Υπό τον τίτλο οι φάλαγγες της μαύρης τάξης [*] απ’ αυτό το τεύχος του Sarajevo, και για όσα τεύχη χρειαστούν, θα δημοσιευτεί σε συνέχειες μια ερευνητική δουλειά για τις φασιστικές οργανώσεις στην ελλάδα, απ’ την μεταπολίτευση ως τα τέλη της δεκαετίας του ‘80. Από πολλές απόψεις πρόκειται για μια γενεαλογία των τωρινών οργανώσεων, αλλά όχι μόνον αυτό. Υπάρχει ένας γενικά αποδεκτός (διακομματικά) μύθος ότι η πτώση της χούντας το ‘74 και η φυλάκιση ορισμένων απ’ τους “πρωταίτιους” στη συνέχεια, διαμόρφωσε στην ελλάδα μια δημοκρατία “καθαρή”, ένα κράτος επίσης “καθαρό” απ’ την ιστορία όχι μόνο των 7 χρόνων (της χούντας), αλλά δεκαετιών [1
]. Αν και κανείς δεν θα αρνούνταν ότι υπήρξαν ενεργοί φασίστες και στη συνέχεια της δεκαετίας του ‘70 ή την δεκαετία του ‘80, είναι πολύ λιγότερο πιθανό να αναγνωριστούν σ’ αυτήν την “ύπαρξη” δομικά χαρακτηριστικά του μεταπολιτευτικού ελληνικού κράτους. Ειπωμένο αλλιώς: να αναγνωριστούν οι λειτουργικές μεταμορφώσεις του ιστορικού ελληνικού παρακράτους.
Η έρευνα και η εξιστόρηση αυτή, λοιπόν, έχει ένα ιστορικό/πολιτικό νόημα που δεν περιορίζεται σ’ αυτήν καθ’ αυτήν την ύπαρξη και την δράση φασιστικών οργανώσεων στην ελλάδα. Αφορά, επίσης, σε μεγάλο βαθμό την συγκρότηση του μεταπολιτευτικού κράτους, απ’ την οπτική γωνία κάποιων κρυμένων μυστικών του.
Ας πούμε: είναι μια συμβολή στην ιστορική διαύγαση του σήμερα.