Ετικέτες

Σάββατο 20 Ιουνίου 2015

ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ. Ο τζαντιστές του ISIS φόρεσαν γραβάτα και θερίζουν λαούς #MenoumeEvropi


ISIS-MAPnetakias
Οσοι με διαβάζετε, χρόνια έχω απέχθεια με το απόλυτο, από μεταμοντέρνους Ράμφους μέχρι φονταμενταλιστές Τζιχαντιστές που κατέχουν την απόλυτη αλήθεια. Αυτός που τα ξέρει όλα, δεν προκειται να μάθει τίποτα άλλο στην ζωή του.
Ο Φασισμός δεν είναι ιδεολογία, είναι η νοοτροπία του απόλυτου μηδενισμού, που δεν έχει καμία σχέση με την φιλοσοφική ουσία του μηδενισμού. Ο μηδενιστικός Φασισμός είναι η εξουσία της απόλυτης δύναμης, της απόλυτης βίας, τίποτα πριν από την βία και τίποτα μετά από αυτή
Το ISIS εξωτερικεύει την βία αποκεφαλίζοντας ανθρώπους, απλά γιατί μπορεί να το κάνει και το κάνει για το παράδεισο με τις παλλακίδες και τα ρύζια, ο νεοφιλελεύθερος εξανδραποδίζει με την ίδια ωμότητα για ένα φαντασιακό επέκεινα ενός ουτοπικού νεοφιλελέ παραδείσου.

Ιωάννης Παρασκευόπουλος
1889 – 1951

Ιωάννης Παρασκευόπουλος
  
Διακεκριμένος έλληνας αστρονόμος, με σημαντική καριέρα στη Νότια Αφρική. Στους διεθνείς αστρονομικούς κύκλους είναι γνωστός με το αγγλικό του όνομα John S. Paraskevopoulos και στους συνεργάτες του ως Dr Paras.
Γεννήθηκε στις 20 Ιουνίου 1889 στον Πειραιά και σπούδασε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δούλεψε ως πανεπιστημιακός βοηθός στα εργαστήρια Φυσικής και Χημείας, αλλά η επιστημονική του καριέρα διεκόπη, λόγω των Βαλκανικών Πολέμων και του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς αναγκάστηκε να υπηρετήσει για εννιά χρόνια στον στρατό.

Διομήδης Κυριακός 1811 – 1869


Νομικός και πολιτικός, αρβανίτικης καταγωγής, γεννημένος στις Σπέτσες το 1811. Σπούδασε νομικά στην Πίζα και το Παρίσι.
Το 1835 έγινε εισαγγελέας Πρωτοδικών και το 1851 καθηγητής του Συνταγματικού και Αλλοεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ως έγκριτος νομικός είχε σημαντική συμβολή στη σύνταξη των Συνταγμάτων του 1843 και 1864.
Παράλληλα με τη διακονία της νομικής επιστήμης, ο Διομήδης Κυριακός ασχολήθηκε και με την πολιτική. Εξελέγη δύο φορές πληρεξούσιος (βουλευτής) των Σπετσών το 1840 και το 1862, ενώ διετέλεσε υπουργός, πρόεδρος της Βουλής και Πρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου (Πρωθυπουργός) για ένα περίπου μήνα, από τις 27 Μαρτίουέως τις 29 Απριλίου 1863.
Η πρωθυπουργία του συνέπεσε με το διάστημα της μεσοβασιλείας μεταξύ Όθωνα και Γεωργίου Α' (12 Οκτωβρίου 1862 - 18 Οκτωβρίου 1863), όταν η πολιτική κατάσταση στη χώρα ήταν ιδιαίτερα οξυμένη, με τις καθημερινές συγκρούσεις των λεγόμενων «πεδινών» (βουλευτές και πολίτες, που ακολουθούσαν τον Βούλγαρη) και «ορεινών» (βουλευτές και πολίτες υποστηρικτές του Κανάρη).

Η Απελευθέρωση της Νιγρίτας



  
Στις 20 Ιουνίου 1913 ο Ελληνικός Στρατός απελευθέρωσε από τους Βουλγάρους την πόλη της Νιγρίτας, κατά τη διάρκεια του Β' Βαλκανικού Πολέμου. Προηγουμένως, ο βουλγαρικός στρατός είχε πυρπολήσει την πόλη και είχε κατασφάξει όσους αμάχους είχαν παραμείνει σ' αυτή.
Η Νιγρίτα απέχει 25 χιλιόμετρα νότια των Σερρών και είναι χτισμένη στους πρόποδες της οροσειράς Βερτίσκος. Την εποχή των Βαλκανικών Πολέμων ήταν ένα από τα σημαντικά εμπορικά κέντρα της περιοχής. Στις 22 Οκτωβρίου 1913, Έλληνες πρόσκοποι (στρατιωτικό σώμα από εθελοντές απόμαχους του Μακεδονικού Αγώνα) απελευθέρωσαν την πόλη από τους Οθωμανούς Τούρκους και εγκατέστησαν σ’ αυτή ελληνικές αρχές.

Η καταστροφή των Ψαρών

Η καταστροφή των Ψαρών

Πίνακας λαϊκού ζωγράφου
Πίνακας λαϊκού ζωγράφου
  
Κατά το τέταρτο έτος της Εθνικής Παλιγγενεσίας, ο σουλτάνος Μαχμούτ βρισκόταν σε αδυναμία να καταστείλει την Επανάσταση και ζήτησε τη βοήθεια του υποτελούς του Μεχμέτ Αλή Πασά της Αιγύπτου. Το Μάρτιο του 1824 συνήφθη μεταξύ των δύο ανδρών συμφωνία, με την οποία ο Μεχμέτ Αλή δεχόταν να συμπράξει, υπό τον όρο να του παραχωρηθεί η Κρήτη, η Κύπρος και να διορισθεί ο θετός γιος του, Ιμπραήμ, διοικητής της Πελοποννήσου. Την ίδια ώρα, οι ελληνικές δυνάμεις, ευρισκόμενες στη δίνη του Εμφυλίου Πολέμου, είχαν φθαρεί και αποσυντονισθεί.

Βικτωριανή Εποχή

Βικτωριανή Εποχή

H Βασίλισσα Βικτωρία
H Βασίλισσα Βικτωρία
  
Στις 20 Ιουνίου 1837 ανέβηκε στο θρόνο της Μεγάλης Βρετανίας η 18χρονη Αλεξαντρίνα Βικτωρία. Μία πεισματάρα, σκυθρωπή, αγέλαστη, σεμνότυφη γυναίκα, με εννέα παιδιά και γερμανό σύζυγο, που κυβέρνησε για 64 χρόνια (όσο κανένας άλλος βρετανός μονάρχης) και σηματοδότησε την εποχή της, που έμεινε στην ιστορία ως «βικτωριανή». Έναν όρο, που χρησιμοποιούμε σήμερα για να χαρακτηρίσουμε τις παρωχημένες ηθικές αξίες και την υποκρισία.
Στους νεώτερους το όνομά της δεν λέει και πολλά πράγματα, παρά μόνο ως κακή ανάμνηση στους λαούς που γνώρισαν την αποικιοκρατία των Βρετανών. Ο σταθμός Βικτώρια στον υπόγειο σιδηρόδρομο του Λονδίνου και οι περίφημοι καταρράκτες Βικτώρια στην Αφρική είναι δύο σημεία του κόσμου, όπου το όνομά της επιζεί. Για όσους, όμως, από τους συμπατριώτες της έχουν μνήμη, η εποχή της σημαίνει πολλά.

Αλμανάκ Βασική Έκδοση 20 Ιουνίου

Προβάλλονται μόνο τα σημαντικότερα!
μ. Χ.
451
Διεξάγεται η επονομασθείσα «Μάχη των Εθνών» στα Καταλαυνικά πεδία της Γαλατίας. Αντίπαλοι, Ρωμαίοι και Βησιγότθοι υπό τους Φλάβιο Αέτιο και Θευδέριχο από τη μία πλευρά και οι Ούνοι του Αττίλα από την άλλη. Ο Αττίλας υποχρεώνεται σε τακτική υποχώρηση, αλλά γρήγορα θα ανακάμψει και θα προελάσει προς τη Ρώμη. Ο Θευδέριχος πίπτει επί του πεδίου της μάχης.