Αν οι Γερμανοί ονειρεύονται να οικοδομήσουν το Δ΄ Ράιχ, συμφωνία δεν πρόκειται να επιτευχθεί!

Γράφει ο Μαγια Πόσες υποχωρήσεις και παραχωρήσεις, τουτέστιν κυβιστήσεις, πρέπει να κάνει η κυβέρνηση για να ικανοποιηθεί το Βερολίνο; Τόσες όσες απαιτούνται, προκειμένου να μην τεθεί εν κινδύνω το σχέδιο αποικιοποίησης της Ελλάδας και εν αμφιβόλω η πολιτική της μνημονιακής βαρβαρότητας.
Αν η Γερμανική καγκελαρία ήθελε συμβιβασμό, έστω επώδυνο, θα τον είχε κάνει …χθες, με την πρόταση των 47 σελίδων. Η μόνη «ελπίδα» για κάτι τέτοιο είναι η πίεση των Αμερικανών, για λόγους γεωπολιτικούς.

«Η Γερμανία απέτυχε να μάθει από την ιστορία της και η Ελλάδα πληρώνει σήμερα το τίμημα», γράφει σε άρθρο του στη Washington Post ο αναλυτής Χάρολντ Μέγιερσον. Αναφέρεται ασφαλώς στην πολυσυζητημένη υπόθεση της διαγραφής κατά 50% του χρέους της Γερμανίας το 1953. Παράλληλα όμως κάνει λόγο και για την ανάληψη πρωτοβουλιών της κεντρώας γερμανικής κυβέρνησης του Χάινριχ Μπρούνινγκ το 1930, η οποία είχε προβεί σε περικοπές κοινωνικών παροχών και μισθών προκειμένου να ελέγξει το χρέος και να τύχει της εύνοιας των πιστωτών της Γερμανίας. Ένα αυστηρό πρόγραμμα λιτότητας που οδήγησε στην άνοδο των Ναζί στην εξουσία, όπως τονίζει ο Αμερικανός αρθρογράφος. Και καταλήγει: «Προς τιμή της η Γερμανία δέχθηκε τα βάρη της ιστορίας της. Ωστόσο δυστυχώς (και δυστυχώς και για την Ελλάδα) δεν δέχθηκε να διδαχθεί αρκετά από την ιστορία της για να είναι μια υπεύθυνη οικονομική δύναμη».
Σε άρθρο της στη βρετανική εφημερίδα Guardian, με τίτλο «Δεν μπορώ να υποστηρίξω μια Ευρώπη που λειτουργεί ως ληστρικός τοκογλύφος εναντίον της Ελλάδας», η Suzanne Moorre αναφέρεται στη χαμένη «ευρωπαϊκή ιδέα». Το δημοσίευμα συνοδεύει μια φωτογραφία με μια σκισμένη σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. «Αν το ευρωπαϊκό όραμα που κάποτε έμοιαζε τόσο ιδανικό, τώρα καταλήγει στο να περιορίζεται στην ΕΚΤ, που δεν είναι σε καμιά περίπτωση ανεξάρτητη, αλλά λειτουργεί ως ληστρικός τοκογλύφος για την περαιτέρω φτωχοποίηση της Ελλάδας, τότε τι;», αναφέρει το δημοσίευμα.
«Αν οι Γερμανοί πιστεύουν πως δεν θα έπρεπε να πληρώσουν για τα λάθη των ελληνικών κυβερνήσεων, τότε δεν βλέπουν την κρίση όπως πραγματικά είναι: Μια κρίση ολόκληρης της Ευρώπης».
Όσα συμβαίνουν στη χώρα τις τελευταίες μέρες είναι κυριολεκτικά πρωτοφανή. Οι δανειστές προτάσσουν μια πρωτόγνωρη πυγμή αδιαλλαξίας, αρνούμενοι πεισματικά να παραδεχτούν ότι η συνταγή που μας επέβαλαν το 2010 απέτυχε παταγωδώς. Οδηγούν την Ελλάδα στην απόλυτη αποδιάρθρωση του παραγωγικού της ιστού, στη βίαιη υποτίμηση της αξίας της εργατικής δύναμης, στη βίαιη καταστροφή των μικρομεσαίων στρωμάτων, στην κονιορτοποίηση των ψηγμάτων ανεξαρτησίας.
Ας μην έχουμε αυταπάτες. Αν οι Γερμανοί ονειρεύονται να οικοδομήσουν το Τέταρτο Ράιχ, συμφωνία με την Ελλάδα, έως την Κυριακή, δεν πρόκειται να επιτευχθεί!