Ετικέτες

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

174 σχολεία -190 τζαμιά στα κατεχόμενα

Κυριακή, 29 Ιουλίου 2012

174 σχολεία -190 τζαμιά στα κατεχόμενα

>Απέκλεισαν από υποτροφίες Τ/κ μαθητές που χρησιμοποιούν κυπριακά διαβατήρια
Φωτογραφία
Σάλος ξέσπασε στα κατεχόμενα μετά την πρωτοβουλία των κατοχικών Αρχών να ζητήσουν από τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Τουρκίας όπως μη δέχονται τους Τ/κ μαθητές που αποφοίτησαν από ιδρύματα του εξωτερικού και των ελεύθερων περιοχών. Την ίδια περίπου περίοδο κυκλοφόρησε εγκύκλιος με την οποία αποκλείονται υποτροφιών όσοι Τ/κ μαθητές χρησιμοποιούν διαβατήρια της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ αναβαθμίστηκε η διδασκαλία των Θρησκευτικών με τη λειτουργία Θεολογικού Κολεγίου στη Μια Μηλιά, το οπόιο θα λειτουργήσει από το σχολικό έτος 2012/13 με 72 μαθητές και θα στεγάζεται στο Επαγγελματικό Λύκειο της περιοχής με προοπτική να μεταστεγαστεί σε δικό του κτήριο με την ονομασία Θεολογικό Κολέγιο Χαλά Σουλτάν (ο θεμέλιος λίθος κατατέθηκε από τον Τούρκο υπουργό για Κυπριακές Υποθέσεις, Μπεσίρ Ατάλαϊ, κατά την επίσκεψή του στο νησί για τα πανηγύρια της εισβολής). Ήδη λειτουργεί έδρα Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο Εγγύς Ανατολής. Τέλος Ιουνίου η αποκαλούμενη Πρωτοβουλία Φοιτητών πραγματοποίησε μεγάλη εκδήλωση διαμαρτυρίας μπροστά στη λεγόμενη προεδρία για τις επιστολές που διαβιβάστηκαν από τον νυν «υπουργό Εσωτερικών» και τέως «υπουργό Παιδείας» Ναζίμ Τσαούσογλου προς τον υπουργό Παιδείας της Τουρκίας, προειδοποιώντας τον ότι σε περίπτωση που οι απόφοιτοι λυκείων και κολεγίων των ελέυθερων περιοχών και του εξωτερικού γίνονται δεκτοί στα ανώτατα ιδρύματα της χώρας, μελλοντικά ίσως δημιουργηθεί πρόβλημα καθ’ ότι δεν έχουν μπολιαστεί με τα εθνικά ιδεώδη. Μετά από παραστάσεις και επικριτικά σχόλια για την στάση του «Υπουργού Παιδείας» , το Συμβούλιο Ανωτάτης Εκπαίδευσης Τουρκίας αποφάσισε όπως αναγνωρίσει τα GCΕΑ Levelτων αποφοίτων λυκείων των ελεύθερων περιοχών και τους παρέχει τα δικαίωμα εγγραφής σε 89 πανεπιστήμια της Τουρκίας. Ο «υπουργός Παιδείας» Κεμάλ Ντουρούστ αναγκάστηκε να υποκύψει και να δηλώσει: «Ουδέποτε θα απαγορεύαμε τη φοίτηση τουρκόπουλων στα κολέγια της νότιας Κύπρου αλλα και κανείς δεν θα πρέπει να περιμένει από εμάς να προτρέψουμε τα παιδιά μας να σπουδάζουν εκεί». Ο τέως «υπουργός Παιδείας» Τσαούσογλου ισχυριζεται ότι η μόρφωση των τουρκόπουλων στις ελεύθερες περιοχές είναι αντισυνταγματική, καθ’ ότι το ψευδοκράτος δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία και ούτε μπορεί να ελέγχει την πορεία προόδου των παιδιών. Στους ισχυρισμούς του Τσαούσογλου αντέδρασε ο γ.γ. του κόμματος Ενωμένη Κύπρος και μέλος του Δ.Σ. της Αγγλικής Σχολής Ιζέτ Ιστζιάν, ο οποίος δήλωσε ότι το «Σύνταγμα» δεν απαγορεύει τη φοίτηση σε σχολές εξωτερικού και αποδίδει τις επιστολές του «υπουργού» στο τουρκικό Υπουργείο Παιδείας ως μια προσπάθεια να παρεμποδιστεί η επαναπροσέγγιση.

Ο «Φ» αποκαλύπτει τουρκικό έγγραφο που ζητά από ΕΕ νέα προσέγγιση στο Κυπριακό Τουρκία: Λύση «δύο λαών για συνιδιοκτησία» της Κύπρου

Λύση οποιασδήποτε μορφής, «νοουμένου ότι βασίζεται στην εγγενή συστατική εξουσία των ‘δύο λαών’, την πολιτική τους ισότητα και τη συνιδιοκτησία του νησιού», αξιώνει η Τουρκία, καλώντας την Ε.Ε. «να υιοθετήσει μια νέα προσέγγιση στο κυπριακό πρόβλημα»
Λύση οποιασδήποτε μορφής, «νοουμένου ότι βασίζεται στην εγγενή συστατική εξουσία των ‘δύο λαών’, την πολιτική τους ισότητα και τη συνιδιοκτησία του νησιού», αξιώνει η Τουρκία, καλώντας την Ε.Ε. «να υιοθετήσει μια νέα προσέγγιση στο κυπριακό πρόβλημα»
Βρυξέλλες: «Νέο όραμα» για «συνιδιοκτησία» της Κύπρου από «δύο λαούς», παρουσίασε η Τουρκία στο πλαίσιο εγγράφου που απέστειλε προς την ΕΕ, αφήνοντας ανοικτή τη μορφή της λύσης και φωτογραφίζοντας ένα συνομοσπονδιακό μοντέλο, στη βάση «της εγγενούς συστατικής εξουσίας των “δύο λαών”», κάτι που εκ των πραγμάτων προϋποθέτει κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Το τουρκικό έγγραφο, το οποίο εξασφάλισε ο «Φ», υποδεικνύει ότι «η ΕΕ χρειάζεται να υιοθετήσει μια νέα προσέγγιση στο Κυπριακό πρόβλημα», και ότι «στόχος είναι μια πολιτική διευθέτηση, προϊόν διαπραγμάτευσης και κοινής συμφωνίας, οποιανδήποτε μορφή και εάν προσλάβει» στη βάση της πολιτικής ισότητας και της «συνιδιοκτησίας» του νησιού. Το τουρκικό έγγραφο, το οποίο κοινοποιήθηκε προς τα 27 κράτη-μέλη της ΕΕ, χρεώνει την ευθύνη για το αδιέξοδο στην ελληνοκυπριακή πλευρά, ενώ προτάσσει την ανάγκη Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, θέτοντας θέμα συνεκμετάλλευσης των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, αλλά και συνεργασίας των κέντρων ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας της Κυπριακής Δημοκρατίας και του ψευδοκράτους, στο πλαίσιο μιας «επιχειρησιακής λύσης». Επιπλέον, το τουρκικό έγγραφο καθιστά σαφές ότι η Άγκυρα θα συνεχίσει την πολιτική των βέτο, μπλοκάροντας τη συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας σε διεθνείς οργανισμούς, ενώ αναλύει τους λόγους, για τους οποίους η Τουρκία δεν θα συνεργασθεί με την «Ε/κ Προεδρία της ΕΕ».

Ειδικότερα, το τουρκικό έγγραφο, επισημαίνει:

- «Η κυριαρχία μεταβιβάστηκε στην Κύπρο το 1960 μέσω μιας κοινής άσκησης της αυτοδιάθεσης (selfdetermination) από τις δύο κοινότητες».

- «Για να φτάσουμε τελικά σε μια λύση, ένα νέο όραμα απαιτείται στην Κύπρο. Και γι’ αυτό, η ΕΕ χρειάζεται να υιοθετήσει μια νέα προσέγγιση στο Κυπριακό πρόβλημα. Ο στόχος είναι μια πολιτική διευθέτηση, προϊόν διαπραγμάτευσης και κοινής συμφωνίας, οποιανδήποτε μορφή και εάν προσλάβει, νοουμένου ότι βασίζεται στην εγγενή συστατική εξουσία των “δύο λαών”, την πολιτική τους ισότητα και τη συνιδιοκτησία του νησιού. Δυστυχώς, η ΕΕ δεν έδειξε μέχρι στιγμής ότι έχει την ικανότητα να ξεπεράσει τα προβλήματα που απορρέουν από τη μονομερή και άδικη ένταξη των Ελληνοκυπρίων. Η ΕΕ έχασε την ικανότητα να παραμείνει αμερόληπτη. Το επιχείρημα της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών-μελών, δεν αφορά στην περίπτωση της Κύπρου. Εάν η ΕΕ, πιστεύει ότι η επίλυση του Κυπριακού θα είναι προς όφελός της, θα πρέπει να υιοθετήσει μια φρέσκια προσέγγιση ούτως ώστε να επιδράσει προς αυτή την κατεύθυνση».

- «Η Τουρκία έχει δηλώσει με τον πλέον ανοικτό και ξεκάθαρο τρόπο την πλήρη υποστήριξή της σε μια συνολική λύση στο νησί».

- «Η τελευταία διαδικασία του ΟΗΕ κατέδειξε ξανά ότι οι αφοσιωμένες προσπάθειες των Τουρκοκυπρίων δεν επαρκούν όταν γίνονται μονομερώς. Η τουρκική πλευρά εκπλήρωσε τις απαιτήσεις του ΟΗΕ προς την κατεύθυνση της τελικής φάσης, η οποία είναι μια υψηλού επιπέδου συνάντηση με τη συμμετοχή των εγγυητριών δυνάμεων προκειμένου να επιτευχθεί μια διευθέτηση (σ.σ. του Κυπριακού) μέσω ενός μεγάλου παζαριού». Αφού υπενθυμίζει την επιστολή Έρογλου προς τον Γ.Γ ΟΗΕ στις 23 Μαρτίου, για ένα «νέο συνεταιριστικό κράτος» πριν την ανάληψη της Προεδρίας της ΕΕ την 1η Ιουλίου από την Κύπρο, το τουρκικό έγγραφο επιχειρεί να φορτώσει τις ευθύνες για το σημερινό αδιέξοδο στη Λευκωσία. Διατυπώνει τον ισχυρισμό ότι «είναι ξεκάθαρο ότι ο μοναδικός λόγος για τον οποίο ο ΓΓ αποφάσισε να μην προχωρήσει σε αυτή την τελική φάση, ήταν η έλλειψη βούλησης των Ε/κ».

- «Προκειμένου να ξεπεράσουμε τη βαθιά κρίση εμπιστοσύνης μεταξύ των μερών, η οποία βρίσκεται στην πηγή του αδιεξόδου, οι Τουρκοκύπριοι έχουν προτείνει την εξέταση Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Αυτά μπορούν να είναι σε πεδία που δεν έχουν εξετασθεί στο παρελθόν και τα οποία θα μπορούσαν να δημιουργήσουν προοπτική κρίσεων στην περιοχή: ειδικά στην περίπτωση των εντάσεων των υδρογονανθράκων που προκλήθηκαν εκ των μονομερών ενεργειών των Ελληνοκυπρίων. Η συνεργασία σε αυτό το πεδίο, ως επίσης και στην ασφάλεια της εναέριας κυκλοφορίας, θα ήταν προς όφελος όχι μόνον των δύο πλευρών αλλά και της ΕΕ καθώς επίσης και του συνόλου της διεθνούς κοινότητας».

- «Οι εκφράσεις όπως “εξομάλυνση των σχέσεων με την Κυπριακή Δημοκρατία” πάσχουν από ένα θεμελιώδες ελάττωμα. Η “ελληνοκυπριακή διοίκηση” δεν αντιπροσωπεύει το σύνολο του νησιού. Δεν μπορούν να ισχυριστούν εξουσία, δικαιοδοσία, ή κυριαρχία επί των Τουρκοκυπρίων, οι οποίοι έχουν ίσο καθεστώς». Το τουρκικό έγγραφο προσθέτει ότι «μέχρι να βρεθεί μια δίκαιη λύση στο Κυπριακό πρόβλημα, η ένταξη των Ελληνοκυπρίων σε οποιονδήποτε διεθνή οργανισμό δεν μπορεί να τύχει θετικής αντιμετώπισης από την Τουρκία», καθιστώντας σαφές ότι η πολιτική των βέτο θα συνεχισθεί. «Η μεγαλύτερη συμβολή την οποία οι Ελληνοκύπριοι θα μπορούσαν να κάνουν σε έναν διεθνή οργανισμό, θα ήταν να δηλητηριάσουν την ατμόσφαιρά του με την εισαγωγή ενός ανεπίλυτου Κυπριακού προβλήματος, όπως έγινε και στην περίπτωση της Ε.Ε.», καταλήγει το τουρκικό έγγραφο.

Τουρκικές αιχμές για όλους τους προεδρικούς υποψηφίους

Το τουρκικό έγγραφο, το οποίο αποκαλύπτει ο «Φ», δεν διστάζει να επικρίνει όλους τους υποψηφίους που έχουν μέχρι στιγμής εκδηλώσει πρόθεση να διεκδικήσουν το προεδρικό αξίωμα στην Κύπρο. Επιχειρώντας προφανώς να καταδείξει συνολική ευθύνη της Ε/κ πολιτικής ηγεσίας για την έλλειψη προόδου στο Κυπριακό, διατυπώνει τον ισχυρισμό ότι «στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένας Ελληνοκύπριος υποψήφιος για τις εκλογές του Φεβρουαρίου του 2013, ο οποίος αποδέχεται επί του παρόντος τις συγκλίσεις», προκειμένου ο Γ.Γ να ενεργοποιήσει την τελική φάση της διαδικασίας επίλυσης του Κυπριακού, με τη σύγκληση διάσκεψης υψηλού επιπέδου, για ένα «μεγάλο παζάρι». Στη συνέχεια, η Άγκυρα επικεντρώνει τα πυρά της στο πρόσωπο του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, επισημαίνοντας ότι «ο κ. Χριστόφιας, ανακοινώνοντας ότι δεν θα επιδιώξει επανεκλογή, έδωσε ως αιτιολογία, ότι “το Κυπριακό πρόβλημα δεν έχει επιλυθεί και δεν φαίνεται να είναι δυνατόν να επιτευχθεί αποφασιστική πρόοδος στους προσεχείς μήνες”. Ως εκ τούτου, έχει παραδεχθεί ο ίδιος ότι η διαδικασία του ΟΗΕ είναι απίθανο να αποδώσει αποτελέσματα», καταλήγει το τουρκικό έγγραφο.

Και Προεδρία «δύο λαών»!!!


Το τουρκικό έγγραφο, διατυπώνει την άποψη ότι η Προεδρία της ΕΕ, το δεύτερο εξάμηνο του 2012, έπρεπε να εκπροσωπείται από τους «δύο λαούς» της νήσου, καθιστώντας σαφές ότι η Άγκυρα δεν πρόκειται να έχει καμιά σχέση με την Κυπριακή Προεδρία. Κατ’ αρχάς, υπενθυμίζει ότι «η Τουρκία δεν έχει καμιά σχέση γειτονίας με την ελληνοκυπριακή διοίκηση. Ο συνομιλητής και γείτονας των Ελληνοκυπρίων είναι οι Τουρκοκύπριοι», επισημαίνει. Το τουρκικό έγγραφο προσθέτει ότι «σε σχέση με την Προεδρία της ΕΕ, το δεύτερο εξάμηνο του 2012, όλες οι ελπίδες και οι προσπάθειές μας κατευθύνθηκαν στην προσπάθεια να καταστήσουμε αυτή την Προεδρία νόμιμη, εκπροσωπούμενη από τους ‘δύο λαούς’ τους νησιού.

Αλλά, αφού αυτός ο στόχος δεν μπόρεσε να εκπληρωθεί λόγω της αδιαλλαξίας των Ελληνοκυπρίων, επιθυμούμε να τονίσουμε ότι αφετηρία του προβλήματος δεν είναι η Τουρκία. Εκκρεμούσης μιας συνολικής λύσης στο Κυπριακό πρόβλημα, η θέση της Τουρκίας παραμένει αναλλοίωτη επί της μονομερούς ένταξης της ελληνοκυπριακής πλευράς στην Ε.Ε. Θα ήταν εκτός συζήτησης για την Τουρκία να αποδεχθεί την ελληνοκυπριακή Προεδρία της Ε.Ε. ως έναν εταίρο. Αυτή δεν είναι απειλή, όπως ισχυρίζονται τα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 9ης Δεκεμβρίου 2011, αλλά ένα άμεσο αποτέλεσμα του λανθασμένου πολιτικού υπολογισμού της ΕΕ και τους λάθους της ένταξης των Ελληνοκυπρίων το 2004», σημειώνει το έγγραφο που απέστειλε η τουρκική κυβέρνηση προς την ΕΕ.

Επιχειρώντας να αιτιολογήσει τη στάση της, η Άγκυρα επισημαίνει ότι «ο λόγος για τον οποίο δεν θα έχουμε επαφές με την Προεδρία της ΕΕ είναι γιατί θα εκπροσωπείται παράνομα από τους Ελληνοκυπρίους. Οι Ελληνοκύπριοι δεν ήταν ποτέ οι συνομιλητές μας. Η Προεδρία της ΕΕ δεν πρόκειται να το αλλάξει αυτό.

Οι συνομιλητές των Ελληνοκυπρίων είναι πάντοτε οι Τουρκοκύπριοι. Δεν χρειάζεται καν να αναφέρουμε ότι δεν θα επιτρέψουμε ποτέ στους Ελληνοκυπρίους να επιβάλουν τους ισχυρισμούς τους σε σχέση με την ‘Κυπριακή Δημοκρατία’ στους Τουρκοκυπρίους και στην Τουρκία», καταλήγει το τουρκικό έγγραφο.
Του Παύλου Ξανθούλη

Η Τουρκία θα εξοπλιστεί με πυραύλους

Η Τουρκία θα εξοπλιστεί με πυραύλους



Η Τουρκία ξεκινά εργασίες για να κατασκευάσει βαλλιστικούς πυραύλους. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Zaman», η Εκτελεστική Επιτροπή Αμυντικής Βιομηχανίας κατά τη διάρκεια της τελευταίας συνεδρίασής της αποφάσισε να αναπτύξει πυραύλους βεληνεκούς πτήσης 2.500 χλμ. Νωρίτερα ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έδωσε εντολή στο Συμβούλιο Επιστημονικών και Τεχνολογικών Ερευνών της Τουρκίας να αρχίσουν τη σχεδίαση πυραύλων μεγάλης ακτίνας δράσης. Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, η Τουρκία πρέπει να διευρύνει τα σχέδια ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας και να εξασφαλίσει για τον εαυτό της τον απαραίτητο στρατιωτικό εξοπλισμό εγχώριας παραγωγής.

Κακόγουστη μεν η Τελετή, αλλά με κάτι που εμείς ούτε να ονειρευτούμε δεν μπορούσαμε: μπόλικο παρόν.

Κυριακή, 29 Ιουλίου 2012


Μια πρόχειρη γνώμη για όσα είδα χτες το βράδυ, που σε λίγα σημεία προκαλούσε δέος και σε πολλά αμήχανο χαμόγελο
.




Έχοντας συνηθίσει το κλίμα μυσταγωγίας και την εξαιρετική αισθητική και των δύο προηγούμενων τελετών έναρξης στην Αθήνα και το Πεκίνο, η χτεσινή τελετή μου άφησε την εντύπωση μιας φλύαρης βαβούρας. Και όχι και πολύ καλόγουστης. Σε λίγα σημεία προκαλούσε δέος και σε πολλά αμήχανο χαμόγελο.

Εκεί που ο Παπαϊωάννου έφτιαξε ένα έργο τέχνης, ο Ντάνι Μπόιλ έφτιαξε μια εμπορική, μέινστριμ κινηματογραφική ταινία για μικρούς και μεγάλους. Θεωρητικά η τελετή του Μπόιλ βλεπόταν πιο εύκολα και πιο ευχάριστα όμως τελικά μου άφησε την αίσθηση που σου αφήνει ένας πολυλογάς που λέει πολλά και μπερδεμένα – τα ενδιαφέροντα στοιχεία χάνονταν κάτω από τόνους, απαραίτητου, τελετουργικού.

Η πραγματική ιστορία πίσω από το μακελειό

>Συνήθως ο δράστης δεν είναι αυτός που πιστεύει η κοινή γνώμη - Δεν μοιάζει με την εικόνα του κακού
Φωτογραφία
Είχατε λίγα 24ωρα για να σκεφτείτε την αποτρόπαια επίθεση στο σινεμά του Κολοράντο. Όλο αυτό το διάστημα βομβαρδιστήκατε από «γεγονότα» και γνώμες σχετικά με τα κίνητρα του Τζέιμς Χολμς. Μάλλον θα έχετε ήδη εκφέρει τη δική σας άποψη για το θέμα. Και κατά πάσα πιθανότητα πέφτετε έξω. Αυτό το μάθημα το έμαθα με άσχημο τρόπο. Το 1999 ζούσα στο Ντένβερ και ήμουν μεταξύ των πρώτων δημοσιογράφων που έσπευσαν στο λύκειο Κόλουμπαϊν το ίδιο απόγευμα της επίθεσης. Ήμουν μεταξύ των δημοσιογράφων που δημιούργησαν τους μύθους που επιβιώνουν μέχρι σήμερα. Δημιουργήσαμε αυτούς τους μύθους για ένα λόγο: προσπαθούσαμε να απαντήσουμε στο φλέγον ερώτημα του γιατί συνέβη ό,τι συνέβη και να απαντήσουμε πολύ γρήγορα στο ερώτημα αυτό. Αφιέρωσα δέκα χρόνια στην εξέταση της υπόθεσης Κόλουμπαϊν. Όλοι μας γνωρίζουμε τι συνέβη εκεί, σωστά; Δύο περιθωριακοί και μοναχικοί μαθητές πήραν την εκδίκησή τους για τα ακατάπαυστα πειράγματα που ανέχονταν από τον περίγυρό τους.
Τελικά, όμως, όπως αποδείχθηκε, τίποτα από αυτά δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα. Τα μέσα ενημέρωσης έβγαλαν βιαστικά αυτά τα συμπεράσματα μέσα στις πρώτες 24 ώρες και έτσι έχουν γίνει αποδεκτά ως γεγονότα από πολλούς ανθρώπους ακόμη και σήμερα. Η αληθινή ιστορία είναι πολύ πιο αποτρόπαια. Αλλά και πιο διδακτική.

Το ψεύδεσθαι στις διεθνείς σχέσεις

Κυριακή, 29 Ιουλίου 2012

Το ψεύδεσθαι στις διεθνείς σχέσεις

Φωτογραφία
Το ψεύδεσθαι είναι η προς εξαπάτηση μετάδοση πληροφοριών. Η εξαπάτηση, δυστυχώς, αποτελεί ακόμα μέθοδο στη διεξαγωγή των κρατικών υποθέσεων, και το ψεύδεσθαι εργαλείο της. Ο μετερχόμενος το ψεύδος, το πράττει προς εξυπηρέτηση συμφέροντος, του ιδίου ή της χώρας του· συνηθέστερα και των δύο. Ο ψευδόμενος είναι πεπεισμένος ότι η κατ’ αυτόν ιερότητα του σκοπού, δηλαδή το συμφέρον, εξαγνίζει το μέσο, δηλαδή το ψεύδος. Γι’ αυτό, έστω και αν είναι ηθικά επιλήψιμο, το ψεύδεσθαι δεν καταφρονείται από τους ηγέτες. Για τούτο και το μετέρχονται κατά τη διεξαγωγή των κρατικών υποθέσεων, εσωτερικών και εξωτερικών.
Η έρευνα έχει διαπιστώσει ότι υφίσταται εσωτερικός δεσμός μεταξύ του ψεύδεσθαι και του εμπιστεύεσθαι. Έχει συναφώς εξαχθεί ότι οι ηγέτες ψεύδονται συχνότερα προς τον δικό τους λαό και σπάνια προς ξένους ηγέτες. Αιτία γι’ αυτό θεωρείται το ότι ο λαός συνήθως εμπιστεύεται τον ηγέτη του ενώ, στις διεθνείς σχέσεις, οι ηγέτες σπανίως εμπιστεύονται αλλήλους.

Δεν είναι απαραίτητο να είναι αναληθείς οι μεταδιδόμενες πληροφορίες για να συντελείται το ψεύδεσθαι· μπορεί να συντελεσθεί και με αληθείς. Μερικές φορές, η μετάδοση αναληθών πληροφοριών γίνεται με την πεποίθηση του μεταδίδοντος ότι οι πληροφορίες είναι αληθείς. Η πράξη της μετάδοσής τους ισοδυναμεί με ψεύδος όταν ο λήπτης αντιληφθεί ότι οι πληροφορίες που έλαβε δεν είναι αληθείς και αποφανθεί ότι ο μεταδώσας εψεύσθη.

Άλλες φορές, η μετάδοση αναληθών πληροφοριών οφείλεται στην άγνοια της αλήθειας από τον μεταδίδοντα. Αυτό δεν καθιστά την άγνοια, κατ’ ανάγκη, αθώα. Η άγνοια μπορεί να οφείλεται στην σκόπιμη παράλειψη του μεταδίδοντος να πληροφορηθεί την αλήθεια, έχοντας αποφασίσει να μεταδώσει αυτό που ο ίδιος θεωρεί «προσήκον» ή «συμφέρον», έστω και αν δεν είναι αληθές. Δεν είναι επίσης ασύνηθες, η άγνοια της αλήθειας να οφείλεται στο ότι ο μεταδίδων επέδειξε αμέλεια ή ολιγωρία να την πληροφορηθεί. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, η μετάδοση αναληθών πληροφοριών αποτελεί ψεύδος κατά τον ίδιο τρόπο που η μετάδοση αληθών πληροφοριών, με την πεποίθηση ότι είναι ψευδείς, αποτελεί αλήθεια.

Το ψεύδεσθαι προς άλλο κράτος είναι πράξη επικίνδυνη· όχι τόσο λόγω της πράξης του ψεύδεσθαι, αυτής καθαυτής, όσο λόγω της πιθανότητας αποκάλυψής της. Το ψεύδεσθαι συνιστά απάρνηση της καλής πίστης η οποία απαιτεί σεβασμό στην αλήθεια. Η αρχή της καλής πίστης είναι θεμελιώδης αρχή των διεθνών σχέσεων. Στις διεθνείς συναντήσεις, τις διαπραγματεύσεις και την εν γένει διεθνή επικοινωνία και τις συναλλαγές, η καλή πίστη θεωρείται όρος εκ των ων ουκ άνευ για τη διεξαγωγή τους. Αποκάλυψη της απουσίας της επισύρει ακόμη και την ακυρότητα των επιτευχθέντων. Το γνωρίζουν αυτό οι μετερχόμενοι το ψεύδος· γι’ αυτό, ευχερώς, προθύμως και ευχαρίστως, ομνύουν πίστη και αφοσίωση στην αλήθεια, συγχρόνως ψευδόμενοι και ταυτοχρόνως απαιτώντας και αναμένοντας να πληροφορούνται από τον συνομιλητή τους ακεραία την αλήθεια· και μόνο την αλήθεια.

Στις διεθνείς σχέσεις και τη διπλωματία είναι επιτρεπτό να μη λέγεται όλη η αλήθεια. Δεν είναι όμως επιτρεπτό να αποκρύπτεται τόση αλήθεια, ώστε, όση έχει ειπωθεί, να ισοδυναμεί με ψεύδος. Είναι θεμιτό να ειπωθούν πολύ λίγα ή να μην ειπωθεί τίποτα· δεν είναι όμως θεμιτό να λεχθούν, τόσα, τέτοια, και κατά τρόπο, ώστε η λογική σημασία των ρηθέντων, αποσιωπηθέντων και συμφραζομένων, να είναι αντίθετη προς την αλήθεια.

Θεωρούμε δε, ως αλήθεια, ό,τι αποδίδει εκείνο το οποίο πραγματικώς είναι, υπάρχει ή γίνεται. Ο ηγέτης δεν ψεύδεται. Ο ηγέτης κράτους, ως εκ του υπάτου αξιώματός του, οφείλει να γνωρίζει, και θεωρείται ότι κατέχει πάντα την αλήθεια· τουλάχιστον, καθόσον αφορά στο κράτος του. Δεν ημπορεί, συνεπώς, έχοντας ψευσθεί, να επικαλεσθεί ή προφασισθεί άγνοια της αλήθειας· ούτε μπορεί να επικαλεσθεί άνωθεν εντολές· ως κρατικός ηγέτης δεν υπόκειται σε τέτοιες. Ηγέτης κράτους, ο οποίος αποκαλύπτεται ψευδόμενος, ευτελίζει τον λαό του και πλήττει το κύρος, την αξιοπιστία και την αξιοπρέπεια της χώρας του.
*Ο Τάσος Τζιωνής είναι διπλωμάτης. 
 
Ό,τι λέγεται από έναν ηγέτη στον άλλο, θεωρείται αληθές ΛΟΓΩτης σοβαρότητας των συνεπειών του ψεύδους στις διεθνείς σχέσεις, ό,τι λέγεται από έναν ηγέτη προς άλλο, θεωρείται ότι είναι αληθές, ως εκ του γεγονότος και μόνο ότι λέχθηκε από ηγέτη προς ηγέτη· γι’ αυτό, δεν αμφισβητείται. Αυτό το αξίωμα είναι ισχυρό ακόμα και στη σπάνια περίπτωση κατά την οποία συμφέρει στον ηγέτη που έχει ψευσθεί να θεωρηθούν αναληθή τα όσα είπε. Το συμφέρον του κράτους απαιτεί, ο ηγέτης του να θεωρείται ότι λέει πάντα την αλήθεια? ακόμα κι όταν έχει ψευσθεί. Στην ακραία και απευκταία περίπτωση κατά την οποία ένα κράτος αμφισβητεί την ειλικρίνεια του ηγέτη άλλου κράτους, η εκδήλωση της αμφισβήτησης συνιστά προσβολή, και πράξη μη φιλική έως και εχθρική, για το κράτος του ηγέτη, ο λόγος του οποίου αμφισβητείται.
Ανεξαρτήτως των πιο πάνω, το ψεύδεσθαι θα συνεχίσει να αποτελεί πρόχειρο εργαλείο στη διεξαγωγή των διεθνών υποθέσεων· κυρίως για εκείνους τους ηγέτες οι οποίοι φρονούν ότι το ψεύδεσθαι αυξάνει την ισχύ και το κύρος τους, είτε έναντι του λαού τους, είτε έναντι του ξένου ηγέτη με τον οποίο συνομιλούν ή διαπραγματεύονται. Πρόκειται για ηγέτες οι οποίοι ανήκουν, κατά κανόνα, στην κατηγορία των πολιτικών οι οποίοι δέχονται τον πολιτικό αμοραλισμό ως φυσιολογικό και αναγκαίο ή ακόμη και ιδεολογικά επιβαλλόμενο.

Διαφωνούμε ότι το ψέμα είναι χρήσιμο, πολύ δε περισσότερο, αναγκαίο ή, χειρότερα, απαραίτητο, στη διεξαγωγή των κρατικών υποθέσεων, εσωτερικών ή διεθνών. Ακόμη και αν δεχθεί κανείς ότι οι κανόνες της ηθικής δεν ευδοκιμούν και δεν καρποφορούν στις διεθνείς σχέσεις, λόγοι πολιτικού ρεαλισμού επιβάλλουν την πλήρη αποφυγή του ψεύδεσθαι, ιδιαίτερα από τα μικρά κράτη, και μάλιστα από εκείνα που πιστεύουν στο δίκαιό τους και αγωνίζονται γι’ αυτό.

Η καταφυγή στο ψεύδος μπορεί να αποφέρει πρόσκαιρα μόνο οφέλη στον ηγέτη, τον λαό και το κράτος του. Καθώς γνωμάτευε πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια ο μεγάλος τραγικός μας ποιητής Σοφοκλής, «ουδέν έρπει ψεύδος εις γήρας χρόνου» και «ουκ εξάγουσιν καρπόν οι ψευδείς λόγοι». Κανένα ψεύδος, λοιπόν, δεν αντέχει στο χρόνο και κανένα όφελος δεν μπορούν να αποφέρουν οι ψευδείς λόγοι. Αληθώς δραματικά, δραματικώς αληθή και τραγικώς επίκαιρα.

Τούρκος πρώην Υπουργός Αμύνης, προειδοποιεί για διαμελισμό της Τουρκίας

Δευτέρα, 30 Ιουλίου 2012

του Σάββα Καλεντερίδη
Η ελληνική κοινή γνώμη βομβαρδίστηκε επί μια πενταετία με το περίφημο δόγμα του «στρατηγικού βάθους» της Τουρκίας, την πατρότητα του οποίου διεκδικεί ο επί των Εξωτερικών κ. Νταβούτογλου, ο οποίος δέχεται ανοικτά σφοδρή κριτική από σημαντικούς σχολιογράφους τουρκικών εφημερίδων για τις εν γένει επιλογές του και κυρίως για την πολιτική που ακολούθησε στο θέμα της Συρίας. Να σημειώσουμε ότι η Τουρκία όχι μόνο συντάχθηκε, αλλά πλειοδότησε στην επιχείρηση ανατροπής του μέχρι πριν ενάμιση χρόνο στενού προσωπικού φίλου του Ερντογάν Μπασάρ Άσαντ, προέδρου της τότε στρατηγικής φίλης Συρίας.