Η πρώτη ολομέλεια του νέου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που προέκυψε από τις εκλογές του Μαΐου εκτυλίχθηκε σε κλίμα έντασης καθώς οι ευρωσκεπτικιστές και ευρωφοβικοί δεν δίστασαν να διακηρύξουν με σαφή τρόπο την αντίθεσή τους προς το ευρωπαϊκό σχέδιο, προκαλώντας την αγανάκτηση άλλων ευρωβουλευτών.
Δεκάδες ευρωβουλευτές, προερχόμενοι από ευρωφοβικά κόμματα, γύρισαν την πλάτη τους τη στιγμή που άρχισε η ανάκρουση του ευρωπαϊκού ύμνου στο ημικύκλιο, πριν από την ψηφοφορία με την οποία εξελέγη πρόεδρος του Σώματος ο Γερμανός Σοσιαλδημοκράτης Μάρτιν Σουλτς.
Οι ευρωβουλευτές του γαλλικού Εθνικού Μετώπου, του κόμματος που κέρδισε τις ευρωεκλογές στη Γαλλία, παρέμειναν καθιστοί καθ' όλη τη διάρκεια του ύμνου που προέρχεται από την Ωδή στη Χαρά του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν.
Ο ύμνος και η ευρωπαϊκή σημαία «είναι τα δύο σύμβολα της υποδούλωσής μας σε μια πολιτική ένωση την οποία απορρίπτει ο βρετανικός λαός» δήλωσε ο βρετανός ευρωβουλευτής Πολ Νάταλ που προέρχεται από το ευρωφοβικό κόμμα του Νάιτζελ Φάρατζ.
Πολλοί ευρωβουλευτές, εξοργισμένοι με τη στάση αυτή, εξέφρασαν την αγανάκτησή τους μέσω του Twitter.
Ο Γάλλος Φιλίπ Ζουβέν που ανήκει στην ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος χαρακτήρισε τους ευρωφοβικούς «ηλίθιους, 100 χρόνια μετά τη μαζική αυτοκτονία», αναφερόμενος στα 100 χρόνια από την κήρυξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
«Η απόρριψη της αδελφοσύνης δεν θα οδηγήσει σε πρόοδο», διακήρυξε επίσης η Φιλελεύθερη ευρωβουλευτής Σιλβί Γκουλάρ κάνοντας λόγο για «ανθρώπους χωρίς ντροπή».
Ο Γάλλος Σοσιαλιστής ευρωβουλευτής Εντουάρ Μαρτέν κατήγγειλε από την πλευρά του τη «γελοία» στάση της προέδρου του Εθνικού Μετώπου Μαρίν Λεπέν η οποία δεν σηκώθηκε από το έδρανό της κατά την ανάκρουση του ύμνου.
Η Λεπέν «σπεύδει να καταγγείλει τους αλλοεθνείς που δεν σέβονται τον γαλλικό (εθνικό) ύμνο», όμως «όποιος δεν σέβεται το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τότε να το εγκαταλείψει», είπε ο Μαρτέν μιλώντας στους δημοσιογράφους.
Πηγή:AΠΕ, in.gr
============================================
Η οικονομική κρίση ήταν ίσως το ηχηρότερο καμπανάκι που χτύπησε εντός της Ευρώπης τις τελευταίες δεκαετίες. Το θέμα είναι αν οι ήχοι έφτασαν στα σωστά αυτιά και αν αναλύθηκαν ορθά. Τουτέστιν: το ερώτημα είναι αν η οικονομική κρίση μάς έκανε σοφότερους.
Όπως σημειώνει η εφημερίδα Καθημερινή, στο θέατρο του μουσείου σύγχρονης τέχνης Bozar στις Βρυξέλλες (ήταν κατάμεστο εν ώρα Μουντιάλ, αν αυτό σημαίνει κάτι) ο διάσημος επενδυτής Τζορτζ Σόρος, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν βαν Ρομπάι και ο πρώην υπουργός οικονομικών της Γαλλίας, Πιερ Μοσκοβισί, βρέθηκαν στο ίδιο πάνελ για να συζητήσουν αυτό ακριβώς το θέμα. Ποιο είναι το μέλλον της Ευρώπης και πόσο σοφότερη έγινε από την κρίση.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η τοποθέτηση του Τζορτζ Σόρος που και παλαιότερα έχει ταχθεί με το μέρος των απαισιόδοξων ως προς τη διαχείριση της κρίσης από τους Ευρωπαίους ηγέτες. Μάλιστα, για άλλη μια φορά τόνισε πως αν δεν επικεντρωθεί η ΕΕ την επόμενη πενταετία στην ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα και την δημιουργία θέσεων εργασίας μπορεί και να αντιμετωπίσει ακόμα και πρόβλημα δημοκρατίας.
Πολιτική κρίση
Για να γίνει πιο κατανοητός προχώρησε ακόμα περισσότερο τον συλλογισμό του λέγοντας πως μετά την οικονομική κρίση, έρχεται στην Ευρώπη μια πολιτική κρίση: «Η οξεία κρίση του ευρώ είναι πια πίσω μας, αλλά τώρα αυτό που αντιμετωπίζουμε είναι μια πολιτική κρίση», τόνισε. Ο ίδιος παραδέχτηκε ότι παρόλο που είχε υποτιμήσει τις δυνατότητες να αλλάξουν οι πολιτικές στην Ευρώπη και πίστευε μέχρι πρόσφατα ότι όποιες αλλαγές γίνονται στις Βρυξέλλες θα είναι μικρές και περισσότερο στο περιθώριο, τώρα αυτό που βλέπει είναι μια πραγματική αλλαγή μέσα από την αναπτυξιακή πολιτική που προτείνει ο νέος πρωθυπουργός της Ιταλίας Ματέο Ρέντσι.
Ο Ιταλός πρωθυπουργός στα μάτια του Τ. Σορός θέλει να εκμεταλλευτεί «κάτι που μέχρι τώρα έχει μείνει ανεκμετάλλευτο» όπως χαρακτηριστικά λέει και αυτό δεν είναι άλλο από την εισαγωγή των ευρωομολόγων προγραμμάτων - ομόλογα δηλαδή που θα χρησιμοποιούνται για την χρηματοδότηση αναπτυξιακών προγραμμάτων. Αυτά τα ευρωομόλογα προγραμμάτων δεν θα κάνουν τίποτα διαφορετικό από αυτό που θα έκαναν τα ευρωομόλογα αν είχαν εισαχθεί στην Ευρώπη πριν μερικά χρόνια και θα είχαν μειώσει το βάθος της κρίσης λέει. «Αυτό βέβαια δεν ήταν δυνατόν καθώς η καγκελάριος Μέρκελ είχε πει ότι αυτό δεν θα συμβεί όσο ζει» λέει ο 83 χρόνος επενδυτής ο οποίος όμως βλέπει ότι αν βρεθεί ένα τρόπος αυτά τα ομόλογα να παρουσιαστούν διαφορετικά και να εκδοθούν σε συνεργασία με την ΕΚΤ τότε τα αποτελέσματα μπορεί και να είναι εντυπωσιακά.
Οι αναξιοποίητοι πόροι
Όπως εξηγεί «100 δισεκατομμύρια σε ευρωομόλογα προγραμμάτων μπορεί να δημιουργήσουν επενδύσεις τρισεκατομμυρίων ευρώ» που εύκολα θα αποπληρωθούν ενώ μπορούν να χρησιμοποιήσουν πόρους αναξιοποίητους. Πιο συγκεκριμένα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για έργα υποδομής, δημιουργία ενός έξυπνου ηλεκτρικού δικτύου, δημιουργία αμφίδρομου δικτύου παροχής φυσικού αερίου από την Ισπανία ως την Ουκρανία λέει ο Σορός με ενθουσιασμό εκφράζοντας την αισιοδοξία του για το εγχείρημα.
Ο Πούτιν
Αναφερόμενος στην πολιτική κρίση που προανήγγειλε ο διεθνής επενδυτής αυτό που τον ανησυχεί βαθιά είναι οι εξελίξεις στην Ουκρανία καθώς η «Νέα Ρωσία» με την ριζοσπαστική της κυβέρνηση όπως την χαρακτηρίζει δημιουργεί «υπαρξιακό πρόβλημα» στην Ευρώπη και τονίζει ότι η Ευρώπη πρέπει να υπερισχύσει ενωμένη.
Ποιος είναι ο George Soros
Ο Τζωρτζ Σόρος, γεννηθείς στις 12 Αυγούστου του 1930 με το πραγματικό όνομα György Schwartz είναι Ουγγρο-αμερικανός κερδοσκόπος, επενδυτής, επιχειρηματίας και πολιτικός ακτιβιστής.Κέρδισε φήμη ως ο "άνθρωπος που κατέστρεψε την Τράπεζα της Αγγλίας" αφού κατάφερε να αποκομίσει κέρδος 1 δισ. δολαρίων κατά την κρίση του νομίσματος του Ηνωμένου Βασιλείου το 1992.
Είναι ο πρόεδρος του Soros Fund Management και του Ινστιτούτου Ανοιχτής Κοινωνίας, πρώην μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ειρηνική μετάβαση από τον κομμουνισμό στον καπιταλισμό στην Ουγγαρία (1984-1989),και έδωσε τη μεγαλύτερη ποτέ επιχορήγηση στην ηπειρωτική Ευρώπη για τη σύσταση του Πανεπιστημίου Κεντρικής Ευρώπης στη Βουδαπέστη. Αργότερα, η χρηματοδότηση που εξασφάλισε στην Επανάσταση των Ρόδων της Δημοκρατίας της Γεωργίας θεωρήθηκε από τη Ρωσία πως αποτέλεσε τον κύριο παράγοντα επιτυχίας της επανάστασης αυτής. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι γνωστός για τις προσπάθειές και τις δωρεές του στο σκοπό της μη-επανεκλογής του Τζορτζ Μπους το 2004. Έχει ιδρύσει το Κέντρο για την Αμερικανική Πρόοδο.
Ο πρώην διοικητής του Ομοσπονδιακού Συστήματος Αποθεμάτων της Αμερικής Πωλ Βόλκερ, στον πρόλογο του βιβλίου του Τζωρτζ Σόρος Η Αλχημεία της Χρηματοοικονομικής έγραψε:
''Ο Τζωρτζ Σόρος άφησε το στίγμα του ως ένας εξαιρετικά επιτυχημένος κερδοσκόπος, αρκετά σοφός ώστε να αποσύρεται από τις αγορές όσο είναι ακόμα μπροστά στο παιχνίδι. Ο κύριος όγκος των τεραστίων προσόδων του είναι πλέον αφιερωμένος στη μετάβαση και τις προσπάθειες των αναδυόμενων εθνών να γίνουν ανοιχτές κοινωνίες, ανοιχτές όχι μόνο με την έννοια της οικονομικής ελευθερίας αλλά, κυρίως, με την έννοια της ανεκτικότητας και του σεβασμού της ελεύθερης σκέψης και συμπεριφοράς.''
Γεννημένος στην Ουγγαρία, το 1930, εγκαθίσταται στην Αγγλία μετά το τέλος του δεύτερου παγκόσμιου πόλεμου, το 1947. Συναντά εκεί τον αντικομμουνιστή φιλόσοφο Καρλ Πόππερ (Karl Popper), τον οποίο δεν θα σταματήσει να επικαλείται. Το 1956, φεύγει στις ΗΠΑ και εκεί δημιουργεί τα πρώτα «κεφάλαια ασφαλείας» με την πρόθεση των μεγάλων περιουσιών.
Από το 1969, η κύρια επιχείρησή του, το Quantum Fund (με έδρα τους φορολογικούς παράδεισους, τις Ολλανδικές Αντίλλες κι έπειτα το Κιουρασάο), εξασφαλίζει ανταπόδοση στην επένδυση του ύψους 34,5% κατά μέσον όρο ετησίως.
Ο Τζώρτζ Σόρος δεν δημιούργησε ποτέ πλούτο, αλλά πλούτισε χάρη στη χρηματιστηριακή δραστηριότητά του. Επωνομαζόμενος «ο άνθρωπος που ξετίναξε την τράπεζα της Αγγλίας», ύστερα από μια επιδρομή στη λίρα στερλίνα, το Σεπτέμβριο 1992, που του απέφερε 1 δισεκατομμύριο δολαρίων εις βάρος του βρεταννού φορολογούμενου, έχει γίνει το παράδειγμα του κερδοσκόπου.
Παρόλο που γνώρισε σημαντικές απώλειες κατά τη διάρκεια της χρηματιστηριακής κατάρρευσης του 1987, της ρωσικής κρίσης του 1998 και με την έκρηξη της φούσκας του Διαδικτύου, ήταν ο μεγάλος κερδισμένος της Ταϊλανδικής κρίσης του 1997 και της ασιατικής κρίσης.
Το κύριο ίδρυμά του, η Open Society Institute, (Ίδρυμα Ανοικτής κοινωνίας) οφείλει το όνομά του στο φιλοσοφικό πρόγραμμα του δασκάλου του Καρλ Πόππερ: την οικοδόμηση ανοιχτών κοινωνιών, δηλαδή ενήμερων των ατελειών τους και ικανών να αυτοβελτιωθούν, για να κάνουν τον κόσμο καλύτερο.
Τα κύρια προγράμματά του στοχεύουν στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, στην πάλη ενάντια στην τοξικοεξάρτηση, στην κατάρτιση των πολιτικών στελεχών και, στην ανάπτυξη της ελευθερίας της πληροφορίας.
Αυτοί οι συναινετικοί στόχοι περιλαμβάνουν τις αμφισβητούμενες εκστρατείες της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων, της αποποινικοποίησης των ναρκωτικών και της καθιέρωσης των προγραμμάτων της αντικατάστασης για τους τοξικομανείς.
Αυτή η φιλανθρωπική και προοδευτική δραστηριότητα έχει αντισταθμίσει ωφέλιμα την εικόνα του ως οικονομικού άρπαγα. Παρόλα αυτά, εδώ και αρκετά έτη, φωνές έχουν σηκωθεί για να αντιτείνουν ότι η φιλανθρωπική δράση του είναι ένα κάλυμμα στις παρεμβάσεις της ΣΙΑ και του κράτους του Ισραήλ παγκοσμίως και ότι η περιουσία του οφείλεται περισσότερο στα αδικήματα των μυημένων παρά «στο άγγιγμα του Μίδα»
Αρχικά το Quantum Fund είχε διαχειριστές αντιπροσώπους του λόρδου Ιακώβ Ροτσιλντ (Jacob Rothschild- σημερινός πληρεψούσιος είναι ο Michail Khodorkovsky-Μιχαήλ Χοντορκόφσκυ), του σερ Τζαίημς Γολντσμιθ (Sir James Goldsmith ο οποίος υπήρξε ευρωβουλευτής στο πλευρό του Φιλίπ ντε Βιλλιέ -Philippe de Villiers) και του Εντμοντ Σαφρά — Edmond Safra (κύριος χοντρέμπορος όπλων του Ισραήλ).
Μέλος του ομίλου Καρλάϊλ Το Έθνος (The Nation) πρόσφατα αποκάλυψε ότι είναι ο Σόρος, μέσω των επιχειρήσεων Harken Energy και Spectrum 7, αυτός που, το 1990, έσωσε τον νεώτερο Μπους από την πτώχευση εκκαθαρίζοντας τα χρέη του. Ερωτούμενος επί του προκειμένου από την εφημερίδα, έδηλωσε ότι ενήργησε έτσι για να αποκτήσει «πολιτική επιρροή».
Όπως ο φίλος του ο Khodorkovsky, ο Τζώρτζ Σόρος μπήκε στο όμιλο Καρλάϊλ όταν αυτός έγινε το καταφύγιο των πρώην της διοίκησης του πατέρα Μπους, το 1992. Αυτός ο όμιλος είναι παγκοσμίως η πιο σημαντική εταιρεία διαχείρισης χαρτοφυλακίων μετοχών.
Στις 20 Δεκεμβρίου του 2002, ο Σόρος καταδικάστηκε σε ποινική ρήτρα 2,2 εκατομμύρια από το σωφρονιστικό δικαστήριο του Παρισιού για το αδίκημα του «μυημένου» κατά τη διάρκεια της χρηματιστηριακής επίθεσης το 1988 ενάντιον της τράπεζας «Société Générale».
Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ο Όμιλος Διεθνούς Κρίσης (Human Rights Watch, International Crisis Group)
Εκτός από το Ίδρυμα Ανοικτής κοινωνίας (OSI), το οποίο είναι παρόν μέσα σε μια πενηνταριά χώρες, ο Σόρος έχει δημιουργήσει ή χρηματοδοτεί τις διάφορες ενώσεις και ιδρύματα πρώτου μεγέθους, όπως είναι το Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ο Όμιλος Διεθνούς Κρίσης.
Το Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι μία από τις οργανώσεις που τεκμηρίωσε περισσότερο τα εγκλήματα που αποδίδονται στον Slobodan Milosevic, δικαιολογώντας έτσι την παρέμβαση του ΝΑΤΟ εναντίον της Σερβίας. Ένα μεγάλο μέρος των κατηγοριών αυτής της οργάνωσης δεν έγινε δυνατό να επιβεβαιωθούν μέχρι σήμερα από το διεθνές ποινικό δικαστήριο για την Πρώην Γιουγκοσλαβία.
Ο Όμιλος Διεθνούς Κρίσης (ICG) δημιουργήθηκε το 1994 ως μη κυβερνητική διπλωματική οργάνωση, κάτω από τη προεδρία του δημοκράτη γερουσιαστή Τζώρτζ Mitchell (που έδωσε το όνομά του στην υποβολή έκθεσης του ίδιου ονόματος στο ισραελο-παλαιστινιακό πρόβλημα). Κατ’ αρχήν ενεργός στο Μπουρούντι, τη Νιγηρία και τη Σιέρα Λεόνε, το ICG προσέγγισε το ΝΑΤΟ σχετικά με την Γιουγκοσλαβία.
Το 2001, ο Σόρος δημιούργησε το Πρόγραμμα Δημοκρατικός Συνασπισμός (Democracy Coalition Project-DCP) επιφορτισμένο να εμψυχώσει το μη κυβερνητικό φόρουμ στο περιθώριο των συσκέψεων της κοινότητας των δημοκρατιών που οργανώνονται από το Αμερικανικό Στέϊτ Ντιπάρτμεντ. Μεταξύ των συντακτών του πρακτορείου του, η αφρόκρεμα των νεοφιλελεύθερων οικονομολόγων.
Έχει δημιουργήσει επίσης ένα πρόγραμμα Δικτύου ΜΜΕ (Network Media Program) που έχει εξαγοράσει τα αρχεία του ραδιοφώνου Ελεύθερη Ευρώπη (Radio Free Europe-του οποίου ένας εκ των παλαιών ηγετών, ο Herbert Okun, εδρεύει στο διοικητικό Συμβούλιο του OSI), του σταθμού της ΣΙΑ κατά τη διάρκεια του ψυχρού πόλεμου. Έχει επιδοτήσει πολλά «ανεξάρτητα» ΜΜΕ, όπως το ραδιόφωνο B92 κατά τη διάρκεια του πόλεμου στη Γιουγκοσλαβία.
Το Σεπτέμβρη του 2001, ο Σόρος συμμετείχε σε μια ομάδα εργασίας του Συμβουλίου των Διεθνών σχέσεων, τη λέσχη του κατεστημένου της Ουάσινγκτον, για το ρόλο της προπαγάνδας στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας.
Πρόεδρος των εργασιών ο πρέσβης Χολμπρουκ (Richard G. Holbrooke), ο οποίος έπαιξε έναν κρίσιμο ρόλο στο έναυσμα της επίθεσης κατά της Γιουγκοσλαβίας και του οποίου η σύζυγος, Κάτι Μάρτον (Kati Marton), είναι διαχειρίστρια στο OSI.
Η Ρωσσία εξεδίωξε το Ίδρυμα Ανοικτής κοινωνίας Open Society Institute στο τέλος του 2003 Τα τελευταία χρόνια, ο Τζώρτζ Σόρος έχει παίξει έναν κεντρικό ρόλο μέσα στις αλλαγές του πολιτεύματος, κυρίως στην ανατολική και κεντρική Ευρώπη. Ήταν ιδιαίτερα ενεργός στην Πολωνία πού ήταν συγχρόνως ο προσωπικός φίλος του στρατηγού Jaruselski και ο κύριος επίσημος ευεργέτης του συνδικάτου Αλληλεγγύη.
Αλλά επίσης βεβαίως και στην Ουγγαρία, την χώρα της προέλευσής του. Φαίνεται να συμμετείχε στην σκηνοθεσία «της βελούδινης επανάστασης» στην Τσεχία, που τοποθέτησε στην εξουσία τον Vaclav Havel. Αναπαρήγαγε αυτό το πρότυπο στην Σερβία για να ανατρέψει τον Slobodan Milosevic και στην Γεωργία ενάντια στον Edouard Shevarnardze. Κάθε φορά, στηρίχθηκε σε κινήματα νεολαίας του τύπου Otpor. Κατηγορήθηκε ότι ενθαρρύνε τις ίδιες αναταραχές στην Ουκρανία και την Λευκορωσία. Για να μπει τέλος στην παρέμβασή του στη Ρωσσία, οι αρχές έλαβαν πρόφαση ενός απλήρωτου ενοικίου για να κάνουν έξωση στο Ίδρυμα Ανοικτής κοινωνίας μερικές ημέρες μετά τη σύλληψη του Mikhail Khodorkovsky που υποψιάζονταν ότι συνωμοτούσε.
Το 2002, δήλωνε «Στην αρχαία Ρώμη, μόνο οι Ρωμαίοι πολίτες ψήφιζαν. Κάτω από τη σύγχρονη παγκόσμια κεφαλαιοκρατία, μόνοι οι Αμερικανοί ψηφίζουν. Οι Βραζιλιάνοι, αυτοί, δεν ψηφίζουν»
Ο Σόρος είναι παντρεμένος και διαζευγμένος δύο φορές και έχει πέντε παιδιά. Τα τελευταία χρόνια από το πλάι του έχουν περάσει η βιολίστρια Τζένιφερ Τσουν και η πρώην Μις Ρωσία Άννα Μάλοβα.
Επιμέλεια: Geopolitics Editorial Team
Πηγή:http://filopatria.wordpress.com/128/soros/
Πηγή:http://filopatria.wordpress.com/128/soros/
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B6%CF%89%CF%81%CF%84%CE%B6_%CE%A3%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82==================================================
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου