του Γ.ΔελαστίκΟ ίδιος φυσικά προτιμάει να το αφήσει απροσδιόριστο. Εμείς όμως δεν έχουμε κανέναν λόγο να μη διευκρινίσουμε αυτό που ο ίδιος αποφεύγει να εξηγήσει. Το ζήτημα είναι απλούστατο: αν γινόταν κούρεμα των ελληνικών κρατικών ομολόγων την άνοιξη του 2010, το κόστος θα το πλήρωναν κυρίως οι ευρωπαϊκές τράπεζες!
Ενώ με το μνημόνιο που επέβαλαν οι Γερμανοί στη χώρα μας και με τη μετάθεση του «κουρέματος» δύο χρόνια αργότερα, σχεδόν όλο το κόστος το πλήρωσαν αποκλειστικά οι Ελληνες! Βάσει των στοιχείων της «τράπεζας των τραπεζών», από τα 300 δισεκατομμύρια ευρώ που ανερχόταν το δημόσιο χρέος της Ελλάδας στις 31 Δεκεμβρίου 2009, τα 184 δισεκατομμύρια τα χρωστούσε σε ξένες τράπεζες, σχεδόν αποκλειστικά ευρωπαϊκές και όλες ιδιωτικές!
Τότε δεν υπήρχαν καθόλου ελληνικά κρατικά χρέη προς άλλα κράτη, προς το ΔΝΤ, προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Δεν υπήρχαν δηλαδή δανειστές της χώρας μας που να αποκλείεται εκ προοιμίου να κουρευτούν τα δάνεια που μας είχαν δώσει. Αυτό πρακτικά σήμαινε ότι οι ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες, αν υποθέσουμε ότι γινόταν ένα «κούρεμα» της τάξης του 50% το 2010, θα έχαναν περίπου 90 δισεκατομμύρια ευρώ! Αντιθέτως, με το μνημόνιο που μας επιβλήθηκε και με τα δάνεια που μας έδωσαν υποτίθεται για να σωθεί η Ελλάδα, στην πραγματικότητα πληρώθηκαν στο ακέραιο όλα τα ελληνικά κρατικά ομόλογα που κατείχαν οι ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες και έληγαν ως το 2012.
Τα υπόλοιπα ελληνικά ομόλογα, μεγαλύτερης διάρκειας, τα ξεφορτώθηκαν οι ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες πουλώντας τα στη δευτερογενή αγορά στην ΕΚΤ, με πολύ περιορισμένες απώλειες. Ετσι… «κρατικοποιήθηκε» σχεδόν όλο το ελληνικό δημόσιο χρέος στο εξωτερικό, αφού πλέον χρωστάμε ως χώρα σχεδόν μόνο στα κράτη της Ευρωζώνης, στην ΕΚΤ και στο ΔΝΤ, όπου όλα τα ομόλογα που λήγουν πληρώνονται στο 100% της ονομαστικής αξίας τους! Οταν ολοκληρώθηκε ουσιαστικά αυτός ο κύκλος της «κρατικοποίησης» σε διεθνές επίπεδο του ελληνικού δημόσιου χρέους, έλαβε χώρα το 2012 το διαβόητο «κούρεμα». Τότε όμως, με την προαναφερθείσα μεθόδευση των Ευρωπαίων, σχεδόν όλα τα ελληνικά κρατικά ομόλογα που μπορούσαν να «κουρευτούν» βρίσκονταν στα χέρια των… ελληνικών ασφαλιστικών ταμείων, των ελληνικών ιδιωτικών τραπεζών, των Ελλήνων μικροομολογιούχων, των ελληνικών πανεπιστημίων, των ελληνικών νοσοκομείων!
Οι Ελληνες λοιπόν κουρεύτηκαν «γουλί», οι Ευρωπαίοι καθόλου! Υπάρχει και άλλη μεγαλύτερη τραγωδία. Αν το ελληνικό δημόσιο χρέος «κουρευόταν» π.χ. κατά 50% το 2010, τότε τα 300 δισ. ευρώ του χρέους θα γίνονταν 150, επειδή δεν υπήρχαν ελληνικά κρατικά ομόλογα στα χέρια κρατών ή διεθνών οργανισμών (ΕΚΤ, ΔΝΤ) που εξ ορισμού δεν κουρεύονται.
Η Ελλάδα τότε όντως θα είχε σωθεί! Με το «κούρεμα» όμως του 2012, όταν το δημόσιο χρέος της Ελλάδας στο εξωτερικό είχε «κρατικοποιηθεί» με δάνεια που είχαν φορτώσει στο ελληνικό κράτος, τα 300 δισ. ευρώ του χρέους της χώρας μας του 2009 έγιναν 330 το 2010 και 355 δισ. ευρώ το 2012 και στη συνέχεια, μετά το «κούρεμά» τους κατά 53% έγιναν… 321 δισ. ευρώ το 2013! «Μάγοι» οι Ευρωπαίοι: «κούρεψαν» κατά 53% τα 300 δισ. και τα έκαναν… 321! Η μαθηματική επιστήμη παραδίνεται στη μεγαλοφυΐα τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου