν τις αρχαίες πηγές και μαρτυρίες προς τεκμηρίωση. Μέθυσος, τεκνά, έκλυτος βίος, προσκόλληση στη μητέρα, και όλα αυτά τα πιπεράτα βασισμένα πάντα στα σχετικά αποσπάσματα. Μήπως αυτή ήταν μια μινιμαλιστική τάση που ήθελε την αποκαθήλωση των «μεγάλων» στρατηγών και ο Μέγας Αλέξανδρος ή ο Ναπολέων δεν ήταν τόσο μεγάλοι τελικά; Είμαστε της γνώμης ότι αν προσπαθείς να συλλάβεις τον «μέγα» με τα δικά σου, μικρά μέτρα και σταθμά, κάνεις λάθος. Ο Αλέξανδρος έκανε ό,τι έκανε γιατί εκείνος μπορούσε να το κάνει, όχι εμείς. Γι' αυτό αρχίσαμε ν' αναρωτιόμαστε ποιοι ήταν εκείνοι και για ποιους λόγους εστίαζαν στην αρνητική εικόνα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. — Πόσο σημαντικοί είναι για την ιστοριογραφία του Μεγάλου Αλεξάνδρου οι αυτόπτες μάρτυρες και οι πρώτες πηγές; Ήρκος: Ενώ έχουμε την ιστορία του φιλόσοφου Αρριανού (στην οποία βασίζεται και η ιστοριογραφία του Ντρόιζεν), που γράφει 500 χρόνια μετά την εποχή του Αλέξανδρου, επιλέγοντας τις πιο σοβαρές και αξιόπιστες πηγές, όπως τα απομνημονεύματα του στρατηγού Πτολεμαίου, έρχονται διάφοροι ιστορικοί-μινιμαλιστές που βρίσκουν διαφορετικές πρώτες πηγές για να κλονίσουν τη θετική εικόνα της ιστορίας του Αρριανού. Δυστυχώς, ο Μέγας Αλέξανδρος δεν είχε την τύχη να έχει πλάι του έναν μεγάλο ιστορικό, όπως ήταν ο Θουκυδίδης για τους Αθηναίους. Ο Θουκυδίδης ήταν στρατηγός και αυτόπτης μάρτυς του Πελοποννησιακού Πολέμου. Ήταν επίσης πολύ καλός αξιολογητής των πληροφοριών, όντας πολύ μορφωμένος φιλόσοφος. Στάντης: Σκεφτήκαμε, λοιπόν, ότι την ώρα που ο Άγγλος ή ο Γάλλος ιστορικός αναφέρει τεκμήρια από τις πρώτες πηγές, π.χ. «αυτό το λέει ο Νέαρχος, ότι ο Αλέξανδρος τα έπινε από το πρωί μέχρι το βράδυ, αυτό το λέει ο Ονησίκριτος, ότι ήταν χαμένος στον κόσμο του, ή αυτό το λέει ο τάδε ότι σκότωνε όποιον έβρισκε μπροστά του», θα πρέπει να υπάρχει ένα βιβλίο με αυτές τις πρώτες πηγές. Εμείς, όχι μόνο μαζέψαμε και μεταφράσαμε 350 αποσπάσματα, πρώτες πηγές, από 42 αρχαίους ιστορικούς, αλλά προσθέσαμε και τις βιογραφίες τους, κάνοντας μια λεπτομερή αξιολόγηση, έτσι ώστε ο αναγνώστης να ξέρει αν π.χ. ο ιστορικός ήταν κόλακας ή ψεύτης. Κάναμε στάθμιση, όση μπορεί να γίνει μέσα από τα σωζόμενα έργα, του τι είδους ιστορία ήταν αυτή. Αξιόπιστη; Τερατολογία; Με ποιο κέντρο βάρους; Τον Αλέξανδρο; Την εκστρατεία; Την προσωπική του προβολή; Μήπως έγραψε για να απαντήσει ή να αποκαταστήσει τη φήμη του; Ή είναι ανεκδοτολόγος που ψάχνει ιστοριούλες και βίτσια στην Αυλή, χωρίς καν να ξέρει το δρομολόγιο της εκστρατείας; Στην περίπτωση, βέβαια, του στρατηγού Πτολεμαίου, ναι μεν έχουμε μια ακριβή και σοβαρή καταγραφή γεγονότων, αλλά είναι τόσο βαρετή, που δεν διαβάζεται. Στην ουσία, ο Πτολεμαίος κρατάει στρατιωτικά πρακτικά, κάτι σαν μια επίσημη ιστορία του ΓΕΣ που δεν περιέχει όλη την αλήθεια, ούτε τη γνώμη του γράφοντα. Ποιον θα πιστέψουμε λοιπόν; Μέγας Αλέξανδρος. Οι πρώτες πηγές - Τα αποσπάσματα των αρχαίων ιστορικών. Εκδόσεις Gutenberg Στο σημείο αυτό, ο Ήρκος και ο Στάντης διάνθισαν την κουβέντα με ακόμα περισσότερα παραδείγματα αξιολόγησης των πρώτων πηγών του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο αναγνώστης θα τα βρει όλα εκεί, στις πρώτες 100 σελίδες της διαφωτιστικής έκδοσης που ανέλαβαν να προσφέρουν όχι μόνο στην πανεπιστημιακή έρευνα και διδακτική αλλά και στον ιστορικό μελετητή. Με τη σκέψη πάντα στους επίμονους κι ενθουσιώδεις κλασικούς φιλολόγους Ήρκο και Στάντη Αποστολίδη και το πολύτιμο πόνημά τους, δεν λησμόνησα και το άσβεστο πάθος του πατέρα τους Ρένου για τη ζώσα ιστορική μαρτυρία, όταν ο ίδιος επιχείρησε να γίνει η «πρώτη πηγή» κάποτε. Στο αυθεντικό έργο «Πυραμίδα 67», μια καταγραφή του Εμφυλίου από τον ίδιο, όντας τυφεκιοφόρος του Εθνικού Στρατού κατά τις εκκαθαριστικές εκστρατείες της Ρούμελης και της Πελοποννήσου, ορκίστηκε να μη ρίξει ούτε μία σφαίρα αλλά να γράψει για τον θάνατο και την καταστροφή που έζησε γύρω του. Πηγή: www.lifo.gr

Η ιστορία της αραβικής λογοτεχνίας…

Οκτ19 by earkas

House of Wisdom, Yahyá al-Wasiti (1237).

_________________________________________

 Η Ελένη Καπετανάκη, μεταφράστρια του βιβλίου «Το καντήλι της Ουμ Χάσιμ» του Γιάχια Χάκι (Αίγυπτος) , που θα κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Μαΐστρος, μας αφηγείται τη συνοπτική ιστορία της αραβικής λογοτεχνίας. Η συμβολή του ισλαμικού πολιτισμού στη διάσωση, μέσω των μεσαιωνικών μεταφράσεων της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, είναι μείζονος σημασίας για τον ευρωπαϊκό δυτικό πολιτισμό. Σήμερα είναι ίσως πιο καίριο από ποτέ οι άνθρωποι της Δύσης να ανακαλύψουμε την αληθινή ταυτότητα του ισλαμικού πολιτισμού, ο οποίος, όπως επισημαίνει η φίλη Ελένη, «καμία σχέση δεν έχει με τις αγριότητες που παρακολουθούμε στους τηλεοπτικούς μας δέκτες». Το κείμενο αυτό αποτελεί το δεύτερο μέρος ενός αφιερώματος στην αραβική λογοτεχνία με τη δική της επιμέλεια. Την ευχαριστώ ιδιαιτέρως για την τιμή που μου κάνει.

Θαλής ο Μιλήσιος, «Πάντα πλήρη θεών και δαιμόνων»

«Χαλεπόν Εαυτόν Γνώναι» «Πάντα πλήρη θεών και δαιμόνων». Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, ο Θαλής υπήρξε ο πρώτος φιλόσοφος και η φιλοσοφία αρχίζει με αυτόν. Δεν υπήρξε γνωστός σε εμάς φιλόσοφος πριν από τον Θαλή τον Μιλήσιο. Υιός του Εξαμύου και της Κλεοβουλίνης, γεννήθηκε στα τέλη του 7ου π.κ.ε. αιώνα και πέθανε στα μέσα του 6ου.

Η σκέψη του ουσιαστικά σηματοδοτεί την αφετηρία της οργανωμένης Ελληνικής Φιλοσοφίας και ο ίδιος -θεμελιωτής της λεγομένης «Ιωνικής Σχολής»- απεκλήθη ορθώς από τους σύγχρονους ελληνιστές μελετητές, «Πατέρας Της Φιλοσοφίας»: «πρώτος την περί φύσεως ιστορίαν τοις Έλλησιν εκφήναι» (όπως έγραψε ο Σιμπλίκιος).

Διαθρησκειακός διάλογος για την ειρήνη στη Μέση Αντολή, σήμερα στην Αθήνα

Το επίκεντρο ενός σημαντικού διαλόγου, υπό τη σκιά των δραματικών συγκρούσεων σε διάφορες περιοχές της Μέσης Ανατολής, γίνεται, σήμερα και αύριο, η Αθήνα, που θα ενώσει για πρώτη φορά όλες τις χριστιανικές Εκκλησίες της Μέσης Ανατολής, ηγέτες και επιφανείς προσωπικότητες του μουσουλμανικού και εβραϊκού κόσμου, καθώς και υπουργούς Εξωτερικών τεσσάρων χωρών.

Η Διεθνής Διάσκεψη με θέμα «Θρησκευτικός και πολιτιστικός πλουραλισμός και ειρηνική συνύπαρξη στη Μέση Ανατολή», που διοργάνωσε το υπουργείο Εξωτερικών, με πρωτοβουλία του Νίκου Κοτζιά, και αρχίζει σήμερα, είναι μία ελληνική προσπάθεια για τον συντονισμό των προσπαθειών στην προστασία των χριστιανικών πληθυσμών και τον σεβασμό της πολυπολιτισμικότητας και της πολυθρησκευτικότητας στη Μέση Ανατολή.

Οι επαναστάτες που έγιναν υπουργοί

Η δεκαετία του 1980 υπήρξε η ύστερη φάση της Μεταπολίτευσης, η εποχή που αναμετρήθηκαν με την πραγματικότητα τα οράματα, όχι μόνο των αμέσως προηγούμενων χρόνων αλλά και παλαιότερων εποχών: το κεντροαριστερό σχέδιο της δεκαετίας του ’60 για μια δημοκρατική κοινωνία που θα συνδύαζε τον σεβασμό των ατομικών ελευθεριών με μια κεϊνσιανή, φιλολαϊκή οικονομική πολιτική και τον δομικό εκσυγχρονισμό της ελληνικής κοινωνίας, ακόμη και οι ΕΑΜικές επαγγελίες για ένα λαοκρατικό καθεστώς που θα κινούνταν σε

Η οδός «Π.Τσαλδάρη» στο Κερατσίνι μετονομάζεται σε «Παύλου Φύσσα» .

Σε λεωφόρο Παύλου Φύσσα θα μετονομαστεί η κεντρική λεωφόρος του Κερατσινίου Παναγή Τσαλδάρη.

Η κεντρική λεωφόρος του Κερατσινίου, όπου βρίσκεται και το μνημείο του Παύλου Φύσσα, θα λάβει το όνομα του αντιφασίστα μουσικού που δολοφονήθηκε από τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής πριν από 2 χρόνια, για να θυμίζει σε όλους ότι ο Παύλος μπορεί να έφυγε άδικα, αλλά κανείς δεν ξεχνά.

Η απόφαση ελήφθη από τον Δήμο Κερατσίνιου – Δραπετσώνας.

 

olympia.gr

Υιοθεσίες λόγω ανέχειας

Μετά το σοκ στην τοπική κοινωνία της Πάτρας με τις 6 απόπειρες αυτοκτονίας σε μία εβδομάδα, από τις οποίες οι τρεις είχαν τραγική κατάληξη, άλλο ένα περιστατικό έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο της θλίψης και της εξαθλίωσης που έχει οδηγήσει τους πολίτες η οικονομική κρίση.Νεαρή μητέρα ζήτησε από τον Σύλλογο «Το φωτεινό Αστέρι» να δώσουν το παιδί της για υιοθεσία αφού η ίδια δεν μπορεί να του προσφέρει καθημερινά τα προς το ζην.

Αυτό αποκάλυψε στο PatrasTimes.gr o πρόεδρος του Συλλόγου, Χρήστος Σπηλιόπουλος, σημειώνοντας πως μέσα στον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο 120 οικογένειες της Αχαϊκής πρωτεύουσας ζήτησαν τη βοήθεια του Φωτεινού Αστεριού.

Patras Times

Ελλάδα: Η χώρα με τους πιο μορφωμένους άστεγους

Φάνηκαν ήδη τα πρώτα δείγματα ανάκαμψης και ανάπτυξης στη χώρα μας, αφού –σύμφωνα με έρευνα της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Κλίμακα»- το μορφωτικό επίπεδο των Ελλήνων αστέγων είναι πολύ πιο υψηλό από το πρόσφατο παρελθόν, και μάλιστα ο ένας στους πέντε έχει πτυχίο.
Στόχος της κυβέρνησης είναι όλοι οι άστεγοι να είναι πτυχιούχοι, και αυτό είναι σχετικά εύκολο να επιτευχθεί, αφού όλα δείχνουν πως οι πτυχιούχοι θα μείνουν άστεγοι.

Σαν Σημερα τα Πρωτοσέλιδα της «Αλλαγης» την Δευτέρα 19-10-1981 !

Σχετικά με τις διαφημίσεις

ΤΟΥΡΚΙΑ :ΜΕ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ "ΦΙΛΙΑ", ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΚΟΥΡΔΟΥΣ (Μικρή συλλογή άρθρων)

Α)Η Τουρκία, το τελευταίο καταφύγιο της Γερμανίας και το αντίστροφο.

του Αλέξανδρου Δρίβα, Υποψήφιου Διδάκτορα Διεθνών Σχέσεων.
Από τη μέρα που ξέσπασε η κρίση στην Ουκρανία στα τέλη του 2013, όλοι λίγο πολύ γνώριζαν πως αυτό που αναφέρουμε τετριμμένα ως «γεωπολιτικές ισορροπίες», επρόκειτο να αλλάξουν άρδην. Μπορεί τα γεγονότα ως αυτά καθ’ αυτά να ξεσπούν με απρόβλεπτο τρόπο, ωστόσο, οι τάσεις είναι σε κάποιον βαθμό αναγνώσιμες. Η μετάβαση του διεθνούς συστήματος από το διπολικό, στο πολυπολικό σύστημα, δε γίνεται να γίνει «ειρηνικά». Η ευρύτερη περιοχή στην οποία ανήκει και η Ελλάδα, έχει μετατραπεί στην κυριολεξία, σε ένα τραπέζι bras de ferre στο οποίο συγκρούονται συμφέροντα με γεωπολιτική και γεωοικονομική υφή.
Τα απότοκα των εξελίξεων της Συρίας, ανακύπτουν με ταχύτατο τρόπο και ακόμη, δεν έχει ξημερώσει η επόμενη μέρα για τη Δαμασκό. Με μεγάλο ενδιαφέρον, παρατηρούμε μια επαναπροσέγγιση της Τουρκίας με την Ε.Ε. Πώς αυτή μπορεί να αποδελτιωθεί; Ποιοί είναι οι λόγοι που το Βερολίνο προσεγγίζει την Άγκυρα; Είναι μόνο το ζήτημα των προσφύγων που καθορίζει αυτήν την απότομη «άνοιξη» των γερμανο-τουρκικών σχέσεων;

Today in Military History: October 19, 202 BC:Battle of Zama: Romans Defeat Carthaginians to End Second Punic War

 by Siggurdsson

 

 

"Battle of Zama" by Henri-Paul Motte (1890)
(Unless otherwise indicated, all illustrations are courtesy of Wikipedia)

Today in Military History: October 19, 202 BC
Our mini-history lesson for today takes us back to the late third century BC, to the climax of the Second Punic War between the Roman Republic and the Carthaginian Empire. After the great general of Carthage Hannibal took the war to the Italian homeland, he failed to capture Rome. So Rome returned the favor, and drew Hannibal and his veteran forces back to defend its capital.

Ο Μακιαβέλι για τους Γερμανούς…

Ιουλ28 by Mαν.Αρκάς

«Όποιος μελετάει τα τωρινά και τα περασμένα βλέπει αμέσως ότι σ” όλες τις πολιτείες 
και σ” όλους τους λαούς βλογιούνται οι ίδιες λαχτάρες κι οι ίδιες διαθέσεις,
τέτοιες που σταθήκανε πάντα»
Μακιαβέλι
Γράφει ο Ερανιστής

---

Το πρώτο εξάμηνο του 1508, ο Μακιαβέλι, ως μέλος διπλωματικής αποστολής, επισκέφτηκε βιαστικά ένα μέρος της Νότιας Γερμανίας· μέσω της Γενεύης και τη Κωνσταντίας διέσχισε την Ελβετία, πέρασε μόνο από το Τυρόλο κι έφτασε μέχρι το Ίνσμπουργκ· δεν είδε δηλαδή καθόλου τις πλούσιες γερμανικές πόλεις της Χανσεατικής Ένωσης, δηλαδή την ένωση των γερμανικών κατά βάσιν πόλεων της Βαλτικής και της Βόρειας Θάλασσας (Γερμανική Χάνσα). Ωστόσο, έχοντας προφανώς κι άλλη πληροφόρηση εκτός από την προσωπική παρατήρηση, οι επισημάνσεις του για τα βασικά χαρακτηριστικά της γερμανικής αυτοκρατορίας είναι σωστές.

Κύριες εμπορικές αρτηρίες της Χανσεατικής ένωσης

---

Ο πρακτικός προσανατολισμός της μακιαβελικής σκέψης και η δυνατότητα της πρόβλεψης συνδέονται οπωσδήποτε με την ανάπτυξη της ιταλικής διπλωματίας και τις υπηρεσιακές ανάγκες όλο και περισσότερων κρατικών αξιωματούχων και υπαλλήλων. (Ο ίδιος ο Μ. για ένα διάστημα είχε εργαστεί ως γραμματέας τη φλωρεντινής δημοκρατίας, κάτι, ας πούμε, σαν σημερινός γενικός γραμματέας του υπουργείου εξωτερικών). Και η τελευταία λεπτομέρεια μπορεί να είναι χρήσιμη και καθοριστική, για όποιον σχεδιάζει την λεγόμενη εξωτερική πολιτική ενός κράτους. Στα κείμενα του Μακιαβέλι, ιδιαίτερα στις διπλωματικές εκθέσεις και την αλληλογραφία του, καταγράφονται λεπτομερώς σχεδόν τα πάντα, όσα μπορούσαν να επηρεάσουν την άσκηση της πολιτικής, με συγκεκριμένους κάθε φορά στόχους. Στην «Εικόνα των γερμανικών πραγμάτων» διαβάζουμε:
«Το πιο σπουδαίο πράγμα για έναν πρεσβευτή που βρίσκεται στο εξωτερικό για λογαριασμό ενός ηγεμόνα ή μιας δημοκρατίας είναι να μαντέψει καλά τη μελλοντική κατάσταση, τόσο στα διπλωματικά πράγματα όσο και στις πράξεις· γιατί όποιος μαντεύει φρόνιμα και δίνει να καταλάβει καλά ο ανώτερος του είναι αιτία για να μπορεί ο ανώτερος του να πολιτεύεται καλά στις υποθέσεις του και να παίρνει τα μέτρα του έγκαιρα.»

Ο Μακιαβέλι για τον μοναχό Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα…

=

  by earkas

Ο Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα

---

«Εμείς οι Ιταλοί χρωστάμε πρώτα πρώτα στην Εκκλησία και στο παπαδαριό που καταντήσαμε άθρησκοι και κακοί.»
Νικολό Μακιαβέλι
Γράφει ο Ερανιστής

---

Για τον Μακιαβέλι, κάθε θρησκευτικός ηγέτης ασκεί πολιτική εξουσία, όποιες κι αν είναι οι δηλωμένες προθέσεις του. Στον Ηγεμόνα και αλλού, ο Μωυσής θεωρείται ξεκάθαρα πολιτικός ηγέτης, και μάλιστα ένοπλος. Βεβαίως, η αξιοσύνη (virtu) του ηγέτη χρειάστηκε να συμπέσει με τη δουλεία των Ισραηλιτών στους Αιγυπτίους για ν” αναδειχθεί. Ο Μακιαβέλι, αν και κάποτε απορεί για κάποια θαύματα, δε φαίνεται να πιστεύει σ” αυτά. Ωστόσο, διαβλέπει καθαρά, ότι πολλές λαϊκές θρησκευτικές δοξασίες, προλήψεις και δεισιδαιμονίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για πολιτικούς σκοπούς. Με άλλα λόγια, η πολιτική ως αξίωση δύναμης και ισχύος, μιλάει κάποτε τη γλώσσα της θρησκείας. Τέτοια είναι η περίπτωση του μοναχού Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα (21 Σεπτεμβρίου 1452 – 23 Μαΐου 1498). Ο Σαβοναρόλα, σύγχρονος σχεδόν του Μακιαβέλι, ήταν πολιτικός και θρησκευτικός ηγέτης της Φλωρεντίας. Ανήκε στο τάγμα των Δομινικανών μοναχών και ασκούσε τεράστια τεράστια επιρροή στον λαό της Φλωρεντίας. Υπήρξε πολιτικός και θρησκευτικός ηγέτης της πόλης από το 1494 μέχρι την εκτέλεσή του, το 1498. Όσο κράτησε η ηγεσία του, κήρυσσε την εγκράτεια και ήταν πολέμιος της αγάπης των Φλωρεντινών για τις τέχνες. Ήταν εναντίον της διαφθοράς και του Πάπα Αλέξανδρου ΣΤ΄, ενώ πρωτοστάτησε και στο κάψιμο βιβλίων. Ο Σαβοναρόλα σταδιακά επιτέθηκε σε όλους τους εκπρόσωπους της εξουσίας, στον Πάπα και στην ισχυρή οικογένεια των  Μεδίκων.

Γιατί ο «νέος» ΣΥΡΙΖΑ υπηρετεί το νεοφιλελευθερισμό;

του Δημήτρη Μακροδημόπουλου.
Ποιο ήταν το αποκορύφωμα της αναλγησίας στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης; Η γνωστοποίηση από τον υπουργό Εργασίας κ. Κατρούγκαλο της κατάργησης διατάξεων του Νόμου Στρατούλη (ν. 4331/2015), που θα στερήσουν από 20.000 ανασφάλιστους υπερήλικες το δικαίωμα στη κατώτατη σύνταξη του ΟΓΑ, την οποία ελάμβαναν κατά το παρελθόν, περικόπηκε ουσιαστικά από την Κυβέρνηση Σαμαρά με το Νόμο 4093/2012 με την επιβολή δυσμενέστατων όρων χορήγησης και επανήλθε από 1/10/2015 με το νόμο Στρατούλη (άρθρο 31). Πρόσθετα καταργούνται τα άρθρα 38 και 39 του ν. 4331/2015 και αδυνατούν έτσι περίπου 5000 οφειλέτες του ΟΑΕΕ  να λάβουν σύνταξη με συμψηφισμό της οφειλής ενώ ακυρώνεται η δυνατότητα των νέων  Μηχανικών, οι οποίοι πένονται στην κυριολεξία, να επιλέξουν κατώτερη ασφαλιστική κατηγορία πληρώνοντας χαμηλότερη εισφορά προς το ΕΤΑΑ.  Τα παραπάνω επιβεβαιώθηκαν στο σχέδιο νόμου που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση, κατατέθηκε στη Βουλή και ψηφίστηκε μαζί με όλα τα προαπαιτούμενα την περασμένη Παρασκευή. Ο κ. Κατρούγκαλος αναδείχθηκε πολιτικά μέσα από το κίνημα των Αγανακτισμένων. Αν λοιπόν ο ίδιος εμφανίζονταν το 2011 «αγανακτισμένος», όταν οι συνέπειες των μνημονίων απείχαν πολύ από τις σημερινές διαστάσεις τους, πώς μπορεί να δικαιολογήσει σήμερα τη μετάλλαξή του σε νεοφιλελεύθερο και τον εμπαιγμό των ψηφοφόρων του προεκλογικά; Γιατί λοιπόν ΣΥΡΙΖΑ και όχι ΝΔ, που είναι εξειδικευμένη στο νεοφιλελευθερισμό και τον εφαρμόζει με χειρουργική ακρίβεια ενώ οι απαίδευτοι του ΣΥΡΙΖΑ τον εφαρμόζουν χωρίς να τον έχουν διδαχθεί και ως εκ τούτου οι απώλειες στην κοινωνία εξ αιτίας των μέτρων θα μεγιστοποιηθούν;. Ας μην απορούμε, αλλά εδώ έφτασε η πολιτική ζωή του τόπου. Να μας παρέχει μόνον τη δυνατότητα να επιλέξουμε τον πιο ανώδυνο εκτελεστή μας. Διότι δεν είναι μόνον η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τα μικρότερα κόμματα των «προθύμων»  της εξουσίας (πλην ΚΚΕ) που περιμένουν το νεύμα να συγκυβερνήσουν, και δεν μας επιτρέπουν άλλη επιλογή

Pomp And Circumstance

Ορχηστρική σουίτα πέντε εμβατηρίων, που συνέθεσε από το 1901 έως το 1930 ο σημαντικός άγγλος συνθέτης Έντουαρντ Έλγκαρ (1857-1939). Ο πλήρης τίτλος του έργου είναι Pomp and Circumstance Military Marches, op. 39 και προέρχεται από τον παρακάτω στίχο της τραγωδίας του Σαίξπηρ Οθέλος (τρίτη πράξη, τρίτη σκηνή):

…Farewell the neighing steed and the shrill trump,
The spirit-stirring drum, th'ear-piercing fife,
The royal banner, and all quality,
Pride, pomp, and circumstance of glorious war!...

Μανόλο Εσκομπάρ 1931 – 2013

Ισπανός τραγουδιστής και ηθοποιός, γνωστός από τις μεγάλες επιτυχίες του El Porompompero και Y Viva Espana, που έγιναν συνθήματα στις εξέδρες των ποδοσφαιρικών γηπέδων, ενώ ειδικά το δεύτερο συνοδεύει τους θριάμβους της Εθνικής Ισπανίας.
Ο Μανόλο Γκαρθία Εσκομπάρ γεννήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1931 στην πολίχνη της Ανδαλουσίας, Λας Νόριας ντε Ντάθα. Ήταν το πέμπτο από τα δέκα παιδιά του Αντόνιο Γκαρθία και της Μαρία Ντελ Κάρμεν Εσκομπάρ. Από μικρός έμαθε λαούτο και πιάνο και βοηθούσε τη φτωχή οικογένειά του, τραγουδώντας σε λαϊκά πανηγύρια. Στα δύσκολα χρόνια μετά τον ισπανικό εμφύλιο μετακόμισε στη Βαρκελώνη.

Gretchen am Spinnrade

Η πρώτη μεγάλη επιτυχία του αυστριακού συνθέτη Φραντς Σούμπερτ (1797-1828) στο χώρο του λιντ (τραγουδιού).
Η Μαργαρίτα με τη ρόκα, όπως θα μπορούσε να αποδοθεί στα ελληνικά ο τίτλος του λιντ, γράφτηκε στις 19 Οκτωβρίου 1814, από τον 17χρονο Σούμπερτ, για γυναικεία φωνή (σοπράνο ή μετζοσοπράνο) και πιάνο. Εκδόθηκε στις 30 Απριλίου του 1821.

Αλμανάκ Βασική Έκδοση 19 Οκτωβρίου

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΘΑΝΑΤΟΙ

μ. Χ.

1912

Αρχίζει η μάχη των Γιαννιτσών, μία από τις σημαντικότερες του Α' Βαλκανικού Πολέμου. Η λαμπρή νίκη του Ελληνικού Στρατού κατά τη μάχη αυτή ανοίγει τον δρόμο προς τη Θεσσαλονίκη.

Λουί και Ογκίστ Λιμιέρ 1864–1948 / 1862–1954

Οι αδελφοί Λιμιέρ, ο Λουί (5 Οκτωβρίου 1864 - 6 Ιουνίου 1948) και ο Ογκίστ (19 Οκτωβρίου 1862 - 10 Απριλίου 1954), γεννήθηκαν στην πόλη Μπεζανσόν της Γαλλίας, αλλά και οι δύο μεγάλωσαν στη Λιόν, όπου ο πατέρας τους διατηρούσε κατάστημα φωτογραφικών ειδών.
Από τα νεανικά τους χρόνια εργάστηκαν στην οικογενειακή επιχείρηση και από το 1892 ασχολήθηκαν με τη δημιουργία κινούμενης εικόνας. Κατασκεύασαν μία μηχανή λήψης και προβολής, για την οποία έλαβαν δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στις 13 Φεβρουαρίου του 1894.

Κωνσταντίνος Μητσοτάκης 1918 – ...

Έλληνας πολιτικός από την Κρήτη, που δέσποσε στα πολιτικά πράγματα της χώρας στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα. Διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας από τις 11 Απριλίου 1990 έως Μάιο του 1990 έως τις 13 Οκτωβρίου 1993.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης γεννήθηκε στα Χανιά στις 18 Οκτωβρίου 1918. Ήταν ο δευτερότοκος γιος του δημοσιογράφου και πολιτικού Κυριάκου Μητσοτάκη (1883-1944) και της Σταυρούλας Πλουμιδάκη, γόνου πολιτικής οικογένειας των Χανίων και μικρανιψιάς του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στα Χανιά, όπου ολοκλήρωσε τις βασικές σπουδές τον Ιούνιο του 1935 από το Πρακτικό Λύκειο της πόλης. Στη συνέχεια σπούδασε νομικά, πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), από το οποίο αποφοίτησε τις παραμονές του ελληνοϊταλικού πολέμου το 1940.

Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων

Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων, ένα από τα πλέον αγαπημένα παραμύθια μικρών και μεγάλων σ' όλο τον κόσμο, γράφτηκε στα μέσα του 19ου αιώνα από τον άγγλο Λιούις Κάρολ, κατά κόσμον Τσαρλς Λούντβιντζ Ντόντγκσον. Στο κλασσικό αυτό βιβλίο, ο συγγραφέας σατιρίσει και καυτηριάσει τον τρόπο ζωής της εποχής του, ενώ μεταφέρει και την αγωνία των παιδιών για τον κόσμο που τους φτιάχνουν οι μεγάλοι. Η Αλίκη, εκπρόσωπος της παιδικής αφέλειας και ανησυχίας, κουβαλά όλα τα ερωτήματα, τις αγωνίες και τα μυστήρια της εποχής της, ταξιδεύοντας σε μια χώρα της φαντασίας της, γεμάτη απορίες, αγωνία και περιέργεια.

Άγιος Λουκάς ο Ευαγγελιστής

Ένας από τους τέσσερις ευαγγελιστές, άγιος της Χριστιανικής Εκκλησίας και εκ των συνεργατών του Αποστόλου Παύλου. Σύμφωνα με την παράδοση, είναι ο συγγραφέας τού τρίτου συνοπτικού Ευαγγελίου («Κατά Λουκάν») και των «Πράξεων των Αποστόλων». Η μνήμη του τιμάται από τη Χριστιανοσύνη στις 18 Οκτωβρίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Λουκάς.
Ο Λουκάς, σύμφωνα με την παράδοση (Ευσέβιος), γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Συρίας, έζησε τον 1ο αιώνα και ήταν ένας από τους πλέον μορφωμένους ανθρώπους της εποχής του. Αρχικά ήταν ειδωλολάτρης, όπως φαίνεται από το γεγονός ότι δεν μνημονεύεται από τον απόστολο Παύλο (Κολοσσαείς δ' 11) μεταξύ των μαθητών και ακολούθων του, που ήταν Εβραίοι, καθώς και από την προέλευση τού ονόματός του, που αποτελεί σύντμηση του λατινικού Λουκανός. Για τον τρόπο και τον χρόνο μεταστροφής του στη χριστιανική πίστη δεν γνωρίζουμε τίποτε.

Μόμπι-Ντικ

Ένα από τα αριστουργήματα της αμερικανικής και της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Η πλειονότητα των κριτικών δέχεται ότι το μυθιστόρημα του Χέρμαν Μέλβιλ στέκεται στο ίδιο δημιουργικό ύψος με τις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες και τα έργα του Σαίξπηρ. Το βιβλίο κυκλοφόρησε πρώτα στην Αγγλία στις 18 Οκτωβρίου 1851 με τον τίτλο Η Φάλαινα και ένα μήνα αργότερα (14 Νοεμβρίου 1851) στις ΗΠΑ, με τον τίτλο Μόμπι Ντικ ή Η Φάλαινα.
Ο Μόμπι Ντικ είναι μια θαλασσινή περιπέτεια, γεμάτη συμβολισμούς και μεταφορές. Με αφηγητή τον ναύτη Ισμαήλ, παρακολουθούμε το ταξίδι ενός σαλεμένου καπετάνιου, ονόματι Αχαάβ, που έχει βάλει σκοπό της ζωής του να ανακαλύψει και να σκοτώσει μια θηριώδη λευκή φάλαινα με το όνομα Μόμπυ Ντικ, η οποία σε ένα προηγούμενο ταξίδι τού είχε κόψει το πόδι σε μια μονομαχία τους στη θάλασσα. Ο Μέλβιλ, που είχε δουλέψει χρόνια ως ναυτικός, εστιάζεται σ' έναν «άνθρωπο που δε φοβάται Θεό, που μοιάζει με Θεό, είναι υπέροχος άνθρωπος ο Καπετάν Αχαάβ».

Τόμας Έντισον 1847 – 1931

Αμερικανός εφευρέτης και επιχειρηματίας, μία από τις επιφανέστερες μορφές στην ιστορία της τεχνολογίας. Είναι ο εφευρέτης με τις 1093 ευρεσιτεχνίες, στις οποίες περιλαμβάνονται ο ηλεκτρικός λαμπτήρας πυράκτωσης, ο φωνογράφος, το σύγχρονο τηλέφωνο, η κινηματογραφική μηχανή προβολής, οι σιδηροαλκαλικές μπαταρίες και τεχνικές κατασκευής τσιμέντου και χημικών προϊόντων. Είναι, επίσης, ο ιδρυτής του πρώτου εργαστηρίου βιομηχανικής έρευνας.
Ο Τόμας Άλβα Έντισον (Thomas Alva Edison) γεννήθηκε στις 11 Φεβρουάριου 1847 στο Μιλάνο της πολιτείας Οχάιο των Ηνωμένων Πολιτειών. Ήταν το μικρότερο από τα τέσσερα επιζήσαντα τέκνα του αυστηρού μικρέμπορου Σάμιουελ Όγκντεν και της υπομονετικής πρώην δασκάλας Νάνσι ΄Ελιοτ Εντισον. Οι γονείς του, όχι απλώς δεν είχαν περιουσία, αλλά εξαιτίας της φτώχειας τους αναγκάστηκαν να αναζητήσουν καλύτερη τύχη στο Πορτ Χιούρον του Μίσιγκαν, όπου εγκαταστάθηκαν όταν ο Τόμας ήταν επτά ετών.

Αλμανάκ Βασική Έκδοση 18 Οκτωβρίου

• Επέτειοι:  Διεθνής Ημέρα Γραβάτας, Πανευρωπαϊκή Ημέρα κατά της Εμπορίας Ανθρώπων, Ημέρα του Μακεδονικού Αγώνα.
• Γιορτάζουν:  Λουκάς, Λούκα.

Προβάλλονται μόνο τα σημαντικότερα!

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΘΑΝΑΤΟΙ

μ. Χ.

1081

Οι Νορμανδοί υπό τον Ροβέρτο Γυισκάρδο νικούν τους Βυζαντινούς υπό τον Αλέξιο Κομνηνό και Γεώργιο Παλαιολόγο στη Μάχη του Δυρραχίου και βάζουν πόδι στον ελλαδικό χώρο.

Μελίνα Μερκούρη 1920 – 1994

06/03/2015 Βούλγαρης Χρήστος Επεξεργασία Σχολιάστε Go to comments

Η Μελίνα Μερκούρη (Μαρία Αμαλία Μερκούρη) γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου του 1920. Ήταν η αγαπημένη εγγονή του δημάρχου Αθηναίων Σπύρου Μερκούρη και κόρη του βουλευτή της ΕΔΑ και υπουργού Σταμάτη Μερκούρη.
Σπούδασε θέατρο στη Δραματική Σχολή του Εθνικού (1943-46) και έκανε το ντεμπούτο της στη σκηνή το 1944. Ως πρωταγωνίστρια καθιερώθηκε το 1949 με το ρόλο της Μπλανς από το έργο του Τένεσι Ουίλιαμς «Λεωφορείον ο Πόθος». Η πρώτη κινηματογραφική δουλειά της ήταν η ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη «Στέλλα» (1955). Με το ρόλο, όμως, της Ίλια στην ταινία «Ποτέ την Κυριακή» (1960), αλλά και τη θεατρική μεταφορά του έργου στη Νέα Υόρκη, η Μελίνα Μερκούρη απέκτησε πλέον διεθνή φήμη.

Ο Ελληνοβουλγαρικός Πόλεμος του 1925

Ο στρατηγός Νίδερ και αριστερά του ο συνταγματάρχης Πάγκαλος, σε παρατηρητήριο κοντά στο Στρυμόνα.

Προκλήθηκε με αφορμή ένα μικρό συνοριακό επεισόδιο. Είχε διάρκεια μιας εβδομάδας και μικρές απώλειες (50 άνδρες).
Οι ελληνοβουλγαρικές σχέσεις, οι οποίες μετά τον Β' Βαλκανικό Πόλεμο γνώρισαν ελάχιστα διαλείμματα βελτίωσης, είχαν ενταθεί λόγω της δράσης των κομιτατζήδων σε ελληνικά εδάφη, με την ενθάρρυνση της βουλγαρικής κυβέρνησης και απώτερο σκοπό την αυτονόμηση της ελληνικής Μακεδονίας.

Ο τορπιλισμός του «Φετίχ Μπουλέντ»

Με την έναρξη του Α' Βαλκανικού Πολέμου, ο υποπλοίαρχος Νικόλαος Βότσης διατάχθηκε να επιτηρεί την παραλιακή ζώνη της Κατερίνης με το τορπιλλοβόλλο «Τ- 11», προκειμένου να μην επιχειρηθεί εκφόρτωση πολεμικών εφοδίων από τουρκικά πλοία στα μαχόμενα Οθωμανικά στρατεύματά τους στη Μακεδονία. Όμως, ο 35χρονος υδραίος αξιωματικός, γόνος ναυμάχων του '21, διψούσε για πολεμική δράση και έβαλε ως στόχο ένα παλαιό θωρηκτό του οθωμανικού στόλου, το «Φετίχ Μπουλέντ», που ναυλοχούσε στο λιμάνι της τουρκοκρατούμενης τότε Θεσσαλονίκης. Έμαθε ότι από το πλοίο είχαν αφαιρεθεί τα μεγάλα κανόνια του, τα οποία είχαν τοποθετηθεί στην ξηρά για την καλύτερη υπεράσπιση της περιοχής. Ζήτησε από το επιτελείο να δράσει και έλαβε θετική απάντηση.

Ημέρα του Μακεδονικού Αγώνα

Η Ημέρα του Μακεδονικού Αγώνα τιμάται κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή μετά την 13η Οκτωβρίου (ημερομηνία θανάτου του Παύλου Μελά το 1904) στη Μακεδονία και τη Θράκη, σύμφωνα με το Βασιλικό Διάταγμα 157 της 25/2/1969 (ΦΕΚ 46/11.3.1969).
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει πλήθος εκδηλώσεων, όπως  επίσημες δοξολογίες, επιμνημόσυνες δεήσεις, καταθέσεις στεφάνων και ομιλίες.

ΤΕΚΜΗΡΙΑ

• Tο Βασιλικό Διάταγμα 157 (ΦΕΚ 46/11.3.1969)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/worldays/319#ixzz3oyJj4RHZ