Ετικέτες

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

Taliban, warlords keeps Afghanistan’s vast wealth from hands of Kabul


afghanmine1.jpg
The return of the Taliban has wrested away Kabul's control of Afghanistan's lucrative mines. (Reuters)
Deep within the rocky landscape of Afghanistan lies an estimated $1 trillion in mineral wealth -- including rubies, emeralds and rare earth minerals -- that is enough to fund the nation's budget at current levels for the next 150 years. But the return of the Taliban is blocking the war-torn nation from tapping the vast resources that could pay for its future.
Kabul planned on earning $1.5 billion from its mineral sector, but with the Taliban resurgent, that number has been scaled way back to just $30 million, Afghanistan's Mines and Petroleum Minister Daud Shah Saba told Bloomberg News.
"Unfortunately we have failed to well manage and well control our mining sector," Saba told the news outlet last week. "With the current fragile and messy situation, it’s really hard to say when Afghanistan should expect any profits from it."

ΟΙ ΝΥΜΦΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ


neraides
Οι Νύμφες ήταν γυναικείες μορφές θεϊκής καταγωγής, νεαρές στην ηλικία, που ζούσαν μέσα στην άγρια φύση, τριγύριζαν στα βουνά, συνοδεύοντας την Άρτεμη παίζοντας μαζί της. Ήταν όλες τους πανέμορφες, η Άρτεμη όμως ξεχώριζε με τη θωριά της ανάμεσά τους. Τραγουδούσαν και χόρευαν μαζί με τον Πάνα στα λιβάδια και στις πλαγιές, συνήθως κοντά στις πηγές. Υμνούσαν με τις γλυκιές φωνές τους Ολύμπιους Θεούς και ιδιαίτερα τον πατέρα του Πάνα, τον Ερμή. Μαζί τους χόρευε και η Αφροδίτη, μαζί με τις Χάριτες, όπως λέει ο Όμηρος, στο βουνό Ίδα, στην Τροία. Άλλοτε το χορό τους τον οδηγεί ο ίδιος ο θεός Απόλλωνας. Οι Νύμφες θεωρούνταν γενικά κάτι μεταξύ θεών και θνητών, όχι καθαυτό θεές. Δεν ήταν αθάνατες, ζούσαν όμως πάρα πολύ και τρέφονταν με αμβροσία. Συγγένευαν με μεγάλους θεούς, ενώ ο Ερμής θεωρούνταν γιος Νύμφης, της Μαίας. Γενικά, επικρατούσε η αντίληψη πως ήταν κόρες του Δία. Άλλοι, πάλι, τις θεωρούσαν κόρες ποταμών: είτε του μεγαλύτερου ποταμού που υπήρχε, του Ωκεανού, είτε του Αχελώου, είτε κόρες των τοπικών ποταμών ενός τόπου. Έτσι, κάθε περιοχή είχε τα ποτάμια της και καθένα απ’ αυτά είχε γεννήσει τις Νύμφες της περιοχής αυτής, λ.χ. ο ποταμός Πηνειός ήταν ο πατέρας των Νυμφών της Θεσσαλίας και ο ποταμός Ξάνθος ήταν ο γεννήτορας των Νυμφών της Τροίας. Πολύ συχνά εκείνες έδιναν τα ονόματά τους στις κοντινές πόλεις, όπως έγινε με τη Νύμφη Σπάρτη, που ήταν κόρη του ποταμού Ευρώτα.

Ο θάνατος στην αρχαία Ελλάδα


image
Στα Ηλύσια πεδία πήγαιναν οι άξιοι, στον Άδη όσοι δεν αξιοποίησαν τη ζωή και στα Τάρταρα οι εγκληματίες.


Οι αρχαίοι Αθηναίοι, σύμφωνα με τους νόμους τους Σόλωνα, ήταν υποχρεωμένοι να φροντίζουν τους ηλικιωμένους γονείς τους και ακόμα να φροντίζουν τα της ταφή τους. Όποιος πολίτης παρέβαινε αυτά τα καθήκοντα, πλήρωνε πρόστιμο και έχανε τα πολιτικά του δικαιώματα, δηλαδή εθεωρείτο «άτιμος», ή και τον εξόριζαν από την πόλη.

Οι Αθηναίοι στην αρχαιότητα, πίστευαν πως οι θεοί προσφέρουν απλόχερα τα αγαθά στους θνητούς και αυτοί, σεβόμενοι τους αθάνατους ευεργέτες, οφείλουν να τα απολαύσουν μέχρι τελευταίας ευκαιρίας. Διαφορετικά, θα προσβάλλουν τους γενναιόδωρους θεούς.

O Νετανιάχου, ο Χίτλερ, η Ιστορία και η μεταφυσική της Κατοχής…


Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu gestures while addressing the 2015 American Israel Public Affairs Committee (AIPAC) Policy Conference in Washington, Monday, March 2, 2015. (AP Photo/Cliff Owen)
Γράφει η Ελένη Μαυρούλη

#«Ο Χίτλερ δεν ήθελε να εξοντώσει τους εβραίους αλλά να τους απελάσει και άλλαξε γνώμη υπό την επιμονή του τότε ηγέτη των Παλαιστινίων Χατζ Αμίν αλ Χουσεϊνί.» Αυτό υποστήριξε σε ομιλία του στο 37ο Παγκόσμιο Σιωνιστικό Συνέδριο στην Ιερουσαλήμ, την Τρίτη, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου σε μια απροκάλυπτη προσπάθεια να συνδέσει την ιστορικώς αποδεδειγμένη θετική στάση αρκετών αραβικών ηγεσιών, που είχε αρκετά μάλλον περισσότερα στοιχεία αντίδρασης απέναντι στην βρετανο-γαλλική αποικιοκρατία, η οποία έφτασε και στο επίπεδο της συμμαχίας με τους Ναζί, με την τωρινή κατάσταση σε Ισραήλ και Παλαιστίνη. Μια προσπάθεια φυσικά που «ξεχνά» και όλους τους Άραβες που πολέμησαν απέναντι στους Ναζί, καθώς ασχέτως ευκαιριακών συμμαχιών, για το Τρίτο Ράιχ παρέμεναν πάντα «υποδεέστεροι» της Άριας Φυλής.
Να σημειωθεί ότι η «ερμηνεία» Νετανιάχου έγινε λίγες ώρες πριν πάρει το αεροπλάνο για το Βερολίνο, όπου έχει συναντήσεις με την γερμανική ηγεσία και την Άγκελα Μέρκελ, σε μια χρονική συγκυρία που η Γερμανία, ως ΕΕ, μοιάζει να «παζαρεύει» με την Τουρκία οικονομικά αλλά και γεωπολιτικά ανταλλάγματα προκειμένου να εκμαιεύσει την «συνεργασία» της Άγκυρας στην «αναχαίτιση» των προσφυγικών κυμάτων προς την Ευρώπη. Από ένα τέτοιο «μεγάλο παζάρι», η ισραηλινή ηγεσία φυσικά δεν θα έπαιρνε απουσία.

28η Οκτωβρίου 1940 Οι αφίσες της νίκης

Η εκδίκηση της γενιάς των 500 ευρώ – Γιατί δε συμφέρει ούτε τους εργοδότες η ελαστικοποίηση της εργασίας…



Η ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας που εφαρμόζεται κατά κόρον στο δυτικό κόσμο τα τελευταία 30 χρόνια φέρνει, μακροπρόθεσμα, αποτελέσματα αντίστροφα με τα εξαγγελλόμενα. Αυτό προκύπτει από έρευνα τριών επιστημόνων που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Oxford Journal of Economics, της οποίας τα βασικά σημεία παρουσιάζει σε δημοσίευμά της η Εφημερίδα των Συντακτών. 
Διαβάστε το άρθρο:
Τα τελευταία τριάντα χρόνια, το κυνήγι των εργοδοτών και των κυβερνήσεων για πιο ευέλικτη αγορά εργασίας κατέστησε ευκολότερες τις απολύσεις και τις προσλήψεις, σχεδόν αδύνατη τη διεκδίκηση υψηλότερων αμοιβών, επισφαλείς όρους εργασίας για την πλειονότητα των εργαζομένων.
Η προσωρινή ή μερική απασχόληση, η νοικιασμένη εργασία έλαβαν μορφή χιονοστιβάδας, εκτόπισαν μυριάδες θέσεις πλήρους απασχόλησης και εδραίωσαν τη χαμηλόμισθη και αναξιοπρεπή εργασία και διαβίωση.

Νέοι voucherαδες: «Ωφελούμενοι» – Απλήρωτοι. Αποφασισμένοι…





Του Νίκου Κ.

Όλοι μας νέοι και απογοητευμένοι,  μη μπορώντας να βρούμε αξιοπρεπή εργασία, υποχρεωθήκαμε το 2014 να συμμετέχουμε στα προγράμματα voucher (βάουτσερ). Τι είναι τα προγράμματα voucher; Είναι ένα πρόγραμμα υποτιθέμενης απασχόλησης., αιχμή της επικοινωνιακής διαχείρισης της ανεργίας από την τότε κυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, όπου μετέτρεπαν την ολιγόμηνη κατάρτιση σε «προσωρινή θέση εργασίας», παίρνοντας ιδέες από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Youth Guarantee και τα mini jobs, προγράμματα εξαθλίωσης των ανέργων της Γερμανίας.

Κριστιάν Ντιόρ 1905 – 1957 Κριστιάν Ντιόρ

Κριστιάν Ντιόρ

Γάλλος σχεδιαστής υψηλής ραπτικής, με σπουδαία επιρροή στο χώρο της μόδας. Η σχεδιαστική του αντίληψη αντιπροσωπεύει την κλασσική κομψότητα και τονίζει τη θηλυκότητα.
Ο Κριστιάν Ντιόρ (Christian Dior) γεννήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 1905 στο Γκραβίγ της Νορμανδίας και ήταν ο μικρότερος γιος ενός βιομήχανου λιπασμάτων. Με πατρική υπόδειξη, σπούδασε πολιτικές επιστήμες για να γίνει διπλωμάτης, αλλά ο ίδιος ήταν παθιασμένος με την τέχνη. Με λεφτά του πατέρα του άνοιξε μια μικρή γκαλερί στο Παρίσι και πουλούσε έργα καλλιτεχνών όπως ο Πάμπλο Πικάσο και ο Μαξ Ζακόμπ. Στις αρχές της δεκαετίας του '30 ο πατέρας του χρεοκόπησε και ο Κριστιάν αναγκάστηκε να κλείσει την γκαλερί.

Μιχαήλ Ζ’ Δούκας 1050 – 1090


 Μιχαήλ Ζ’ Δούκας
Αυτοκράτορας του Βυζαντίου από το 1071 έως το 1078. Ανήκε στη δυναστεία των Δουκάδων (1059-1081), που ήλκε την καταγωγή της από την Παφλαγονία της Μικράς Ασίας. Ήταν γνωστός και με το παρατσούκλι Παραπινάκιος ή Παραπινάκης, επειδή πουλούσε το σιτάρι στους υπηκόους του ελλιποβαρές («παρά πινακίω»).
Ο Μιχαήλ γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1050. Ήταν ο πρεσβύτερος γιος του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ι' Δούκα (1006-1067)  και της δεύτερης συζύγου του Ευδοκίας Μακρεμβολίτισσας (1021-1096), κόρη του ευγενή Ιωάννη Μακρεμβολίτη και ανιψιάς του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Μιχαήλ Κηρουλάριου.

Η Χρηματιστηριακή Κρίση του 1929



Το καλοκαίρι του 1929 η Αμερική ευημερούσε. Ο κόσμος δανειζόταν από τις τράπεζες για να παίξει στη Γουολ Στριτ. Ο δείκτης Ντόου Τζόουνς (DJIA) έφθασε στο υψηλότερο σημείο του, στις 381.17 μονάδες (3 Σεπτεμβρίου 1929). Οι χρηματιστηριακή αξία των μετοχών είχε αυξηθεί τόσο πολύ, που οι διορατικότεροι μιλούσαν για φούσκα έτοιμη να εκραγεί.
Οικονομικοί κύκλοι φοβούμενοι την κάμψη των τιμών των μετοχών άρχισαν να τις ρευστοποιούν. Στις 24 Οκτωβρίου 1929, 13 εκατομμύρια μετοχές άλλαξαν χέρια, αριθμός ρεκόρ για τα χρηματιστηριακά χρονικά (Μαύρη Πέμπτη). Πανικός άρχισε να καταλαμβάνει τους επενδυτές και τους χρηματιστές. Οι μεγάλοι παίκτες της Γουόλ Στριτ άρχισαν να αγοράζουν μαζικά τα καλά χαρτιά (blue chips), σε μια προσπάθεια να συγκρατήσουν την πτώση. Η τακτική αυτή είχε αποδώσει στη χρηματιστηριακή κρίση του 1907, όχι όμως και τώρα.

Ημέρα του ΟΗΕ



Ο όρος «Ηνωμένα Έθνη» είναι αμερικανικής εμπνεύσεως και συγκεκριμένα του προέδρου Ρούζβελτ, ο οποίος αναφερόταν κατ' αρχάς στις συμμαχικές δυνάμεις κατά του Άξονα. Έπειτα από διαβουλεύσεις τριών ετών, στις 24 Οκτωβρίου του 1945, τα Ηνωμένα Έθνη μετεξελίχθηκαν σε μια «παγκόσμια ένωση κρατών ταγμένη στην προώθηση της συνεργασίας στο διεθνές δίκαιο, την ασφάλεια και την ειρήνη, την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική ισότητα».
Τα ιδρυτικά μέλη του Οργανισμού με έδρα τη Νέα Υόρκη ήταν 51, ανάμεσά τους και η Ελλάδα. Σήμερα φθάνουν τα 191, όσα και τα κράτη του κόσμου. Ο ΟΗΕ εκείνης της περιόδου αντανακλούσε τους συσχετισμούς δυνάμεων που διαμορφώθηκαν μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Οι νικήτριες δυνάμεις που ηγήθηκαν του πολέμου, όπως οι ΗΠΑ, Σοβιετική Ένωση, η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία, απέκτησαν και το δικαίωμα του «βέτο» στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Καίτη Χωματά 1946 – 2010


Καίτη Χωματά

Ελληνίδα τραγουδίστρια, που ταυτίστηκε με το «Νέο Κύμα» του ελληνικού τραγουδιού στα μέσα της δεκαετίας του '60.
Η Αικατερίνη (Καίτη) Χωματά, με καταγωγή από τη Νάξο, γεννήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 1946 στην Αθήνα και έζησε τα νεανικά της χρόνια στην Πλάκα. Σπούδασε κλασσικό χορό και με το τραγούδι ασχολήθηκε εντελώς τυχαία στις αρχές της δεκαετίας του '60, όταν εξαιτίας μιας αποβολής από το σχολείο, βρέθηκε στην εκπομπή «Νέα Ταλέντα», που παρουσίαζε ο Γιώργος Οικονομίδης στους ραδιοθαλάμους του ΕΙΡ στο Ζάππειο. Την άκουσε ο Αλέκος Πατσιφάς (παραγωγός και ιδιοκτήτης της δισκογραφικής εταιρείας ΛΥΡΑ) και τη σύστησε στον συνθέτη Γιάννη Σπανό, που εκείνη την εποχή πηγαινοερχόταν μεταξύ Παρισιού και Αθήνας και αναζητούσε νέες και άφθαρτες φωνές.
Ο συνθέτης ενθουσιάστηκε με τη φωνή της Καίτης Χωματά και της έδωσε το πρώτο της τραγούδι «Μια αγάπη για το καλοκαίρι» (σε στίχους Γιώργου Παπαστεφάνου), που υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ελληνικού τραγουδιού. Η Καίτη Χωματά ερμήνευσε με μοναδικό τρόπο τα πρώτα τραγούδια του Γιάννη Σπανού, που σηματοδότησαν την αρχή του Νέου Κύματος, ενός βραχύβιου μουσικού κινήματος, που κινούταν μεταξύ λαϊκού και έντεχνου, με κύριο χαρακτηριστικό τις τρυφερές και φευγάτες μπαλάντες, που εκτελούνταν από λίγα όργανα ή ακόμα συνηθέστερα από μία κιθάρα και μία φωνή. Ο όρος «Νέο Κύμα» έχει νονό τον Γιάννη Σπανό και αποτελεί μετάφραση του γαλλικού nouvelle vague.

Αλμανάκ Βασική Έκδοση 24 Οκτωβρίου

Προβάλλονται μόνο τα σημαντικότερα!
μ. Χ.
1648
Υπογράφεται η Συνθήκη της Βεστφαλίας, που τερματίζει τον Τριακονταετή Πόλεμο και επιφέρει αλλαγές στην ισορροπία των δυνάμεων της Ευρώπης. Με τη συνθήκη αναγνωρίζεται η ανεξαρτησία και η ουδετερότητα της Ελβετίας.